மீயிணைப்பு எப்படி எல்லாவற்றையும் மாற்றியது

மீயிணைப்பு என்பது இணையத்தின் லெகோ குற்றியாகும். இது பயனர் அனுபவ நிபுணர் மார்கரெட் கோல்ட் ஸ்டியூவர்ட் அவர்களால் தெளிவாக்கப்பட்ட மீயிணைப்பின் விசித்திர வரலாறு ஆகும்.

நான் என்னிடம் சிந்தித்தது ஞாபகம் உள்ளது:

"நாம் தொடர்புக்கொள்வதை இது முற்றிலுமாக
மாற்ற போகிறது."

[சிறிய கருத்து.]

[பெரிய பொருள்.]

[மீயிணைப்பைப் பற்றி
மார்கரெட் கோல்ட் ஸ்டியூவர்ட்]

மீயிணைப்பு என்பது ஒரு இடைமுக உறுப்பாகும்.

இதன் பொருள் என்னவென்றால்,

உங்கள் திறன்பேசியில் அல்லது கணினியில்
மென்பொருளை நீங்கள் பயன்படுத்தும் போது

அதன் பின்னணியில் பெரிய நிரலாக்கம் உள்ளது.

இந்நிரல், மென்பொருளைக் கையாள தேவைப்படும்
வழிமுறைகளை கணினியிடம் தருகிறது.

ஆனால் நபர்களாகிய நாம் செயலாற்றுவது
இடைமுகத்தின் கூட மட்டுமே:

இதை அழுத்தும் போது, ஏதாவது
விளைவாகும்.

முதலில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட போது,
இவை எளிதாக இருந்தன,

அழகாக இல்லை.

இன்று, வடிவமைப்பாளர்களிடம் பல்வேறு
விருப்பத்தேர்வுகள் உள்ளன.

இம்மீயிணைப்பு குறியீட்டு மொழி எனப்படும்
ஒன்றை பயன்படுத்துகிறது — எச்டிஎம்எல்.

ஒரு சிறிய நிரல் சரம் உள்ளது.

அதன் பிறகு, நபரை வழிகாட்ட விரும்பும்
திசையை உள்ளிட வேண்டும்.

இதை செய்யக் கற்றுக்கொள்வது
உண்மையில் மிகவும் சுலபமாகும்.

இதனால், இணையத்தின் மூலைகளில்
உள்ள மேற்கோள்களே தான்

மீயிணைப்பின் களப்பெயராகும்.

நான் பள்ளியில் இருந்த போது —

இணைய அணுகல் பரவாலானதன் முன்பு —

நான் ஆராய்ச்சி கட்டுரை எழுத முயன்றால்,

நூலகத்தை நோக்கி நடக்க தேவைப்பட்டது.

அங்கு எனக்கு தேவைப்பட்ட நூல்
உண்டதென்றால் நல்லது.

சில நேரங்களில், அதை முன்பதிவு செய்ய

வேண்டியதால், சேர பல வாரங்கள் ஆனது.

இன்றைய காலத்தில், இதைப் பற்றி யோசிப்பது
பைத்தியமாக தெரிகிறது,

ஏனெனில், அனைத்து மாபெரும் ஆக்கங்களைப் போல்,

ஒன்று கையில் கிடைத்த பின்பு
சற்று நேரத்தில்

அதை பெரிதாகவே கருத மாட்டோம்.

1945 ஆம் ஆண்டில்,

வண்ணேவர் புஷ் என்று ஒருவர் இருந்தார்.

அவர் அமெரிக்க அரசுக்கு பணிபுரிந்தார்.

அவர் முன்வைத்த ஒரு கருத்து என்னவென்றால்,

"மனிதர்களாகிய நாம் ஏராளமான
தரவை உண்டாக்குவதால்,

நாம் படித்த அனைத்து நூல்களையும்
முக்கிய கருத்துக்களின் இடையே உள்ள

இணைப்புகளையும் கண்காணிக்க
இயலாமல் இருக்கின்றோம்" என்பது.

"மீமெக்ஸ்" என பெயரிடப்பட்ட இந்த

கருத்தின்படி, தங்களுக்கு அணுகலில்லாத
நூல்களையும்

கட்டுரைகளையும் சேமித்து, ஒரு தனியார்
நூலகத்தை உண்டாக்கலாம்.

வளங்களை இணைப்பது பலர் கற்பனைகளை
தூண்டிவிட்ட கருத்தானது.

பின்பு, 1960களில்,

டெட் நெல்சன் அவர்கள் சானாதூ திட்டத்தை
வெளியிட்டு,

அதன் பின்பு,

"வெறும் நான் வைத்திருப்பதால் நான்
கட்டுப்படுத்தப்படாமல், ஒரு

பல கருத்துக்களை என்னால் இணைக்க இயன்றால்
என்னவாகும்?" என்றார்.

1982 ஆம் ஆண்டில், மேரிலாந்து
பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்த

ஆராய்ச்சியாளர்கள் "ஹைப்பர்டைஸ்"
எனப்பட்ட அமைப்பை

உருவாக்கி, வரியையே ஒரு உரலிக் காட்டியாக
முதல்முறையாக பயன்படுத்தினர்.

ஒரு சாம்பல்நிற பின்னணியில் நீலநிற
உரலியை வைத்தால்

நிறத்தின் முரண்பாடு நன்றாக செயல்பட்டு,
சுலபமாக

தெரியப்படும் என அறிந்துகொண்டனர்.

1987 ஆம் ஆண்டில் ஆப்பிள் நிறுவனம்
ஹைப்பர்கார்டை உருவாக்கியது.

பல அட்டைகள் குவித்து வைக்கப்பட்டன.

அட்டைகளின் இடையே இணைப்புகளை
பயன்படுத்த இயன்றது.

ஒரு கதையின் ஓரிடத்தில் இருந்து இன்னொரு
இடத்திற்கு குதிக்க ஹைப்பர்கார்ட்

வழிகாட்டியது. இந்த நேரிலி கதைச்சொல்லல்
முறைகள், மீயிணைப்பின்

வருகையால் ஒரு மிகப்பெரிதாக
உயரப்பட்டன.

ஏனெனில், ஒரு கதையை கட்டும் சக்தி
மக்களிடம் வழங்கியது.

மற்றவையுடன், இக்கதைகளும் ஆக்கங்களும்,

உலகளாவிய வலையை உருவாக்கிய
டிம் பர்னர்சு-லீ அவர்களை ஊக்குவித்தது.

மீயிணைப்பு என்பது ஒரு
லெகோ குற்றியை போல்

உணரப்படுகிறது. பல இணைப்புகளை கொண்ட
வலையை கோர்க்கும் இந்த எளிய கட்டிடக் குற்றி

உலகமெங்கும் இருக்கிறது.

முதல்முறையில் மீயிணைப்புகள்
கட்டப்பட்ட முறையினால்,

பலரால் பயன்படுத்த நோக்கமிடப்பட்டவை
மட்டும் இல்லாமல், இவை பலரால்

உருவாக்கப்பட்டவையாகவும் உள்ளன.

என்னை பொறுத்தவரை, இது மிகவும்
ஜனநாயகமான வடிவமைப்பாகும்.