Γιατί το θέατρο είναι απαραίτητο στις δημοκρατίες
-
0:02 - 0:05Το θέατρο είναι σημαντικό,
επειδή η δημοκρατία είναι σημαντική. -
0:06 - 0:10Τo θέατρο είναι πρωταρχική
μορφή τέχνης σε μια δημοκρατία, -
0:10 - 0:14και το γνωρίζουμε αυτό
γιατί γεννήθηκαν στην ίδια πόλη. -
0:14 - 0:16Στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.
-
0:16 - 0:18γεννήθηκε η ιδέα της δημοκρατίας.
-
0:18 - 0:20Ήταν, φυσικά,
-
0:20 - 0:22μια ελλιπής και ελαττωματική δημοκρατία,
-
0:22 - 0:27αλλά η ιδέα ότι η εξουσία πρέπει
να πηγάζει από την συναίνεση των πολιτών, -
0:27 - 0:31ότι η εξουσία πρέπει να ρέει
από κάτω προς τα πάνω -
0:31 - 0:32-και όχι αντιστρόφως-
-
0:32 - 0:34γεννήθηκε εκείνη την δεκαετία.
-
0:34 - 0:39Την ίδια δεκαετία κάποιος
-που κατά τον μύθο ονομαζόταν Θέσπις- -
0:39 - 0:41ανακάλυψε την ιδέα του διαλόγου.
-
0:41 - 0:43Τι σημαίνει να ανακαλύπτω τον διάλογο;
-
0:43 - 0:45Γνωρίζουμε ότι στις Διονυσιακές γιορτές
-
0:45 - 0:47όλοι οι πολίτες της Αθήνας
-
0:47 - 0:49συγκεντρώνονταν
στους πρόποδες της Ακρόπολης. -
0:49 - 0:52Άκουγαν μουσική, παρακολουθούσαν χορούς,
-
0:52 - 0:56και άκουγαν αφηγήσεις ιστοριών
ως μέρος των Διονυσιακών γιορτών. -
0:56 - 0:59Οι αφηγήσεις αυτές ήταν κάτι
σαν αυτό που γίνεται εδώ: -
0:59 - 1:01Στέκομαι εδώ πάνω,
-
1:01 - 1:03μια ενιαία αρχή,
-
1:03 - 1:04και σας μιλάω.
-
1:04 - 1:07Κι εσείς κάθεστε αναπαυτικά
και εισπράττετε όσα λέω. -
1:08 - 1:11Ίσως να διαφωνείτε με όσα λέω
και να με θεωρείτε έναν ανυπόφορο ανόητο, -
1:11 - 1:13ίσως πλήττετε φοβερά,
-
1:13 - 1:16αλλά αυτά είναι κυρίως σκέψεις
που κάνετε μέσα στο κεφάλι σας. -
1:17 - 1:21Όμως, τι θα γινόταν αν,
αντί να απευθύνομαι σ' εσάς -
1:21 - 1:23-και αυτό είναι που σκέφτηκε ο Θέσπις-
-
1:23 - 1:25έκανα στροφή 90 μοιρών προς τ' αριστερά
-
1:25 - 1:28και απευθυνόμουν σε κάποιον
πάνω στη σκηνή μαζί μου; -
1:29 - 1:31Αυτό τ' αλλάζει όλα,
-
1:31 - 1:35γιατί εκείνη τη στιγμή δεν είμαι
ο κάτοχος της αλήθειας. -
1:35 - 1:38Είμαι κάποιος που έχει μια άποψη.
-
1:38 - 1:40Και μιλάω σε κάποιον άλλον.
-
1:40 - 1:41Και ξέρετε κάτι;
-
1:41 - 1:44Αυτός ο άλλος επίσης έχει μια άποψη,
-
1:44 - 1:47και έτσι υπάρχει δραματοποίηση,
σύγκρουση - διαφωνεί μαζί μου. -
1:48 - 1:50Υπάρχει διένεξη μεταξύ δύο απόψεων.
-
1:50 - 1:56Και η βασική ιδέα σε αυτό είναι
ότι η αλήθεια μπορεί να προκύψει -
1:56 - 1:59μόνο μέσα από τη σύγκρουση
δύο διαφορετικών απόψεων. -
1:59 - 2:02Δεν είναι κτήμα ενός μόνο ανθρώπου.
-
2:02 - 2:06Αν πιστεύετε στη δημοκρατία,
οφείλετε να πιστέψετε σε αυτό. -
2:06 - 2:09Διαφορετικά, είστε δυνάστης
-
2:09 - 2:11που απλώς ανέχεται τη δημοκρατία.
-
2:11 - 2:13Η βασική αρχή της δημοκρατίας είναι ότι
-
2:13 - 2:16η σύγκρουση διαφορετικών απόψεων
οδηγεί στην αλήθεια. -
2:16 - 2:18Και τι άλλο συμβαίνει εδώ;
-
2:18 - 2:21Δεν σας ζητάω να καθίσετε
αναπαυτικά και να με ακούτε. -
2:21 - 2:23Σας ζητώ να γείρετε προς τα εμπρός
-
2:23 - 2:26και να πλάσετε στη φαντασία σας
την άποψή μου - -
2:27 - 2:30πώς μου φαίνεται όλο αυτό και πώς νιώθω
ως χαρακτήρας σε αυτόν το ρόλο. -
2:30 - 2:33Και έπειτα σας ζητάω να αλλάξετε οπτική
-
2:33 - 2:37και να φανταστείτε
πώς νιώθει το άλλο άτομο που μιλάει. -
2:37 - 2:40Σας ζητώ να επιδείξετε ενσυναίσθηση.
-
2:41 - 2:45Η σκέψη ότι η αλήθεια αναδύεται
από τη σύγκρουση διαφορετικών ιδεών -
2:45 - 2:47και ο συναισθηματικός μυς
της ενσυναίσθησης -
2:47 - 2:51είναι τα απαραίτητα εργαλεία
του πολίτη της Δημοκρατίας. -
2:52 - 2:53Τι άλλο συμβαίνει;
-
2:54 - 2:56Το τρίτο στοιχείο είστε εσείς,
-
2:56 - 2:59η κοινότητα η ίδια, το ακροατήριο.
-
2:59 - 3:03Και από προσωπική εμπειρία γνωρίζετε
πως όταν πηγαίνετε στον κινηματογράφο, -
3:03 - 3:07και μπαίνετε στην αίθουσα
και είναι άδεια, ενθουσιάζεστε -
3:07 - 3:09γιατί τίποτε δεν θα μπει
ανάμεσα σ' εσάς και την ταινία. -
3:09 - 3:12Θα απλωθείτε, θα βάλετε
τα πόδια πάνω στα καθίσματα, -
3:12 - 3:14θα φάτε ποπ-κορν
κι απλώς να περάσετε καλά. -
3:14 - 3:16Αν, όμως, πάτε σε μια ζωντανή παράσταση
-
3:16 - 3:19και η αίθουσα είναι η μισή μόνο γεμάτη,
-
3:19 - 3:20θλίβεστε.
-
3:20 - 3:22Απογοητεύεστε αμέσως,
-
3:23 - 3:24γιατί, ενσυνείδητα ή όχι,
-
3:25 - 3:26είχατε πάει σε αυτή την παράσταση
-
3:26 - 3:28για να νιώσετε μέρος του κοινού.
-
3:28 - 3:31Είχατε πάει για να βιώσετε
την συλλογική εμπειρία -
3:31 - 3:35του να γελάσετε μαζί με άλλους,
να κλάψετε μαζί, να νιώσετε αγωνία -
3:35 - 3:37για το τι πρόκειται να συμβεί.
-
3:37 - 3:41Ίσως μπήκατε σ' εκείνο το θέατρο
ως ένα επιμέρους άτομο -
3:41 - 3:44αλλά αν η παράσταση
επιτέλεσε τον σκοπό της, -
3:44 - 3:47φύγατε με την αίσθηση
ότι αποτελείτε μέρος ενός συνόλου, -
3:47 - 3:49τμήμα μιας κοινότητας.
-
3:50 - 3:54Αυτό είναι ενσωματωμένο
στην ουσία κάθε μορφής τέχνης. -
3:55 - 3:59Μετά από 2.500 χρόνια ο Τζο Παπ αποφάσισε
-
3:59 - 4:03ότι ο πολιτισμός έπρεπε
να αποτελεί κτήμα όλων στις ΗΠΑ, -
4:03 - 4:07και ότι ήταν δικό του καθήκον
να υλοποιήσει αυτή την υπόσχεση. -
4:07 - 4:10Ίδρυσε το Δωρεάν Σαίξπηρ στο Σέντραλ Παρκ
-
4:10 - 4:13κι αυτό βασίζεται σε μια πολύ απλή ιδέα.
-
4:13 - 4:18Στο ότι το καλύτερο θέατρο,
η καλύτερη τέχνη που μπορούμε να έχουμε, -
4:18 - 4:20πρέπει να φτάνει σε όλους
και να ανήκει σε όλους. -
4:20 - 4:22Και μέχρι σήμερα,
-
4:22 - 4:25κάθε βράδυ του καλοκαιριού
στο Σέντραλ Πάρκ, -
4:25 - 4:27συγκεντρώνονται 2.000 άτομα
-
4:27 - 4:31για να δουν τις καλύτερες παραστάσεις
που μπορούμε να προσφέρουμε, δωρεάν. -
4:31 - 4:33Δεν είναι μια εμπορική συναλλαγή.
-
4:34 - 4:38Το 1967, 13 χρόνια
αφότου έκανε αυτή τη σκέψη, -
4:38 - 4:40κατέληξε και σε κάτι άλλο.
-
4:40 - 4:43Ότι, δηλαδή, ο κύκλος της δημοκρατίας
δεν ολοκληρωνόταν -
4:43 - 4:47απλώς με το να παρουσιάζεις στο κοινό
τους κλασικούς συγγραφείς. -
4:47 - 4:50Έπρεπε να επιτρέψουμε στο κοινό
να δημιουργήσει τους δικούς του κλασικούς -
4:50 - 4:52και να ανέβει στη σκηνή.
-
4:52 - 4:54Έτσι το 1967,
-
4:54 - 4:57ο Τζο εγκαινίασε το Public Theatre
στο κέντρο της πόλης. -
4:57 - 5:01Το πρώτο έργο που ανέβασε ήταν
η παγκόσμια πρεμιέρα του «Hair». -
5:01 - 5:04Ήταν η πρώτη παράστασή του
που δεν ήταν Σαίξπηρ. -
5:04 - 5:08Ο κριτικός Κλάιβ Μπαρνς έγραψε
πως ήταν σαν ο Παπ να είχε μαζέψει -
5:08 - 5:11όλα τα αποβράσματα
από τους δρόμους του East Village -
5:11 - 5:13και τα έβαλε στη σκηνή του Public.
-
5:13 - 5:14(Γέλια)
-
5:14 - 5:16Δεν το έγραψε ως κομπλιμέντο,
-
5:16 - 5:20αλλά ο Τζο το ανάρτησε στην είσοδο
και καμάρωνε γι' αυτό. -
5:20 - 5:21(Γέλια)
(Χειροκρότημα) -
5:21 - 5:25Και τα επόμενα χρόνια ανέβηκαν στο Public
μια σειρά από εκπληκτικές παραστάσεις: -
5:26 - 5:29«For Colored Girls Who Have Considered
Suicide / When the Rainbow Is Enuf», -
5:29 - 5:32«A Chorus Line»
-
5:32 - 5:36και η πιο εκπληκτική που μπορώ να σκεφτώ
-
5:36 - 5:41είναι η σπαρακτική κραυγή οργής
του Λάρι Κρέιμερ για την εξάπλωση του AIDS -
5:41 - 5:43στο «The Normal Heart».
-
5:43 - 5:47Γιατί, όταν ο Τζο ανέβασε
αυτό το έργο το 1985, -
5:47 - 5:50δημοσιεύτηκαν περισσότερες
πληροφορίες για το AIDS -
5:50 - 5:53στην κριτική ανάλυση του Φρανκ Ριτς
στους New York Times -
5:53 - 5:57απ' ό,τι είχαν δημοσιεύσει
οι New York Times τα προηγούμενα 4 χρόνια. -
5:57 - 6:01Ο Λάρι διαμόρφωνε, πραγματικά,
τη συζήτηση γύρω από το AIDS -
6:01 - 6:02γράφοντας αυτό το έργο
-
6:03 - 6:04και ο Τζο σκηνοθετώντας το.
-
6:04 - 6:08Νιώθω ευλογημένος που μου ανατέθηκε
το «Angels in America» του Τόνι Κούσνερ. -
6:08 - 6:12Όταν δουλεύαμε πάνω σε αυτό
παράλληλα με το «Normal Heart» -
6:12 - 6:15βλέπαμε ότι οι αντιλήψεις άλλαζαν,
-
6:15 - 6:17και ενώ δεν άλλαζαν εξαιτίας του θεάτρου,
-
6:18 - 6:20το θέατρο έπαιζε και αυτό τον ρόλο του
-
6:20 - 6:24στην αλλαγή των αντιλήψεων
για το τι σήμαινε να είσαι γκέι στις ΗΠΑ. -
6:24 - 6:26Είμαι εξαιρετικά περήφανος γι' αυτό.
-
6:27 - 6:28(Χειροκρότημα)
-
6:29 - 6:33Όταν ανέλαβα στη θέση του Τζο
στο Public το 2005, -
6:33 - 6:37αντιλήφθηκα ότι ένα πρόβλημα ήταν
πως κατέληξε θύμα της επιτυχίας του. -
6:37 - 6:42Δηλαδή, ιδρύθηκε ως πρόγραμμα
που θα έδινε πρόσβαση -
6:42 - 6:46και κατέληξε από τα πιο δύσκολα μέρη
στη Νέα Υόρκη για να βρεις εισιτήριο. -
6:46 - 6:50Κάποιοι περίμεναν απ' έξω δύο βράδια
για να προλάβουν εισιτήρια. -
6:50 - 6:51Τι γινόταν έτσι;
-
6:51 - 6:53Το 98% του κοινού απέκλειε
-
6:53 - 6:55ακόμη και τη σκέψη να έρθει.
-
6:55 - 6:58Έτσι επανιδρύσαμε την κινητή μονάδα
-
6:58 - 7:01και φέραμε το θέατρο σε φυλακές,
καταφύγια αστέγων, -
7:01 - 7:03σε κέντρα της κοινότητας παντού στην πόλη,
-
7:03 - 7:06αλλά και στο Νιου Τζέρσεϊ
και στη Κομητεία Γουέστσεστερ. -
7:06 - 7:10Αυτό το πρόγραμμα μας απέδειξε
κάτι που γνωρίζαμε ενστικτωδώς: -
7:10 - 7:15η ανάγκη των ανθρώπων για θέατρο
είναι τόσο ισχυρή όσο και αυτή για τροφή -
7:15 - 7:16ή για νερό.
-
7:17 - 7:19Είχε τεράστια επιτυχία και το συνεχίζουμε.
-
7:19 - 7:23Όμως αντιληφθήκαμε ότι υπήρχε και άλλο
εμπόδιο που δεν αντιμετωπίζαμε - -
7:23 - 7:25το εμπόδιο της συμμετοχής.
-
7:25 - 7:27Και το ερώτημα ήταν:
-
7:27 - 7:31Πώς μπορούμε να μετατρέψουμε το θέατρο
από εμπόρευμα ή αντικείμενο, -
7:31 - 7:34σε αυτό που πραγματικά πάντα ήταν -
-
7:34 - 7:36ένα πλέγμα σχέσεων μεταξύ ατόμων;
-
7:36 - 7:39Έτσι, υπό την καθοδήγηση
του εκπληκτικού Λίαρ Ντεμπεσονέ, -
7:39 - 7:41ξεκινήσαμε το πρόγραμμα Public Works,
-
7:41 - 7:43που κάθε καλοκαίρι ανεβάζει
-
7:43 - 7:46αυτές τις θαυμάσιες
σαιξπηρικές μουσικές παραστάσεις, -
7:46 - 7:48όπου βραβευμένοι με Tony
ηθοποιοί και μουσικοί -
7:49 - 7:52βρίσκονται μαζί με νταντάδες
και οικιακές βοηθούς, -
7:52 - 7:56με βετεράνους του στρατού
και άτομα που φυλακίστηκαν πρόσφατα, -
7:56 - 7:58και ερασιτέχνες και επαγγελματίες
-
7:58 - 8:00να παίζουν μαζί στην ίδια σκηνή.
-
8:00 - 8:02Δεν είναι απλώς
ένα φοβερό κοινωνικό πρόγραμμα. -
8:02 - 8:05Είναι η καλύτερη τέχνη
που μπορούμε να έχουμε. -
8:05 - 8:09Η βασική ιδέα είναι πως η τέχνη
-
8:09 - 8:11δεν αποτελεί κτήμα των ολίγων.
-
8:11 - 8:14Η τέχνη είναι μέρος
της ανθρώπινης φύσης του καθ' ενός. -
8:14 - 8:18Απλώς κάποιοι αφιερώνουμε
περισσότερο χρόνο στο να την ασκούμε. -
8:19 - 8:20Και μερικές φορές -
-
8:20 - 8:22(Χειροκροτήματα)
-
8:22 - 8:24δημιουργείται ένα θαύμα σαν το «Hamilton»,
-
8:24 - 8:31όπου ο Λιν-Μάνουελ παρουσιάζει μοναδικά
την ιστορία της ίδρυσης αυτής της χώρας -
8:31 - 8:35μέσα από τα μάτια του μοναδικού Ιδρυτή
που ήταν εξώγαμο ορφανό -
8:35 - 8:37και μετανάστης από τις Δυτικές Ινδίες.
-
8:37 - 8:39Αυτό που έκανε ο Λιν
-
8:39 - 8:41είναι ακριβώς
ό,τι είχε κάνει κι ο Σαίξπηρ. -
8:42 - 8:46Έπαιρνε τη φωνή και τη γλώσσα του λαού,
-
8:46 - 8:48την ανήγαγε σε ποίηση,
-
8:48 - 8:50και έτσι
-
8:50 - 8:52εξευγένιζε τη γλώσσα
-
8:52 - 8:55και εξευγένιζε και τον λαό που τη μιλούσε.
-
8:55 - 9:00Και με το να έχει ένα θίασο αποκλειστικά
από έγχρωμους ανθρώπους -
9:00 - 9:02ο Λιν ήθελε να μας πει,
-
9:02 - 9:05να ξαναζωντανέψει μέσα μας
-
9:05 - 9:08τα πιο σπουδαία όνειρά μας για τις ΗΠΑ,
-
9:08 - 9:11τους καλύτερους αγγέλους της Αμερικής,
-
9:11 - 9:13την αίσθηση του τι μπορεί
να καταφέρει αυτή η χώρα, -
9:13 - 9:17την ιδέα της ενσωμάτωσης που βρισκόταν
στον πυρήνα του Αμερικανικού Ονείρου. -
9:17 - 9:22Απελευθέρωσε ένα κύμα
πατριωτισμού μέσα μου -
9:22 - 9:23και μέσα στο κοινό,
-
9:23 - 9:27για τον οποίο η δίψα
αποδεικνύεται ακόρεστη. -
9:28 - 9:31Υπάρχει όμως ακόμη μια άποψη,
με την οποία θα ήθελα να τελειώσω -
9:31 - 9:33και είναι η τελευταία ιστορία
που θα σας πω. -
9:33 - 9:36Ίσως κάποιοι έχετε ακούσει
ότι ο Αντιπρόεδρος Πενς -
9:36 - 9:39ήρθε να δει το «Hamilton» στη Νέα Υόρκη.
-
9:39 - 9:43Όταν μπήκε, κάποιοι συντοπίτες μου
Νεοϋορκέζοι τον αποδοκίμασαν. -
9:43 - 9:45Με ωραίο τρόπο τους είπε:
-
9:45 - 9:47«Αυτός είναι ο ήχος της ελευθερίας».
-
9:48 - 9:49Στο τέλος της παράστασης,
-
9:49 - 9:52διαβάσαμε μια ευγενική, θεωρώ,
δήλωση εκ μέρους της παραγωγής, -
9:52 - 9:55και ο Αντιπρόεδρος Πενς την παρακολούθησε
-
9:56 - 10:00αλλά πυροδοτήθηκε ένα κάποιο κύμα
αγανάκτησης, μια θύελλα στο Twitter, -
10:00 - 10:03και ένα δικτυακό μποϊκοτάζ του «Hamilton»
-
10:03 - 10:07από εξαγριωμένα άτομα που θεώρησαν
ότι δεν του φερθήκαμε με σεβασμό. -
10:08 - 10:12Είδα αυτό το μποϊκοτάζ και σκέφτηκα
πως κάτι δεν κάναμε σωστά. -
10:12 - 10:15Όλοι αυτοί που υπέγραψαν
το υπόμνημα του μποϊκοτάζ -
10:15 - 10:18δεν θα έβλεπαν το «Hamilton»
ούτως ή άλλως. -
10:18 - 10:21Δεν θα παιζόταν ποτέ
σε κάποια κοντινή τους πόλη. -
10:21 - 10:23Αν παιζόταν, το εισιτήριο
θα ήταν ακριβό για αυτούς. -
10:23 - 10:27Αλλά ακόμη και αν είχαν τα χρήματα,
δεν είχαν τις διασυνδέσεις -
10:27 - 10:28να βρουν εισιτήριο.
-
10:29 - 10:31Δεν έκαναν αυτοί μποϊκοτάζ σ' εμάς,
-
10:31 - 10:33αλλά εμείς σ' αυτούς.
-
10:34 - 10:38Αν κοιτούσατε τον εκλογικό χάρτη των ΗΠΑ,
-
10:39 - 10:40και σας έλεγα:
-
10:40 - 10:42«Το μπλε χρώμα δείχνει
-
10:42 - 10:45τους μεγάλους μη κερδοσκοπικούς
πολιτιστικούς οργανισμούς», -
10:45 - 10:46θα σας έλεγα την αλήθεια.
-
10:46 - 10:48Θα με πιστεύατε.
-
10:48 - 10:52Εμείς, οι άνθρωποι του πολιτισμού
έχουμε κάνει ό,τι έχουν κάνει -
10:52 - 10:56το εκπαιδευτικό σύστημα,
η οικονομία και η τεχνολογία. -
10:56 - 11:00Δηλαδή, γυρίσαμε την πλάτη
σ' ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. -
11:00 - 11:03Πρέπει λοιπόν να συνεχιστεί
αυτή η ιδέα της ενσωμάτωσης. -
11:03 - 11:06Το φθινόπωρο θα ξεκινήσει περιοδεία
-
11:06 - 11:11η παραγωγή του βραβευμένου με Πούλιτζερ,
εξαιρετικού έργου της Λιν Νόταζ «Sweat». -
11:11 - 11:15Μετά από χρόνια έρευνας
στο Ρέντινγκ της Πενσυλβάνια, -
11:15 - 11:19έγραψε αυτό το έργο για την
αποβιομηχανοποίηση της Πενσυλβάνια: -
11:19 - 11:22τι συνέβη όταν σταμάτησε
η παραγωγή ατσαλιού, -
11:22 - 11:24την οργή που ξέσπασε,
-
11:24 - 11:26την ένταση που ξέσπασε,
-
11:26 - 11:28τον ρατσισμό που ξέσπασε
-
11:28 - 11:30επειδή χάθηκαν δουλειές.
-
11:30 - 11:33Με αυτό το έργο θα βγούμε περιοδεία
-
11:33 - 11:36σε αγροτικές περιοχές της Πενσυλβάνια,
-
11:36 - 11:38του Οχάιο, του Μίσιγκαν,
-
11:38 - 11:40της Μινεσότα και του Ουισκόνσιν.
-
11:40 - 11:45Συνεργαζόμαστε με τοπικές οργανώσεις
για να διασφαλίσουμε -
11:45 - 11:49πως όχι μόνο θα φτάσουμε στους ανθρώπους
που προσπαθούμε να φτάσουμε, -
11:49 - 11:52αλλά και πως θα βρούμε τρόπους
να τους ακούσουμε -
11:52 - 11:55και να πούμε: «Ο πολιτισμός
βρίσκεται εδώ και για εσάς». -
11:56 - 11:57Επειδή -
-
11:57 - 12:00(Χειροκρότημα)
-
12:00 - 12:02εμείς στον χώρο του πολιτισμού,
-
12:02 - 12:04στον χώρο του θεάτρου,
-
12:04 - 12:07δεν μπορούμε να λέμε
ότι δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. -
12:08 - 12:10Είναι στο DNA της τέχνης μας.
-
12:10 - 12:14Η τέχνη μας είναι για «...να σηκώνει ψηλά
έναν καθρέφτη για να κοιτάζεται η φύση. -
12:14 - 12:17Αντανακλά την αρετή και όχι τον ενάρετο,
-
12:17 - 12:20το πέσιμο, όχι τον πεσμένο.
Εκεί αναγνωρίζει ο καιρός -
12:20 - 12:23την πραγματική ηλικία του
κι εμπιστεύεται το είδωλο της μορφής του». -
12:23 - 12:28Δουλειά μας είναι κρατάμε όρθιο
ένα όραμα για την Αμερική -
12:28 - 12:32που δείχνει όχι μόνο
ποιοι είμαστε ο καθένας, -
12:32 - 12:36αλλά και τι μας συνδέει
με αυτό που χρειάζεται να είμαστε: -
12:36 - 12:38την αίσθηση της κοινότητας,
-
12:38 - 12:40την αίσθηση του όλου,
-
12:40 - 12:42την αίσθηση του ποιοι είμαστε ως χώρα.
-
12:42 - 12:45Αυτό είναι που οφείλει να κάνει το θέατρο,
-
12:45 - 12:48αλλά και εμείς όσο καλύτερα μπορούμε.
-
12:48 - 12:49Σας ευχαριστώ πολύ.
-
12:49 - 12:54(Χειροκρότημα)
- Title:
- Γιατί το θέατρο είναι απαραίτητο στις δημοκρατίες
- Speaker:
- Όσκαρ Ιούστις
- Description:
-
Η αλήθεια αποκαλύπτεται μέσα από τη σύγκρουση διαφορετικών ιδεών, και το θέατρο παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη αυτής της αλήθειας, λέει ο θρυλικός Όσκαρ Ιούστις. Σε αυτή την γεμάτη ένταση ομιλία, ο Ιούστις δίνει μια γενική περιγραφή του σχεδίου του να προσεγγίσει (και να ακούσει) ανθρώπους σε περιοχές των ΗΠΑ στις οποίες το θέατρο, όπως και πολλοί άλλοι θεσμοί, έχει γυρίσει την πλάτη -- όπως η αποβιομηχανοποιημένη περιοχή Ραστ Μπελτ. «Χρέος μας είναι να δώσουμε στην Αμερική ένα όραμα που όχι μόνο θα δείχνει ποιοι είμαστε ο καθένας ξεχωριστά αλλά και που θα μας φέρνει ξανά σε επαφή με την ιδέα του ότι αποτελούμε μια κοινότητα», λέει ο Ιούστις. «Αυτό είναι που περιμένουμε από το θέατρο να πράττει».
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 13:10
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Lucas Kaimaras accepted Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy | ||
Anthi Lakka edited Greek subtitles for Why theater is essential to democracy |