< Return to Video

William Kamkwamba: Hoe ik de wind oogstte

  • 0:00 - 0:03
    Dankuwel.
  • 0:03 - 0:07
    Twee jaar geleden stond ik op het TED-podium in Arusha, Tanzania.
  • 0:07 - 0:12
    Ik sprak er heel kort over een bouwsel van mij waar ik bijzonder trots op ben.
  • 0:12 - 0:16
    Het was een eenvoudige machine die mijn leven veranderde.
  • 0:16 - 0:18
    Voor die tijd
  • 0:18 - 0:21
    was ik nooit weggeweest van bij mij thuis
  • 0:21 - 0:24
    in Malawi.
  • 0:24 - 0:26
    Ik had nog nooit een computer gebruikt.
  • 0:26 - 0:30
    Ik had nog nooit een internet gezien.
  • 0:30 - 0:35
    Die dag op het podium was ik ongelofelijk nerveus.
  • 0:35 - 0:39
    Mijn Engels was ik kwijt,
  • 0:39 - 0:41
    ik moest haast overgeven.
  • 0:41 - 0:45
    (Gelach)
  • 0:45 - 0:49
    Ik had nog nooit zoveel azungu
  • 0:49 - 0:51
    blanken, om me heen gezien.
  • 0:51 - 0:54
    (Gelach)
  • 0:54 - 0:57
    Er was een verhaal dat ik toen niet wou vertellen.
  • 0:57 - 1:00
    Maar goed, ik voel me hier goed nu.
  • 1:00 - 1:03
    Vandaag zou ik het graag met jullie delen.
  • 1:03 - 1:05
    Bij mij thuis zijn we met zeven kinderen:
  • 1:05 - 1:09
    allemaal zussen, behalve ik.
  • 1:09 - 1:14
    Dit ben ik met mijn vader ik toen ik nog een klein jongetje was.
  • 1:14 - 1:17
    Voor ik de wonderen der wetenschap ontdekte
  • 1:17 - 1:19
    was ik gewoon een eenvoudige boer
  • 1:19 - 1:22
    in een land van arme boeren.
  • 1:22 - 1:26
    Zoals iedereen verbouwden we mais.
  • 1:26 - 1:31
    Op een bepaald moment hadden we een echt pechjaar.
  • 1:31 - 1:36
    In 2001 leden we onder een verschrikkelijke hongersnood.
  • 1:36 - 1:43
    Binnen de vijf maanden begonnen alle Malawiërs te sterven van de honger.
  • 1:43 - 1:47
    Bij ons thuis aten we één keer per dag, 's avonds.
  • 1:47 - 1:51
    Drie happen nsima maar voor elk van ons.
  • 1:51 - 1:53
    Het eten liep door ons lichaam.
  • 1:53 - 1:57
    Er bleef niet veel meer van ons over.
  • 1:57 - 2:00
    In Malawi moet je betalen
  • 2:00 - 2:02
    voor de middelbare school.
  • 2:02 - 2:08
    Door de honger moest ik de school laten voor wat ze was.
  • 2:08 - 2:10
    Ik keek naar mijn vader
  • 2:10 - 2:12
    en naar die verdroogde velden.
  • 2:12 - 2:16
    Zo'n toekomst kon ik niet aanvaarden.
  • 2:16 - 2:20
    Op de middelbare school had ik me heel gelukkig gevoeld.
  • 2:20 - 2:25
    Ik was vastbesloten al het mogelijke te doen
  • 2:25 - 2:27
    om onderwijs te krijgen.
  • 2:27 - 2:29
    Dus ik ging naar een bibliotheek.
  • 2:29 - 2:33
    Ik las boeken over wetenschap, over fysica in het bijzonder.
  • 2:33 - 2:35
    Engels lezen kon ik niet zo goed.
  • 2:35 - 2:38
    Ik gebruikte diagrammen en afbeeldingen
  • 2:38 - 2:43
    om de woorden eromheen te leren.
  • 2:43 - 2:47
    Een ander boek bracht me die kennis.
  • 2:47 - 2:53
    Daarin stond dat je met een windmolen water kon pompen en elektriciteit genereren.
  • 2:53 - 2:56
    Water pompen betekende irrigatie,
  • 2:56 - 2:58
    een middel tegen de honger
  • 2:58 - 3:02
    waaronder we tegen die tijd leden.
  • 3:02 - 3:06
    Ik besloot dus een windmolen voor mezelf te bouwen,
  • 3:06 - 3:09
    alleen had ik het nodige materiaal niet.
  • 3:09 - 3:11
    Daarom ging ik naar een sloperij.
  • 3:11 - 3:14
    Daar vond ik wat ik nodig had.
  • 3:14 - 3:18
    Veel mensen, mijn moeder incluis,
  • 3:18 - 3:20
    zeiden dat ik gek was.
  • 3:20 - 3:22
    (Gelach)
  • 3:22 - 3:24
    I vond een tractorventilator,
  • 3:24 - 3:26
    een schokdemper en pvc-buizen.
  • 3:26 - 3:29
    Met een fietsframe
  • 3:29 - 3:33
    en een oude fietsdynamo
  • 3:33 - 3:35
    bouwde ik mijn machine.
  • 3:35 - 3:38
    Eerst was er één lamp,
  • 3:38 - 3:41
    dan vier lampen,
  • 3:41 - 3:46
    met schakelaar, en zelfs een stroomonderbreker,
  • 3:46 - 3:50
    naar model van een elektriciteitsrekening.
  • 3:50 - 3:54
    Een andere machine pompt water
  • 3:54 - 3:57
    voor irrigatie.
  • 3:57 - 4:00
    Er begonnen rijen mensen aan te schuiven aan mijn huis
  • 4:00 - 4:02
    (Gelach)
  • 4:02 - 4:04
    om hun mobiele telefoons op te laden.
  • 4:04 - 4:08
    (Applaus)
  • 4:08 - 4:10
    Ik raakte ze maar niet kwijt.
  • 4:10 - 4:12
    (Gelach)
  • 4:12 - 4:15
    En de journalisten kwamen ook,
  • 4:15 - 4:17
    en door hen de bloggers
  • 4:17 - 4:22
    en uiteindelijk een telefoontje van een organisatie met de naam TED.
  • 4:22 - 4:24
    Ik had nog nooit in mijn leven een vliegtuig gezien,
  • 4:24 - 4:27
    nog nooit in een hotel geslapen.
  • 4:27 - 4:31
    Dus die dag, op het podium in Arusha,
  • 4:31 - 4:34
    voelde ik mijn kennis van het Engels aan me ontsnappen
  • 4:34 - 4:37
    en zei ik iets in de lijn van
  • 4:37 - 4:41
    "Ik heb het geprobeerd. En het is me gelukt."
  • 4:41 - 4:43
    Dus ik zou graag iets meegeven
  • 4:43 - 4:46
    aan alle mensen daarachter, mensen zoals ik,
  • 4:46 - 4:49
    aan de Afrikanen, en aan de armen
  • 4:49 - 4:53
    die knokken om hun dromen te realiseren,
  • 4:53 - 4:55
    God zegene hen.
  • 4:55 - 4:59
    Misschien zal je dit ooit op het internet zien.
  • 4:59 - 5:04
    Ik zeg je: vertrouw in jezelf en geloof.
  • 5:04 - 5:06
    Wat er ook gebeurt, geef niet op.
  • 5:06 - 5:08
    Dankuwel.
  • 5:08 - 5:38
    (Applaus)
Title:
William Kamkwamba: Hoe ik de wind oogstte
Speaker:
William Kamkwamba
Description:

Op zijn veertiende, geplaagd door armoe en honger, bouwde een jongen uit Malawi een windmolen om zijn thuis van stroom te voorzien. William Kamkwamba is nu 22 en spreekt voor de tweede keer op TED. In zijn eigen woorden doet hij het ontroerende verhaal over hoe uitvindingen zijn leven veranderden.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:39
Mark Van den Borre added a translation

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.