Ressamlar | Bir Kodlayıcı Gibi Düşünün Bölüm 5

Tüm dersi görüntülemek için : https://ed.ted.com/lessons/the-artists-think-like-a-coder-ep-5

''Bir Kodlayıcı Gibi Düşünün" animasyon serisinin 5. bölümü. 10 bölümlük seri, dünyayı kurtarmaya çalışan Etik adında bir kız ve robot arkadaşı Hedge'in ardına düşüyor. İkili, üç eseri toplamak için bir arayışa girerler ve yollarını bulmak için programlama bilmeceleri silsilesini çözmek zorundadırlar.

Ders: Alex Rosenthal Yönetmen: Kozmonot Animation Studio

Etik ve Hedge ormana vardıklarında
tan ağarıyordu ve tren yavaşladı.

Maceracılar ilk eser olan

Güç Düğümü'nü kurtardılar

ve ikincisini aramak için
198forest'a geldiler.

Burada topluluğun yöneticisi
Octavia tarafından karşılandılar.

Robotlar insanları
çalışmaktan kurtardığında,

bu ağaç ev sığınaklarını kurdu.

Yapılış amacı insanların
tutkularının peşinden gittikleri,

zanaat öğrendikleri ve tatmin
oldukları bir barınak olmasıydı.

Öyle de oldu... ilk başta.

Seneler önce herkes amacı unuttu.

Sanatı ve zanaatı terk ettiler,

yerine kendi resimlerini
çizip sergilediler.

Tekrar ve tekrar.

İkinci eserin yeri gizli değil;

robot asker birlikleri, dipsiz bir hendek

ve kim bilir başka hangi
tuzaklarla çevrili bir kulede.

Düğümün içinde olduğu
kule yükselir yükselmez,

karşı topraklardaki
insanlarla iletişimi kesildi.

Octavia senelerdir onun peşinde

ama ne kadar denerse denesin
savunma ona engel oldu.

Kuleye ulaşabilmek için bile takımın
dikkat dağıtıcı bir şeye ihtiyacı var.

Octavia'nın aklına bir fikir geliyor:

insanları iyi niyetli bir
vandalizmle galeyana getirmek.

Sakinlerin tabloları
farklı boyutlarda karelerden

ve tek sayılı piksellerden oluşuyor.

Yardımcı robotlar biten portreleri alıp

herkesin hayran kalması için
halka açık alanlara asar.

Hedge'in portrelere erişebileceği
çok kısa bir zaman dilimi var.

Eğer her birine X koyarak
görüntülerini bozarsa,

insanlar yardımcı robotları suçlayacaktır.

Bu, tam da takımın ihtiyacı olan
dikkat dağınıklığını yaratır.

Keşke o kadar kolay olsaydı.

Hedge doğrudan X çizemez,

boyama işlemcisi için
çok net talimatlar gerekiyor.

Tabloları kare ızgara şeklinde görerek

tek seferde bir piksel ya da
küçük bir kare doldurabilir.

İleri gidebilir ve tuval üzerinde
90 derece dönebilir

ama çapraz ilerleyemez.

Etik, her portreye X çizebilmesi için
Hedge'i nasıl programlayabilir?

Kendiniz çözmek için şimdi durdurun.

Bir ipucu.

Böyle bir kare çizmeye çalışın

ve Hedge'in rota benzetimini yapın.

Ona kılavuz olacak
nasıl örüntüler bulabilirsiniz?

Kendiniz çözmek için şimdi durdurun.

İşin zor kısmı her kare ızgarada çalışacak

talimatlar dizisi oluşturmak.

Neyse ki programlamanın
güçlü özelliklerinden birisi

tek seferde birden fazla

sorunu çözme esnekliği.

Genelde bir kare ile başlayarak
genele doğru ilerlemek yardımcı olur.

Diyelim ki şöyle bir karemiz var.

Hedge kenarların uzunluğunu ölçebilir
ve bu numarayı değişken olarak saklar.

Şimdi ihtiyacımız olan,

Hedge'e piksel piksel
X boyatacak bir plan.

Bunu yapmanın birden fazla doğru yolu var;

hadi ikincisine bakalım.

İlk olarak, Hedge satır satır
daktilo gibi gitse ne olur?

9'a 9 piksellik bir tablo ise,

ilk satırda ilk pikseli boyayıp,
7 tane atlayıp tekrar boyayacaktır.

İkinci satırda, ilkini atlayıp, sıradakini
boyayıp, 5 atlayıp, tekrar boyayacaktır.

Böyle devam edecek.

Buradaki örüntüde

her satırda başta atlanan
pikseller bir artıyor

ve ortadakiler iki eksiliyor.

Hedge ortaya geldiğinde
işler daha karmaşıklaşıyor.

Burada sadece bir pikselin
boyandığı bir sıra var.

Sonra her şey tersine dönüyor.

Atlanılan piksel sayısı sol tarafta
her sefer için bir eksiliyor

ve ortada ise iki artıyor.

Bir dizi döngü ile Hedge'e bunun
talimatını vermek işe yarayacaktır

ve oldukça iyi bir çözüm.

Temel güçlüğü oldukça mantık gerektirmesi;

ortada ne yapacağını bilmek, süreci
ne zaman tersine çevireceğini bilmek

ve tam olarak nasıl
tersine çevireceğini bilmek gibi.

Başından sonuna mantığın
tutarlılığını sağlayacak şekilde

buna nasıl yaklaşabiliriz?

Burada anahtarımız ızgarayı bir dizi
eşmerkezli kare olarak görmek.

Her kare aynı örüntüyü izliyor,

boyanmış kareler köşelerde
ve aralarında değişmemiş pikseller.

İç içe geçmiş bir kareyi boyamanın,
sıradakine geçmenin

ve bunu tekrar etmenin yolunu bulursak,
hepsini boyayabiliriz.

En dıştakini boyamak kolay.

Bir köşeden başla ve o pikseli boya.

Boyadığımızın uzunluğuna n dersek,

n eksi 1 boşluk boyunca git,

başka bir piksel boya ve sağa dön.

Şimdi hepsini tekrarla ve tekrarla.

Şimdi eksi bir boşluk ilerle,
sağa dön, bir kare ilerle

ve Hedge sıradaki eşmerkezli karede

tüm süreci tekrarlamaya hazır olacak.

Her kare uzunluk ve genişlik olarak
öncekinden n eksi 2 piksel küçük,

bu sarmal örüntüyü Hedge'in
ne kadar gitmesi gerektiğini takip eden

bir döngü ve değişken ile
merkeze kadar takip edebiliriz.

Bu yöntemlerden biri,
diğerinden daha mı iyi?

Bu değer verdiğiniz şeye göre değişir.

Sarmalın güçlü yanı,
örüntü bulma kolaylığı

ve aynı mantığı baştan sona kullanmaktır.

Daktilo yaklaşımının avantajı ise

daha genelleşmiş bir çözüm olması,

bu herhangi bir örüntü oluştururken daha
basit uyarlanabileceği anlamına gelir.

Etik açısından her ikisi de iş görür.

Olaylar şöyle gelişiyor.

Hedge hızlıca tüm portreleri bozuyor.

Dakikalar içinde

acı çığlıklar tüm ormanda duyuluyor.

Kuleyi koruyan robot asker birlikleri,

tedirgin insanları sakinleştirmek için
yerlerini terk ediyor.

Etik, Hedge ve Octavia onları atlatıyor

ve neredeyse onlarla
kulenin arasında duran

hendeğin derinliklerine atlıyorlar.