Return to Video

Empatiyi nasıl öğretirsiniz?- Jonathan Juravich

  • 0:07 - 0:09
    Anne ve babası çalışan
    bir çocuk olarak büyüdüm.
  • 0:09 - 0:11
    Programları her zaman uyuşmuyordu
  • 0:11 - 0:15
    bundan dolayı abimle birlikte
    öğleden sonralarını ve uzun yaz günlerini
  • 0:15 - 0:17
    dedemlerin evinde geçirirdik.
  • 0:17 - 0:21
    Orası eşyaları ait oldukları yere koymanız
    ve yerde bırakmadığınızdan
  • 0:21 - 0:24
    emin olmanız gereken bir yerdi.
  • 0:24 - 0:27
    Sebebi dedemlerin katı kuralları
    olması değildi.
  • 0:27 - 0:29
    Büyükkannem Josie kördü.
  • 0:30 - 0:32
    Eğer düzeni bozup
  • 0:32 - 0:35
    eşyaları ait oldukları yerlerine koymazsak
  • 0:35 - 0:38
    kafa karışıklığına, hüsrana
  • 0:38 - 0:40
    ya da fiziksel zarara sebep olabilirdi.
  • 0:40 - 0:45
    Küçük bir çocukken,
    görüşüm olmadan boşlukta gezinmenin
  • 0:45 - 0:47
    nasıl bir his olduğunu
    anlamaya çalışırdım.
  • 0:47 - 0:49
    Gözlerimi sımsıkı kapatıp
  • 0:50 - 0:54
    dedemlerin oturma odasının
    nasıl gözüktüğünü hatırlamaya çalışırdım.
  • 0:54 - 0:58
    Sandalyeye, sonra lambaya,
    ondan sonra duvara çarpana kadar
  • 0:58 - 1:04
    küçük ellerimi önüme uzatarak yürürdüm.
  • 1:04 - 1:08
    O zaman ona çok büyük saygı duyardım.
  • 1:09 - 1:11
    Abimle birlikte tüm günü
  • 1:11 - 1:13
    dedemlerde geçireceğimiz zamanlarda
  • 1:13 - 1:16
    VHS kasetlerimizi de getirirdik,
  • 1:16 - 1:19
    hani şu DVD ve yayın hizmetleri
    öncesi olanlardan.
  • 1:19 - 1:23
    Hepsi değilse bile çoğu Disney filmiydi,
  • 1:23 - 1:27
    80'lerin sonunda 90'ların başında yaşayan
    Amerikalı çocuklardık.
  • 1:27 - 1:31
    Parlak kırmızı halının üzerine otururduk
    ve içinde bulunduğu ünitenin
  • 1:31 - 1:34
    kendisinden de geniş olan
    televizyonu izlerdik.
  • 1:34 - 1:36
    Yemekleri hazırlarken
  • 1:36 - 1:39
    büyükkannem içeri gelip
    tv koltuğuna oturup,
  • 1:39 - 1:43
    ekranda olan biteni kast ederek
  • 1:43 - 1:46
    "Hikâyelerinizi anlatın." derdi.
  • 1:46 - 1:50
    En çok sevdiğimiz Aladdin idi.
  • 1:50 - 1:52
    Arka plandaki çölü,
    karakterlerin kıyafetlerini
  • 1:52 - 1:55
    ve yüzlerindeki ifadeleri anlatırdım.
  • 1:55 - 1:59
    "Tamamen yeni bir dünya"yı anlatırken
    bulutlara doğru yol aldığımız
  • 1:59 - 2:02
    büyülü halı seyahatimizde
    gülümsediğini hatırlayabiliyorum.
  • 2:02 - 2:06
    Dışlanmış hissetmesin, izlediklerimizin
    bir parçası olsun istiyordum.
  • 2:06 - 2:12
    Bu, empati duyguma yanıt vermemdendi.
  • 2:13 - 2:16
    Büyükannemle olan ilişkim
  • 2:16 - 2:18
    ve izlediğimiz Disney filmleri vasıtasıyla
  • 2:18 - 2:20
    empatiyi öğrendiğim
    eşsiz bir çocukluk geçirdim.
  • 2:20 - 2:24
    Herkesin böyle bir tecrübesi
    olmadığını biliyorum.
  • 2:24 - 2:27
    Çocuklarımıza empatik bağlar
    kurmaları için
  • 2:27 - 2:30
    teşvik edici fırsatlar sunmanın
  • 2:30 - 2:34
    önemli ve kritik olduğuna inanıyorum.
  • 2:34 - 2:39
    Küçük bir not, empati kelimesinin
    kendi yüküyle geldiğini biliyorum.
  • 2:39 - 2:42
    Belki çevrenizde çok
    dile geldiğinden dolayı
  • 2:42 - 2:44
    sıkıldığınız bir kelime
  • 2:44 - 2:46
    ya da tamamen anlamını kaybetti.
  • 2:46 - 2:50
    Belki empatinin, öğrencilerle
    paylaşılması gereken
  • 2:50 - 2:53
    bir "sosyal yetenek" olduğunu duydununz.
  • 2:53 - 2:56
    Sosyal yetenek diye küçümsenmemesi
    gerektiğini garanti ederim.
  • 2:56 - 3:00
    Aksine, insan olmanın
    ne anlama geldiğini öğrenmemiz açısından
  • 3:00 - 3:02
    bilenmesi gereken kritik bir yetenek.
  • 3:02 - 3:04
    İlk öğretimde sanat eğitmeniyim.
  • 3:04 - 3:07
    Öğrencilerime; sanatçılar, kültür
    ve sanat materyallerinin
  • 3:07 - 3:09
    amaçlı kullanımlarını öğretiyorum.
  • 3:09 - 3:12
    Ayrıca onları, karakter eğitimi
  • 3:12 - 3:15
    ve özellikle empati hakkında
    konuşmaya yönlendirmeyi
  • 3:15 - 3:17
    görevim olarak görüyorum.
  • 3:17 - 3:21
    En küçük çocuğumuza empatiyi
    genellikle nasıl tanımlıyoruz?
  • 3:22 - 3:23
    Düşünün.
  • 3:23 - 3:25
    Sıklıkla şunu kullanıyor olabilirsiniz:
  • 3:25 - 3:28
    "Onun ayakkabılarıyla yürümeyi dene."
  • 3:28 - 3:30
    Tabi mecazen işe yarıyor
  • 3:30 - 3:33
    ama şuan kendinizi bir anaokulu
    öğrencisinin zihnine koymanızı istiyorum
  • 3:33 - 3:35
    Anaokullu şöyle düşünebilir:
  • 3:35 - 3:39
    "Neden başka birinin
    ayakkabılarını giyeyim ki?
  • 3:39 - 3:40
    Bu onlar için tuhaf,
  • 3:40 - 3:45
    böylesi çok önemli bir konu için
    kullandığımız dili anlamıyorlar.
  • 3:45 - 3:48
    Hatta "başkalarının duygularını
    anlayıp paylaşmak" gibi
  • 3:48 - 3:51
    basitleştirilmiş bir tanım bile
  • 3:51 - 3:54
    5 yaşındaki birinin
    içselleştirmesi için çok zor.
  • 3:54 - 3:59
    Bunun yerine uygulamalı,
    gözlemlenebilir davranışlar hakkında
  • 3:59 - 4:02
    çok amaçlı konuşmalar gereklidir.
  • 4:02 - 4:06
    Sınıftayken, arkadaşlarımla parktayken,
  • 4:06 - 4:09
    büyükanneme, benden farklı görünen birine,
  • 4:09 - 4:11
    benden farklı davranan birine
  • 4:11 - 4:13
    nasıl empati kurabilirim?
  • 4:14 - 4:17
    Bir sene önce,
    okulda meslektaşlarımla oturuyordum
  • 4:17 - 4:19
    ve karakter eğitimi hakkında konuşuyorduk.
  • 4:19 - 4:22
    Okul çapında bir müfredat geliştiriyorduk,
  • 4:22 - 4:26
    tanımlar ve açıklamalar hakkında
    konuşup duruyorduk.
  • 4:26 - 4:30
    Bir yaz akşamı, odadaki herkese dank etti.
  • 4:30 - 4:36
    Empatinin köklerinin farkındalığa
    dayandığını konusunda gözümüz açıldı.
  • 4:37 - 4:41
    Farkındalık:
    "etrafında ve içinde olup bitenin
  • 4:41 - 4:44
    bir seçim yapabilmek adına
    farkında olmak."
  • 4:44 - 4:48
    Bir yanıt alabilirsin, empatik bir yanıt.
  • 4:48 - 4:53
    Ama önce, kendimiz farkında olmalıyız.
  • 4:54 - 4:57
    Ailemizde market alış verişini
    yapan kişi benim.
  • 4:57 - 5:01
    Listemi alıp bütçeyi aşmamaya çalışırken
    avın tadını çıkarıyorum,
  • 5:01 - 5:03
    ki çoğunlukla aşmam.
  • 5:03 - 5:06
    Bir hafta, yeni peçeteye
    ihtiyacımız olduğu söylendi.
  • 5:06 - 5:10
    Bu resimli güzelliklere denk geldim.
  • 5:10 - 5:11
    Bunlar iletişim peçeteleri.
  • 5:11 - 5:14
    Masanın etrafında dolaşırken
    onlardan gerçekten çok keyif aldık.
  • 5:14 - 5:17
    Her akşam, yemek vakti
    gidip onları cevaplar,
  • 5:17 - 5:20
    birlikte eğlenir ve gülerdik.
  • 5:20 - 5:24
    Bu beni, ailemle sahip olduğum
  • 5:24 - 5:27
    çok amaçlı bir öğretim fırsatıyla
    ilgili düşündürdü.
  • 5:27 - 5:31
    Böylece sıklıkla hislerimiz hakkında
    konuştuğumuzu düşündüm:
  • 5:31 - 5:33
    "Mutluyum." "Üzgünüm."
  • 5:33 - 5:37
    Neden bu şekilde hissettiğimizi konuşmak
    için birlikte vakit geçiriyor muyuz?
  • 5:37 - 5:41
    Bu şekilde 5 yaşındaki kızıma,
  • 5:41 - 5:44
    okulda gününün nasıl geçtiğini
    şöyle sormaya başladım:
  • 5:44 - 5:47
    "Gününün gururlu geçen bir kısmını anlat.
  • 5:48 - 5:51
    Gününün bıkmış olduğun bir kısmını anlat.
  • 5:51 - 5:55
    Gününün gerçekten heyecanlandığın
    bir kısmını anlat." dedim.
  • 5:55 - 5:59
    Başka akşamlar farklı
    bir duygu ve hissi sordum.
  • 5:59 - 6:01
    Favorim "Gününün gülmekten
    yerlere yattığın
  • 6:01 - 6:03
    bir kısmını anlat."
  • 6:04 - 6:07
    Yetişkin olarak bende ona,
  • 6:07 - 6:11
    gün içerisinde korktuğum, gururlu olduğum
  • 6:11 - 6:14
    ve kesinlikle gülmekten yerlere yattığım
    anlar olduğunu
  • 6:14 - 6:18
    söylediğimden emin oluyordum.
  • 6:19 - 6:24
    Bilirsiniz, o akıllı.
    Gerçekten akıllı.
  • 6:24 - 6:29
    Bir gün, "Gününün üzgün olduğun
    bir kısmını anlat." dedim.
  • 6:29 - 6:32
    O da: " Üzgün değildim
  • 6:32 - 6:37
    ama arkadaşım Ellie magnet legolarla
    oynayamadığı için üzgündü." dedi.
  • 6:37 - 6:42
    Görüyorsunuz, davranış gözlemlemesi
    ve diğerlerinin duyguları
  • 6:42 - 6:46
    bir birey ve arkadaş olarak
    onun bir parçası oldu.
  • 6:47 - 6:51
    Bunların hepsi başkalarına karşı
    farkındalık kazanmaya yol açıyor.
  • 6:52 - 6:54
    Harvey Kasırgası Houston'a vurduğunda
  • 6:54 - 6:57
    mimari hakkında bir ünite işliyordum.
  • 6:57 - 6:59
    4. sınıf öğrencilerimleydim,
  • 6:59 - 7:02
    birkaç 4. sınıf öğrencim sınıfa gelip
  • 7:02 - 7:04
    bu doğal afetin
  • 7:04 - 7:07
    şehirdeki binaları
    nasıl etkileyeceğini sordu.
  • 7:07 - 7:11
    Bizi başka sohbetlere yönlendiren
    sorular soruyorlardı
  • 7:11 - 7:14
    ve kısa süre sonra elementlerin
    orada yaşayan insanları
  • 7:14 - 7:16
    nasıl etkileyeceği hakkında konuşuyorduk.
  • 7:16 - 7:21
    Çok geçmeden tüm sınıf sohbete dahil oldu,
  • 7:21 - 7:25
    onlar hikâyeyi Houston'daki
    sanat odasına çevirip,
  • 7:25 - 7:28
    böyle bir durumda
    sanat malzemelerine, eşyalara
  • 7:28 - 7:31
    ve zaman harcadıkları onca sanat eserinin
  • 7:32 - 7:36
    başına gelse ne olacağıyla ilgili
    konuşmaya başlarken
  • 7:36 - 7:41
    kendilerini neredeyse olayın içinde
    bulmalarını, oturup dinledim.
  • 7:41 - 7:45
    Dinlerken onlara başka
    bir fırsat sunmak istedim,
  • 7:45 - 7:49
    düşüncelerini ve hislerini
    sanatsal bir şekilde işleme fırsatı.
  • 7:50 - 7:54
    Bende onları, eşyaları, odaları
    ve evleri puantiyeyle kaplayan
  • 7:54 - 7:58
    iki sanatçıyla tanıştırdım.
  • 7:59 - 8:03
    Bu sanatçılar, birlik-beraberlik, travma
  • 8:03 - 8:05
    ve topluluk hakkında konuşuyor.
  • 8:05 - 8:09
    Sonuç olarak, 1,5 metre uzunluğundaki
    bu evi oluşturduk.
  • 8:10 - 8:13
    Bunlar puantiyeden çok daha fazlası-
  • 8:13 - 8:17
    her nokta 4. sınıf öğrencilerinin
    Houston'daki okula bağışladığı
  • 8:17 - 8:21
    sanat malzemesini temsil ediyor.
  • 8:21 - 8:28
    Gördüğünüz gibi sağlık ya da yemek
    malzemesi değil sanat malzemesiydi.
  • 8:28 - 8:31
    Onlara çok gerçekçi geldi.
  • 8:31 - 8:34
    Sanat odamızın amacı;
  • 8:34 - 8:40
    eğlenirken güvenli ortamında kendileri,
    topluluk ve dünya hakkında şeyler
  • 8:40 - 8:42
    öğrenebilecekleri bir yer olması.
  • 8:42 - 8:45
    Houston'da bu fırsatlardan
    yararlanma şansı olmayacak
  • 8:45 - 8:48
    çocukların olma düşüncesi
  • 8:48 - 8:50
    onlara cidden dokundu.
  • 8:50 - 8:53
    Onlar için gerçek oldu.
  • 8:53 - 8:57
    Görüyorsunuz ki bu düşünceler,
    empati hisleri
  • 8:57 - 9:00
    nesnel uygulamaya yol açtı.
  • 9:01 - 9:04
    Farkındalıkları nesnel uygulamaya
    yol açtı.
  • 9:06 - 9:10
    Artık yerde büyükannemin önünde
    oturup Disney filmleri izlemiyorum.
  • 9:10 - 9:12
    O günler eskide kaldı.
  • 9:12 - 9:18
    Şimdi yerde 5 yaşındaki kızımın
    yanında oturuyorum, onun adı da Josie.
  • 9:18 - 9:22
    Aladdin ve Jasmine 'nin uçan halıda
    seyahatlerini izliyoruz.
  • 9:23 - 9:26
    Halının derin bir dalış yaptığı
  • 9:26 - 9:32
    ve Prenses Jasmine'nin korkudan elleriyle
    gözlerini kapattığı bir sahne var.
  • 9:34 - 9:38
    Prenses ekranda yapıyor,
    beş yaşındaki kızımsa yanımda.
  • 9:39 - 9:42
    Çizilmiş prenses için empati duyuyor,
  • 9:43 - 9:46
    korkuyu onunla birlikte deneyimliyor.
  • 9:47 - 9:52
    O anda Aladdin Jasmine'e şöyle diyor:
  • 9:52 - 9:58
    "Sakın gözlerini kapatayım deme!"
    ve ellerini gözünden çekip
  • 9:58 - 10:01
    etrafındakileri tatması için
    gözlerini açıyor.
  • 10:02 - 10:07
    Bende aynısını 5 yaşındaki
    kızımla yapıyorum.
  • 10:07 - 10:09
    Parmaklarını yüzünden çekiyorum.
  • 10:09 - 10:14
    Çocuklarımızın gözlerini
    etraflarındaki dünyaya açıp,
  • 10:14 - 10:21
    onları fırsatlar, düşünceler,
    eylemler ve ilişkilerle meşgul etmek
  • 10:21 - 10:24
    sadece "başkalarının ayakkabılarıyla
    yürümeyi" değil
  • 10:24 - 10:28
    yaşamlarını diğer insanları kendilerinden
    fazla düşünerek yaşamalarını sağlar.
  • 10:28 - 10:29
    Teşekkürler.
Title:
Empatiyi nasıl öğretirsiniz?- Jonathan Juravich
Description:

Anasınıfına giden bir çocuğa " başka birinin ayakkabılarıyla yürü" derseniz kafası karışabilir. Neden başkasının ayakkabısını giysinler ki? Ya ayakkabı numaraları farklıysa? 2018 Ohio Eyaleti Yılın Öğretmeni ve sanat eğitmeni Jonathan Juravich, empatiyi öğretmek için basmakalıp sözlerin ötesinde yollar bulmak ve başkalarına eylemlerle farkındalık kazandırmak ile ilgileniyor. Jonathan, sınıftaki ve evdeki tecrübelerinden yola çıkarak, öğrencilerin duygularını tanımlamaya ve başkalarının hislerini dikkate almaya yardımcı olması için kullandığı birkaç alıştırmayı anlatıyor.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TED-Ed
Duration:
10:36

Turkish subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.