मृत झाल्यावर आपल्या शरीराचे काय होते फार्नाझ खातीबी जाफरी

मानव जातीच्या उगमापासून आजपर्यंत १००.८ दशकोटी जगले व मरण पावले
लोक संख्येत दर वर्षी 8 टक्क्याने वाढ होत असते मृत पावलेल्यांच्या शरीराचे
काय झाले असेल यासाठी पहा

मानव जातीच्या उगमापासून

आजपर्यंत १००.८ दशकोटी
जगले व मरण पावले

लोक संख्येत दर वर्षी
८ टक्क्याने वाढ होत असते

मृत पावलेल्यांच्या शरीराचे काय झाले असेल

पृथ्वीवरील सर्व जागा व्यापून पुरण्यासाठी
जागा शिल्लक नसेल?

एखाद्याचे हृदय बंद पडते तेव्हा

शरीराचे विघटन होण्यापूर्वी
अनेक क्रिया घडतात ,

मृत्युनंतर एका मिनिटात

रक्त शरीराच्या खालच्या भागात
स्थिरावते.

आठ ते दहा तासानंतर

पोस्टमोर्ट्म झालेले शव लिवोर मोर्तिम
द्रव्य लावलेल्या जागी रंगहीन दिसते

मृत्यू होताच क्षणी शरीरातील सर्व
स्नायू शिथिल होतात.

शरीर ताठर बनते हि प्राथमिक अवस्था

दोन ते श तासांनी ते अधिक त्ताठर होते '

हा ताठरपणा नंतर स्नायु पर्यंत पसरतो

हा ताठरपणा परिसर वय व लिंग
यावर अवलंबून असतो

शरीराचे तापमानही बदलते.

सभोवतालच्या तापमानापर्यंत येईपर्यंत
शरीर थंड होत जाते.

त्यानंतर विघ्त्नास सुरवात होते.

या प्रक्रियेत जीवाणू व कीटक
शरीराचे विघटन करू लागतात.

या विघटनाचा वेग अनेक
घटकांवर अवलंबून असतो.

पर्यावरणाचा विघटनावर होणारा परिणाम

हा कास्पेर नियमाने होतो.

नियम असा आहे जर सर्व घटक समान असतील

तर शरीर हवेत पाण्यापेक्षा
दुप्पट वेगाने विघटीत होते.

जमिनीत तर तो वेग ते आठपट असतो.

जमिनीतील आम्लता हाडांवर
परिणाम करीत असते.

५.३ हून कमी ph च्या आम्ल माध्यमात

हाडांचे विघटन झपाट्याने हो.ते

पण हे ७ हून अधिक ph असल्यास

हाडांचा सप्ला तुलनात्मक दृष्ट्या
अनेक शतके अधिक चांगला राहू शकतो.

शव पुरण्या बाबत विविध
संस्कृतीत दृष्टीकोन आहेत.

फार फार पूर्वीनिंडेरठालचे थडगे पाहू

त्याच्या मृत्यनंतर विधिवत सोपस्कार झालेत.

जसे ,जागा ठरविणे रंगरंगोटी.
मृत देहास सजविणे.

ख्रिस्त धर्मात मृत देहास कपड्यांनी
सजवून थडग्यात ठेवले जाते.

तर इस्लाम धर्मात ,

मृत देहक्फ्नात ठेवतात.

व शवाचा चेहरा मक्केकडे
दिशा दाखविणारा असतो.

हिंदू मृत देहास अग्नी देतात

तर सर्वात जुना धर्म झरतृष्ट अनुयायी

शवास उंच मनोऱ्यावर सूर्य प्रकाशात ठेवतात

पक्ष्यांसाठी

औद्योगिक क्रांती पूर्वी थडगे साधे असायचे

आज मात्र स्मशानभूमी आधी लोकसंख्येच्या
निवासी परिसरात असते.

थाद्ग्यासाठी खाजगी जागा घेणे महाग आहे.

त्यामुळे अनेकांना ते शक्य नाही.

अंत्यसंस्कार हि खर्चिक बाब होत चालली आहे.

जगभरात

जागा अपुरी पडत आहे.

हा प्रश्न काही जगातील जागेचा नाही

शहरीकरणाचा आहे.

जगभरातील मोठ्या शहरात

या शतकात जागा मिळणे दुरापास्त होईल.

लंडन मध्ये तर हि वेळ

सन २०३५ मध्येच येईल.

या समस्येवर तीन उपाय आहेत.

जागेच प्रश्न सोडविण्या साठी

काही देशात उंच इमारती बांधून हे करता येईल

दुसरी बाब शरीराची पर्यावरणाशी असलेली साथ

प्रोमेषण म्हणजे शरीर थंड करून विघटीत करणे

त्याची पावडर करून सेंद्रिय खात मिळेल.

त्यसाठी ती पावडर प्राणवायू
व पाण्याशी संयोग पावला पाहिजे

पर्यावरणाचा नाश न
करता विशिष्ट पदार्थ वापरणे

जैविक विघटन करणारे थडगे.

त्यसाठी लागतील उर्न्स व स्प्रोट झाडे

थडग्या भोवती उगवतील अशी मश्रूम

समुद्र तळाशी असलेले प्रवाळ खडक

राख व एकप्रकारचे सिमेंट असते
व जलचराना आश्रय देते.

मरण अटळ आहे.

पण थडगे बांधण्याच्या
प्रक्रियेत बदल होत गेला

प्रत्येकाची आध्यात्मिक धारणा

धर्माप्रमाणे असेल

किवा व्यावहारिक असेल

पण जागेच्या वाढत्या समस्येवर

उपाय शोधला पाहिजे.

आपले शरीर मृत झाल्यावर
शेवटी कोठे आसरा घेईल यासाठी.