Understanding the goal of your search

Spontaneous Satsang with Sri Mooji at Monte Sahaja July 27 2014

If the truth is real and infinite, it must always be real and always be infinite. If it is infinite it means that it is here now, ever present.

You must BE the thing that you are searching for.
What you are searching for is timeless and it is timelessly here, timelessly present.

Music: 'Remember' by Omkara from the album 'From the Silence' also available on: http://www.satsangshop.com/music/30-from-the-silence-by-omkara.html

Videos with Subtitles in many Foreign Languages
http://www.mooji.org/videos_foreignlang.html

...

Разбирање на целта на твојата потрага

со Моџи Јули 2014, Монте Сахаја

Што е целта на трагачот?

Ова е многу важно,

и треба да биде од самиот почеток,

пред некој да помисли за ангажирање на духовниот пат или патување.

Многу рано,

треба да се има осет за она што го бараш.

Мора да ти биде многу јасно за тоа.

Дали тоа е за знаење? За искуство?

Дали тоа е за слава?

За постигнување духовни сили?

За да можеш да правиш чуда?

Да реализираш што е вистината? Да ја сфатиш вистината?

Но, толку многу, што би бил едно со неа?

Твојата реализација и твоето Себство е исто?

Дали тоа е за да имаш следен подобар живот?

Дали тоа е за да станеш учител? Да станеш гуру?

Треба да размислуваме за овие работи.

Што е целта на твојата потрага?

Бидејќи...

Се разбира, можеш да почнеш без никаква идеја,

или без да имаш јасна намера.

Ти само следи го она што се случува,

и на некој начин растеш...се оформуваш,
или слично.

Тоа мора да биде вклучено исто така.

Но,

чувствувам дека многу трагачи

после многу години пракса

ако тие би биле прашани

"Дали имате идеја за што сте во потрага?

Како и да е на крајот од толку многу години

твојата цел може да се промени.

Може да започнеш со една работа и да станеш нешто друго.

И, ако си во потрага за само искуства,

тие ќе дојдат и ќе заминат се разбира.

Секое искуство поврзано со времето

има почеток и крај исто така.

Значи многу е важно да бидеш јасен

колку што можеш

или да имаш чувство за она што е важно - каде одиш.

Па...

Тука целта е да се пробудите во она што сте биле секогаш.

Не велам, да се развиете во нешто.

Тоа може да биде уште еден начин на гледање на тоа.

Значи, не сакам да бидам премногу крут со терминологии.

Може да се каже дека ти растеш во ова...

стануваш оваа работа.

Како да преминуваш од гасеница во пеперутка или нешто слично.

Може така да се каже.

Или, исто така, може да биде на некој начин

соблекување на сите слоеви на условување,
идеи, идентитет, и така натаму;

доаѓајќи во своето оригинално место.

пред да ги купиме, така да се каже,

идеите за себе, светот и така натаму

кои не се стабилни.

Тука ние се фокусираме на она што е секогаш присутно

бидејќи ако Вистината е реална и бесконечна,

таа секогаш мора да биде реална, секогаш да биде бесконечна.

И ако е бесконечна, тоа значи дека

таа е исто така, тука сега, секогаш присутна.

Тогаш прашањето може да биде,

"Ако е тука сега, како тоа јас не сум свесен за тоа?"

И јас би ти кажал

Па, всушност, си!

Но веруваш дека не си.

Ти не си ... Ти си свесен за тоа, така да се каже,

бидејќи ние повеќе чувствуваме дека сме нашето тело-ум,

и динамичниот израз кој ние го нарекуваме живот,

и нашите системи на верување, идентитети, и така натаму.

Но, овие не се стабилни фактори;

тие се менуваат гледаш.

Ти си надвор од промените и ги сведочиш сите промени значи не може ти да бидеш тие промени.

Ова е нешто што ќе го откриеш

многу брзо на сатсанг.

И како што одиш подлабоко во искуството на ова.

искуство значи дека потврдуваш за себе

не е тоа само верување или замисла

но ти чувствуваш и разјаснуваш

и го потврдуваш тоа од твоето сoпствено искуство. Гледаш?

Ова мора да биде најважниот фактор

бидејќи, во спротивно, ти си само шпекулираш

тоа само станува прашање на мислења, или така.

Секој мора да зборува од сопственото Битие.

Мора да бидеш тоа нешто што го бараш, крајно.

Сега, без разлика дали тоа ''крајното''

е прашање на животи или години,

ќе видиме.

Јас велам она што го бараш е безвременско.

И е безвременски тука, безвременски присутно.

Ти не си поголем од она
што си во потрага всушност.

Ти, оној кој бара

ако имаш поим за себе како личност,

не си поголем од она што си во потрага.

Па дури и ти, како личност барајќи нешто,

тоа е видено директно од твоето вистинско место

коe знае што e барањето и што е намерата.

Гледаш?

Значи, во извесна смисла, тоа е лудо!

Дека си тука,

но изгледа како да сме испреплетени

со она што го имаме научено за себе, и нашите идеи

и тоа дава чувство на заплетканост

како, "Јас сум тука, на некој начин, но сето тоа е помешано

со моите мисли и чувства, и спомени, и така натаму."

Така.

Значи, во вистинското само-откритие

сето ова се отвора,

и така се доаѓа до ослободување од влијанието

на психолошкиот ум.

Ова е најважната работа.

И, како што реков, може да започнеш,

наивно така да се каже

и да созрееш во таа потрага

до точката каде што се ти станува јасно, неочекувано.

Па,

секој благослов за тоа.

Што и да е она што те носи на било каква потрага

ќе го искусиш, ако тоа е автентично за тебе.

Тоа мора да биде, живо со љубов.

Љубовта е голема поддршка во потрагата.

Не љубов која и треба објективен одраз

туку љубов која е радоста на Битието,

целината, чувство на целост, или единството на Битието.

Тоа се јавува во оваа форма како љубов кон сите, знаеш.

Тоа не одбира.

Како што сонцето свети

тоа не одбира да блесне само на убави цвеќиња

а не на валкано место;

тоа е насекаде еднакво.

Така твоето срце станува многу отворено, многу дарежливо.

И не е склоно да се одделува или да суди.

Сите овие работи почнуваат да се топат

постанувајќи едно единство, една целост.

Оваа целост не е за работи;

тоа е духовно чувство, севкупност.

Тоа не е она, што може да се опише со многу зборови.

И тоа е добро што не можеме да го опишеме со зборови

бидејќи тогаш, би ставиле премногу доверба,
како што веќе го имаме направено тоа, премногу доверба во зборовите.

Зборовите мора некако

да го отворат внатрешното значење

така што лушпата од зборовите е одвлечена,

и јадрото на зборовите кое е душата на самите зборови,

тоа е живо.

На ист начин, тоа е како да возиш автомобил,

автомобилот е само механичка работа.

Ти го возиш автомобилот, автомобилот нема душа -

ти си душата внатре во автомобилот.

На сличен начин, автомобилот на ова тело,

мора да ја најдеш душа која е во него.

Мора да го пронајдеш тоа.

Не можеш да кажеш, "Јас сум мојот автомобил".

Ти не велиш, "Јас сум мојот автомобил".

Може да кажеш, "Го сакам мојот автомобил, но јас не сум мојот автомобил".

Ти си душата во автомобилот.

Може да излезиш и да влезиш во друг автомобил.

Мора да дознаеш: Кој е возачот на автомобилот во ова тело?

Така.

Многу добро, сега за сега.

...

Фала.

Ако вистината е реална и бесконечна,
таа секогаш мора да биде реална и секогаш бесконечна,

ако таа е бесконечна,
тоа значи дека таа е тука сега, секогаш присутна.

Мора да БИДЕШ она што го бараш.

Она што го бараш е безвременско.
И е безвременски тука, безвременски присутно.

www.mooji.org