Küresel ekonomiyi nasıl yeniden inşa ederiz

Koronavirüs pandemisi küresel ekonomiyi mahvetti. Parçaları tekrar birleştirmek için, en çok ihtiyacı olan ülkelere para gittiğinden emin olmalıyız-- ve şoklara karşı dirençli mali sistemler kurmalıyız, diyor Kristalina Georgieva, Uluslarası Para Fonu'nun direktörü. Bizi dünyayı iyileşmeye ve yenilenmeye doğru götüren çok büyük ekonomik teşvik çabalarını anlatıyor ve ülkelerin bu " büyük değişim"den öncesinden de güçlü olarak doğması için ne gerekeceği hakkında tartışıyor. (TED'in başkanı Chris Anderson ve mevcut ilişkiler küratörü Whitney Pennington Rodgers tarafından düzenlenen bu sanal sohbet, 18 Mayıs 2020 tarihinde kaydedilmiştir.)

Chris Anderson: Şimdi tanıtacağım kişi,
dünyanın en güçlü kadınlarından biri,

Yani, yaşadığımız karmaşayı atlatacaksak
o yardım etmekte büyük bir rol oynayacak.

O Uluslararası Para Fonu'nun başkanı.
Sizi burada ağırlamak bir zevk,

Kristalina Georgieva.

Kristalina, hoşgeldin.

KG: Seninle olmak harika, Chris
Teşekkürler.

Bana yer verdiğin için teşekkürler.

CA: Görevine geçen yılın sonunda başladın
ve dört ay içerisinde boom, COVID doğdu.

Bu yeni bir işe berbat bir tanıtım.
Nasıl gidiyor?

KG: Eylemde kuvvet buluyorum.

Ve IMF'de,
bu krizin birinci gününden beri,

ülkelere yaşam hatları sağlamak için
elimizdeki her şeyle uğraşıyoruz

ve bu insanlara ve işletmelere demek.

Kritik finansal paketler için
şimdiden 90'dan fazla talep aldık

ve 56 ülkeye teklif verdik.

CA: Pandemiyi eşsiz olarak tanımladığında
bunu hangi manada kastettin?

KG: Gerçekten eşsiz.

Öncelikle, daha önce hiç bilinçli olarak
ekonomiye bir virüsle savaşmak

ve hayat kurtarmak için
bu kadar zarar vermemiştik.

Üreticilereden üretmemelerini,

tüketicilerden de dışarı çıkmamalarını
ve tüketmemelerini istiyoruz.

IMF'de bunu
"Büyük Karantina" olarak etiketledik.

İkinci olarak,

neredeyse dünyadaki herkes için
hiç bu kadar ani bir baht değişimi olmadı.

Ocak ayında Davos'ta

"büyüme oranı"ndan bahsediyordum.
%3'lük bir büyüme.

Nisan'da, ilkbahar toplantılarımızda,
eksi yüzde üç olmuştu bile.

Ocak'ta, 160 ülkenin

kişi başı büyüme oranına orantılı olarak
pozitif gelirlerinin olacağını ön gördük.

Şimdi ise, 170 ülkenin

kişi başı büyüme oranına orantılı olarak
negatif gelirleri var.

Buna ise "Büyük Tersinme" diyoruz.

Çok acı verici.

Ve üçüncü olarak, belirsizlik.
Her zaman belirislikle yaşarız, Chris.

Ancak bu sefer,
siyasetçilerin kaynaştırmak zorunda olduğu

bir yeni tip koronavirüs belirsizliği var.

IMF'de bu belirsizliği aşmak için

epidemiyolojik projeleri

geleneksel makro ekonomik
modellemelerimiz ile birleştiriyoruz.

Buna eklemeliyim ki
iyileşmenin karşı tarafına geçtiğimizde

yeni bir terim kullanmamızı ve buna
"Büyük Değişim" dememizi umuyorum.

Dünyayı daha bir yer yapmamızı.

CA: Birazdan bu noktaya
heyecanla değineceğim.

Ama virüse tepki vermenin bu anında,
uygulanan ana araç,

en azından zengin ülkeler tarafından,
trilyonlarca dolara kadar uzanan,

çok büyük bir ekonomik teşvik.

Bu akıllıca bir tepki mi?

KG: Gerekli bir tepki.

Ve genellikle IMF'nin başka ülkelere

"Lütfen harcayın,
harcayabildiğiniz kadar harcayın"

dediğini duymazsınız.
Ve şuan yaptığımız tam da bu.

Ve şunu da ekliyoruz,
"Ve faturaları saklayın

vatandaşlara, mükelleflere,
sorumluluğunuzu kaybetmeyin."

Mali enjektenin gerekli olmasının sebebi,

yaklaşık 9 trilyon dolarlık tedbirlerin
gerekli olmasının sebebi,

ekonomi durgunlaştığında,

yardım olmadığı sürece,
para politikası teşviği olmadığı sürece,

firmalar ağır iflaslar yaşayacak,

insanlar işsiz kalır ve ekonomi yara alır.

Diğer tarafa geçtiğimizde bu yaralanma

iyileşme sürecini daha da zorlaştıracak.

Yani bu yapılması akıllıca,

Ve ana ekonomilerdeki merkez bankalarının

senkronize bir tutum sergilemesi
ve mali teşviklerin çok çabuk gelmesi

buna yardımcı oldu.

İnsanların bu çok, çok zor zamanı
bu şekilde atlatabildiğini görüyoruz.

CA: Ama ne kadar devam edebilir?

Çünkü bir bakıma "para basmak"--
olarak tasvir edildi.

Devletler belli bir noktada
geri ödenmesi gerekecek

tahvillerden git gide daha çok çıkarıyor.

Ekonomide bir terim vardır,
Minsky anı.

İşler bir süre iyi gidiyordur,
insanlar da bunun süreceğine inanırlar;

döngünün dönmeye devam edeceğine,

devletlerin tüm bu paralara
sahip olduğuna.

Ama belirli bir noktada,
bu düşünce yıkılmaz mı?

Mary Poppins'deki Micheal'in
2 kuruşunu kapıp bankaya akın etmesi gibi

bir Minsky anına yaklaşmamızdan
endişelenmiyor musunuz?

Uluslararası finansal sistemde
şu an sizi endişelendiren stres var mı,

artan paramızın tükendiğini hissettiren?

KG: Tabii ki,
bu sonsuza kadar devam edemez.

Özellikle bilim insanlarına güveniyorum,
İlerleme göreceğimize inanıyorum,

ayrıca işletmelerdeki insanların,
sosyal mesafeye

ve hastalığın yayılmasını önleyecek
küçük tedbirlere alışacaklarını göreceğiz.

Hastanelerin yardım almak için gelenlere
gerçekten yardım edebilmesi için

sağlık sistemlerinde
çok büyük enjeksiyonlar gördük.

Tabii ki

uzun süre devam edecek olursa
endişeleniriz.

Şimdilik tasarımız
yavaş bir yeniden açılma--

bir takım ülkelerde
şimdiden yaşandığını görüyoruz.

Ve önümüzdeki 2021 yılı için
tasarımız kısmi bir iyileşme.

Tam iyileşme değil maalesef
ama daha iyi bir yere gelme.

Bize yardımcı olan şey

özellikle sevdiğim bir şey değil
ama olumlu bir özellik olarak görüyorum--

çok düşük faiz oranları
bazı durumlarda, negatif--

bu mali önlemlerin ve likiditenin
birkaç yıl boyunca sürdürülmesini sağlar.

Şimdilik, gündemde
faiz oranlarında artış olması yok.

Yani daha uzun süre düşük kalacak,
ve bu, o ortamda, yardımcı bir özellik.

CA: Demek istediğim, 2008'in mali krizi

mali sistemin tamamını çökertmeye
tehlikeli şekilde yaklaşmıştı--

tartışmaya açık bir şekilde, çökertti.

Çoğu kişinin hesaplamalarına göre,

bu ekonomiye genel olarak
daha kötü bir darbe.

Dünya 2008'de, bu sefer için

şu ana kadar dirençli olmamıza
yardımcı olan bir şey öğrendi mi?

KG: Dünyanın öğrendiği şey mali sistemin

sınanmak ve sonra şokları atlatmak için
güçlendirilmesi gerektiğiydi.

Ve bu bügün bize çok yardım ediyor.

Bankacılık sistemi dirençli

ve banka dışı mali kurumlar bile

belaya çatmadan ne kadar
ileriyle gidilebileceği

dikkate alınıyor.

Bana göre, tüm dünyaya göz attığımızda

o zamanın en önemli dersi
"şoklara karşı dirençllilik kurun" idi.

Bunu yapanlar şimdi daha iyi başa çıkıyor.

Yapmayanlar ise
çok daha zorlayıcı bir noktada.

Aslında, IMF için umduğumuz şey

bu krizden dirençlilik hakkındaki dersin

bankacılık sisteminin ötesine
yayılmasıyla çıkmamız

ki şoka kaçınılmaz bir şekilde daha yatkın
olacak bir dünya için

gerçekten bir kriz yönetim
zihniyetimiz olsun.

Bu iklim yüzünden

ve ayrıca gezegenimizdeki ekonomik
ve sosyal hayatın

büsbütün yoğunluğu yüzünden.

CA: Görevinde,

gelişmekte olan ülkelerdeki duruma
özel ilgi gösteriyorsun.

Ve şu an berbat bir durumla
karşı karşıyalarmış gibi görünüyor.

Çoğunun dolar cinsinden
ciddi borçları var.

Şu anki krizde,

güncel para birimleri
dolara karşı değersizleşiyor

ve bu tarz bir enjeksiyon uygulamaları,
zengin ülkelerin yaptığı

ve tek çıkış yolu gibi görünen
teşvik edici enjeksiyonlar,

imkansıza yakın oluyor.

Bu yüzden tehlikeli bir döngü
gibi görünüyor.

Bu döngüyü bozmanın bir yolu var mı?

KG: Önce sağlam temeller kuran
ülkeleri ayırmama izin verin.

Şimdi bu krizde veriler gelirken

çok olmasa da pozitif sürprizler var

ve daha güçlü finansal istikrarlar kuran,

daha güçlü temelleri kuran,

iyi zamanlarda daha disiplinli olmuş olan
ülkelerden geliyorlar.

Ama gerçekten de

gelişmekte olan
oldukça fazla piyasanın, ülkenin

birden çok baskı altında
olduğunu görüyoruz.

Koronavirüsü tarafından yaralandılar,

çoğunun sağlık sistemi zayıf.

Ayrıca kriz öncesinden olan
yüksek düzeydeki borçları var,

bu onlar için
çok daha zor bir ortam oluşturuyor.

Buna ek olarak, çoğu ürün ihracatçısı.

Mal fiyatları, petrol fiyatları,
çok dramatik biçimde düştü,

bu da onları tekrar yaraladı.

Çoğu kişi ödemelerine güveniyor.

Ödemeler %20 ve 30 arası düştü.

Ve ek olarak

ekonomisi turizme dayalı
çok fazla ülke var.

Turizm en ağır yaralanan sektör

ya da en ağır yaralananlardan biri.

Yani, bu ülkeler için çok zor

ama bu yüzden benimki gibi kurumlar
zekice kuruldu.

IMF, Dünya Bankası,
bölgesel kalkınma bankaları,

bu krizde birlikte çok yakın çalışıyoruz.

Neyse ki IMF'nin

2008-2009 krizindeki derslerinden biri de

finansal güvenlik ağının merkezinde

mali gücü olan
bir IMF'nin bulunması gerekiyordu.

Bugün o zamana kıyasla

dört kat daha fazla
ödünç verecek paramız var.

250 milyar dolardan bir trilyon dolara.

Ve elbette,

bu paraları bize en çok ihtiyacı olan
ülkelere dağıtıyoruz.

Ve bir şey daha yaptık.

Dünya Bankası başkanı David Malpass ile
en yoksul ülkelerin borçlarının

iki yanlı kredi veren resmi kuruluşları
tarafından ertelenmesini istedik.

Ve insanlar

"Birlikte çalışmıyorsunuz,
yeterli değil." dediler.

Ama burada, Mart sonunda
ve Nisan ortalarında,

çağrıda bulunduğumuz bir bölge var,

G20 bu moratoryumu onayladı.

Harikaydı, Paris Club vardı, Çin vardı,
Körfez ülkeleri vardı,

hepimiz en fakir ülkeleri
ekonomileri durgunken

borçlarını ödemelerini isteyerek
boğmamak konusunda anlaştık.

CA: Bazı gelişmekte olan ülkelerin

karantina politikasını abartıyor
olmaları mümkün mü?

Demek istediğim,

vatandaşlarının büyük bir kısmı zaten
hayatta kalmakta zorlanıyorsa

onlara evden çıkmamalarını söylemek
bir nevi bir idam hükmü değil mi?

KG: Chris, yapabileceğim en yürek burkan
konuşmalardan birisi

insanların virüsten ölmesi ya da
açlıktan ölmesi gibi seçeneklerle

karşı karşıya kalan liderlerle.

Ve bu onlar için çok dramatik bir durum.

Ekonomilerin büyük bir kısmının
enformel olduğu,

insanların her gün
elden ağıza yaşadığı yerlerde,

gelişmiş ülkelerde uyguladığımız
karantinalar pek uygun değil

ama oralarda bile,

ülkeler sosyal mesafeyi mümkün olduğu
kadar iyi koruyor.

Afrika'daki çoğu ülke
önleyici tedbirleri erkenden artırdı.

Neden?

Önceki krizlerden, Ebola'dan,

hijyenin, alabileceğin her bir önlemin
gerçekten işe yaradığını öğrendiler.

Bundan dolayı, bu ülkelerle dayanışmanın

ne kadar önemli olduğunu,
yeterince vurgulayamam.

Kurumumun onlara zamanında

yardımcı olmasının
ne kadar önemli olduğunu.

Ve oluyoruz.

CA: Whitney.

Whitney Pennington Rogers:
Merhaba, teşekkürler,

bu harika bir sohbet,

şimdi de topluluktan
bazı sorulara yer vereceğiz.

Birincisi Bill Elkus'tan

ve az önce bahsettiğiniz bir konunun
tamamlayıcısı niteliğinde,

teşvik hakkında, Kristalina.

Böylesine büyük bir teşvikten
enflasyon beklentileri nelerdir?

KG: Bu noktada,

gelişmiş ekonomilerdeki enflasyon oranı

ve yükselen piyasa ekonomilerinin
çoğunda enflasyon için endişeli değiliz.

Zayıf temellere sahip olan,
dövize kolay erişimi olmayan,

krize yön vermelerinin
tek yolu yardımımız olan

ya da merkez bankalarının
daha çok para basması

ve bazen ikisinin birleşimi olan
ülkelerde enflasyon için endişeleniyoruz.

Neden mi gelişen ekonomilerde
enflasyon için endişeli değilim?

Çünkü güçlü ekonomisi olan ülkeler
likiditeyi devreye sokuyor,

ama aynı zamanda,

talepte ve fiyatlarda
büyük bir artış görmüyorlar.

Yani bu ülkeler için

en azından gözlenebilir gelecekte,

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonraki gibi
bir gidişat ,enflasyonda artış görmüyoruz.

Tüketiciler
o kadar saldırganca tüketmiyor,

talep çok şiddetli değil

ve bunlar politika seçeneklerini

uygulamak konusunda
çok olgunluk gösteren toplumlar.

Ama eğer fakir bir ülkeyseniz

çaresizlikle, marketlere erişim olmadan,
stabil paraya erişim olmadan,

bir şekilde yeterince para
oluşturmaya çalışıyorsanız

o zaman orada enflasyon olur.

Zimbabve çok aşırı bir vaka

ve başka ülkelerin de olmasından
endişeleniyorum.

Bundan dolayı bu ülkelerle erkenden

yakından ilgilenmeye başlamakta
bu kadar kararlıyız.

Bir de yüksek borç ülkelerinden
bazılarına bakın.

Umutsuz bir yola sapmalarını
engellemek için

ülkeler bazında borçları
yeniden düzenlemek gerekli olur mu?

WPR: Teşekkürler,

topluluğumuzdan sizinle
paylaşmak istediğim bir soru daha var.

Bu Keith Yamashita'dan

ve hepimizin bu değişikliğin bir kısmıyla
nasıl ilgilenebileceğiyle ilgili.

"Makroekonomik ve finansman
çabalarla görevlendirildiniz.

Biz vatandaşlar yenilenme ve iyileşmeye
yardım etmek için ne yapmalıyız?

KG: Vatandaş olarak hepimiz için
son derece önemli olan şey--

ve IMF'nin başkanı olmanın yanı sıra,
dünya vatandaşıyım--

bir kriz anında
dayanışma düşüncesini sağlamak.

Bu bölümün müzik destekli olmasına

ve şarkının "Lean on me"
olmasına bayıldım.

Şu algıyı oluşturmamız gerçekten önemli:

"Bu işte birlikteyiz,
birlikte atlatacağız"

Ayrıca lütfen,
bu konu hakkında sesinizi yükseltin.

Uzun yıllar boyu kriz delegesiydim

ve öğrendiğim şeylerden biri,
insanların çoğunun pozitif, iyi olduğuydu.

Onlara güvenebilirsiniz.

Bir de nefret ve korkuyla dolu olan
azınlık bir kısım var

hem de sesleri çok yüksek.

Bundan dolayı, iyi insanlar,
sesinizi yükseltin.

"Bu işte birlikteyiz,
birlikte atlatacağız." algısını yayın.

WPR: Teşekkürler.
Sonra başka sorularla döneceğim.

CA: Kristalina, bu konuyu açıp
sana liderlik hakkında sormak istiyorum.

İnsanlar en iyi performans gösteren
ülkelerden bahsederken

genellikle bahsettikleri yerler --

en iyi derken, şu anki pandemiye
en iyi karşılık veren --

genellikle Almanya, Yeni Zelanda,
Güney Kore, Tayvan, Danimarka ve Norveç.

En kötü performans gösterenleri
düşündüklerinde ise,

akıllara genellikle İspanya, İtalya,
Birleşik Krallık, Belçika, İsveç, İran

Brezilya, Rusya
ve Amerika Birleşik Devletleri geliyor.

İkinci grubun tamamı
erkekler tarafından yönetiliyor,

biri hariç birinci grubun tamamı
kadınlar tarafından yönetiliyor.

Bu tesadüf mü?

KG: Biraz öznel konuşacağım ama

kadınların krizleri
harika yönetebildiğine inanıyorum.

Kadınların empati göstermeleri,

savunmasız insanları önemsemeleri

ve bunun hakkında konuşmaları daha olası.

Kadınlar kararlıdır.

Bunu kendim için de söyleyebilirim,
biz eylemden güç alıyoruz.

Ve bir bakıma kederlenmeye
ve şikayet etmeye fazla meyilli değiliz.

Dolayısıyla belki gelecek için

cinsiyet eşitliğinin önemi hakkında
söylenecek bir şey vardır.

Önümüzdeki daha fazla krizli bu dünya için
daha fazla kadın getirin.

CA: Cinsiyet hakkında herhangi bir
genelleme yapmanın zor olduğu açık,

ama, bu noktada ayrıca,
ayıntıları kavramak konusunda

kadınların erkeklerden daha mı iyi?

Erkeler genellikle
"hadi kazanalım, hadi fethedelim,"

ve bunun gibi bir durumda,
her şey olasılıklardan ibaretken

bu tehlikeli pandemi makinesiyle
mücadele ederken

yapılması gereken birçok karmaşık şey var.

Kadınlar ayrıntılarla
baş etmekte daha mı iyi?

Bir şey söyleyeyim, Chris.

Herkese ihtiyacımız var.

Deneyim, bilgi ve yatkınlığın
karışımına ihtiyacımız var.

Erkeklerin ve kadınların toplanmasına.

Kararlar verirken farklı bakış açılarının
olması bence harika.

O zaman,
iyi kararlar verme olasılığımız artar.

Bu yüzden birbirimize ihtiyacımız var,

ama şunu da kabul etmeliyiz,
evet, belirli şeyler var,

çokça kez gördüm,

kadınlar orta yolu bulup
anlaşmaya daha istekli,

hatalılarsa düzeltilmeye daha istekliler.

"Tamam, bu iyi bir tespit,
kendi düşüncemle entegre edeyim" demeye.

Ve tereddütteseniz,
bu karar verirken büyük bir avantaj.

CA: O zaman belki sizin şu anki
liderliğiniz hakkında konuşursunuz.

Bu işe daha yeni
başladığınızdan bahsetmiştim.

Ama ondan önce
Avrupa Komisyon Üyesiydiniz,

dünyanın birden fazla bölgesinde
insanlık krizleriyle uğraştınız.

Ve kendi ülkenizde, Bulgaristan'da,
ülkenin toptan değişimine tanık oldunuz,

hem siyasi hem ekonomik olarak.

Geçmiş tecrübelerinizden bu ana
hangi dersleri getirebilirsiniz?

KG: Öğrendiğim çok şey var.

Şu anki işim için birçok
tecrübemin olması yönünden şanslıydım.

Ama üçünü vurgulayayım.

Birincisi, bir krize hazırlanmanın
ne derece önemli olduğu.

Bir nevi, düşünülmezi düşünmeyi

ve sonra bir şok anında biraz
ileri görüşlülük ile hareket etmeyi.

Bu seri için bir isminiz var:
"Build Back Better."

Aslında biraz değiştirmek istiyorum,
müsaade ederseniz

ve "Build Better Before"
hakkında konuşurum.

Hazır olma, engelleme
büyük fayda sağlar.

İkincisi--

tam olarak öncelikli değil
ama en az o kadar önemli --

toplu eylem,

birlikte çalışmak.

Yardım istemek, yardım etmek.

Acil durumlarda
çok büyük bir fark yaratıyor.

Ve üçüncüsü tekrar tekrar
öğrendiğim bir şey.

İçimizdeki gücün
darbe alana kadar farkında olmuyoruz.

Çok dirençliyiz,

şokları çok iyi atlatabiliyoruz,

özellikle bir araya geldiğimizde,

bu bende hep şöyle
bir iyimserlik algısı yaratıyor,

ne kadar zor olursa olsun,
üstesinden gelebiliriz.

Ülkemin, ekonominin çöktüğü günlerden,

sabah saat 4'te kalkıp kızıma süt almak
için sıraya girdiğim günlerden,

Suriyeli sığınmacıların
berbat durumlarda birbirlerine

yardım ettiğini gördüğüm günlerden,

IMF'nin başkanı olduğum bugünlere,

iç gücün,

dayanma gücümüzün,

ne kadar birlikte olursak,

o kadar güçleneceğini öğrendim.

CA: Aslında, IMF'nin rolü hakkında
biraz daha konuşabilir misiniz,

özellikle bu durumdan iyileşmeye
çalışmayı iple çekerken?

Kuruluşunuz bize ileriye götürmek için
özellikle ne yapabilir?

KG: IMF için oldukça eşsiz üç şey var

ve kriz anında çok önemliler.

Birincisi ne olduğu ve ne yapılabileceği
hakkında iyi bir teşhis koymak.

Krizin ilk haftaları,

193 ülke için politika eylemi izcisi
dediğimiz şeyi oluşturduğumuzu belirteyim.

Ülkeler hangi önlemleri alıyor,

birbirlerinden nasıl öğrenebilirler,

ki birlikte daha etkili olabilelim.

Şimdi buna, tam bu sebep için

ekonomilerin sorumlu bir şekilde
yeniden açılışı için önlemleri de ekledik.

En iyi tanındığımız şey,
mali ilk yardımcı olmamız.

Bu inanılmaz şoka kayda değer
mali ateş gücüyle geliyoruz.

Ve insanların bilmediği şey
IMF'nin birçok aracının olduğu.

Acil finansmanı
bu kriz için iki katına çıkardık.

Ve bu bir şartlılık değil.

Bir şey istiyoruz, Chris.

Doktorlarınıza maaşlarını ödeyin
ve hemşirelerinizi, hastanelerinizi,

en savunmasız insanlarınzı ve ekonominin
bölümlerini koruyun.

İşte bu, şart bu.

Ve IMF'de yaptığımız üçüncü şey

ülkelerin iyi politikalar için
kapasite oluşturmalarına yardım etmek.

Mali krizden sonra,

birçok ülkeye iyi borç yönetimleri,
iyi kamu maliyesi yönetimleri,

şeffaflıkları
ve mali sorumlulukları olsun,

kamu finansmanlarının performansı
artsın diye yardım ettik.

IMF herhangi bir standarda göre
çok büyük bir kuruluş değil,

yaklaşık 3,000 kişiyiz.

Son derece profesyonel,
inanılmaz bir şekilde odaklı,

"Herkes iş başına"
sözünü kullanırsanız, bu biziz.

Ve bu dijital bir iş,

bu günlerde dijital bir iş.

CA: Bu küresel bir kriz.

Birçok kişi belki 2008'den bile
farklı olarak,

ki o zaman gerçekten çok fazla
küresel iş birliği var gibiydi,

aslında belki,
bazı endişelendirici yönlerde

bu sefer daha az vardır
diye endişeleniyor.

Bunu atlatmamız için bunun ne kadar
kritik olduğu sizi endişelendiriyor mu?

KG: Benim kaygım,

talimatlarımızda,
sorumlu olduğum bölgede,

üyeleri bir araya getirmek.

Yaklaşık tüm dünya var,

189 ülke üyemiz.

Ve şimdiye kadar,
üyelerin duyarlılığı beni etkiledi.

İlkbaharda karşılarına bir paket koydum,

IMF'nin krizdeki rolünü genişletmek için
tedbirlerle dolu çok güçlü bir paket.

İstediğimiz her şeyi --

acil finansmanın
iki katına çıkarılmasını istedik,

kabul edildi.

Çok ilginç.

Finansman imtiyazının
üç katına çıkmasını istedik.

Kesinlikle çünkü, biliyorsun,

virüs zayıf sistemli insanları
en ağır yaraladığı gibi,

kriz de zayıf ekonomileri
en ağır şekilde yaralıyor.

Bu yüzden finansman imtiyazının
üç katına çıkmasını istedik.

Bir ay içerisinde, kabul edildi.

Borçların ödenmesi için yardım istedik,

kabul edildi.

Yani burada demek istediğim

dünyayı bir araya getirmenin
yollarına odaklanmalıyız.

Ve sonra buna göre hareket etmeliyiz.

Her şeyin belki olması gerektiği gibi
olmadığı için şikayet etmektense,

küresel topluma vazifemizi
yerine getirmeliyiz.

CA: Aynen.

Ve IMF, üyelerinin finansmanına bağlı,

anahtar üyelerinin.

CA: İhtiyacı olan uluslara

sağlamak istediğiniz
trilyonlarca dolardan bahsettiniz.

Okuduğuma göre, bunun kaynağı --

özel çekme hakları adında
birimleriniz var.

Temel olarak üyelerden para çekiyorsunuz.

Ama buna rağmen, ABD'den para toplamak
için olan bu çabalarınızı engellemek için

bir direniş gelmedi mi?

KG: Şöyle, bir trilyon dolar
bizim kotalarımızdan

ve ayrıca gelişmiş ekonomilerdeki
zengin üyelerimizden para alıp

çok düşük ya da sıfır payla
gelişmekte olan piyasalara

ödünç verme yetimizden.

Ve bu bir trilyon dolara sahiptik,

İlginç olan, ABD'nin,
iki trilyon dolarlık teşvik paketlerinde,

IMF için desteği dahil ettiğini
herkes fark etmedi.

Özel çekme hakları

üyelikte gerçekten de henüz
uzlaşmaya varabildiğimiz bir şey değil.

Likidite kullanılarak
2009 krizinde uygulanmıştı,

ve herkese ulaştı.

Çok fazla ses var,
buna benimki dahil.

Hatta G20'yle bunun hakkında konuştum --

Belki de şimdi uygulamanın
iyi bir şey olacağını söylüyorlar.

Belirli sebepler yüzünden desteklenmiyor.

Ve bunlar anlık sebepler değil.

Özel çekme haklarının sorunu
onları dağıttığımızda

tüm üyelere gidiyorlar,

ve gelişmiş ekonomiler yeni paylaştırımın
yüzde 62'sini alıyor,

ve bazıları şunu söylüyor,

"Daha doğrudan bir şey düşünebilir miyiz?

veya sadece ihtiyacı olanlara
hitap eden bir şey?''

Ama, Chris bizim için
her şey masanın üzerinde.

Kriz geliştikçe

daha fazla şey yapmalıyız, üyeliğin de
daha fazla şey yapmasını sağlamalıyız.

CA: Whitney.

WPR: Aslında şu an tartıştığınız
konu üzerine topluluktan bir soru var.

Yavnika Khanna,

"Hangi ülkeler Büyük Değişim'de
dirençlerini kanıtlayacak:

popüler liderlere sahip olanlar mı,
sağlam mali sisteme sahip olanlar mı?

KG: İkisi de önemli.

Güçlü ekonomik temelleri olan
ülkeler bu krizi

zayıf temelleri olanlardan
açıkça daha az travmayla atlatıyor.

Ve tabii ki liderlik önemli.

Bir ülkeyi eylem için
nasıl hareketlendirdiğiniz önemli.

Benim görüşüme göre,
diğer tarafta göreceğimiz şey

kazananların bunun bir kriz ama aynı anda
bir fırsat olduğunu düşünenler olacak.

Açık bir biçimde, dijital dönüşüm
büyük bir fırsat.

E-eğitime, e-hükûmete, e-ödemelere,
e-ticarete yönelen,

küçük ve orta boylu işletmeleri
dijital yolla müşterilere bağlayan,

büyük kazanan olacak.

İkincisi, öyle umuyorum ki

diğer tarafa geçişimiz

daha düşük karbon ayak iziyle

ve iklime daha dirençli
bir ekonomiyle olacak.

Bu yöne hareket edenler,

kendileri için
ve dünya için riski azaltır.

Diğer krizden,

bu günlerde hakkında çok konuşmuyoruz

ama hiçbir yere gitmedi.

Pandemi sevmiyorsanız

iklim krizini hiç sevmeyeceksiniz.

Ayrıca, ülkeler artık

gelecekte nasıl daha adil bir ekonomi
yaratacaklarını düşünüyor.

Başka bir ifadeyle,

krizden önce eşitsizliğin
geliştiğini gördük.

Pandemileri araştıran iş arkadaşlarımın
bizim için acı bir dersi var.

Pandemilerden sonra,

domuz gribinden sonra,

SARS'tan sonra, Zika'dan sonra,

eşitsizlik artıyor.

Peki bu krizden sonra adaletsizliğin
artmasına izin mi vereceğiz?

Ve eğer verirsek

toplumlarımızın bünyelerine
zarar vereceğiz

ve hislerime göre
bu krizdeki yüz milyonlarca insan

daha kolay, daha adil, daha eşitlikçi
bir dünyada yaşamayı tercih eder;

kesinlikle daha sürdürülebilir
bir dünyada.

KG: Bunlar kazananlar olur.

WPR: Kesinlikle.

Son birkaç soru için sözü Chris'e vermeden
topluluğumuzdan gelen bir soru daha var.

Bu Sarah Rugheimer'dan.

Soru şu,

"Bu dünyada pandemiden 2-10 yıl sonra

hangi olası değişiklikleri görüyorsunuz?"

KG: Buna biraz değinmiştim.

Öncelikle, maliye politikamızın

çevresel toparlanmada hız kazanma

ve daha adil bir iyileşme için
yardımcı olmasını umuyoruz.

Bu siyasetçilerin elinde olan bir şey.

Yapılabilir bir şey.

İkincil olarak, edindiğimiz sanal deneyimi

hayatımıza entegre etmiş olmayı
çok görmek isterim.

Kuruluşum, IMF,

sadece şu an geliştirdiğimiz
uygulamaları güçlendirerek

karbon ayak izimizi
önemli ölçüde küçültebiliriz

ve küçülteceğiz.

Gelecekte, kesin olarak,

bu krizde gerekli olduğunu
gördüğümüz iki şeye

daha çok ilgi gösterildiğini
görmek istiyorum.

Sağlık hizmetlerine evrensel erişim,

güçlü sağlık sistemlerinin yanı sıra

güçlü sosyal güvenlik ağları

kriz anında otomatik istikrar
sağlayıcıları olarak devreye girer.

Bu arada, bu şekilde yaptığımızda
çok daha ucuza geliyor.

Fatura herkes için daha küçük olacak.

Ayrıca, insanlara yatırım yapma
düşüncesinin,

burada kaybettiğimiz insanları ve
bu berbat trajediyi hatırlatmak isterim,

en iyi yatırım olduğunu
görmeyi umuyorum.

WPR: Bu harika.

CA: Bir dakikaya
tekrar görüşürüz, Whitney.

Kristalina, o kadar-

o kadar ilham verici ki,
gerçekten, bu enerjiyi görmek,

bu işe getirdiğin enerjiyi.

Bu videoya gelen çoğu kişinin

IMF başkanından şu konulara
vurgu yapmasını beklemiyor:

"Hadi iklim krizini çözelim,

hadi adaletsizlik ve haksızlık ile
mücadele edelim."

Bu anın, bu krizin

bizi gerçekten büyük bir değişime
yönlendirebileceğine inanıyor musun?

İnsanlar olumlu görünmek
işinmiş gibi hissedecek,

yapmak zorunda olduğunu düşünecek.

Gerçekten bunun üstesinden gelmemiz için
ileriye giden yolu görüyor musun

ve burada nasıl bir zaman ölçeğinden
bahsediyoruz, Kristalina?

KG: Geçirdiğim değişimde
öğrendiğim bir şey,

merkezi planlamadan piyasalara
olan değişimden,

zor, uzun, acı verici

ve değişimli bir yolculuk.

Bundan dolayı buradan oraya
bir mucize beklemiyorum.

Fakat gerçekten de şuna inanıyorum ki

öyle bir tarihi noktadayız ki

insanlar liderlerinden emniyet ve güvenlik

ve çatışmalarla ayrışmayan
bir toplum istiyor.

Ve bu aslında görülmesi olağan dışı değil.

Bunun yüzünden,
durumu biraz sana çevireceğim, Chris.

Bir savaştan sonra,

dünyanın bir araya geldiğini

ve daha iyi bir dünya kurduğunu görüyoruz.

Neden bir pandemiden sonra bu olmasın?

Ve evet,

hata yapabiliriz
ve doğru yolu seçemeyebiliriz.

Ama kesinlikle o yolu bulmayı denemek için
bir yükümlülüğümüz var.

CA: Enjekte edebilseydin--

KG: Ve bunun için herkes önemli.

CA: Herkesin aklına bir fikir enjekte
edebilecek olsaydın

ya da seni dinleyen dünya liderlerinin,

şu an o fikir ne olurdu?

KG: İyimserlik.

Daha iyi bir dünya kurma.

Mümkün, çekici, yapmak zorundayız.

CA: Bu kulağa bir duruş olarak
iyimserlik gibi geliyor,

olacağına dair saf bir inanış değil de

öyle yapmak için bir kararlılık gibi.

Olmasını istediğin şey bu.

Ve bunu ilerlemek için motivasyon olarak
kullanmayı istiyoruz.

KG: Chris, bir dakikam var mı,
yoksa bitti mi, gitmem mi gerekiyor?

CA: Bir dakikada son bir şey
söylemek istiyorsan, peki, başla.

KG: Bir şey söylemek istiyorum.

Seyiriclere "Casuslar Köprüsü"nü
izlemelerini önermek istiyorum.

Filmde iki ana oyuncunun,

avukatın ve Rus ajanının
birbirleriyle konuştuğu bir bölüm var.

Avukat diyor ki, "İşler kötü,
asılacakmışsın gibi görünüyor."

Ajan gayet sakin.

Avukat, "Endişeli değil misin?" diyor.

Ajan, "Fayda eder mi?" diye cevaplıyor.

Yani mesajım, şartlar zor
ama endişe etmek yardım etmez.

Pozitif eylem yardım eder.

Pozitif, pozitif kalın, mesajım bu.

CA: Teşekkürlerimi sunmak istiyorum.

Enerjini görmek
aslında son derece ilham verici

ve kararlı iyimserliğini,
adını böyle koyalım.

Pozisyonunu bizi bu karmaşadan çıkarmaya
yardım etmek için kullanırken

sanırım sana en iyisini diliyoruz.

Çok teşekkürler, Kristalina,
TED'de vakit ayırdığın için.

Teşekkürler.

WPR: Teşekkürler, Kristalina.