Working Together: Computers and People with Mobility Impairments

موسیقی

(نوهامی) من خیلی کامپیوتر ها رو دوست دارم و میخوام یادشون بگیرم

چون میخوام در مورد علوم کامپیوتر مطالعه کنم

خب، این شغلیه که دوست دارم در آینده داشته باشم.

(بودی) تنها کاری که توش احتیاج به کمک دارم روشن کردن کامپیوتر

و قرار دادن گوشی روی سرمه.

به غیر از اون تقریبا همه کارا رو خودم میتونم انجام بدم.

(سوسانا) این یه پیشرفت واقعیه و وقتی واقعا

میتونی پیشرفت کنی و کارها رو بدون نیاز به

درخواست کمک از کس دیگه انجام بدی

واقعا احساس غرور می کنی.

آره! درست مثل اینه که خودت انجامش دادی.

(راوی) در کنار علاقه به تکنولوژی، چیزی که

بین این افراد مشترکه اختلال در حرکته.

اما هر کدوم متفاوته، و این روشیه که

اونا میتونن از کامپیوترهاشون استفاده کنن

خیلی کم پیش میاد که برای همه مردم یک نوع

تکنولوژی موثر باشه.

هر فردی با نوعی از ناتوانی، با اختلال حرکتیش

آماده سازی منحصر به فردی داره که برای رفع نیازهاش مناسبه.

و این خود مشتری نهاییه که باید تصمیم بگیره

"این تکنولوژی برای من کار میکنه؟ یا چیز دیگه ای وجودداره

که من ترجیح بدم ازش استفاده کنم و برام مناسب تر باشه؟

اختلال حرکتی یک فرد ممکنه برای بقیه واضح باشه

یا نباشه، و افراد با شرایط پزشکی یکسان ممکنه

نیاز به انواع مختلفی از تکنولوِژی های سازگار داشته باشن

نکته ی مهم اینه که به دقت با فردی که میخواد از

کامپیوتر استفاده کنه کار کنیم تا مناسب ترین دستگاه رو انتخاب کنبم.

(اندرو ریگل) به فرد و چیزهایی که نیاز داره

هم از طریق مشاهده ی اون در محیط اصلی که

تکنولوژی اونجاست و اونجا استفاده میشه و هم

از طریق مشورت با فرد دقت کنید.

ما بعضی نمونه های تکنولوژی سازگار که به طور موثر

توسط افرادی با اختلالات حرکتی استفاده شدن رو نشونتون میدیم.

و با فراهم کردن کامپیوتر شروعش میکنیم.

اگر به کامپیوتر دسترسی نداشته باشید نمیتونید استفاده ش کنید.

باید بتونید برید داخل ساختمان، از راهرو

بگذرید، و راحت در محل کارتون بشینید.

کامپیوتر ها در خانه و مدرسه باید در محل هایی باشن

که برای افرادی که از ویلچر استفاده می کنن در دسترس باشن.

(اندرو) دسترسی فیزیکی به ساختمان ها، آزمایشگاه ها

کلاس ها، همه مهمن چون این تکنولوژی فارق از این که

چقدر خوبه، اگر افراد معلول نتونن بهش دسترسی داشته باشن،

کاملا براشون غیر قابل استفاده ست.

(دن کامدن) و این یعنی هرجا پله س یه سطح شیب دار باشه

اگر پله ها داخل ساختمونن، آسانسور باشه.

اگر آزمایشگاه کامپیوتره، بین راهروهاش فضای کافی باشه.

یا در تالار ورودی فضای کافی باشه.

(راوی) وسایل هم تفاوت ایجاد میکنن.

مهمه که نوع جایگاه صفحه کلید، صفحه نمایش کامپیوتر،

و ارتفاع میز انعطاف پذیر باشه.

میزهای قابل تنظیم میتونن بالاتر یا پایین تر تنظیم بشن،

تا مانیتور در مناسب ترین ارتفاع قرار بگیره.

کیبورد میتونه بالا و پایین به یا خم بشه،

تا تایپ کردن رو آسون تر کنه.

(راوی) برخی افراد با اختلالات حرکتی این قدرت رو ندارن

که از کیبورد های استاندارد استفاده کنن.

خوشبختانه راه حل های گسترده تری در دسترس اند.

بعضی از اونا قبلا به سیستم عملیاتی معمول راه پیدا کردن.

این حقیقت که ویژگی های اصلی وجود دارن که

وارد سیستم عملیاتی شدن خیلی مهمه. چیز های خیلی

ساده ای وجود دارن که میتونن به وسیله ی صفحه کنترل انجام بشن،

دسترسی به گزینه های صفحه کنترل، که دسترسی، دسترسی پایه ای

به کیبرد و سیستم عملیاتی را ممکن می کنن.

برای مثال کسی که از یه انگشت استفاده می کنه

نمیتونه هم زمان از دو انگشت برای تایپ استفاده کنه.

مثلا "CONTROL" و یه کلید دیگه.

تنظیماتی وجود داره که میذاره اون دو کلید به ترتیب فشار داده بشن.

یه تنظیمات دیگه هست که ضربه ی کلید متوالی رو

برای کسی که یه کلید رو برای مدت طولانی پایین نگه داشته، کم میکنه.

و ویژگی های مثل تصحیح اتوماتیک که توی نرم افزار

ورد و نرم افزار های دیگه رایجه و به استفاده کننده

اجازه میده لغات طولانی و یا حتی جملات رو

با ترتیب لغات کم مختصر نویسی کنه.

یک بار که کوتاه سازی انجام شد، میتونن تایپ

رو سریع تر و دقیق تر انجام بدن.

همینطور باید سازگاری جسمی رو در نظر گرفت.

برای مثال محافظ کلید.

محافظ کلید وسیله ایه که روی کیبورد قرار میگیره

و منافذی داره برای هر کلید داره که اگر حرکت افراد

کنترل شده نباشه، اجازه نمیده

کلیدی که نمیخواستن تایپ بشه.

برای افرادی که گستره ی حرکتی محدودی دارن،

کیبورد های کوچک ممکنه کمک کننده باشن.

همینطور کیبورد های راست دست و چپ دست وجود دارن،

که میتونن تنها با یه دست استفاده بشن.

برای فرد با محدوده ی حرکتی خوب اما چابکی پایین

کیبورد هایی با کلیدهای فوق بزرگ وجود دارن.

برای کسی که از نظر فیزیکی قادر به فعال سازی کیبور نیست،

کیبورد های مجازی ممکه کمک کننده باشن.

این کیبورد ها مثل عکس کیبورد روی صفحه نمایش

کیبورد ظاهر میشن.

کلید ها میتونن با ماوس، گوی نشان

یا سیستم های نقطه گذاری متناوب فعال بشن.

بعضی از کیبورد های مجازی ممکنه ویژگی هایی مثل

طرح بندی متناوب کلیدها یا نرم افزار پیش بینی لغت داشته باشن.

برنامه های پیش بینی لغت به افراد کمک میکنه تا

درست و باسرعت بیشتر تایپ کنن.

برنامه براساس کلماتی که قبلا تایپ شده لیستی

از انتخاب های ممکن برای کاربر فراهم میکنه.

بعضی از برنامه در حال استفاده و کار با کلمات معمول کاربر

در پیشبینی هاشون کلمات جدیدی جمع میکنن.

من یه لغت رو فشار میدم مثلا "t"

و بعد پنج کلمه که با "t" شروع میشن و رایج ترین

توی استفاده ی منن ظاهر میشن.

اون ها نشون داده میشن و من روشون کلیک میکنم و نوشته میشه.

واسطه ی کاربران گرافیکی هم جا هستن

و نوعی دستگاه اشاره گر نیاز دارید

تا به اطلاعات کامپیوتر مثل

آیکون ها، کلیک،نقطه گذارید و بقیه چیزها نیاز دارید.

پس یا باید از ماوس استفاده کنید

و یا واسطه ای برای استفاده از ماوس پیدا کنید.

گوی های نشان جای خوبی برای شروع هستن.

سطح کنترل گوی نشان راحت تر از ماوس استفاده میشه.

در بعضی از گوی های نشان، دکمه ها ویژگی هایی مثل دابل کلیک

کلیک و نگه داشتن و بقیه ی دستور ها رو انجام میدن.

میتونن روی میز یا برای افراد که به جای دست ها

از پاهاشون روی سطح استفاده میکنن، استفاده بشن.

افراد با کنترل سر خوب اما قطع عضو بدن

میتونن از سیستم نقطه گذاری سر محور استفاده کنن.

این سیستم از کشف و مخابره ی مادون قرمز

و یا بازتابنده ی پوششی روی سر کاربر استفاده میکنه

این سیستم حرکات سر رو به حرکات

نقطه گذاری روی صفحه ی نمایش تبدیل میکنه.

برای کنترل کامل کامپیوتر این سیستم میتونه

با کیبورد روی صفحه ترکیب شه.

خب، مدلی که من روی سرم استفاده می کنم،

فقط ماوس و نشانه گر روی کیبورد رو کنترل میکنه.

کار کوچکی که باید انجامش بدم کلیک روی دکمه ست.

کلید با یک جعبه با یه نمونه ساز

کار میکنه که دستورات ماوس یا کیبرد رو

به کامپیوتر میرسونه.

اون ها انواع مختلفی رن و میتونن

با نزدیک ترین عضو بدن کنترل بشن.

بعضی ازافراد از کلید هایی که روی بازو قرار داره استفاده می کنن

و این بازو ها میتونن جابجا بشن تا در جای درست

برای کاربران قرار بگیرن.

بعضی ممکنه فقط از یه کلید که کلید روشن و خاموشه استفاده کنن

که بعد به کامپیوتر وصل میشه و اغلب

به روشی استفادهمیشه که کیبورد روی صفحه رو کنترل میکنه

تا بتونن به صورت استاندارد به کلید ها ضربه بزنن.

و بعد نرم افزار میتونه با همون کلید ها در

جهت کنترل ماوس

و بعد کلیک چپ و راست با همون کلید ها استفاده بشه.

اسکن کردن وکدهای مورس

دو روش ورودی هستن که به کلیدها متکی ان.

با اسکن کردن، کاربر یک کلید رو فعال میکنه

که لیست انتخاب رو روی صفحه میاره

و بعد برای انتخاب های خاص

به فعال کردن کلید ها ادامه میده.

کد مورس از حرکت های محکم و آرام استفاده میکنه

که نقطه آرام و خط محکمه

نرم افزار و سخت افزار های خاصی کد های مورس

رو به شکلی تبدیل می کنن که کامپیوتر بفهمه.

و هر سیستم حرکتی باید توسط یه متخصص

آگاه نصب بشه.

پس فکر کردن به گستره ی وسیعی از همسازی هایی

که برای افراد با اختلال حرکتی نیازه، مفیده.

افراد ممکنه از یه کلید که راحت فعال میشه بغل چشمشون استفاده کنن

میتونن چشمک کوتاه یا چشمک طولانی بزنن

و بعد با وسیله ی ورودیشون

حتی افراد با محدودیت های شدید هم

میتونن کامپیوتر رو کنترل کنن.

میتونن از کیبورد روی صفحه استفاده کنن و بنویسن.

میتونن وب گردی کنن و هر کاری که بقیه

با استفاده از کامپیوتر ها انجام میدن رو انجام یدن.

بقیه ممکنه عاملیت بیشتری داشته باشن

ممکنه محروم باشن از ...

اونا میتونن سرشونو تکون بدن میتونن خوب صحبت کنن،

اما نمیتونن هرکاری رو با دستشون انجام بدن پس شاید از تشخیص صحبت کردن

به کنترل کامپیوتر و یا استفاده از کلید هایی که میتونه

پشت سرشون قرار بگیره تا بتونن کلیک کنن، استفاده کنن.

میدونید... کلیدهای چپ و یا راست و یا حتی ممکنه از سرشون برای

کنترل نشانه گر استفاده کنن.

من امسال دانشجوی سال سومم.

نتیجه ی کار تشخیص صدا به

کاربران اجازه میده تا بطور کامل کیبورد رو کنار بذارن.

این برنامه به من کمک میکنه تایپ کنم.

هر چی من میگم رو تایپ میکنه.

این یه میکروفونه، من توی میکروفون حرف میزنم،

و اون روی صفحه ی کامپیوتر تایپ میکنه.

نرم افزار های صحبت محور کلمات گفته شده رو

روی کامپیوتر به متن تبدیل میکنه.

فردی که ازش استفاده میکنه به صورت عادی توی

میکروفون صحبت میکنه.

این نوع سیستم خواستار اینه که کاربر

آموزش ببینه تا صدای منحصر به فردشو تشخیص بده.

همینطور مهمه که هر نوع اشتباه تشخیصی

که سیستم میکنه رو تصحیح کنه.

بیشتر ما رو از کامپیوتر ترسوندن.

برای اینکه به طور موثر از تکنولوژی صحبت محور استفاده کنیم،

مهمه که صدای خوب و بنیه ی تنفسی خوبی داشته باشیم.

قوه ی خواندن خوب هم کمک کننده ست چون

همیشه بازده برنامه نیاز به تصحیح داره

اما با تمرین آسون تر میشه

این تحقیق تلاش میکنه تا

اون چیزی که اکثرمون باورش داریم رو اثبات کنه.

سیستم های خواندن که هم دارای نرم افزار و هم سخت افزارن

برای افرادی که فکر میکنن

نگه داشتن کاغذ های پرینت شده و

یا ورق زدنشون مشکله، مفیدن.

اسکنر هارد کپی رو به تصاویر دیجیتالی تبدیل میکنه

که بعدا به فایل متن تبدیل میشن

که توسط کامپیوتر قابل شناساییه.

بعدا کلمات در همون زمان که یه ترکیب کننده ی صدا میخونتشون،

روی صفحه ی نمایش میان.

مهمترین قسمت انتخاب تکنولوژی اقتباسی

اینه که نیازهای فردی که ازش استفاده میکنه رو بشناسیم.

بهترین تکنولوژی اونیه که خودت انتخاب کنی.

همش به موفقیت خودت بستگی داره.

تکنولوژی ای که اقتباس شده الان

به سرعت مرکز اقتصاد مدرن

و زندگی اجتماعی ما شده.

بدون دسترسی به تکنولوژی های جدید که

به ما احازه میدن به این وسایل دست پیدا کنیم،

تقریبا برای افراد ناتوان غیرممکنه که

به درستی در جامعه حضور داشته باشن.