Shimon Steinberg: Naturalna kontrola szkodników... dzięki robakom!

Podczas TEDxTelAviv Shimon Steinberg przygląda się różnicy między szkodnikami a robakami i argumentuje na rzecz wykorzystania dobrych robaków przeciwko złym robakom, by w pogoni za idealnymi plonami uniknąć środków chemicznych.

Uwielbiam robaki --

nie od dziecka,

zacząłem później.

Po licencjacie z zoologii na uniwersytecie w Tel Avivie

Po licencjacie z zoologii na uniwersytecie w Tel Avivie

zakochałem się w robakach.

Z zoologii wybrałem kurs entomologii

Z zoologii wybrałem kurs entomologii,

nauki o insektach.

Zastanawiałem się, jak mogę być przydatny,

i pomóc w dziedzinie entomologii?

Zająłem się wtedy

ochroną roślin przed insektami,

przed złymi robakami.

W obrębie ochrony roślin zająłem się

W obrębie ochrony roślin zająłem się

biologiczną kontrolą szkodników,

to jest wykorzystaniem żywych organizmów

to jest wykorzystaniem żywych organizmów

do zmniejszania populacji szkodników roślin.

do zmniejszania populacji szkodników roślin.

To cała dyscyplina ochrony roślin,

która ma ograniczyć środki chemiczne.

Biologiczna kontrola szkodników,

czyli te dobre robaki,

istniały już tysiące lat,

przez długi czas.

Ale dopiero od 120 lat

ludzie wiedzą coraz więcej

na temat, jak wykorzystać

ten fenomen biologicznej kontroli,

właściwie naturalnej kontroli,

dla swoich potrzeb.

Biologiczną kontrolę

możecie zobaczyć w waszym ogródku.

Wystarczy lupa. Widzicie, co tu mam?

To lupa o 10-krotnym powiększeniu.

10 razy.

Wystarczy otworzyć.

Odwróćcie liście, a zobaczycie cały świat

malutkich owadów

lub pajączków wielkości milimetra,

półtora albo dwóch,

i będziecie mogli odróżnić złe od dobrych.

Fenomen naturalnej kontroli

jest wszędzie.

Tu, przed tym budynkiem.

Tylko popatrzcie na rośliny.

Jest wszędzie

i musimy umieć go wykorzystać.

Przejdźmy się

i obejrzyjmy kilka przykładów.

Co to za szkodnik?

Jak właściwie niszczy roślinę?

Jaki jest jego naturalny wróg,

czynnik kontroli biologicznej

czyli ten dobry robak?

Będę mówił

o owadach i pająkach,

czy też roztoczach.

Owady - to te z sześcioma nogami,

a pająki czy roztocza -

- z ośmioma nogami.

Przyjrzyjmy się temu.

To niszczycielski szkodnik, przędziorek,

bo przędzie sieci jak pająki.

Na środku widać matkę

i dwie córki po lewej i prawej,

i jajo po prawej stronie.

Tutaj widać, jakie robi szkody.

Po prawej widać liść ogórka,

pośrodku liść bawełny,

a po lewej pomidora z małymi liśćmi pokrytymi kropkami,

potrafią z zielonych zrobić się białe

przez ssące i wiercące

narządy gębowe tych pajączków.

narządy gębowe tych pajączków.

Ale tutaj natura

zapewniła nam dobrego pajączka.

To drapieżne roztocza - tak małe jak przędziorki,

nie większe niż milimetr albo dwa,

szybko biegające,

polujące na przędziorki.

Możecie zobaczyć tę damę w akcji,

po waszej lewej stronie --

jak przebija i wysysa

płyny z ciała przędziorka, tu po lewej.

Po 5 minutach, to, co widzicie,

to typowe truchło --

skurczone, wyssane

martwe ciało przędziorka,

a obok dwa syte osobniki

drapieżnych roztoczy,

po lewej matka,

po prawej młoda nimfa.

Przy okazji, dla nich posiłek na 24 godziny

to około 5 przędziorków,

tych złych roztoczy

lub 15 do 20 jaj

tych pasożytów.

A zawsze są głodne.

(śmiech)

A to kolejny przykład: mszyce.

W Izraelu teraz jest wiosna,

temperatura gwałtownie rośnie.

Te złe robaki, te mszyce, są wszędzie na roślinach,

na waszym hibiskusie, na lantanie,

na młodych, świeżych liściach

wiosennego rozkwitu.

Nawiasem mówiąc, mszyce to tylko samice,

jak Amazonki.

Z samic powstają samice, a z nich nowe samice.

Nie ma samców.

To tak zwana partenogeneza.

I najwyraźniej bardzo im z tym dobrze.

Tu widać zniszczenia.

Mszyce wydzielają

lepki, słodki płyn,

nazywany spadzią,

który pokrywa

górne części roślin.

Tu widzicie typowy liść ogórka,

który z zielonego zrobił się czarny

z powodu czarnych grzybów sadzakowych,

które go pokrywają.

A oto przychodzi ratunek

w postaci tej owadziarki.

W tym przypadku to nie drapieżnik,

to pasożyt,

nie dwunożny pasożyt,

ale oczywiście sześcionogi.

To jest owadziarka,

dwumilimetrowa, smukła,

bardzo szybko latająca.

bardzo szybko latająca.

Tutaj widać tego pasożyta w akcji,

to jak manewr akrobatyczny.

Staje twarzą w twarz

z ofiarą, tu po prawej stronie,

wygina odwłok

i składa pojedyncze jajo

w płynie wewnątrz ciała mszycy.

w płynie wewnątrz ciała mszycy.

Mszyca stara się uciec.

Kopie, gryzie

i wydziela różne płyny,

ale to nic nie daje.

Jajo pasożyta

zostanie złożone w ciele mszycy.

A po kilku dniach, zależnie od temperatury,

z jaja wykluje się

larwa pasożyta

i będzie zjadać mszycę od środka.

To wszystko jest naturalne.

Nic z tego nie jest wymyślone.

Powtarzam, to dzieje się

w waszym ogródku.

A to jest rezultat.

A to jest rezultat.

Mumie.

M-U-M-I-E.

Widoczny rezultat to nieżywa mszyca.

Teraz oglądamy wnętrze.

Rozwijającego się pasożyta,

który po kilku minutach jest w połowie drogi na zewnątrz.

Narodziny są prawie skończone.

To można zobaczyć na filmach, itp.

I zajmuje to tylko kilka minut.

Jeśli to samica, natychmiast będzie parzyć się z samcem,

i już startuje, bo czas jest bardzo krótki.

Ta samica żyje tylko 3 do 4 dni,

a musi złożyć

do około 400 jaj.

To oznacza 400 złych mszyc,

do ciał których

złoży swoje jaja.

To oczywiście nie wszystko.

Istnieje całe bogactwo naturalnych wrogów,

a to tylko ostatni przykład.

Znów zaczynamy od szkodnika:

wciornastki.

Nawiasem mówiąc, te dziwne nazwy --

nie zawracam wam głowy łacińskimi nazwami tych stworzeń,

to są nazwy zwyczajowe.

To miłe, smukłe,

straszne szkodniki.

To co tu widzicie, to papryka.

To nie jakaś egzotyczna ozdobna odmiana,

to papryka, której nie można jeść,

bo cierpi na chorobę wirusową

przenoszoną przez dorosłe wciornastki.

A oto naturalny wróg,

dziubałek,

jest bardzo mały.

Tu widzicie czarnego dorosłego i dwa młode osobniki.

I jeszcze raz, w akcji.

Ten dorosły przekłuwa wciornastki,

wysysa je w ciągu paru minut

i idzie do następnej ofiary,

i tak wszędzie dookoła.

I jeśli rozprzestrzenimy te małe dziubałki, te dobre,

na przykład na poletko papryki,

one idą do kwiatów.

Zobaczcie, ten kwiat jest zalany

drapieżnymi robakami, tymi dobrymi,

już po wyeliminowaniu tych złych, wciornastków.

To bardzo pozytywna sytuacja.

Żadnych szkód dla rozwijających się owoców ani zawiązków.

W tych okolicznościach wszystko jest dobrze.

Tylko, że tutaj

widzieliście je w sytuacji jeden do jednego --

szkodnik i naturalny wróg.

A oto co my robimy.

Na północnym wschodzie Izraela,

w kibucu Sde Eliyahu

jest ośrodek masowo produkujący

tych naturalnych wrogów.

Inaczej mówiąc, to, co tam robimy,

to wzmacnianie,

wzmacniamy naturalną kontrolę

czy biologiczny fenomen kontroli.

Na 35 000 metrach kwadratowych

supernowoczesnych szklarni

produkujemy masowo te drapieżne roztocza,

te dziubałki,

te owadziarki, itp.

Wiele różnych części.

Przy okazji, jest tam piękny krajobraz.

Po jednej stronie widać góry Jordanii,

a po drugiej dolinę Jordanu,

jest tam łagodna zima

i gorące lato,

co daje idealne warunki

do masowej hodowli tych stworzeń.

Nawiasem mówiąc, produkcja masowa

to nie genetyczna manipulacja.

Nie ma żadnych GMO,

organizmów modyfikowanych genetycznie, nic takiego.

Bierzemy je z przyrody

i jedyne, co robimy,

to zapewniamy im optymalne warunki

w szklarniach lub pomieszczeniach z regulowanym klimatem

po to, by się mnożyły,

rozradzały i rozpleniały.

I to właśnie się dzieje.

Widać to pod mikroskopem.

W lewym górnym rogu widzicie jednego drapieżnego roztocza.

A to jest cała masa drapieżnych roztoczy.

Widzicie tę ampułkę?

Mam tutaj jeden gram tych roztoczy.

Jeden gram to 80 000 osobników,

80 000 osobników

może chronić jeden akr,

4000 metrów kwadratowych

uprawy truskawek

przed przędziorkami

przez cały sezon, czyli prawie rok.

Możecie mi wierzyć, że możemy tego wyprodukować

kilkadziesiąt kilogramów

rocznie.

To się nazywa

wzmocnienie fenomenu.

I nie zakłócamy równowagi.

Przeciwnie, ponieważ wprowadzamy je

na każdą uprawę,

gdzie równowaga już jest zniszczona

przez środki chemiczne,

my przychodzimy z tymi naturalnymi wrogami,

żeby choć trochę odwrócić to koło

i przywrócić naturalną równowagę uprawy

przez redukcję zużycia chemikaliów.

Oto cały pomysł.

Jak wygląda efekt?

W tej tabeli widzicie, jaki jest wpływ

udanej kontroli biologicznej

dzięki dobrym robakom.

Na przykład w Izraelu,

gdzie uprawiamy

ponad 1000 hektarów

10 000 dunamów, jak mówimy w Izraelu --

kontrolowanej biologicznie papryki

pod ochroną,

75% pestycydów

zostało zredukowane.

Izraelskie truskawki, nawet więcej --

80% pestycydów,

szczególnie tych przeciwko szkodliwym roztoczom.

Więc wpływ jest bardzo silny.

Tu pojawia się pytanie,

szczególnie w rozmowach z hodowcami:

Dlaczego kontrola biologiczna?

Dlaczego dobre robaki?

Nawiasem mówiąc, ilość odpowiedzi

równa się ilości pytanych osób.

Weźmy na przykład to miejsce,

południowowschodni Izrael,

rejon Arava powyżej Wielkiej Doliny Ryftowej,

gdzie znajduje się

największe osiągnięcie,

perła rolnictwa izraelskiego,

szczególnie w warunkach szklarniowych --

jeśli pojedziecie aż do Elilat, zobaczycie to

w samym środku pustyni.

Jeśli przyjrzycie się z bliska,

na pewno zobaczycie

dziadków razem z wnukami

rozprowadzających naturalnych wrogów, dobre robaki,

zamiast odzieży ochronnej

i masek przeciwgazowych do rozpylania chemikaliów.

To bezpieczeństwo stosowania

jest najczęstszą odpowiedzią hodowców

na pytanie, dlaczego kontrola biologiczna.

Po drugie, wielu hodowców

jest przerażonych

problemem odporności,

gdy szkodniki uodparniają się

na środki chemiczne,

tak jak bakterie

uodparniają się na antybiotyki.

To jest to samo i dzieje się bardzo szybko.

Całe szczęście w przypadku biologicznej

czy naturalnej kontroli

odporność jest bardzo rzadka.

Prawie się nie zdarza.

Dlatego, że to ewolucja;

to naturalny stosunek

w przeciwieństwie do odporności

zdarzającej się w przypadku chemikaliów.

Po trzecie, publiczne zapotrzebowanie.

Im bardziej społeczeństwo

domaga się redukcji środków chemicznych,

tym hodowcy są bardziej świadomi faktu,

że powinni, tam gdzie to możliwe,

zastąpić kontrolę chemiczną

kontrolą biologiczną.

Tutaj jest kolejna hodowczyni

bardzo zainteresowana robakami,

dobrymi i złymi,

ze szkłem powiększającym na głowie

po prostu przechadza się bezpiecznie

wśród swoich upraw.

Na koniec chcę przedstawić moją wizję

czy właściwie moje marzenie.

Dlatego, że tak wygląda rzeczywistość.

Spójrzcie na tę przepaść.

Jeśli weźmiemy całkowite obroty

przemysłu biokontroli na całym świecie,

to jest to 250 milionów dolarów.

Spójrzcie na przemysł pestycydów

dla wszystkich upraw na całym świecie.

To około 100 razy więcej.

25 miliardów.

To jest ogromna różnica do zmniejszenia.

Jak możemy to zrobić?

Jak możemy zmniejszyć tą przepaść

w następnych latach?

Po pierwsze, potrzebujemy więcej solidnych,

dobrych i niezawodnych rozwiązań biologicznych,

więcej dobrych robaków,

które możemy produkować masowo

lub chronić na polach.

Po drugie, trzeba stworzyć

bardziej intensywną i wymagającą presję publiczną

w sprawie redukcji środków chemicznych

dla produktów rolniczych.

I po trzecie, trzeba zwiększyć świadomość hodowców

na temat potencjału tego przemysłu.

Ta przepaść naprawdę się zmniejsza.

Krok po kroku.

To mój ostatni slajd:

Wszystko, co chcemy powiedzieć, możemy to nawet zaśpiewać,

to dajmy szansę naturze.

Mówię to w imieniu wszystkich, którzy wnioskują

na rzecz biokontroli i jej realizatorów,

w Izraelu i za granicą,

naprawdę, dajmy szansę naturze.

Dziękuję.

(oklaski)