< Return to Video

The Internet: HTTP and HTML

  • 0:03 - 0:07
    Het internet: HTTP en HTML
  • 0:07 - 0:12
    Ik heet Jasmine en ik ben programmamanager
    van het XBOX One engineringteam.
  • 0:12 - 0:19
    Een van onze grootste voorzieningen heet
    XBOX Live. Het is een online dienst die
  • 0:19 - 0:24
    gamers wereldwijd verbindt, en wij
    vertrouwen op het internet dat dat lukt.
  • 0:24 - 0:30
    Dit is geen gemakkelijke taak en er
    gebeurd veel achter de schermen.
  • 0:30 - 0:36
    Het internet verandert compleet de manier
    waarop mensen communiceren. Maar hoe
  • 0:36 - 0:43
    werkt het? Hoe communiceren computers
    wereldwijd in feite met elkaar? Laten we
  • 0:43 - 0:50
    het surfen onder de loep nemen. Eerst open
    je een browser. Het is de app die je gebruikt
  • 0:50 - 0:56
    om pagina's te bezoeken. Daarna typ je het adres
    of URL in, dat staat voor Uniform Resource Locator,
  • 0:56 - 1:07
    van de website die je wilt bezoeken, zoals tumblr.com.
    Hallo, ik het David Karp, ik ben de oprichter van Tubmblr,
  • 1:07 - 1:13
    en hier leggen we uit hoe die browser die we elke dag gebruiken
    eigenlijk werken. Je hebt je waarschijnlijk wel
  • 1:13 - 1:16
    eens afgevraagd wat er gebeurd als je een
    adres in je browser invoert en daarna
  • 1:16 - 1:21
    op enter drukt. Het is net zo gek als je
    je kunt voorstellen. Op dat moment begint
  • 1:21 - 1:26
    je computer met een andere te praten, een
    server, die meestal duizenden kilometers
  • 1:26 - 1:32
    ver weg staat. En in milliseconden vraagt je
    computer aan de server om een website, en
  • 1:32 - 1:40
    die server begint te praten met je computer
    in een taal die HTTP heet, HTTP staat voor
  • 1:40 - 1:44
    Hyper Text Transfer Protocol. Je kunt zien
    de taal die de ene computer gebruikt om
  • 1:44 - 1:48
    aan de andere computer naar een document
    te vragen. Het is eigenlijk heel eenvoudig.
  • 1:48 - 1:53
    Als je een conversatie tussen je computer
    en een server op het internet zou
  • 1:53 - 1:57
    onderscheppen, dan zie je dat het voornamelijk
    bestaat uit "GET"-verzoeken. Die bestaan
  • 1:57 - 2:02
    eenvoudig uit het woord GET en de naam van
    het document dat je verzoekt. Dus als je
  • 2:02 - 2:06
    probeert in te loggen in Tumblr en je ons
    inlogscherm laat, dan is het enige dat je
  • 2:06 - 2:14
    doet een GET-verzoek sturen naar de server
    van Tumblr dat zegt Get /login. En dat
  • 2:14 - 2:22
    zegt de server van Tumblr dat je alle HTML-
    code wilt voor het inlogscherm van Tumblr.
  • 2:22 - 2:26
    HTML staat voor Hyper Text Markup Language,
    en dat kun je zien als de taal die jij gebruikt
  • 2:26 - 2:31
    om een browser te vertelen hoe een pagina
    eruit moet zien. Als je denkt aan bijvoorbeeld
  • 2:31 - 2:36
    Wikipedia, niets anders dan een groot eenvoudig
    document, dan HTML de taal die je gebruikt om
  • 2:36 - 2:43
    det titel groot en vet te maken, het juiste lettertype
    in te stellen, en te linken naar bepaalde andere pagina's,
  • 2:43 - 2:47
    tekst vet of cursief te maken, een afbeelding in het
    midden van de pagina te plaatsen, en de pagina
  • 2:47 - 2:53
    rechts of links uit te lijnen. De tekst van een pagina
    wordt altijd direct meegenomen in de HTML,
  • 2:53 - 2:58
    maar andere delen zoals afbeeldingen of video's
    zijn aparte bestanden met hun eigen URLs waarom
  • 2:58 - 3:05
    verzocht moet worden. De browser stuur aparte
    HTML-verzoeken naar elk van deze en toont hen
  • 3:05 - 3:12
    zodra ze binnenkomen. Als een webpagina veel
    verschillende afbeeldingen heeft, dan heeft
  • 3:12 - 3:21
    elk van hen een apart HTTP-verzoek en laadt
    de pagina langzamer. Soms als je surft op het web
  • 3:21 - 3:26
    verzoek je niet alleen om pagina's met GET-verzoeken.
    Soms stuur je informatie als je bijvoorbeeld
  • 3:26 - 3:32
    een formulier invult of een zoekopdracht geeft.
    Je browser stuurt deze informatie in platte tekst
  • 3:32 - 3:39
    naar de server door middel van een HTTP POST-verzoek.
    Laten we aannemen dat je inlogt op Tumblr.
  • 3:39 - 3:45
    Het eerste dat je doet is POST-verzoek maken,
    dat is een POST naar het inlogscherm van Tumblr
  • 3:45 - 3:50
    waaraan wat data is gekoppeld. Het heeft je e-mailadres,
    en je wachtwoord. Dat gaat naar de
  • 3:50 - 3:55
    server van Tumblr. Deze server ontdekt dat jij
    David bent. Het stuurt een pagina terug naar
  • 3:55 - 4:00
    Je browser en die zegt, Gelukt! Ingelogd
    als David. Maar naast die website
  • 4:00 - 4:07
    voegt het ook wat ontzichtbare cookiedata
    toe die je browser ziet en weet op te slaan.
  • 4:07 - 4:11
    Dat is echt belangrijk omdat het de enige
    manier is dat een website kan onthouden
  • 4:11 - 4:17
    wie je bent. Die cookiedata is niets anders
    dan een ID-kaart voor Tumblr. Het is een
  • 4:17 - 4:22
    nummer dat jouw als David identificeert.
    Je browser onthoudt dat nummer en de
  • 4:22 - 4:27
    volgende keer dat Tumblr ververst, de
    volgende keer dat je naar Tumblr.com gaat
  • 4:27 - 4:31
    zal je browser automatisch dat ID-nummer toevoegen
    bij het verzoek dat het naar de servers van Tumblr stuurt.
  • 4:31 - 4:36
    Nu zien de server van Tumblr dat het verzoek van jouw
    browser komt, zien het ID-nummer en weten
  • 4:36 - 4:44
    "OK, dit is een verzoek van David."
    Het internet is helemaal open. Alle verbindingen
  • 4:44 - 4:49
    worden gedeeld en de informatie wordt in
    platte tekst verzonden. Dit stelt hackers
  • 4:49 - 4:56
    in staat om te snuffelen naar persoonlijke
    informatie die jij over het internet verstuurd.
  • 4:56 - 5:01
    Maar veilige websites verhinderen dit,
    door aan je browser te vragen te communiceren
  • 5:01 - 5:08
    via een veilig kanaal met behup van Secure Sockets Layer,
    en de opvolger daarvan Transport Layer Security.
  • 5:08 - 5:14
    Zie SSL en TLS als een beschermingslaag om je
    communicatie om deze te beschermen
  • 5:14 - 5:21
    tegen rondsnuffelen of knoeien. SSL en TLS
    zijn actief als je het kleine slotje in de
  • 5:21 - 5:27
    adresbalk van je browser, naast de HTTPS.
    De HTTPS-protocollen garanderen
  • 5:27 - 5:34
    dat jouw HTTP-verzoeken veilig en beschermd zijn.
    als een website aan je browser vraagt
  • 5:34 - 5:40
    mee te doen in een beveiligde verbinding,
    geeft het eerst een digitaal certificaat.
  • 5:40 - 5:45
    Dat is een soort officiële ID-kaart welke bewijst
    dat de website is die het claimt te zijn. Digitale
  • 5:45 - 5:50
    certificaten worden gepubliceerd door bevoegde
    instanties die vertrouwde entiteiten zijn die
  • 5:50 - 5:55
    de identiteit van websites verifiëren, en certificaten
    voor hen uitgeven. Net als een overheid IDs of
  • 5:55 - 6:01
    passpoorten kan verstrekken. Als een website
    probeert een veilige verbinding te openen zonder
  • 6:01 - 6:10
    de juiste verstrekte digitale certificaten, dan zal je
    browser je waarschuwen. Dat is de basis van
  • 6:10 - 6:17
    surfen op het web! Het deel van het internet
    dat we dagelijks zien. Samenvattend, HTTP en DNS
  • 6:17 - 6:23
    regelen het verzenden en ontvangen van HTML,
    mediabestanden of alles op het web. Wat dit
  • 6:23 - 6:30
    mogelijk maakt onder de motorkap zijn TCP/IP en router-
    netwerken die informatie afbreken en transporteren in
  • 6:30 - 6:37
    pakketjes. Deze pakketjes zelf bestaan uit binaire codes,
    reeksen uit enen en nullen die
  • 6:37 - 6:43
    fysiek door elektrische kabels, glasvezel en
    draadloze netwerken worden verzonden.
  • 6:43 - 6:47
    Gelukkig geldt, dat zodra je hebt geleerd
    hoe een laag van het internet werkt, je erop
  • 6:47 - 6:52
    kunt vertrouwen zonder alle details te
    hoeven onthouden. En we kunnen erop vertrouwen
  • 6:52 - 6:59
    dat al die lagen zullen samenwerken om informatie op schaal
    en betrouwbaar aan te leveren.
Title:
The Internet: HTTP and HTML
Description:

more » « less
Video Language:
English
Duration:
07:07

Dutch subtitles

Revisions