Okyanusun en önemli anüsü - Cella Wright

Tam dersi görüntüle: https://ed.ted.com/lessons/the-most-important-anus-in-the-ocean-cella-wright

Silik bir çorap mı? Olgunlaşmış bir muz mu? Küflü bir diş macunu tüpü? Aslında, mütevazı bir deniz salatalığı: sindirim sistemini çevreleyen ve ağız ve anüs tarafından tutulan beyinsiz, etli bir form. Tuhaf görünse de, günlük etkisi tüm ekosistemlerin gelişmesine zemin hazırlıyor. Cella Wright, sosis şeklindeki harikaların hayatlarını keşfetmek için okyanusun dibine yolculuk ediyor.

Guto BR, Flávia Godoy ve Lívia Serri Francoio'nun yönettiği Cella Wright'ın dersi.

Neye baktığınız tahmin edebilir misiniz?

Silik bir çorap mı? Olgun bir muz mu?
Küflü bir diş macunu tüpü mü?

Aslında, bu deniz hıyarı
ve tuhaf görünmekle birlikte,

günlük zahmeti tüm ekosistemlerin
gelişmesine yol açar.

Deniz hıyarları;
deniz kestaneleri, denizyıldızı

ve diğer radyal simetrik “dikenli tenli”
deniz omurgasızlarının yanı sıra

Echinodermata filumunun üyeleridir.

Bazı deniz hıyarlarının
ağızlarında tüylü kollar vardır,

bazıları kabarık balonlar gibi şişirilir

ve diğerleri sadece
Başsız Tavuk Canavarı gibi görünür -

nadir bulunan derin deniz türlerine
verilen gerçek isim.

Ancak genellikle uzun,
silindirik şekilleri ile karakterizedir.

Deniz hıyarı, aslında bir ağız
ve anüs tarafından tutulan

sindirim sistemini çevreleyen
beyinsiz, etli bir formdur.

Yapışkan tüp ayakları,
vücut uzunluğunu hareket ettirir

ve deniz tabanı boyunca
kaymalarına izin verir.

Birçok deniz hıyarı, aslında
anüslerinden nefes aldığı halde

özelleşmiş tüp ayakları
beslenme ve solunum için kullanılabilir.

Ritmik olarak kaslarını kasar ve gevşetir,

deniz suyundan oksijen çeken
solunum ağacı denilen

iç akciğer benzeri bir yapı üzerine
su çekip çıkarıyorlar.

Bazı yengeç ve inci balığı türleri

bu ritmik eylemden yararlanır

ve deniz hıyarının anüsü
genişlediğinde içeri girer ve sığınırlar.

Tek bir deniz hıyarının arka ucu
bir seferde 15 inci balığı barındırabilir.

Bununla birlikte, tüm deniz hıyarlarının

bu müdahaleci davranışa
katlanmadığı görülüyor.

Bazı türler anüslerinin etrafında
beş diş ile donatılmıştır,

bu da istenmeyen konuklara karşı

evrimsel bir tutum almış
olabileceğini düşündürmektedir.

Ancak anal dişleri olmayan
deniz salatalıkları bile

kendilerini savunmak için
aletlerle donatılmıştır.

Tehditlerden kaçınırlar
ve kararsız kollajen dokularını

veya MCT'lerini kullanarak
karşı saldırılar başlatırlar.

Bu jel benzeri doku, "iplikcik"
adı verilen kolajen demetleri içerir.

Proteinler bu iplikciklerle
etkileşime girerek

onları kaydırabilir, dokuyu
sertleştirebilir veya yumuşatabilir.

Bu çok yönlü dokunun
birçok avantajı vardır:

Etkin hareket kabiliyetine yardımcı olur,

deniz hıyarlarının
küçük alanlara sığmasını sağlar

ve ayrışarak eşeysiz olarak
çoğalmalarını sağlar.

Ancak MCT’nin en patlayıcı uygulaması
bir avcı saldırdığında kullanılır.

İç dokuların eklerini gevşetip ardından
kaslarını hızla yumuşatıp büzerek

birçok tür, anüslerinden
çeşitli organlarını fırlatabilir.

Bu eyleme “bağırsaklarını çıkarma” denir

ve şaşırtıcı derecede
etkili bir savunma mekanizmasıdır.

Şaşırtıcı ve dikkat dağıtıcı
yırtıcılara ek olarak,

bazı deniz hıyarı türlerinin
iç kısımları yapışkan ve toksiktir.

Bağırsakları çıkarmak
şiddetli görünebilir

ancak deniz hıyarları
sadece birkaç hafta içinde

bağırsak reaksiyonlarından
kaybettiklerini yenileyebilir.

Yüzmek için evrimleşen
ve hareket etmeden beslenen

birkaç türün yanı sıra,

bu hantal yaratıkların çoğu,
zamanını deniz tabanını otlamakla geçirir.

Deniz hıyarları,
sığ kıyılardan deniz seviyesinden

6000 metre aşağıda bulunan
dipsiz siperlere kadar her yerde bulunur.

Derin deniz tabanında,
bazı bölgelerde %95'e kadar ulaşan

hayvan biyokütlesinin
çoğunluğunu oluştururlar.

Bu sosis şeklindeki harikalar
ilerledikçe kumu vakumlar,

içerdiği organik maddeyi sindirir
ve yan ürünü atarlar.

Bu işlemde deniz hıyarları,
döküntüleri parçalayıp

besinleri geri dönüştürerek deniz
tabanını temizler ve oksijenlendirir.

Kabuklu deniz hayvanları ve deniz otu
yataklarının gelişmesi koşulunu yaratır.

Deniz hıyarı boşaltımı da
mercan oluşumuna yardımcı olabilir

ve deniz ortamlarının
okyanus asitlenmesinden,

tamponlanmasında rol oynayabilir.

Okyanusun elektrikli süpürgeleri olarak
işlerinde çok iyidirler.

Kumlu deniz tabanının yaklaşık yarısının

bir deniz hıyarının sindirim kanalından
geçtiği düşünülmektedir.

Bir dahaki sefere
ayak parmaklarınız arasında

kum çatırtısı hissine sevinirseniz
şunu düşünün:

Bu kum taneleri bir noktada,

kıçından nefes alan
bir turşu tarafından atılmış olabilir.