Return to Video

تکلیف معلم پارک لند برای همه ما

  • 0:01 - 0:04
    من در دبیرستان مارجری استونمن داگلاس
  • 0:04 - 0:06
    تاریخ درس میدهم.
  • 0:07 - 0:11
    در ۱۴ فوریه ۲۰۱۸،
  • 0:11 - 0:17
    مدرسهام یکی از بدترین تیراندازیهای گروهی
    مدرسه در تاریخ آمریکا را تجربه کرد.
  • 0:19 - 0:22
    مردم میخواهند بدانند چه دیدیم،
  • 0:22 - 0:24
    چه احساس کردیم.
  • 0:25 - 0:27
    هیچ چیز را بخاطر ندارم،
  • 0:28 - 0:31
    اما یادم میآید که وارد حالت بحران شدم،
  • 0:31 - 0:33
    حالت مادرانه.
  • 0:33 - 0:34
    احساسات در کار نبود.
  • 0:35 - 0:37
    بچهها را به صف کردم،
  • 0:37 - 0:40
    علامتی را بالا نگهداشتم
    تا در سالن اصلی دنبالم بیایند،
  • 0:40 - 0:41
    درست مثل تمرین فرار از آتش.
  • 0:42 - 0:44
    صدای تیراندازیها را از یک جهت میشنیدم.
  • 0:45 - 0:48
    خوشبختانه، ما داشتیم
    خلاف جهت حرکت میکردیم.
  • 0:49 - 0:51
    موفق به خروج شدیم.
  • 0:52 - 0:53
    آسیبی وارد نشد.
  • 0:54 - 0:55
    به مادرم زنگ زدم.
  • 0:56 - 0:58
    "من خوبم."
  • 0:58 - 0:59
    به شوهرم زنگ زدم.
  • 1:00 - 1:01
    "من خوبم."
  • 1:01 - 1:06
    بعد دخترم زنگ زد، بغضم شکست
    و میدانستم که باید به خودم مسلط میشدم.
  • 1:10 - 1:12
    غرق افکارم شدم،
  • 1:12 - 1:15
    نگران همکاران و دانشآموزان.
  • 1:19 - 1:24
    آنجا نشستیم، تنها متوجه
    این بودیم که، روز عشاق --
  • 1:26 - 1:30
    آنجا نشستیم، تنها متوجه
    این بودیم، روز عشاق
  • 1:30 - 1:33
    با بچههای عزیزی که مرده بودند تمام شد،
  • 1:33 - 1:35
    و نمیدانستیم که
    بعد از آن چه باید کرد.
  • 1:41 - 1:43
    دو ماه گذشته است،
  • 1:43 - 1:48
    و من هنوز هر روز پژواک صدای
    " تق، تق" اسلحه را میشنوم.
  • 1:48 - 1:50
    صورتهای وحشتزده دانشآموزانم
    را به یاد میآورم
  • 1:50 - 1:52
    وقتی فهمیدیم که تمرین نبود.
  • 1:54 - 1:57
    هنوز، احساسات منسجمی در کار نبود،
  • 1:58 - 2:03
    بجز درد، اندوه و خشم آنی
  • 2:03 - 2:05
    که یا خبرها باعثش بود،
  • 2:05 - 2:08
    یا اظهار نظری بیملاحظه
  • 2:08 - 2:09
    یا سکوتی بجا.
  • 2:14 - 2:20
    دبیرستان مارجوری استونمن در آن روز هولناک
  • 2:20 - 2:22
    ۱۷ جان باارزش را از دست داد.
  • 2:26 - 2:30
    بعد، دانشآموزان از ما بزرگترها پرسیدند،
  • 2:30 - 2:31
    این پرسش دشوار را:
  • 2:31 - 2:35
    چطور خشونت بیمعنا را متوقف کنیم؟
  • 2:36 - 2:39
    این دشوارترین پرسشی است
    که تابحال از من شده است.
  • 2:41 - 2:44
    اما اولین باری نبود که با پرسش
    دانشآموزی درمانده میشدم.
  • 2:44 - 2:48
    ۳۳ سال است که در مدرسههای
    دولتی درس میدهم،
  • 2:48 - 2:51
    بنابراین خوب میدانم باید
    چیزی که نمیدانم را بپذیرم
  • 2:51 - 2:54
    تا بتوانم چیزی که میدانم را
    به اشتراک بگذارم.
  • 2:54 - 2:59
    در واقع، روشی برای دانشآموز، آموزگار،
  • 2:59 - 3:01
    شهروند متعهد وجود دارد.
  • 3:02 - 3:07
    نخست، با دقت گوش دادن
    به شخصی که از شما سوال دارد.
  • 3:08 - 3:12
    دوم، آسیبپذیر بودن خود را بپذیرید.
    چیزی را که نمیدانید قبول کنید.
  • 3:14 - 3:17
    سوم، تکلیف خود را انجام دهید.
  • 3:17 - 3:21
    چهارم، دانش خود را
    متواضعانه به اشتراک بگذارید.
  • 3:21 - 3:24
    از کل این فرآیند آگاهم.
  • 3:24 - 3:28
    دانشآموزان من همیشه سوالات
    اندیشمندانه میکنند.
  • 3:28 - 3:29
    آنها مشتاق به یادگیری هستند
  • 3:29 - 3:33
    و گاهی مشتاق به اثبات هوشمندی خود هستند.
  • 3:34 - 3:38
    و باور کنید آنها میفهمند
    وقتی جوابی ندارم،
  • 3:38 - 3:40
    بنابراین در چنین مواردی، به آنها میگویم،
  • 3:40 - 3:44
    " پرسش عالیه. اجازه بدین تحقیق کنم
    و بعد جوابتان را بدهم."
  • 3:46 - 3:48
    بنابراین وقتی دانشآموزان پرسیدند،
  • 3:48 - 3:50
    "چطور جلوی این خشونت بیمعنا را بگیریم؟"
  • 3:50 - 3:52
    گوش دادم،
  • 3:53 - 3:54
    و بعد پذیرفتم،
  • 3:56 - 3:57
    "نمیدانم."
  • 3:59 - 4:02
    و مثل همیشه که وقتی
    پاسخ سوالی را نمیدانم،
  • 4:02 - 4:04
    شروع کردم به انجام دادن تکلیفم.
  • 4:06 - 4:08
    و بعنوان معلم تاریخ،
  • 4:08 - 4:12
    میدانستم که باید از متمم دوم
    و انجمن ملی سلاح شروع کنم.
  • 4:13 - 4:17
    در این مورد چون مدتی است
    که سر کلاس تاریخ ننشستهاید،
  • 4:17 - 4:19
    متمم دوم قانون اساسی
  • 4:19 - 4:20
    در واقع اینطور میگوید:
  • 4:21 - 4:24
    "یک شبه نظامی تحت نظارت صحیح،
  • 4:24 - 4:27
    وجودش برای امنیت یک ایالت آزاد لازم است،
  • 4:27 - 4:30
    حق مردم برای نگهداری و حمل سلاح
  • 4:30 - 4:31
    نباید زیر پا گذاشته شود."
  • 4:33 - 4:37
    این یعنی، حکومت فدرال نمیتواند
    به حقوق شهروندان
  • 4:37 - 4:40
    برای مشارکت داشتن در شبه نظامیهای
    تحت نظارت صحیح تعدی کند.
  • 4:41 - 4:46
    متمم دوم قانون اساسی ۲۲۶ سال قبل تصویب شد.
  • 4:46 - 4:50
    در زمانی پیش از این نوشته بود
    که نیروهای مسلح دولت فدرال
  • 4:50 - 4:52
    در میان قدرتمندترینهای جهان باشند
  • 4:52 - 4:57
    و وقتی شبه نظامیها حکومتی برای پاسداری
    از ایالتها ضروری بحساب میآمدند.
  • 4:58 - 5:02
    تا ۸۰ سال بعد در ۱۸۷۱.
  • 5:02 - 5:06
    جنگ داخلی آمریکا چند سال
    جلوتر تمام شده بود،
  • 5:06 - 5:07
    اما تعدادی از افسرهای اتحادیه
  • 5:08 - 5:11
    شاهد برخی تیراندازیهای نسبتا
    افتضاح در میدان نبرد بودند.
  • 5:12 - 5:17
    بنابراین در اقدامی برای آمادهسازی
    مردانشان برای هر درگیری احتمالی،
  • 5:17 - 5:20
    انجمن ملی اسلحه را بنا گذاشتند
  • 5:20 - 5:22
    تا تمرین سلاح را ترویج کند.
  • 5:23 - 5:26
    خلاصه، متمم دوم نوشته شد تا ضامن این باشد
  • 5:26 - 5:29
    که کشور شکننده و تازه شکل گرفته ما
  • 5:29 - 5:33
    به شبه نظامیهای دولتی
    سازمان یافته دستیابی داشتند.
  • 5:33 - 5:40
    و ماموریت اصلی انجمن این بود که
    سربازان آینده حتما در هدفگیری خوب باشند.
  • 5:42 - 5:44
    یک نفر میتواند بیاید درباره این که
  • 5:44 - 5:49
    چطور طی ۱۵۰ سال بعد
    بر مکالمات پیرامون قانون اسلحهای
  • 5:49 - 5:51
    که اینجا در ایالات متحده
  • 5:51 - 5:54
    و تفسیرهای ما از متمم دوم داریم
    تاثیر داشته است.
  • 5:55 - 5:58
    تقریبا هر حرکت بنیادی در تاریخ ملت ما
  • 5:58 - 6:00
    به یک شکلی روی این
  • 6:00 - 6:01
    نفوذ داشته که چطور ما بعنوان مردم
  • 6:01 - 6:06
    اسلحه بسازیم یا دربارهش بحث
    و مقررات و حس داشته باشیم.
  • 6:08 - 6:10
    تغییرات زیادی رخ داده است.
  • 6:11 - 6:14
    در واقع، تا سال ۲۰۰۸ نبود
  • 6:14 - 6:17
    که دادگاه عالی برای نخستین بار حکم داد
  • 6:17 - 6:22
    متمم دوم از حق فرد برای مالکیت سلاح گرم
  • 6:22 - 6:24
    بی هیچ ارتباطی با خدمت
    در گروه شبه نظامی حمایت کند
  • 6:24 - 6:28
    و از آن سلاح برای اهداف
    قانونی سنتی استفاده کند
  • 6:28 - 6:31
    از قبیل دفاع شخصی در حریم خانه.
  • 6:31 - 6:33
    در حریم خانه.
  • 6:35 - 6:38
    این تغییر در طول زمان برای من جالب بود،
  • 6:38 - 6:40
    چون به من یادآوری میکرد
  • 6:40 - 6:43
    که تفسیر متمم دوم قانون اساسی
  • 6:43 - 6:46
    و رویکردی فرهنگی درباره اسلحهها
  • 6:46 - 6:48
    با گذر زمان تغییر کرده است.
  • 6:49 - 6:53
    که به من این امید را میدهد
    امکان تغییر مجدد آنها وجود دارد.
  • 6:53 - 6:58
    (تشویق)
  • 7:01 - 7:05
    این یک درس تاریخ پویا
    و بطرز شگفتآوری پیچیده است.
  • 7:05 - 7:07
    اما درسی نیست که بخواهم
    امروز به شما بدهم.
  • 7:07 - 7:09
    چون وقتش را نداریم.
  • 7:09 - 7:10
    درباره وقت حرف نمیزنم،
  • 7:10 - 7:14
    وقتی که اینجا دارم تا بایستم و صحبت کنم.
  • 7:14 - 7:18
    من درباره این واقعیت که وقتی برای
    از دست دادن نداربم حرف میزنم.
  • 7:18 - 7:20
    طبق مرکز مهار و پیشگیری از بیماریها
  • 7:20 - 7:22
    طی ۵ سال اخیر،
  • 7:23 - 7:29
    بطور متوسط، هر روز ۹۶ نفر
    در آمریکا با اسلحه کشته میشوند،
  • 7:29 - 7:33
    و اگر زود جوابی برای
    دانش آموزان من نیابیم،
  • 7:35 - 7:37
    یکی از ما میتواند نفر بعدی باشد.
  • 7:39 - 7:44
    بنابراین، اگر پرسش این باشد که
    چطور این خشونت بیمعنا را متوقف کنیم،
  • 7:44 - 7:47
    بهترین راه فکر میکنم
    برای پاسخ به این پرسش
  • 7:47 - 7:49
    به گزینههای چهار جوابی است.
  • 7:49 - 7:52
    سوالات چهار جوابی را
    در مدرسه بخاطر دارید، نه؟
  • 7:53 - 7:54
    بیایید شروع کنیم.
  • 7:56 - 8:00
    گزینه الف: این مساله زمانی تمام میشود
    که ما سازندگان اسلحه را
  • 8:00 - 8:03
    مسئول مرگبار بودن محصولات آنها بدانیم.
  • 8:04 - 8:08
    شاید باعث شگفتی شما شود وقتی بشنوید
    که ما قبلاً در این باره فکر کردهایم.
  • 8:08 - 8:11
    بین ۱۹۹۸ و ۲۰۰۰،
  • 8:11 - 8:15
    ۳۰ ناحیه و شهر علیه سازندگان اسلحه
    اقدام قانونی انجام دادهاند،
  • 8:15 - 8:18
    با گفتن این که سازندگان باید
    محصولاتشان را ایمنتر کنند
  • 8:18 - 8:21
    و در ردیابی جایی که محصولاتشان
    بفروش میرسد عملکرد بهتری داشته باشند.
  • 8:23 - 8:26
    در پاسخ، استدلال سازندهها این بود
  • 8:26 - 8:30
    که آنها هیچ مسئولیت مستقیمی در قبال
    نحوه استفاده از محصولاتشان ندارند.
  • 8:30 - 8:35
    گفتند که فروشگاههایی که اسلحه فروختند
    و آنهایی که خریدند
  • 8:35 - 8:38
    مسئول این حوادث بد هستند.
  • 8:40 - 8:42
    در پاسخ به این و بسیاری از
    پروندههای حقوقی دیگر
  • 8:42 - 8:46
    انجمن ملی اسلحه برای تصویب
    قانون PLCAA لابیگری کرد.
  • 8:47 - 8:51
    حمایت از تجارت قانونی در قانون سلاح.
  • 8:51 - 8:56
    در ۲۰۰۵ این قانون با حمایت دو حزب تصویب شد
  • 8:56 - 8:59
    و سازندگان اسلحه را متعهد کرد
  • 8:59 - 9:01
    در طراحی اسلحهها ایمنی را لحاظ کنند،
  • 9:01 - 9:05
    فروشگاهها آن اسلحهها را مسئولانه بفروشند
  • 9:06 - 9:10
    و مالک اسلحه مسئولانه از آن استفاده کند.
  • 9:12 - 9:17
    و بنابراین وقتی ۱۷ دانشآموز
    در مدرسه من کشته میشوند،
  • 9:18 - 9:23
    هیچکس در این زنجیره مسئول قلمداد نمیشود.
  • 9:30 - 9:33
    بیایید به گزینه دیگری نگاه بیاندازیم،
  • 9:33 - 9:35
    گزینه ب:
  • 9:35 - 9:37
    این مساله زمانی تمام میشود
    که ما خود را مسئول بدانیم
  • 9:37 - 9:43
    و نسبت به ساماندهی بیش از ۳۰۰ میلیون
    سلاح تخمین زده شده در آمریکا بپردازیم.
  • 9:43 - 9:46
    بله، رای دادن یکی از بهترین روشها
  • 9:46 - 9:49
    برای مسئولیتپذیری شخصی
    در قبال خشونت اسلحه است.
  • 9:49 - 9:54
    حصول اطمینان از این که قانونگذاران مایل
    به تصویب قانون خردمندانه اصلاح اسلحه هستند
  • 9:54 - 9:59
    که یکی از موثرترین روشها برای
    به کنترل درآوردن آن ۳۰۰ میلیون اسلحه است.
  • 9:59 - 10:03
    و همچنین مالکان اسلحه میتوانند
    دست به ابتکارات شخصی بزنند.
  • 10:04 - 10:06
    اگر اسلحه دارید،
  • 10:06 - 10:07
    از خودتان بپرسید:
  • 10:08 - 10:10
    آیا یک اسلحه اضافه دارم که نیاز ندارم؟
  • 10:11 - 10:13
    آیا ممکن است به اشتباه دست
    فرد دیگری بیفتد؟
  • 10:13 - 10:16
    آیا در آخرین دوره آموزشی شرکت کردم؟
  • 10:18 - 10:20
    شاید بعنوان یک مالک اسلحه،
  • 10:20 - 10:21
    همینطور باید بپرسید
  • 10:21 - 10:24
    که آیا از سلامت روان خود
    مراقبت خواهید کرد؟
  • 10:24 - 10:28
    وقت پای خشونت اسلحه در میان است،
    بحث سلامت روان محکوم به شکست است
  • 10:28 - 10:32
    اگر آسیب پذیریهای شخصی را
    نسبت به امراض روانی
  • 10:32 - 10:33
    پذیرا نشویم.
  • 10:34 - 10:38
    یک نفر از هر شش آمریکایی
    با بیماریهای روانی دست و پنجه نرم میکند.
  • 10:38 - 10:43
    اگر اسلحه داشته باشیم، باید سختگیرانه
    در حفظ سلامت عاطفی خود
  • 10:43 - 10:45
    کوشا باشیم
  • 10:45 - 10:47
    تا در مواقع بیماری
  • 10:47 - 10:48
    ماشه را نچکانیم.
  • 10:49 - 10:53
    وگرنه باید خیلی جدی از خود بپرسیم
  • 10:53 - 10:56
    آیا واقعاً وقت و توجه کافی
    برای مالک بودن یک اسلحه را داریم.
  • 11:00 - 11:03
    شاید برای برخی از ما
  • 11:03 - 11:06
    زمان زمین گذاشتن اسلحهها است.
  • 11:09 - 11:11
    بعد گزینه جیم را داریم:
  • 11:11 - 11:14
    مشکل زمانی حل میشود که در مراقبت
    از یکدیگر بهتر عمل کنیم.
  • 11:15 - 11:19
    خیلی از مسائل اجتماعی در انگیزه افراد
    برای خرید و فروش اسلحه اثر دارد.
  • 11:19 - 11:22
    شصت و دو درصد مرگهای ناشی از اسلحه
  • 11:22 - 11:27
    بین ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ خودکشی بوده است،
  • 11:28 - 11:33
    با این حال ما هنوز آدمها را
    روانی و دیوانه مینامیم و تحقیرشان میکنیم.
  • 11:33 - 11:36
    برای آدمهای محتاج کمک مانع میتراشیم.
  • 11:36 - 11:39
    چرا یکدیگر را شرمنده میکنیم؟
  • 11:40 - 11:42
    بیایید آن را آسانتر کنیم نه سختتر،
  • 11:42 - 11:44
    تا آدمها بهتر به مراقبتهای
    سلامت روان دسترسی داشته باشند.
  • 11:45 - 11:50
    دیگر چه؟ جنسیتگرایی، نژادپرستی و فقر
    که بر مالکیت اسلحه
  • 11:50 - 11:52
    و مرگهای ناشی از اسلحه اثر میگذارد.
  • 11:53 - 11:58
    بطور متوسط، تخمین زده میشود که
    ۵۰ زن هر ماه بین ۲۰۱۰
  • 11:58 - 12:02
    و ۲۰۱۴ در نتیجه خشونت خانگی
  • 12:02 - 12:04
    بطرز مهلکی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند،
  • 12:04 - 12:08
    و زنان هنوز در خانههای خود میمیرند.
  • 12:08 - 12:10
    بیایید زنان را توانمند کنیم.
  • 12:10 - 12:12
    و به پسران جوان خود فرصت دهیم که بیاموزند
  • 12:12 - 12:16
    چطور با کلمات و نه با اسلحه از پس تناقضات
    و احساسات خویش بربیایند.
  • 12:18 - 12:21
    و روزنامه واشنگتن پست سال گذشته گزارش داد،
  • 12:21 - 12:25
    حدود ۱٫۰۰۰ تن بطرز مهلکی
  • 12:25 - 12:28
    از سوی افسران پلیس
    در حال انجام وظیفه زخمی شدهاند،
  • 12:28 - 12:32
    در این مورد با جنبش "زندگی سیاههان
    اهمیت دارد" و اتحادیه پلیس صحبت کنید.
  • 12:32 - 12:34
    باید این موضوع را حل کنیم.
  • 12:34 - 12:38
    (تشویق)
  • 12:41 - 12:42
    در پایان روز،
  • 12:42 - 12:45
    شاید مردم حس نکنند
  • 12:45 - 12:48
    به خرید و استفاده از اسلحه نیاز دارند
  • 12:48 - 12:52
    وقتی همه بطور مساوی احساس امنیت،
  • 12:53 - 12:56
    سلامت، احترام و مراقبت شدن داشته باشند.
  • 12:58 - 13:00
    بسیار خوب، زمان بحث تمام شده است.
  • 13:00 - 13:03
    الان زمان پاسخگویی است.
  • 13:03 - 13:06
    چطور این خشونت بیمعنا را متوقف کنیم؟
  • 13:06 - 13:08
    آیا گزینه الف درست است،
  • 13:10 - 13:11
    یا گزینه ب،
  • 13:12 - 13:13
    یا جیم؟
  • 13:14 - 13:17
    الان میدانم که به چه فکر میکنید.
  • 13:17 - 13:19
    یادتان مانده که پرسشهای چند گزینهای
  • 13:19 - 13:21
    تقریبا هیچوقت با سه احتمال تمام نمیشدند.
  • 13:21 - 13:25
    همیشه جواب چهارمی هست،
    گزینه دال: همه موارد.
  • 13:26 - 13:28
    شاید اینجا پاسخ این باشد.
  • 13:30 - 13:36
    یا شاید "همه موارد" خیلی آسان است،
    و این مشکل آسانی نیست.
  • 13:37 - 13:42
    این مساله نیازمند تفکر تحلیلی
    و عمیق همه ما است.
  • 13:42 - 13:47
    پس در عوض، از شما میخواهم
    که تکلیف خود را انجام دهید.
  • 13:47 - 13:49
    گزینه دال خودتان را بنویسید
  • 13:49 - 13:51
    و از جزییات کمکی استفاده کنید.
  • 13:51 - 13:55
    و اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید،
    از دانشآموزهای من الگو بگیرید.
  • 13:55 - 13:58
    آنها مسلح به مهارتهای
    ارتباطی باورنکردنی هستند
  • 13:58 - 14:02
    و همینطور یک حس شهروندی
    که آن را بسیار الهامبخش یافتم.
  • 14:02 - 14:06
    (تشویق)
  • 14:12 - 14:18
    اینها بچههای مدرسه دولتی هستند
    که درگیر مساله تنظیم اسلحه هستند،
  • 14:18 - 14:21
    و تلاش آنها قلبهای ما را به درد آورده است.
  • 14:21 - 14:24
    و آنها نباید این کار را
    به تنهایی انجام دهند.
  • 14:24 - 14:26
    آنها از شما میخواهند،
  • 14:26 - 14:28
    از همه ما میخواهند،
  • 14:28 - 14:29
    تا مشارکت داشته باشیم.
  • 14:31 - 14:33
    این یک ورزش پر بیننده نیست.
  • 14:34 - 14:37
    بنابراین پاسخ صحیح کدام است؟
  • 14:37 - 14:41
    نمیدانم. توجه کنید که من
    کارشناس کنترل اسلحه نیستم.
  • 14:41 - 14:43
    انسانیت درس میدهم.
  • 14:44 - 14:46
    لازمه انسان بودن یادگیری،
  • 14:46 - 14:50
    و عضوی از یک تمدن بودن است
    تا دانش خود را به اشتراک بگذارید.
  • 14:50 - 14:53
    این مشارکت صادقانه، دلیرانه و خالصانه
  • 14:53 - 14:56
    چیزی است که از دانشآموزان خود میخواهم،
  • 14:56 - 14:59
    از خودم به عنوان معلم انتظار دارم
  • 14:59 - 15:01
    و الان از شما تقاضا دارم.
  • 15:02 - 15:05
    لازم است که هر یک از شما
    تکالیف خود را انجام دهید.
  • 15:05 - 15:06
    و بعد چه؟
  • 15:06 - 15:10
    متواضعانه دانش خود را
    با یکدیگر به اشتراک بگذارید.
  • 15:10 - 15:13
    به خانواده خود آموزش دهید،
  • 15:13 - 15:14
    همینطور جامعه،
  • 15:14 - 15:18
    شورای شهر و قانونگذاران ایالتی خود.
  • 15:18 - 15:20
    به کنگره درسی بدهید.
  • 15:21 - 15:22
    متشکرم.
  • 15:22 - 15:26
    (تشویق)
  • 15:26 - 15:29
    متشکرم. متشکرم.
  • 15:29 - 15:34
    (تشویق)
Title:
تکلیف معلم پارک لند برای همه ما
Speaker:
دایان وولک-راجرز
Description:

دایان وولک -راجرز در دبیرستان مارجری استون من داگلاس در پارک لند فلوریدا تاریخ درس می‌دهد، جایی که در روز عشاق ۲۰۱۸ تیراندازی مرگباری رخ داد. چطور می‌توانیم این خشونت بی‌معنا را پایان دهیم؟ در این سخنرانی احساسات‌ برانگیز، وولک-راجرز سه روشی را پیشنهاد می‌کند که آمریکایی‌ها قادر باشند در خلق مسئولیت‌پذیری و ایمنی مربوط به اسلحه‌ها پیشروی کنند -- و از مردم دعوت می‌کند با پاسخ‌های خود در این کار سهم داشته باشند. از همه مهم‌تر، از فعالیت‌های دانش آموزان مدرسه‌اش الهام بگیریم، نجات‌یافتگانی که تلاش آنها برای تغییر میلیون‌ها نفر را به واکنش وا داشته است. وولک-راجرز می‌گوید، «آنها نباید این کار را به تنهایی انجام دهند، آنها شما را به مشارکت داشتن دعوت می‌کنند.»
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:46

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.