Braque, Le Viaduc à L'Estaque, (The Viaduct at L'Estaque), 1908

Georges Braque, Le Viaduc à L'Estaque, (The Viaduct at L'Estaque), 1908, oil on canvas, 28-5/8 x 23-1/4 inches or 72.5 x 59 cm (Musée national d'art moderne, Centre Pompidou, Paris)

Speakers: Dr. Beth Harris and Dr. Steven Zucker

For more: http://smarthistory.org/the-viaduct-at-lestaque.html

Paris'te Pompidou Müzesi'ndeyiz.

Georges Braque'ın erken dönem eserlerinden birisine bakmaktayız.

Braque bu resmi Cezanne'ın ölümünden hemen sonra L'Estague'a gittiğinde yapıyor.

Braque'ın bu eserinde Cezanne'ın tarzına duyduğu saygıyı hissediyoruz.

Resimde, Cezanne'ın da pek çok resminde yer alan viyadüğü görüyoruz.

Cezanne'ın kullandığı renklere yakın tonlarda, benzer fırça darbeleriyle çalışılmış.

Ancak sanat durağan değil, değişiyor.

Braque Mademoiselle d'Avignon isimli tabloyu görüyor. Bu resimde alanın gerçekten sıkıştırılmış olduğunu görüyoruz.

Picasso ile tanışıyor, Picasso döneminin diğer sanatçılarını olduğu gibi Cezanne ve Matisse'in işlerini de özümsemiş ve başka bir seviyeye taşımış durumda.

Braque bu sanatçıların eserlerinden esinleniyor. braque'ın verdiği eserler de Picasso için de ilham kaynağı oluyor. Karşılıklı bir etkileşim yani.

Baktığımız resimde, mekanın adeta sıkıştırılmış olduğunu görüypruz.

Gördüklerimiz, öne doğru sıkıştırılmış gibi, vüyadüğün üzeindeki gökyüzü de bu etkiyi artırıyor.

bütün tuval bize doğru geliyor gibi.

Ön plandaki binalar da öne doğru geliyor gibi gözüküyorlar.

Görüntünün geometrik formlara indirgendiğini görüyoruz, dikdörtgenler, üçgenler, piramit şekilleri, yarım daireler

Neredeyse evler dağlar gibi, dağlar evler gibi gözüküyor, ağaçlar gökyüzünü karışıyor. Baktığımız resim, kübizmde bir süre sonra yaşanacak gelişmelerin habercisi gibi.

Analitik kübizmde formlar birbirine karışacak.

Resmin tonları da analitik kübizmin tonlarını andırıyor, yeşiller ve kahverengiler. Yukarıda ve aşağıdaki gölgelerde renkler karışıyor, bejler ve kahverengiler ve ortada ise toprak tonları var. Tuvalin tamamında bir renklerin devamlılığını görüyoruz.

Bir süre sonra başlayacak analitik kübizmin etkilerini bu resimde çatılarda da görüyoruz.

İçinde turuncular ve sarılar olan buradaki yatay çatı, aşağı doğru eğiliyor gibi ve kendisiyle aynı renkte olan bir başka çatı ile birleşiyor. Aralarında belirgin bir farklılık veya boşluk yok.

Ayrıca konturların çok koyu renklerle belirlenmiş olmasını da analitik kübizmde göreceğiz.

Bir formun diğerine birleşmesi, Cezanne'ın karakteristik özelliklerinden.

Sanatçı gördüğü manzarayı kendi algıladığı şekliyle yansıtıyor. Renk seçimleri çok özel.

Aralarda, rastgele atılmış gibi gözüken fırça darbeleri dikkatimi çekiyor.Örneğin sol ortadaki yeşil fırça darbeleri, veya sağ üstteki bej fırça darbesi.

Bu rastgele gözüken renkler, sanatçının düzlemi bizim gibi algılamadığını gösteriyor.

Bu fırça darbelerini, fovizm akımının izleri gibi düşünebiliriz.

Resmin tamamına baktığımızda ham halde olduğunu, resmin henüz bitirilmemiş olduğunu düşünebiliriz. Sanatçı da bazen eserlerinin henüz bitirilmemiş olduğu hissine kapılmış ve sürekli olarak yeni yollar keşfetmeye çalışmış.