< Return to Video

Vilhelmo Kamkŭamba: Kiel mi jungis la venton

  • 0:00 - 0:03
    Dankon.
  • 0:03 - 0:07
    Antaŭ du jaroj, sur la TED-a sceno de Aruŝa, Tanzanio,
  • 0:07 - 0:12
    mi tre mallonge parolis pri unu el miaj plej prifierindaj kreitaĵoj,
  • 0:12 - 0:16
    simpla maŝino, kiu ŝanĝis mian vivon.
  • 0:16 - 0:18
    Antaŭe,
  • 0:18 - 0:21
    mi neniam estis forlasinta mian hejmon
  • 0:21 - 0:24
    en Malavio.
  • 0:24 - 0:26
    Mi neniam estis uzinta komputilon
  • 0:26 - 0:30
    nek estis vidinta interreton.
  • 0:30 - 0:35
    Sursceneje, tiun tagon, tiom nervoza mi estis,
  • 0:35 - 0:39
    ke mi forgesis kiel paroli angle,
  • 0:39 - 0:41
    kaj sentis emon vomi.
  • 0:41 - 0:45
    (Ridoj)
  • 0:45 - 0:49
    Neniam estis vidinta mi tiom da azungu
  • 0:49 - 0:51
    – blankuloj.
  • 0:51 - 0:54
    (Ridoj)
  • 0:54 - 0:57
    Tiam, dramajn cirkonstancojn mi preferis prisilenti.
  • 0:57 - 1:00
    Hodiaŭ, kompense, ŝanĝiĝis la situacio,
  • 1:00 - 1:03
    kaj mi pretas konigi ilin al vi.
  • 1:03 - 1:05
    Nia familio konsistas el sep geinfanoj,
  • 1:05 - 1:09
    ĉiuj filinoj krom mi.
  • 1:09 - 1:14
    Jen mi estas, bubo, kun mia patro.
  • 1:14 - 1:17
    Antaŭ ol malkovri la mirindaĵojn de la scienco,
  • 1:17 - 1:19
    mi estis nur terkultivisto
  • 1:19 - 1:22
    en lando de malriĉaj terkultivistoj.
  • 1:22 - 1:26
    Kiel ĉiuj ĉirkaŭ ni, ni kreskigis maizon.
  • 1:26 - 1:31
    Alvenis jaro, kiam ni tre malbonŝancis.
  • 1:31 - 1:36
    En 2001, ni travivis teruran malsategon.
  • 1:36 - 1:43
    En kvin monatoj, Malavianoj komencis morti pro tio.
  • 1:43 - 1:47
    Mia familio manĝis nur unufoje tage, en la vespero.
  • 1:47 - 1:51
    Nur tri plenbuŝoj de nsima por ĉiu el ni.
  • 1:51 - 1:53
    La manĝaĵo apenaŭ nutris nin.
  • 1:53 - 1:57
    Ni lante konsumiĝis.
  • 1:57 - 2:00
    En Malavio, oni devas pagi
  • 2:00 - 2:02
    por ĉeesti la mezlernejon.
  • 2:02 - 2:08
    La malsato devigis min forlasi ĝin.
  • 2:08 - 2:10
    Rigardante mian patron
  • 2:10 - 2:12
    kaj la sekajn kampojn, mi pensis,
  • 2:12 - 2:16
    ke estontecon tian mi ne povas akcepti.
  • 2:16 - 2:20
    Mi tre ŝatis la mezlernejon,
  • 2:20 - 2:25
    kaj pretis fari ion ajn
  • 2:25 - 2:27
    por ricevi edukadon.
  • 2:27 - 2:29
    Mi tial vizitis bibliotekon.
  • 2:29 - 2:33
    Mi legis sciencajn librojn, precipe pri fiziko.
  • 2:33 - 2:35
    Mi ne tre bone legadis angle,
  • 2:35 - 2:38
    kaj lernis vortojn
  • 2:38 - 2:43
    per skemoj kaj bildoj.
  • 2:43 - 2:47
    Iu libro kaptis mian atenton. Ĝi diris,
  • 2:47 - 2:53
    ke ventoturbino povas pumpi akvon kaj generi elektron.
  • 2:53 - 2:56
    Akvopumpado signifas irigacion,
  • 2:56 - 2:58
    ŝirmilo kontraŭ la malsato,
  • 2:58 - 3:02
    kiun ni tiam spertis.
  • 3:02 - 3:06
    Mi do decidis starigi mem ventoturbinon.
  • 3:06 - 3:09
    Ne havante materialojn,
  • 3:09 - 3:11
    mi iris al rubaĵejo, kie
  • 3:11 - 3:14
    mi trovis ĉion, kion mi bezonas.
  • 3:14 - 3:18
    Pluraj, inkluzive de mia patrino,
  • 3:18 - 3:20
    diris, ke mi frenezas.
  • 3:20 - 3:22
    (Ridoj)
  • 3:22 - 3:24
    Mi trovis traktoran ventolilon,
  • 3:24 - 3:26
    amortizilon, plastajn duktojn…
  • 3:26 - 3:29
    Per bicikla kadro
  • 3:29 - 3:33
    kaj malnova bicikla dinamo,
  • 3:33 - 3:35
    mi konstruis mian maŝinon.
  • 3:35 - 3:38
    Por unu lampo, komence.
  • 3:38 - 3:41
    Kaj poste, kvar lampoj,
  • 3:41 - 3:46
    kun ŝaltiloj, kaj eĉ cirkvitrompilo,
  • 3:46 - 3:50
    modeligita laŭ elektra sonorilo.
  • 3:50 - 3:54
    Alia maŝino pumpas akvon
  • 3:54 - 3:57
    por irigacio.
  • 3:57 - 4:00
    Homoj ekenviciĝis antaŭ mia domo
  • 4:00 - 4:02
    (Ridoj)
  • 4:02 - 4:04
    por reŝargi siajn poŝtelefonojn.
  • 4:04 - 4:08
    (Aplaŭdoj)
  • 4:08 - 4:10
    Neforigeblaj ili estis.
  • 4:10 - 4:12
    (Ridoj)
  • 4:12 - 4:15
    Kaj ankaŭ ĵurnalistoj venis,
  • 4:15 - 4:17
    kuntrenante blogistojn,
  • 4:17 - 4:22
    kaj baldaŭ mi ricevis alvokon de io nomata TED.
  • 4:22 - 4:24
    Mi neniam estis vidinta aviadilon antaŭe,
  • 4:24 - 4:27
    neniam estis dorminta en hotelo.
  • 4:27 - 4:31
    Sursceneje, tiun tagon en Aruŝa,
  • 4:31 - 4:34
    forgesinte kiel paroli angle,
  • 4:34 - 4:37
    mi nur povis balbuti:
  • 4:37 - 4:41
    «Mi provis, kaj konstruis ĝin».
  • 4:41 - 4:43
    Do mi volas diri ion gravan
  • 4:43 - 4:46
    al ĉiuj, kiuj estas kiel mi,
  • 4:46 - 4:49
    al Afrikanoj, kaj malriĉuloj
  • 4:49 - 4:53
    luktantaj por efektivigi siajn revojn.
  • 4:53 - 4:55
    Dio benu vin.
  • 4:55 - 4:59
    Eble iam vi vidos tion interrete. Mi diras al vi:
  • 4:59 - 5:04
    fidu al vi mem kaj kredu je viaj revoj.
  • 5:04 - 5:06
    Sendepende de kio okazas, neniam rezignu.
  • 5:06 - 5:08
    Dankon.
  • 5:08 - 5:38
    (Aplaŭdoj)
Title:
Vilhelmo Kamkŭamba: Kiel mi jungis la venton
Speaker:
William Kamkwamba
Description:

Pelita de malriĉeco kaj malsatego, 14-jara Vilhelmo Kamkŭamba starigis ventoturbinon por sia hejmo kaj familio. La nun 22-jara Malaviano duan fojon prelegas ĉe TED, kaj rakontas propravorte kaj emocie kiel inventaĵo ŝanĝis lian vivon.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:39
Stéphane Brault added a translation

Esperanto subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.