-
ญี่ปุ่นที่ไม่ได้มาเที่ยวเป็นเวลา 4 ปี
-
โดยเฉพาะเกียวโตที่ไม่ได้มา 7 ปี
-
ระหว่างทางที่นั่งรถไฟฮารุกะจากสนามบินคันไซ เพื่อไปสถานีรถไฟเกียวโต
-
รู้สึกตื่นเต้นตั้งแต่วิวนอกหน้าต่างแล้ว
-
รู้สึกหิวจึงมากินมื้อเที่ยงที่สถานีเกียวโตกัน จากนั้นไปโรงแรม
-
แต่..พอออกมาข้างนอกอากาศก็...?
-
เกียวโตในปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่มีหิมะตก
-
ลากสัมภาระพร้อมเดินปะทะลมหิมะไปยังโรงแรม
-
ที่พักที่สะอาดสะอ้านและสวยงาม
-
รอให้หิมะอ่อนลง
-
พอรอได้ประมาณหนึ่งชั่วโมงหิมะก็หยุดตก จึงออกมาข้างนอก
-
เจ้านกสุดเท่ที่ยืนอยู่ริมน้ำ
-
นึกว่าเป็นหุ่นในตอนแรก..
-
ตกเย็นพากันเดินตามทางเพื่อหาร้านที่ถูกใจ
-
ทางเดินเกียวโตที่พอมืดลงก็ยิ่งสวยงาม
-
ทางเดินสะอาดมากและดูมีระเบียบ จนรู้สึกได้ถึงความสงบในจิตใจเมื่อได้มอง
-
สงสัยเป็นเพราะเวลาเย็นช่วงพีคไทม์ ร้านค้าที่ดูโอเคต่างก็เต็มหมดแล้ว
-
ปวดขาและรู้สึกหนาวด้วย จึงเข้าไปยังร้านหนึ่งที่อยู่ในย่านชุมชนนี้
-
เป็นร้านที่ขายโอโคโนมิยากิ (พิซซ่าญี่ปุ่น)
-
พอได้นั่งแล้วก็รู้สึกดีขึ้น..
-
กำลังดื่มเบียร์สดระหว่างตั้งตารอคอยอาหาร
-
โอโคโนมิยากิขนาดน่ารักมาเสิร์ฟแล้ว
-
ถึงขั้นสั่งยากิโซบะแล้วจัดการกินให้หมด
-
แวะร้านสะดวกซื้อก่อนที่จะเข้าโรงแรม
-
ถ้ามาญี่ปุ่นก็ต้องแวะร้านสะดวกซื้อสิ..!
-
หลังจากแยกย้ายกับเพื่อนก็กินพุดดิ้งในโรงแรม
-
ถึงจะเป็นพุดดิ้งจากร้านสะดวกซื้อแต่มันก็อร่อยมาก
-
เที่ยววันที่สอง
-
เป็นวันที่ไปอาราชิยาม่าตั้งแต่เช้า
-
อากาศค่อนข้างหนาวกว่าที่คิด
-
ใส่เสื้อที่อยากใส่ก็ไม่ได้ จึงต้องใส่แบบหนาเอา
-
อากาศมืดครึ้ม
-
นั่งรถบัสจากกิออนชิโจใช้เวลา 50 นาที
-
ก็มาถึงที่อาราชิยาม่า
-
รู้สึกหิวจึงกินดังโงะไปหนึ่ง
-
ชิคุรินที่ได้มาในรอบ 4 ปี
-
แม้จะไม่ชอบภูเขาแต่ฉันชอบป่าค่ะ
-
ผ่านป่าไผ่มาก็เดินแถวนั้นต่อไปเรื่อย ๆ
-
เดินทางไปยังร้านคาเฟ่ %ARABICA
-
คงเพราะการท่องเที่ยวญี่ปุ่นเพิ่งจะผ่อนปรนเป็นอิสระได้ไม่นาน
-
มีนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะชาวเกาหลีเยอะมากค่ะ
-
พอมองที่ที่คุ้นเคยความทรงจำก็ไหลมา..
-
ไอซ์ลาเต้
-
เข้มข้นและก็หวาน อย่างกับครื่องอัดน้ำตาลเลย
-
พอตกบ่ายอากาศก็ค่อย ๆ ปลอดโปร่ง
-
กลับไปในตัวเมืองเกียวโตอีกรอบเพื่อไปกินมื้อเที่ยง
-
พอนั่งมองทิวทัศน์ที่ทอดยาวรอบด้านบนรถบัสญี่ปุ่นก็เพลิดเพลินดี
-
พออากาศแจ่มใสก็ยิ่งสวยไปอีก
-
ร้านปลาไหลราดข้าวที่ตั้งใจจะมานั้นปิด
-
แต่ในกูเกิ้ลแมพบอกว่าเปิดทำการอยู่ชัด ๆ..!
-
ก็ต้องไปยังตัวเลือกที่สองอย่างช่วยไม่ได้
-
มุ่งหน้าไป RedRock ที่เคยไปบ่อย ๆ ในตอนที่มาเกียวโตคนเดียวครั้งก่อน
-
ก่อนอื่นดื่มเบียร์สดให้ชุ่มคอสักแก้ว
-
กำลังรอข้าวราดสเต๊ก
-
เบียร์ใหญ่มาก
-
ความสามารถพิเศษเล็ก ๆ น้อย ๆ คือฉันทำ Angel Ring (ฟองเบียร์รอบแก้ว) ได้
-
จะกินให้อร่อยเลยค่ะ :)
-
ไม่ได้กินมานานแล้วดีใจจัง
-
ขยี้ไข่แดงแล้วกินพร้อมกับซอสในหนึ่งคำ
-
รสชาติไม่เปลี่ยนไปเลย.. อร่อย..
-
พอกินมื้อเที่ยงแล้วก็มุ่งหน้าไปยังนิเน็นซากะ ซันเน็นซากะ
-
ความสนุกที่ได้เดินเที่ยวชมทุกซอกซอยตลอดทั้งวันมันดีว่าที่คิดอีกค่ะ
-
แม้มีคนเยอะมากแต่ถึงยังไงก็ยังสวยค่ะ
-
หยุดพักที่นี่ประมาณ 2 ชั่วโมงพร้อมกับมองทิวทัศน์ที่ถูกช่วงเวลาอัสดงย้อมสี
-
ร้านอาหารที่จองมื้อเย็นไว้ล่วงหน้า
-
ข้างในที่สวยงาม
-
ชุดอาหารมื้อเย็นของวันนี้
-
การปรุงอาหารทั้งหมดเป็นผัก
-
มีสิ่งที่ไม่เคยได้เห็นเยอะมากจึงรู้สึกสนุก
-
โดยเฉพาะโทงเทงฝรั่ง
-
มีเนื้อผลไม้ที่กลมหวานติดอยู่ข้างในเปลือกที่ใหญ่และแห้ง
-
ถึงจะอร่อยแต่รูปร่างมันก็น่าทึ่งค่ะ
-
ซูชิหน้าปลาซาบะที่ฉันชอบ
-
ข้าวกับปลาซาบะที่ต่างจากของเกาหลีที่เคยกิน
-
มีข้าวมาเสิร์ฟหลังจากซุปมิโซะเข้มข้นด้วย
-
รู้สึกดีที่ได้ลองชิมวัตถุดิบอาหารที่พิเศษและไม่ปรุงรสเค็ม
-
แต่รู้สึกว่ายังขาดความหลากหลายหรือปริมาณเมื่อเทียบกับค่าใช้จ่าย
-
ฉันคิดว่าเหมาะกับคนที่มาดื่มเหล้ามากกว่ามากินอาหาร
-
วันที่สองก็ผ่านพ้นไปแบบนี้
-
ตอนเช้าในวันที่สาม
-
รู้สึกเหนื่อยล้าที่เดินตลอดตั้งแต่เช้าจนถึงดึกดื่น
-
วันนี้จึงนัดเจอกับเพื่อนในตอนกลางวันค่ะ
-
โชคดีที่วันนี้สบายกว่าเมื่อวานและเมื่อวานซืน
-
วันนี้จะไปร้านซูชิสายพานที่อยู่ในกิออนชิโจ!
-
ฉันชอบเบียร์สดที่ไหลลงคอได้นุ่มนวล
-
และนี่ก็เป็นเบียร์สดที่ว่า
-
อิ่มมากจนดื่มอีกแก้วไม่ได้แล้ว..
-
ถึงเป็นซูชิสายพานแต่คุณภาพวัตถุดิบดีมาก
-
โดยเฉพาะปลาทูน่า..!
-
ถ้ากำหนดการยาวกว่านี้ก็เป็นร้านที่ที่อยากมาอีกรอบ
-
กินข้าวแล้วก็ไปดื่มกาแฟสักแก้ว
-
นึกว่าจะไม่มีเยอะเพราะอยู่ชั้นสองแอบอยู่ตรงมุมถนน
-
แต่ที่นั่งเกือบเต็ม จนได้ที่นั่งมาอย่างหวุดหวิด
-
กาแฟทั้งหมดน่าจะเป็นแบบกาแฟดริป
-
บรรยากาศร้านให้ความรู้สึกอบอุ่นสบายเหมือนที่หลับภัยของตนเอง
-
ที่แห่งนี้จะหลงเหลือในความทรงจำมากที่สุดจากการเที่ยวเกียวโตในครั้งนี้
-
จ่ายได้แค่เงินสดสมกับเป็นญี่ปุ่น
-
เงินสดมีไม่เยอะจึงรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้กินเค้ก
-
ถ้ามีคาเฟ่แบบนี้สักร้านในระแวกบ้านฉันก็คงดี..
-
ไปเก็นนินจิในตอนบ่าย แต่เวลาใกล้ถึงเวลาปิดแล้ว
-
จึงเข้าไปข้างในไม่ได้ ได้แต่เดินบริเวณใกล้เคียง
-
ครั้งหน้าต้องลองเข้าไปข้างในให้ได้
-
มากินมื้อเย็นที่กิออนทันโทที่ขายโอโคโนมิยากิ
-
เป็นที่ที่แวะมาหลายตรั้งในตอนที่มาเที่ยวเกียวโตคนเดียว
-
ตอนนั้นลูกค้าญี่ปุ่นเยอะมาก แต่ตอนนี้เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว
-
โอโคโนมิยากิที่บางและกรอบ
-
เป็นเวลามื้อเย็นที่สนุกที่ได้นึกถึงความทรงจำครั้งก่อน
-
อวดความสามารถพิเศษ
-
ที่ที่สองเป็นบริเวณใกล้ ๆ อิซากายะ
-
เบียร์สดกับอาหารเสียบไม้ง่าย ๆ
-
ที่ร้านนี้พนักงานใจดี พลอยก็ทำให้อารมณ์ดีขึ้นไปด้วย
-
ตอนที่มาเที่ยวครั้งหน้าก็ต้องมาที่นี่อีก
-
มีไอศกรีมบริการด้วย.. <3
-
เที่ยวเกียวโตวันที่สี่
-
ในที่สุดร้านข้าวราดหน้าปลาไหลเปิดแล้ว..!
-
ถึงจะไปในเวลาเปิดแต่ก็ต้องรอหนึ่งชั่วโมง
-
แม้จะเป็นร้านอร่อยแต่ก็ไม่ชอบรอกิน
-
ก็ได้แต่รอเพราะถ้าไม่กินตอนนี้ก้ไม่รู้ว่าจะได้กินเมื่อไหร่
-
ปลาไหลของฉันที่ย่างอย่างอร่อย..
-
รอเป็นเวลา 1 ชั่วโมงท่ามกลางสายฝน รสชาติของข้าวราดหน้าปลาไหลที่ได้ลองชิมนั้น..?
-
ก็เป็นรสชาติที่กลมกล่อมไม่หวานมาก
-
ปริมาณที่เห็นดูน้อยนะแต่พอกินหมดแล้วก็อิ่มท้อง
-
แต่ก็ไม่ได้เป็นร้านเด็ดพอที่จะรอกิน 1 ชั่วโมง
-
ถึงจะเป็นข้าวราดหน้าปลาไหล แต่ราคาก็ย่อมเยาว์ เป็นร้านดีที่จะมากินได้อย่างไม่ลำบากใจ
-
มาหยุดพักที่สตาร์บัคซึ่งเห็นแม่น้ำคาโมะ
-
นั่งรถไฟฮารุกะเพื่อไปยังสนามบินอีกรอบ และเที่ยว 4 วัน 3 คืนก็จบลงแล้ว