Return to Video

Nee bedankt, ik ben niet jullie inspiratie

  • 0:00 - 0:02
    Ik groeide op
    in een klein plattelandsstadje
  • 0:02 - 0:04
    in Victoria.
  • 0:04 - 0:08
    Ik ben heel gewoon en gematigd opgevoed.
  • 0:08 - 0:12
    Ik ging naar school, had vrienden
  • 0:12 - 0:14
    en vocht met mijn jongere zusjes.
  • 0:14 - 0:16
    Het was allemaal heel gewoon.
  • 0:16 - 0:17
    Op mijn vijftiende
  • 0:17 - 0:21
    werden mijn ouders benaderd door iemand
    uit onze plaatselijke gemeenschap
  • 0:21 - 0:23
    die me wilde nomineren
  • 0:23 - 0:26
    voor een onderscheiding van verdienste
    van de gemeenschap.
  • 0:26 - 0:29
    Mijn ouders zeiden:
    "Ach, dat is heel aardig,
  • 0:29 - 0:32
    maar er is één onmiskenbaar probleem.
  • 0:32 - 0:37
    Ze heeft niet echt iets bereikt."
    (Gelach)
  • 0:37 - 0:39
    En ze hadden gelijk.
  • 0:39 - 0:42
    Ik ging naar school,
    ik kreeg goede cijfers,
  • 0:42 - 0:44
    ik had een heel simpel bijbaantje
  • 0:44 - 0:46
    in mijn moeders kapsalon
  • 0:46 - 0:48
    en ik keek heel veel
  • 0:48 - 0:51
    'Buffy the Vampire Slayer'
    en 'Dawson's Creek.'
  • 0:51 - 0:55
    Ja inderdaad, wat een tegenstelling.
  • 0:55 - 0:56
    Maar ze hadden gelijk.
  • 0:56 - 0:59
    Ik deed helemaal niets buitengewoons.
  • 1:01 - 1:04
    Ik deed niets dat
    een verdienste genoemd kon worden
  • 1:04 - 1:07
    de handicap daargelaten.
  • 1:07 - 1:11
    Jaren later was ik op mijn tweede lesronde
  • 1:11 - 1:13
    op een middelbare school in Melbourne
  • 1:13 - 1:18
    en zo'n twintig minuten
    in een vijfdeklas rechtenles
  • 1:18 - 1:19
    stak een jongen zijn hand op en zei:
  • 1:19 - 1:24
    "Hé juf, wanneer gaat u uw speech houden?"
  • 1:24 - 1:26
    Ik zei: "Welke speech?"
  • 1:26 - 1:30
    Ik had net ruim twintig minuten
    over lasterwetgeving gesproken.
  • 1:30 - 1:34
    Hij antwoordde: "Nou,
    zoals uw motiverende toespraken.
  • 1:34 - 1:37
    U weet wel, als mensen in een rolstoel
    naar school komen,
  • 1:37 - 1:41
    zeggen ze vaak inspirerende dingen."
  • 1:41 - 1:42
    (Gelach)
  • 1:42 - 1:47
    "Meestal in de aula."
  • 1:47 - 1:49
    Toen drong het tot me door:
  • 1:49 - 1:52
    Deze jongen had alleen maar
    gehandicapten meegemaakt
  • 1:52 - 1:56
    als objecten ter inspiratie.
  • 1:56 - 1:58
    Dat zijn we niet, voor deze jongen --
  • 1:58 - 1:59
    en het is zijn fout niet,
  • 1:59 - 2:01
    het geldt voor velen van ons.
  • 2:01 - 2:04
    Voor velen van ons
    zijn gehandicapten niet onze docenten
  • 2:04 - 2:07
    of onze doktoren of onze manicures.
  • 2:07 - 2:13
    We zijn geen echte mensen.
    We zijn er om te inspireren.
  • 2:13 - 2:16
    Ik zit op dit podium
  • 2:16 - 2:19
    zoals ik eruitzie in deze rolstoel,
  • 2:19 - 2:22
    en jullie verwachten waarschijnlijk
  • 2:22 - 2:27
    dat ik jullie zal inspireren, niet?
    (Gelach)
  • 2:27 - 2:30
    Ja.
  • 2:30 - 2:32
    Nou, dames en heren, ik ben bang
  • 2:32 - 2:35
    dat ik jullie verschrikkelijk
    ga teleurstellen.
  • 2:35 - 2:37
    Ik ben hier niet om jullie te inspireren.
  • 2:37 - 2:40
    Ik ben hier om te vertellen
    dat er tegen ons is gelogen
  • 2:40 - 2:42
    over gehandicapt zijn.
  • 2:42 - 2:44
    Ja, ons is wijsgemaakt
  • 2:44 - 2:49
    dat handicap Iets Slechts is,
    met hoofdletters I en S.
  • 2:49 - 2:52
    Het is iets slechts
    en met een handicap leven
  • 2:52 - 2:54
    maakt je buitengewoon.
  • 2:54 - 2:57
    Het is niet iets slechts
  • 2:57 - 2:59
    en het maakt je niet buitengewoon.
  • 2:59 - 3:01
    De laatste jaren
  • 3:01 - 3:04
    hebben we deze leugen
    nog verder kunnen verspreiden
  • 3:04 - 3:06
    via sociale media.
  • 3:06 - 3:08
    Misschien heb je beelden gezien zoals dit:
  • 3:08 - 3:12
    "De enige handicap in het leven
    is een slechte mentaliteit."
  • 3:13 - 3:17
    Of deze: "Uw excuus is invalide."
    Inderdaad.
  • 3:17 - 3:24
    Of deze: "Geef niet op, streef!"
  • 3:24 - 3:25
    Dat zijn maar enkele voorbeelden,
  • 3:25 - 3:27
    maar er zijn er veel van te vinden.
  • 3:27 - 3:29
    Misschien heb je die wel gezien,
  • 3:29 - 3:31
    dat kleine meisje zonder handen
  • 3:31 - 3:34
    dat een tekening maakt
    met een potlood in haar mond.
  • 3:34 - 3:36
    Je zag misschien een kind rennen
  • 3:36 - 3:39
    op protheses van koolstofvezel.
  • 3:39 - 3:40
    Die beelden,
  • 3:40 - 3:42
    er zijn er veel van te vnden,
  • 3:42 - 3:46
    zijn wat we inspiratieporno noemen.
  • 3:46 - 3:48
    (Gelach)
  • 3:48 - 3:50
    Ik gebruik de term porno bewust,
  • 3:50 - 3:53
    omdat ze een groep mensen
    als object behandelen
  • 3:53 - 3:56
    ten gunste van een andere groep mensen.
  • 3:56 - 3:59
    Dus in dit geval zien we
    gehandicapten als object
  • 3:59 - 4:02
    ten gunste van de niet-gehandicapten.
  • 4:02 - 4:04
    Het doel van deze beelden
  • 4:04 - 4:08
    is om je te inspireren, te motiveren,
  • 4:08 - 4:10
    zodat we naar ze kunnen kijken
  • 4:10 - 4:13
    en denken: "Hoe beroerd mijn leven ook is,
  • 4:13 - 4:15
    het had erger kunnen zijn.
  • 4:15 - 4:18
    Ik zou die persoon kunnen zijn."
  • 4:18 - 4:22
    Maar wat als je die persoon bent?
  • 4:22 - 4:24
    Ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak ik
  • 4:24 - 4:26
    door vreemdelingen werd benaderd
  • 4:26 - 4:29
    die me wilden vertellen
    dat ze me dapper vinden
  • 4:29 - 4:31
    of inspirerend.
  • 4:31 - 4:33
    En dat was lang voordat mijn werk
  • 4:33 - 4:35
    maar een greintje publiek profiel kreeg.
  • 4:35 - 4:36
    Ze feliciteerden me gewoon
  • 4:36 - 4:38
    dat ik die dag was opgestaan
  • 4:38 - 4:42
    en mijn eigen naam had onthouden.
    (Gelach)
  • 4:42 - 4:45
    Dat is als object behandeld worden.
  • 4:45 - 4:47
    Deze beelden, die beelden
  • 4:47 - 4:49
    behandelen gehandicapten als object
  • 4:49 - 4:51
    ten gunste van de niet-gehandicapten.
  • 4:51 - 4:54
    Ze zijn er zodat je naar ze kunt kijken
  • 4:54 - 4:57
    en denken dat het met jou
    zo slecht nog niet is,
  • 4:57 - 5:01
    om je zorgen te relativeren.
  • 5:01 - 5:04
    Een leven als gehandicapte
  • 5:04 - 5:06
    is inderdaad wat moeilijk.
  • 5:06 - 5:08
    We overwinnen inderdaad sommige dingen.
  • 5:08 - 5:10
    Maar wat we overwinnen,
  • 5:10 - 5:13
    is niet wat je denkt.
  • 5:13 - 5:16
    Het heeft niet te maken met onze lichamen.
  • 5:16 - 5:18
    Ik gebruik de term "gehandicapten"
    vrij bewust,
  • 5:18 - 5:22
    omdat ik het sociale model van handicap
    onderschrijf,
  • 5:22 - 5:24
    dat vertelt ons dat we
    meer gehandicapt zijn
  • 5:24 - 5:28
    door de maatschappij waarin we leven
  • 5:28 - 5:31
    dan door onze lichamen en onze diagnoses.
  • 5:31 - 5:35
    Ik heb een tijd in dit lichaam geleefd.
  • 5:35 - 5:37
    Ik ben er best dol op.
  • 5:37 - 5:40
    Het doet de dingen die ik wil,
  • 5:40 - 5:44
    en ik heb geleerd
    het zo goed mogelijk te gebruiken,
  • 5:44 - 5:45
    net zoals jullie,
  • 5:45 - 5:48
    en hetzelfde geldt
    voor die kinderen in die plaatjes.
  • 5:48 - 5:51
    Ze doen niets buitengewoons.
  • 5:51 - 5:53
    Ze gebruiken gewoon hun lichaam
  • 5:53 - 5:56
    zo goed mogelijk.
  • 5:56 - 5:59
    Is het dus eerlijk
    om ze als object te behandelen
  • 5:59 - 6:01
    zoals we doen,
  • 6:01 - 6:03
    om die beelden te delen?
  • 6:03 - 6:08
    Als mensen zeggen:
    "Je bent een inspiratie",
  • 6:08 - 6:11
    bedoelen ze dat als een compliment.
  • 6:11 - 6:12
    Ik weet waarom het gebeurt.
  • 6:12 - 6:15
    Het is om de leugen, het is omdat ons
  • 6:15 - 6:19
    is wijsgemaakt dat een handicap
    je uitzonderlijk maakt.
  • 6:19 - 6:21
    En dat doet het echt niet.
  • 6:21 - 6:22
    Ik weet wat jullie denken.
  • 6:22 - 6:25
    Ik sta hier af te geven op inspiratie,
  • 6:25 - 6:27
    en jullie denken: "Jeetje, Stella,
  • 6:27 - 6:31
    word jij nooit ergens door geïnspireerd?"
  • 6:31 - 6:33
    Natuurlijk wel.
  • 6:33 - 6:36
    Ik leer heel vaak
    van andere gehandicapten.
  • 6:36 - 6:41
    Ik leer alleen niet
    dat ik meer mazzel heb dan zij.
  • 6:41 - 6:44
    Ik leer dat het een geniaal idee is
  • 6:44 - 6:45
    een barbecuetang te gebruiken
  • 6:45 - 6:51
    om dingen op te pakken
    die je hebt laten vallen. (Gelach)
  • 6:51 - 6:54
    Ik leer dat handige trucje waardoor je
  • 6:54 - 6:58
    je mobiele telefoonaccu
    kan opladen uit je rolstoel-accu.
  • 6:58 - 6:59
    Geniaal.
  • 6:59 - 7:02
    We leren van elkaars kracht
    en uithoudingsvermogen,
  • 7:02 - 7:05
    niet tegen onze lichamen en diagnoses,
  • 7:05 - 7:08
    maar tegen een wereld die ons uitzondert
  • 7:08 - 7:10
    en als een object behandelt.
  • 7:10 - 7:13
    Ik denk echt dat deze leugen
    die ons is wijsgemaakt
  • 7:13 - 7:17
    over handicaps het grootste onrecht is.
  • 7:17 - 7:21
    Het maakt ons leven moeilijk.
  • 7:21 - 7:25
    En die quote:
    "De enige handicap in het leven
  • 7:25 - 7:27
    is een slechte mentaliteit",
  • 7:27 - 7:30
    de reden dat dat gelul is,
  • 7:30 - 7:32
    is omdat het gewoon niet waar is
  • 7:32 - 7:34
    vanwege het sociale model van handicaps.
  • 7:34 - 7:38
    Hoeveel je ook glimlacht naar trappen,
  • 7:38 - 7:43
    ze zijn er nog nooit
    een oprit van geworden.
  • 7:43 - 7:50
    Nog nooit.
    (Gelach) (Applaus)
  • 7:50 - 7:52
    Glimlachen naar een televisiescherm
  • 7:52 - 7:54
    laat geen ondertiteling verschijnen
  • 7:54 - 7:55
    voor mensen die doof zijn.
  • 7:55 - 7:58
    Hoeveel je ook
    middenin een boekwinkel
  • 7:58 - 8:00
    een positieve mentaliteit uitstraalt,
  • 8:00 - 8:02
    de boeken worden er nooit braille van.
  • 8:02 - 8:07
    Het gebeurt gewoonweg niet.
  • 8:07 - 8:09
    ik wil echt in een wereld leven
  • 8:09 - 8:13
    waar handicaps geen uitzondering zijn,
    maar de norm.
  • 8:13 - 8:14
    Ik wil in een wereld leven
  • 8:14 - 8:17
    waar een vijftienjarig meisje
    dat in haar slaapkamer
  • 8:17 - 8:19
    "'Buffy the Vampire Slayer' kijkt,
  • 8:19 - 8:22
    niet gezien wordt als verdienste
  • 8:22 - 8:24
    omdat ze het zittend doet.
  • 8:24 - 8:25
    Ik wil in een wereld leven
  • 8:25 - 8:28
    waar we niet zulke
    lage verwachtingen hebben
  • 8:28 - 8:30
    van gehandicapten
  • 8:30 - 8:32
    dat we gefeliciteerd worden
    omdat we zijn opgestaan
  • 8:32 - 8:35
    en onze naam nog weten.
  • 8:35 - 8:38
    Ik wil in een wereld leven
    waar we echte verdienste waarderen
  • 8:38 - 8:40
    voor gehandicapten
  • 8:40 - 8:42
    en ik wil in een wereld leven
  • 8:42 - 8:45
    waar een vijfdeklasser
    op een school in Melbourne
  • 8:45 - 8:48
    niet in het minst verrast is
  • 8:48 - 8:51
    dat zijn nieuwe leraar
    in een rolstoel zit.
  • 8:51 - 8:54
    Een handicap maakt je niet uitzonderlijk,
  • 8:54 - 8:57
    maar in twijfel trekken
    wat je erover denkt te weten wel.
  • 8:57 - 8:59
    Bedankt.
  • 8:59 - 8:59
    (applaus)
Title:
Nee bedankt, ik ben niet jullie inspiratie
Speaker:
Stella Young
Description:

Stella Young is een komiek en journaliste die toevallig haar dagelijkse bezigheden doet in een rolstoel -- een feit dat haar niet, en dat wil ze graag duidelijk maken, automatisch een nobele inspiratie voor de mensheid maakt. In deze erg grappige talk, ontrafelt Young de gewoonte van de maatschappij om gehandicapten tot "inspiratieporno" te bombarderen.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:16

Dutch subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.