Richard Sears: Plannen voor als de olie op is

Terwijl de wereld alle aandacht heeft voor de gevaren van oliewinning, presenteren we Richard Sears' talk van begin februari 2010. Sears, een expert in de ontwikkeling van nieuwe energiebronnen, praat over ons onvermijdelijke en noodzakelijke afscheid van olie. Maar ... wat dan?

De komende paar minuten gaan we praten over energie.

En het wordt een redelijk gevarieerd praatje.

Ik probeer een verhaal over energie te spinnen,

en olie is een handig beginpunt.

Het praatje gaat in grote lijnen over energie,

maar olie is een goed begin.

En één van de redenen is, dat dit opmerkelijk spul is.

Je neemt een stuk of acht koolstofatomen,

een stuk of 20 waterstofatomen,

je voegt ze op precies de juiste manier samen

en je krijgt deze geweldige vloeistof,

erg energierijk en heel eenvoudig te raffineren

naar een aantal zeer nuttige producten en brandstoffen.

Het is geweldig spul.

Voor zover bekend is,

is er een hoop olie in de wereld.

Hier is mijn kleine zakkaartje

van alle vindplaatsen.

Een groter voor u om naar te kijken.

Maar dit is het. Dit is de olie in de wereld.

Geologen hebben een vrij helder beeld waar olie te vinden is.

Dit is ongeveer 380 biljoen liter

ruwe olie

die nu wereldwijd nog ontwikkeld en geproduceerd kan worden.

Dat is slechts één verhaal over olie,

en we kunnen het hier afronden en zeggen,

"Olie zal er altijd zijn,

want, er is gewoon een hele hoop van."

Maar het verhaal gaat nog verder.

Overigens, als je denkt dat je ver van deze olie verwijderd bent,

1000 meter onder jullie

ligt één van de grootste producerende olievelden ter wereld.

Kom er met me over praten. Ik zal je wat details vertellen als je wilt.

Dus dat is één van de verhalen over olie. Er is gewoon een hoop van.

Maar hoe zit het met olie? Waar zit het in het energiesysteem?

Hier is een plaatje van 150 jaar olie.

Het heeft voor het grootste deel van die 150 jaar de

overhand gehad in ons energiesysteem.

Hier is nog een geheimpje waarover ik je ga vertellen.

De afgelopen 25 jaar,

heeft olie een steeds minder belangrijke rol gespeeld

in het wereldwijde energiesysteem.

Er was in 1985 een soort piek in olieproductie,

toen olie 50 procent van de wereldwijde energielevering verzorgde.

Nu is het ongeveer 35 procent.

Het is afgenomen,

en ik verwacht dat het af blijft nemen.

Het benzineverbruik in de VS piekte waarschijnlijk in 2007

en neemt af.

Dus speelt olie ieder jaar een mindere

rol van betekenis.

Dus 25 jaar geleden,

was er een oliepiek

zoals er in de twintiger jaren

er een kolenpiek was,

en honderd jaar daarvoor,

er een houtpiek was.

Dit is een erg belangrijk beeld van de evolutie van energiesystemen.

En wat neemt de rol over in de laatste decennia?

Een hoop aardgas

en een beetje kernenergie, voor beginners.

En wat gebeurt er in de toekomst?

Wel, ik denk dat er over een paar decennia

de gaspiek is,

en daarna,

de piek in hernieuwbare bronnen.

Nu zal ik je nog een erg belangrijk verhaaltje

vertellen over deze afbeelding.

Ik doe niet alsof het totale energieverbruik

niet toeneemt, want dat doet het.

Dat is een ander deel van het verhaal. Kom er met me over praten.

We zullen een paar details invullen.

Maar hier is een erg belangrijke boodschap.

Dit is 200 jaar geschiedenis.

En gedurende 200 jaar zijn we systematisch bezig

de koolstof te verminderen in ons energiesysteem.

Energiesystemen in de wereld

worden in toenemende mate, ieder jaar,

ieder decennium, iedere eeuw,

minder koolstofintensief.

En dat gaat door in de toekomst

met de duurzame bronnen die nu ontwikkeld worden,

die misschien 30 procent van de primaire energie gaan bedragen

halverwege deze eeuw.

Dat zou het einde van het verhaal kunnen zijn --

Oké, we vervangen alles met conventionele duurzame energie --

maar ik denk dat het verhaal eigenlijk nog verder gaat.

En voor het volgende deel van het verhaal --

en dit kijkt nog verder, zeg maar 2100 en daarna.

Wat is de toekomst

van werkelijk duurzame, koolstofvrije energie?

Wel, we moeten op een kleine excursie gaan.

En we beginnen midden in Texas.

Hier is een stuk kalksteen.

Ik vond het in de buurt van Marble Falls, Texas.

Het is ongeveer 400 miljoen jaar oud.

En het is gewoon kalksteen, niet echt bijzonder.

Maar hier is een stukje krijt.

Dit vond ik bij MIT. Het is wat jonger.

En het verschilt van deze kalksteen. Dat kun je zien.

Je zou niet een gebouw bouwen met dit spul,

en je zou niet proberen om een college te geven en op een schoolbord te schrijven met dit.

Ja, het is heel verschillend. Nee, het verschilt niet.

Het verschilt niet. Het is hetzelfde spul,

calciumcarbonaat, calciumcarbonaat.

Wat verschilt is hoe de moleculen bij elkaar zijn gevoegd.

Als u denkt dat dit nogal boeiend is,

het verhaal wordt nu pas echt boeiend.

Dit komt van de Californische kust.

Het is Abalone schelp.

Miljoenen Abalones elk jaar opnieuw

maken deze schelp.

Voor het geval je het al niet geraden had,

dit is calciumcarbonaat.

Hetzelfde spul als dit

en hetzelfde spul als dit.

Maar het is niet hetzelfde spul, het is anders.

Het is duizenden keren,

misschien 3.000 keer harder dan dit.

En waarom? Omdat de bescheiden Abalone

in staat is om de calciumcarbonaat

kristallen af te zetten in lagen,

waarbij dit mooie, iriserende

parelmoer ontstaat.

Erg speciaal materiaal

dat de Abalone zelf in elkaar zet,

miljoenen Abalones,

aldoor, iedere dag, ieder jaar.

Dit is nogal ongelooflijk spul.

Allemaal hetzelfde, wat is het verschil?

Hoe de moleculen samengevoegd zijn.

Maar wat heeft dit te maken met energie?

Hier is een stukje kool.

En ik stel voor dat deze kool

net zo boeiend is

als dit krijtje.

Of we het nu hebben over brandstoffen,

of energiedragers,

of misschien nieuwe materialen voor batterijen

of brandstofcellen.

De natuur heeft nog nooit dit soort perfecte materialen gebouwd,

want de natuur had ze niet nodig.

De natuur had dat niet nodig omdat, in tegenstelling tot de Abalone schelp,

om te overleven waren soorten niet afhankelijk

van dit soort materialen

tot nu misschien, nu het wel wat uitmaakt.

Dus als we denken aan de toekomst van energie,

stel je voor,

hoe zou het zijn

als, in plaats van dit,

we de energie-equivalent van dit konden maken,

door alleen de moleculen anders samen te voegen.

En dat is mijn verhaal.

De olie raakt nooit op.

Niet omdat we er een hoop van hebben.

Niet omdat we talloze windmolens gaan bouwen.

Maar omdat, wel,

duizenden jaren geleden

ontdekten mensen ideeën,

ze hadden ideeën, innovatie, technologie.

En het stenen tijdperk hield

niet op omdat de stenen op waren.

(Gelach)

Het zijn ideeën, het is innovatie, het is technologie

dat het olietijdperk zal beëindigen lang voordat de olie op is.

Hartelijk dank.

(Applaus)