Saul Griffith: Yenilenebilir enerjinin geleceği olarak uçurtmalar

Bu kısa konuşmada Saul Griffith, şirketi Makani Power'ın üzerinde çalıştığı yeni buluşu açıklıyor: Şaşırtıcı miktarda temiz, yenilenebilir enerji üreten devasa uçurtma türbinleri.

Eğer siz de benim gibiyseniz,

San Francisco'nun güneşli haftasonlarında bunun aynısını yapıyor olabilirsiniz:

Uçurtmadan beslenen, 30 knot'tan daha hızlı

deneysel hidrofoiller yapmak.

Rüzgarın şaşırtıcı gücünün farkına varırsınız

ve bu gücün yapabileceklerine.

Muhtemelen, günün birinde buna benzeyen bir alet

dünya hız rekorunu kıracak.

Ama uçurtmalar sadece bunun gibi oyuncaklar değil.

Uçurtmalar. Size önce kısaca tarihinden bahsedip

sonra her çocuğun en gözde oyuncağının

ihtişamlı geleceğini anlatacağım.

Uçurtmalar 1000 yaşın üzerinde.

Çinliler askeri uygulamalar için kullandı,

ve hatta insanları kaldırmak için.

Yani daha o zaman büyük ağırlıkları taşıyabileceğini biliyorlardı.

Bu görüntüdeki adamda niye bir delik var bilmiyorum.

(Kahkaha)

1827'de, George Pocock adında bir adam

fayton çekmek için uçurtma kullanılmasına öncülük etti

İngiliz taşrasında at arabalarına karşı yarıştırarak.

Sonra doğal olarak, havacılığın doğuşuyla beraber,

o zamanın bütün büyük mucitleri --

Hargreaves, Langley,

hatta bu uçurtmayı uçuran Alexander Graham Bell, telefonun mucidi,

havacılık arayışında aynı çabayı gösterdiler.

Sonra bu iki adam ortaya çıktı,

sonunda insan uçuşunu mümkün kılacak

kontrol sistemleri geliştirebilmek için çalıştılar.

Buradakiler tabii ki Orville ve Wilbur Wright,

ve Wright Uçağı.

Uçurtmalarla yaptıkları deneyler

bu çok önemli olaya öncülük etti, ilk kez havalandığımız

12 saniyelik insan uçuşu.

Bu, ticari havacılığın geleceği için olağanüstü bir adımdı.

Ama ne yazık ki, bu olay bir kez daha çocuk oyuncağı gibi görülmelerine yol açarak uçurtmaları gözden düşürdü.

Ta ki 1970'lerde yaşadığımız son enerji krizine kadar.

San Francisco'nun varoşlarında yaşayan

Miles Loyd adında efsanevi bir adam

"Journal of Energy"de tamamen göz ardı edilmiş bu makalesiyle

yeni ufuklar açtı:

Temelde bir uçağı bir tel parçasına bağlayarak

nasıl devasa boyutlarda elektrik üretebileceğimiz hakkında.

Yaptığı en önemli gözlem ise

aynı süre içinde, serbest uçan bir kanadın sabitlenmiş bir kanada göre

daha fazla havayı süpürerek daha fazla elektrik üretebileceği idi.

Türbinler büyüdü. Çapları 300 fite (~90m) kadar ulaşıyor,

ama daha yükseğe erişemiyorlar,

ve ne kadar yüksekteyseniz o kadar rüzgar var, ve o kadar güç --

neredeyse 2 katı kadar.

Gelelim bugüne. Enerji krizimiz devam ediyor,

hatta üzerine bir de iklim krizimiz var.

İnsanoğlu fosil yakıtlardan aşağı yukarı 12 trilyon vat,

başka bir deyişle 12 teravat enerji üretiyor.

Al Gore bu hedeflerden birine neden ulaşmamız gerektiğini anlattı,

bu gerçekte demek oluyor ki, 30 ila 40 yıl içinde

bir şekilde 10 trilyon vat ya da daha fazla temiz enerji üretmemiz gerekecek.

Rüzgar, güneşten sonra ikinci en büyük yenilenebilir kaynak:

3600 teravat, insanlığın ihtiyacı olan enerjinin 200 katından fazla.

Çoğunluğu daha yüksek irtifada, 100 metrenin üstünde,

ki oraya ulaşabilecek teknolojiye henüz sahip değiliz.

İşte uçurtmaların yeniden doğuşu budur.

Burası Maui'deki test alanımız, gökyüzünde uçarken.

Şimdi sizlere her çocuğun

en gözde oyuncağının

ilk bağımsız enerji üretimini göstereceğim.

Tahmin edeceğiniz gibi, binlerce saat bunu uçurmanız için robot olmanız gerek.

Biraz mide bulandırıyor.

Aslında burada 10 kilovat civarında enerji üretiyoruz -

yani 5 Amerikan evine güç vermeye yetecek kadar -

bu piyanodan çok büyük olmayan bir uçurtma ile.

Buradaki asıl kayda değer konu ise

kontrol sistemlerini geliştiriyoruz,

Wright Kardeşler'in yaptığı gibi, sürekli, uzun süreli uçuşları gerçekleştirebilmek için.

Böyle bir yerde çalışmak da çok canımızı sıkmıyor tabii ki.

Bu da bir uçurtma için kara işemekle eşdeğer.

İsminizi gökyüzüne yazmak.

Aslında ulaşacağımız şey de bu.

Yani 12 saniyelik adımların ötesindeyiz.

Megavat ölçeğinde makinelere doğru ilerliyoruz

2000 fitte uçan ve tonlarca temiz elektrik üreten makineler.

Diyebilirsiniz ki, "Peki bu makineler ne kadar büyük?"

Mesela bu kağıt uçak belki de -- hop!

Cep telefonunuza enerji üretmek için yeterli.

Bir Cessna 230 kilovat üretecektir.

Eğer bana jetinizi ödünç verirseniz, kanatlarını koparıp size 1 megavat üretebilirim.

Eğer bir 747 verirseniz, 6 megavat üretirim,

ki bu da bugünün en büyük rüzgar türbinlerinin üretebileceğinden daha fazla.

Spruce Goose ise 15 megavatlık kanada sahip.

Bunun cüretkar olduğunu düşünüyorsunuz, size katılıyorum.

Ama asıl cüretkar olan tarihte daha önce defalarca yaşandı.

Bu bir buzdolabı fabrikası,

2. Dünya Savaşı için sayısız uçak üretiyor.

2. Dünya Savaşı'na kadar yılda 1000 uçak üretiliyordu.

1945'te bu sayı yılda 100,000'e ulaştı.

Böyle bir fabrikada yılda 100,000 uçakla

bütün Amerika'nın elektriğini 10 yılda üretebiliriz.

Bu hikaye aslında, hayalleri olan genç insanların

cüretkar planlarıyla ilgili. Bizim gibi çok insan var.

Bunlardan 30 tanesiyle çalışma şansına eriştim.

Bence dışarıda bir yerde çılgın şeylerle uğraşan

bütün çocukların hayallerini desteklemeliyiz.

Teşekkür ederim.

(Alkış)