< Return to Video

დავითისა და გოლიათის გაუგონარი ამბავი

  • 0:01 - 0:02
    მინდა მოგიყვეთ ამბავი,
  • 0:02 - 0:05
    რომელმაც ნამდვილად შემიპყრო,
    როცა წიგნს ვწერდი,
  • 0:05 - 0:09
    და ეს არის ამბავი, რომელიც
  • 0:09 - 0:10
    3 ათასი წლის წინ მოხდა,
  • 0:10 - 0:14
    როცა ისრაელის სამეფო ახლი შექმნილი იყო.
  • 0:14 - 0:16
    ეს ამბავი მოხდა შეფელაში,
  • 0:16 - 0:19
    ახლა უკვე ისრაელია.
  • 0:19 - 0:21
    მიზეზი რის გამოც დამაინტერესა იყო
  • 0:21 - 0:24
    ის, რომ მეგონა ყველაფერი ბოლომდე გავიგე,
  • 0:24 - 0:28
    მაგრამ, როცა უკან დავუბრუნდი,
    მივხვდი, რომ ვერაფერი გამიგია.
  • 0:28 - 0:33
    უძველეს პალესტინას, აღმოსავლეთ საზღვრიდან
  • 0:33 - 0:34
    მთაგრეხილი აკრავს.
  • 0:34 - 0:36
    ზუსტად ასეა დღეს ისრაელშიც.
  • 0:36 - 0:39
    მთიან ნაწილში მდებარეობს
    რეგიონის ყველა უძველესი ქალაქი,
  • 0:39 - 0:44
    იერუსალიმი, ბეთლემი, ჰებრონი.
  • 0:44 - 0:46
    შემდეგ კი მოდის ზღვისპირა დაბლობი,
  • 0:46 - 0:49
    სადაც ახლა თელ-ავივი მდებარეობს.
  • 0:49 - 0:53
    იმ ადგილს კი, რომელიც მთიან მხარეს
    ზღვისპირა დაბლობთან აერთებს
  • 0:53 - 0:54
    ეწოდება შეფელა,
  • 0:54 - 0:59
    რომელიც აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ
    მიმავალი ხეობების და ქედების მთელი რიგია.
  • 0:59 - 1:02
    შეგიძლიათ შეფელას გავლით
  • 1:02 - 1:05
    სანაპირო ზოლიდან მთებში აღმოჩნდეთ.
  • 1:05 - 1:06
    შეფელა, თუ ისრაელში ნამყოფი ხართ,
  • 1:06 - 1:09
    გეცოდინებათ, რომ ისრაიელის
    ერთ-ერთი ყველაზე ლამაზი მხარეა.
  • 1:09 - 1:12
    დიდებულია, მუხის ხის ტყეებით,
  • 1:12 - 1:14
    ხორბლის მინდვრებით და ვენახებით.
  • 1:14 - 1:18
    მაგრამ რაც მთავარია, ისტორიულად გააჩნდა
  • 1:18 - 1:21
    რეალური სტრატეგიული ფუნქცია
  • 1:21 - 1:24
    რის მიხედვთაც მტრის ჯარები
  • 1:24 - 1:27
    ამ დაბლობის გავლით ადიოდნენ მთებში
  • 1:27 - 1:30
    და იქაურ მოსახლეობას აწიოკებდნენ.
  • 1:30 - 1:34
    3 ათასი წლის წინ, ზუსტად ასე ხდებოდა.
  • 1:34 - 1:38
    ფილისტიმელები, რომლებიც ისრაელის სამეფოს
  • 1:38 - 1:39
    უდიდესი მტრები არიან,
  • 1:39 - 1:41
    ზღვისპირა სანაპიროზე ცხოვრობენ.
  • 1:41 - 1:44
    წარმოშობით არიან კრეტიდან.
    მეზღვაური ხალხია
  • 1:44 - 1:47
    შეუძლიათ შეფელას დაბლობის
  • 1:47 - 1:49
    გავლით მთებში
  • 1:49 - 1:50
    ავიდნენ,
  • 1:50 - 1:52
    რადგან ბეთლემის მახლობლად
    მთიანი მხარის დაკავება
  • 1:52 - 1:56
    და ისრაელის სამეფოს შუაზე გახლეჩა უნდათ.
  • 1:56 - 2:00
    ისრაელის სამეფო, რომელსაც
    მეფე საული მართავს,
  • 2:00 - 2:01
    რა თქმა უნდა ამას ხვდება
  • 2:01 - 2:04
    და მთებიდან თავისი ჯარები ჩამოჰყავს
  • 2:04 - 2:08
    და ფილისტიმელებს წინააღმდეგობას უწევს
  • 2:08 - 2:11
    ელას ხეობაში, შეფელას ერთ-ერთ
    ყველაზე ლამაზ ხეობაში.
  • 2:11 - 2:13
    ისრაელის ჯარი განლაგდა
    ჩრდილოეთის ქედის გასწვრივ,
  • 2:13 - 2:17
    ფილისტიმელების კი - სამხრეთის ქედის
  • 2:17 - 2:20
    და ასე დგანან კვირების განმავლობაში,
  • 2:20 - 2:23
    ერთმანეთს შესცქერიან, რადგან
    ჩიხში აღომჩდნენ.
  • 2:23 - 2:25
    თავდასხმა არც ერთს შეუძლია,
  • 2:25 - 2:28
    რადგან ამისთვის ხეობაში უნდა დაეშვან
  • 2:28 - 2:31
    და მეორე მხარეს მთებში ავიდნენ.
    ამ დროს სრულიად დაუცველი ხარ.
  • 2:31 - 2:33
    მოკლედ, ბოლოს, ჩიხიდან რომ გამოსულიყვნენ,
  • 2:33 - 2:36
    ფილისტიმელების მეთაურმა თავისი
    უძლიერესი მებრძოლი
  • 2:36 - 2:38
    ხეობაში გაგზავნა, და
  • 2:38 - 2:40
    ისრაელის
    ჯარს გამოსძახა:
  • 2:40 - 2:43
    “გამოგზავნეთ თქვენი უძლიერესი მებრძოლი
  • 2:43 - 2:45
    და ყველაფერი მხოლოდ ორმა გადაწყვიტოს.“
  • 2:45 - 2:48
    უძველეს ომებში არსებობდა ასეთი
    ტრადიცია - ერთი-ერთზე ბრძოლა.
  • 2:48 - 2:50
    ეს იყო დავის მოგვარების გზა
  • 2:50 - 2:54
    ძირითადი ბრძოლის სისხლისღვრის გარეშე.
  • 2:54 - 2:57
    ფილისტიმელების უძლიერესი მებრძოლი
  • 2:57 - 2:59
    გოლიათი იყო,
  • 2:59 - 3:01
    სადღაც 2 მეტრის სიმაღლის,
  • 3:01 - 3:06
    თავიდან ფეხებამდე ელვარე
    ბრინჯაოს აბჯარშია გამოწყობილი,
  • 3:06 - 3:09
    გვერდზე უზარმაზარი ხმალი ჰკიდია,
  • 3:09 - 3:12
    ხელში კი შუბი უჭირავს.
    შემზარავი სანახავია. ისეთი შემზარავია,
  • 3:12 - 3:16
    რომ ისრაელის ვერცერთი ჯარისკაცი
    მასთან შებრძოლებას ვერ ბედავს.
  • 3:16 - 3:21
    უეჭველი სიკვდილია, ხომ? მისი
    დამარცხების შანსიც კი არ არსებობს.
  • 3:21 - 3:23
    ბოლოს და ბოლოს,
    ერთადერთი ვინც გასვლა გაბედა
  • 3:23 - 3:26
    იყო ახალგაზრდა მწყემსი,
  • 3:26 - 3:28
    რომელიც მივიდა საულთან და
    უთხრა: “მე შევებრძოლები.“
  • 3:28 - 3:31
    საულმა უპასუხა:
    “ შენ ვერ იბრძოლებ. სასაცილოა,
  • 3:31 - 3:34
    ჯერ სულ ბავშვი ხარ. ის კი
    უძლეველი მებრძოლია.“
  • 3:34 - 3:36
    მაგრამ მწყემსი არ იშლის: „არა, არა,
  • 3:36 - 3:39
    ვერ გამიგეთ. უკვე რამდენიმე
    წელია ჩემს ფარას
  • 3:39 - 3:43
    ლომებისგან და მგლებისგან ვიცავ.
    ვფიქრობ, ამასაც შევძლებ.“
  • 3:43 - 3:46
    საულს სხვა არჩევანი არ აქვს. სხვა
    არავინ ჰყავს ვინც იბრძოლებს.
  • 3:46 - 3:48
    ასე რომ დათანხმდა.“ კარგი.“
  • 3:48 - 3:49
    ბიჭს უბრუნდება და ამბობს.
  • 3:49 - 3:53
    “ მაგრამ მოგიწევს ეს აბჯარი ჩაიცვა.
    ეგრე ვერ წახვალ.“
  • 3:53 - 3:55
    მწყემსს თავის აბჯარს სთავაზობს,
  • 3:55 - 3:56
    მწყემსი კი პასუხობს: "არა"
  • 3:56 - 3:59
    “ ამას ვერ ჩავიცვამ.“
  • 3:59 - 4:03
    ბიბლიური ვერსია ასეთია: „ ვერ ჩავიცვამ
    იმიტომ, რომ არასდროს გამომიცდია“,
  • 4:03 - 4:06
    ანუ „აქამდე არასდროს მცმია,
    ხომ არ გაგიჟდითო.“
  • 4:06 - 4:09
    ამის ნაცვლად დაიხარა,
  • 4:09 - 4:10
    მიწიდან 5 ქვა აიღო,
  • 4:10 - 4:13
    ჩანთაში ჩაილაგა და
  • 4:13 - 4:17
    გოლიათთან შესახვედრად წავიდა.
  • 4:17 - 4:20
    გოლიათი ხედავს ფიგურა უახლოვდება
  • 4:20 - 4:23
    და გასძახებს: “ახლოს მოდი, რომ შენი ხორცი
  • 4:23 - 4:27
    ცაში ფრინველებს და ხეობაში
    მხეცებს ვაჭამო.“
  • 4:27 - 4:30
    ასე ემუქრება ადამიანს,
  • 4:30 - 4:32
    რომელიც მისკენ მიდის საბრძოლველად.
  • 4:32 - 4:35
    მწყემსი სულ უფრო და უფრო უახლოვდება
  • 4:35 - 4:38
    და გოლიათი ხედავს, რომ ხელში
    მწყემსის ჯოხი უჭირავს,
  • 4:38 - 4:39
    მეტი არაფერი.
  • 4:39 - 4:41
    იარაღის ნაცვლად, მხოლოდ მწყემსის ჯოხი.
  • 4:41 - 4:44
    გოლიათი ბრაზდება და გასძახებს:
  • 4:44 - 4:47
    “ძაღლი ხომ არ ვარ, ჩემთან ჯოხებით
    რომ მოხვედი?“
  • 4:47 - 4:50
    მწყემსი ჩანთიდან ქვას იღებს,
  • 4:50 - 4:54
    შურდულში დებს
  • 4:54 - 4:56
    და ისვრის.
  • 4:56 - 4:58
    გოლიათს ქვა პირდაპირ თვალებს შორის ხვდება
  • 4:58 - 5:00
    ზუსტად აქ, ყველაზე დაუცველ ადგილზე
  • 5:00 - 5:04
    და მიწაზე ეცემა, უკვე მკვდარია
    ან გათიშული.
  • 5:04 - 5:06
    მწყემსი მირბის, იღებს მის ხმალს
  • 5:06 - 5:08
    და თავს აჭრის.
  • 5:08 - 5:13
    ფილისტიმელებმა ეს, რომ დაინახეს,
    შებრუნდნენ და გაიქცნენ.
  • 5:13 - 5:18
    რა თქმა უნდა, ამ კაცის სახელი გოლიათია,
  • 5:18 - 5:20
    მწყემსის კი დავითი
  • 5:20 - 5:23
    და რის გამოც ამ ამბავმა
  • 5:23 - 5:25
    წიგნი დამაწერინა არის ის, რომ
  • 5:25 - 5:28
    ყველაფერი რაც მეგონა რომ ვიცოდი,
  • 5:28 - 5:31
    მცდარი აღმოჩნდა.
  • 5:31 - 5:35
    დავითი ამ ამბავში სუსტი უნდა
    ყოფილიყო, ხომ ასეა?
  • 5:35 - 5:37
    რეალურად, ეს ტერმინი, დავითი და გოლიათი,
  • 5:37 - 5:40
    ჩვენს ენაში მეტაფორად დამკვიდრდა,
  • 5:40 - 5:41
    როგორც ვინმე ბევრად
  • 5:41 - 5:44
    ძლიერზე წარმოდგენელი გამარჯვება.
  • 5:44 - 5:46
    რატომ ვეძახით დავითს სუსტს?
  • 5:46 - 5:50
    იმიტომ, რომ ბავშვია, პატარა ბავშვი,
  • 5:50 - 5:53
    გოლიათი კი დიდი და უზარმაზარი.
  • 5:53 - 5:55
    ვეძახით სუსტს იმიტომ,
  • 5:55 - 5:59
    რომ გოლიათი არის გამოცდილი მებრძოლი,
  • 5:59 - 6:01
    დავითი კი უბრალო მწყემსი.
  • 6:01 - 6:04
    მაგრამ რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია,
    სუსტს ვეძახით იმიტომ, რომ
  • 6:04 - 6:08
    გოლიათს აცვია
  • 6:08 - 6:10
    ელვარე აბჯარი,
  • 6:10 - 6:12
    ხელში კი ხმალი
  • 6:12 - 6:16
    და შუბი აქვს, მაშინ როცა
  • 6:16 - 6:20
    დავითს მხოლოდ შურდული გააჩნია.
  • 6:20 - 6:21
    კარგი, მოდი დავიწყოთ ფრაზით
  • 6:21 - 6:24
    „დავითს მხოლოდ შურდული გააჩნია,“
  • 6:24 - 6:27
    იმიტომ, რომ ეს არის პირველი
    შეცდომა, რომელსაც ვუშვებთ.
  • 6:27 - 6:30
    უძველეს ომებში არსებობენ
    სამი ტიპის მებრძოლები.
  • 6:30 - 6:34
    კავალერია - ცხენოსნები ან ეტლებით.
  • 6:34 - 6:37
    მძიმე ქვეითი ჯარი, რომელიც
    ქვეითი ჯარისკაცებისგან შედგება,
  • 6:37 - 6:40
    ფარ-ხმალით შეიარაღებული
  • 6:40 - 6:42
    გარკვეული სახის აბჯარში
    ჩაცმული კაცები.
  • 6:42 - 6:45
    და არტილერია, ან საარტილერიო
    მშვილდოსნები,
  • 6:45 - 6:47
    მაგრამ რაც მთავარია შურდულის მსროლელები.
  • 6:47 - 6:50
    ესენი არიან ადამიანები,
    რომლებსაც ორ ძელზე
  • 6:50 - 6:53
    დამაგრებული ტყავის ნაჭერი აქვთ,
  • 6:53 - 6:56
    მასში დებენ ჭურვს, ქვას ან ფოლადის ფურთს,
  • 6:56 - 6:59
    ტყავში ასე ატრიალებენ და
  • 6:59 - 7:02
    მერე უშვებენ,
  • 7:02 - 7:05
    შედეგად კი
  • 7:05 - 7:09
    ჭურვი სამიზნეს ხვდება.
  • 7:09 - 7:11
    დავითსაც სწორედ ეს ჰქონდა.
  • 7:11 - 7:14
    უნდა გვესმოდეს, რომ ეს უბრალო
    შურდული არ არის,
  • 7:14 - 7:17
    არ არის ბავშვის სათამაშო.
  • 7:17 - 7:21
    სინამდვილეში ეს წარმოუდგენლად
    დამანგრეველი იარაღია.
  • 7:21 - 7:24
    როცა დავითი შურდულს ატრიალებს,
  • 7:24 - 7:27
    ის წამში სავარაუდოდ
  • 7:27 - 7:30
    6 ან 7 ბრუნს აკეთებს,
  • 7:30 - 7:33
    რაც იმას ნიშნავს, რომ გაშვების შემდეგ,
  • 7:33 - 7:36
    ქვა საკმაოდ სწრაფად მიფრინავს,
  • 7:36 - 7:37
    შესაძლებელია 35 მეტრით წამში.
  • 7:37 - 7:41
    ეს ბევრად უფრო სწრაფია, ვიდრე საუკეთესო
  • 7:41 - 7:45
    ბეისბოლის ფიჩერის მიერ ნასროლი
    ბეისბოლის ბურთი.
  • 7:45 - 7:49
    უფრო მეტიც, ელას ხეობაში
    ჩვეულებრივი ქვები
  • 7:49 - 7:51
    არ გვხდებოდა. ისინი შედგებოდნენ
    ბარიუმის სულფატისგან,
  • 7:51 - 7:54
    რაც ჩვეულებრივ ქვაზე ორჯერ უფრო მკვრივია.
  • 7:54 - 7:57
    ბალისტიკით თუ გამოვითვლით,
  • 7:57 - 8:01
    დავითის შურდულიდან
  • 8:01 - 8:03
    გასროლი ქვის წინაღობა
  • 8:03 - 8:07
    (45 კალიბრის) იარაღის ტოლია.
  • 8:07 - 8:10
    ეს წარმოუდგენლად დამანგრეველი იარაღია.
  • 8:10 - 8:14
    სიზუსტით კი, ისტორიული
    ჩანაწერებიდან ვიცით,
  • 8:14 - 8:19
    რომ შურდულის მსროლელებს,
    ძალიან გამოცდილებს,
  • 8:19 - 8:25
    შეეძლოთ სამიზნე 200 იარდის
    მანძილზე მოეკლათ.
  • 8:25 - 8:28
    შუა საუკუნეების გობელინებიდან
    ვიცით, რომ შურდულით
  • 8:28 - 8:30
    გაფრენილი ჩიტის ჩამოგდებაც შეეძლოთ.
  • 8:30 - 8:33
    წარმოუდგენელი სიზუსტე ჰქონდათ.
  • 8:33 - 8:36
    როცა დავითი ემზადება, გოლიათთან
    საკმაოდ ახლოსაა
  • 8:36 - 8:38
    და არა 200 იარდის მოშორებით,
  • 8:38 - 8:41
    და როცა გაჩერდა და გოლიათს ესროლა,
  • 8:41 - 8:44
    ყველა განზრახვა და
    მოლოდინი ჰქონდა, რომ
  • 8:44 - 8:47
    გოლიათს ყველაზე დაუცველ ადგილას,
  • 8:47 - 8:48
    თავლებს შორის მოარტყამდა.
  • 8:48 - 8:50
    თუ უძველესი ომების ისტორიას
    დავუბრუნდებით,
  • 8:50 - 8:53
    კიდევ დავინახავთ,
  • 8:53 - 8:57
    რომ სხვადსახვა სახის ბრძოლებში
  • 8:57 - 9:02
    ქვეითებისთვის შურდული
    გადამწყვეტი ფაქტორი იყო.
  • 9:02 - 9:06
    და რაც შეეხება გოლიათს, ძლიერი ქვეითია
  • 9:06 - 9:11
    და როცა ისრაელის მებრძოლს დუელში იწვევს,
  • 9:11 - 9:15
    ელის რომ სხვა ძლიერ ქვეითს
    უნდა შეებრძლოს.
  • 9:15 - 9:17
    როცა ამბობს: “ახლოს მოდი რომ შენი
  • 9:17 - 9:20
    ხორცი ცაში ფრინველებს
    და ხეობაში მხეცებს ვაჭამო,“
  • 9:20 - 9:22
    მთავარი ფრაზა „ახლოს მოდია.“
  • 9:22 - 9:24
    მომიახლოვდი, რადგან ხელჩართული
  • 9:24 - 9:26
    ბრძოლა უნდა გავმართოთ.
  • 9:26 - 9:28
    საულსაც იგივე მოლოდინი აქვს.
  • 9:28 - 9:31
    როცა დავითი ეუბნება
    „გოლიათს მე შევებრძოლები,“
  • 9:31 - 9:33
    ცდილობს თავისი აბჯარი მისცეს,
  • 9:33 - 9:35
    რადგან ფიქრობს: “როცა ამბობ
    გოლიათს შევებრძოლები,
  • 9:35 - 9:39
    პირისპირ შებრძოლებას გულისხმობ,
  • 9:39 - 9:41
    როგორც ქვეითი ქვეითს.“
  • 9:41 - 9:44
    მაგრამ დავითს, რა თქმა უნდა, მსგავსი
    მოლოდინი არ აქვს,
  • 9:44 - 9:46
    ასეთ ბრძოლას არც აპირებს.
    რატომ უნდა ჰქონდეს?
  • 9:46 - 9:49
    ის ხომ მწყემსია. მთელი თავისი ცხოვრება
  • 9:49 - 9:53
    თავის ფარას ლომებისა და
    მგლებისგან შურდულით იცავს.
  • 9:53 - 9:55
    ამაშია მისი სიძლიერე.
  • 9:55 - 9:58
    ასე, რომ გამოცდილია
  • 9:58 - 10:00
    ამ დამანგრეველი იარაღის გამოყენებაში,
  • 10:00 - 10:02
    ამ მშფოთვარე გიგანტის წინააღმდეგ,
  • 10:02 - 10:05
    რომელიც ასობით ფუნტს
    იწონის თავისი ჯავშანით
  • 10:05 - 10:07
    და წარმოუდგენლად
    მძიმე იარაღებით,
  • 10:07 - 10:10
    რომელიც მხოლოდ ახლო
    მანძილიდან ბრძოლისთვის გამოდგება.
  • 10:10 - 10:15
    გალიათი დამარცხდა, შანსიც კი არ აქვს.
  • 10:15 - 10:18
    მაშინ რატომ ვეძახით დავითს სუსტს
  • 10:18 - 10:23
    და მის გამარჯვებას
    წარმოუდგენლად რატომ ვთვლით?
  • 10:23 - 10:26
    არსებობს მეორე ნაწილი,
    რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანია.
  • 10:26 - 10:30
    დავითს და მისი იარაღის
  • 10:30 - 10:32
    არჩევანს სათანადოდ არ ვაფასებთ.
  • 10:32 - 10:35
    ასევე არასწორად ვაფასებთ გოლიათს,
  • 10:35 - 10:38
    არც ისეთია, როგორიც ერთი შეხედვით ჩანს.
  • 10:38 - 10:42
    ბიბლიურ ტექსტში არსებობს
    ძალიან ბევრი მინიშნება,
  • 10:42 - 10:45
    ის რაც საკმაოდ დამაბნეველია და
  • 10:45 - 10:49
    მის იმიჯს არ ასხავს
    ისე, როგორც უძლეველ მეომარს.
  • 10:49 - 10:52
    პირველ რიგში, ბიბლიაში წერია რომ გოლიათი
  • 10:52 - 10:56
    ხეობაში თანმხლებ პირებთან ერთად მიდის.
  • 10:56 - 10:58
    ცოტა უცნაურია, არა?
  • 10:58 - 11:00
    ის ხომ უძლეველი მეომარია,
  • 11:00 - 11:03
    რომელმაც ისრაელი პირისპირ
    ბრძოლაში გამოიწვია.
  • 11:03 - 11:06
    რაში სჭირდება ვიღაც
  • 11:06 - 11:09
    სხვა კაცის დახმარება,
  • 11:09 - 11:11
    სავარაუდოდ საბრძოლო მითითებებისთვის?
  • 11:11 - 11:16
    მეორე, ბიბლიური მოთხრობა განსაკუთრებულ
    ყურადღებას ამახვილებს
  • 11:16 - 11:18
    იმაზე, თუ როგორ ნელა მოძრაობს გოლიათი.
  • 11:18 - 11:21
    კიდევ ერთი უცნაურობა იმ დროის
    ყველაზე ცნობილი უძლიერესი მეომრისთვის,
  • 11:21 - 11:25
    რომელიც აუცილებლად უნდა აღინიშნოს.
  • 11:25 - 11:27
    და კიდევ, რამდენი
  • 11:27 - 11:31
    ხანი სჭირდება გოლიათს იმისთვის, რომ
  • 11:31 - 11:33
    რეაგირება მოახდინოს დავითის გამოჩენაზე.
  • 11:33 - 11:35
    მოკლედ, დავითი ჩამოდის მთიდან,
  • 11:35 - 11:39
    აშკარაა რომ პირისპირ
  • 11:39 - 11:41
    ბრძოლას არ აპირებს. არ ამბობს:
  • 11:41 - 11:43
    „შენთან ასეთ ბრძოლას ვაპირებ.“
  • 11:43 - 11:45
    ხმალიც კი არ აქვს.
  • 11:45 - 11:48
    რატომ ამაზე არ ქონდა გოლიათს რეაქცია?
  • 11:48 - 11:52
    თითქოს დარწმუნებულია
    იმაში, რაც იმ დღეს უნდა მოხდეს.
  • 11:52 - 11:56
    თან დავითს ძალიან უცნაურ
    კომენტარს უკეთებს:
  • 11:56 - 12:00
    “ძაღლი ვარ ჯოხებით რომ მოხვედი?“
  • 12:00 - 12:04
    ჯოხებით? დავითს მხოლოდ ერთი ჯოხი აქვს.
  • 12:04 - 12:06
    აღმოჩნდება, რომ წლების განმავლობაში
  • 12:06 - 12:09
    სამედიცინო საზოგადოებაში არსებობს
    დიდი სპეკულაცია იმის შესახებ,
  • 12:09 - 12:12
    არის თუ არა რაიმე
  • 12:12 - 12:15
    ფუნდამენტური შეცდომა გოლიათში,
  • 12:15 - 12:18
    მცდელობა, რომ გავითვალისწინოთ
    ყველა ეს აშკარა ანომალია.
  • 12:18 - 12:19
    ბევრი სტატია დაწერილა.
  • 12:19 - 12:23
    პირველად ეს დაიბეჭდა 1960 წელს
    ინდიანას სამედიცინო ჟურნალში
  • 12:23 - 12:26
    და დაიწყო სპეკულაციების ჯაჭვი,
  • 12:26 - 12:29
    რომელიც გოლიათის სიმაღლის
    ახსნა-განმარტებით იწყება.
  • 12:29 - 12:32
    გოლიათს იმ მხარეში ყველა მისი თანატოლი
  • 12:32 - 12:34
    მხრებამდე ძლივს წვდება
  • 12:34 - 12:38
    და როცა ადამიანი ნორმებს
    ამდენით აჭარბებს,
  • 12:38 - 12:39
    ამას თავისი ახსნა აქვს.
  • 12:39 - 12:43
    გიგანტიზმის ყველაზე გავრცელებული
    ფორმაა მდგომარეობა,
  • 12:43 - 12:45
    რომელსაც ჰქვია აკრომეგალია.
  • 12:45 - 12:48
    აკრომეგალია გამოწვეულია
    კეთილთვისებიანი სიმსივნით
  • 12:48 - 12:51
    თქვენს ჰიპოფიზზე,
  • 12:51 - 12:54
    რაც ადამიანის ზრდის ჰორმონის
    ზედმეტ გამომუშავებას იწვევს.
  • 12:54 - 12:57
    მთელს ისტორიაში, გოლიათების უმრავლესობას
  • 12:57 - 12:59
    აკრომეგალია ჰქონდა.
  • 12:59 - 13:01
    მსოფლიოში ყველა დროის ყველაზე მაღალი
  • 13:01 - 13:02
    ადამიანი იყო რობერტ უოდლოუ,
  • 13:02 - 13:06
    რომელიც ისევ ზრდის პროცესში იყო,
    როცა 24 წლის ასაკში
  • 13:06 - 13:08
    გარდაიცვალა და იყო 2.72 მეტრი.
  • 13:08 - 13:10
    მას არკომეგალია ჰქონდა.
  • 13:10 - 13:12
    გახსოვთ მოჭიდავე ანდრე გიგანტი?
  • 13:12 - 13:14
    ცნობილი.
    მასაც არკომეგალია ჰქონდა.
  • 13:14 - 13:18
    არსებობს ვარაუდი, რომ აბრაამ
    ლინკოლნსაც აკრომეგალია სჭირდა.
  • 13:18 - 13:20
    ნებისმიერ უჩვეულოდ მაღალ
    ადამიანში,
  • 13:20 - 13:22
    პირველი ვარაუდი ეს ჩნდება.
  • 13:22 - 13:26
    აკრომეგალიას აქვს თანმდევი
    გვერდითი მოვლენების
  • 13:26 - 13:28
    ძალიან მკაფიო ნაკრები,
  • 13:28 - 13:31
    რაც ძირითადად ხედვასთან
    არის დაკავშირებული.
  • 13:31 - 13:34
    ჰიპოფიზის სიმსივნე, ზრდასთან ერთად
  • 13:34 - 13:39
    იწყებს ტვინში ვიზუალური
    ნერვების შეკუმშვას,
  • 13:39 - 13:41
    რის შედეგადაც აკრომეგალიის მქონე
  • 13:41 - 13:47
    პირებს აქვთ ან გაორებული მხედველობა,
    ან უკიდურესად ახლომხედველები ხდებიან.
  • 13:47 - 13:49
    ასე რომ, როცა ხალხმა დაიწყო მსჯელობა
  • 13:49 - 13:52
    იმაზე, რა სჭირდა გოლიათს,
  • 13:52 - 13:54
    დაასკვნეს:“ ერთი წუთით,
  • 13:54 - 13:56
    ძალიან ჰგავს ადამიანს, რომელსაც
  • 13:56 - 13:58
    აკრომეგალია აქვს.
  • 13:58 - 14:01
    ამით ასევე აიხსნება მისი
  • 14:01 - 14:03
    უცნაური საქციელი იმ დღეს.
  • 14:03 - 14:05
    რატომ მოძრაობდა ასე ნელა
  • 14:05 - 14:08
    და რატომ დასჭირდა თანხლები
  • 14:08 - 14:10
    პირები ხეობაში ჩასვლისას?
  • 14:10 - 14:13
    იმიტომ, რომ დამოუკიდებლად ვერ წავიდოდა.
  • 14:13 - 14:16
    რატომ არის დავითი ბოლო მომენტამდე
  • 14:16 - 14:19
    ასეთი დარწმუნებული იმაში, რომ
    გოლიათი ვერ ხვდება დავითი მასთან
  • 14:19 - 14:21
    ხელჩართულ ბრძოლას რომ არ აპირებს?
  • 14:21 - 14:23
    იმიტომ რომ ვერ ხედავს.
  • 14:23 - 14:27
    როცა ამბობს:“ახლოს მოდი რომ შენი ხორცი
  • 14:27 - 14:29
    ცაში ფრინველებს და
    ხეობაში მხეცებს ვაჭამო,“
  • 14:29 - 14:34
    ახლოს მოდი, მისი
    მგრძნობელობის მანიშნებელია.
  • 14:34 - 14:37
    მომიახლოვდი, რადგან ვერ გხედავ.
  • 14:37 - 14:42
    და შემდეგ:“ძაღლი ხომ არ ვარ
    ჯოხებით რომ მოხვედი?“
  • 14:42 - 14:47
    ორ ჯოხს ხედავს, მაშინ, როცა დავითს
    მხოლოდ ერთი აქვს.
  • 14:47 - 14:50
    მთაზე დაბანაკებული ისრაელის ჯარი, როცა
  • 14:50 - 14:53
    მთიდან გადმოსცქეროდა,
  • 14:53 - 14:56
    ფიქრობდა, რომ ის საოცრად ძლიერი
    მოწინააღმდეგე იყო.
  • 14:56 - 14:58
    არ ესმოდათ რომ ის,
  • 14:58 - 15:01
    რაც მისი სიძლიერე იყო, მის
  • 15:01 - 15:05
    უდიდეს სისუსტეს წარმოადგენდა.
  • 15:05 - 15:06
    და ჩემი აზრით,
  • 15:06 - 15:10
    აზრით, ეს ყველა ჩვენგანისთვის
    ძალიან მნიშვნელოვანი გაკვეთილია, გოლიათები
  • 15:10 - 15:14
    არც ისეთი ძლიერები და უძლეველები
    არიან, როგორც ერთი შეხედვით ჩანან
  • 15:14 - 15:17
    და ზოგჯერ მწყემსს ჯიბეში შურდული აქვს.
  • 15:17 - 15:19
    დიდი მადლობა.
  • 15:19 - 15:23
    (ტაში)
Title:
დავითისა და გოლიათის გაუგონარი ამბავი
Speaker:
მალკოლმ გლადუელი
Description:

ეს არის კლასიკური ზღაპარი: დავითი, ახალგაზრდა მწყემსი მხოლოდ შურდულით შეიარაღებული, მოერევა გოლიათს, ძლიერ მეომარს. სიუჟეტმა გადალახა მისი ბიბლიური საწყისები, რათა გამხდარიყო მოულოდნელი გამარჯვების სიმბოლო. მაგრამ ჰკითხეთ მალკოლმ გლდაუელს, რას მოგვითხრობს ეს ამბავი სინამდვილეში?
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:40

Georgian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.