4 lesson - Knowledge or obedience - The Pioneer school

Καλώς ήρθατε σε αυτό το μάθημα, σήμερα θα
μιλήσω για γνώση, υπακοή και μαθητεία

Το πρόβλημα σήμερα στις εκκλησίες είναι
ότι δεν κάνουμε μαθητές με τον τρόπο

που το έκανε ο Ιησούς. Πιστεύουμε ότι
αν οι άνθρωποι λαμβάνουν πολύ διδασκαλία

τότε θα καταλήξουν να υπακούουν αυτό
που έχουν ακούσει αλλά δεν είναι έτσι.

Απλά κοιτάξτε στις εκκλησίες.

Σήμερα έχουμε πολλούς ανθρώπους που έχουν
πολλή γνώση αλλά όταν μιλάμε για υπακοή,

τότε η υπακοή είναι κάπου εδώ κάτω

αλλά η υπακοή μας και οι γνώσεις μας
πρέπει κάπως να είναι περίπου ίδιες,

τότε γιατί η γνώση είναι εδώ πάνω και
η υπακοή τόσο χαμηλά?

Επειδή είναι γεμάτοι με φόβο και ο φόβος
είναι το πρόβλημα στην εκκλησία σήμερα.

Είμαστε γεμάτοι φόβο γιατί κανείς δεν μας
έδειξε ή δίδαξε πώς να υπακούμε στον Ιησού

Το έχουμε μόνο ακούσει, αλλά κανείς δεν
μας έδειξε +αυτό το μάθημα είναι σημαντικό

για την εκκλησία και για εσάς σήμερα και
θα σας βοηθήσει να καταλάβετε περί τίνος

πρόκειται, και πως θα μπορέσετε να ζήσετε
τη ζωή που περιγράφεται στις Πράξεις.

Καλώς ήλθατε σε αυτό το μάθημα, το 4ο από
τα 20 του Pioneer School

και ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας.

Θα μιλήσω για υπακοή, θα μιλήσω για
γνώση και μαθητεία.

Και το μάθημα σήμερα είναι ένα θεμέλιο
που θέλω να θέσω για το επόμενο μάθημα

Θα μιλήσω για θεραπεία μετά θα σας
δώσω ένα

δυνατό ξεκίνημα από εκεί.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το θέμα
δεν είναι να πάρουμε περισσότερη γνώση ή

διδασκαλία, αλλά υπακοή. Να μάθουμε να
πράττουμε αυτά που ήδη γνωρίζουμε

Επομένως, ανυπομονώ να τα μοιραστώ
μαζί σας.

Αυτά που έχω πει μέχρι τώρα -

στο πρώτο μάθημα μίλησα για
εκκλησιαστική ιστορία.

Είδαμε το Βιβλίο των Πράξεων. Αυτό που
διαβάζουμε εκεί είναι

ο κανονικός Χριστιανισμός, όπου βλέπουμε
πως ζούσαν

πώς αγάπησαν τον Ιησού,
πώς οδηγήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα

και μετά έγιναν με την Καθολική Εκκλησία
κι έχουμε το σημερινό εκκλησιαστκό σύστημα

όπου ο Χριστιανισμός άλλαξε πολύ. Η δύναμη
του χάθηκε και αντί αυτής

έχουμε ένα σύστημα ελεγχόμενο,
ένα σύστημα

που δεν έχει σχέση με αυτό που έφερε
ο Ιησούς

Και έπειτα έγινε η Μεταρρύθμιση
με τον Μαρτίνο Λούθηρο

αλλά δεν ήταν μια μεταρρύθμιση
πίσω στο βιβλίο των Πράξεων,

ήταν απλά μικρές αλλαγές εδώ και εκεί,

ειδικά στη θεολογία. Μετά είδαμε μερικές
μικρές & μεγάλες αναζωπυρώσεις,όπου ο Θεός

αποκάλυπτε κάτι καινούργιο κάθε φορά αλλά
όλες οι εκκλησίες σήμερα μοιάζουν με του

Λουθήρου, του οποίου έμοιαζε με την
Καθολική. Οπότε πρέπει ακόμα να δούμε μια

μεγάλη αναμόρφωση, την τελευταία
αναμόρφωση της εκκλησίας,

όπου θα πάμε πίσω σε αυτό που
διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων.

Και ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα
για τα οποία μίλησα.

Στο επόμενο μάθημα, μίλησα για το
ότι είμαστε ο ναός του Θεού.

Είσαι ο ναός του Θεού,

έτσι μπορείς να πάς σε μια εκκλησία την
Κυριακή, ναι μπορείς να το κάνεις αυτό,

αλλά δεν είσαι λιγότερο εκκλησία
τη Δευτέρα ή την Τρίτη ή την Τετάρτη.

Εσύ είσαι η εκκλησία,εγώ είμαι η εκκλησία
και είμαστε όλοι ιερείς,

οπότε δεν χρειάζεται να διοικείσαι από
μια οργάνωση για να βαπτίζεις ανθρώπους,

ή να κάνεις αυτά που λέει η Βίβλος,γιατί
όταν σώθηκες, σε κάλεσε ο Ιησούς.

Σε έστειλε έξω και σε εφοδίασε με όλα όσα
χρειάζεσαι γιατί όταν αναγεννήθηκες

έλαβες το Άγ Πνεύμα κι είναι το ίδιο Πνεύ-
μα που ανέστησε τον Ιησού απ τους νεκρούς

Είναι μέσα σας, κι αφού το λάβατε δεν
χρειάζεται να πάτε σε ένα σωρό συναντήσεις

για να λάβετε περισσότερο χρίσμα, επειδή
δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να λάβετε.

Στην Καινή Διαθήκη, όταν μιλάμε
για το χρίσμα

μιλάμε πάντα για το Άγιο Πνεύμα κι όταν
έχουμε το Άγιο Πνεύμα έχουμε τα πάντα,

έχουμε κάθε δώρο από το Άγιο Πνεύμα και η
λατρεία δεν είναι απλά η παρουσία μας την

Κυριακή, αλλά η αφιέρωση της ζωής μας στο
Θεό κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κλπ

Αυτά ήταν μερικά από το δεύτερο μάθημα
και είναι μια πολύ σημαντική διδασκαλία.

Την τελευταία φορά μίλησα για το
βιβλίο των Πράξεων.

Το βιβλίο των Πράξεων είναι απλώς μια
εικόνα από τις ζωές των μαθητών και

Θα μπορούσατε να γράψετε κι εσείς
ένα βιβλίο

για τους πρώτους τρεις χιλιάδες που
σώθηκαν στην Πεντηκοστή

και πιστεύω ότι αυτός είναι ο
κανονικός Χριστιανισμός.

Έτσι θα πρέπει κάπως να γράψετε
ένα βιβλίο Πράξεων για τη δική σας ζωή.

Εάν είστε αναγεννημένοι, η ζωή σας
θα πρέπει να μοιάζει με τις Πράξεις

Το βιβλίο των Πράξεων δεν μιλά για τους
πρώτους αποστόλους, αλλά για το Αγ. Πνεύμα

μέσα μας. Γι' αυτά έχω μιλήσει μέχρι τώρα,

ότι είμαστε μαθητές του Ιησού και
είμαστε σαν πρεσβευτές του Χριστού.

Σταλθήκαμε εδώ στη γη για να δείξουμε
στον κόσμο ποιος είναι ο Ιησούς.

Είμαστε εδώ ως σώμα του Χριστού κι αυτό
δεν είναι μόνο στα λόγια, είναι στις

πράξεις μας, είναι στη ζωή μας,
αυτή είναι η δύναμη μας.

Αυτά περίπου έχω πει μέχρι σήμερα

Θα συνεχίσω χτίζοντας ένα θεμέλιο

και δίνοντας σας μια διδασκαλία που θα σας
βοηθήσει να αποκτήσετε αυτή τη ζωή

που περιγράφω. Πριν όμως ξεκινήσω, θα
ήθελα να προσευχηθώ.

Θεέ σ'ευχαριστώ γι αυτή τη μέρα, που θα με
βοηθήσεις να μοιραστώ αυτό το μάθημα

και θα βοηθήσεις όλους όσοι παρακολουθούν
αυτό το βίντεο, Θεέ μου

Προσεύχομαι να ανοίξεις τα μάτια τους Θεέ+
να δουν ποιος είσαι και τί έχεις γι αυτούς

να ανοίξεις τα αυτιά τους για να σε ακού-
σουν, να ανοίξεις την καρδιά τους για να

λάβουν όσα έχεις να τους δώσεις. Θεέ έλα
με το Πνεύμα σου και βοήθησε με αυτό το

μάθημα, βοήθησε να μοιραστώ όσα Εσύ
θέλεις να μοιραστώ.

Σε χρειαζόμαστε, γι' αυτό ζητώ τη
βοήθεια Σου στο όνομα του Ιησού

Είμαι ενθουσιασμένος με αυτό που
ήδη συμβαίνει, με αυτό

που κάνει ο Θεός στα πρώτα 3 μαθήματα

Έχω λάβει τόσες μαρτυρίες και βλέπω ότι
αυτό απελευθερώνει τους ανθρώπους

ώστε να ζήσουν τη ζωή που βλέπουμε στη
Βίβλο. Τόσες πολλές μαρτυρίες!

Λαμβάνω μαρτυρίες κάθε μέρα από ανθρώπους
που άρχισαν να προσεύχονται για

τους ασθενείς, που οδήγησαν άλλους
στον Χριστό

που βάφτισαν άλλους, και πως αυτό το
κήρυγμα τους απελευθέρωσε.

Ένας από τους αυτούς που μου έγραψαν έκανε
το δικό του βίντεο - μάθημα

και το έχω στο σάιτ μου+πρέπει να το δείτε
γιατί ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε με τον

Θεό,αλλά δεν βίωσε ποτέ αυτά που διαβάζου-
με στη Βίβλο

Αλλά στη διάρκεια των μαθημάτων μου για τη
Βίβλο, στα βίντεο μου

βγήκε απλώς έξω να το κάνει και είδε
ανθρώπους να θεραπεύονται αυτό έγινε

στην Ινδία, εκεί θεράπευσε έναν,δύο,3,4,
απλώς θεραπεύτηκαν και τον βλέπετε τόσο

χαρούμενο, τόσο ενθουσιασμένο, γιατί η ζωή
αναβλύζει μέσα του και εκεί έξω συνάντησε

τον Ιησού, εκεί έξω βίωσε, ένιωσε ότι έχει
συγχωρηθεί για τις αμαρτίες του

εκεί έξω ένιωσε πως τον άλλαξε ο Θεός, ενώ
πριν είχε κάποιες αμφιβολίες,αλλά εκεί έξω

άλλαξαν όλα και την επόμενη μέρα έκανε
κι' άλλο βίντεο και μου το έστειλε

και τα έβαλα μαζί σε ένα για να μπορέσετε
να δείτε λίγο από το καθένα

και την μεθεπόμενη μέρα συνάντησε εκεί
έξω μια γυναίκα, που ήταν σε έναν

ινδουιστικό ναό και εκεί ένιωσε κάτι, σαν
ένας δαίμονας να μπήκε μέσα της

και ένιωσε πολύ άσχημα.
Δεν είχε δοκιμάσει ποτέ να βγάλει ένα

δαιμόνιο, αλλά απλώς το έκανε. Απλώς έβαλε
τα χέρια του πάνω της και διέταξε

το δαιμόνιο να την αφήσει και εκείνο την
άφησε και απελευθερώθηκε

και βλέπετε το χαμόγελο στο πρόσωπο της
αφού απελευθερώθηκε

Μετά συνάντησε κάποιους ανθρώπους που δεν
μπορούσαν να κόψουν το κάπνισμα και

προσευχήθηκε γι' αυτούς + απελευθερώθηκαν
κι αυτοί και αυτή νομίζω πως είναι μόνο

η αρχή γι' αυτόν+για πολλούς άλλους.

Νομίζω ότι μέσα από το Βιβλικό Σχολείο θα
μάθει και να κηρύττει το ευαγγέλιο ώστε να

σώζονται άνθρωποι, ότι θα τους οδηγεί στον
Χριστό και θα τους βαπτίζει με Αγ. Πνεύμα,

Θα μάθει να τους βαπτίζει στο νερό και θα
έρθει σε μια βαθύτερη σχέση με τον Κύριο

Θα μιλήσω για τη γνωριμία με τον Θεό

την προσευχή, τη νηστεία

Θα μιλήσω για την αγιότητα, αλλά αυτό που
έκανε αυτός ο άνθρωπος ήταν το πρώτο βήμα.

Απλώς βγήκε έξω και έπραξε σύμφωνα με το
λόγο του Θεού κι επειδή το έκανε αυτό,είδε

να συμβαίνουν πράγματα. Υπάρχουν πολλοί
άνθρωποι που έχουν πολλή γνώση αλλά δεν

κάνουν αυτό που έκανε αυτός.Γιατί νομίζουν
ότι χρειάζονται κι άλλη γνώση, ότι πρέπει

να είναι έτοιμοι, τέλειοι,πριν το δοκιμά-
σουν, αλλά δεν χρειάζεσαι όλη τη γνώση,

ούτε να είσαι τέλειος για να πράξεις με
τον λόγο του Θεού,

γιατί η μαθητεία είναι κάτι που ξεκινά και
συνεχίζεται, συνεχίζεται, βήμα βήμα.

Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι για να
υπηρετήσουμε τον Θεό, γιατί όταν αρχίσουμε

να το κάνουμε, τότε θα ωριμάσουμε και τότε
θα βιώσουμε πως ο Θεός εργάζεται μέσα μας,

πως ο Ιησούς είναι κοντά με το Πνεύμα του
+ θα τακτοποιήσει όλα τα άλλα στη ζωή μας.

Οπότε σας προσκαλώ να δείτε αυτό το βίντεο
στο σάιτ μου και να κάνετε ότι και αυτός

απλώς βγείτε έξω και πράξτε στο λόγο του
Θεού, είναι υπέροχο αυτό που κάνει ο Θεός.

Κάνω κάποια μαθήματα από τη Δανία και μετά
άνθρωποι από όλο τον κόσμο ξεκινούν

και βγαίνουν έξω και πράττουν σύμφωνα με
το λόγο του Θεού + βλέπω τόσους ανθρώπους

στην εκκλησία να διψάνε γι αυτή τη ζωή,
διψάνε τόσο πολύ και το θέλουν ,

αλλά εξαιτίας του εκκλησιαστικού
συστήματος, εξαιτίας αυτής της νοοτροπίας,

είναι κατά κάποιο τρόπο δεμένοι,δε νιώθουν
ελεύθεροι να βγουν έξω

και μια απλή διδασκαλία όπως τα 3 μαθήματα
που έκανα μέχρι τώρα, απελευθέρωσαν

τόσους ανθρώπους και ακούω πολλές
μαρτυρίες τώρα.

Θα συνεχίσουμε τώρα γιατί υπάρχουν πολλά
που πρέπει να αλλάξουμε για να έχουμε τη

τη ζωή των Πράξεων. Η Καθολική Εκκλησία...
άλλαξαν τόσα πολλά τότε, η Κυριακή,

η Λειτουργία, η εκκλησία, και εκεί έχουμε
την κοινωνία στο κέντρο.

Αλλά με τα Μεταρρύθμιση αυτό άλλαξε, και
το κεντρικό σημείο της Λατρείας έγινε το

κήρυγμα. Ο Λούθηρος μίλησε πολύ για τον
άμβωνα, τη διδασκαλία, ότι αυτό είναι

το πιο σημαντικό κομμάτι του Χριστιανισμού
- η διδασκαλία.

Και πάνω σε αυτό το θεμέλιο χτίζουμε
σήμερα. Αν ρωτήσεις τους ανθρώπους για μια

συνάντηση, πάντα αναφέρονται στο κήρυγμα
γιατί το κήρυγμα είναι το πιο σημαντικό

αλλά θέλω να πω ότι δεν είναι αυτό το πιο

σημαντικό. Τι? Όχι, το κήρυγμα δεν είναι
το πιο σημαντικό κομμάτι, ειδικά με τον

τρόπο που το κάνουμε σήμερα, γιατί όταν
κοιτάμε τον Ιησού, και θα το κάνουμε αυτό

αργότερα, θα δούμε ότι ο Ιησούς το έκανε
τελείως διαφορετικά.

Ξεκινούσε με "ελάτε να με ακολουθήσετε και
θα σας δείξω, θα σας διδάξω". Δεν στεκόταν

σε έναν άμβωνα και κήρυττε από εκεί στους
μαθητές του. Όχι. Το κήρυγμα του δεν ήταν

τόσο κήρυγμα, ήταν περισσότερο ζωή
(σ.μ. πράξη), φυσικά υπήρχαν πολλές λέξεις

αλλά ήταν κυρίως πράξεις, και επειδή η
νοοτροπία μας είναι τόσο εστιασμένη στο

κήρυγμα, νομίζουμε ότι αν συνεχίσουμε να
κηρύττουμε, στο τέλος θα μοιάζουμε με τον

Ιησού, αλλά το κήρυγμα από μόνο του
δεν πρόκειται να αλλάξει την εκκλησία.

Το κήρυγμα δεν πρόκειται να αλλάξει τους
ανθρώπους. Απλά θα δώσει

πολλή γνώση, αλλά δεν είναι αυτό που
χρειαζόμαστε κυρίως στη Δύση

Δεν χρειαζόμαστε γνώση,χρειαζόμαστε υπακοή
και θα εξηγήσω τι εννοώ

Γιατί εμείς εδώ στη Δύση έχουμε πολλή
γνώση, ξέρουμε πολλά πράγματα,

αλλά που είναι η υπακοή μας?

Είναι η υπακοή μας στο ίδιο επίπεδο με
τη γνώση μας?

Ώστε ότι ξέρουμε να το κάνουμε κιόλας?

Όχι, η γνώση μας είναι εκεί πάνω αλλά η
υπακοή μας κάπου εκεί κάτω.

Έχουμε πολλή γνώση αλλά λίγη υπακοή.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

Ας πάρουμε το εκκλησιαστικό κίνημα στην
Κίνα,αν κάνουμε ερωτήσεις σε

κάποιους ανθρώπους από αυτήν
την εκκλησία στην Κίνα

και σε κάποιους άλλους από τη Δύση
και τους ρωτήσουμε για τον Χριστιανισμό,

για τις Πράξεις, για τη θεολογία..

Νομίζετε ότι οι άνθρωποι από την Κίνα θα
γνωρίζουν περισσότερα ή οι άνθρωποι από

τη Δύση?
Όσον αφορά στη θεολογία,

την Εκκλ. Ιστορία, οι άνθρωποι από τη Δύση
θα γνωρίζουν περισσότερα,

γιατί πολλοί άνθρωποι από την εκκλησία
στην Κίνα,

ειδικά στο ξεκίνημα τους , όταν αυξάνουν
πολύ,

δεν είχαν ολόκληρη τη Βίβλο, είχαν μόνο
μερικές επιστολές εδώ κι εκεί

και ήρθε κάποιος που είχε τη Βίβλο και τη
μοιράζονταν, οπότε η γνώση τους

δεν ήταν ακριβώς η ίδια με αυτήν που
έχουμε εμείς σήμερα.

Αλλά στο θέμα της υπακοής, στο θέμα της
δράσης πάνω στο λόγο του Θεού,

να πάρουμε το σταυρό μας, να ακολουθήσουμε
τον Ιησού, της μετάνοιας, της θεραπείας,

του εξορκισμού δαιμονίων,του ευαγγελισμού,
της δημιουργίας εκκλησιών, του να κάνουμε

ότι μας ενέτειλε ο Ιησούς, οι πιστοί στις
κατ'οίκον εκκλησίες της Κίνας θα κερδίσουν

τους Δυτικούς. Επομένως η γνώση μας είναι
μεγαλύτερη από πολλούς ανθρώπους αλλά η

υπακοή μας χαμηλή. Αλλά αυτό έχει να κάνει
με τον τρόπο που κάνουμε τις εκκλησίες μας

σήμερα,γιατί νομίζουμε ότι όλα έχουν σχέση
με τη γνώση, και έτσι επικεντρωνόμαστε

στο ίδιο πράγμα: κήρυγμα, κήρυγμα, κήρυγμα
Οι πάστορες σήμερα πρέπει να είναι καλοί

κήρυκες γιατί όλα είναι επικεντρωμένα στο
κήρυγμα, κι έτσι ακούμε πολύ κήρυγμα

κι εξαιτίας αυτού, ξέρουμε πολλά αλλά η
υπακοή μας είναι εδώ κάτω γιατί άλλο

πράγμα είναι να γνωρίζεις και άλλο να
πράττεις πραγματικά.

Και πρέπει να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε
να αλλάξουμε ζωή, αν θέλουμε να αλλάξουμε

τις ζωές των άλλων, δεν είναι αρκετό να
τους δίνουμε απλώς πολλή γνώση.

Αυτό που πρέπει να τους μάθουμε είναι
να υπακούν αυτό που ακούνε

γιατί μέσω της υπακοής αλλάζουμε.

Δεν αλλάζουμε με τη γνώση,
αλλάζουμε με την υπακοή

Θα το εξηγήσω αυτό και θα τα καταλάβετε
όλα αργότερα.

Θέλω να πάω βήμα βήμα

Συχνά το πρόβλημα είναι ότι χτίζουμε μια
ολόκληρη θεολογία από τα λόγια του Ιησού.

Π.χ, θα δούμε στο Λκ, 10, 9 όπου ο Ιησούς
λέει:"Θεραπεύστε τους ασθενείς

και κηρύξτε το ευαγγέλιο"

'Οταν μιλάμε για αυτό το εδάφιο,

όπου ο Ιησούς καλεί τους μαθητές να βγουν
έξω, να θεραπεύσουν και να ευαγγελίσουν

αυτό που συχνά κάνουμε σήμερα, εξαιτίας
των γυαλιών μας, της νοοτροπίας μας,

παίρνουμε αυτό τον απλό λόγο και αντί
απλώς να το υπακούσουμε,

αντί απλώς να το πράξουμε, αρχίζουμε να
φτιάχνουμε μια θεολογία γύρω από αυτό.

Εννοεί όντως αυτό? Ή μήπως πρέπει να το
κάνουμε έτσι? Μήπως εννοεί αυτό

ή το άλλο, ή μήπως ... ένα σωρό άλλα
πράγματα (σ.μ.: χαχα όντως!)

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα πως λειτουργεί
αυτό.

Συχνά άνθρωποι που ήταν στην εκκλησία την
Κυριακή, ακούνε τον λόγο

επιστρέφουν σπίτι, πίνουν κάτι και μιλούν
για τη συνάντηση.

Για ποιο πράγμα μιλούν συνήθως?

"Ω, ήταν ωραίο κήρυγμα, τι ωραία συνάντηση

τι ωραία παρουσίαση που έκανε και
έκανε και πολύ ωραία αστεία,

ήταν καλό" ή "δεν μου άρεσε, είχε μεγάλη
διάρκεια, ήταν βαρετό, ίσως θα έπρεπε

να το είχε μικρύνει και ίσως θα έπρεπε
να το πει αλλιώς" ...

Συχνά λοιπόν σχολιάζουμε το πως
παρουσιάστηκε ο λόγος

σχολιάζουμε για το θεμα που επέλεξε
αντί να πούμε:

"Πώς θα πράξουμε αυτό που είπε? "

"Πώς μπορούμε ουσιαστικά να πάρουμε αυτό
το κήρυγμα και να το κάνουμε πράξη?

Πώς θα υπακούσουμε σε αυτό"
Δεν μιλάμε γι' αυτό σήμερα,

δεν γυρνάμε σπίτι και λέμε "Ω, ήταν ωραίο
κήρυγμα, ας το ΠΡΑΞΟΥΜΕ". Όχι.

Θα σας δώσω ένα ακόμη παράδειγμα.

Έχω 3 παιδιά, ένα αγόρι και δύο κορίτσια.

Τα κορίτσια μου είναι 9 και 12. Αν πω
στα κορίτσια μου

"Πρέπει να καθαρίσετε το δωμάτιο σας τώρα
αμέσως γιατί θα έχουμε επισκέπτες,

γρήγορα, πηγαίνετε" . Αν
πάνε να καθαρίσουν ,

περιμένω όντως να καθαρίσουν το δωμάτιο
γιατί ήταν που τους ζήτησα να κάνουν.

Αν έρθουν μετά από μισή ώρα και πουν
" 'Ει μπαμπά" και πω "ναι?"

"Έχουμε απομνημονεύσει όλα όσα μας είπες",
θα παραξενευτώ

"Έχουμε απομνημονεύσει όσα μας είπες,
είπες να καθαρίσουμε το δωμάτιο μας,

ότι θα έχουμε επισκέπτες απόψε"

Θα απορήσω: "Έχετε καθαρίσει το δωμάτιο?"
"Όχι, αλλά ξέρουμε απ έξω τι μας είπες"

"Ναι, αλλά πηγαίνετε να καθαρίσετε το
δωμάτιο!"

Δεν τους είπα ότι πρέπει να το
απομνημονεύσουν.

Ή σκεφτείτε να έρθουν αργότερα και να πουν

"Έι μπαμπά, το μάθαμε στα ελληνικά, τώρα
μπορούμε να το πούμε και στα ελληνικά"

"Πηγαίνετε να καθαρίσετε το δωμάτιο γιατί
έχουμε επισκέπτες"

Όχι,δεν τους είπα να καθαρίσουν το δωμάτιο
γιατί ήθελα να το μάθουν ή να το πουν στα

ελληνικά. Το είπα γιατί απλά έπρεπε να
καθαρίσουν το δωμάτιο!

Και φανταστείτε να έρθουν αργότερα
και να πουν

"Μπαμπά, έχουμε σε ένα χαρτί 10 διαφορετι-
κούς τρόπους για να καθαρίσουμε το δωμάτιο

κάτσαμε και σκεφτήκαμε 10 διαφορετικούς
τρόπους για να το κάνουμε"

αλλά να μην το έχουν ακόμα καθαρίσει.

Πώς θα έπρεπε να φερθώ ως γονέας?

Θα θύμωνα και θα έλεγα "Γρήγορα, πηγαίνετε
να καθαρίσετε το δωμάτιο!"

Γιατί δεν τους είπα να το κάνουν για να
μελετήσουν πάνω σε αυτό το θέμα

ούτε για να το μάθουν στα ελληνικά

ή για να πάρουν τα λόγια μου και να δουν
τι ακριβώς εννοούσα

Τους είπα να το κάνουν γιατί απλά αυτό
ήθελα να κάνουν.

Και σαν γονιός δεν με νοιάζει αν το καθα-
ρίσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο

θέλω απλώς να γίνει η δουλειά.

Και εμείς σήμερα έχουμε κάνει μια ολόκληρη
νοοτροπία από τα λόγια του Ιησού, όπου

νομίζουμε ότι μας είπε όσα είπε

για να τα απομνημονεύσουμε ή να τα μάθουμε
στα ελληνικά,

να γράψουμε βιβλία γι' αυτά, να κάνουμε
ένα σωρό πράγματα, να μιλάμε

γι' αυτά κάθε Κυριακή και να εξηγούμε τι
ακριβώς έλεγε, αλλά τα πράττουμε?

Όχι! Δεν τα κάνουμε πράξη.

Και επειδή δεν τα πράττουμε, ξεγελάμε τους
εαυτούς μας,

η ζωή μας δεν αλλάζει, και θα σας πω ένα
παράδειγμα

Έχω ένα κεφάλαιο στο βιβλίο μου "The Last
Reformation"

όπου μιλώ για τους δύο καθρέφτες στη Βίβλο
και διαβάζω την Κορ.Β', 3,18. Εκεί διαβάζω

Όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε καθρέφτη
τη δόξα τού Kυρίου, μεταμορφωνόμαστε στην

ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα" Εδώ μιλάει
για τον Μωυσή αλλά αυτό που θέλω να πάρω

από εδώ είναι ότι μιλά για κάποιον που
κρατάει έναν καθρέφτη + βλέπει σε αυτόν τη

δόξα του Κυρίου και αυτό το άτομο μετα-
μορφώνεται στην ίδια εικόνα που βλέπει

Υπάρχει κι ένα άλλο σημείο στη Βίβλο όπου
διαβάζουμε για καθρέπτη, στην επιστολή

Ιακώβου, 1, 22 και διαβάζω

"να γίνεστε εκτελεστές του λόγου και όχι
μόνο ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας

Γιατί αν κάποιος είναι ακροατής και όχι
εκτελεστής είναι σανα παρατηρεί το πρόσωπό

του στον καθρέφτη. Γιατί παρατήρησε τον
εαυτό του και απομακρύνθηκε κι αμέσως

ξέχασε ποιός ήταν. Εκείνος όμως που κοιτά
στον τέλειο νόμο της ελευθερίας και

συνεχίζει σε αυτόν και δεν είναι κάποιος
που ακροατής που ξέχασε αλλά εκτελεστής,

αυτός είναι ευλογημένος σε ότι κάνει".
Θέλω να εξηγήσω τι λέει εδώ, μιλά για έναν

καθρέφτη, ο πρώτος κοιτάει στον καθρέφτη
και μεταμορφώνεται στην εικόνα που βλέπει,

από δόξα σε δόξα, αλλά έχουμε και τον άλλο
που κοιτά στον καθρέφτη,

αλλά απομακρύνεται και γρήγορα ξεχνάει
τι είδε.

Επομένως δεν μεταμορφώνεται από την
εικόνα που βλέπει .

Ποια είναι η εικόνα?Είναι ο νόμος του Θεού
ο λόγος του Θεού, η Βίβλος.

Ο ένας άνδρας λοιπόν κοιτά στον τέλειο
νόμο του Θεού, στον λόγο του Θεού

και μεταμορφώνεται από αυτό που βλέπει,
μοιάζει σιγά σιγά με τον Χριστό.

Ο άλλος όμως που κοιτά νομίζω στον ίδιο
καθρέπτη, κοιτάζει

μα φεύγει μακρυά και αμέσως ξεχνάει
τι είδε.

Πόσο συχνά είσαι σε μια συνάντηση, όπου
ακούς τον λόγο,

αλλά μετά φεύγεις και την Δευτέρα σε
ρωτάει κάποιος "Ήταν καλό το κήρυγμα χθες"

-"Ναι" - "Για ποιο θέμα ήταν?" - "Ξέχασα"

Σε πόσες συναντήσεις έχεις βρεθεί στην
ζωή σου,

όπου ακούς κάτι αλλά μερικές εβδομάδες
αργότερα το έχεις ξεχάσει.

Γιατί συμβαίνει αυτό? Γιατί ξεχνάμε ένα
μεγάλο μέρος από όσα μόνο ακούμε.

Αλλά όταν πράττουμε τον λόγο, τότε είναι
διαφορετικά, δεν θα το ξεχάσουμε,

τότε θα μεταμορφωθούμε, γιατί ακριβώς
γι αυτό μιλά ο Ιάκωβος: "να γίνεστε

εκτελεστές του λόγου κι όχι μόνο ακροατές
εξαπατώντας τον εαυτό σας". Πως ξεγελάμε

τον εαυτό μας? Με το να σκεφτόμαστε ότι αν
πάμε κάθε Κυριακή στη συνάθροιση και

ακούσουμε το κήρυγμα ξανά και ξανά,
μη πράττοντας το, τότε θα αλλάξουμε. Όχι.

Ξεγελάς τον εαυτό σου αν νομίζεις ότι μόνο
το κήρυγμα θα αλλάξει τη ζωή σου.

Το κήρυγμα θα σου δώσει πολλή γνώση, αλλά
για να ζήσεις μια μεταμορφωμένη ζωή,

να ευλογηθείς από τον Θεό, θα πρέπει να
προσθέσεις υπακοή σε αυτή τη γνώση.

Θα πρέπει να πράξεις πάνω σε αυτά που
γνωρίζεις, σε αυτά που ακούς,

αλλά έχουμε μια νοοτροπία στην εκκλησία
σήμερα, που αν θέλεις να πας

σ'ένα βιβλικό σχολείο, τι κάνεις εκεί?

Κάθεσαι κάτω και μελετάς το λόγο και μετά
από μερικά χρόνια στο βιβλικό σχολείο

έχεις πολλή γνώση, αλλά έμαθες να
θεραπεύεις, να βγάζεις δαιμόνια?

Κάνεις στ' αλήθεια όσα έμαθες? Ή έχεις
μόνο γνώση? Και γι' αυτό ακριβώς

συνεχίζουμε το ίδιο χρόνο με το χρόνο,
χρόνο με το χρόνο,

αλλά δεν καταλαβαίνουμε γιατί οι άνθρωποι
δεν μεταμορφώνονται.

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν γιατί δεν
χρειάζονται γνώση, φυσικά χρειάζεται

κι αυτό, και το κήρυγμα, και η γνώση,
δεν λέω αυτό,

αλλά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν γιατί δεν
κάνουν πράξη αυτά που ήδη γνωρίζουν.

Στο βίντεο, ο άνδρας από την Ινδία, απλώς
έπραξε πάνω στην απλή αλήθεια,

βγήκε έξω και όταν βγήκε έξω, ο λόγος
έγινε ζωντανός στη ζωή του,

ο Θεός άρχισε να αλλάζει τη ζωή του γιατί
το έκανε πράξη.

Συχνά όταν είμαι έξω σε κάποια συνάντηση,
χρησ/ώ και αυτό το παράδειγμα,

Ζητάω απ' τους άλλους να σκεφτούν μια
δυνατή εμπειρία που είχαν με τον Θεό, όπου

ο Θεός κάπου τους χρησ/σε,όπου έκαναν κάτι
για τον Θεό, που ο Θεός θεράπευσε μέσα από

αυτούς, που έκανε κάτι σε αυτούς και τους
ζητάω να σηκώσουν τα χέρια τους.Το κάνουν.

Και μετά ρωτάω πριν πόσο καιρό έγινε
αυτό? Κάποιοι λένε πέρυσι, κάποιοι δέκα

χρόνια πριν, τον προηγούμενο μήνα, άλλοι
20 χρόνια πριν.

Οι άνθρωποι θυμούνται πράγματα που βίωσαν
κι έκαναν 20 χρόνια πριν,

όταν ο Θεός τους χρησιμοποίησε με έναν
υπέροχο τρόπο.

Αλλά αν τους ρωτήσω τι είπε ο πάστορας
την τελευταία Κυριακή, δεν θυμούνται.

Κι αν ρωτήσω για 3 εβδομάδες πριν, για την
καλοκαιρινή κατασκήνωση?

Τι θυμούνται?

Έχω πάει σε πολλές συναντήσεις στη ζωή μου
και θυμάμαι τόσα

λίγα από τις συναντήσεις και, για να είμαι
ειλικρινής, η ζωή μου δεν άλλαξε

με το να κάθομαι και να ακούω κηρύγματα.

Η ζωή μου άλλαξε με το να διαβάζω το λόγο
του Θεού και όχι μόνο από την ανάγνωση

αλλά από την δράση πάνω στο λόγο, γιατί
όταν το διάβασα και το έπραξα

τότε ο λόγος έγινε αληθινός μέσα μου και
μετά με άλλαξε

και τότε κατάλαβα ότι δεν έχει να κάνει με
τη θεολογία αλλά με τη ζωή.

Όταν λοιπόν διαβάζω στον Ιάκωβο "να είστε
εκτελεστές και όχι μόνο ακροατές γιατί

ξεγελάτε τον εαυτό σας" γιατί όταν δεν
πράττεις τον λόγο είσαι σαν κάποιον που

ακούει αλλά μετά φεύγει και ξεχνάει
τι άκουσε.

Αλλά καταλήγει ότι αν πράττεις τον λόγο,
θα είσαι ευλογημένος... Θα είσαι

ευλογημένος πράττοντας τον και γι αυτό
ακριβώς ο Ιησούς το έκανε πολύ διαφορετικά

από ότι το κάνουμε εμείς σήμερα.Έχουμε ένα
εκκλησιαστικό σύστημα όπου ο Λούθηρος

νόμιζε ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι
ο άμβωνας, ότι αν οι άνθρωποι

άκουγαν το κήρυγμα, τα πράγματα θα
γίνονταν καλύτερα

αλλά έχουμε ανθρώπους που ακούν το κήρυγμα
από Κυριακή σε Κυριακή, από συνάθροιση

σε συνάθροιση, αλλά μετά από μερικά χρόνια
δεν έχουν αλλάξει,ζουν ακόμα στην αμαρτία,

στην ανυπακοή, δεν βγαίνουν έξω να πράξουν
τον λόγο,

να θεραπεύσουν, δεν κηρύττουν το ευαγγέλιο
του Ιησού

όπως μας κάλεσε, δεν πράττουν.
Έχουν πολλή γνώση,

κάθονται στις συναθροίσεις για 13 χρόνια
αλλά η ζωή τους δεν αλλάζει.

Γιατί δεν αλλάζεις απλά παίρνοντας γνώση.

Και ο Ιησούς, όταν κάλεσε τους μαθητές να
τον ακολουθήσουν,

δεν το έκανε όπως το κάνουμε εμείς, το
έκανε διαφορετικά, αλλά δεν το βλέπουμε.

Για παράδειγμα, αν διαβάσω το Μθ 28, όπου
είπε "πηγαίνετε, κάνετε μαθητές σε όλα

τα έθνη, βαφτίζοντας τους στο όνομα του
Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

διδάσκοντας τους να τηρούν όλα όσα σας
ενέτειλα"

Όταν το διαβάζεις αυτό "διδάσκοντας τους
να τηρούν όσα σας ενέτειλα",όταν διαβάζεις

"διδάσκοντας",με τα θρησκευτικά μας γυαλιά
με τη νοοτροπία μας, νομίζουμε ότι εννοεί

να καθόμαστε στον άμβωνα + να κηρύττουμε.
Αλλά ο Ιησούς δεν είχε άμβωνα για να

διδάξει στους ακόλουθους του. Όχι. Όταν ο
Ιησούς είπε "διδάσκοντας",η σωστή ερμηνεία

είναι "δείχνοντάς τους να τηρούν όσα σας
διέταξα" γιατί αυτό έκανε ο Ιησούς.

Είπε ακολουθήστε με και θα σας κάνω
ψαράδες ανθρώπων. Ακολουθήστε με.

Σε άλλο σημείο στον Λουκά λέει "ο μαθητής
δεν είναι πάνω από τον δάσκαλό του, αλλά

ο καθένας που είναι τέλεια εκπαιδευμένος
θα είναι σαν τον δάσκαλό του"

Ας μιλήσω γι αυτό. Ο Ιησούς είπε "ελάτε,
ακολουθήστε με και θα σας κάνω ψαράδες"

ελάτε, ακολουθήστε με, δείτε τι κάνω και
κάνετε το ίδιο, όπως εγώ.

Η λέξη ήταν "μαθητής του Ιησού", κληθήκαμε
να είμαστε μαθητές του Ιησού,

μαθητευόμενοι του Ιησού, γιατί η λέξη
μαθητής σημαίνει μαθητευόμενος,

κάποιος που μαθητεύει και ακολουθεί
τον δάσκαλο.

Η λέξη "μαθητής" συναντάται για πρώτη φορά
στη Βίβλο, σε μια δανέζικη Βίβλο υπάρχει

μια λέξη που εξηγεί τι σημαίνει "μαθητής"
και εκεί διαβάζω

"σε εκείνο τον καιρό η διδασκαλία συχνά
συνίστατο στο να ακολουθεί κάποιος έναν

δάσκαλο και να μαθαίνει από το παράδειγμά
του", μαθητευόμενος λοιπόν.

Γι'αυτό συχνά οι μαθητές αποκαλούσαν συχνά
τον Ιησού "δάσκαλο".

Διαβάζω ξανά "Εκείνες τις μέρες της Βίβλου
η διδασκαλία ήταν να ακολουθεί κάποιος

έναν δάσκαλο και να μαθαίνει από το
παράδειγμά του, οπότε ο μαθητής είναι

μαθητευόμενος. Αλλά σήμερα δεν διδάσκουμε
με αυτόν τον τρόπο.

Οι άνθρωποι κάθονται κάτω, κάθονται και
ακούν και παίρνουν πολλή γνώση

αλλά κληθήκαμε να κάνουμε μαθητές με τον
τρόπο του Ιησού, των πρώτων μαθητών.

Ελάτε να με ακολουθήσετε και θα σας δείξω
πως να το κάνετε, θα σας κάνω μαθητές

και θα γίνετε σαν τον δάσκαλο σας. Έτσι
πρέπει να γίνεται.

Πχ οι ηλεκτρολόγοι.. Αν θες να γίνεις
ηλεκτρολόγος, πως θα γίνεις?

Ναι, υπάρχει σχολή, αλλά δεν γίνεσαι
ηλεκτρολόγος μόνο διαβάζοντας βιβλία.

Όχι, στη σχολή μαθαίνεις κάποια πράγματα,
αλλά δεν φτάνει αυτό για να γίνεις ηλεκτρ.

Γίνεσαι ηλεκτρολόγος πιάνοντας δουλειά και
ακολουθώντας τον δάσκαλό και έπειτα είσαι

ένας μαθητευόμενος και σε παίρνει μαζί του
και σου δείχνει τι πρέπει να κάνεις.

Και μετά σου λέει "Τώρα είναι η σειρά σου
να το κάνεις κι εσύ", "Όχι έτσι, αλλιώς"

κι έτσι μαθαίνεις και μετά από λίγο καιρό
γίνεσαι σαν το δάσκαλό σου.

Τελειώνεις και είσαι ηλεκτρολόγος, μπορείς
πάρεις μαθητές και να εκπαιδεύσεις

κι άλλους σε αυτό. Αυτό είναι. Ο Ιησούς
είπε "ο μαθητής δεν είναι πάνω από τον

δασκαλό του, αλλά όλοι όσοι είναι καλά
εκπαιδευμένοι θα γίνουν σαν τον δάσκαλο.

Σήμερα, αν θες να γίνεις ηλεκτρολόγος, ή
να χτίζεις σπίτια, διάφορες δουλειές

το πετυχαίνεις, όχι κάθοντας και
διαβάζοντας βιβλία γι αυτό.

Το πετυχαίνεις ακολουθώντας κάποιον που
σου δείχνει πως να το κάνεις και μετά

μαθαίνεις κάνοντας, και όταν τελειώνεις,
γίνεσαι ίδιος με τον δάσκαλο.

Έτσι γίνεται σήμερα γιατί μόνο έτσι έχει
αποτέλεσμα, κι έτσι το έκανε κι ο Ιησούς,

όμως το κάνουμε έτσι στις εκκλησίες? Όχι,
σήμερα το κάνουμε πολύ διαφορετικά.

Έχουμε ανθρώπους που έρχονται και ακούν
το κήρυγμα.

Τους διδάσκουμε, αλλά τους δείχνουμε κάτι?
Όχι, τους δείχνουμε πως να διδάσκουν,

γι αυτό και έχουμε σήμερα καλούς κήρυκες
αλλά δεν μπορούν να ζήσουν τη ζωή, να

θεραπεύσουν, να βγάλουν δαιμόνια, δεν
υπακούν στον Ιησού, απλώς κάθονται στον

άμβωνα και κηρύττουν. Σε αυτό είναι καλοί
γιατί σε αυτό έμαθαν, κι εξαιτίας αυτού

έχουμε μια εκκλησία που είναι γεμάτη με
φόβο,γιατί αν έχεις πολλή γνώση και κανείς

δεν σου δείξει πως να το κάνεις και αν δεν
έχεις υπακοή πίσω από τη γνώση, τότε

αρχίζει ο φόνος και θα σας δώσω ένα
παράδειγμα από την πραγματική ζωή.

Φανταστείτε έναν ηλεκτρολόγο που το έκανε
τελείως διαφορετικά. Πήγε σε μια σχολή

όπου του έδωσαν ένα βιβλίο για τη δουλειά
του ηλεκτρολόγου και άρχισε να διαβάζει

γι αυτή τη δουλειά, μετά από 4 χρόνια έχει
διαβάσει όλο το βιβλίο τα έχει μελετήσει

όλα, έχει απομνημονεύσει το βιβλίο

και γνωρίζει πολλά γι αυτή τη δουλειά.
Ξέρει παρα πολλά αλλά δεν το έχει ακόμα

κάνει. Τελειώνει λοιπόν και του λένε

"Ορίστε ένα τηλέφωνο, τώρα είναι η δουλειά
σου, είσαι ηλεκτρολόγος "

και τους ευχαριστεί και μετά κάποιος τον
καλεί "έχω έναν φούρνο

που δεν λειτουργεί, θα έρθεις να το
κοιτάξεις?"

"Ναι θα έρθω" απαντάει αλλά είναι μόνος.

Είναι Δευτέρα, δεν είναι κανείς γύρω του,
κανείς να του δείξει πως να το κάνει.

Δεν το έχει ξανακάνει κι ας έχει διαβάσει
πολύ γι αυτό,δεν το έχει κάνει ποτέ πράξη.

Πηγαίνει εκεί, μια κυρία του λέει "αυτός
είναι ο φούρνος, δεν λειτουργεί"

Κοιτάζει τον φούρνο, είναι παλιός,δεν έχει
ξαναδεί τέτοιο φούρνο, έχει μόνο διαβάσει

για την δουλειά του ηλεκτρολόγου.
Τι να κάνει τώρα?

Θα φύγει μακρυά, γεμάτος φόβο, φοβάται
γιατί δεν το έχει ξανακάνει. Αλλά δεν

γίνεσαι έτσι ηλεκτρολόγος,δεν καταφέρνουμε
τίποτα έτσι, γιατί στον πραγματικό κόσμο

αυτός ο άνδρας θα διάβαζε για τη δουλειά
του ηλεκτρολόγου, αλλά θα έπρεπε

να ακολουθήσει τον δάσκαλό του που θα
πήγαινε να δει τον φούρνο,θα το είχε κάνει

πολλές φορές, πριν χρειαστεί να το κάνει
τελείως μόνος του.

και θα πήγαινε μετά σε ένα άλλο μέρος και
θα το έβλεπε πολλές φορές πριν του πουν

"κάντο τώρα μόνος σου" και θα προσπαθήσει
τότε, αλλά δεν θα είναι γεμάτος φόβο

γιατί θα ξέρει ότι είναι κάποιος δίπλα του
που ξέρει τι κάνει.

Οπότε αν κάνει κάποιο λάθος, θα τον
διορθώσει και θα το κάνει αλλιώς

και θα ξαναδοκιμάσει και όταν θα το κάνει
την πρώτη φορά, θα μπορεί να το

ξανακάνει και δεύτερη και τρίτη και μετά
θα το κάνει μόνος του και στο τέλος θα

γίνει σαν το δάσκαλό του. Αυτό είναι η
μαθητεία, με αυτόν τον τρόπο ο Ιησούς μας

είπε να διδάσκουμε. "Πηγαίνετε να διδάξετε
όσα σας έδειξα, ακολουθήστε με και θα σας

δείξω πως να το κάνετε".Αλλά το μόνο μέρος
που δεν το κάνουμε αυτό σήμερα, αν θες να

γίνεις ηλεκτρολόγος, ζωγράφος ή άλλα
πράγματα, το μόνο μέρος που νομίζουμε ότι

αν πάρεις πολλή γνώση θα ξέρεις και πως να
το κάνεις,είναι η εκκλησία.

Το μόνο μέρος είναι οι εκκλησίες.Πόσοι σου
έδειξαν πως να θεραπεύσεις τους ασθενείς?

Πόσοι σου έμαθαν πως να βαπτίζεις στο νερό

να παίρνεις ένα άτομο στο νερό και να
στέκεσαι πίσω του και να του δείχνεις

"έτσι γίνεται, βλέπεις? Τώρα παίρνεις τον
επόμενο, έτσι πρέπει να το κάνεις"

Πόσοι σου έδειξαν πως να βαπτίζεις
άλλους με Άγιο Πνεύμα?

Πχ"Τώρα προσεύχομαι,άνοιξε τα μάτια,κοίτα,
τώρα θα βαπτιστεί με Άγιο Πνεύμα, τώρα

κάντο εσύ, χαλάρωσε, εγώ είμαι εδώ, ο Θεός
είναι εδώ, το Πνεύμα είναι μέσα σου,

απλώς προσευχήσου". Πόσοι άνθρωποι το
διδάχθηκαν αυτό? Κανείς.

Πολλοί άνθρωποι δεν το έχουν αυτό και
γι αυτό ακούμε τόσα κηρύγματα, αλλά όταν

φεύγουμε από την εκκλησία και την Δευτέρα
πρέπει να κάνουμε αυτό που ακούσαμε,

γεμίζουμε με φόβο, γιατί ξαφνικά είμαστε
μόνοι και για πολλά χρόνια