#ภาวนาละเอียดขึ้นเรื่อยๆ #สติปัฏฐาน 4 #โลกุตตระ #พระไตรปิฎก #อ่านจิตตนเอง #ความว่าง #จิตเปลี่ยนแปลงทุกขณะ #จิตตั้งมั่น #สัมมาสติ #เดรัจฉานวิชา #ออกจากโลก #พ้นโลก #พระเทวทัต #ศีล #อาบัติ #ทำในรูปแบบ #เจริญปัญญา #ไตรลักษณ์ #อาสวกิเลส #นิโรธ #สิ้นตัณหา

เราภาวนาเรื่อยๆ
เราก็เห็นสุขเกิดแล้วสุขก็ดับ
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ก็ดับ
กุศลเกิดแล้วกุศลก็ดับ
อกุศล โลภ โกรธ หลงเกิดแล้วมันก็ดับ
จิตที่ไปดูรูปเกิดแล้วก็ดับ ตรงนี้ละเอียด

ละเอียดกว่าที่จะรู้จิตสุขจิตทุกข์จิตดีจิตชั่ว
คือเห็นจิตมันเกิดดับทางอายตนะทั้ง 6
จิตเกิดที่ตาดับที่ตา จิตเกิดที่หูดับที่หู
จิตเกิดที่จมูกดับที่จมูก เกิดที่ลิ้นดับที่ลิ้น
เกิดที่ร่างกายดับที่กาย จิตเกิดที่ใจก็ดับที่ใจ
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น จิตไม่ได้มีดวงเดียว
หัดภาวนาทีแรกเรารู้สึกจิตมีดวงเดียว
แล้วก็เที่ยวร่อนเร่ไปทางทวารทั้ง 6 คิดว่าจิตมีดวงเดียว
ดวงนี้หลงไปดูพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมา
มันหลงไปฟังพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมาเข้าฐาน
เห็นจิตเหมือนตัวแมงมุม
เดี๋ยวก็วิ่งไปข้างซ้ายเดี๋ยวก็วิ่งไปข้างขวา
เดี๋ยวขึ้นข้างบนเดี๋ยวลงข้างล่าง
แมงมุมมีตัวเดียววิ่งไปวิ่งมา

พอเราภาวนาละเอียดเข้าๆ
เราเห็นจิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น
จิตเสวยอารมณ์อันไหนก็ดับพร้อมอารมณ์อันนั้น
เกิดดับไปด้วยกัน มันถี่ยิบขึ้นมา

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
30 พฤศจิกายน 2567

อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/refined-dhamma-practice/
สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
1:53 เคล็ดคำว่า “เห็นตามความเป็นจริง”
10:44 ภาวนาละเอียดเข้าๆ เราจะเห็นจิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั่น
20:44 เดรัจฉานวิชา
29:27 ก่อนที่เราจะมาเจริญสติปัฏฐานได้
38:49 มรรคผลไม่ไกลถ้าทำ 3 อย่างนี้ได้
48:07 ช่วงส่งการบ้าน