-
7, 6, 5, 4, 3, 2, 1
-
อินเทอร์เน็ต:
แพ็คเก็ต, เราต์ติง, และความน่าเชื่อถือ
-
สวัสดีค่ะ ฉันลินน์ รูท
วิศวกรซอฟต์แวร์ที่สปอติฟายค่ะ
-
ขอยอมรับก่อนเลยว่าฉันมักมองข้าม
เรื่องความน่าเชื่อถือของอินเทอร์เน็ต
-
แค่ปริมาณข้อมูล
ในอินเทอร์เน็ตก็น่าทึ่งแล้ว
-
แต่ทุกชิ้นส่วนของข้อมูล
ถูกส่งอย่างน่าเชื่อถือได้อย่างไร
-
สมมติว่าต้องการเล่นเพลง
จากสปอติฟาย
-
ดูเหมือนว่าคอมพิวเตอร์แค่เชื่อมต่อโดยตรง
กับเซิร์ฟเวอร์ของสปอติฟาย
-
แล้วสปอติฟายก็
จะส่งเพลงนั้นให้คุณเลยตรง ๆ
-
แต่ที่จริงอินเทอร์เน็ตไม่ได้ทำงานแบบนั้น
-
หากอินเทอร์เน็ตเป็นการเชื่อมต่อโดยตรง
-
คงให้ผู้ใช้งานหลายล้านคนเข้าร่วมไม่ได้
-
แล้วยิ่งไม่มีการรับประกันว่า
-
สายไฟทุกสายในคอมพิวเตอร์ทำงานตลอดเวลา
-
ที่จริง ข้อมูลไม่ได้เดินทางตรง ๆ
ในอินเทอร์เน็ตเลยค่ะ
-
หลายปีก่อนช่วงต้นยุค 1970
ผมกับบ็อบ คาห์นคู่หูผม
-
เริ่มออกแบบสิ่งที่ปัจจุบัน
เรียกกันว่าอินเทอร์เน็ต
-
บ็อบกับผมได้มีความรับผิดชอบและโอกาส
-
ในการออกแบบโพรโตคอลอินเทอร์เน็ต
และสถาปัตยกรรมของมัน
-
เราก็พยายามมีส่วนร่วมในการเติบโต
และวิวัฒนาการของอินเทอร์เน็ต
-
มาตลอด จวบจนปัจจุบันครับ
-
วิธีที่ข้อมูลถูกถ่ายโอนจากคอมพิวเตอร์
เครื่องหนึ่งไปอีกเครื่องหนึ่งนั้นน่าสนใจ
-
เพราะไม่จำเป็นต้องตามทางที่แน่นอน
อาจเปลี่ยนเส้นทางได้
-
ระหว่างที่คอมพิวเตอร์สนทนากัน
-
ข้อมูลในอินเทอร์เน็ต
ที่ส่งระหว่างคอมพิวเตอร์
-
เราเรียกมันว่าแพ็คเก็ตของมูล
-
แพ็คเก็ตนี้เดินทางจากที่หนึ่ง
ไปอีกที่หนึ่ง
-
คล้ายกับการที่เราโดยสารรถยนต์
-
ถ้ารถติด ถนนไม่ดี เราอาจเลือกเปลี่ยนทาง
-
หรือถูกบีบให้ไปอีกเส้นทาง
เพื่อถึงจุดหมายเดิมแต่ละครั้งที่เดินทาง
-
เวลาเดินทาง เราก็พกของขึ้นรถด้วย
-
ข้อมูลดิจิทัลหลายอย่าง
จึงเดินทางมาพร้อมแพ็คเก็ต IP
-
แต่มันก็มีขีดจำกัด
-
สมมติว่าถ้าต้องเคลื่อนย้ายกระสวยอวกาศ
จากจุดที่สร้างไปยังจุดที่จะปล่อยยานล่ะ
-
กระสวยขึ้นรถบรรทุกคันเดียวไม่ได้
-
จึงต้องแยกชิ้นส่วนก่อน
แล้วขนส่งขึ้นรถบรรทุกไป
-
แต่ละส่วน ไปคนละเส้นทางได้
และอาจถึงที่หมายไม่พร้อมกัน
-
แต่เมื่อทุกส่วนไปถึงแล้ว
ก็นำมาประกอบกันได้
-
เป็นกระสวยอวกาศ พร้อมทะยาน
-
กับอินเทอร์เน็ต รายละเอียดก็คล้ายกัน
-
ถ้าจะส่งภาพขนาดใหญ่ให้เพื่อน
หรืออัปโหลดในเว็บไซต์
-
ภาพนั้นอาจมีสิบล้านบิท
ประกอบด้วยเลข 1 เลข 0
-
ส่งไปในแพ็คเก็ตเดียวไม่ได้
-
มันเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์
เครื่องที่ส่งภาพสามารถแยก
-
เป็นหลายร้อยหลายพันส่วนเล็ก ๆ
ที่เรียกว่าแพ็คเก็ต
-
แต่แพ็คเก็ตเหล่านี้
ต่างจากรถตรงที่ไม่มีคนขับ
-
และมันไม่ได้เลือกเส้นทางเอง
-
แต่ละแพ็คเก็ตมีที่อยู่อินเทอร์เน็ต
ว่ามาจากไหน และจะไปที่ไหน
-
คอมพิวเตอร์พิเศษในอินเทอร์เน็ต
เรียกว่าเราเตอร์ ทำหน้าที่จัดการการจราจร
-
เพื่อให้แพ็คเก็ต
เคลื่อนที่ผ่านเครือข่ายอย่างราบรื่น
-
หากทางไหนหนาแน่นไป
แพ็คเก็ตก็อาจแยกกันไปใช้ทางอื่น
-
และอาจถึงจุดหมายปลายทาง
ในเวลาที่ต่างกันเล็กน้อย
-
หรือไม่ถูกต้องตามลำดับ
-
มาคุยกันว่ามันทำงานยังไง
ในฐานะส่วนหนึ่งของอินเทอร์เน็ตโพรโตคอล
-
ทุกเราเตอร์ต้องติดตามหลายเส้นทาง
ที่ใช้ส่งแพ็คเก็ต
-
มันเลือกใช้เส้นทางที่คุ้มที่สุด
สำหรับข้อมูลแต่ละส่วน
-
โดยดูจากที่อยู่ปลายทางของแพ็คเก็ต
-
ที่ว่าคุ้ม ไม่ใช่เรื่องราคา
แต่คือเวลาและปัจจัยอื่น เช่นการเมือง
-
และความสัมพันธ์ระหว่างบริษัท
-
หลายครั้งที่เส้นทางส่งข้อมูล
ไม่ใช่เส้นที่ตรงที่สุด
-
การมีทางเลือกเยอะ ๆ
ทำให้เครือข่ายผิดพลาดได้ยาก
-
หมายความว่าเครือข่ายอาจส่งแพ็คเก็ตต่อได้
แม้จะเกิดข้อผิดพลาดอย่างแรง
-
นั่นคือหลักการสำคัญพื้นฐาน
ของอินเทอร์เน็ต - ความน่าเชื่อถือค่ะ
-
แต่ถ้าเราขอข้อมูลแต่ส่งมาไม่ครบล่ะ
-
เช่น ถ้าอยากฟังเพลงสักเพลง
-
จะมั่นใจได้ยังไงว่าข้อมูลทั้งหมด
จะถูกส่งมียังเครื่องเล่นเพลงอย่างสมบูรณ์
-
นี่ค่ะ ทีซีพี เพื่อนรักคนใหม่
คือโพรโตคอลการควบคุมการส่งสัญญาณ
-
TCP จัดการการรับส่งข้อมูลเป็นแพ็คเก็ต
-
เหมือนบริการรับประกันพัสดุค่ะ
-
เวลาคุณขอเพลงมาเปิดในเครื่อง
สปอติฟายจะส่งเพลงแยกมาหลายแพ็คเก็ต
-
พอแพ็คเก็ตมาถึง TCP ก็จะเช็คให้
-
และแจ้งกลับว่าได้รับแพ็คเก็ตครบแล้วนะ
-
ถ้าแพ็คเก็ตไปถึงครบ TCP จะเซ็นรับพัสดุ
แล้วก็จบ
-
ถ้าแพ็คเก็ตไม่ครบ มันจะไม่เซ็น
-
ถ้าเซ็น เพลงจะคุณภาพต่ำ
หรือขาดหายไปได้ค่ะ
-
หากแพ็คเก็ตหล่นหายหรือไม่ครบ
สปอติฟายจะส่งให้ใหม่
-
พอ TCP ยืนยันว่าแพ็คเก็ตเพลงนั้น
ถึงครบแล้ว
-
เพลงของคุณก็จะเริ่มเล่น
-
TCP และระบบเราเตอร์ดีตรงที่ปรับขนาดได้
-
สามารถทำงานกับอุปกรณ์ 8 เครื่อง
หรือ 8 พันล้านเครื่องก็ได้
-
หลักการที่ทนต่อความผิดพลาด
และความซ้ำซ้อนนี้
-
ยิ่งเพิ่มเราเตอร์เยอะ
อินเทอร์เน็ตยิ่งน่าเชื่อถือ
-
แถมเรายังให้อินเทอร์เน็ต
เติบโตและปรับขนาดได้
-
โดยไม่รบกวนคนที่กำลังใช้งาน
-
อินเทอร์เน็ตประกอบด้วยหลายแสนเครือข่าย
-
และอุปกรณ์หลายพันล้านเครื่อง
ที่เชื่อมต่อกันทางกายภาพ
-
ระบบที่ต่างกัน
ที่ก่อเป็นอินเทอร์เน็ตนี้เชื่อมถึงกัน
-
สื่อสารกัน และทำงานร่วมกัน
-
ด้วยมาตรฐานที่ตกลงกันไว้ว่า
จะส่งข้อมูลกันในอินเทอร์เน็ตอย่างไร
-
อุปกรณ์คอมพิวเตอร์
หรือเราเตอร์ในอินเทอร์เน็ต
-
ช่วยให้แพ็คเก็ตถึงจุดหมายปลายทาง
-
ที่จะประกอบกันตามลำดับ หากจำเป็น
-
สิ่งนี้เกิดขึ้นวันละหลายพันล้านครั้ง
-
ไม่ว่าคุณและคนอื่นจะส่งอีเมล
เข้าชมเว็บเพจ
-
วีดีโอแช็ต ใช้แอปมือถือ
-
หรือเมื่อเซนเซอร์
และอุปกรณ์ในอินเทอร์เน็ตสื่อสารกันครับ