Από λικνο στο λίκνο (βιομιμιτικό) σχεδιασμό

Ο περιβαλλοντολογικός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής Γουίλιαμ ΜακΝτόνα ρωτάει πώς θα έμοιαζαν τα κτίρια και τα προιόντα μας εαν οι σχεδιαστές είχαν κατα νού «όλα τα παιδιά, όλα τα είδη, για πάντα».

Το 1962, με το "Σαϊλεντ Σπρινγκ" (Ήσυχη Άνοιξη) του Ράσελ Κάρσον

Σκέφτομαι για ανθρώπους σαν και εμένα στον κόσμο της δημιουργίας

το καναρίνι στο ορυχείο δεν τραγουδούσε.

Οπότε η ερώτηση ότι μπορεί να μην έχουμε πουλιά

κυριάρχησε σε όσους από εμάς αναρωτιόμαστε

και ψάχνουμε για τα πουλιά που όπως φαίνεται έχουν όλα εξαφανιστεί.

Και η ερώτηση ήταν, τραγουδούσαν τα πουλιά;

Δεν είμαι επιστήμονας, να ξεκαθαριστεί αυτό.

Αλλα ξέρετε, μόλις λέγαμε για το τι μπορεί να είναι ένα πουλί.

Τί είναι ένα πουλί;

Στο δικό μου κόσμο είναι μία λαστιχένια πάπια.

Έρχετε στη Καλιφόρνια με μία προειδοποίηση...

"Αυτό το προιόν περιέχει χημικά γνωστά στην Πολιτεία της Καλιφόρνια

για την πρόκληση καρκίνου και γεννετήσιων ατελειών ή άλλων αναπαραγωγικών προβλημάτων."

Αυτό είναι ένα πουλί.

Τί είδος κουλτούρας θα μπορούσε να παράγει ένα προιόν σαν και αυτό

μετά να του βάλει μια ετικέτα και να το πουλήσει σε παιδιά;

Νομίζω ότι έχουμε ένα σχεδιαστικό πρόβλημα

Κάποιος άκουσε την εξάωρη ομιλία μου

ονόματι "Οι Διάλογοι του Μοντισέλο" στο NPR, και μου έστειλε αυτό σαν ευχαριστήριο σημείωμα --

¨Συνειδητοποιούμε οτι το σχέδιο είναι ενα σινιάλο πρόθεσης,

αλλά συνάμα πρέπει να εμφανιστεί μέσα σε ένα κόσμο,

και πρέπει να καταλάβουμε οτι κόσμος για να

εμποτίσει τα σχέδιά μας με έμφυτη ευφυία,

και όπως βλέπουμε στο παρελθόν στη βάση των πεπραγμένων

στην οποία σχεδιάζουμε, εμείς κατα κάποιο τρόπο, πρεπει να πάμε σε μια αρχέγονη κατάσταση

για να καταλάβουμε το λειτουργικό σύστημα και το πλαίσιο συνθηκών ενός πλανήτη,

και πιστεύω ότι η έκπληξη βρίσκετε στα καλά νέα που βρίσκονται εκεί,

γιατί τα νέα είναι τα νέα της αφθονίας,

και όχι τα νέα των ορίων,

και πιστεύω ότι όπως η κουλτούρα μας προς το παρόν βασανίζεται

με τυρρανίες και ανυσηχίες πάνω σε όρια και φόβο,

μπορούμε να προσθέσουμε αυτην την άλλη διάσταση της αφθονίας που είναι συνεπής,

οδηγούμενη από τον ήλιο,και να φανταστούμε

πως θα ήταν να μοιραζόμασταν."

Ωραίο αυτό που είδαμε.

Ήταν μόνο μία πρόταση.

Ο Χένρυ Τζέιμς θα ήταν υπερήφανος.

Αυτο είναι -- Το έβαλα κάτω κάτω,

αλλά αυτό ήταν προφανώς αυτοσχεδιασμός

Το θεμελιώδες ζήτημα για μένα είναι ότι

ο σχεδιασμός είναι το πρώτο σήμα των ανθρωπίνων προθέσεων.

Ποιές είναι οι δικές μας προθέσεις, και ποιές θα ήταν οι προθέσεις μας--

εάν ξυπνάγαμε ένα πρωί, και έχουμε σχέδια για τον κόσμο--

ποιές θα ήταν οι προθέσεις μας σαν είδος

τώρα που είμαστε το κυρίαρχο είδος;

Και δεν είναι μόνο η διαχείρηση και οι διαφωνίες εξουσίας

γιατί πραγματικά, η εξουσία είναι αυτονόητο της διαχείρησης--

γιατί πως θα εξουσιάσεις κάτι που έχεις σκοτώσει;

Και η διαχείρηση είναι αυτονόητη της εξουσίας,

διότι δεν μπορείς να διαχειριστέις κάτι που δεν εξουσιάζεις.

Οπότε η ερώτηση είναι, ποιά είναι η πρώτη ερώτηση για τους σχεδιαστές;

Τώρα σαν φύλακες-- ας πούμε της πολιτείας, για παράδειγμα,

η οποία έχει το δικαίωμα να σκοτώνει. το δικαίωμα να είναι διπρόσωπη κλπ--

η ερώτηση που ρωτάμε τον φύλακα σε αυτό το σημείο είναι

έχουμε σκοπό, και πώς σκοπεύουμε,

να ασφαλίσουμε τις τοπικές κοινωνίες, να δημιουργήσουμε παγκόσμια ειρήνη

και να σώσουμε το περιβάλλον;

Αλλά δεν νομίζω ότι αυτος είναι ο κοινός προβληματισμός.

Το εμπόριο από την άλλη, είναι σχετικά γρήγορο,

ουσιαστικά δημιουργικό, αρκετά αποτελεσματικό και αποδοτικό,

και πλήρως ειλικρινές, επειδή δε μπορούμε να ανταλλάξουμε

αξία για πάρα πολύ εαν δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο.

Οπότε χρησιμοποιούμε τα εργαλεία του εμπορίου πρωτίστως για τη δουλειά μας,

αλλά η ερώτηση που κάνουμε είναι,

πώς αγαπάμε όλα τα παιδιά όλων των ειδών για πάντα;

Και έτσι, ξεκινάμε τα σχέδιά μας με αυτήν την ερώτηση.

Γιατί αυτό που συνειδητοποιούμε σήμερα είναι ότι η σύγχρονη κουλτούρα

φαίνετε ότι έχει υιοθετήσει μία στρατηγική τραγωδίας

Εαν πούμε, "Ωραία δεν είχα σκοπό

να προκαλέσω το φαινόμενο του θερμοκηπίου καθως εξελισόμουν,"

και πούμε, "Αυτό δεν είναι μέρος του σχεδίου μου,"

τότε συνειδητοποιούμε ότι είναι ένα μέρος του κατά βάση σχεδίου σου.

Διότι αυτο συμβαίνει επειδή δεν έχουμε κάποιο άλλο σχέδιο.

Και ήμουν στον Λευκό Οίκο για τον Πρόεδρο Μπους,

συναντιόμουνα με κάθε ομοσπονδιακό τμήμα και αρχή,

και τους έδειξα οτι από τι φαίνετε δεν είχαν κανένα σχέδιο,

Εάν το τελευταίο παιχνίδι είναι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, τότε καλά πάνε,

Εαν το τελευταίο παιχνίδι είναι να δηλητηριάσουν τα παιδιά μας με υδράργυρο

απ΄τους καπνούς του καμμένου άνθρακα όπως αυτοβυθίσανε το Νόμο του Καθαρού Αέρα,

τότε βλέπω ότι τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα πρέπει να καθορίζονται ρητά ως,

"Εγκεφαλικός θάνατος για όλα τα παιδιά, κανένα παιδί ζωντανό."

(Χειροκρότημα)

Οπότε η ερώτηση είναι, πόσοι ομοσπονδιακοί επίσημοι

είναι έτοιμοι να μετακομίσουν στο Οχάιο και στην Πενσυλβάνια με τις οικογένειές τους;

Οπότε εάν δεν έχεις ενα τελικό σχέδιο για κάτι ευχάριστο,

τότε απλά κουνάς τα πιόνια του σκακιού γύρω γύρω,

εαν δεν ξέρεις οτι θα φας τον βασιλιά.

Πιθανών να μπορούσαμε να φτιάξουμε μια στρατηγική αλλαγής,

η οποία απαιτεί ταπεινότητα. Και στην δουλειά μου σαν αρχιτέκτονας,

δυστυχώς οι λέξεις "ταπεινότητα" και "αρχιτέκτονας"

δεν έχουν εμφανιστεί στην ίδια παράγραφο από το "Δε Φάουντενχεντ" ("Η κεφαλή της πηγής",1943 Μυθιστόρημα)

Οπότε αν κάποιος εδώ έχει πρόβλημα με την ιδέα του ταπεινού σχεδιασμού,

αναλογιστείτε το εξής -- Μας πήρε 5000 χρόνια

να βάλουμε ρόδες στις βαλίτσες μας

Οπότε, όπως έδειξε ο Κέβιν Κέλλυ, δεν υπάρχει τελικό σχέδιο.

Υπάρχει ένα ατελείωτο παιχνίδι, και εμείς παίζουμε σε αυτό το ατέλειωτο παιχνίδι.

Και γιαυτό το ονομάζουμε "απ΄το λίκνο στο λίκνο,"

και ο στόχος μας είναι πολύ απλός.

Αυτό ήταν που παρουσίασα στο Λευκό Οίκο.

Ο στόχος μας είναι ένας ευχάριστα ποικιλόμορφος, ασφαλής, υγιής και δίκαιος κόσμος,

με καθαρό αέρα, καθαρό νερό, έδαφος και ενέργεια--

που θα τον ευχαριστιόμαστε με οικονομία, με ισότητα, με οικολογικότητα και κομψότητα, τέλος.

(Χειροκρότημα)

Τι δεν σας αρέσει πάνω σε αυτό;

Ποιό είναι το κομμάτι που δεν σας αρέσει;

Οπότε συνειδητοποιήσαμε ότι θέλουμε πλήρη ποικιλομορφία,

ακόμα και όταν είναι δύσκολο να θυμιθούμε αυτό που είπε ο Ντε Γκολ

όταν ρωτήθηκε για το πως είναι να είσαι Πρόεδρος της Γαλλίας.

Και είπε, "Πως νομίζετε ότι είναι να προσπαθείς να διοικήσεις μία χώρα με 400 είδη τυριών;"

Αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούμε ότι τα προϊόντα μας δεν είναι ασφαλή και υγιή.

Οπότε σχεδιάσαμε προιόντα

και αναλύσαμε χημικά σε ακρίβεια εκατομμυριοστού

Αυτή είνα μία παιδική κουβέρτα της Pendleton που θα δώσει στο παιδί σας θρεπτικά συστατικά

αντι για Αλτσχάιμερ αργοτερα στη ζωή του.

Μπορούμε να αναρωτηθούμε, τί είναι δικαιοσύνη,

και είναι η δικαιοσύνη τυφλή, ή είναι η δικαιοσύνη τυφλωμένη;

Και πότε αυτή η στολή έγινε από άσπρη μαύρη;

Το νερό εχει διακυρυχτεί σαν ανθρώπινο δικαίωμα από τα Ηνωμένα Έθνη.

Η ποιότητα του αέρα είναι ένα προφανές δικαίωμα σε οποιονδήποτε αναπνέει.

Υπάρχει εδώ κανένας που δεν αναπνέει;

Το καθαρό έδαφος είναι ενα μεγάλο πρόβλημα-- η νιτροποίηση, οι νεκρές ζώνες

στο Κόλπο του Μεξικού

Ένα θεμελιώδες θέμα που δεν έχει εξεταστεί.

Έχουμε δει την πρώτη μορφή ηλιακής ενέργειας

που νίκησε την ηγεμονία των ορυκτών καυσίμων στη μορφή του ανέμου

εδώ στο Γκρέιτ Πλέινς, και αυτή η ηγεμονία φεύγει.

Και αν θυμηθούμε τον Σεϊχη Γιαμανι όταν έφτιαξε τον ΟΠΕΚ,

τον ρωτήσαν, "Πότε θα δουμε το τέλος της εποχής του πετρελαίου;"

Δεν ξέρω εαν θυμάστε την απάντηση του, αλλά ήταν,

"Η Εποχη του Λίθου δεν τελείωσε επειδή μας τελείωσαν οι πέτρες."

Βλέπουμε οτι οι εταιρίες που λειτουργούν ηθικά σε αυτόν το κόσμο

είναι πιο άποδοτικές από αυτες που δεν το κάνουν.

Βλέπουμε τη ροή των υλικών σε μια τρομακτική προοπτική

Αυτη είναι μία οθόνη από νοσοκομείο του Λος Αντζελες, σταλμένη στη Κίνα.

Αυτη η γυναίκα θα εκθέσει τον εαυτό της σε τοξικό φώσφωρο,

αφήνοντας 1,8 κιλά τοξικού μόλυβδου στων παιδιών της το περιβάλλον,

το οποίο είναι από χαλκό.

Από την άλλη, βλέπουμε σημάδια ελπίδας.

Εδώ είναι ο Δοκτωρ Βενκατασγουαμι στην Ινδία, ο οποίος βρήκε τρόπο

να κάνει μαζική παραγωγή υγείας.

Έχει δώσει όραση σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους δωρεάν

Βλέπουμε στις ροές των υλικών οτι τα σίδερα των αυτοκινήτων, δεν ξαναγίνοντε σίδερα αυτοκινήτων

λόγω των μολυσματικών παραγόντων των επιστρωμάτων --

βισμούθιο, αντιμόνιο, χαλκός και ούτω καθεξής

Γίνονται χάλυβας οικοδόμησης.

Απ' την άλλη, δουλεύουμε με την Μπέρκσαιρ Χάθαγουεϊ,

τον Γουόρεν Μπάφετ και τη Σο Κάρπετ,

την μεγαλύτερη εταιρία χαλιών στο κόσμο.

Φτιάξαμε ένα χαλί που είναι συνεχόμενα ανακυκλώσιμο,

μεχρι και το εκατομμυριοστο του.

Το πάνω κομμάτι είναι Ναϋλον 6 που μπορεί να ξαναγίνει καπρολακτάμ,

κατω, μια πολυολυφύνη- αιώνια ανακυκλώσιμο θερμοπλαστικό.

Τώρα, αν ήμουν πούλί, το κτίριο στα αριστερά μου θα ήταν ευθύνη.

Το κτίριο στα δεξιά μου, το οποίο είναι το εταιρικό μας κτίριο για το GAP

με ένα αρχαίο λιβάδι, είναι ένα περιουσιακό στοιχείο -- είναι οικοδομήσιμο έδαφος.

Από εδώ έχω έρθει. Μεγάλωσα στο Χονγκ Κονκγ

με εξι εκατομμύρια ανθρώπους σε 40 τετραγωνικά μίλια.

Σε περίοδο ξηρασίας, είχαμε τέσσερις ώρες νερό κάθε τέταρτη μέρα.

Και η σχέση με το τοπίο ήταν αυτη των αγροτών που

καλλιεργούσαν το ίδιο κομμάτι γής για 40 αιώνες.

Δεν μπορείς να καλλιεργείς το ίδιο κομμάτι γης για 40 αιώνες

χωρίς να κατανοείς τη θρεπτική ροή.

Τα παιδικά μου καλοκαίρια ήταν στο Πουγκετ Σαουντ της Ουάσινγκτον,

αναμεσα στη πρώτη μου και μεγάλη μου ανάπτυξη.

Ο παππούς μου ήταν υλοτόμος στους Ολυμπιακούς Αγώνες

έτσι έχω πολύ karma δέντρων να ξεθυμάνω.

Πήγα στο Γειλ για μεταπτυχιακό,

μελέτησα σε ενα κτίριο αυτου του στυλ του Λε Κορμπουσιερ,

με αγάπη γνωστό στη δουλειά μας ως Μπρούταλισμ. (Βαναυσότητα)

Εάν κοιτάξουμε στον κόσμο της αρχιτεκτονικής,

βλέπουμε το πύργο του Μιες του 1928 για το Βερολίνο,

η ερώτηση μπορεί να είναι , "Ωραία,ο ήλιος πού είναι;"

Και αυτό μπορεί να έχει δουλέψει στο Βερολίνο, αλλά εμείς χτίζουμε στο Χιούστον,

και τα παράθυρα είναι όλα κλειστά. Με περισσότερα από τα προϊόντα

απ' οτι φαίνετε να μην έχουν σχεδιαστεί για εσωτερική χρήση,

αυτό είναι στη πραγματικότητα μια κάθετη αίθουσα αερίων.

Όταν πήγα στο Γειλ, είχαμε την πρώτη ενεργειακή κρίση,

και εγώ σχεδίαζα το πρώτο ηλιακά θερμενόμενο σπίτι στην Ιρλανδία

σαν φοιτητής, το οποίο μετά έφτιαξα --

το οποίο θα σας δώσει μία αίσθηση της φιλοδοξίας μου.

Και ο Ριτσαρντ Μαιερς, που ήταν ένας από τους καθηγητές μου

ερχότανε συνέχεια στο γραφείο μου για να μου κάνει κριτική

και μου έλεγε, "Μπιλ, πρέπει να καταλάβεις- --

η ηλιακή ενέργεια δεν έχει σχέση με την αρχιτεκτονική."

Μάλλον δεν είχε διαβάσει Βιτρούβιους.

Το 1984, ανοίξαμε το πρώτο λεγόμενο "πράσινο γραφείο" στην Αμερική

για Περιβαλλοντολογική Άμυνα.

Αρχίσαμε να ρωτάμε κατασκευαστές τί εμπεριήχαν τα υλικά τους.

Λέγανε, "Είναι ιδιόκτητα, είναι νόμιμα, φύγετε απο εδώ."

Η μόνη εσωτερική ποιοτική δουλειά σε αυτή τη χώρα εκείνη την εποχή

ήταν χορηγία της Ρέινολντς Τομπάκο Κόμπανι (Εργοστάσιο Τσιγάρου)

και ήταν για να αποδείξει ότι δεν υπήρχε κίνδυνος

του παθητικού καπνίσματος στο χώρο εργασίας.

Οπότε, ξαφνικά, να 'σου κι εγώ, αποφοιτούσα απ'το Λύκειο το 1969,

και συμβαίνει αυτό, και συνειδητοποιούμε ότι το "μακριά" πήγε μακριά.

Θυμηθείτε ότι συνηθίζαμε να πετάμε πράγματα μακριά, και οχι και πολύ μακριά;

Και πάλι. ο ΝΟΑΑ(Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας ) μας δείχνει τώρα, για παράδειγμα--

βλέπετε αυτό το μικρό μπλέ πραγματάκι πάνω από τη Χαβάη;

Αυτό έιναι το ρεύμα του Ειρινικού.

Πρόσφατα σύρθηκε για πλαγκτόν από επιστήμονες,

και βρήκαν έξι φορές περισσότερο πλαστικό από πλαγκτόν.

Όταν ερωτηθήκαν, είπαν, "Είναι σαν τεράστια τουαλέτα χωρίς καζανάκι."

Πιθανόν αυτό είναι μακριά

Οπότε κοιτάμε για τους σχεδιαστικούς κανόνες αυτού

είναι η υψηλότερη βιοποικιλότητα δέντρων σε ολόκληρο τον κόσμο, Ιριαν Τζαγια,

259 είδη δέντρων, και εμείς περιγράψαμε αυτό

στο βιβλίο, "Απ'το λίκνο στο λίκνο."

Το βιβλίο από μόνο του είναι πολυμερές. Δεν είναι δέντρο.

Αυτό είναι το όνομα του πρώτου κεφαλαίου-- "Αυτό το βιβλιο δεν είναι δέντρο."

Γιατί στην ποίηση, όπως έδειξε η Μάργκαρετ Άτγουντ,

"γράφουμε την ιστορία μας στο δέρμα του ψαριού

με αίμα από αρκούδες."

Και με τόσο πολύ πολυμερές, αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε

είναι τεχνική θρέψη, και το να χρησιμοποιείς κάτι

κομψό σαν το δέντρο -- φαντάσου αυτην την σχεδιαστική εργασία:

Σχεδίασε κάτι που φτιάχνει οξυγόνο, διαχωρίζει διοξείδιο,

διρθώνει άζωτο, φιλτράρει νερό, χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια για καύσιμο,

φτιάχνει πολύπλοκα σάκχαρα και τροφή, δημιουργεί μικροκλίματα,

αλλάζει χρώματα με τις εποχές και αυτο-αναπαράγεται.

Ωραία, γιατί δεν το ρίχνουμε κάτω και να γράφουμε πάνω του;

(Γέλια)

Οπότε βλέπουμε τα ίδια κριτήρια

όπως οι περισσότεροι άνθρωποι -- ξέρετε, μπορώ να το αντέξω οικονομικά;

Δουλεύει; Μου αρέσει;

Προσθέτουμε την ατζέντα του Τζέφερσον, και εγώ έρχομαι από το Σάρλοτσβιλ,

οπού είχα το προτέρημα να ζω σε ένα σπίτι σχεδιασμένο από το Τόμας Τζεφερσον.

Εμείς προσθετουμε ζωή, ελευθερία και αναζήτηση ευτυχίας.

Τώρα εαν κοιτάξουμε τη λέξη ανταγωνισμός,

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς την έχετε χρησιμοποιήσει.

Ξέρετε, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι προέρχετε από

το λατινικό competare, που σημαίνει να παλεύουμε μαζί.

Το εννοεί με το τρόπο που οι Ολυμπιακοί αθλητές προπονούνται ο ένας με τον άλλο.

Γυμνάζονται καλά μαζί και μετά ανταγωνίζονται.

Οι αδερφές Γουιλιαμς ανταγωνίζονται -- η μια κερδίζει το Γουιμπλετον.

Οπότε εξετάζαμε την ιδέα του ανταγωνισμού

σαν τρόπο συνεργασίας για να γυμναστούμε μαζί.

Και η Κινέζικη κυβέρνηση έχει τώρα --

Δουλεύω με την Κινέζικη κυβέρνηση τώρα --

το εφαρμόζει τώρα.

Επίσης ψάχνουμε για την επιβίωση του πιό κατάλληλου,

όχι σε απλούς όρους ανταγωνισμού στο σύγχρονο πλαίσιο

του να καταστρέψουμε τον άλλο ή να τον σπάσουμε στο ξύλο,

αλλά πραγματικά να ταιριάξουμε μαζί και να χτίσουμε "δρόμους"

και να έχουμε ανάπτυξη η οποία να είναι καλή.

Τώρα οι περισσότεροι περιβαλλοντολόγοι δεν λένε ότι η ανάπτυξη είναι καλή,

γιατί, στο λεξικό μας, άσφαλτος είναι δύο λέξεις που φέρνουν κατηγορία.

Αλλα αν κοιτάξουμε την άσφαλτο σαν την ανάπτυξή μας,

τότε συνειδητοποιούμε ότι το μόνο πού κάνουμε είναι να καταστρέφουμε

τα θεμέλια του πλανητικού μας λειτουργικού συστήματος.

Οπότε όταν βλέπουμε Ε ίσον mc τετράγωνο, απ΄τα μάτια ενός ποιητή,

βλέπουμε την ενέργεια σα φυσική, τη χημεία σα μάζα,

και ξαφνικά, βλεπεις αυτή τη βιολογία.

Και έχουμε αρκετή ενέργεια, ώστε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα,

αλλά το πρόβλημα της βιολογίας είναι δύσκολο, γιατί καθώς βάζουμε

όλα αυτά τα τοξικά υλικά που ξερνάμε,

δε θα μπορέσουμε ποτέ να το ανακτήσουμε αυτό.

Και όπως τόνισε ο Φρανσις Κρικ, εννέα χρόνια

αφού είχε ανακαλύψει το DNA με το Κύριο Γουότσον,

ότι η ζωή από μόνη της πρέπει να έχει την ανάπτυξη σαν προαπαιτούμενο --

πρέπει να έχει δωρεάν ενέργεια, ήλιο

και χρειάζετε να είναι ένα ανοικτό σύστημα χημικών.

Οπότε ζητάμε για το ανθρώπινο τέχνασμα να γίνει ένα ζωντανό πράγμα,

και θέλουμε ανάπτυξη, θέλουμε δωρεάν ενέργεια απ'τον ήλιο

και θέλουμε ένα ανοικτό μεταβολισμό για χημικά.

Και τότε η ερώτηση γίνεται όχι ανάπτυξη ή μη ανάπτυξη,

αλλά τί θέλεις να αναπτύξεις;

Οπότε αντί να αναπτύξουμε την καταστροφή,

θέλουμε να αναπτύξουμε τα πράγματα που μπορούμε να ευχαριστηθούμε,

και κάποια μέρα το FDA (Οργ. Τροφίμων κ Φαρμάκων ) θα μας επιτρέψει να κάνουμε Γαλλικό τυρί.

Οπότε έχουμε δύο μεταβολισμούς,

και δούλεψα με ένα Γερμανό χημικό, τον Μικαελ Μπραουνγκαρτ,

και ταυτοποιήσαμε τους δύο θεμελιώδεις μεταβολισμούς.

Το βιολογικό δεν είμαι σίγουρος ότι θα το καταλάβετε,

αλλά επίσης και τον τεχνικό, όπου παίρνουμε υλικά

και τα βάζουμε σε κλειστούς κύκλους.

Το ονομάζουμε βιολογική θρέψη και τεχνική θρέψη.

Η τεχνική διατροφή θα είναι σε ένα μέγεθος της βιολογικής διατροφής.

Η βιολογική διατροφή μπορεί να τροφοδοτήσει περίπου 500 εκατομμύρια ανθρώπους,

το οποίο σημαίνει ότι αν όλοι φορούσαμε σανδάλια και βαμβάκι,

θα τελείωνε ο φελός του κόσμου και θα είχαμε ξηρασία.

οπότε χρειαζόμαστε υλικά σε κλειστούς κύκλους

αλλά πρέπει να τα αναλύσουμε κάτω σε κομματάκια του εκατομμυριοστού

για καρκίνο, γεννετικά προβλήματα, μεταλλαξιογονικά αποτελέσματα

διάσπαση των ανοσοποιητικών συστημάτων μας, βιοδιάσπαση, εμμονή,

περιεκτικότητα σε βαρύ μέταλλο, γνώση για το πώς τα κατασκευάζουμε

και τη παραγωγή τους και ούτω καθ' εξής.

Το πρώτο μας προϊόν ήταν ένα ύφασμα όπου αναλύσαμε 8.000 χημικές ουσίες

στην κλωστουφαντουργία.

Χρησιμοποιώντας εκείνα τα διανοητικά φίλτρα, αποβάλαμε 9.762.

Μας μείναν 38 χημικά.

Από τότε εισάγαμε σε μία βάση δεδομένων τα 4000 πιο συχνά χρησιμοποιούμενα χημικά

στην ανθρώπινη κατασκευή, και δημοσιοποιούμε αυτή τη βάση δεδομένων σε έξι εβδομάδες.

Ώστε σχεδιαστές σε ολόκληρο το κόσμο να μπορουν να αναλύουν τα προιόντα τους

στο εκατομμυριοστό για την ανθρώπινη και οικολογική υγεία.

(Χειροκρότημα)

Φτιάξαμε ένα πρωτόκολλο ώστε οι εταιρείες να μπορούνε να στέλνουν

τα ίδια μηνύματα καθ' όλη την πορεία της προμηθευτικής αλυσίδας,

διότι όταν ρωτήσαμε τις περισσότερες εταιρίες που συνεργαζόμαστε -- περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολλάρια

-- και λεμε, "Από πού έρχονται τα πράγματά σου;", λένε "Προμηθευτές."

"Και πού πάνε;"

"Πελάτες."

Οπότε χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια εδώ.

Έτσι τα βιολογικά θρεπτικά συστατικά, τα πρώτα υφάσματα --

το νερό που έβγαινε ήταν πόσιμο.

Τεχνικά συστατικά -- αυτό είναι για τη Σο Καρπετ, αιώνια επαναχρησιμοποιήσιμο χαλί.

Εδώ είναι νάϋλον που γίνετε πάλι καπρολακτάμ και πάλι χαλί.

Βιοτεχνικά θρεπτικά συστατικά -- Το Μοντέλο U της Φορντ,

ένα από λίκνο σε λίκνο -- ιδεατό αυτοκίνητο.

Παπούτσια για την Νike, όπου το πάνω μέρος είναι από πολυεστέρα, αιώνια ανακυκλώσιμο,

τα κατώτατα σημεία είναι βιοδιασπώμενες σόλες.

Φόρεσε τα παλιά σου παπούτσια μέσα, τα καινούργια σου έξω

Δεν υπάρχει γραμμή τέλους.

Η ίδέα εδώ του αυτοκινήτου είναι οτί κάποια από τα υλικά

πάνε πίσω στο εργοστάσιο για πάντα, κάποια πάνε πίσω στο έδαφος --

είναι εξολοκλήρου ηλιακά τροφοδοτούμενο.

Εδώ είναι ένα κτίριο στο Κολλέγιο του Ομπερλιν που σχεδιάσαμε

που δημιουργεί περισσότερη ενέργεια από ότι χρειάζετε για να λειτουργεί και καθαρίζει το δικό του νερό.

Εδώ είναι ένα κτίριο για το GAP όπου το αρχαίο γρασίδι

του Σαν Μπρούνο, Καλιφόρνια, είναι στη σκεπή.

Και αυτό είναι το έργο μας για την Φορντ,

είναι η ανανέωση του ποταμού Ρουζ στο Ντιαρμπορν.

Αυτο προφανώς είναι μία έγχρωμη φωτογραφία.

Αυτά είναι τα εργαλεία μας. Έτσι το πουλήσαμε στο Φορντ.

Γλιτώσαμε στη Φορντ 35 εκατομμύρια δολλάρια κανοντας το έτσι, την πρώτη μέρα,

το οποίο είναι ίσο με το Φορντ Τορους

με τεσσερα τις εκατό κέρδος παραγγελίας 900 εκατομμυρίων δολλαρίων σε αυτοκίνητα.

Εδώ είναι. Είναι η μεγαλύτερη οροφή του κόσμου, 18.000 τετραγωνικά μέτρα.

Αυτή είναι η οροφή , που σώζει λεφτά,

και αυτό είναι το πρώτο είδος που φτάνει εδώ. Αυτα είναι Κιλντιρ

Φανήκαν μέσα σε πέντε μέρες.

Και τώρα έχουμε 159 κιλά αυτο-εργάτες

που μαθαίνουν τραγούδια πουλιών στο Διαδύκτιο.

Φτιάχνουμε προτόκολλα για πόλεις--

αυτό είναι το σπίτι των τεχνικών θρεπτικών συστατικών.

Η χώρα-- το σπίτι των βιολογικών. Και τα βάζουμε μαζί.

Και ετσι θα τελειώσω, δείχνοντάς σας μία καινούργια πόλη

που σχεδιάζουμε για την Κινέζικη κυβέρνηση.

Κάνουμε 12 πόλεις για τη Κίνα αυτή τη στιγμή,

βασισμένες στο πρότυπο "από λίκνο σε λίκνο"

Η ανατεθείσα δουλειά είναι να φτιάξουμε προτόκολλα για τον οικισμό

400 εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα σε 12 χρόνια.

Κάναμε μία μαζική ενεργειακή ισορροπία -- εαν χρησιμοποιήσουν τούβλο,

θα χάσουν όλο τους το έδαφος και θα κάψουν όλον τους τον άνθρακα.

Θα έχουν πόλεις χωρίς ενέργεια και χωρίς φαγητό.

Υπογράψαμε ένα Μνημόνιο Συνεργασίας --

εδώ είναι η Μαντάμ Ντενγκ Λαν, κόρη του Ντενγκ Χιαοπινγκς

για την Κίνα για να υιοθετήσουν το "απ' το λίκνο στο λίκνο".

Διότι εάν δηλητηριάσουν τους εαυτούς τους, όντας χαμηλού κόστους παραγωγός,

στέλνοντάς το στο χαμηλού-κόστους διακινητή -- Γουολ Μαρτ--

και μετά εμείς τους στέλνουμε όλα μας τα λεφτά, αυτό που θα ανακαλύψουμε είναι ότι

έχουμε αυτό, που στην πραγματικότητα, όταν ήμουν φοιτητής,

λεγόταν αμοιβαία μοιρασμένη καταστροφή.

Τώρα το κάνουμε με μόρια. Αυες είναι οι πόλεις μας.

Φτιάχνουμε μία καινούργια πόλη δίπλα σε αυτή τη πόλη, κοιτάξτε αυτό το τοπίο.

Αυτή είναι η περιοχή.

Εμεις συνήθως δεν κάνουμε πράσινα λιβάδεια, αλλά αυτό είναι έτοιμο να κτιστεί,

έτσι μας έφεραν για να παρέμβουμε.

Αυτό είναι το σχεδιό τους.

Είναι ένα πλέγμα σφραγίδων που άπλωσαν ακριβώς σε εκείνο το τοπίο.

Και μας φέραν και μας ρωτήσαν, "Εσείς τί θα κάνατε;"

Με αυτό θα κατέληγαν, το οποίο είναι ακόμια μία έγχρωμη φωτογραφία.

Αυτό είναι η υπάρχουσα περιοχή, και έτσι μοιάζει σήμερα,

και εδώ είναι η προτασή μας.

(Χειροκρότημα)

Ο τροπος που το προσεγγίσαμε

ήταν μελετώντας την υδρολογία πολυ προσεκτικά.

Μελετήσαμε το βιόκοσμο, και τον αρχαίο βιόκοσμο,

τη παρούσα καλλιέργεια και τα προτόκολλα.

Μελετήσαμε τους ανέμους και τον ήλιο για να σιγουρευτούμε ότι όλοι μέσα στην πόλη

θα έχουν φρέσκο αέρα, φρέσκο νερό και άμεση πρόσβαση στον ήλιο

σε κάθε διαμέρισμα σε κάποιο σημείο κατα τη διάρκεια της ημέρας.

Μετά παίρνουμε τα πάρκα και τα βάζουμε ως οικολογική υποδομή

Τακτοποιούμε τις χτισμένες περιοχές.

Ξεκινάμε να ενσωματώνουμε την εμπορική και κοινή χρήση

ώστε οι άνθρωποι να έχουν όλοι κέντρα και μέρη να πηγαίνουν.

Η μεταφορά είναι πολύ απλή,

όλοι είναι ένα πεντάλεπτο περμάτημα δρόμο.

Έχουμε 24ωρο δρόμο, ωστε να υπάρχει πάντα ένα μέρος ζωντανό.

Τα αποχετευτικά συστήματα όλα ενώνονται.

Εαν τραβήξεις το καζανάκι, τα απολύματα θα πάνε κατευθείαν στα συστήματα διαχείρησης αποβλήτων,

τα οποία πωλούνται σαν περουσιακό στοιχείο, όχι σαν βάρος.

Γιατί ποιός θέλει το εργοστάσιο λιπασμάτων που παράγει φυσικό αέριο;

Τα νερά όλα μαζεύονται για να κατασκευάσουν τους υγρότοπους για τις αποκαταστάσεις βιότοπων

Και μετά φτιάχνει φυσικό αέριο, το οποίο πηγαίνει πίσω στη πόλη

για να δώσει καύσιμο για μαγείρεμα.

Αυτά είναι εργοστάσια κοπριάς αερίου.

Και έπειτα το λίμασμα πάει όλο πίσω

στις οροφές της πόλης, όπου έχουμε και καλλιέργειες,

γιατί αυτό που κάναμε ήταν ότι σηκώσαμε πάνω την πόλη,

το τοπίο, στον αέρα για να διαφυλάξουμε το ντόπιο τοπίο

στις οροφές των κτιρίων.

Η ηλιακή ενέργεια των εργοστασιακών οροφών

και όλων των βιομηχανικών ζωνών με τις φωτισμένες σκεπές δίνουν ενέργεια στην πόλη.

Και αυτή είναι η σκέψη για το πάνω μέρος της πόλης.

Ανεβάσαμε τη γή πάνω στις σκεπές.

Οι αγρότες έχουν μικρές γέφυρες για να πηγαίνουν από τη μία σκεπή στην άλλη.

Κατοικούμε στη πόλη με εργασιακό/διαμονής χώρο σε όλα τα πατώματα.

Οπότε αυτή είναι η υπάρχουσα πόλη, και αυτή είναι η καινούργια πόλη

(Χειροκρότημα)