< Return to Video

Gordon Brown: interconectando unha rede pra o ben global

  • 0:01 - 0:05
    ¿Podo dicir o encantado que estou de estar alonxado
  • 0:05 - 0:08
    da calma de Westminster e Whitehall?
  • 0:10 - 0:14
    Esta é Kim, unha nena vietnamita de nove anos
  • 0:14 - 0:19
    coas costas queimadas polo Napalm
  • 0:19 - 0:23
    ela espertou a conciencia da nación americana
  • 0:23 - 0:26
    pra comenzar o fin da Guerra do Vietnam
  • 0:26 - 0:31
    Esta é Birhan, que foi a nena etíope
  • 0:31 - 0:35
    que lanzou a campaña Live Aid nos oitenta
  • 0:35 - 0:38
    a 15 minutos de morrer cando foi rescatada
  • 0:38 - 0:42
    e esta foto do seu rescate circulou por todo o mundo
  • 0:43 - 0:46
    Esta é a praza de Tiananmen
  • 0:46 - 0:50
    un home diante dun tanque converteuse nunha foto
  • 0:50 - 0:54
    que voltouse nun símbolo da resistencia pra todo o mundo
  • 0:54 - 0:58
    A seguinte é unha nena sudanesa
  • 0:58 - 1:01
    uns intres antes de morrer
  • 1:01 - 1:04
    e no fondo agardando un voitre
  • 1:04 - 1:07
    unha foto que percorreu o mundo
  • 1:07 - 1:10
    e levou á xente a actuar contra a pobreza
  • 1:11 - 1:14
    Esta é Neda, a nena iraniana
  • 1:14 - 1:18
    que morreu dun disparo nunha manifestación co seu pai no Irán,
  • 1:18 - 1:23
    hai unhas semanas e hoxe é, xustamente, o foco de atención
  • 1:23 - 1:26
    da xeración YouTube
  • 1:26 - 1:31
    ¿Qué teñen todas estas fotos e eventos en común?
  • 1:31 - 1:34
    o que teñen en común é o que vemos revélanos
  • 1:34 - 1:37
    o que non podemos ver
  • 1:37 - 1:42
    O que vemos revélanos os lazos invisibles
  • 1:42 - 1:45
    e ligazóns de simpatía que nos unen
  • 1:45 - 1:49
    pra convertírmonos nunha comunidade humana
  • 1:50 - 1:53
    O que estas fotos amosan é que
  • 1:53 - 1:55
    sentimos a dor dos outros
  • 1:55 - 1:57
    inda que estean lonxe
  • 1:57 - 2:00
    O que penso que estas fotos amosan
  • 2:00 - 2:04
    é que cremos nalgo máis grande ca nós mesmos
  • 2:04 - 2:07
    O que estas fotos amosan é
  • 2:07 - 2:12
    que hai un sentido moral en tódalas relixións, en tódalas fes,
  • 2:12 - 2:16
    en tódolos continentes -- un sentido moral de que
  • 2:16 - 2:18
    compartimos non só a dor dos outros
  • 2:18 - 2:20
    e cremos nalgo máis grande ca nós mesmos
  • 2:20 - 2:22
    senón que temos a obriga de actuar cando vemos cousas
  • 2:22 - 2:24
    que son incorrectas e necesitan ser endereitadas
  • 2:24 - 2:26
    vemos danos que teñen que ser corrixidos
  • 2:26 - 2:29
    vemos problemas que teñen que ser rectificados
  • 2:30 - 2:34
    Hai unha historia sobre Olof Palme, o Primeiro ministro sueco
  • 2:34 - 2:37
    cando foi ver a Ronald Reagan a America nos oitenta
  • 2:37 - 2:39
    Antes de que él chegara Ronald Reagan dixo --
  • 2:39 - 2:41
    e él era o Primeiro ministro sueco
  • 2:41 - 2:43
    "¿Non é este home un comunista?"
  • 2:44 - 2:48
    A resposta foi: "Non, Señor Presidente, él é un anti-comunista."
  • 2:48 - 2:51
    E Ronald Reagan dixo: " Non me importa que clase de comunista sexa!"
  • 2:51 - 2:53
    (Risas)
  • 2:53 - 2:56
    Ronald Reagan preguntoulle a Olof Palme
  • 2:56 - 2:59
    ó Primeiro ministro Social Demócrata Sueco
  • 2:59 - 3:03
    "Ben ¿e vostede en que cree? ¿Quere abolir ós ricos?"
  • 3:03 - 3:06
    Él Contestoulle "Non, eu quero abolir ós pobres"
  • 3:06 - 3:09
    A nosa responsabilidade é permitir que todos teñan a oportunidade
  • 3:09 - 3:12
    de desenvolver o seu potencial por completo©
  • 3:13 - 3:17
    Eu creo que existe un sentido moral e unha ética global
  • 3:17 - 3:20
    que merece a atención da xente de calquera relixión,
  • 3:20 - 3:23
    de calqueira fe e da xente sen fe.
  • 3:24 - 3:28
    Pero eu creo que o que é diferente é que agora temos a capacidade
  • 3:28 - 3:30
    de comunicarnos instantáneamente cruzando fronteiras
  • 3:30 - 3:33
    por todo o mundo
  • 3:33 - 3:35
    Temos agora a capacidade de atopar unha razón común
  • 3:35 - 3:37
    con xente que nunca coñeceremos
  • 3:37 - 3:42
    pero que coñeceremos a través do Internet e a través
  • 3:42 - 3:44
    de tódolos medios modernos de comunicación
  • 3:44 - 3:46
    que agora temos a capacidade de organizar
  • 3:46 - 3:49
    e actuar colectivamente, xuntos
  • 3:49 - 3:52
    pra afrontar os problemas ou as inxustizas
  • 3:52 - 3:54
    que queiramos tratar,
  • 3:54 - 3:57
    e eu creo que isto fai desta época un momento único na historia humana
  • 3:57 - 4:00
    e é o comezo do que eu chamaría
  • 4:00 - 4:04
    a creación dunha verdadeira sociedade global
  • 4:04 - 4:07
    Retornemos 200 anos atrás cando o comercio de escravos estaba
  • 4:07 - 4:11
    baixo presión de William Wilberforce e todolos manifestantes.
  • 4:12 - 4:14
    Protestaron por toda Gran Bretaña.
  • 4:14 - 4:17
    Gañaronse a opinión pública por un largo periodo,
  • 4:17 - 4:21
    pero levoulles 24 anos de campaña para alcanzar o éxito.
  • 4:21 - 4:24
    ¿Qué terían feito coas fotos que poderían amosar
  • 4:24 - 4:28
    se tivesen a súa disposición os medios modernos de comunicación
  • 4:28 - 4:30
    pra gañarse os corazóns e as mentes da xente?
  • 4:30 - 4:32
    Ou vexan a Eglantyne Jebb,
  • 4:32 - 4:35
    a muller que creou "Save the Children" hai 90 anos,
  • 4:35 - 4:39
    Ela estaba tan arrepiada do que estaba a acontecer en Austria
  • 4:39 - 4:43
    como consecuencia da Primeira Guerra Mundial e do que lle estaba acontecendo ós nenos
  • 4:43 - 4:47
    que eran parte das familias derrotadas de Austria
  • 4:47 - 4:49
    que en Gran Bretaña quixo actuar,
  • 4:49 - 4:51
    pero tivo que ir de casa en casa,
  • 4:51 - 4:54
    de folleto en folleto, pra acadar a atención do publico pra que acudira
  • 4:54 - 4:57
    a unha concentración no teatro Royal Albert Hall
  • 4:57 - 5:00
    e co tempo naceu "Save the Children",
  • 5:00 - 5:03
    unha organización internacional que hoxe é totalmente recoñecida
  • 5:03 - 5:07
    como unha das grandes institucións na nosa terra e no mundo.
  • 5:07 - 5:09
    ¿Pero canto máis tería feito
  • 5:09 - 5:12
    se tivese os medios modernos de comunicación a súa disposición
  • 5:12 - 5:15
    pra xerar o sentimento no que as inxustizas que vía a xente
  • 5:15 - 5:17
    puidesen ser afrontadas inmediatamente?
  • 5:17 - 5:20
    Agora vexamos o que sucedeu nos últimos dez anos
  • 5:20 - 5:23
    Nas Filipinas no 2001, Presidente Estrada
  • 5:23 - 5:28
    un millón de persoas enviáronse mensaxes de texto sobre a corrupción do rexime
  • 5:28 - 5:33
    que co tempo caeu e foi chamado, por suposto, o "golpe do texto"
  • 5:34 - 5:39
    Tamén teñen a Zimbawe, a primeira elección baixo Robert Mugabe, fai un ano,
  • 5:39 - 5:42
    Debido a que a xente puido tomar fotos cos seus mobiles
  • 5:42 - 5:45
    do que estaba acontecendo nos postos electorais, foi imposible
  • 5:45 - 5:49
    que o primer ministro arranxara as eleccións na forma que quería facelo.
  • 5:49 - 5:53
    Ou vexan Burma e os monxes que estiveron blogeando,
  • 5:53 - 5:57
    un país onde ninguen sabía o que estaba a acontecer ata que os blogs
  • 5:57 - 5:59
    dixéronlle ó mundo da represión existente,
  • 5:59 - 6:01
    que estábanse a perder vidas
  • 6:01 - 6:04
    e que a xente estaba sendo perseguida e de Aung San Suu Kyi
  • 6:04 - 6:08
    que é unha das grandes encadeadas de concencia do mundo,
  • 6:08 - 6:10
    que tiña que ser escoitada.
  • 6:10 - 6:14
    Vexamos o Irán mesmo e o que a xente esta facendo agora,
  • 6:14 - 6:17
    seguindo o que lle aconteceu a Neda,
  • 6:17 - 6:23
    a xente que estan a evitar que os servizos de seguridade de Irán atopen as persoas
  • 6:23 - 6:26
    que estan a bloguear fora de Irán,
  • 6:26 - 6:29
    cambiando os seus enderezos a Teherán, Irán
  • 6:29 - 6:31
    e facendo a vida difícil ós servizos de seguridade.
  • 6:31 - 6:35
    Polo tanto, vexamos do que é capaz a tecnoloxía moderna:
  • 6:35 - 6:42
    O poder do noso sentido moral ligado co poder das comunicacións
  • 6:42 - 6:45
    e da nosa capacidade de organizármonos internacionalmente
  • 6:45 - 6:49
    Iso, dende o meu punto de vista, danos a primeira oportunidade como comunidade
  • 6:49 - 6:53
    de cambiar fundamentalmente o mundo
  • 6:53 - 6:56
    A política exterior xa non pode ser a mesma de novo.Non pode ser xestionada polas elites;
  • 6:56 - 7:01
    debe ser xestionada escoitando a opinión pública da xente que esta a bloguear
  • 7:01 - 7:04
    que esta a se comunicar cos seus semellantes ó redor do mundo.
  • 7:04 - 7:07
    Hai 200 anos o problema que tiñamos que resolver era a escravitude;
  • 7:08 - 7:12
    Hai 150 anos,supoño que o problema principal dun país como o noso♪
  • 7:12 - 7:15
    era como cumprir co dereito á educación pra os nenos e a xente nova:
  • 7:15 - 7:20
    hai 100 anos na maioría dos paises europeos, a presión era pra acadar o dereito ó voto
  • 7:20 - 7:25
    hai 50 anos anos a presión era pra obter o dereito á seguridade social e ó benestar
  • 7:25 - 7:31
    Nos últimos 50-60 anos vimos fascismo, antisemitismo, racismo, apartheid,
  • 7:31 - 7:36
    discriminación de sexo, xénero e sexualidade;
  • 7:36 - 7:38
    todos estes teñen estado baixo presión
  • 7:38 - 7:42
    debido ás campañas da xente para cambialo mundo.
  • 7:42 - 7:46
    Hai un ano estiven con Nelson Mandela cando estivo en Londres,
  • 7:46 - 7:51
    Estaba nun concerto ó que él asistía co motivo do seu aniversario
  • 7:51 - 7:56
    e pra a xeración de novos recursos pra a súa fundación.
  • 7:56 - 8:00
    Estaba sentado a carón de Nelson Mandela --tiña ese enorme privilexio --
  • 8:00 - 8:03
    cando Amy Winehouse achegouse ó estrado
  • 8:03 - 8:07
    e Nelson Mandela estaba bastante abraiado da aparición da cantante
  • 8:07 - 8:11
    e expliqueille nese momento quen era ela.
  • 8:12 - 8:18
    Amy Winehouse dixo: "Nelson Mandela e mais eu temos moito en común.
  • 8:18 - 8:23
    Meu esposo tamén pasou moito tempo na cadea"
  • 8:23 - 8:26
    (Risas)
  • 8:26 - 8:30
    Entón Nelson Mandela acudiu ó escenario
  • 8:30 - 8:33
    e resumiu o reto que temos todos.
  • 8:33 - 8:37
    Dixo que na súa vida escalara unha gran montaña, a montaña
  • 8:37 - 8:41
    de retar e logo vencer a opresión racial e derrotar ó apartheid.
  • 8:41 - 8:44
    Agregou que había por diante desafíos máis grandes,
  • 8:44 - 8:48
    o desafío da pobreza, do cambio climático e dos retos globais
  • 8:48 - 8:50
    que necesitan solucións globais
  • 8:50 - 8:54
    e necesitan da creación dunha sociedade auténticamente global.
  • 8:54 - 8:58
    Somos a primeira xeración que está na posición de facelo,
  • 8:58 - 9:01
    Combinar o poder dunha ética global
  • 9:01 - 9:06
    co poder da nosa capacidade pra comunicarnos
  • 9:06 - 9:10
    e organizármonos globalmente pra afrontar os retos actuais,
  • 9:10 - 9:13
    moitos dos cales son de natureza global.
  • 9:13 - 9:16
    O cambio climático non pode solucionarse nun país soamente
  • 9:16 - 9:19
    senón que ten que ser solucionado por todo o mundo traballando xunto.
  • 9:19 - 9:21
    Unha crisis financeira, tal como a vimos, non pode ser
  • 9:21 - 9:23
    resolta polos Estados Unidos ou Europa soamente;
  • 9:23 - 9:25
    necesita todo o mundo traballando en conxunto.
  • 9:25 - 9:28
    Vexamos os problemas de seguridade e terrorismo e, igualmente,
  • 9:28 - 9:30
    o problema dos dereitos humanos e o desenvolvemento:
  • 9:30 - 9:32
    África soa non os pode solucionar;
  • 9:32 - 9:36
    Estados Unidos ou Europa sós non os poden solucionar.
  • 9:36 - 9:39
    Non podemos solucionar estes problemas a menos que traballemos xuntos.
  • 9:39 - 9:42
    Entón o gran proxecto da noxa xeración, paréceme,
  • 9:42 - 9:45
    é construir por primeira vez dende unha ética global
  • 9:45 - 9:47
    e a nosa capacidade global de comunicación
  • 9:47 - 9:50
    e de organización conxunta, unha sociedade auténticamente global,
  • 9:50 - 9:54
    construida sobre esa ética pero con institucións
  • 9:54 - 9:58
    que poidan servir á sociedade global e fagan un futuro diferente.
  • 9:58 - 10:03
    Hoxe temos, e somos a primeira xeración, o poder de facelo.
  • 10:03 - 10:05
    Consideremos o cambio climático. Non é absolutamente escandaloso
  • 10:05 - 10:07
    que teñamos unha situación
  • 10:07 - 10:11
    na que sabemos que hai un problema de cambio climático
  • 10:11 - 10:14
    na que todos sabemos tamén que isto significa que debemos dar máis recursos
  • 10:14 - 10:16
    ós países máis pobres pra que lle fagan fronte,
  • 10:16 - 10:19
    na que queremos crear un mercado do carbón global,
  • 10:19 - 10:21
    pero non existe unha institución global
  • 10:21 - 10:23
    na que a xente poida alcanzar un acordo
  • 10:23 - 10:25
    para afrontar este problema?
  • 10:25 - 10:28
    Unha das cousas que debe xurdir de Copenhague nos próximos meses
  • 10:28 - 10:30
    é un acordo pra que haxa
  • 10:30 - 10:32
    unha institución medioambiental global
  • 10:32 - 10:34
    que sexa capaz de afrontar
  • 10:34 - 10:37
    ós problemas de persuadir a todo o mundo
  • 10:37 - 10:39
    de avanzar cunha axenda de cambio climático.
  • 10:40 - 10:45
    (Aplausos)
  • 10:46 - 10:51
    Unha das razóns polas que unha institución soa non é suficiente
  • 10:51 - 10:53
    é que temos que persuadir á xente ó redor do mundo
  • 10:53 - 10:55
    pra cambiar o seu comportamiento tamén,
  • 10:55 - 10:58
    polo tanto necesítase unha ética global de xustiza e responsabilidade
  • 10:58 - 11:00
    en todalas xeracións.
  • 11:00 - 11:02
    Consideremos a crise financeira
  • 11:02 - 11:08
    Se a xente dos paises máis pobres poden sufrir por unha crise que comeza en Nova york
  • 11:08 - 11:12
    ou comeza no mercado dos créditos "subprime" nos Estados Unidos
  • 11:12 - 11:14
    Se a xente pode atopar que ese producto "subprime"
  • 11:14 - 11:16
    foi transferido entre as nacións
  • 11:16 - 11:18
    moitas, moitas veces ata rematar nos bancos de Islandia
  • 11:18 - 11:20
    ou no resto da Gran Bretaña
  • 11:20 - 11:23
    e os aforros da xente común vense afectados por elo
  • 11:23 - 11:26
    entón non se pode confiar nun sistema de supervisión nacional.
  • 11:26 - 11:29
    Pra ter estabilidade, crecimento económico,
  • 11:29 - 11:32
    traballos, así como estabilidade financeira a largo prazo,
  • 11:32 - 11:35
    requírense institucións económicas globais que aseguren
  • 11:35 - 11:37
    que o crecemento a soster sexa compartido
  • 11:37 - 11:39
    e construido sobre o principio
  • 11:39 - 11:42
    de que a prosperidade deste mundo é indivisible.
  • 11:42 - 11:45
    Polo tanto, outro reto pra nosa xeración é crear institucións globais
  • 11:45 - 11:49
    que reflictan as nosas ideas de xustiza e responsabilidade
  • 11:49 - 11:51
    e non as ideas que foron a base
  • 11:51 - 11:56
    da última etapa do desenvolvemento financeiro durante estes anos recentes.
  • 11:56 - 12:00
    Entón consideremos o desenvolvemento e as asociacións que necesitamos entre os nosos países
  • 12:00 - 12:05
    e o resto do mundo, a parte máis pobre do mundo.
  • 12:05 - 12:09
    Non temos as bases dunha asociación apropiada pra o futuro,
  • 12:09 - 12:12
    e nembargantes, do desexo da xente dunha ética global
  • 12:12 - 12:15
    e unha sociedade global se pode facer.
  • 12:15 - 12:18
    Falaba recentemente co Presidente de Serra Leona,
  • 12:18 - 12:21
    Este é un país con seis millóns e medio de habitantes,
  • 12:21 - 12:25
    pero só teñen 80 doutores, 200 enfermeiras
  • 12:25 - 12:28
    e 120 parteiras.
  • 12:28 - 12:32
    Non se pode comezar a construir un sistema de saude pra seis millóns de persoas
  • 12:32 - 12:35
    con recursos tan limitados.
  • 12:35 - 12:37
    Ou consideren a nena que coñecín cando estiven en Tanzania,
  • 12:37 - 12:39
    unha nena chamada Miriam;
  • 12:39 - 12:43
    tiña 11 anos e os seus pais morreran os dous de SIDA,
  • 12:43 - 12:45
    a súa nai e logo o seu pai
  • 12:45 - 12:48
    Era unha orfa do SIDA que pasara
  • 12:48 - 12:51
    por diferentes familias pra o seu cuidado.
  • 12:51 - 12:53
    Ela mesma sufría do VIH,
  • 12:53 - 12:55
    e padecía tuberculose.
  • 12:55 - 12:59
    A coñecín nun campo, en farrapos, sen zapatos,
  • 12:59 - 13:02
    cando a miras ós ollos, calquera nena de once anos
  • 13:02 - 13:05
    está a esperar o futuro,
  • 13:05 - 13:09
    pero había unha tristeza inalcanzable nos ollos desta nena
  • 13:09 - 13:14
    que si eu puidese traducir ó resto o do mundo ese momento,
  • 13:14 - 13:18
    Eu creo que todo o traballo que se fixera polo fondo global do VIH/SIDA
  • 13:18 - 13:21
    veríase recompensado por xente disposta a facer donacións.
  • 13:21 - 13:25
    Debemos entón construir una relación axeitada entre os países
  • 13:25 - 13:27
    máis ricos e os máis pobres
  • 13:27 - 13:30
    basada no noso desexo de que poidan valerse por sí mesmos
  • 13:30 - 13:33
    coa inversión que sexa necesaria na súa agricultura,
  • 13:33 - 13:37
    de modo que África non sexa un importador neto de alimentos senón un exportador de alimentos.
  • 13:37 - 13:39
    Consideremos os problemas dos dereitos humanos e
  • 13:39 - 13:42
    os problemas de seguridade en tantos países ó redor do mundo.
  • 13:42 - 13:47
    Burma está encadeada, Zimbawe é unha traxedia humana,
  • 13:47 - 13:50
    no Sudán miles de persoas morreron innecesariamente
  • 13:50 - 13:53
    por guerras que poderíamos evitar.
  • 13:53 - 13:56
    No Museo Infantil de Ruanda,
  • 13:56 - 14:00
    hai unha fotografía dun neno de 10 anos
  • 14:00 - 14:06
    e o Museo Infantil conmemora as vidas que se perderon
  • 14:06 - 14:10
    no xenocidio de Ruanda no que morreron un millón de persoas.
  • 14:10 - 14:13
    Hai unha fotografía dun neno chamado David,
  • 14:13 - 14:17
    ó carón da fotografía hai información da súa vida,
  • 14:17 - 14:20
    que dí: "David, idade 10 anos."
  • 14:20 - 14:23
    David, a súa ambición: ser doutor.
  • 14:23 - 14:27
    Deporte favorito: futbol ¿qué lle gustaba máis?
  • 14:27 - 14:30
    Facer rir á xente,
  • 14:30 - 14:33
    ¿cómo morreu?
  • 14:33 - 14:35
    Torturado a morte.
  • 14:35 - 14:40
    As últimas palabras que lle dixo a súa nai que tamén foi torturada ata morrer:
  • 14:40 - 14:44
    "No te preocupes, as Nacións Unidas van chegar."
  • 14:44 - 14:47
    e nunca o fixemos
  • 14:47 - 14:49
    E este rapaz creu nas nosas promesas,
  • 14:49 - 14:52
    que axudaríamos á xente en dificultades en Ruanda,
  • 14:52 - 14:54
    e nunca o fixemos.
  • 14:54 - 14:56
    Entón non só temos que crear neste mundo
  • 14:56 - 14:58
    institucións pra manter a paz e de axuda humanitaria,
  • 14:59 - 15:02
    senón tamen de reconstrucción e seguridade
  • 15:02 - 15:05
    pra algúns dos estados cheos de conflictos no mundo.
  • 15:05 - 15:08
    Polo tanto o meu argumento hoxe é fundamentalmente este:
  • 15:08 - 15:11
    Temos os medios cos que podemos crear unha auténtica sociedade global.
  • 15:11 - 15:17
    Con nosos esforzos podemos crear as institucións desta sociedade global;
  • 15:17 - 15:21
    Que a ética global pode infundir a xustiza e responsabilidade que é necesaria
  • 15:21 - 15:24
    pra que estas institucións funcionen
  • 15:24 - 15:27
    pero non debemos perder a oportunidade nesta xeración,
  • 15:27 - 15:31
    nesta década en particular, co Presidente Obama nos Estados unidos,
  • 15:31 - 15:34
    e con outra xente traballando con nos ó redor do mundo
  • 15:34 - 15:36
    pra crear institucións globais pra o medioambiente,
  • 15:36 - 15:38
    pra as finanzas
  • 15:38 - 15:40
    e pra a seguridade e o desenvolvemento,
  • 15:40 - 15:43
    que dean sentido a nosa responsabilidade cara as outras personas,
  • 15:43 - 15:46
    o noso desexo de concilialo mundo e
  • 15:46 - 15:50
    a nosa necesidade de afrontar os problemas que todos sabemos que existen.
  • 15:50 - 15:55
    Dise que na Roma Antiga, cando Cicerón dirixíase a súa audiencia,
  • 15:55 - 16:01
    a xente mirábase entre sí e dicían de Ciceron: "Gran discurso."
  • 16:01 - 16:03
    Mais dise que na Grecia antiga
  • 16:03 - 16:06
    cando Demóstenes dirixíase a súa audiencia,
  • 16:06 - 16:09
    a xente mirábanse e non dicían: "Gran discurso"
  • 16:09 - 16:11
    dicían: "Imos logo"
  • 16:11 - 16:14
    Debemos ir tamén nós cara a unha sociedade global.
  • 16:14 - 16:15
    Gracias.
  • 16:15 - 16:21
    Aplausos
Title:
Gordon Brown: interconectando unha rede pra o ben global
Speaker:
Gordon Brown
Description:

Estamos nun intre único na historia, dí o Primer ministro do Reino Unido Gordon Brown:podemos usar a interconectividade de hoxe pra desenvolver unha ética global compartida e traballar xuntos pra enfrentarnos ós retos da pobreza, a seguridade, o cambio climático e a economía.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:21
Jose Camean added a translation

Galician subtitles

Revisions