-
[Κέρι Τζέιμς Μάρσαλ: Σχετικά με τα
Μουσεία]
-
Μπαίνεις μέσα σε ένα μουσείο και
ο τρόπος που τα μουσεία είναι δομημένα-
-
ειδικά τα μεγάλα εγκυκλοπαιδικά
μουσεία,
-
όπου μπαίνεις μέσα και η πρώτη σου
επαφή με τον κόσμο της τέχνης
-
είναι μέσα από τις προϊστορικές και
τις αρχαίες συλλογές.
-
Και μετά ανεβαίνεις τις σκάλες και
πηγαίνεις...
-
πηγαίνεις στην αίθουσα της μεσαιωνικής
Ευρώπης.
-
Και μετά περνάς από τον 14ο στον 15ο
αιώνα,
-
και συνεχίζεις διαδοχικά στον 16ο,
τον 17ο, τον 18ο και τον 19ο αιώνα,
-
Όλα αυτά είναι υπέροχα πράγματα.
-
Όλα αυτά είναι καλά. Σε όλους
μας αρέσουν.
-
Αλλά σε κάποια φάση..
-
Σε κάποια φάση αντιλαμβάνεσαι ότι
απουσιάζεις από
-
αυτή τη χρονική σειρά που αναπτύσσει
μια ρητορική της υπεροχής.
-
Το θεωρούμε δεδομένο ότι έτσι έχει
δομηθεί η ιστορία της τέχνης.
-
Είναι κάπως έτσι, οι άνθρωποι που
φτιάχνουν, που δημιουργούν τα έργα-
-
και μιλάμε για τους ανθρώπους που
φτιάχνουν τα καλύτερα έργα..
-
Ξέρετε είναι όλοι Ευρωπαίοι.
-
Όλοι είναι Ευρωπαίοι.
-
Πότε κάνουν την εμφάνισή τους οι
άλλοι λαοί σε αυτό το πεδίο;
-
Μόνο αφού έχουν κατακτηθεί και αποικηθεί
από τους Ευρωπαίους.
-
Και τότε τι κάνουν;
-
Αρχίζουν να μιμούνται τους Ευρωπαίους.
-
Αν υπήρχαν πολλά ιδρύματα σαν το Μουσείο
Σύγχρονης Τέχνης,
-
σαν το Μουσείο Γουίτνεϊ, ή σαν το
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης-
-
αν υπήρχαν τόσα ιδρύματα όσα οι
άνθρωποι που παλεύουν να μπουν σε αυτά
-
τα οποία θα διοικούνταν από μαύρους και
Ασιάτες και από όλους,
-
τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
-
Είναι πρόβλημα γιατί υπάρχει μόνο
αυτό το συγκεκριμένο σύνολο ιδρυμάτων
-
το οποία όλοι αναγνωρίζουν ως τα καλύτερα,
-
και εμείς, οι μη λευκοί, δεν τα ελέγχουμε
καθόλου,
-
οπότε πρέπει να ζητάμε από εκείνους που τα
ελέγχουν να μας αφήσουν να συμμετέχουμε.