42 odcinek #1000marzeń

Marzę o tym, żebyśmy w przypadku skupienia się faktycznie na naszym rozwoju osobistym,

wiedzieli po co robimy, ponieważ w większości przypadków ludzie tracą czas i energię na to,

a więc po co to robić? Po co się rozwijać, jeżeli robimy to źle.

Każdy z nas ma zupełnie inne marzenia, pragnienia, zmierzamy w zupełnie innym kierunku w życiu.

Zupełnie innych rzeczy oczekujemy. Dlatego też dla niektórych z nas rozwój osobisty jawi się jako

fajny odpoczynek po ciężkim dniu pracy, dla kogoś innego jest to

"Aaa sprawdzę o czym tam w tym Internecie nawijają,

zobaczyłem jakiś filmik, czyli natrafiłem na komunikat marketingowy -

czy to był ostry film, czy fajna notatka, czy jakiś

frejm z przemyśleniami - coś mnie samo znalazło w sieci, a więc rozproszyło mój czas, przyciągnęło uwagę,

zainteresowało, dobra". I to jest okej. Każdy z nas robi to po swojemu i to jest jak najbardziej w porządku.

Ale teraz, jeżeli się zastanowimy nad efektywnością i nad tym, co powinno być robione, jak powinno być robione,

to uświadomisz sobie, że budowa domu nie powinna być tak prowadzona, jak budowa szopy.

Do szopy bierzesz sobie kilka desek, kilka wiesz, gałęzi, palików, gdzieś tam łączysz, patrzysz, może popijasz piwko,

może sobie robisz to przez kilka tygodni i pewnego dnia coś tam stoi, coś się może chwieje, może jest piękne,

coś tam może sobie wymurowałaś, coś może, coś tam może narysowałeś... Jest jak jest. Bo to jest szopa.

Ale teraz: czy Twój dom, w którym chcesz mieszkać,

czy miejsce, w którym chcesz wychowywać swoje dzieci, swoją rodzinę

ma być szopą? Czy ma być solidnym domem? Czy ma mieć fundamenty? Czy ma być ciepłe, bezpieczne?

Czy ma być tanie, efektywny, ekonomiczny? Dlatego warto takie rzeczy zaplanować.

Dlatego też domu nie budujesz jak szopy - aaa sobie tam położysz dwie cegły, tylko idziesz do architekta.

Konsultujesz to. Później masz kierownika budowy, który to kontroluje.

Jest wiele osób, które na wielu etapach tego procesu biorą w tym udział

i to jest ta różnica w rozwoju domowym, rekreacyjnym,

a profesjonalnym. Samodzielność kontra praca z kimś.

Ale żeby w ogóle do tego doszło, musimy najpierw mieć swój własny kompas,

ponieważ bardzo często, kiedy ludzie wykupują usługi coacha, trenera, doradcy, próbują na niego zrzucić odpowiedzialność,

ponieważ coś nie wychodzi, ponieważ efekty są za wolne, ponieważ chudnę za wolno,

ponieważ hajsu nie zarabiam tak szybko, ponieważ na Instagramie nie mam tylu followers'ów,

ponieważ obiecali mi, że po tym szkoleniu będę się, będę dobry w sprzedaży, a nie jestem,

no ale poznałem techniki? No nie. Nauczyłem się na pamięć? No nie, no bo ja sam nie wiem po co mam to robić,

bo w ogóle jak mam powiedzieć, że "bardzo proszę zapłacić za moją usługę, to ja się wstydzę",

a więc w ogóle praca mentalna leży i tak dalej. To, co jest Ci potrzebne, to, co jest niezbędne na Twojej drodze rozwoju,

to Twój własny kompas. Kompas będzie nadawał Ci kierunek,

a ten kierunek pomoże Ci utrzymać seria celów, nie jeden cel. Jeden cel może być za mało.

Jeden cel, kiedy zrealizujesz - odpuścisz. Niemal każdy odpuszcza. Jeżeli będziesz mieć jeden cel,

tak samo, jak z marzeniami i ten cel będzie bardzo odległy i będziesz na niego pracować rok, dwa, pięć, dziesięć,

to po drodze ten cel się zmieni i pod koniec możesz osiągnąć coś, czego nie chciałeś osiągać.

A więc potrzebujesz mieć realny pewnik w którym kierunku zmierzasz. Czego Ty w ogóle chcesz od rozwoju?

Czy chcesz poprawić swoje relacje osobiste? Czy chcesz się zmienić? Czy chcesz być lepszą osobą?

Czy chcesz mieć wreszcie związek, bo jesteś singlem? Czy chcesz się nauczyć sprzedaży?

Czy chcesz się nauczyć marketingu, biznesu? Czy chcesz otworzyć swoją firmę?

Czy chcesz być super pracownikiem i cały czas awansować? Po co Ci ten rozwój mentalny? Co on Ci ma dać?

Wtedy masz swój kompas. Do tego potrzebujesz listę ułożonych precyzyjnie celów.

Można oczywiście próbować to zrobić samemu, tylko sęk w tym, że jak powiedział Albert Einstein,

umysł, który wygenerował problem ma trudność z wygenerowaniem rozwiązania.

Oczywiście jest to wolna parafraza tego stwierdzenia,

ale jeżeli nie wiesz co masz zrobić, no to jak masz ustalić do tego cele?

Oczywiście możesz ustalić - podawałem strategie "nie wiem co chcę zrobić, ale wiem czego nie chcę" i tak dalej,

na zasadzie wykreślania, na zasadzie sortowania, ale bardzo często,

bardzo często o wiele prościej jest pójście do architekta i powiedzenie

"Chcę mieć dom w takim stylu. Bardzo proszę mi zaprojektować" "Okej".

Idziesz do firmy, mówisz: "Budowaliście takie domy z betonu, nowoczesne.

Bardzo proszę zbudować mi, wycenić to najpierw".

Znajdujesz odpowiedniego kierownika budowy, mówisz: "Kontrolował Pan takie domy? Budował? Świetnie".

Sprawdzasz ekipę, upewniasz się, że to zrobili wcześniej. Dzwonisz do ich klientów i tak dalej.

To co dzisiaj się robi w social media - widzisz reklamę, sprawdzasz czy ta firma istnieje,

czy ten ktoś, kto robi rok, czy robi kilkanaście i tak dalej i czy są efekty i wtedy Ty wiesz,

że ten ktoś może pomóc Ci wykreślić tą listę celów. Ale jeżeli nie masz możliwości pracy z kimś,

to niestety musisz zrobić to sam, sama. Siadasz i piszesz:

chcę tego, tego, tego, tego, tego, później grupujesz te cele

i to będzie Twój kompas, to będzie nadawało Twój codzienny,

cotygodniowy, comiesięczny, cokwartalny, coroczny kierunek.

Oczywiście wypadałoby to raz na kwartał minimum stanem gry podsumować, ale to już kolejna para kaloszy.

Kolejnym ważnym aspektem, od którego powinniśmy zaczynać, to jest poziom naszych oczekiwań,

i zasoby, jakimi dysponujemy. Jedni oczekują tego, (poczekamy aż przejadą, przejechali),

jedni oczekują tego, że będzie to swobodne, luźne. Drudzy z kolei oczekują, że osiągną zamierzony cel bardzo szybko,

czyli mają wysoki cel i jeszcze krótki czas. Chcą skondensować czas. Jednych na to stać,

stać nie tylko ze względu na pieniądze, bo mogą zatrudnić tą ekipę do budowy, nie muszą sami remontować,

mogą zatrudnić coacha, trenera żeby z nim pracować. Nie - zasobami jeszcze jest czas wolny.

Bardzo często jest tak, że musisz poświęcić jedne zasoby - typu pieniądze, żeby uwolnić czas

albo kolejne zasoby - coś innego, żeby pojawiły się pieniądze,

a więc musisz określić swój poziom oczekiwań,

co również samemu jest dość trudne do wykonania, ponieważ

niemal każdy chce być zdrowy, piękny, szczęśliwy, bogaty

ale później, kiedy przychodzi co do czego, to na takim śniadaniu w hotelu żremy wszystko, co jest na stole,

na trening nie idziemy, nie mamy czasu na czytanie książki, ale mamy czas na oglądanie seriali,

to nas męczy, tamto nie męczy, spędzamy dwie godziny w korkach ale mówimy, że my nie mamy czasu kiedy posłać audiobooka,

a że w ogóle na konsultację z kimś, gdzieś pojechać ja nie mam czasu, panie ja nie mam pieniędzy,

a potem się okazuje, że wydaję masę kasy na jakieś bzdury. A więc niestety żyjemy w ciągłym kłamstwie,

sami sobie zaprzeczamy i trudno jest określić racjonalnie nasz poziom, do którego chcemy dojść

bez porównania się. Jeżeli mamy fachowca, on nam powie: "Wie Pani co, ten dom będzie kosztował 5 tys. od metra,

ta szopka 2 tys. od metra", jeżeli mamy profesjonalistę - trenera sportowego, to on nam powie:

"Dobra, cztery lata i się przygotowujemy do olimpiady", tamten nam powie: "Oj nie, to jest nierealne,

ponieważ już doprowadziłem tam 100 osób i z Twoim zdrowiem, z Twoim sercem, z Twoimi mięśniami nie masz szans,

a więc w ogóle daruj sobie ten sport, to nie dla Ciebie".

Potrzebujemy porównania, jeżeli nie możemy tego zrobić z kimś, robimy to sami.

Rozglądamy się. Social media są do tego idealne - patrzymy co kto osiągnął, co kto zrobił,

jak szybko tam doszedł. Patrzymy co robił, kiedy zaczynał, nie tylko co robi teraz

i po jakimś czasie ustalamy ten poziom kompetencji niezbędnych dla nas, a wtedy też ustalimy poziom,

żeby mieć odpowiednie kompetencje, możemy wejść na określony poziom.

Określamy nasz czas. Jeżeli nie stać nas, nie mamy pieniędzy na pracę z kimś, to musimy mieć świadomość,

że będzie nam trudniej. Gadanie o tym, że można wszystko samemu osiągnąć w dwudziestym pierwszym wieku,

kiedy nie żyjesz w puszczy, kiedy nie ma korzonków, nie ma super dziczyzny, nie ma wiesz, jagód wiszących

wiesz, drzew owocowych i możesz jeść - nie, dzisiaj sami jako ludzie giniemy z głodu.

Życie. Życie. A więc potrzebujemy współpracować w grupie. Jeżeli nie jest to grupa płatna,

to niech to będzie bezpłatne. W przypadku rozwoju osobistego: jeżeli nie stać Cię na płatne szkolenia,

na konsultacje, na coachingi, zawsze złap się darmowej serii.

W moim przypadku jest to poranny live w poniedziałek,

jeżeli go nie ma to jest dwieściekilkadziesiąt do obejrzenia poprzednich

i copiątkowy materiał, taki jak ten. Pierwszy to jest obejrzyj - bardzo ważne - i to dużo ludzi robi...

jak później zapomina, a więc efektu nie ma i nie wiem po co obejrzeli. Mogliby nie oglądać, poważnie.

Drugie to jest zapisz wnioski, zapisz. Zapisz na kartce, zapisz w telefonie.

Jeżeli ich nie zapiszesz to szansa, że będą sensowne, że zostaną w Twojej głowie jest znikoma.

Później musisz te wnioski przemyśleć.

Piszesz, myślisz, przepisujesz, kreślisz. Przemyślałeś? Nie, to nie tak było.

Skreślasz, zapisujesz jeszcze raz. Zapisujesz jeszcze raz.

I ostatni kluczowy element: jeżeli masz pieniądze - konsultujesz to z trenerem, z trenerką,

jeżeli nie masz pieniędzy - konsultujesz to za darmo.

W komentarzach z ludźmi, pod spodem. Patrzysz jaki mają punkt widzenia.

Ty mówisz: "Ja w tym materiale zauważyłam to", "A ja to", "O kurde, nie widziałam tego".

Nie kłócisz się, nie pyskujesz tylko szukasz innych punktów widzenia i wtedy, mając swój kompas,

mając swój kierunek, możesz lawirować między wyzwaniami w życiu, ponieważ kompas cały czas pokazuje północ,

masz cele, które realizujesz, nie jesteś takim amerykańskim "seminar junkie" - nie kupujesz każdego szkolenia,

nie oglądasz bez sensu tych filmików, non stop do mnie nawijasz

"A bo Kołcz Majk powiedział to, a bo Kołcz Majk powiedział tamto", kur...

Nie męcz swojej rodziny. Miej efekty. Pokazuj im - zarabiam więcej, jestem bardziej szczęśliwy,

zobacz kochanie mam więcej czasu dla dzieci, bo obejrzałem te jego trzy filmiki i koleś mi uświadomił,

że źle robię pracując kur... 12 godzin dziennie. Powinienem podnieść kompetencje i pracować 8-10.

Zajęło mi to ostatnie dwa lata, ale teraz wreszcie mamy czas i energię dla siebie, prawda?

Miej realne cele. Nie skacz wiesz, za wysokie progi na krótkie nogi - znasz takie powiedzenie.

Nie próbuj przeskoczyć 10 poziomów, 100 poziomów: "Jestem bezrobotny, ale chcę być prezesem,

chcę mieć start-up, chcę być influencerem i od jutra zarabiać milion dolarów!"

No nie da się. Nie da się. Nie da się. Potrzebujesz do tego czasu. I teraz najważniejsze clou, jakie wychodzi

z kompasu, kierunku celów i z poziomu oczekiwań oraz zasobów to, że na podstawie tego możesz wykreślić

swoją szybkość dotarcia. Pamiętasz wzór na prędkość? Potrzebny jest co? Czas, dystans, hmm?

Przypomnij sobie ze szkoły podstawowej i wtedy wiesz, czy poruszasz się w dobrym kierunku,

ponieważ masz kompas i czy w odpowiednim tempie, czy nie tracisz czasu.

Mnie zajęło to 25 lat, Tobie powinno zająć 5-10, ponieważ za moich czasów nie było takich materiałów,

nie było Internetu, nie było możliwości dzielenia się wiedzą. Wszystko było horrendalnie droższe.

Ja czekałem miesiącami, pół roku czekałem na płytę ze Stanów, a potem leżała 3 miesiące na cle.

Kasety pierwsze do słuchania o sprzedaży to były tak wytarte, że ja nie rozumiem co ten koleś do mnie mówi.

Życie. Dzisiaj jest bardzo dużo materiału, a więc jesteś zalewany, zalewana,

dlatego musisz wiedzieć po co to robisz, po co oglądasz, po co słuchasz i jaki chcesz mieć z tego cel,

musisz regularnie to konsultować, musisz regularnie sprawdzać czy jesteś na dobrym etapie, w dobrym kierunku,

czy wszystko idzie, czy budowa idzie zgodnie z planem, czy mamy już rok obsuwy,

czy właśnie jest zima, będzie padał śnieg, a my nie mamy dachu.

Potrzebujesz realnie podejść. Nie rekreacyjnie, a profesjonalnie

do swojego rozwoju osobistego. I tego Ci życzę. Pozdrawiam.