-
Stevie va katta loyiha.
-
Kiki Protsman tomonidan yozilgan.
-
Jenny Lang tomonidan namoyish qilingan.
-
Stevie juda ham mahoratli olmaxon.
-
U sinfidagi eng tez yuguruvchi va maktabidagi eng zo‘r talaffuz qiluvchilardan biridir.
-
Ammo bugun, Stivie xursand emas!
-
U bitta loyiha ustida ishlayapti va hech narsa to‘g‘ri ishlamayotgandek go‘yo.
-
"Eh, yo‘q", Stevie o‘ziga-o‘zi o‘yladi.
-
"Bu umuman yaxshi emas!"
-
Stevie yuzi qizib ketayotganini sezdi.
-
U kimdir qarab ko‘rishi va u loyihasini amalga oshira olmayotganini
ko‘rib qolishidan
-
hamda ular uni boshqa umuman yoqtirmay qolishidan xavotirda edi.
-
"Naqadar ahmoqman!"
-
Baqirdi Stevie.
-
"Bu loyiha bilan jinni bo‘lib qolaman.
-
O‘qituvchidan ham darg‘azabman.
-
Va men o‘zimdan ham darg‘azabman!"
-
Shunday qilib, Stevie loyihasini oldi va
uni polga uloqtirdi.
-
U parchalarga bo‘linib ketdi va u uni oyolari bilan tepib tashladi.
-
Shundan so‘ng, nima bo‘layotganini ko‘rish uchun Laurel keldi.
-
"Stevie, nima bo‘ldi?"
-
"Men bu loyihani yomon ko‘raman, va bu sinfni ham!"
-
"Eh, Stevie, dedi Laurel muloyimlik bilan."
-
"Sen tushkunlikka tushgan ko‘rinasan."
-
"Tushkunlikka tushgan?"
-
Stevie ikkilanib so‘radi.
-
"Ha, tushkunlikka tushgan", tasdiqladi Laurel.
-
"Tushkunlikka tushish ko‘p jihatdan aqldan ozishga o‘xshaydi,
odatda bu
-
siz ayni damda nimadir u ishlashi kerak bo‘lganidek ishlamayotgani tufayli
aqldan ozishingizni bildiradi."
-
"Siz o‘qituvchingizdan, o‘zingizdan yoki loyihangizdan
darg‘azabman deb o‘ylashingiz mumkin.
-
Hattoki, siz o‘z aybingizni mana bu qaychi yoki tasma bo‘lagiga to‘nkarishingiz ham mumkin.
-
Qachonki siz o‘zingizni barcha narsadan darg‘azabdek his qilishni boshlasangiz
va uni boshqa qilolmasangiz,
-
bu tushkunlikka tushish hisoblanadi."
-
"Ammo men bundan qanday qutula olaman?"
-
So‘radi, Stevie
-
"Men bu narsani yana his qilishni xohlamayman."
-
"Umidsizlantiradigan narsalar ko‘p, Stevie.
-
Bu hiyla umidsizlik yaxshi narsa ekanligini aytayapti."
-
"Yaxshi narsa?!"
-
Stevie hayratga tushdi.
-
"Ha!
-
Tushkunlikka tushish bu biz nimanidir o‘rganish arafasida ekanligimizni
bilishga imkon beradigan hissiyotdir.
-
Umidsizlikka tushganingiz bu nimadir siz xohlagandek bo‘lmayotganini bildiradi.
-
Agar siz uni qanaqa bo‘lishini xohlashingizni hisoblab chiqolsangiz va
uni to‘g‘irlay olsangiz, siz keyingi safar
-
sizga yordam berishi mumkin bo‘lgan nimanidir o‘rgangan bo‘lasiz."
-
"Tushundim deb o‘ylamayman," yig‘ladi Stevie.
-
"U haqida o‘ylang.
-
Siz velosiped haydashni o‘rganayotganingizda nima sodir bo‘lgandi?"
-
Laurel javob qaytardi.
-
"Velosipedga chiqdim, pedalni bir necha marta yurg‘izdim, keyin yiqilib tushdim",
dedi Stevie
-
"Va o‘zingizni qanday his qildingiz?"
-
so‘radi, Laurel
-
"Men juda xafa edim!
-
Men yig‘ladim, va oyimga men uni qilolmaganimni aytdim!"
-
Stevie qovog‘ini soldi.
-
"Keyin nima bo‘ldi?" pichirladi Laurel
-
U menga chuqur nafas olishimni va yana urinib ko‘rishimni aytdi.
-
Bir necha urinishlardan keyin, men uni qiloldim!"
-
Quvnoq tabassum qildi, Stevie
-
Shundan keyin o‘zingizni qanday his qildingiz?" so‘radi Laurel
-
"Men ajayob his qilgandim!" qichqirdi Stevie
-
"O‘zimdan shu qadar g‘ururlangan edimki."
-
"Nima deb o‘ylaysiz, agar siz velosiped haydashni birinchi urinishdayoq
tashlab ketib, hech qachon o‘rganmagan bo‘lganingizda hozir o‘zingizni
-
qanday his qilgan bo‘lardingiz?" so‘radi Laurel.
-
Balki men o‘zimdan xafa bo‘lgan bo‘lardim.
-
Umidsizlangan!
-
Va har safar kimnidir velosipedda ko‘rsam hali ham tushkunlikka tushgan bo‘lardim.
-
"Juda to‘g‘ri, " tasdiqladi Laurel
-
"Umidsizlik bu rostdanam siz ajoyib nimanidir o‘rganish arafasida ekanligingizning belgisi.
-
Agar siz bu darsni o‘rganmasdan tashlab ketsangiz,
sizda jirkanch his qoladi va xafa bo‘lasiz."
-
"Siz xuddi qaysarlik haqida ham gapirayotganga o‘xshaysiz",
qo‘shib qo‘ydi Jorge
-
"Qaysarlik boshqa narsani tashlab ketmaslik uchun ishlatiladigan so‘z"
-
Agar siz biron muammoni yechishga juda ko‘p usullar bilan
yetarlicha marta urinib ko‘rsangiz, va nihoyat
-
uni qilasiz!"
-
"Ammo men uni qilishimdan oldin sakkiz marta urinib ko‘rsm,
-
bu men yetti marta yiqildim deganidir!" dedi Stevie
-
"Nima uchun siz yiqilish yomon narsa deb hisoblaysiz?" so‘radi Jorge
-
"Har bir kishi nimadir qilishda uni o‘rganib olguncha yiqiladi ...
xuddi sizni velosipedingiz bilan bo‘lgani
-
yoki biron chaqaloq yurishni o‘rganayotgani kabi.
-
Siz yiqilmoq so‘zini nimanidir o‘rganishga urinish sifatida tushunishni boshlang."
-
"Men u haqida hech qachon o‘ylab ko‘rmagan ekanman", xitob qildi Stevie
-
"Esingizda bo‘lsin," boshladi Laurel, "umidsizlikka tushganingizda, tashlab ketmang.
-
Mana bu yerda o‘zingizni yaxshi his qilishingiz uchun ba’zi bir usullar bor
shunda siz uzoqqa bora olasiz."
-
"Sekin 10 gacha sanag, chuqur nafas oling, xavotirlaringizni
biron jurnalga yozing, sherigingiz bilan nimani
-
his qilayotganingiz haqida
suhbatlashing, va yordam so‘rang."
-
"Bir marta o‘zingizni bosib olganingizdan so‘ng," qo‘shib qo‘ydi Jorge,
"keyin siz uzoqroq davom etishga va
-
nima noto‘g‘ri bo‘layotganini aniqlashga
e’tibor qaratasiz
-
Mana bu yerda chidamli bo‘lishingiz uchun ba’zi bir maslahatlar bor."
-
"Allaqachon urinib ko‘rgan narsalaringizni ro‘yxatini
yozib chiqing.
-
Nima bo‘layotganini aniqlang.
-
Nima sodir bo‘lishi kutilganini tushuning.
-
Bu narsa sizga nima deyayotganiga qarang.
-
O‘zgartiring va yana urinib ko‘ring."
-
"Ikkalangizga ham rahmat!" baqirdi Stevie
-
"Men boshqa umidsizlangan his qilmayapman.
-
Men oxirgi marta loyihamda nima noto‘g‘ri bo‘lganini topdim,
-
va hozir men chiqadmli bo‘lishga va uni yaxshilashga tayyorman."
-
Yangicha yondashuv bilan Stevie loyihani tugatdi
-
va darsning qolgan qismini uni do‘stlari bilan sinab ko‘rish bilan o‘tqazdi.
-
Tamom.
