Ara Pacis Augusta (Ołtarz Pokoju Augusta), 13-9 p.n.e. (Rzym)

Ara Pacis Augusta (Ołtarz Pokoju Augusta), 13-9 p.n.e.

Mówcy: Dr. Beth Harris & Dr. Steven Zucker

Na Smarthistory: http://smarthistory.khanacademy.org/ara-pacis.html

Na Khan Academy:

Stoimy w niesamowitym

nowym muzeum, które zostało zaprojektowane

przez Richarda Meiera

aby pomieścić Ara Pacis.

Jedną z najważniejszych budowli

z czasów Rzymu za panowania Augustyńskiego.

Ara Pacis oznacza Ołtarz Pokoju.

Oktawian August był pierwszysm cesarzem Rzymu.

I osobą, która ustanowaiła Pax Romana

czyli Pokój Rzymski.

Wydarzenie to spowodowało

wybudowanie tego Ołtarza Pokoju,

za czasów Oktawiana Augusta, był to

triumfalny powrót Oktawiana Augusta z kampanii

zbrojnych z dzisiejszych terenów Hiszpanii i Francji.

I kiedy powrócił, Senat

zagłosował za utworzeniem ołtarza upamiętniającego

pokój, ustanowiony przez niego w Imperium.

I 4 lipca roku 13

wyznaczony został święty teren

na którym wybudowany został ołtarz.

Jest to niesamowite,

ponieważ dzisiaj mamy 4 lipiec 2012.

Mówimy o Ara Pacis

ale oczywiście został on zrekonstruowany

z wielu, wielu fragmentów, które zostały odkryte

w XVII wieku,

ale większość została odnaleziona w XX wieku.

Właściwie jest to mały cud,

że byliśmy w stanie to zrekonstruować

zapomniano o tym.

Pozostałości ołtarza leżały pod czyimś pałacem

kiedy rozpoznano czym były te fragmenty

ponieważ było to bardzo ważne, aby

je odkopać i zrekonstruować ołtarz.

Zostało to w końcu zrobione za czasów Mussoliniego,

faszystowskiego przywódcy w latach prowadzących do

drugiej wojny światowej i podczas

drugiej wojny światowej.

To było ważne dla Mussoliniego

ponieważ Mussolini identyfikował się z Oktawianem Augustem,

pierwszym cesarzem rzymskim.

Mussolini próbował ponownie utworzyć

coś w rodzaju imperium włoskiego.

Powinniśmy pomówić trochę o tym czym jest ołtarz.

Pewnie, kiedy mówimy o Ołtarzu

to tak naprawdę patrzymy na ściany

terenu wokół tego co jest w środku Ołtarza,

gdzie miał miejsce składanie darów w ofierze.

Ołtarza jest interesujący i ważny kiedy

myślimy o Oktawianie Auguście.

Utworzył on scentralizowaną

siłę.

Rzym był od wczesnych lat jego założenia

kiedy był pod rządami królów,

był kontrolowany przez Senat.

Był republiką.

Zgadza się. A Senat był głównie

grupą czołowej starszyzny obywateli Rzymu.

Więc Rzym był republiką i był

nią do czasów Juliusza Cezara, który

był dyktatorem i wujkiem Oktawiana Augusta.

I Cezar został zamordowany,

była wojna domowa, i wtedy

Oktawian August ustanowił pokój.

Tak, August, którego prawdziwe imię to Oktawian,

otrzymał imię August jako

rodzaj honoru reprezentującego jego potęgę.

I interesujący jest rodzaj polityki

w którą był zamieszany.

Oddał dużą część władzy Senatowi,

ale przez zrobienie tego ustanowił prawdziwą i centralną

władzę dla siebie.

Sam ustanowił się princeps senatus (pierwszy w senacie)

albo równiejszy między równymi. Ale oczywiście

kontrolował wszystko.

Otrzymał również tytuł Pontifex Maximus,

czyli był najwyższym kapłanem religii państwowej

i w ten sposób miał niesamowitą władzę.

Nie zapominajmy również, że jego wujek

Juliusz Cezar został ustanowiony bogiem,

i prezentował się

jako syn boga.

Więc pomysł utworzenia tego ołtarza

ma zarówno polityczne, jak i duchowe znaczenie.

On patrzy w tył na złoty wiek

Grecji, w V wieku p.n.e,

ale patrzy też w tył na Republikę Rzymską.

Ponownie ustanawia pewne starożytne rytuały

tradycyjnej rzymskiej religii.

Powraca do tradycyjnych rzymskich wartości.

Ale nawet robiąc to,

zmienia radykalnie Rzym.

Zmienia Rzym z miasta cegły

w miasto marmuru, i Ara Pacis

jest spektakularnym tego przykładem.

I kiedy przyjrzymy się bliżej Ara Pacis

to zobaczymy, że

to odpowiada "Złotemu Wiekowi"

który August zapoczątkował w Imperium Rzymskim.

Jednym z najbardziej niezwykłych elementów

Ara Pacis jest całość tej wysoce

dekoracyjnej płaskorzeźby wykutej w niższym fryzie.

I ciągnie się ona dookoła

i pokazuje więcej niż 50 różnych

gatunków roślin, są one bardzo naturalne

możemy zidentyfikować te gatunki

ale również bardzo abstrakcyjne

i formują te piękne i symetryczne

i liniowe wzory.

Jest tutaj prawdziwy porządek

dany złożoności natury.

Pozwólcie, że opiszę szybko co widzę:

ten masywny, elegancki liść akantis

jest to rodzima roślina,

która została rozpowszechniona w stolicach Koryntyjskich.

I prawie jak Kandelabr,

wyrastający z niego,

widzimy te pnącza różnego rodzaju roślin

tą spiralę.

I są również zwierzęta

w środku tych liści i roślin,

znajdujemy żaby, jaszczurki i ptaki.

I wyżłobienie jest całkiem głębokie,

więc widzimy wyraźny kontrast pomiędzy

blaskiem zewnętrznego marmuru i

cieniami które są na niego rzucane.

To robi wrażenie podniesienia powierzchni.

I historycy sztuki interpretują to wszystko

jako symbol płodności,

obfitości Złotego Wieku,

który zapoczątkował August.

Widzimy również ten sam wzór

powtórzony na tynku

który formuję te płyty.

I mamy również meander

który przechodzi horyzontalnie

przez całą zewnętrzną część.

I nad tym meandrem widzimy

fryzy narracyjne.

Te płyty odnoszą się do Złotego Wieku

który ustanowił August.

Te odnoszą się do Eneasza, założyciela Rzymu,

i przodka Augusta.

Widzimy inne alegoryczne postaci

reprezentujące Rzym i pokój.

Musimy być ostrożni

kiedy próbujemy scharakteryzować

to co jest dokładnie reprezentowane/

Istnieje wiele sprzecznych interpretacji.

I te alegoryczne czy mitologiczne sceny

pojawiają się na przodzie i tyle ołtarza,

a potem na jego bokach

widzimu procesję.

Przeszliśmy wokół zewnętrznej ściany,

i patrzymy teraz na

płytę, która jest

w całkiem dobrym stanie.

Ale nie oznacza to

że wiemy o co chodzi.

Nie, jest wiele kłótni

co do tego, co centralna figura

oznacza.

Niektórzy historycy sztuki uważają, że

ta postać reprezentuje Wenus.

Inni myślą, że reprezentuje postać pokoju,

albo Tellus albo Matkę Ziemię.

W każdym razie jest ona

postacią sugerującą płodność

i obfitość.

Jest ona ukazana w piękny sposób:

spójrz w jaki sposób draperia przylega

do jej klatki piersiowej, tak blisko

aby ukazać ciało pod spodem,

jak bogini Panteonu

na Akropolu w Grecji.

I na jej kolanie siedzi dwójka dzieci,

jedno z nich daje jej jakiś owoc.

Tu mamy owoc na jej kolanie.

Z jej drugiej strony siedzą

dwie mitologiczne postaci, które

historycy sztuki uważają za reprezentantów

wiatrów ziemskich i morskich.

Popatrzmy na sposów w jaki draperia

którą trzymają wznosi się

tworząc te piękne

prawie aureole wokół ich ciał.

I u jej stóp,

widzimy woła i owcę,

więc jest tutaj harmonia,

pokój i płodność.

I to musiała być taka

rzadka rzecz w starożytnym świecie.

Cóż, August rządzi po dekadach

wijny domowej, po zabiciu

Juliusza Cezara.

Więc uważam, że jest tutaj potężny sens

tego, że to był Złoty Wiek.

Więc przejdźmy teraz do boków

i spójrzmy na procesję.

Fryz przechodzi od

tylnej ściany terenu

do góry w kierunku przodu, po obu stronach.

A te postaci również zwrócone są

w kierunku głównych schodów.

Historycy sztuki nie są pewnie tego jakie

wydarzenie jest tutaj przedstawione

Nie są oni pewni niczego

prawda?

Nie.

Och, jest parę

możliwości które się pojawiły.

Jedną z nich jest to, że to co widzimy

jest procesją która miała miejsce

w czasach kiedy ołtarz był inaugurowany.

Te postaci które tutaj widzimy to duchowni,

i możemy je zidentyfikować,

ponieważ mają one welony na głowach.

I wydaje się, że są to również członkowie

rodziny Augustyna,

chociaż ich tożsamości

nie są mocno ugruntowane.

Uważamy, że wiemy która z postaci

to Augustyn, chociaż marmur

nie jest w dobrym stanie

i straciliśmy

przód jego ciała.

I uważamy również, że możemy zidentyfikować

jedną z jego najważniejszych kochanek.

I to byłaby Agryppa.

Jeśli pomyślimy o tym jako o spojrzeniu w tył

na fryz parteonu

ze Złotego Wieku Grecji,

te postaci są idealnie piękne,

i nie reprezentują nikogo szczególnego

tylko Ateńczyków.

Ale to są portrety.

Zgadza się, i nie możemy

zawsze zidentyfikować ich z pewnością

ale są to wyjątkowe osobowości

w wyjątkowym czasie,

które biorą udział w wyjątkowym wydarzeniu.

Jest to interesujące

ponieważ przez całą

Republikę, portrety w kamieniu

był czymś w czym

Rzymianie się specjalizowali.

Więc nie jest to dla mnie zaskoczeniem

że nie zwracali uwagi na to co jest

idealne ale na to

co jest wyjątkowe.

Zauważamy również te różnice

w głębokości wyżłobienia

niektóre postaci są ukazane

w wysokiej płaskorzeźbie, inne

są z tyłu, w tle

i w niższej płaskorzeźbie.

Więc jest iluzja

przestrzeni i tłumu

na procesji.

Innym sposobem na wyrażenie

wyjątkowości Rzymian jest przez

włączenie dzieci.

Jest to święte wydarzenie,

formalne

a jednak są tutaj dzieci

robiące to co robią dzieci

więc nie zawsze

zwracają one uwagę.

Jest kilka interpretacji

któe zostały przedstawione

dotyczące obecności dzieci.

August martwił się

wskaźnikiem urodzeń i wprowadził prawa

zachęcające do pobierania się

i do rodzenia dzieci.

Początkowo to zostało namalowane

widzielibyśmy różowy i

niebieski i zielony

i ciężko wyobrazić to sobie, że kiedy

patrzymy na marmur dzisiaj.

To prawda, zwłaszcza

w budowli Meiera która jest tak

surowa i nowoczesna

jest to prawie oślepiające

aby wyobrazićsobie jak jasno

namalowany to było

one były bardzo jasne!

Były. Więc jedną z rzeczy

którą August powiedział

sam o sobie to to, że zastał

Rzym miastem cegły a zostawił

miastem marmuru.

August utworzył imperialne miasto,

i jesteśmy tutaj 2000 lat później

w Rzymie stworzonym przez Augusta.