< Return to Video

Joachim de Posada diras: "Ne manĝu la bombonon"

  • 0:00 - 0:03
    Mi estas tie ĉi ĉar mi havas tre gravan mesaĝon.
  • 0:03 - 0:05
    Mi kredas, ke ni trovis
  • 0:05 - 0:08
    la plej gravan faktoron por sukceso.
  • 0:08 - 0:13
    Kaj ĝi estis trovita proksime de tie ĉi, en Stanford.
  • 0:13 - 0:17
    Profesoro pri psikologio venigadis 4-jarajn infanojn
  • 0:17 - 0:21
    en ĉambron kaj lasis ilin solaj.
  • 0:21 - 0:24
    Kaj li diris al la infano, kvarjarulo:
  • 0:24 - 0:27
    "- Joĉjo, mi lasos vin tie ĉi kun bombono
  • 0:27 - 0:29
    dum 15 minutoj.
  • 0:29 - 0:33
    Se je mia reveno tiu ĉi bombono ankoraŭ estos tie ĉi,
  • 0:33 - 0:37
    vi ricevos unu plian. Tiel vi ekhavos du."
  • 0:37 - 0:40
    Diri al kvarjara infano, ke ĝi atendu kvaronhoron
  • 0:40 - 0:42
    por io, kion ĝi ŝatas
  • 0:42 - 0:46
    estas la ekvivalento diri al ni "Ni portos al vi kafon post du horoj."
  • 0:46 - 0:47
    < ridoj >
  • 0:47 - 0:49
    Preciza ekvivalento.
  • 0:49 - 0:54
    Kio do okazis kiam la profesoro eliris el la ĉambro?
  • 0:54 - 0:58
    Tuj kiam la pordo estis fermita...
  • 0:58 - 1:00
    du el tri manĝis la bombonon.
  • 1:00 - 1:03
    Kvin sekundojn, 10 sekundojn, 40 sekundojn, 50 sekundojn,
  • 1:03 - 1:05
    du minutojn, kvar minutojn, ok minutojn.
  • 1:05 - 1:08
    Iuj daŭris 14,5 minutojn.
  • 1:08 - 1:09
    < ridoj >
  • 1:09 - 1:13
    Ili ne sukcesis. Ili ne povis atendi.
  • 1:13 - 1:16
    Interese, ke unu el ĉiu tria infano
  • 1:16 - 1:21
    rigardis la bombonon kaj faris jene...
  • 1:21 - 1:23
    Ili rigardis ĝin.
  • 1:23 - 1:25
    Ili remetis ĝin.
  • 1:25 - 1:30
    Ili ĉirkaŭiris. Ili ludis per siaj jupoj kaj pantalonoj.
  • 1:30 - 1:33
    Tiu infano komprenis, je la kvara jaraĝo,
  • 1:33 - 1:36
    la plej gravan principon por sukceso.
  • 1:36 - 1:40
    Tio estas la kapablo prokrasti kontentigon.
  • 1:40 - 1:42
    Memdisciplino,
  • 1:42 - 1:45
    la plej grava faktoro por sukceso.
  • 1:45 - 1:48
    15 jarojn poste, 14 aŭ 15 jarojn poste,
  • 1:48 - 1:50
    kontrolesploro.
  • 1:50 - 1:52
    Kion oni malkovris?
  • 1:52 - 1:55
    Oni serĉis tiujn infanojn, kiuj tiam estis 18- kaj 19-jaraj.
  • 1:55 - 1:58
    Kaj ili trovis, ke 100 elcentoj
  • 1:58 - 2:02
    de tiuj infanoj, kiuj ne manĝis la bombonon estas sukcesintaj.
  • 2:02 - 2:04
    Ili havis bonajn notojn. Ili mirinde prosperis.
  • 2:04 - 2:06
    Ili estis feliĉaj. Ili havis siajn planojn.
  • 2:06 - 2:09
    Ili havis bonajn rilatojn kun la instruistoj, kolegoj.
  • 2:09 - 2:10
    Ili bone prosperis.
  • 2:10 - 2:13
    Granda elcento de tiuj infanoj, kiuj manĝis la bombonon,
  • 2:13 - 2:14
    havis problemojn.
  • 2:14 - 2:16
    Ili ne sukcesis eniri universitaton.
  • 2:16 - 2:18
    Ili havis malbonajn notojn. Kelkaj forlasis la lernejon.
  • 2:18 - 2:20
    Malmultaj ankoraŭ estis tie, kun malbonaj notoj.
  • 2:20 - 2:22
    Malmultaj havis bonajn notojn.
  • 2:22 - 2:24
    Demando ekestis en mia menso: ĉu hispanamerikaj infanoj
  • 2:24 - 2:27
    reagus same kiel la usonaj infanoj?
  • 2:27 - 2:30
    Mi do iris al Kolombio. Kaj mi reproduktis la eksperimenton.
  • 2:30 - 2:33
    Kaj estis tre amuze. Mi uzis kvar- ĝis ses-jarajn infanojn.
  • 2:33 - 2:36
    Kaj permesu ke mi montru al vi tion, kio okazis.
  • 2:51 - 2:55
    < ridoj >
  • 4:32 - 4:34
    Kio do okazis en Kolombio?
  • 4:34 - 4:37
    Inter la hispanamerikaj infanoj, du el tri infanoj manĝis la bombonon.
  • 4:37 - 4:39
    Unu el tri ne manĝis ĝin.
  • 4:39 - 4:41
    Tiu knabineto estis interesa.
  • 4:41 - 4:43
    Ŝi manĝis la internon de la bombono.
  • 4:43 - 4:44
    < ridoj >
  • 4:44 - 4:48
    Alivorte, ŝi volis, ke ni pensu, ke ŝi ne manĝis ĝin, tiel ŝi ekhavus du.
  • 4:48 - 4:50
    Sed ŝi manĝis ĝin.
  • 4:50 - 4:53
    Ni do scias, ke ŝi havos sukceson. Sed ni devas atenti pri ŝi.
  • 4:53 - 4:54
    < ridoj >
  • 4:54 - 4:57
    Ŝi ne devus labori en banko, ekzemple,
  • 4:57 - 4:59
    aŭ labori ĉe kasoregistrilo.
  • 4:59 - 5:01
    Sed ŝi sukcesos.
  • 5:01 - 5:03
    Kaj tio aplikiĝas al ĉio. Eĉ al vendado.
  • 5:03 - 5:07
    La vendisto al kiu
  • 5:07 - 5:09
    kliento diras "Mi volas tion". Kaj la vendisto diras "Bone, jen ĝi."
  • 5:09 - 5:11
    Tiu vendisto manĝis la bombonon.
  • 5:11 - 5:13
    Se la vendisto diras: "- Momenton."
  • 5:13 - 5:16
    "Permesu ke mi faru al vi kelkajn demandojn por vidi ĉu tio estas bona elekto".
  • 5:16 - 5:17
    Tiam vi vendos multe pli.
  • 5:17 - 5:22
    Kaj tio havas aplikon en ĉiuj sferoj de la vivo.
  • 5:22 - 5:25
    Mi finos per tio - koreoj faris tion.
  • 5:25 - 5:27
    Ĉu vi scias kion? Tio estas tiel bona
  • 5:27 - 5:29
    ke ni volas bombonan libron por infanoj.
  • 5:29 - 5:32
    Ni faris unu por infanoj. Kaj nun ĝi estas tra la tuta Sud-Koreio.
  • 5:32 - 5:34
    Ili instruas al tiuj infanoj precize tiun principon.
  • 5:34 - 5:36
    Kaj ni bezonas lerni tiun principon tie ĉi en Usono.
  • 5:36 - 5:38
    Ĉar ni havas grandan ŝuldon.
  • 5:38 - 5:40
    Ni manĝas pli da bombonoj ol ni ilin produktas.
  • 5:40 - 5:42
    Mi tre dankas vin.
Title:
Joachim de Posada diras: "Ne manĝu la bombonon"
Speaker:
Joachim de Posada
Description:

En tiu ĉi mallonga prezentado el TED U, Joachim de Posada dividas kun ni mejloŝtonan eksperimenton pri prokrastita kontentigo - kaj kiel ĝi povas antaŭdiri estontan sukceson. Kun valorega video de infanoj, kiuj klopodas kiel eble plej multe por ne manĝi la bombonon.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:44
James Piton added a translation

Esperanto subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.