< Return to Video

วิลเลี่ยม คัมแควมบ้า: สร้างกังหันจากกองขยะ

  • 0:00 - 0:03
    ขอบคุณครับ
  • 0:03 - 0:07
    2 ปีที่แล้ว ผมพูดที่เวที TED ที่เมืองอารุชา แทนซาเนีย
  • 0:07 - 0:12
    ผมบรรยายเรื่องสิ่งประดิษฐ์ ที่ผมภูมิใจที่สุดของผมแบบสั้นมากๆ
  • 0:12 - 0:16
    มันเป็นเครื่องจักรง่ายๆ ที่เปลี่ยนชีวิตผม
  • 0:16 - 0:18
    ก่อนหน้านั้น
  • 0:18 - 0:21
    ผมไม่เคยไปไหน ไกลๆจากบ้านของผม
  • 0:21 - 0:24
    ในมาลาวีมาก่อนเลย
  • 0:24 - 0:26
    ผมยังไม่เคยใช้คอมพิวเตอร์
  • 0:26 - 0:30
    ผมยังไม่เคยใช้อินเทอร์เน็ต
  • 0:30 - 0:35
    ในวันนั้นที่ขึ้นพูดบนเวที ผมประหม่ามาก
  • 0:35 - 0:39
    ผมลืมภาษาอังกฤษหมด
  • 0:39 - 0:41
    ผมอยากอาเจียนเลยด้วยซำ้
  • 0:41 - 0:45
    (หัวเราะ)
  • 0:45 - 0:49
    เป็นครั้งแรก ที่ผมถูกล้อมหน้าล้อมหลังด้วย 'อะซุงกู'
  • 0:49 - 0:51
    คนขาว น่ะครับ
  • 0:51 - 0:54
    (หัวเราะ)
  • 0:54 - 0:57
    ตอนนั้น มีบางเรื่องที่ผมคงจะไม่เล่าให้พวกคุณฟัง
  • 0:57 - 1:00
    แต่ตอนนี้ ผมรู้สึกสบายดีแล้วครับ
  • 1:00 - 1:03
    และผมอยากเล่าเรื่องนั้น ในวันนี้
  • 1:03 - 1:05
    ครอบครัวผมมีพี่น้องทั้งหมด 7 คน
  • 1:05 - 1:09
    ทุกคนเป็นผู้หญิง ยกเว้นผม
  • 1:09 - 1:14
    นี่คือรูปที่ผมถ่ายกับคุณพ่อ ตอนที่ผมยังเป็นเด็ก
  • 1:14 - 1:17
    ก่อนที่ผมจะค้นพบ ความมหัศจรรย์ของวิทยาศาสตร์นั้น
  • 1:17 - 1:19
    ผมเป็นเพียงแค่ชาวนาธรรมดาๆ
  • 1:19 - 1:22
    ในประเทศที่มีแต่ชาวนายากจน
  • 1:22 - 1:26
    เช่นเดียวกับทุกคน เราปลูกข้าวโพด
  • 1:26 - 1:31
    มีอยู่ปีหนึ่ง เราโชคร้ายมาก
  • 1:31 - 1:36
    ในปี 2001 เราเผชิญภัยแล้งอย่างหนัก
  • 1:36 - 1:43
    ในเวลา 5 เดือน ชาวมาลาวีก็เริ่มอดอยากจนตาย
  • 1:43 - 1:47
    ครอบครัวของผม ต้องกินอาหารแค่มื้อเดียวทั้งวัน ในตอนกลางคืน
  • 1:47 - 1:51
    พวกเราแต่ละคน ได้กินขนมปังนาซิมาแค่ 3 คำเท่านั้น
  • 1:51 - 1:53
    อาหารผ่านเข้าร่างกายเรา
  • 1:53 - 1:57
    จนเราหมดเนื้อหมดตัว
  • 1:57 - 2:00
    ในโรงเรียนมัธยม ประเทศมาลาวีนั้น
  • 2:00 - 2:02
    คุณต้องจ่ายค่าเล่าเรียนด้วย
  • 2:02 - 2:08
    เพราะว่าความหิวโหย ผมเลยต้องลาออกจากโรงเรียน
  • 2:08 - 2:10
    ผมมองดูพ่อผม
  • 2:10 - 2:12
    และมองดูไร่ที่แห้งผาก
  • 2:12 - 2:16
    มันเป็นอนาคต ที่ผมไม่สามารถยอมรับได้
  • 2:16 - 2:20
    ผมรู้สึกดีใจมาก ที่ได้เรียนในโรงเรียนมัธยม
  • 2:20 - 2:25
    ผมเลยตั้งใจว่า จะทำทุกอย่างเท่าที่เป็นไปได้
  • 2:25 - 2:27
    เพื่อให้ได้รับการศึกษา
  • 2:27 - 2:29
    ผมเลยไปห้องสมุด
  • 2:29 - 2:33
    ผมอ่านหนังสือ หนังสือวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะฟิสิกส์
  • 2:33 - 2:35
    ผมอ่านภาษาอังกฤษได้ไม่เก่งเท่าไหร่
  • 2:35 - 2:38
    ผมเลยใช้แผนภูมิ และรูปภาพ
  • 2:38 - 2:43
    เพื่อเรียนคำศัพท์ในหนังสือ
  • 2:43 - 2:47
    มีหนังสืออีกเล่มหนึ่ง ที่ทำให้ผมได้ความรู้เรื่องนั้นมา
  • 2:47 - 2:53
    มันเขียนว่า กังหันลมใช้สูบน้ำและผลิตไฟฟ้าได้
  • 2:53 - 2:56
    สูบน้ำก็หมายถึงชลประทาน
  • 2:56 - 2:58
    เป็นวิธีป้องกันจากความหิวโหย
  • 2:58 - 3:02
    ที่เรากำลังเผชิญอยู่ในตอนนั้น
  • 3:02 - 3:06
    ผมเลยตัดสินใจ สร้างกังหันลมขึ้นอันนึงด้วยตัวเอง
  • 3:06 - 3:09
    แต่ผมไม่มีวัสดุที่จะใช้
  • 3:09 - 3:11
    ผมเลยไปที่ลานทิ้งขยะ
  • 3:11 - 3:14
    ที่ซึ่งผมได้วัสดุของผม
  • 3:14 - 3:18
    หลายๆคน รวมถึงแม่ผม
  • 3:18 - 3:20
    บอกว่าผมบ้า
  • 3:20 - 3:22
    (หัวเราะ)
  • 3:22 - 3:24
    ผมเจอใบพัดรถแทรกเตอร์
  • 3:24 - 3:26
    โช้คอัพ ท่อพีวีซี
  • 3:26 - 3:29
    ผมใช้กรอบล้อจักรยาน
  • 3:29 - 3:33
    กับไดนาโมจักรยานยนต์เก่าๆ
  • 3:33 - 3:35
    เพื่อสร้างเครื่องจักรของผม
  • 3:35 - 3:38
    ตอนแรกจุดไฟติดได้หนึ่งหลอด
  • 3:38 - 3:41
    ต่อมาได้สี่หลอด
  • 3:41 - 3:46
    กับสวิทช์ พร้อมกระทั่งตัวตัดวงจร
  • 3:46 - 3:50
    สร้างตามมิเตอร์ไฟฟ้า
  • 3:50 - 3:54
    อีกเครื่องหนึ่ง ไว้สูบน้ำ
  • 3:54 - 3:57
    ทำชลประทาน
  • 3:57 - 4:00
    หลายคนเริ่มมาต่อแถวกันหน้าบ้านของผม
  • 4:00 - 4:02
    (หัวเราะ)
  • 4:02 - 4:04
    เพื่อชาร์จโทรศัพท์มือถือ
  • 4:04 - 4:08
    (ปรบมือ)
  • 4:08 - 4:10
    ผมก็ขจัดพวกเขาไม่ได้ด้วย
  • 4:10 - 4:12
    (หัวเราะ)
  • 4:12 - 4:15
    แล้วนักข่าวก็มาด้วย
  • 4:15 - 4:17
    ซึ่งนำไปสู่ นักเขียนเว็บบล็อก อีกหลายคน
  • 4:17 - 4:22
    แล้วก็นำไปสู่การรับโทรศัพท์จากอะไรบางอย่างชื่อ TED
  • 4:22 - 4:24
    ผมไม่เคยเห็นเครื่องบินมาก่อน
  • 4:24 - 4:27
    ผมไม่เคยนอนในโรงแรมมาก่อน
  • 4:27 - 4:31
    วันนั้น บนเวที ที่เมืองอารุชา
  • 4:31 - 4:34
    ผมเลยลืมภาษาอังกฤษหมด
  • 4:34 - 4:37
    ตอนนั้นผมพูดทำนองว่า
  • 4:37 - 4:41
    "ผมลองดู แล้วผมก็สร้างมัน"
  • 4:41 - 4:43
    ผมเลยอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
  • 4:43 - 4:46
    กับผู้คนข้างนอกนั้น ที่
  • 4:46 - 4:49
    เป็นคนแอฟริกา และยากจน เหมือนผม
  • 4:49 - 4:53
    คนที่กำลังต่อสู้ เพื่อทำความฝันให้เป็นจริง
  • 4:53 - 4:55
    ขอพระเจ้าอวยพระพร
  • 4:55 - 4:59
    สักวันหนึ่ง คุณอาจได้ดูสิ่งนี้ทางอินเทอร์เน็ต
  • 4:59 - 5:04
    ผมขอบอกคุณว่า จงเชื่อในตนเอง และศรัทธา
  • 5:04 - 5:06
    ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่ายอมแพ้
  • 5:06 - 5:08
    ขอบคุณครับ
  • 5:08 - 5:38
    (ปรบมือ)
Title:
วิลเลี่ยม คัมแควมบ้า: สร้างกังหันจากกองขยะ
Speaker:
William Kamkwamba
Description:

ด้วยอายุเพียง 14 ปี แม้จะยากจนข้นแค้น เด็กหนุ่มชาวมาลาวีคนหนึ่งได้สร้างกังหันลมขึ้นเพื่อผลิตไฟฟ้าให้ครอบครัวของเขา บัดนี้ด้วยวัย 22 ปี วิลเลี่ยม คัมแควมบ้ากลับมาบรรยายที่ TED อีกเป็นครั้งที่สอง และบอกเล่าเรื่องราวแสนจับใจของประดิษฐกรรมที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:39
Teerachart Prasert added a translation

Thai subtitles

Revisions