Siyah adam aşırı sağ topraklarda tebdil-i kıyafet geziyor | Theo E.J. Wilson | TEDxMileHigh

Popüler bir videonun yorumlar kısmına baktığınızda, kullanıcıların karşılıklı karalamalar ve yakıştırma sıfatlarla birbirine girdiğini görürsünüz. Bu nefret dolu insanları merak eden Theo E.J. Wilson, makul olanı yapmış - tebdil-i kıyafet giyinerek aralarına katılmış. Bu derinlikli, eğlenceli ve öze inen konuşmasında, Theo her iki taraf hakkında bazı şaşırtıcı keşiflerini paylaşıyor.

Anlatı şairi Theo E.J. Wilson (ya da Lucifury), Denver SlamNUBA ekibinin kurucu üyelerinden biridir. Bu ekip 2011'de Ulusal Anlatı Şiir yarışmasını kazanmıştır. NAACP konuşmacılık kariyerine 15 yaşında başladı, ve her zaman sosyal adalet konusunda duyarlı oldu. Theo halihazırda, berber dükkanını topluluk diyaloğu ve sağaltma amaçları için bir sahne olarak kullanan Shop Talk Live'ın yöneticisidir.

Cep telefonumu elime aldım
ve bir de baktım meşhur olmuşum.

(Kahkahalar)

Sadece önemsediğim
şeyler hakkında konuşuyordum,

ama bir düğmeye basmamla,
kışkırtıcı bir viral video ile

bir gecede meşhur oluverdim.

Bir gecede derken, gerçekten öyle.
Ertesi sabah uyandığımda

telefonumda bir sürü bildirim vardı.

Ben uyurken ulusal çapta
bir felaket oldu sandım.

(Kahkahalar)

Arkadaşlar, çılgınca bir şeydi,
ama olayı anlayınca,

bir kuantum sıçrayışı yaptım.

Sonra başka videolar da çektim.

Videolarımın konusu ise

Amerika'daki hayatın
en kutuplaştırıcı konusuydu.

Ama ne yapayım, ırk konusunda
konuşma tarzım buydu.

Bu beni dijital bir
işaret fişeği haline getirdi.

Bakın, kendim de polis şiddeti
yaşadım,

bir çocukluk arkadaşımı, Alonzo Ashley'i
polis şiddeti nedeniyle kaybettim.

Konu hakkında, söyleyecek
bir şeylerim vardı.

Siyah Yaşamlar Önemlidir olaylarının
en cafcaflı zamanlarıydı

insanlar da kendi bakış açılarını
bana ifade etmek istiyor gibiydiler

açıkçası, çok yorucu bir deneyimdi.
İnternette bir politika yıldızı

olmaktan daha yorucu
bir şey yok.

Bunları öğreten okul yok

Size bir mesih, bir peygamber,
dijital çağın karizmatik lideri

gibi davrananlara ne diyeceksiniz?

Size T'Challa muamelesi
yapanlara?

Hani şu Marvel Yayınları'nın
Kara Panteri

valla gurur okşayıcı...

(Kahkahalar)

işin başında.

Ama yola çıkınca,
sorunlar baş gösteriyor.

İşte, internetin
böyle ilginç bir yönü var.

Bir şekilde,
insanları bir araya getirdi,

çocukluğumda,
bu ütopik propaganda

üzerimize boca edilirdi.
World Wide Web nasıl da

küresel çapta insanları birleştirecekti.

Şimdi bakıyoruz, herkes yine aynı.

(Kahkahalar)

Bu sihirli süper otoyol
insan doğasının kötü yönlerini aldı

bunlara birer Ferrari dağıttı.

(Kahkahalar)

Yani, diyorum ki
bu teknoloji denen şey para gibi.

İçinizdekini ortaya çıkarıyor
ve onu büyüttükçe büyütüyor.

Böylece internet trolü
denen olguyla da hemen tanıştım.

(Kahkahalar)

Bu arkadaşlar şu dediğim
süper otoyolda köprü altında yaşıyorlar.

(Kahkahalar)

Bir de, internet çağı aydınlanması
hakkındaki duyuru onlara ulaşmamış.

Oldukça renkli, ırkçı
karalama sözleri işittim

Söyleyenler internet anonimliğinden
faydalanıyordu, bir çete gibi.

Bunların bazıları
hakikaten çok yaratıcıydı

ama çoğu çok yaralayıcıydı.

özellikle de şu polis şiddeti yaşamış
kişinin travma sonrası dünyasına sızanlar

Siyah Yaşamlar Önemlidir
zamanlarında

çok sayıda ölüme
tanıklık ederken.

Bu troller için ben insan değildim.
Bir fikir, bir nesne, bir karikatürdüm.

Bu ırk meselesi kutuplaştırıyor,
itiraf ediyorum.

Görüyorsunuz,
doğuştan meraklı biriyim

ve yorumlar kısmında destansı bir savaşa
girmek üzere kılıcımı çektiğimde

(Kahkahalar)

Farkına vardım ki benim trollerden
bazılarının bir beyni vardı,

bu beni daha da meraklandırdı,
onları daha fazla anlamak istedim.

Bu moron saydığım kişiler
bazı özgün gözüken fikirlere sahipti

Kendi kendime dedim ki,
"Bunlar yanlış bilgilenmiş olmalı,

en azından tahminim böyle."

Bunlar bu fikirleri
nereden ediniyorlar?

Alternatif gerçeklerin yer aldığı
bir tür alternatif bir evren mi var?

(Kahkahalar) (Alkışlar)

Orada tarih ve yerçekimi isteğe mi bağlı?
Bilemiyorum.

(Kahkahalar)

Ama bilmem gerekiyordu.
Bilmek istiyordum.

Anlaşılan, dijital eko halkaları
hakkında hiç fikrim yoktu

Hani şu hedef kitle düzeneğinde

almak istediğiniz şeyler
sürekli karşınıza çıkarılır ya,

bu da duymak istediğiniz
haberleri sürekli gösteriyor.

Kendi görüşlerimin bana geri yansıtıldığı
çevrimiçi bir evrendeydim.

Benim ana ekranım oldukça liberaldi:

Bende ne Breitbart, ne Infowars
ne de Fox Haber vardı.

Sadece MSNBC, the Daily Show,
CNN ve theGrio, o kadar işte.

Bu troller ise boyutlar
arasında geçişler yapıyorlardı

nasıl yaptıklarını bulmam lazımdı.

(Kahkahalar)

Şunu yapmaya karar verdim,
Facebook algoritmasını aldatacaktım.

Aynı görüşte olmadığım haberlerin
bana ulaşmasını sağlayacaktım

bu bir süre işe yaradı,
ama yeterli olmadı.

Çünkü çevrimiçi ayak izlerim
neleri duymak istediğimi

zaten belirlemiş oluyordu.

Böylece, internet anonimliğini
kullanarak tebdil-i kıyafet yaptım

(Kahkahalar)

Hayali bir profil oluşturdum
ve çılgınca şeyler yapmaya başladım

Uygulamada bu gayet basit
bir şeydi,

ama duygusal düzlemde ise,
özellikle de tanık olduğum

ırkçı ve sert sözleri duyunca,
ürkütücüydü.

Farkına varmadığım şey ise,
benim trollerin beni bir tür aşıladığı,

derimi kalınlaştırdığı,

hemfikir olmadığım görüşlere karşı
bağışıklık kazandırdığıydı.

böylece, birkaç ay önce
vereceğim tepkileri artık vermiyordum.

İşte böyle, devam ettim.

Bunun YouTube'da da
işe yaradığını görünce

Lucius25 oldum,
pusuda bekleyen üstün beyaz.

(Kahkahalar)

Ve dijital olarak o namussuz aşırı sağ
hareketinin içine sızmaya başladım

Benim bir yerlerde yaşayan kopyam

Edgar Rice Burroughs
karakteri John Carter'dı.

(Kahkahalar)

Eskiden konfederasyon askeri
olan bir bilim kurgu kahramanı.

Çok önceleri
oyunculuk eğitimi almış gibi

makyaj ve sahte bir kimlik de varmış gibi

artık pusuya yatabilirdim.

(Kahkahalar)

Hafiften InfoWars ile başladım,
biraz American Renaissance sitesi,

biraz da National Vanguard Alliance.

Videolara yorum yapmaya başladım:

Al Sharpton ve Siyah Hayatlar
Önemlidir hakkında kötü konuştum.

Irkçılığı kaşıyan Eric Holder ve Barack
Obama gibilerini kötülemeye başladım,

bana ulaşan siyah karşıtı
yorumları ayna gibi yansıttım.

Dürüst olmak gerekirse,
biraz keyifliydi

(Kahkahalar)

Günlerim yeni ırkçı profilim
içinde geçebilirdi

(Kahkahalar)

Bu Aryan dünyada bir pot kırarsam
işte o başka bir şey olurdu.

(Kahkahalar)

Sonra, bazı eski trollerimin
sayfalarını ziyaret etmeye başladım.

Bunların çoğu sıradan insanlardı:
Doğa aktivitelerine meraklı tipler,

avcılar, bilgisayar bağımlıları.
Bazılarının aileleri ile videoları vardı.

Diyeceğim, bazıları şu an burada bile
olabilir, öyle değil mi?

(Fısıltı ile) Burada değil! Burada değil!

(Kahkahalar)

Tebdil-i kıyafet hayatımda
bir sürü farklı karakter gördüm,

Milo Yiannopoulos, Richard Spencer
ve David Duke gibi şöhretler.

Bu kişiler kendi sağ kanatları içinde
birer kanaat önderiydiler,

ama zaman içinde aşırı sağ
hareket bu kişileri kendine

yakıt olarak kullandı.

Kendine yakıt olarak
başka ne kullandığını da size söyleyeyim:

Sol kanadın beyaz ve erkek olan her şeyi
toptan şeytanlaştırması.

Penisi olan bir soluk benizliyseniz,
şeytanla aynı taraftasınız.

(Kahkahalar)

İnanabiliyor musunuz,
bazıları bunu saldırgan buluyor.

(Kahkahalar)

Milenyum kuşağı tarih
konularının diyet versiyonunu gördü.

Amerika ders kitaplarını

karanlık geçmişinin basit
özetleriyle doldurmuş gibi.

Bu durum, ırk ve bununla bağlantılı
öfkeyi tamamen bağlamından koparıyor

ve bu da alternatif gerçeklerin
yeşermesi için uygun zemin oluyor.

Bir de internetin vahşi doğasını ekleyin

böylece, yeni paketlenmiş
"Kavgam" fikirlerini

devlet okullarında yetersiz
eğitim alan bu kuşağa satmak kolay.

Bu fikirlerin çoğu kolayca çürütülebilir,
alternatif gerçekler böyledir.

Ama, tüm o fikirlerin içinden
bir tanesi yüzüme çarpıp duruyordu.

Niçin, kendim olduğum -buna
mecburum- için nefret ediliyorum?

Amerikalı bir siyah olarak,
bu kafamda çınladı durdu.

Beni şeytanlaştırmaya çalışanlara,
ne olduğum için özür diletmeye

çalışanlara,
karşı kendimi savunmakla çok uğraştım.

Sanki bir hayduttum, bir gangster,
topluma karşı bir tehlike.

Beklenmedik duyarlılık gösterisi. Vay be!

Diyorum ki, siyah
ve beyaz erkeklerin

şeytanlaştırılma hikayeleri
oldukça farklı.

Bu tartışmadaki tarafınızı ise
doğumunuzdaki tesadüf belirliyor.

Bu bakış açısı size
muhtemelen şaşırtıcı gelmiştir,

bana da öyle gelmişti.

Benden nefret edenlere
karşı duyarlı olabileceğim

dünyada aklıma gelmezdi.

Yani, yanlış anlamayın, öyle
arkadaş olmak ister gibi değil,

bu gezegende bulunmama
tahammül edemeyen insanlara uzatacak

sonsuz sayıda zeytin dalım yok.
Ama, bulundukları noktaya

nasıl geldiklerini anlamaya
yetecek kadar duyarlılık.

Dürüst olmak gerekirse,
bazı haklı oldukları noktalar vardı.

Bunların biri, liberaller
herkesi olduğu gibi kabul ederken

kalpten muhafazakar olanları
kabul etmemeleriydi.

(Kahkahalar)

Tanrı korusun, hem Tanrıyı hem de
bu ülkeyi gerçekten seviyorsunuz değil mi?

Konuşmalarında geçen başka bir konu ise,

"beyaz soykırımı" dedikleri korkularıydı,

çeşitlilik, onları ortadan
kaldıracak bir kuvvet olacaktı.

Bakın, gerçekten de kendin gibi olanların
kaderinden endişe etmeyi anlarım.

Uyuşturucu, AIDS, çete şiddeti,
kuşatma, mutenalaştırma,

polisin ateş etmesi,

siyahların gece uyuyamama
sebepleri çoktu.

Ama doğada çeşitlilik varken
sen bunu benimseyemiyorsan,

kardeşim, o mücadeleyi kaybedersin.

(Kahkahalar) (Alkışlar)

Irkınız doğanın umrunda değil.
Irk denen şey zaten insan yapısı.

Doğa sağlıklı organizmalar peşindedir,

ve o çok değerli etnik özellikleriniz
bu amaç için feda edilebilir.

Bu yüzden, o ırk kimliğinizden
kurtularak, yeniden

insanlığınızın farkına vardığınızda,
tüm dertleriniz yok oluveriyor.

(Alkışlar)

Hiç yok olmayacak ırk hangisi,
biliyor musunuz: İnsan ırkı.

Partiye katılın. Su çok güzel ...

(Kahkahalar)

ta ki su aşırı ısınana dek, ama
o başka bir TED konuşması.

(Kahkahalar)

Olay şu ki, bu kavrayışa
varabilmek için korkulardan arınmak

ve merak duymak gerekiyor.

Üzücü olan ise,
çok az insan bunu yaparak

dünyaya diğer taraftan bakacak.

Dürüst olalım, bu sadece
ilericiler için söz konusu değil,

sağ kanat ve
muhafazakarlar için de böyle.

Bazı söyledikleri haklı olsa da,
kendi eko halkalarında

kıstırılmışlar, köhnemiş fikirleri
tekrarlayıp duruyorlar,

bakış açılarında
çeşitlilik oluşmuyor,

kendi bakış açılarını
da iyi sunmuyorlar.

Bazı ırkçılık karşıtı
siyasi fikirleri dinlemiyorlar.

Tim Wise'ı, Michelle
Alexander'ı, Dr. Joy DeGruy'ı,

Boyce Watkins'i, Tariq Nasheed'i.

Bu kişilerde aslında
aradıkları yanıtlar var.

Ama eko halkalarının
katılığından dolayı onları dinlemiyorlar.

Bu dijital bölünmeden
kurtulmalıyız.

Çünkü, teknoloji ilerledikçe,

bu kamplaşmanın
daha tehlikeli sonuçları oluyor.

Bu deneyim bana şunu öğretti:
Bizi elimizdeki bu cihazlar kurtarmayacak,

bütün bu teknolojik cihazlar
dışarıdaki evreni keşfetmeye yarıyor,

içimizdekini değil.

Bu bir IQ meselesi, EQ değil.
Bu tehlikeli bir dengesizlik.

Duygusal zeka,

karakter gelişimi, sabır,
tahammül ve duyarlılık gibi erdemler,

bu cihazları, ne kadar gelişkin
olursa olsunlar,

lanet değil de nimet yapan şeylerdir.

Galiba insanlığın kendisine
bir sistem güncellemesi gerek.

(Alkışlar)

Bu büyük bir iş, pek tabii

ama alt edilemeyecek
canavarlar olduğunu düşünmüyorum.

Öyle devler falan yok,
varsa bile Aşil topukları var.

Peki size desem ki, bunu
aşmanın en iyi yollarından biri

zor insanlarla
cesur konuşmalar yapmaktır,

dünyayı sizin gibi görmeyen insanlarla.
Evet dostlarım,

bu konuşmalar işte o güncellemeyi
başlatacak anahtarlar olabilir

hatırlarsak,
dilimiz sanal gerçekliğin ilk şekliydi.

Dil, fiziki dünyanın
sembollerle anlatılmasıdır

bu araç sayesindedir ki
fiziki dünyayı değiştirdik.

Konuşmak şiddeti durdurur, unutmayalım
ülkeler konuşarak kurulur,

köprüler inşa edilir.
Elde başka bir şey kalmayınca

konuşmak insanın silahlara geçmeden
önce

elinde kalan tek gerecidir.

Güvenlik duvarları
arkasından yapacağınız çevrimiçi

konuşmalardan bahsetmiyorum. Yok.

Gerçek insanlarla,
yüz yüze konuşmalardan bahsediyorum.

Benim için bu bir topluluk forumu,
ismi ise Shop Talk Live.

Shop Talk Live'da yaşamları
değiştiren konuşmalar yapıyoruz.

Topluluk neredeyse
orada oluyoruz.

Çok şey yaptık,
çete terörünü püskürtmekten

insanlara iş bulmaya,
evsiz gençlere destek olmaya kadar.

Bunu yapmalıydık, çünkü
siyah insanlar arasında ciddi bir

güvensizlik vardı, uyuşturucu
döneminin şiddet ortamı yüzünden.

Biz de kendi başımızın çaresine bakarak,
sorunlarımızı kendimiz çözmeye başladık,

başkalarından medet ummadık.

Belediye reisini de, sabıkalıyı birini de

o berber dükkanında görürsünüz.

Yaptığımız, zaten olup biteni
düzenlemekti.

Bu alternatif bakış açılarını
bu alternatif evrenlerden

kazıp çıkarmaya başladım,
bunları ihtilaflı münazara

konuları şekline soktum.

Sonra da interneti tersine
çevirerek bu konuşmaları

cep telefonumla takipçilerime

canlı yayınlamaya başladım.

Bu, onları güvenlik duvarlarının
ardından çıkardı,

gerçek hayatta, yaşayan insanlarla

yüzyüze konuşmak istediler.

Bunu yaptık. Teşekkürler.

(Alkışlar)

Çok sayıdaki topluluk ile köprü kurduk:
LGBTQ camiası, Arap göçmenler gibi.

Şapkasında
konfederasyon bayrağı olan

biriyle bile oturup konuşabildik.

gayet de önemli şeyler hakkında.

İnsan olma durumunun
etrafından dolanmayı bırakalım.

Birbirimizden başka çaremiz yok.
Başka bir şey aramayın.

Şunu anlamak zorundayız:
Tüm insanlar aynı şeyleri istiyor,

bu şeyleri elde etmek için
ise birbirimize muhtacız.

Bu cesur konuşmalar,
köprüler inşa etmenin yoludur.

İnsanları benimsediğimiz veya
tepki verdiğimiz

fikirler olarak değil, insan olarak
görmeye başlamanın zamanıdır.

İnsanlar engel değildir,

istediğimiz şeylere açılan kapılardır.

Bu kolektif ve
bilinçli bir evrim oldu.

Benim yolculuğum popüler bir video
ve arkadaşımı kaybetmekle başladı.

Sizin yolculuğunuz şimdi başlıyor.

İnsanları bağlayan bu rönesansa katılın.
Sizle ya da siz olmadan, bu oluyor.

Önerim şu: Bir konu seçin
ve toplum içinde diyalog başlatın,

bunu yakın çevrenizde yapın,
Gerçek hayattan tiplerle tanışın.

Size diyeceğim şu ki, kendi varoluşunuzun
hesapçılığını bırakınca,

çeşit çeşit deneyimler edineceksiniz.

Arkadaşlar, büyüme zamanı.

Bunu yapınca, şayet yaparsak değil,
göreceğiz ki, bu güncellemenin başlangıcı

zaten iç dünyamızdı,
kendi yaptığımız bir cihaz değil.

Bu deneyime yol verecek olan ise
her zaman, birbirimiz olacağız.

Teşekkürler.

(Alkışlar)