IWOW - Part 3 - The Serpent and the Lotus

ដើមដំបូងនៃអរិយធម៌លោកខាងលិច និងភាសាដែលបានកត់ត្រា

វិទ្យាសាស្ដ្រ និងព្រលឹងវិញ្ញាណមិនមែន ជារឿងពីរ ដាច់ដោយឡែកឡើយ។

តាមការបង្រៀននៃប្រពៃណីបុរាណដ៏អស្ចារ្យ

ពិភពខាងក្រៅជាឩបករណ៍ស្វែងរកចំណេះដឹង
ហើយត្រូវបានធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពយ៉ាងជាក់លាក់

ដោយអារម្មណ៍ខាងក្នុងនៃសភាវៈប្រែប្រួល

និងការយល់ដឹងវិចារណញាណពីវង់ លេខ១នៃការផ្លាស់ប្តូរ។

ជាការគិតបែបវិទ្យាសាស្រ្តបានក្លាយជា ការកាន់កាប់កាន់តែច្រើន
និងពត៍មានកាន់តែកើនឡើងទ្វេឡើង,

ដែលការបែកបាក់បានចាប់ផ្តើមកើតមានឡើងនៅក្នុង
ប្រព័ន្ធចំណេះដឹងរបស់យើង។

ការកើនឡើងជំនាញមានន័យថាមនុស្សតិចទួចជាងមុន

ដែលមានសមត្ថភាពមើលឃើញជារូបភាពធំ,

ពីអារម្មណ៍ និងការវិចារណាបែប សាភ័ណភ្ពនៃប្រព័ន្ធទាំងមូល។

គ្មាននរណាម្នាក់សួរថា "គ្រប់ការគិតទាំងអស់នេះល្អសម្រាប់យើង ឬទេ?"

ចំនេះដឹងពីបុរាណគឺមាននៅទីនេះនៅកណ្ដាលយើង,
ត្រូវបានលាក់នៅក្នុងទិដ្ឋភាពធម្មតា។

ប៉ុន្តែយើងមានការជាប់រវល់ពេកជាមួយគំនិតរបស់យើង
ដើម្បីទទួលស្គាល់វា។

បញ្ញាញាណដែលបានបំភ្លេចចោលនេះ គឺជាវិធីដើម្បីស្តារតុល្យភាព

រវាងខាងក្នុងនិងខាងក្រៅ។

យិន និងយេង ។

រវាងវង់នៃការផ្លាស់ប្តូរនិងភាពនឹងស្ងៀម
នៅស្នូលរបស់យើង។

ក្នុងរឿងព្រេងក្រិក, Asclepius គឺជាកូនប្រុសរបស់អាប៉ូឡូ
និងជាអាទិទេពខាងការព្យាបាល។

បញ្ញាញាណនិងជំនាញព្យាបាលរបស់គាត់ គ្មានគូរផ្ទឹមបានឡើយ

ហើយគាត់ត្រូវបានគេនិយាយថា បានរកឃើញ អាថ៌កំបាំងពីជីវិតនិងការស្លាប់ដោយខ្លួនឯង។

នៅក្នុងប្រទេសក្រិកសម័យបុរាណ ប្រាសាទព្យាបាលរបស់ជនជាតិ Asclepian

ត្រូវបានទទួលស្គាល់នូវអនុភាពនៃវង់លេខ១ដំបូងគេ

ដែលត្រូវបានជាតំណាងដោយរំពាត់របស់ Asclepius នេះ។

លោកហ៊ីប៉ូក្រាត (Hippocrates) ជាបីតាខាងឱសថ,

ដែលគាត់នៅតែត្រូវបានគេធ្វើជាពាក្យសម្បថក្នុងទំរង់ជា

ក្រមសីលនៃវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្ត ដែលត្រូវបានគេនិយាយថា

បានទទួលការបណ្តុះបណ្តាល​នៅឯព្រះវិហារ Asclepian មួយ។

សព្វថ្ងៃនេះ, និមិត្តសញ្ញានៃអនុភាពវិវត្តរបស់យើង

នៅតែជាស្លាកសញ្ញានៃសមាគមវេជ្ជសាស្ត្រអាមេរិក

និងអង្គការពេទ្យផ្សេងទៀតនៅទូទាំងពិភពលោក។

នៅសញ្ញាលើបដិមាអេហ្ស៊ីប ពស់និងបក្សីតំណាង

ភាពត្រួតគ្នាពី ឬបន្ទាត់រាងប៉ូលនៃធម្មជាតិរបស់មនុស្ស។

ពស់នេះមានទិសដៅធ្លាក់ចុះ ដែលសម្ដែងនូវវង់រាង្គ១

ការវិវត្តនៃពិភពថាមពល។

សត្វបក្សីតំណាងជាទិសខាងលើ, ដែលបច្ចុប្បន្នបានតម្រង់ទិស

សំដៅទៅព្រះអាទិត្យ ឬវិញាណដែលបានភ្ញាក់ឡើងពីចំណុចមួយ;

ជាភាពទទេនៃអាកាសា។

ព្រះចៅផារ៉ាអុង និងព្រះត្រូវបានបង្ហាញ​ជាមួយថាមពលដែលភ្ញាក់ឡើង

ដែលជាគុណដាលីនី (Kundalini) ដូចពស់វាលើឆ្អឹងកងខ្នងនិង បង្កើត

ជាប្រហងមួយហៅថា "ចក្រ Ajna" ចន្លោះភ្នែកទាំងពីរ។

នេះត្រូវបានសំដៅដល់ថាជាភ្នែករបស់ Horus ។

ប្រពៃណីសាសនាហិណ្ឌូ ភាសា(bindi) នេះគឺជាតំណាងនៃភ្នែកទីបីផងដែរ;

ដែលទំនាក់ទំនងជាមួយ​ព្រះទៅនឹងវិញ្ញាណ។

របាំងមុខរបស់ស្ដេច Tutankhamen ជាគំរូបុរាណ

ដែលបង្ហាញទាំងពស់និងបក្សីលើគំនូរនេះ។

ប្រពៃណីម៉ាយ៉ាន និង Aztec បញ្ចូលគ្នាគំនូរសត្វពស់
និងបក្សីចូលទៅក្នុងគំនូរព្រះតែមួយ។

ពស់បក្សី (Quetzalcoatl) ឬ Kukulkan ។

ព្រះដែលមានទំរង់ដូចសត្វពស់រសាត់ឡើងដូចពពកតំណាងឱ្យ
ការវិវត្តភ្ញាក់ដឹងខ្លួន

នៃវិញាណ ឬភ្ញាក់ឡើងនៃគុណដាលីនី។

មនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានដាស់ឲ្យ ពស់បក្សី (Quetzalcoatl)
ភ្ញាក់ឡើងក្នុងខ្លួនពួកគេ

គឺជាការបង្ហាញឱ្យឃើញថាព្រះនៅមានជីវិត។

ជីវិតនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាពស់បក្សី (Quetzalcoatl) ឬថាមពលសត្វពស់នោះ,

នឹងវិលត្រឡប់មកវិញនៅចុងបញ្ចប់នៃពេលវេលា។

សត្វពស់និងបក្សីជានិមិត្តសញ្ញា ដែលអាចត្រូវបានរកឃើញ
នៅក្នុងសាសនាគ្រីស្ទផងដែរ។

08 អត្ថន័យពិតរបស់ពួកគេអាចនឹងត្រូវបានបង្ហើញ
អាថ៌កំបាំងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ

ប៉ុន្តែអត្ថន័យនេះគឺដូចគ្នានៅក្នុងប្រពៃណី
ទំនៀមទំលាប់ពីបុរាណដ៏ទៃ​ទៀត។

ក្នុងសាសនាគ្រឹស្ត បក្សី ឬសត្វព្រាបឃើញជាញឹកញាប់ពីលើព្រះកេសរបស់ព្រះគ្រឹស្ដ

ជាតំណាងឱ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឬ ជាភាសាសំក្រឹត គុណដាលីនី

ដូចដែលវាបានកើនឡើងដល់ចក្រទីប្រាំមួយនិងលើសពីនេះ។

ការធ្វើកិច្ចខាងគ្រីស្ទាន ហៅថាគុណដាលីនី
ឈ្មោះផ្សេងទៀតហៅថា វិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

ក្នុងគម្ពីយ៉ូហាន ឃ្លា 3:12 វានិយាយថា "ហើយលោកម៉ូសេ
បានលើកពស់ឡើងនៅវាលរហោស្ថាន

ដូច្នេះត្រូវតែជាកូនរបស់បុរសណាម្នាក់ដែលបង្កើតចេញមក" ។

ព្រះយេស៊ូនិងលោកម៉ូសេ បានភ្ញាក់ឡើងជាមួយនឹងថាមពលគុណដាលីនី របស់ពួកគាត់ ហើយបាននាំមក​វិញ​នូវវិញាណដែលបានភ្ញាក់

ទៅឲ្យកម្លាំងសត្វល្មូនដែលមិនដឹងខ្លួន
ដែលត្រួសត្រាយតណ្ហារបស់មនុស្ស។

ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេនិយាយថាបានចំណាយពេល ៤០ថ្ងៃ ៤០យប់

នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ដែលអំឡុងពេលនោះ គាត់ត្រូវបានល្បួង
ដោយអារក្សសាតាំង។

ស្រដៀងនឹងព្រះពុទ្ធដែរ ត្រូវបានល្បួងដោយ "ម៉ារ៉ា"
តែព្រះអង្គគង់នៅរហូតឈានដល់

ការត្រាស់ដឹងនៅក្រោមដើមពោធិ ឬដើមបញ្ញាញ្ញាណ។

ទាំងព្រះគ្រិស្ដនិងព្រះពុទ្ធបានងាកចេញពីការទាក់ទាញ

ការសប្បាយនៃឥន្ទ្រីអារម្មណ៍ និងលោភៈក្នុងលោកិយ។

នៅក្នុងរឿងនីមួយៗ, អារក្សជាតួអង្គ
នៃការប្រកាន់ភ្ជាប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេ។

ប្រសិនបើយើងអានរឿង អ័ដាមនិងអេវ៉ា
តាមការបំភ្លឺនៃគម្ពីវេទ និងប្រពៃណីជនជាតិអេស៊ីប

យើងបានរកឃើញថាសត្វពស់នៅយាមដើមឈើ
នៃជីវិតគឺគុណដាលីនី ។

ផ្លែប៉ោមតំណាងឱ្យភាពទាក់ទាញនិងការល្បួង
របស់ពិភពវិញ្ញាណខាងក្រៅ,

ដែលរំខានយើងមិនឲ្យទទួលបានចំណេះដឹងនៃពិភពខាងក្នុង,

ដើមឈើនៃចំណេះដឹងខាងក្នុង។

ដើមឈើនេះគឺគ្រាន់តែជាបណ្តាញនៃណាឌី (Nadi) ឬ
ថាមពលមេរិឌីន (meridians) ខាងក្នុងខ្លួនពួកយើង

ដែលជាទម្រង់រចនាសម្ព័ន្ធចំណេះដឹង
ដូចមែកធាងនៅទូទាំងរាងកាយ។

ផលពិបាកនៃអំនួតរបស់យើងចំពោះសោមនស្សខាងក្រៅ,

ដែលយើងបានកាត់ផ្តាច់ខ្លួនឯងពីចំណេះដឹងនៃពិភពខាងក្នុង,

ដែលតភ្ជាប់របស់យើងទៅអាកាសា (Akasha) និងប្រភពបញ្ញាញាណ។

តាមជំនឿប្រវត្តិសាស្រ្តជាច្រើនរបស់ពិភពលោកអំពីសត្វនាគ

អាចត្រូវបានប្រៀបធៀបចំពោះថាមពលខាងក្នុង

តាមវប្បធម៍ដែលពួកគេត្រូវបានបង្កប់ន័យ។

នៅប្រទេសចិន, នាគនេះគឺនៅតែជានិមិត្តសញ្ញាពិសិដ្ឋ
តំណាងឱ្យសេចក្តីសុខ។

ដូចព្រះចៅផារ៉ាអុងនៃអេហ្ស៊ីប, អធិរាជចិនពីបុរាណ

ដែលបានដាស់ការវិវត្តថាមពលដោយអង្គឯង

ត្រូវបានតំណាងដោយសត្វពស់មានស្លាប ឬនាគ។

និមិត្តរូប (តូតឹម) ស្តេច របស់ អធិរាជ Jade ឬព្រះចៅអធិរាជអាកាស

បានបង្ហាញតុល្យភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹង អ៊ីដា (Ida) និងភីងហ្កាលា (Pingala) ។

នេះជាធាតុយ៉ិននិងយ៉ាងនៃសាសនាតាវ,​ដែលដាស់មណ្ឌលភីនៀល (pineal)

ឬនៅក្នុងអ្វីដែលនៅក្នុងសាសនាតាវត្រូវបានគេហៅថា
ដែនធៀន (dantien)។

ធម្មជាតិគឺពោពេញដោយការស្គាល់ពន្លឺផ្សេងៗគ្នា

និងយន្ដការរស់លាយឡំគ្នា។

ឧទាហរណ៍៖ សត្វអឺឆិនសមុទ្រ (urchin) ពិតជាអាចមើលឃើញ
ដោយប្រើរាងកាយដូចបន្លារបស់វា

ដែលដើរតួនាទីជាភ្នែកដ៏ធំមួយ។

សត្វ អឺឆិន (urchin) រកឃើញ ពន្លឺធ្វើកូដកម្មឆ្អឹងខ្នងរបស់ពួកគេ និងប្រៀបធៀប

អាំងតង់ស៊ីតេកាំរស្មីក្នុងការទទួលបានអារម្មណ៍ជុំវិញពួកវា។

បង្គួយបៃតង អៃហ្គូណា (iguanas) និងល្មូនដទៃទៀតមានភ្នែកទីបី

ឬក្រពេញរាង្គភ្នែកម្នាស់ (pineal gland) នៅលើក្បាលរបស់ពួកវា
ដែលពួកគេធ្លាប់ប្រើដើម្បីរកមើល

ពួកសត្វរំពាពីខាងលើ។

ក្រពេញដូចភ្នែកម្នាស់ របស់មនុស្សគឺ ដុំតូចមួយ

ដែលអាចជួយក្នុងការគ្រប់គ្រងលំនាំដំណេក និងការដាស់ឲ្យភ្ញាក់។

ទោះបី វាត្រូវបានកប់យ៉ាងជ្រៅនៅខាងក្នុងក្បាល

ហើយក្រពេញភ្នែកម្នាស់នេះ គឺពិបាកធ្វើឲ្យមានពន្លឺ។

ទស្សនវិទូដេកាត បានទទួលស្គាល់ តំបន់ក្រពេញភ្នែកម្នាស់

ឬភ្នែកទីបី ឬភ្នែកទីបី គឺជាចំណុចប្រទាក់គ្នារវាងវិញាណ និងលោកធាតុ។

ស្ទើរតែអ្វីគ្រប់យ៉ាង គឺស៊ីមេទ្រីគ្នា
ក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្ស។

ភ្នែកពីរ, ត្រចៀកពីរ, រន្ធច្រមុះពីរ សូម្បីតែខួរក្បាលក៏មានពីរផ្នែកដែរ។

ប៉ុន្តែ មានតំបន់មួយនៃខួរក្បាល ដែលមិនត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំងសោះ។

នេះគឺជាតំបន់ក្រពេញដូចម្នាស់ និងមជ្ឈមណ្ឌលថាមពលដែលនៅជុំវិញវា។

តាមកម្រិតរូបវិទ្យា ម៉ូលេគុលតែមួយគត់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយធម្មជាតិ

តាមរយៈក្រពេញភ្នែកម្នាស់ ដូច DMT ដែរ។

DMT ផងដែរបង្កើតបានជាធម្មជាតិនេះនៅខណៈពេលកើតនិងនៅខណៈពេលស្លាប់,

ដែលព្រឹត្តកម្មដោយត្រង់ជាស្ពានពិសេសមួយរវាង
ពិភពនៃការរស់នៅនិងសេចក្តីស្លាប់។

DMT ត្រូវបានផលិតតាមធម្មជាតិក្នុងអំឡុងពេលសភាវៈដ៏ជ្រៅនៃវិបស្សនា

និងសមាធិ (Samadhi) ឬតាមមធ្យោបាយ entheogenic ។

ឧទាហរណ៍រុក្ខជាតិ (Ayahuasca) ត្រូវបានប្រើនៅក្នុងប្រពៃណីគ្រូវេទមន្ត

នៅអាមេរិកខាងត្បូង ដើម្បីបកស្បៃមុខរវាងពិភពខាងក្នុងនិងពិភពខាងក្រៅ។

ពាក្យ ភ្នែកម្នាស់ ដោយខ្លួនវាមានឫសគុល ដូចផ្លែស្រល់

ដោយសារតែក្រពេញ ភ្នែកម្នាស់
បង្ហាញលំនាំស្រដៀងគ្នានឹងវង់ phyllotaxis ។

លំនាំនេះ ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថា
ជាលំនាំផ្កានៃជីវិត,

ជារទូទៅនៅក្នុងស្នាដៃសិល្បៈបុរាណ
ដែលបង្ហាញអំពីមនុស្សដែលត្រាស់ដឹង ឬដែលភ្ញាក់ដឹងខ្លួន។

នៅពេលដែលរូបភាពផ្លែស្រល់
ដែលធ្លាប់បានឃើញ ក្នុងស្នាដៃសិល្បៈដ៏ពិសិដ្ឋ តំណាង

ឱ្យភ្នែកទីបីដែលបានកក្រើកឡើង!
ដែលជាវិញាណដែលបានដៅតែមួយគត់

54 ដែលដឹកនាំលំហូរនៃវិវត្តថាមពល។

ផ្លែស្រល់នេះតំណាងឱ្យផ្កានៃចក្រកាន់តែខ្ពស់

ដែលធ្វើឱ្យកក្រើកដល់ចក្រ Sushumna
ឡើងដល់ចក្រ Ajna និងឡើងហួសពីនេះ។

នៅក្នុងទេវកថាក្រិច អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍
Dionysus នេះបានកាន់ thyrsus

ឬបុគ្គលិកយក្សបានរុំនឹងវល្លិ
ឡើងដល់កំពូលរូបផ្លែស្រល់។

ជាថ្មីម្តងទៀតតំណាងឱ្យថាមពលគុណដាលីនី
Dionysian ឬ Kundalini Shakti

វាជាការធ្វើដំណើរឡើងតាមឆ្អឹងខ្នង
ដល់តួភីនីល (pineal) នៅចក្រទី៦។

នៅក្នុងបេះដូងនៃវិមាន វាទីកង់ (Vatican),
នៅក្នុងបេះដូងនៃវិមាន វាទីកង់ (Vatican),
អ្នកអាចស្មានថាមិនមានចម្លាក់យក្សនៃ

ព្រះយេស៊ូនិងម៉ារីនោះទេ ប៉ុន្តែជំនួសវិញ
យើងរកឃើញរូបផ្លែស្រល់យក្ស

ដែលបញ្ជាក់ថាក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត
របស់អ្នកគ្រីស្ទានប្រហែលជាបានដឹង

ពីចក្រ និងគុណដាលីនីដែរ
ប៉ុន្តែថាតើមិនដឹងថាមានហេតុផលអ្វី

ដែលចក្រត្រូវបានលាក់ពីភ្នែកមហាជន។

ការពន្យល់ផ្លូវការរបស់សាសនាគឺជា ផ្លែស្រល់

ជានិមិត្តរូបនៃការបង្កើតឡើងវិញ និងតំណាងជីវិតថ្មីនៃព្រះគ្រីស្ទ

ក្នុងសតវត្សរ៍ទី១៣
ទស្សនវិទូនិងអ្នកមានជំនឿលើភាពអាថ៌កំបាំង,
លោក Meister Eckhart និយាយថា៖

«ភ្នែកដែលខ្ញុំមើលទៅព្រះ និងភ្នែក

ដែលព្រះទតឃើញខ្ញុំគឺ ជាភ្នែកតែមួយនិងដូចគ្នា»។

នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ King James ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖
«ពន្លឺនៃរូបកាយគឺភ្នែក

ប្រសិនភ្នែករបស់អ្នកមានតែមួយ,
កាយទាំងមូលរបស់អ្នកនឹងពោពេញដោយពន្លឺ»។

ព្រះពុទ្ធមានព្រះបន្ទូលថា: «រូបកាយគឺជាភ្នែក»។

នៅក្នុងសភាវនៃសមាធិ (Samadhi)
ទាំងអ្នកមើលនិងអ្វីដែលឃើញគឺតែមួយ។

យើងទទួលដឹងចក្រវាឡដោយខ្លួនឯង។

នៅពេលដែលគុណដាលីនី បានកក្រើកឡើង,
ដែលរំញោចចក្រាទី៦

និងតំបន់ភ្នែកម្នាស់ (pineal)
ហើយតំបន់នោះចាប់ផ្តើមទទួលបាន

ការវិវត្តមុខងារមួយចំនួនរបស់ខ្លួនឯង។

ការភាវនានៅទីងងឹតដែលធ្លាប់ធ្វើ
រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ

ជាមធ្យោបាយដើម្បីធ្វើឱ្យកក្រើកចក្រទី៦
នៅតំបន់ក្រពេញភ្នែកម្នាស់នេះ។

ការធ្វើឱ្យកក្រើកនៃមណ្ឌលនេះអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សម្នាក់
មើលឃើញពន្លឺផ្នែកខាងក្នុងរបស់ពួកគេ។

មិនថា អ្នកធ្វើយូហ្កា (Yogi ) ឬការធ្វើវិបស្សនារបស់គ្រូវេទមន្ត
ដែលចូលជ្រៅក្នុងរូងភ្នំ

ឬសាសនាតាវ ឬជនជាតិដើមម៉ាយ៉ាន, ឬព្រះសង្ឃទីបេ,
ប្រពៃណីទាំងអស់នេះមានលក្ខណៈរួមគ្នា

ក្នុងការចំណាយពេលវេលាក្នុងអំឡុងពេល
ដែលនរណាម្នាក់ចូលទៅក្នុងទីងងឹត។

ក្រពេញភ្នែកម្នាស់ គឺជាច្រកផ្លូវទៅពាល់នឹង
ថាមពលដ៏ហ្មត់ហ្មងដោយផ្ទាល់របស់អ្នកណាម្នាក់។

ទស្សនវិទូ Nietzche បាននិយាយថា៖
«ប្រសិនបើអ្នកសម្លឹងមើលក្នុងទីដ៏ជ្រៅឲ្យយូរគ្រប់គ្រាន់,

ទីបំផុតអ្នកបានរកឃើញថាទីដ៏ជ្រៅនឹងសម្លឹងត្រឡប់មកអ្នកវិញ»។

Dolmens, ឬទីបញ្ចុះសពវិបផតថលសម័យបុរាណស្ថិតក្នុងចំណោម
រចនាសម្ព័ន្ធដែលនៅសេសសល់ដ៏ចំណាស់ជាងគេបំផុតនៅលើផែនដី។

កាលបរិច្ឆេទដ៏យូរបំផុតក្នុងយុគថ្មរំលីង
នៃ 3000-4000 មុនគ្រឹស្តសករាជ និងខ្លះទៀតនៅតំបន់អឺរ៉ុបខាងលិច

មានអាយុប្រាំពីរពាន់ឆ្នាំ។

dolmen នេះត្រូវបានប្រើដើម្បីចូលទៅ
ធ្វើនិរន្តកម្មភាវនា ជាវិធីមួយ

សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្លាយជាស្ពានចម្លង
ពិភពខាងក្នុងនិងពិភពខាងក្រៅ។

បើអ្នកណាម្នាក់នៅតែបន្តភាវនាកម្មដ្ឋាន
នៅក្នុងភាពងងឹតស្លុង នៅទីបំផុត

បានចាប់ផ្តើមសង្កេតឃើញថាមពលខាងក្នុង
ឬពន្លឺជាភ្នែកទីបីដែលបានកក្រើកឡើង។

circadian លែងត្រូវបានប្រើជាប៉ុស្តិ៍ត្រួតពិនិត្យ
មើលព្រះអាទិត្យនិងព្រះច័ន្ទតទៅទៀត,

ប៉ុន្តែវាបង្កើតមុខងារនៃរូបកាយនិងចង្វាក់បេះដូងថ្មី។

នេះជាចក្រទី៧, រាប់ពាន់ឆ្នាំ,

ដែលបានតំណាងដោយ និមិត្តសញ្ញា ឱម "OM" ។

ជានិមិត្តរូបមួយ ដែលបានសាងឡើងដោយ
និមិត្តសញ្ញាសំស្រ្កឹតដែលតំណាងនូវធាតុ។

ពេលគុណដាលីនី ឡើងហួសពីចក្រទី៦
វាចាប់ផ្តើមដើម្បីបង្កើត

ថាមពលហាលោ (Halo)។

ថាមពល (Halo) លេចឡើងជាប់លាប់ក្នុងគំនូរ
នៃប្រពៃណីសាសនាផ្សេងៗ

នៅក្នុងផ្នែកផ្សេងគ្នាទូទាំងពិភពលោក។

ថាមពលហាលោ (Halo) ហាឡូ, ឬរូបគំនូរនៃហត្ថលេខាថាមពល,

ដែលនៅជុំវិញមនុស្សដែលបានដាស់វិញាណ,
មានចំនុចរួមគ្នា ទៅស្ទើរតែសាសនាទាំងអស់

នៅគ្រប់ផ្នែកនៃពិភពលោកនេះ។

ដំណើរការវិវត្តនៃការដាស់ចក្រ

គឺមិនម៉ែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ក្រុមណាមួយ
ឬសាសនាណាមួយទេ,

គឺជាសិទ្ធិពីកំណើតរបស់មនុស្សសត្វ
នៅលើភពផែនដីនេះ។

ចក្រ មកុដ ជាការការតភ្ជាប់ទៅ
សំណាញ់ញ្ញាណព្រះ

ជាអ្វីដែលលើសពីទ្រឹស្តីគូរៗ ។

Akhenaten ជាព្រះចៅផារ៉ោន
ដែលមានមហេសី ឈ្មោះ Nefertiti ។

ព្រះអង្គត្រូវបានស្គាល់ថា
ជាកូនរបស់ព្រះអាទិត្យ។

លោកបានរកឃើញ "Aten"
ឬព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងចិត្ដ,

លោកបានរកឃើញ "Aten"
ឬព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងចិត្ដ,

ដែលរួបរួមគុណដាលីនីនិងវិញ្ញាណ។

នៅបដិមាអេហ្ស៊ីប, ជាមួយអង្គទៀត
ដែលបានដាស់នូវវិញ្ញាណ

ដែលតំណាងដោយថាសព្រះអាទិត្យ
ដែលគេបានឃើញនៅលើព្រះកេសាព្រះ

ឬនៅលើមនុស្សដែលភ្ញាក់ដឹងខ្លួន។

នៅក្នុងប្រពៃណីសាសនាហិណ្ឌូ
និងអ្នកកម្មដ្ឋានយោគៈ, ដែលហៅ

ថាមពលហាឡូ នេះថា «សាហាសារា» (Sahasrara)
ផ្កាឈូកស្រទាប់មួយពាន់ ។

ព្រះពុទ្ធមានទំនាក់ទំនងជាមួយ
និមិត្តរូបនៃឈូកនេះ។

លំនាំ phyllotaxis ជាលំនាំដូចគ្នា
ដែលអាចឃើញ

នៅបណ្តូលខាងក្នុងនៃផ្កាឈូករីក ។

phyllotaxis គឺជាផ្កាលំនាំជីវិត។

ជាគ្រាប់ពូជនៃជីវិត។

បណ្តូលផ្កាឈូកជាលំនាំមូលដ្ឋានគ្រឹះ
សម្របចូលក្នុងគ្រប់ទម្រង់។

វាជារូបរាងពិតនៃលំហខ្លួនវា
ឬសមត្ថភាពភ្ជាប់ជាមួយនឹងអាកាសា ។

នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត, ផ្កានៃនិមិត្តរូបជីវិតមាន
ពាសវាលគ្រប់កន្លែងនៅលើផែនដី។

ផ្កានៃជីវិតនេះត្រូវបានគេឃើញយាមដោយសត្វតោ

ភាគច្រើននៅកន្លែងវិសុទ្ធនានានៅប្រទេសចិន
និងផ្នែកដទៃទៀតនៃតំបន់អាស៊ី។

64 ហ៊ីសាក្រាម (hexagram) របស់ អៃឆីង (I Ching) ជាញឹកញាប់
ព័ទ្ធជុំវិញនិមិត្តរូប យិនយ៉ាង

ដែលការពិតជាវិធីមួយទៀត
ដែលតំណាងឱ្យផ្កានៃជីវិត។

ខាងក្នុងផ្កាជីវិតមានគោលរាងធរណីមាត្រ

សម្រាប់គ្រប់វត្ថុរឹងនៃទ្រឹស្តីប្លាតុង;

រាល់ទម្រង់សំខាន់ៗដែលអាចមាន។

ផ្កាជីវិតបុរាណផ្តើមជាមួយធរណីមាត្រ

នៃផ្កាយរបស់ដាវីឌ ឬឡើងនិងចុះក្រោម
ប្រសព្វគ្នាបានរាងត្រីកោណ។

ឬនៅក្នុងរាង 3D នេះ ដែលមានគ្រោងសាងរាងបួនជ្រុង ។

និមិត្តសញ្ញានេះ គឺសញ្ញាមួយ
ជាប្រភេទនៃកម្មវិធីដែលមានខាងក្នុងចក្រវាឡ;

ជាម៉ាស៊ីនដែលបានបង្កើតពិភព fractal របស់យើង។

សញ្ញាត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាឧបករណ៍
សម្រាប់ដាស់វិញ្ញាណ

រាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។

ទម្រង់នៃចក្ខុនៃសញ្ញានេះ ជាតំណាងនូវផ្នែកខាងក្រៅ

នូវដំណើរការលាតត្រដាងផ្លូវចិត្តការខាងក្នុង។

សញ្ញាបានធ្វើឱ្យតន្ត្រីនៃចក្រវាឡ
ដែលបានលាក់ទុកអាចមើលឃើញ,

ដែលបានបម្រួមនូវទម្រង់ធរណីមាត្រនានា
និងគ្រប់លំនាំឲ្យប្រសព្វគ្នា។

ចក្រានីមួយៗ ជាឈូក, ជាសញ្ញា,
ជាមណ្ឌលសរីរវិទ្យាផ្លូវចិត្ត

ឆ្លងកាត់ពិភពដែលអាចពិសោធន៍បាន។

សញ្ញាប្រពៃណី, ដូចជាអាចត្រូវបានរកឃើញ
នៅក្នុងប្រពៃណីជនជាតិទីបេ,

ដែលបានចុះទុនជាមួយនឹងស្រទាប់
ដ៏សម្បូរបែបនូវខ្លឹមសារ,

ពេលខ្លះការបញ្ចូលនូវទិដ្ឋភាពលោហធាតុវិទ្យា
និងពិភពលោកទាំងមូល។

សញ្ញានេះកំពង់វិវត្តឥតឈប់ឈរ តាមលំនាំ

ដែលធ្វើការតាមរយៈអនុភាពនៃការធ្វើដដែលៗ

ឬការអះអាងអំពីវដ្ដសង្សា។

អនុភាពនៃសញ្ញាមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ប៉ុន្តែបាន
បាត់បង់ហើយពីក្នងពិភពលោកបច្ចុប្បន្ននេះ

ដោយសារតែយើងស្វែងរកមានអត្ថន័យតែ
ក្នុងទម្រង់ពីខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះ

ហើយយើងមិនបានភ្ជាប់វាដើម្បីឱ្យថាមពលនានា
ខាងក្នុងកាយរបស់យើងតាមរយៈការតាំងចិត្តទេ។

មានហេតុផលល្អថា ហេតុអ្វី
បានជាពួកបូជាចារ្យ, ព្រះសង្ឃ និងអ្នកយុគី

មានប្រពៃណីមិនសេបកាម។

ស្ទើតែគ្រប់ប្រពៃណី សព្វថ្ងៃនេះ
មានតែមនុស្សតិចទួចណាស់ដែលបានដឹងពី
មូលហេតុដែលពួកគេហ្វឹកហាត់ការមិនសេបកាម

ព្រោះតែគោលបំណងពិតប្រាកដ
ប្រែក្លាយជាបាត់បង់។

ងាយយល់ណាស់, ប្រសិនបើថាមពលរបស់អ្នក
យកទៅផលិតស្ពែម ឬស៊ុត,

អាចជាមានករណីច្រើន,
ដូច្នោះអ្នកមិនមានថាមពលច្រើនឯណា

ដើម្បីជំរុញគុណដាលីនី (Kundalini)
ដោយធ្វើឱ្យកក្រើកចក្រាកាន់តែខ្ពស់ជាងនេះទេ។

គុណដាលីនី គឺជាថាមពលជីវិត,
ហើយក៏ជាថាមពលផ្លូវភេទផងដែរ។

នៅពេលដែលសតិដឹង ដែលបានផ្តោត
លើចំណង់ដូចសត្វកាន់តែតិចកាលណា

ហើយយកសតិដឹង ទៅឆ្លុះបញ្ចាំងពីការទទួលផល
នៃចក្រាក៏កាន់តែខ្ពស់ដែរ,

ដែលជាថាមពលដែលហូរតាមឆ្អឹងខ្នងឡើងទៅ
ដល់ចក្រាទាំងនោះ។

មនុស្សជាច្រើននៃការអនុវត្តន៍ Tantric បង្រៀន
ពីរបៀបក្នុងការគ្រប់គ្រងថាមពលផ្លូវភេទ

ដូច្នេះថាមពលអាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់
ការវិវត្តវិញ្ញាណឲ្យកាន់តែខ្ពស់។

សភាវខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក
បង្កើតនូវលក្ខខណ្ឌត្រូវ

ចំពោះថាមពលរបស់អ្នកដើម្បីអាចលូតលាស់។

ការចូលទៅក្នុងសភាវខាងវិញ្ញាណ
មិនបាច់ចំណាយពេលទេ។

ដូចលោកអេកាត ថូល(Eckhart Tolle) បាននិយាយថា “សតិដឹងនិងបច្ចុប្បន្ន
តែងតែកើតឡើងភ្លាមឥឡូវនេះ”។

ប្រសិនបើអ្នកកំពុងព្យាយាមដើម្បីធ្វើអ្វីមួយដែលកើតឡើង

មានន័យថាអ្នកកំពង់បង្កើតរបាំងទៅនឹងអ្វីនោះហើយ។

ត្រូវដករបាំងទាំងអស់ចេញ
ដោយអនុញ្ញាតឱ្យ

ថាមពលហូដោយគ្មានការរារាំង។

នៅក្នុងប្រពៃណី អ្នកយោគៈបុរាណ, ឥរិយាបទយូហ្គាដែលបានប្រើ

ដើម្បីរៀបចំកាយសម្រាប់ការភាវនាកម្មដ្ឋាន។

ការធ្វើយូហ្គាបែបហ្ថតា Hatha មិនត្រូវបានបម្រុងតែម្យ៉ាង
សម្រាប់ការធ្វើលំហាត់ប្រាណនោះទេ,

ប៉ុន្តែជាវិធីមួយដើម្បីតភ្ជាប់ពិភពខាងក្នុង
និងខាងក្រៅរបស់មនុស្សម្នាក់។

ពាក្យសំស្ក្រឹត "Hatha" មានន័យថា: ព្រះអាទិត្យ "ហា "
ព្រះច័ន្ទ "ថា" ។

នៅក្នុងវិន័យរបស់យោគៈដើមនៃ Patanjali

គោលបំណងនៃការអវយវៈទាំងប្រាំបី
នៃយូហ្គានេះ

គឺដូចគ្នានឹងផ្លូវទាំងប្រាំបី របស់ព្រះពុទ្ធអង្គដែរ;

ដើម្បីរំដោះមនុស្សម្នាក់ពីការរងទុក្ខវេទនា។

នៅពេលដែល ប៉ូល នៃពិភពទាំងពីរ មានលំនឹងហើយ,

វត្ថុទីបីត្រូវបានបង្កើតឡើង។

យើងបានរកឃើញសោមាសដ៏អាថ៍កំបាំងដែលបានដោះកូដ

កម្លាំងវិវត្តតាមធម្មជាតិ។

ការសំយោគនៃប៉ុស្តិ៍ព្រះអាទិត្យនិងព្រះច័ន្ទ
គឺជាថាមពលការវិវត្តរបស់យើង។

ពីព្រោះបច្ចុប្បន្ន គេបានស្គាល់មនុស្ស ស្ទើរតែគ្រប់រឿង

ប្រើការគិតរបស់ពួកគេ និងជាមួយនឹង
ពិភពខាងក្រៅ,

កម្រមានបុគ្គលណាសម្រេចបាននូវតុល្យភាព

នៃកម្លាំងខាងក្នុងនិងខាងក្រៅ
ដែលអនុញ្ញាតឱ្យគុណដាលីនី

កក្រើកឡើងតាមធម្មជាតិ។

សម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែលបានស្គាល់តែម្យ៉ាងដោយបំភាន់,

Kundalini នឹងនៅតែជាពាក្យប្រៀបធៀបមួយ,

នៅតែជាគំនិតមួយ,
ជាជាងការបទពិសោធផ្ទាល់ដែលពាល់

នូវថាមពលនិងខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់។