< Return to Video

Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm

  • 1:13 - 1:18
    ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 01
  • 1:18 - 1:21
    Η ζωή κάποιων ανθρώπων φαίνεται
    να πηγαίνει πάντα πολύ καλά.
  • 1:22 - 1:27
    Σαν να είναι πάντα
    μέσα σε ένα ροζ παραμύθι.
  • 1:27 - 1:30
    Δεν τσαλακώνεται τίποτα,
    δεν ξεφεύγει τίποτα...
  • 1:31 - 1:33
    δεν πλήττουν ποτέ.
  • 1:33 - 1:36
    Φαίνονται πάντα
    ευτυχισμένοι και ήρεμοι.
  • 1:36 - 1:38
    Όμως αυτό είναι ένα ψέμα.
  • 1:38 - 1:41
    Αυτοί οι ωραίοι κήποι είναι
    πάντα γεμάτοι σκουλήκια από κάτω.
  • 1:42 - 1:45
    Ακόμα και μέσα σε εκείνον που ζουν
    ευτυχισμένα και φαντασμαγορικά...
  • 1:45 - 1:47
    υπάρχουν κρυμμένα σκοτεινά πηγάδια.
  • 1:47 - 1:52
    Πίσω τους υπάρχει ένα νεκροταφείο
    με μικρά-μικρά εγκλήματα.
  • 1:52 - 1:55
    Κι αυτό το κρύβουν
    με μεγάλη μαεστρία.
  • 1:57 - 1:59
    Ζηλεύω πολύ αυτό το σπίτι.
  • 1:59 - 2:03
    Κοίτα, έχει την καλύτερη θέα
    και τον πιο ωραίο κήπο.
  • 2:20 - 2:22
    Κοίτα αυτές τις ορτανσίες.
  • 2:23 - 2:26
    'Εχω και στον δικό μου κήπο
    αλλά καμία δεν ανθίζει όπως αυτές.
  • 2:28 - 2:32
    Αυτό που φαίνεται απ'έξω
    είναι ένας καταγάλανος ουρανός...
  • 2:32 - 2:34
    και μια ευτυχισμένη ζωή.
  • 2:34 - 2:36
    Μέχρι τη στιγμή που ξαφνικά...
  • 2:36 - 2:40
    πέφτει μια βόμβα
    και τα αποκαλύπτει όλα.
  • 3:42 - 3:44
    2634 προς Κέντρο.
  • 3:45 - 3:47
    Διακόψαμε την κυκλοφορία
    στο δρόμο του συμβάντος.
  • 3:52 - 3:53
    Τι έγινε;
  • 3:53 - 3:56
    'Επεσε από το παράθυρο, αστυνόμε,
    με το κεφάλι.
  • 3:56 - 3:57
    Ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
  • 3:58 - 4:02
    'Ομως, ως προς τον τρόπο πτώσης,
    φαίνεται ότι κάποιος την έσπρωξε.
  • 4:02 - 4:04
    Δηλαδή, πιθανότατα είναι φόνος
    εν βρασμώ ψυχής.
  • 4:04 - 4:06
    Ποιος βρήκε το πτώμα;
  • 4:06 - 4:08
    'Ολα έγιναν μπροστά
    στα μάτια των καλεσμένων.
  • 4:08 - 4:10
    'Επεσε ανάμεσα στο πλήθος.
  • 4:13 - 4:18
    –Ποιοι είναι αυτοί μέσα;
    –Είναι οι μάρτυρες. Σας περιμένουν.
  • 4:19 - 4:21
    Μόνο που δεν μπορούμε ακόμα
    να μιλήσουμε με τους υπόπτους...
  • 4:21 - 4:25
    επειδή είναι υπό παρακολούθηση
    και προσπαθούν να τους ηρεμήσουν.
  • 4:25 - 4:29
    Η νύχτα είναι μεγάλη δηλαδή.
    'Αντε, ας αρχίσουμε.
  • 4:31 - 4:36
    Ναι, γνωρίζω και τις τέσσερις. Είναι
    η Ογιά, η Μερβέ, η Πελίν κι η Αρζού.
  • 4:37 - 4:39
    Είναι μια μυθική τετράδα.
  • 4:40 - 4:42
    Στην πραγματικότητα, είναι
    τελείως διαφορετικές μεταξύ τους.
  • 4:42 - 4:46
    Πάω για μανικιούρ και στις τέσσερις.
    Πρώτα άρχισα με την κυρία Μερβέ.
  • 4:47 - 4:50
    Εκείνη δεν περιγράφεται.
  • 4:50 - 4:52
    Είναι περίπτωση.
    Η γυναίκα είναι περίπτωση δηλαδή.
  • 4:52 - 4:56
    Αποφασίζει για όλα και κανείς
    δεν τολμά να φέρει αντίρρηση.
  • 4:57 - 4:59
    Όλα εξαρτώνται από εκείνη.
  • 4:59 - 5:04
    Πώς να το πω; Μπορούμε να πούμε
    ότι είναι η βασίλισσα της περιοχής.
  • 5:04 - 5:09
    Πιο σωστά, έτσι ήταν κάποτε. Μέχρι
    τη στιγμή που ήρθε η κυρία Ογιά.
  • 5:11 - 5:17
    Από παιδιά, η Πελίν ήταν
    το άλλο μισό της Μερβέ. Πάντα μαζί.
  • 5:17 - 5:21
    Κάτι σαν τον Δον Κιχώτη
    και τον Σάντσο Πάντσα.
  • 5:22 - 5:26
    Συγχρόνως, θα μπορούσαμε να πούμε
    ότι είναι και τελείως ξεχωριστές.
  • 5:27 - 5:30
    Αν με ρωτάτε,
    η Πελίν πάντα ζήλευε τη Μερβέ.
  • 5:30 - 5:32
    Μέσα της ευχόταν να ανατραπεί
    η Μερβέ...
  • 5:32 - 5:35
    και ονειρευόταν την ημέρα
    που θα έπαιρνε τη θέση της.
  • 5:35 - 5:38
    Δήθεν ήταν το πιο συμπαθητικό
    κορίτσι αλλά...
  • 5:39 - 5:42
    δεν ήταν ποτέ τόσο γλυκιά
    όσο φαινόταν.
  • 5:43 - 5:46
    Και η Αρζού είναι
    σαν αυτές τις τρεις.
  • 5:46 - 5:51
    Η Αρζού ήταν από το λύκειο
    πιο σιωπηλή και εσωστρεφής.
  • 5:51 - 5:54
    Μερικές φορές, έμοιαζε πολύ
    με τη Μερβέ και την Πελίν...
  • 5:55 - 5:57
    και άλλες φορές
    έμενε εντελώς αδιάφορη.
  • 5:57 - 6:00
    'Ομως, ήταν πάντα δίπλα τους.
    'Εκανε παρέα μαζί τους.
  • 6:04 - 6:09
    Εγώ πάντα ήθελα να πιστεύω ότι
    η Αρζού ήταν ένας καλός άνθρωπος.
  • 6:10 - 6:14
    Νομίζω ότι προσπαθούσε
    τουλάχιστον να είναι καλή.
  • 6:18 - 6:19
    Και η Ογιά.
  • 6:19 - 6:23
    Η μόνη που πραγματικά επέλεξε
    να βγάλει μόνη της το ψωμί της.
  • 6:26 - 6:29
    Η Ογιά ήταν πάντα διαφορετική
    από τις άλλες. Πολύ διαφορετική.
  • 6:30 - 6:34
    Η Ογιά ήταν παλικάρι.
    'Ηταν καλή και δίκαιη.
  • 6:34 - 6:38
    'Ηταν πιο ειλικρινής από τις άλλες
    και πιο θαρραλέα. 'Ηταν πιο ικανή.
  • 6:41 - 6:42
    Η Ογιά ήταν καλή.
  • 6:43 - 6:45
    'Ασε με, παιδί μου.
    Θα της σπάσω το κεφάλι!
  • 6:45 - 6:47
    –Ηρεμήστε.
    –Θα σπάσω την πόρτα...
  • 6:48 - 6:50
    –Τι γίνεται εδώ, Ιλχάν;
    –Κυρία Ογιά...
  • 6:51 - 6:54
    –Εσύ είσαι η γιατρός;
    –Εγώ είμαι. Εσύ ποιος είσαι;
  • 6:55 - 6:56
    Είμαι ο πατέρας αυτού του ζώου
    που είναι μέσα.
  • 6:57 - 6:59
    Τη φέραμε σήμερα, Τετάρτη, εδώ
    επειδή είναι δωρεάν.
  • 6:59 - 7:02
    Θα πέσει. Κλείδωσε και πήγε
    στο παράθυρο Δεν μπορούμε να μπούμε.
  • 7:02 - 7:04
    Και ο κύριος δεν θέλει
    να καλέσουμε την αστυνομία.
  • 7:04 - 7:06
    –Θεέ μου!
    –Να σπάσουμε την πόρτα;
  • 7:06 - 7:09
    Μη λες ανοησίες, Ιλχάν!
    Η κοπέλα είναι στην άκρη. Θα πέσει.
  • 7:10 - 7:13
    –'Ανοιξε την πόρτα, παιδί μου!
    –Εντάξει, ηρεμήστε.
  • 7:13 - 7:15
    –Ηρεμήστε. Θα το κανονίσω εγώ.
    –Κλείδωσε την πόρτα.
  • 7:15 - 7:17
    Θα την ανοίξω εγώ. Περίμενε.
  • 7:20 - 7:22
    –Θα μπω κι εγώ.
    –Περίμενε. Θα της μιλήσω πρώτα εγώ.
  • 7:23 - 7:24
    Στάσου. 'Ακου τι σου λέω.
  • 7:41 - 7:44
    Γεια σου.
    Είμαι η γιατρός Ογιά Τόκσοζ.
  • 7:44 - 7:47
    Μην πλησιάζεις!
    Μην πλησιάζεις αλλιώς θα πέσω!
  • 7:47 - 7:50
    Εντάξει, ηρέμησε. Ηρέμησε.
  • 7:52 - 7:56
    Είσαι τόσο νέα. Πόσο χρονών είσαι;
    Δεκαεπτά;
  • 7:57 - 7:59
    Αυτά να τα πεις στον πατέρα μου.
  • 7:59 - 8:04
    Του μίλησα, έκλαψα, τον παρακάλεσα.
  • 8:04 - 8:07
    Του είπα να μη με παντρέψουν,
    ότι θέλω να σπουδάσω.
  • 8:07 - 8:12
    Κοίτα όμως. Θα με παντρέψει
    μ' αυτόν. Χωρίς να ντρέπονται.
  • 8:14 - 8:17
    Μάλιστα, σ' ακούω.
    Σ' ακούω, μίλησέ μου.
  • 8:18 - 8:21
    Ξέρεις γιατί με έφεραν εδώ;
  • 8:22 - 8:24
    Για εξέταση.
  • 8:25 - 8:29
    Για να μη βγει σκάρτο το εμπόρευμα.
    Κατάλαβες;
  • 8:30 - 8:34
    –Θέλω να πεθάνω. Δεν καταλαβαίνεις;
    –Στάσου ένα λεπτό!
  • 8:34 - 8:37
    Στάσου, εντάξει! Εντάξει.
    Στάσου ένα λεπτό, παρακαλώ.
  • 8:37 - 8:40
    Στάσου ένα λεπτό.
    Ηρέμησε, σε παρακαλώ.
  • 8:40 - 8:41
    Πώς σε λένε;
  • 8:42 - 8:44
    –Νεβάλ.
    –Νεβάλ.
  • 8:44 - 8:46
    Νεβάλ.
  • 8:47 - 8:50
    Νεβάλ, κοίτα.
    Εδώ είναι ο δεύτερος όροφος.
  • 8:50 - 8:52
    Δηλαδή αν πέσεις, δεν θα πεθάνεις.
  • 8:53 - 8:55
    Θα μείνεις ανάπηρη.
  • 8:57 - 8:59
    Εκείνοι που δεν σε εκτιμούν
    αυτή τη στιγμή...
  • 9:00 - 9:02
    πώς νομίζεις ότι θα φερθούν
    σε μια ανάπηρη Νεβάλ;
  • 9:04 - 9:06
    Αν πέσεις, μπορεί να σπάσεις
    το κεφάλι σου.
  • 9:07 - 9:09
    'Ισως να σπάσεις τη μέση σου.
  • 9:10 - 9:13
    'Ισως να σπάσεις τα πόδια σου,
    ίσως να συμβούν πιο άσχημα πράγματα.
  • 9:14 - 9:15
    'Ομως, δεν θα πεθάνεις.
  • 9:16 - 9:18
    Θα είσαι κάποια
    που θα χρειάζεται φροντίδα.
  • 9:19 - 9:22
    Και μάλιστα, φροντίδα
    από εκείνους που είναι μέσα.
  • 9:22 - 9:24
    Με καταλαβαίνεις;
  • 9:25 - 9:28
    'Ελα, άντε.
    Θα μιλήσω εγώ με τον πατέρα σου.
  • 9:30 - 9:32
    Θα εμποδίσω αυτόν τον γάμο.
    Δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.
  • 9:33 - 9:36
    Νομίζεις ότι είναι τόσο εύκολο;
    Πώς θα το κάνεις αυτό;
  • 9:36 - 9:39
    Θα το κάνω.
    Δεν μπορεί να σε πειράξει κανείς.
  • 9:39 - 9:41
    Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει
    να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.
  • 9:41 - 9:44
    –Το υπόσχομαι.
    –Θα με αναγκάσουν να το κάνω.
  • 9:44 - 9:46
    Δεν τους γνωρίζεις.
    Θα με αναγκάσουν να το κάνω.
  • 9:46 - 9:50
    Κι εσύ δεν γνωρίζεις εμένα, Νεβάλ.
    Κρατώ πάντα την υπόσχεσή μου.
  • 9:51 - 9:54
    'Αντε, σε παρακαλώ. Δώσε
    άλλη μια ευκαιρία στον εαυτό σου.
  • 9:54 - 9:58
    Το ότι σου λένε πως δεν έχεις αξία,
    δεν σημαίνει ότι δεν έχεις αξία.
  • 9:58 - 10:01
    Το ότι θεωρούν ότι κάνεις λάθος,
    δεν σημαίνει ότι κάνεις λάθος.
  • 10:01 - 10:04
    Δείχνει μόνο
    ότι είναι ανόητοι οι ίδιοι.
  • 10:05 - 10:06
    'Αντε.
  • 10:06 - 10:08
    –Το υπόσχεσαι;
    –Το υπόσχομαι.
  • 10:08 - 10:12
    Σου δίνω το λόγο μου
    ότι όλα θα είναι πολύ ωραία.
  • 10:12 - 10:15
    Δεν είσαι μόνη σου. Εγώ είμαι εδώ.
  • 10:15 - 10:17
    Δεν θα τους επιτρέψω
    να σε στενοχωρήσουν.
  • 10:26 - 10:28
    'Εκανε αυτό που είπε.
  • 10:28 - 10:31
    Μάλωσε τόσο πολύ τον πατέρα της.
    Τον τρόμαξε.
  • 10:32 - 10:34
    Η κοπέλα τώρα σπουδάζει.
  • 10:34 - 10:37
    Τέτοιος άνθρωπος είναι η κυρία Ογιά.
  • 10:37 - 10:41
    Πώς να το πω; Δεν φοβάται.
    Είναι τολμηρή.
  • 10:41 - 10:44
    Εγώ είμαι γραμματέας της
    για πολλά χρόνια.
  • 10:56 - 10:59
    –Ιλχάν, φεύγω. Θα γυρίσω σε μια ώρα.
    –Μάλιστα, κυρία Ογιά.
  • 11:03 - 11:06
    Με λίγα λόγια, είναι παιδιά
    της δικής μας συνοικίας.
  • 11:07 - 11:10
    Μεγάλωσαν μαζί.
    Πήγαν στο ίδιο Λύκειο.
  • 11:11 - 11:15
    Δεν χώρισαν ποτέ, μέχρι
    την τελευταία μέρα της Β' Λυκείου.
  • 11:17 - 11:22
    Μετά, η Ογιά έφυγε.
    Δεν την είδαν για πολλά χρόνια...
  • 11:22 - 11:23
    Μέχρι...
  • 11:25 - 11:26
    Την κηδεία.
  • 11:27 - 11:30
    Την κηδεία του τερατώδη διευθυντή
    του σχολείου, του Μουζαφέρ.
  • 11:31 - 11:34
    Ο ερχομός της Ογιά εκεί
    είχε κάποια σημασία.
  • 11:34 - 11:37
    Για την ακρίβεια, όλα άρχισαν
    σε εκείνη την κηδεία.
  • 11:37 - 11:39
    Δηλαδή φαίνεται ότι άρχισαν.
  • 11:41 - 11:44
    Με την παρουσία της κυρίας Ογιά
    στην κηδεία.
  • 12:08 - 12:11
    Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
  • 12:20 - 12:23
    Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
  • 12:45 - 12:48
    Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
  • 12:51 - 12:54
    Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
  • 12:57 - 12:58
    Πέρασε έξω!
  • 13:26 - 13:28
    Μπουράκ!
  • 13:46 - 13:48
    Ογιά!
  • 13:50 - 13:52
    Είσαι τρελή;
  • 14:01 - 14:04
    Δεν το πιστεύω! Είσαι μπροστά μου!
  • 14:13 - 14:15
    –Πόσα χρόνια πέρασαν;
    –Πολλά.
  • 14:16 - 14:17
    Είναι εδώ η Πελίν και η Αρζού.
  • 14:18 - 14:20
    Πελίν! Πελίν!
  • 14:30 - 14:32
    Είναι περίπτωση!
  • 14:39 - 14:41
    Ναι, Ογιά.
    Παιχνίδι είναι. 'Αντε.
  • 14:41 - 14:44
    –Αυτή δεν είναι η Ογιά;
    –Η Ογιά...
  • 14:48 - 14:52
    –Ογιά; Τι νέα;
    –Είμαι καλά.
  • 14:54 - 14:58
    Για κοίτα!
    Μετά από τόσα χρόνια!
  • 14:58 - 15:02
    –Βλέπω ότι όλες είστε καλά.
    –Κοίτα ποια μιλάει!
  • 15:02 - 15:07
    Είσαι ακόμα ακμαία. Αλλά θα πω κάτι.
    Μου έλειψες πραγματικά.
  • 15:13 - 15:15
    –Τι μέρες ήταν κι αυτές!
    –'Ετσι είναι.
  • 15:15 - 15:17
    Τι όμορφες μέρες!
  • 15:17 - 15:19
    Στάσου να σ' αγκαλιάσω
    άλλη μια φορά.
  • 15:26 - 15:27
    'Αντε, αρχίζουν.
  • 15:28 - 15:31
    Μετά θα μιλήσουμε πολύ άλλωστε.
  • 15:32 - 15:33
    'Αντε.
  • 15:39 - 15:40
    Πολύ ωραία!
  • 15:50 - 15:53
    'Οχι, δεν γίνεται στις 3 μ. μ.
    'Εχει μάθημα πιάνου.
  • 15:53 - 15:55
    Να το κάνουμε στις 5 μ. μ.
  • 15:56 - 15:58
    Η πρόσκληση της Σερίν
    ήταν για αύριο;
  • 15:59 - 16:02
    Ναι, είναι αδύνατον.
    Δεν θα προλάβει. Να το αναβάλουμε.
  • 16:02 - 16:04
    Εσύ όμως τηλεφώνησέ μου, εντάξει;
  • 16:04 - 16:07
    Εντάξει, ψυχή μου. Σε φιλώ.
    Γεια σου.
  • 16:10 - 16:13
    Ο δερματολόγος φεύγει για Λονδίνο
    και χάλασε όλο το πρόγραμμά μου.
  • 16:14 - 16:18
    Τέλος πάντων. Τι κάνουμε; Καφέ.
    Υπάρχει ένα υπέροχο καφέ εδώ.
  • 16:19 - 16:21
    Θα το ήθελα πολύ αλλά πρέπει
    να γυρίσω στην κλινική.
  • 16:22 - 16:24
    Εσύ δουλεύεις;
  • 16:25 - 16:27
    –Τι δουλειά κάνεις;
    –Είμαι γιατρός.
  • 16:27 - 16:30
    –Μαιευτήρας–Γυναικολόγος.
    –Πολύ ωραία!
  • 16:30 - 16:34
    Κι εμείς γεννήσαμε παιδιά.
    'Εχω δύο.
  • 16:34 - 16:38
    Βιάστηκε λιγάκι. Το μεγάλο
    είναι 16 και το μικρό 12, σωστά;
  • 16:40 - 16:44
    Το δικό μου είναι 7 ακόμα.
    Εσύ έχεις;
  • 16:44 - 16:47
    –'Οχι, δεν παντρεύτηκα.
    –Γιατί;
  • 16:53 - 16:59
    'Εκανε καριέρα. 'Εγινε γιατρός.
    Μάλλον δεν ξέρεις από ιατρική.
  • 16:59 - 17:03
    Θα πω όμως κάτι.
    Ογιά μου, δεν θα σ' αφήσω με τίποτα.
  • 17:03 - 17:05
    Συναντηθήκαμε μετά από τόσα χρόνια.
    Δεν θα χαθούμε.
  • 17:05 - 17:08
    Προτείνω φαγητό
    για το Σαββατοκύριακο.
  • 17:16 - 17:17
    'Εγινε.
  • 17:17 - 17:20
    Τότε θα το οργανώσω εγώ
    κι εσύ, εδώ...
  • 17:22 - 17:24
    γράψε το τηλέφωνό σου, γλυκιά μου.
  • 17:37 - 17:40
    –Θα μιλήσουμε Παρασκευή. Εντάξει;
    –Εντάξει.
  • 17:42 - 17:43
    Τα λέμε!
  • 17:44 - 17:45
    Τα λέμε, κορίτσια.
  • 17:45 - 17:47
    –Γεια σου.
    –Τα λέμε.
  • 18:01 - 18:04
    Μετά από εκείνη την ημέρα
    άρχισαν να συναντιούνται.
  • 18:06 - 18:11
    Δεν ξέρω γιατί ήρθε εκεί η Ογιά.
    'Ηξερε ότι θα συναντήσει τις άλλες.
  • 18:12 - 18:16
    Νομίζω ότι ήρθε για να βεβαιωθεί
    ότι πέθανε ο καθηγητής Μουζαφέρ.
  • 18:16 - 18:19
    Μετά, έγιναν όλα αλυσιδωτά.
  • 18:22 - 18:25
    Είχε ανοίξει πια
    το κουτί της Πανδώρας.
  • 18:29 - 18:32
    Εμείς τώρα θα συναντηθούμε
    κανονικά με την Ογιά;
  • 18:32 - 18:34
    Ναι.
  • 18:34 - 18:38
    'Ομως...
    Δεν είναι λίγο...
  • 18:38 - 18:41
    Τι έγινε;
    Η κοπέλα χάρηκε που μας είδε.
  • 18:41 - 18:44
    Είσαι σίγουρη;
    Εμένα δεν μου φάνηκε και τόσο.
  • 18:44 - 18:48
    Πελίν, τι είναι αυτά που λες;
    Η κοπέλα είναι πολύ ευτυχισμένη.
  • 18:48 - 18:53
    Αυτό το θέμα του φαγητού. Θα είμαστε
    εμείς μεταξύ μας ή με τους συζύγους;
  • 18:53 - 18:56
    'Οχι, βέβαια. Τι άλλο πια;
    Από την πρώτη στιγμή!
  • 18:56 - 18:58
    Εσύ μάλλον έχεις κολλήσει
    πολύ στο παρελθόν, Πελίν.
  • 18:59 - 19:00
    Τότε ήμασταν παιδιά.
  • 19:01 - 19:04
    Ας μην δημιουργούμε ένταση
    χωρίς λόγο. Ηρέμησε λίγο. Εγώ φεύγω.
  • 19:45 - 19:49
    –Μωρό μου...
    –Εδώ είσαι, Ταϋλάν; Τρόμαξα.
  • 19:49 - 19:52
    Τώρα ήρθα. Τι νέα;
  • 19:53 - 19:54
    Ο Ταϋλάν...
  • 19:55 - 19:58
    'Ετσι είναι ο Ταϋλάν.
  • 19:59 - 20:01
    Ο Ταϋλάν.
  • 20:01 - 20:05
    Είναι ένα τυχερό παιδί ο Ταϋλάν.
  • 20:06 - 20:08
    'Εχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας.
  • 20:08 - 20:11
    Ο Ταϋλάν ήταν αστείος
    από την εποχή του Λυκείου.
  • 20:14 - 20:16
    Πώς ήταν η κηδεία;
  • 20:17 - 20:21
    Δεν ήταν άσχημα.
    'Οποιος το έμαθε, ήρθε.
  • 20:22 - 20:25
    –Πού είναι ο Μπερκ;
    –Στο δωμάτιό του.
  • 20:25 - 20:27
    Βάζει τη χειροτεχνία του
    στον τοίχο.
  • 20:27 - 20:29
    Η Τσίτσι; 'Εφυγε;
  • 20:30 - 20:32
    'Εφυγε.
  • 20:32 - 20:36
    Πώς έφυγε; Τότε να παίρνει μισθό
    για να μένει ως τις πέντε.
  • 20:38 - 20:40
    'Ηρθα εγώ, της είπα
    να φύγει και έφυγε.
  • 20:42 - 20:45
    Δεν μπορέσαμε να πάρουμε
    μία εσωτερική. Κοίτα κατάσταση!
  • 20:46 - 20:48
    Της δίνουμε λεφτά
    για να πλένω εγώ τα πιάτα;
  • 20:49 - 20:53
    –Φτάνει πια! Θα τη διώξω!
    –Τι έγινε, Πελίν μου;
  • 20:53 - 20:56
    Από την ώρα που ήρθες,
    φέρεσαι παράξενα. 'Εγινε κάτι;
  • 20:59 - 21:01
    Δεν είναι τίποτα.
  • 21:05 - 21:09
    Δεν το ξέρετε βέβαια. Ο Ταϋλάν ήταν
    ο αγαπημένος της Ογιά στο Λύκειο.
  • 21:10 - 21:12
    Αν δεν συνέβαινε
    εκείνο το γεγονός το 1996...
  • 21:12 - 21:15
    ίσως να είχαν αρραβωνιαστεί αλλά...
  • 21:16 - 21:18
    'Οταν ξέσπασε εκείνο το γεγονός...
  • 21:19 - 21:21
    η Πελίν άρπαξε τον Ταϋλάν.
  • 21:23 - 21:26
    Το γεγονός του 1996...
  • 21:31 - 21:34
    'Ηταν πολύ άσχημο. Πολύ.
  • 21:35 - 21:38
    Το συζητούσαμε για πολλά χρόνια
    στο σχολείο.
  • 21:40 - 21:42
    'Οχι, δεν μίλησε καθόλου.
  • 21:43 - 21:45
    Σαν να είχε...
  • 21:46 - 21:50
    Δεν ξέρω, σαν μια στενοχώρια
    που δεν μπορούσε να ξεπεράσει.
  • 21:51 - 21:52
    Δεν ξέρω.
  • 21:54 - 21:57
    Το 1996, όταν ήταν στο Λύκειο...
  • 21:58 - 22:00
    έκαναν κάτι κακό
    στην κυρία Ογιά αλλά...
  • 22:03 - 22:07
    Εγώ νομίζω ότι μετά από το γεγονός,
    η ζωή τους άλλαξε ανεπανόρθωτα.
  • 22:08 - 22:13
    Μ' αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι φάνηκε
    τι άνθρωπος ήταν η καθεμιά τους.
  • 22:20 - 22:23
    Ο Εντίπ ήταν
    το αδύναμο σημείο της Ογιά.
  • 22:24 - 22:27
    Μετά το Λύκειο, η Ογιά
    επικοινώνησε με τον Εντίπ...
  • 22:27 - 22:30
    για να επουλώσει την πληγή της
    και έγιναν φίλοι.
  • 22:32 - 22:37
    Δεν χώρισαν ποτέ από τότε.
    Πάντα στήριζε ο ένας τον άλλον.
  • 22:47 - 22:49
    'Ερχομαι.
  • 23:02 - 23:05
    –Ο Μουζαφέρ πέθανε.
    –Τι;
  • 23:06 - 23:11
    –Σήμερα πήγα στην κηδεία του.
    –Πώς δηλαδή;
  • 23:12 - 23:14
    Εσύ στην κηδεία του Μουζαφέρ;
  • 23:17 - 23:19
    Πέρασε, άντε πέρασε.
  • 23:35 - 23:37
    Γιατί;
  • 23:39 - 23:40
    Γιατί πήγες;
  • 23:43 - 23:46
    –Είδες και τις άλλες;
    –Ναι, τις είδα.
  • 23:51 - 23:55
    Δηλαδή, συναντηθήκαμε
    και συμφωνήσαμε.
  • 23:55 - 23:57
    Θα συναντηθούμε το Σαββατοκύριακο.
  • 23:57 - 23:59
    'Ενα λεπτό, ένα λεπτό.
  • 24:00 - 24:02
    Τι συμβαίνει;
    Πώς προέκυψε αυτό τώρα;
  • 24:03 - 24:04
    Δεν ξέρω.
  • 24:04 - 24:07
    Προέκυψε από μόνο του.
  • 24:08 - 24:10
    'Οταν έμαθα για τον θάνατο
    του Μουζαφέρ...
  • 24:12 - 24:15
    ήθελα να πάω και να δω
    με τα ίδια μου τα μάτια.
  • 24:16 - 24:18
    'Ηθελα να δω ότι έφυγε πραγματικά.
  • 24:22 - 24:23
    Εσύ δεν θα ήθελες;
  • 24:29 - 24:32
    Εγώ δεν θα το άντεχα.
  • 24:33 - 24:35
    Πέθανε;
  • 24:36 - 24:38
    Είχε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.
  • 24:38 - 24:41
    Και καρδιακή ανεπάρκεια. Γεράματα.
  • 24:42 - 24:46
    Νομίζει κανείς ότι τέτοιοι άνθρωποι
    δεν πεθαίνουν, έτσι δεν είναι;
  • 24:48 - 24:54
    Τέλος πάντων. 'Ετσι μιλήσαμε
    με τα κορίτσια και θα συναντηθούμε.
  • 25:07 - 25:09
    Θα συναντηθείτε;
  • 25:11 - 25:13
    Με τα κορίτσια;
  • 25:26 - 25:30
    Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε
    ένα τέτοιο ατιμωτικό αδίκημα.
  • 25:30 - 25:34
    Διακόπτεται η σχέση
    της Ογιά Τόκσοζ με το σχολείο μας.
  • 26:42 - 26:44
    Αγάπη μου;
  • 26:47 - 26:49
    Κρύωσες εδώ.
  • 26:50 - 26:52
    Τι τρώμε;
  • 26:54 - 26:55
    Τι έγινε; 'Εγινε κάτι;
  • 26:56 - 26:58
    'Οχι. Είδα απλώς μια φίλη
    από το Λύκειο.
  • 26:59 - 27:00
    Φυσιολογικό δεν είναι;
  • 27:00 - 27:02
    Αφού πήγατε στην κηδεία
    του διευθυντή του Λυκείου.
  • 27:03 - 27:05
    Πάω να πάρω κάτι να φάω.
  • 27:06 - 27:07
    Μεχμέτ!
  • 27:08 - 27:11
    Νομίζεις ότι αν είσαι θεατής σε κάτι
    κακό σε κάνει να είσαι κι εσύ κακός;
  • 27:12 - 27:14
    Πώς προέκυψε τώρα αυτό;
  • 27:14 - 27:19
    Ας πούμε ότι κάνουν κακό σε κάποιον
    και ότι εσύ δεν το εμποδίζεις.
  • 27:19 - 27:20
    Κάτι τέτοιο για παράδειγμα.
  • 27:21 - 27:25
    Εξαρτάται
    από το αν έχεις δύναμη ή όχι.
  • 27:26 - 27:27
    Κι αν έχεις;
  • 27:28 - 27:31
    Δηλαδή αν μπορούσες να το εμποδίσεις
    αλλά δεν το έκανες;
  • 27:31 - 27:33
    Αν έγινες συνεργός
    χωρίς να το θέλεις;
  • 27:33 - 27:36
    Χωρίς να το θέλεις;
    Πώς είναι γίνεται αυτό;
  • 27:36 - 27:38
    Ας πούμε ότι αναγκάστηκες.
  • 27:39 - 27:42
    'Οτι δεν είχες άλλη επιλογή.
    Συμβαίνει αυτό.
  • 27:42 - 27:45
    –Νομίζεις ότι είναι κάτι κακό;
    –Αρζού, αγάπη μου...
  • 27:46 - 27:49
    Πείνασα πολύ.
    Δεν λειτουργεί το μυαλό μου.
  • 27:49 - 27:52
    Αν αφήναμε για μετά αυτά τα θέματα
    φιλοσοφίας; Αν τρώγαμε πρώτα κάτι;
  • 27:53 - 27:54
    Εντάξει.
  • 28:11 - 28:12
    Μιλά!
  • 28:16 - 28:18
    Μιλά!
    'Αντε, γλυκιά μου, άργησες!
  • 28:18 - 28:21
    Ας έβρισκα και τα κλειδιά
    του αυτοκινήτου μου!
  • 28:21 - 28:23
    Ρασέλ, είδες τα κλειδιά
    του αυτοκινήτου μου;
  • 28:23 - 28:25
    –Δεν τα είδα, κυρία Μερβέ.
    –Σίγουρα θα ξέρει ο Σερχάν.
  • 28:26 - 28:29
    Σερχάν, δεν μπορώ να βρω
    τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου!
  • 28:32 - 28:34
    Ο κύριος Σερχάν.
  • 28:35 - 28:41
    Εκείνος είναι ένας πολύ,
    πάρα πολύ, ωραίος άνθρωπος.
  • 28:41 - 28:43
    'Ενας απίστευτος άνθρωπος.
  • 28:45 - 28:50
    Δηλαδή, εννοώ ότι είναι
    ένας θαυμάσιος άνθρωπος, αστυνόμε.
  • 28:51 - 28:54
    Μπορώ να πω ότι είναι η μεγαλύτερη
    επιτυχία της κυρίας Μερβέ.
  • 28:54 - 28:57
    Άλλωστε αν είσαι παντρεμένη
    με κάποιον σαν τον κύριο Σερχάν...
  • 28:57 - 28:59
    τότε αυτό είναι που μετράει.
  • 29:01 - 29:02
    Ναι, είναι αλήθεια.
  • 29:02 - 29:04
    Αυτό που κάνει
    τόσο δυνατή τη Μερβέ...
  • 29:04 - 29:06
    είναι το γεγονός ότι είναι
    σύζυγος του Σερχάν Ακσάκ.
  • 29:06 - 29:08
    Πρέπει να το παραδεχτούμε.
  • 29:09 - 29:12
    Τον είδα κάπου μια μέρα.
    Ο άνθρωπος περνούσε από εκεί...
  • 29:13 - 29:17
    και όλοι κοίταζαν εκείνον.
    Πόσο ακόμα να τον κοιτάξεις!
  • 29:18 - 29:20
    Με συγχωρείτε αλλά θα σας εξηγήσω.
  • 29:21 - 29:23
    Αυτό είναι σημαντικό.
  • 29:23 - 29:25
    Ο Σερχάν...
  • 29:26 - 29:30
    Ο Σερχάν ήταν ένα παιδί που σπούδασε
    οικότροφο στο Λύκειο Γαλατάσαραϊ.
  • 29:30 - 29:31
    Ήταν πάντα μοναχικός.
  • 29:33 - 29:35
    Ήταν παιδί μιας οικογένειας
    υψηλού επιπέδου...
  • 29:36 - 29:39
    ανεπιθύμητο και χωρίς αγάπη.
  • 29:39 - 29:43
    Γι'αυτό ήταν πάντα
    αυστηρός και απόμακρος.
  • 29:47 - 29:49
    Είναι σαν πάγος!
  • 29:50 - 29:52
    Άλλά ήταν πολύ γοητευτικός.
  • 29:53 - 29:54
    Η Μερβέ πάντα δίσταζε
    μπροστά του.
  • 29:54 - 29:56
    Και μάλιστα,
    μπορούμε να πούμε ότι...
  • 29:56 - 29:58
    ο Σερχάν ήταν ο μόνος άνθρωπος
    μπροστά στον οποίο δίσταζε.
  • 30:08 - 30:09
    Καλημέρα.
  • 30:09 - 30:11
    Αγάπη μου, πού είναι
    τα κλειδιά του αυτοκινήτου;
  • 30:12 - 30:14
    –Θα είναι στην τσάντα σου, Μερβέ.
    –Δεν είναι.
  • 30:14 - 30:17
    Κοίταξα πολλές φορές αλλά δεν είναι.
    Σερχάν μου, δείξε λίγη ανησυχία.
  • 30:17 - 30:20
    Τι θα κάνουμε αν δεν βρεθούν;
    Δεν θα πάει το παιδί στο σχολείο;
  • 30:20 - 30:22
    Θα το πας εσύ, να το ξέρεις.
  • 30:24 - 30:29
    Μιλά!'Αντε, παιδί μου!'Ασε
    τις κάλτσες με τα σχέδια για αύριο!
  • 30:31 - 30:34
    Σερχάν μου, βρες τα κλειδιά μου,
    σε παρακαλώ.
  • 30:36 - 30:38
    Σήμερα έχω πολλή δουλειά.
    Δεν ξέρεις πόσο απασχολημένη είμαι.
  • 30:39 - 30:42
    Μερβέ, να λες λίγα λόγια, πρωί–πρωί.
  • 30:42 - 30:46
    Εντάξει, σωπαίνω.
    Αλλά χάθηκαν τα κλειδιά μου.
  • 30:51 - 30:53
    –Ορίστε.
    –Μάλιστα.
  • 30:53 - 30:55
    Πόσο απασχολημένο
    είναι το μυαλό μου!
  • 30:55 - 30:57
    Ρασέλ, σου έδωσα το μενού
    για το βράδυ;
  • 30:57 - 30:59
    –Μάλιστα, κυρία Μερβέ.
    –Τάισες τα ψάρια;
  • 30:59 - 31:01
    –Κι αυτό είναι εντάξει.
    –Εντάξει.
  • 31:01 - 31:03
    Μιλά! 'Αντε, παιδί μου!
    Πρέπει να φύγουμε!
  • 31:03 - 31:05
    Θα με τρελάνει αυτό το παιδί!
    Ρασέλ, μπορείς να πας να δεις;
  • 31:06 - 31:07
    Ποιος ξέρει σε τι κατάσταση είναι!
    'Αντε, σε παρακαλώ.
  • 31:08 - 31:09
    Θα πάω εγώ.
  • 31:10 - 31:12
    Μου δίνεις λίγο νερό;
  • 31:29 - 31:31
    Δεν είναι έτοιμο ακόμα
    το όμορφο κορίτσι μου;
  • 31:31 - 31:35
    Θα φορέσω τις κάλτσες με τα σχέδια
    αλλά η μαμά βιάζεται.
  • 31:35 - 31:37
    Πού είναι αυτές οι κάλτσες;
    Φέρ' τες εδώ.
  • 31:38 - 31:40
    Φέρ' τες να τις φορέσουμε.
  • 31:41 - 31:46
    Μπράβο! 'Ελα να δούμε, ομορφιά μου.
    Δώσε μου τις κάλτσες.
  • 31:47 - 31:52
    Τώρα, πρώτα από όλα ας βάλουμε αυτή.
    'Ολα τα δάχτυλα.
  • 31:52 - 31:57
    'Ολα τα δάχτυλα. Μάλιστα, μπήκαν.
    Πολύ ωραία! 'Ηταν εύκολο.
  • 31:58 - 32:01
    Μάλιστα.
    Και τώρα, ας βάλουμε κι αυτή.
  • 32:01 - 32:05
    Κοίτα, ένα δάχτυλο μένει απ' έξω.
  • 32:05 - 32:08
    Εντάξει, τέλεια!
    Τράβηξε τις κάλτσες σου.
  • 32:09 - 32:11
    –Πού είναι τα παπούτσια σου;
    –Εκεί.
  • 32:11 - 32:14
    Εκεί; Εντάξει, φέρε να δούμε.
  • 32:14 - 32:18
    Μάλιστα, το βάλαμε κι αυτό.
    Μπράβο! Πολύ ωραία!
  • 32:18 - 32:20
    Τώρα βάζουμε την τσάντα.
  • 32:20 - 32:25
    Μάλιστα. Μάλιστα.
    Ας βγάλουμε και τα μαλλιά μας.
  • 32:25 - 32:29
    Μάλιστα. Είναι όλα πολύ ωραία.
    Μπράβο στην όμορφη πριγκίπισσά μου!
  • 32:30 - 32:31
    Μπαμπά μου!
  • 32:32 - 32:33
    'Αντε, λοιπόν.
  • 32:34 - 32:35
    'Αντε, λοιπόν.
  • 32:39 - 32:44
    Τέτοιοι άνθρωποι συνήθως έχουν
    αγόρια. Το λέω γιατί είναι αυστηρός.
  • 32:44 - 32:47
    Αλλά με την κόρη του
    είναι πολύ καλός.
  • 32:47 - 32:49
    Δεν είναι θαυμάσιο αυτό;
  • 32:49 - 32:53
    Από τη μια είναι αυστηρός
    κι από την άλλη στοργικός.
  • 32:53 - 32:56
    Αλλιώς είναι στην πραγματικότητα
    κι αλλιώς είναι σαν πατέρας.
  • 32:56 - 33:00
    Σκεφτείτε. 'Εχει μόνο μία πριγκίπισσα
    σ' αυτήν τη ζωή. Τη Μιλά.
  • 33:00 - 33:04
    Θέλετε λίγο τσάι;
    Στέγνωσε το στόμα σας.
  • 33:05 - 33:06
    Θα είναι πολύ καλό.
  • 33:14 - 33:17
    Μιλά, άντε, παιδί μου.
    Τρέξε, τρέξε!
  • 33:18 - 33:19
    Μπες μέσα.
  • 33:21 - 33:24
    Βάλε και τη ζώνη.
    Γρήγορα, γρήγορα!
  • 33:24 - 33:26
    Δέσ' την. Μπράβο!
  • 33:47 - 33:50
    –Καλημέρα.
    –Καλημέρα, γλυκιά μου.
  • 33:50 - 33:52
    –Πώς είσαι, Μερβέ μου;
    –Καλά, εσύ;
  • 33:53 - 33:56
    Μπερκ, μπες στο αυτοκίνητο.
    Θα σας πάω εγώ.
  • 33:57 - 33:59
    'Οχι. Είναι δυνατόν;
    Θα το κάνω εγώ.
  • 33:59 - 34:02
    Το σχολείο είναι το ίδιο. Άλλωστε
    εκεί πηγαίνω. Τρελάθηκες; Μπες μέσα.
  • 34:03 - 34:04
    Εντάξει, τότε ας έρθει
    και η Μιλά μαζί μας.
  • 34:05 - 34:07
    Δεν μπαίνει σε αυτοκίνητο
    κάποιου άλλου. 'Αντε, παιδί μου.
  • 34:08 - 34:11
    Μαμά, το αυτοκίνητο τους
    είναι πιο ωραίο. Να μπω;
  • 34:11 - 34:15
    Ακόμα ρωτάει. 'Ελα, γλυκέ μου.
    Πήγαινε πιο πέρα, Μιλά.
  • 34:16 - 34:17
    Μπες μέσα, Μπερκ.
  • 34:17 - 34:18
    Καλημέρα.
  • 34:19 - 34:21
    –Καλημέρα. Τι νέα;
    –Είμαι καλά, ψυχή μου.
  • 34:22 - 34:25
    Γεια σου, ψυχή μου.
    Κοίτα την κυρία!
  • 34:25 - 34:28
    Βέβαια, αφού τα δικά σου
    έφυγαν με το σχολικό...
  • 34:29 - 34:31
    Τέλος πάντων.
    Κι εγώ έχω πιλάτες το μεσημέρι.
  • 34:31 - 34:33
    Μίλησα με τη δασκάλα.
    Θα κάνουμε μάθημα μαζί.
  • 34:34 - 34:35
    Είπε εντάξει. Το μεσημέρι
    έλα στο σπίτι μου. Εντάξει;
  • 34:36 - 34:37
    Ωραία, εντάξει.
  • 34:37 - 34:41
    Κορίτσια, το σκέφτομαι από χθες
    το βράδυ. Την Ογιά, το πανεπιστήμιο.
  • 34:41 - 34:44
    Φαινόταν καλά η Ογιά, έτσι
    δεν είναι; Φαινόταν πολύ καλά.
  • 34:44 - 34:47
    Φυσικά. Φαινόταν πολύ καλά.
  • 34:47 - 34:50
    Δεν ξέρω, με βασάνιζε μέσα μου.
    Δεν μπόρεσα να το πω και στο Μεχμέτ.
  • 34:51 - 34:54
    Μην υπερβάλεις, Αρζού μου. Είναι
    μια ιστορία που ανήκει στο παρελθόν.
  • 34:55 - 34:56
    'Οπως και να το δεις,
    πέρασαν 20 χρόνια.
  • 34:58 - 35:00
    Στην πραγματικότητα,
    είμαι κι εγώ ανήσυχη.
  • 35:00 - 35:03
    'Οπως μας κοίταζε, ήταν
    σαν να θυμόταν εκείνη τη μέρα.
  • 35:03 - 35:05
    –'Ετσι δεν είναι;
    –Ναι, σωστά.
  • 35:05 - 35:08
    Υπερβολές, Πελίν! Υπερβάλλεις
    κι εσύ και λέτε ανοησίες.
  • 35:08 - 35:11
    Είδαμε πόσο ευγενική ήταν η κοπέλα,
    πόσο χάρηκε που μας είδε.
  • 35:11 - 35:14
    Άλλωστε θα συναντηθούμε.
    Είναι φανερό ότι το ξέχασε.
  • 35:14 - 35:16
    Εγώ νομίζω ότι πρέπει
    να το ξεχάσουμε κι εμείς.
  • 35:18 - 35:20
    Είμαστε σίγουρες ότι ξέχασε;
  • 35:20 - 35:23
    Θα θυμόμαστε αυτή τη μέρα
    και μετά από 20 χρόνια.
  • 35:34 - 35:36
    –'Αντε, μαμά!
    –'Ερχομαι, γλυκιά μου.
  • 36:23 - 36:26
    Δεν υπερβάλω.
    Το σχέδιο επάνω ήταν πολύ μεγάλο.
  • 36:27 - 36:29
    'Οσο για το κάτω μέρος,
    ήταν τελείως αταίριαστο!
  • 36:29 - 36:31
    –'Εβαλε και τις ψηλές μπότες...
    –'Οχι!
  • 36:32 - 36:34
    Κι έτσι, μία τόσο κοντή,
    έμοιαζε με τζόκεϊ .
  • 36:35 - 36:38
    Την είδα έτσι και δεν μπόρεσα
    να απαντήσω όταν μου μίλησε.
  • 36:39 - 36:40
    Μερβέ, είσαι πολύ κακιά!
  • 36:41 - 36:44
    –Τι να κάνω; Ας μάθει στάιλιγγκ.
    –Ακριβώς.
  • 36:47 - 36:50
    Λοιπόν, Ογιά μου;
    Σου έλειψε η παλιά σου γειτονιά;
  • 36:50 - 36:52
    Λίγο.
  • 36:53 - 36:56
    Θυμάσαι που υπήρχε
    ένας σκουπιδότοπος κοντά στο πάρκο;
  • 36:56 - 36:59
    Εγώ τον γκρέμισα και άνοιξα
    ένα κατάστημα με βιολογικά προϊόντα.
  • 36:59 - 37:01
    Είναι υπέροχο!
    Άλλαξα πολύ εκείνο το μέρος.
  • 37:01 - 37:04
    Φυσικά, αφού έχουμε αρχηγό
    τη Μερβέ...
  • 37:04 - 37:06
    Πάντα έτσι δεν ήταν;
  • 37:08 - 37:11
    Τι να κάνω;
    Δεν μπορώ να σταματήσω.
  • 37:11 - 37:13
    Μόλις δω κάτι ανάποδο,
    επεμβαίνω αμέσως.
  • 37:13 - 37:15
    –Πρέπει να το αλλάξω οπωσδήποτε.
    –Είναι απαραίτητο, φυσικά.
  • 37:15 - 37:18
    Ούτε πουλί δεν πετάει
    χωρίς να ρωτήσει τη Μερβέ.
  • 37:19 - 37:21
    Τι σημαίνει αυτό τώρα;
    Είναι αντίδραση στη Μερβέ;
  • 37:22 - 37:24
    Γιατί να είναι αυτό;
  • 37:25 - 37:29
    Ευτυχώς που ασχολείται η Μερβέ
    με όλα και ζούμε όλοι μαζί αρμονικά.
  • 37:30 - 37:32
    –Αυτό ήθελε να πει.
    –Αυτό ακριβώς ήθελα να πω.
  • 37:38 - 37:40
    Συγγνώμη.
  • 37:42 - 37:44
    Σας παρακαλώ, πείτε μου κάτι καλό.
  • 37:45 - 37:46
    Πώς;
  • 37:47 - 37:49
    Εγώ όμως είχα ανεβάσει την τιμή.
  • 37:50 - 37:51
    Δεν μου άρεσε.
  • 37:52 - 37:54
    Κατάλαβα, είναι συγγενείς. Εντάξει.
  • 37:54 - 37:57
    Εντάξει, τι να κάνουμε;
    Δεν ήταν τυχερό.
  • 37:57 - 38:00
    Εντάξει, ευχαριστώ. Να είστε καλά.
  • 38:02 - 38:05
    –Τι συμβαίνει, γλυκιά μου;
    –Είναι ο μεσίτης.
  • 38:05 - 38:09
    Πρέπει να μετακομίσω ως στο τέλος
    του μήνα μα δεν βρήκα αυτό που θέλω.
  • 38:09 - 38:11
    Και το τελευταίο που βρήκα,
    το έχασα μόλις τώρα.
  • 38:16 - 38:19
    Θα σου βρω
    στο δικό μας συγκρότημα.
  • 38:22 - 38:24
    Πώς σου φαίνεται; Δεν θέλεις
    να γυρίσεις στη γειτονιά Σαρμασίκ;
  • 38:24 - 38:26
    Θα είναι υπέροχα!
  • 38:27 - 38:30
    Θα είμαστε κοντά.
    Θα πηγαινοερχόμαστε με άνεση.
  • 38:32 - 38:35
    Άλλωστε, εκεί είναι ο τόπος που
    γεννήθηκες. Θα νιώσεις άνετα κι εσύ.
  • 38:37 - 38:40
    –Λες να γίνεται;
    –Τρελή! Θα είναι θαυμάσια!
  • 38:40 - 38:41
    Παίρνω αμέσως τη Νιχάλ.
    Είναι η μεσίτριά μου.
  • 38:42 - 38:43
    Εκείνη βρήκε σπίτι σ' αυτές τις δύο.
    Είναι άδειο το C10;
  • 38:44 - 38:46
    –Θα μας πει η Νιχάλ, σε ένα λεπτό.
    –Περίμενε λίγο.
  • 38:46 - 38:49
    Η κοπέλα δεν απάντησε ακόμα
    κι εσύ άρχισες να βάζεις και έπιπλα.
  • 38:49 - 38:51
    Στάσου να δούμε αν θέλει η Ογιά.
    Θέλεις, Ογιά μου;
  • 38:52 - 38:54
    Να θέλει. Να θέλεις, γλυκιά μου.
    Είναι καλό το συγκρότημά μας.
  • 38:54 - 38:56
    Είναι καλό αλλά για τα παιδιά.
  • 38:56 - 38:59
    Δηλαδή, εσύ μπορεί να πλήξεις.
    Μήπως πλήξεις μετά;
  • 39:00 - 39:03
    Δεν ξέρω αλλά γιατί να μη γίνει;
    Μου έλειψαν εκείνα τα μέρη.
  • 39:04 - 39:05
    Παίρνω τη Νιχάλ.
  • 39:11 - 39:13
    Εμπρός, Νιχάλ μου; 'Ενα λεπτό.
  • 39:13 - 39:16
    Πόσα δωμάτια να έχει; Θέλεις κάτι
    ιδιαίτερο; 'Οπως κήπο ή κάτι άλλο;
  • 39:16 - 39:20
    'Ενα λεπτό, ψυχή μου.
    Ψάχνουμε σπίτι για μια φίλη μας.
  • 39:20 - 39:22
    –Με ενοίκιο, σωστά;
    –Με ενοίκιο.
  • 39:22 - 39:24
    'Ομως, να σου το πω από την αρχή...
  • 39:24 - 39:26
    θα μετακομίσει μια φίλη μου,
    γι' αυτό να βρούμε κάτι ανάλογο.
  • 39:27 - 39:28
    Βρήκε σπίτι.
  • 39:29 - 39:31
    Το C10 στην οδό Γιασεμίν;
  • 39:31 - 39:34
    Εντάξει. Τότε θα έρθουμε
    αύριο εκεί να το δούμε.
  • 39:34 - 39:36
    Εντάξει. Φιλιά, γεια σου.
  • 39:37 - 39:39
    Αύριο θα πάμε να δούμε το C10.
  • 39:41 - 39:43
    'Επεισαν την Ογιά.
  • 39:44 - 39:46
    Ή μάλλον η Ογιά είχε ήδη πειστεί.
  • 39:48 - 39:50
    Δεν ξέρω.
  • 39:50 - 39:53
    Οι ρίζες του ανθρώπου είναι
    στο τόπο που γεννήθηκε.
  • 39:53 - 39:55
    Φαίνεται ότι η Ογιά δεν μπόρεσε
    να τις ξεριζώσει και να τις πετάξει.
  • 39:56 - 39:59
    Άλλωστε, τα φύλλα
    από το ξεριζωμένο δέντρο...
  • 39:59 - 40:02
    δεν είναι καταδικασμένα
    να κιτρινίσουν;
  • 40:31 - 40:35
    Στην πραγματικότητα, θα έμενε
    ο ιδιοκτήτης. 'Εκανε κι αρκετά έξοδα.
  • 40:36 - 40:39
    Αλλά ο γιος τους εγκαταστάθηκε
    στην Ατλάντα και πήγαν μαζί του.
  • 40:39 - 40:42
    Τους ξέρω αυτούς.
  • 40:42 - 40:45
    Πρέπει να δεις τη γυναίκα.
    Είναι πολύ κομψή. 'Εχει και γούστο.
  • 40:46 - 40:49
    Ογιά μου, από τώρα μπορώ να φανταστώ
    το εσωτερικό του σπιτιού.
  • 40:50 - 40:52
    Είναι πολύ ωραίο.
  • 40:52 - 40:54
    Εγώ δεν δείχνω
    σε όλους αυτό το σπίτι.
  • 40:54 - 40:57
    Αλλά όταν τηλεφωνεί η κυρία Μερβέ,
    τότε δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.
  • 40:57 - 40:59
    Ευχαριστώ, ψυχή μου.
  • 40:59 - 41:01
    Ογιά μου, νομίζω ότι είναι θαυμάσιο.
  • 41:01 - 41:04
    Μπορώ να πω ότι ακόμα κι εγώ
    μπορώ να ζήσω σ' αυτό το σπίτι.
  • 41:04 - 41:05
    Το σπίτι της κυρίας Μερβέ
    είναι μοναδικό.
  • 41:06 - 41:07
    Είναι το μαργαριτάρι
    αυτού του συγκροτήματος.
  • 41:07 - 41:10
    Μπορείτε να χωρίσετε το σαλόνι
    στα δύο. 'Ετσι θα κερδίσετε χώρο.
  • 41:11 - 41:13
    –'Οχι, δεν είναι ανάγκη.
    –Μην το λες αυτό.
  • 41:14 - 41:17
    'Οταν αποκτήσεις παιδιά, θα είναι
    χρήσιμο. Πού θα κοιμάται η βοηθός;
  • 41:17 - 41:19
    Αυτές οι δουλειές δεν είναι
    καθόλου εύκολες, να το ξέρεις.
  • 41:19 - 41:22
    Αν και όταν έρθουν αυτές οι μέρες,
    θα σου βρω μια καλή βοηθό.
  • 41:22 - 41:24
    'Εχω ένα καταπληκτικό
    πρακτορείο ευρέσεως.
  • 41:24 - 41:26
    'Ετσι είναι πραγματικά.
    Τα προλαβαίνει όλα η κυρία Μερβέ.
  • 41:26 - 41:28
    Ας είναι καλά. Εκείνη μου βρήκε
    βοηθό για την κόρη μου.
  • 41:29 - 41:30
    Είστε ευχαριστημένοι, σωστά;
    Δεν υπάρχει πρόβλημα;
  • 41:31 - 41:32
    Είναι πολύ καλή.
  • 41:32 - 41:34
    Ογιά μου, μπορείς να πηγαίνεις άνετα
    στη δουλειά από εδώ.
  • 41:34 - 41:36
    Δεν υπάρχει πρόβλημα πάρκιγγκ.
  • 41:36 - 41:38
    Εσύ βέβαια έχεις ένα αυτοκίνητο
    αλλά εγώ νομίζω ότι είναι εντάξει.
  • 41:38 - 41:39
    Ναι.
  • 41:40 - 41:43
    Μόνο, Νιχάλ μου,
    ας το βάψουν πριν μετακομίσουμε.
  • 41:43 - 41:45
    Αν συμφωνείτε, μπορώ να το πω.
  • 41:50 - 41:51
    Εντάξει.
  • 41:53 - 41:55
    Θα το νοικιάσω.
  • 41:56 - 41:59
    'Ενα λεπτό. Τι είδους γυναίκα
    είναι η Μερβέ;
  • 41:59 - 42:03
    Βοήθησε πάρα πολύ.
    Φαίνεται ότι είναι καλόκαρδη.
  • 42:03 - 42:07
    Η Μερβέ; Καλόκαρδη;
    Ναι, έτσι φαίνεται.
  • 42:08 - 42:10
    Αν θέλετε, να σας πω ένα παράδειγμα.
  • 42:11 - 42:14
    Ναι, ζωή μου.
    Είχα παραγγείλει μερικά πράγματα.
  • 42:14 - 42:18
    Θα τα πάρω και θα έρθω.
    'Οχι, θα προλάβω. Μην ανησυχείς.
  • 42:18 - 42:20
    Σε φιλώ. Γεια σου.
  • 42:29 - 42:32
    Είχα ειδοποιήσει ότι θα παρκάρω εγώ.
  • 42:32 - 42:37
    Τι να κάνουμε; Εγώ έχω ήδη παρκάρει.
    Πήγαινε να βρεις άλλο χώρο.
  • 42:37 - 42:40
    Να βρω άλλο χώρο;
    Μόνο που εμένα μου αρέσει εκεί.
  • 42:41 - 42:43
    'Αντε, κυρία! Μη λες πολλά!
  • 43:08 - 43:11
    Τι κάνεις εκεί; Τρελή!
    Τι κάνεις;
  • 43:12 - 43:14
    Είσαι τρελή;
  • 43:16 - 43:19
    Τρελάθηκες; Στάσου, τρελή!
    Στάσου! Αστυνομία!
  • 43:21 - 43:26
    Κοίτα κατάσταση! Κατέβα κάτω!
    Τι νομίζεις ότι κάνεις; Είσαι τρελή;
  • 43:30 - 43:31
    Βλέπεις;
  • 43:33 - 43:35
    Το μάτι μου! Το μάτι μου!
  • 43:38 - 43:41
    Γλυκιά μου, κι εγώ τώρα
    θα σου τηλεφωνούσα.
  • 43:41 - 43:43
    Τι έκανες; Μπόρεσες να γράψεις
    το παιδί στο σχολείο;
  • 43:44 - 43:45
    Τέλεια! Χαίρομαι πολύ!
  • 43:46 - 43:48
    Θα έρθω. Μην ανησυχείς.
  • 43:48 - 43:50
    Φιλιά, γεια σου.
  • 43:52 - 43:53
    Αυτά λοιπόν.
  • 43:53 - 43:55
    Αν ζητήσει η Μερβέ
    το δεξί σας νεφρό...
  • 43:56 - 43:58
    το πιο λογικό θα είναι να το δώσετε.
  • 43:59 - 44:01
    Αλλιώς θα σας ξεριζώσει την καρδιά.
  • 44:04 - 44:06
    Καταλάβατε;
  • 44:06 - 44:09
    Γιατί λοιπόν βοήθησε την Ογιά;
    Της βρήκε σπίτι.
  • 44:10 - 44:12
    Αυτό είναι όλο το θέμα.
  • 44:13 - 44:16
    Στη Μερβέ αρέσει πολύ όταν οι άλλοι
    είναι υποχρεωμένοι σε εκείνη.
  • 44:17 - 44:18
    Τους εξαγοράζει κάνοντας καλοσύνες.
  • 44:19 - 44:21
    Για να τους χρησιμοποιήσει
    όταν χρειάζεται.
  • 44:21 - 44:24
    Επειδή πολεμά συνέχεια,
    εξοπλίζεται συνέχεια.
  • 44:24 - 44:26
    Αυτό ακριβώς.
  • 44:26 - 44:30
    Τώρα με την επιστροφή της,
    η Ογιά μπήκε στα δίχτυα της Μερβέ.
  • 44:31 - 44:35
    Θεέ μου!
    Τι παράξενες γυναίκες είναι αυτές!
  • 44:36 - 44:38
    Περιμένετε ακόμα.
  • 45:14 - 45:15
    Πελίν!
  • 45:16 - 45:18
    Τώρα ήρθες κι εσύ;
  • 45:20 - 45:22
    Τι να κάνω; Δεν μπόρεσα
    να αφήσω τον Μπερκ.
  • 45:22 - 45:24
    Εγώ σκέφτηκα χθες βράδυ.
  • 45:25 - 45:29
    Η Ογιά μετακομίζει εδώ αλλά
    δεν ξέρει για τον Ταϋλάν, σωστά;
  • 45:29 - 45:31
    Δεν της είπες ότι παντρεύτηκες
    με τον Ταϋλάν, έτσι;
  • 45:34 - 45:37
    Τι σχέση έχει; Ο Ταϋλάν είναι
    σύζυγός μου τόσα χρόνια. Τι έγινε;
  • 45:37 - 45:40
    Φυσικά, δεν λέω γι' αυτό.
    Το λέω για την Ογιά.
  • 45:40 - 45:42
    Αργά ή γρήγορα θα το μάθει.
  • 45:42 - 45:45
    Είναι ντροπή που δεν το είπαμε;
    Μήπως να το λέγαμε τώρα;
  • 45:45 - 45:49
    –Θα το πω εγώ. Μην το σκέφτεσαι.
    –Εντάξει.
  • 45:51 - 45:54
    Πού είστε, κορίτσια; Είπαμε
    να έρθουμε πριν έρθουν οι άνθρωποι.
  • 45:55 - 45:56
    –Γίνεται χαμός μέσα.
    –Εντάξει, ήρθαμε!
  • 45:57 - 45:58
    Πού είναι η Πελίν;
  • 45:59 - 46:01
    –Πελίν, άντε!
    –Πού είναι η Ογιά;
  • 46:02 - 46:05
    Στην τσέπη μου, Πελίν!
    'Αντε, έλα! Τι στέκεσαι εκεί;
  • 46:05 - 46:07
    Καλή δύναμη.
  • 46:08 - 46:12
    Η Μερβέ έψαχνε ένα καινούργιο
    παιχνίδι στην όμορφη ζωή της.
  • 46:14 - 46:17
    Η Αρζού και η Πελίν
    είχαν παλιώσει λίγο.
  • 46:17 - 46:21
    Ενώ η Ογιά ήταν η πιο καινούργια
    από τις παλιές φίλες.
  • 46:21 - 46:23
    Παρά την τόση έχθρα τους...
  • 46:23 - 46:26
    τώρα σαν να μην έγινε τίποτα,
    σαν να μην έζησαν τίποτα...
  • 46:26 - 46:28
    έγιναν πάλι φίλες.
  • 46:29 - 46:34
    Η κλωστή του φόβου
    κατασταλάζει στην καρδιά;
  • 46:34 - 46:39
    Τα μικρά ψέματα καταπίνουν
    τους μεγάλους έρωτες;
  • 46:39 - 46:44
    Αυτήν την ιστορία
    την γράφουν πάντα οι κακοί
  • 46:44 - 46:49
    Κοίτα, είναι γεμάτοι με ήρωες
    οι ανώνυμοι τάφοι
  • 46:50 - 46:54
    Τα πραγματικά χαμόγελα
    πωλούνται για ένα μονόπετρο;
  • 46:55 - 46:59
    Τα στέμματα από σμαράγδια
    τυλίγονται με τρυφερότητα;
  • 47:00 - 47:05
    Οι τύραννοι χάνουν τους θρόνους τους
    με μια λέξη μόνο
  • 47:05 - 47:11
    Τα πιο ύπουλα όπλα
    ψήνονται στην κουζίνα
  • 47:15 - 47:20
    Στη φωλιά ενός πουλιού
    ή στον αναστεναγμό ενός αθώου
  • 47:20 - 47:25
    Κρύβονται οι πιο αμαρτωλές
    και αδιάντροπες προδοσίες
  • 47:25 - 47:30
    Στον εγκαταλελειμμένο πίσω κήπο
    κάθε πληγωμένης ψυχής
  • 47:30 - 47:35
    Προετοιμάζονται
    τέτοια μικρά εγκλήματα
  • 47:37 - 47:42
    Στη φωλιά ενός πουλιού
    ή στον αναστεναγμό ενός αθώου
  • 47:42 - 47:47
    Κρύβονται οι πιο αμαρτωλές
    και αδιάντροπες προδοσίες
  • 47:48 - 47:52
    Στον εγκαταλελειμμένο πίσω κήπο
    κάθε πληγωμένης ψυχής
  • 47:53 - 47:58
    Προετοιμάζονται
    τέτοια μικρά εγκλήματα
  • 47:58 - 48:00
    Για να καταλάβετε
    αυτήν την ιστορία...
  • 48:00 - 48:02
    πρέπει πρώτα
    να καταλάβετε τις γυναίκες.
  • 48:05 - 48:08
    'Ο,τι έγινε, συνέβη από εδώ και πέρα.
  • 48:08 - 48:10
    Μετά από αυτήν την επανένωση.
  • 48:10 - 48:14
    Εγώ νομίζω ότι
    η πραγματική ιστορία αρχίζει εδώ.
  • 48:15 - 48:17
    'Ελα εδώ!
  • 48:17 - 48:20
    'Ελα εδώ! Γίνεται να ξεφύγεις
    από τον μπαμπά;
  • 48:21 - 48:25
    Υπάρχει ένας αγώνας φανταστικός!
    Νομίζω ότι πεθαίνω!
  • 48:25 - 48:27
    Μπαμπά, μην το κάνεις στα ψέματα!
    Επίτηδες χάνεις!
  • 48:28 - 48:31
    'Οχι, είσαι πολύ δυνατός! Μακάρι
    να μπορέσω να σώσω το χέρι μου.
  • 48:33 - 48:34
    'Ηρθε και η μαμά μας.
  • 48:34 - 48:36
    Μαμά μου!
  • 48:37 - 48:39
    Ψυχή μου, γιε μου!
  • 48:40 - 48:42
    Είσαι μούσκεμα.
    Τρέξε επάνω να αλλάξεις.
  • 48:42 - 48:44
    Πλύνε και τα χέρια σου
    γιατί θα φάμε σε λίγο.
  • 48:44 - 48:45
    –Εντάξει;
    –Εντάξει.
  • 48:48 - 48:50
    –Τι νέα;
    –Καλά.
  • 48:51 - 48:52
    Χαλάει ο καιρός. Θα βρέξει.
  • 48:53 - 48:56
    Κάποιος μετακομίζει στην πλευρά C.
    Είδα τη μεταφορική.
  • 48:56 - 48:58
    Στο C10. Μετακόμισε ήδη.
  • 49:00 - 49:02
    Ποιος να είναι άραγε;
  • 49:02 - 49:06
    Από τα παλιά. Είναι κάποιος
    που γνωρίζουμε. Γίναμε γείτονες.
  • 49:06 - 49:09
    Τον γνωρίζουμε; Πολύ ωραία.
    Ποιος είναι;
  • 49:10 - 49:12
    Η Ογιά.
  • 49:14 - 49:17
    –Η Ογιά Τόκσοζ.
    –Η δική μου...
  • 49:17 - 49:19
    Δηλαδή, η Ογιά από το Λύκειο;
  • 49:21 - 49:23
    Μπράβο! Γύρισε στο σπίτι.
  • 49:24 - 49:26
    Ναι, ακριβώς. Η δική σου Ογιά.
  • 49:28 - 49:31
    Μη λες ανοησίες.
    Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε.
  • 49:31 - 49:35
    Τι θα πει ''Μη λες ανοησίες'';
    Είπες αμέσως ''Η δική μου Ογιά''.
  • 49:35 - 49:38
    Τι συμβαίνει;
    Μήπως συναντιέστε ακόμα;
  • 49:38 - 49:43
    Σιγά! Τι λες; 'Εχουμε κάποια ηλικία.
    Άλλωστε θα παντρεύτηκε.
  • 49:43 - 49:47
    Δεν το βρήκες. Δεν παντρεύτηκε.
    Γιατί άραγε;
  • 49:51 - 49:52
    –Ταϋλάν, στάσου!
    –Τι;
  • 49:52 - 49:54
    Στάσου. Μιλάμε εδώ.
  • 49:55 - 49:58
    Τι είναι αυτό; Άλλαξε το βλέμμα σου.
    Τι είναι αυτά τα επιφωνήματα;
  • 49:58 - 50:00
    Αν θέλεις, πάμε
    να την καλωσορίσουμε.
  • 50:00 - 50:04
    'Η να μην έρθω εγώ. Πήγαινε μόνος.
    Θα είναι καλύτερα.
  • 50:05 - 50:09
    Στ' αλήθεια, δεν αστειεύεσαι τώρα;
    Το λες αληθινά.
  • 50:09 - 50:11
    Εσείς συναντιέστε ακόμα;
  • 50:11 - 50:15
    Πελίν, κοίτα.
    Αυτή η συζήτηση είναι άχρηστη.
  • 50:15 - 50:20
    Αν συνεχίσεις, θα γίνει χειρότερο.
    Εντάξει; Δεν χρειάζεται. Πάω μέσα.
  • 50:20 - 50:22
    –Ταϋλάν!
    –'Ασε με, πάω μέσα!
  • 50:22 - 50:23
    Ταϋλάν, είπα! Στάσου!
  • 50:23 - 50:27
    –Πες κάτι!
    –Τι να πω; Τι πρόβλημα έχεις;
  • 50:27 - 50:29
    Εγώ φταίω που μετακόμισε εδώ;
  • 50:29 - 50:32
    Γιατί δεν με καθησυχάζεις;
    Θέλεις να τρελαθώ; Σου κάνει.
  • 50:33 - 50:35
    Μετακόμισε στο πίσω μπλοκ
    η αγαπημένη του κυρίου Ταϋλάν...
  • 50:36 - 50:39
    και όλα είναι καλύτερα.
    Αυτό που αρέσει στον Ταϋλάν!
  • 50:39 - 50:42
    –Πελίν, μη γίνεσαι ανόητη. Εντάξει;
    –Θα πας κοντά της;
  • 50:44 - 50:45
    Μην τολμήσεις, Ταϋλάν!
  • 50:46 - 50:48
    Ούτε να σου περνάει από το μυαλό!
    Θα σε σκοτώσω!
  • 50:48 - 50:50
    Θα σας σκοτώσω και τους δύο!
  • 54:51 - 54:53
    Βοήθεια! Βοήθεια!
  • 54:53 - 54:54
    Είμαι γιατρός.
  • 54:55 - 54:58
    Είπε ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει
    και σωριάστηκε.
  • 54:58 - 55:00
    Κύριε! Κύριε, μ' ακούτε;
  • 55:01 - 55:04
    Εντάξει, ηρεμήστε. Θα γίνεται καλά.
    Μην ανησυχείτε.
  • 55:04 - 55:06
    –Είχε κάποια καρδιακή ενόχληση;
    –'Οχι.
  • 55:07 - 55:10
    –Παίρνει φάρμακα;
    –'Οχι. Μόνο για την πίεση.
  • 55:12 - 55:15
    Συγγνώμη, χρειαζόμαστε
    ασθενοφόρο επειγόντως. Μάλιστα.
  • 55:16 - 55:18
    Στο πάρκο, στην περιοχή Σαρμασίκ.
  • 55:19 - 55:21
    –Συγγνώμη.
    –Καρδιακό επεισόδιο.
  • 55:22 - 55:24
    Καρδιακό επεισόδιο.
    Περίπου 60 ετών, άντρας.
  • 55:25 - 55:27
    Μπορείτε να το στείλετε
    στην είσοδο Β; Είναι επείγον.
  • 55:27 - 55:29
    –Ευχαριστώ.
    –Πώς θα μπει εδώ το αυτοκίνητο;
  • 55:31 - 55:34
    –Μπορούμε να τον μεταφέρουμε;
    –Πώς;
  • 55:34 - 55:36
    Αν πείτε ότι δεν πρέπει
    να μετακινηθεί...
  • 55:36 - 55:38
    Δεν είπα αυτό.
    Με τι θα τον μεταφέρουμε;
  • 55:38 - 55:39
    Ναι, με τι;
  • 55:49 - 55:51
    Ακουμπήστε το κεφάλι σας.
    Εντάξει.
  • 55:57 - 56:00
    Αφήστε τον σε ηρεμία. Εντάξει.
  • 56:12 - 56:18
    –Να τον σηκώσουμε.
    –'Ενα, δύο, τρία.
  • 56:19 - 56:20
    Λίγο ακόμα.
  • 56:22 - 56:24
    Το αφήνεις εσύ;
  • 56:24 - 56:26
    –Μπορώ να μεταφέρω.
    –Το αφήνεις;
  • 56:27 - 56:29
    Παρακαλώ, άφησέ το.
    Θα το κανονίσουμε εμείς.
  • 56:34 - 56:36
    Εντάξει. 'Ενα, δύο, τρία.
  • 56:39 - 56:41
    Πρώτο καρδιακό επεισόδιο.
    Δεν είχε ενοχλήσεις.
  • 56:41 - 56:43
    Παίρνει φάρμακο για την πίεση.
    Εγώ έδωσα τις πρώτες βοήθειες.
  • 56:44 - 56:45
    Συνδέστε τον αμέσως
    με τον καρδιογράφο.
  • 56:59 - 57:04
    –Θα σωθεί ο άνθρωπος;
    –Θα σωθεί. Δεν υπάρχει πρόβλημα.
  • 57:05 - 57:06
    Ωραία.
  • 57:12 - 57:16
    –Καλή σας ημέρα.
    –Καλημέρα.
  • 57:16 - 57:21
    Πόσες ζωές έχεις
    για να αφιερώσεις στον έρωτα;
  • 57:21 - 57:23
    Πόσα όνειρα έχεις
  • 57:24 - 57:29
    Για να τα απαγορέψεις
    χωρίς να τα ζήσεις;
  • 57:29 - 57:33
    Ευτυχώς που τα μαλλιά σου
  • 57:33 - 57:37
    Είναι πιο μακριά από τα δάκρυα
  • 57:38 - 57:39
    Γύρνα και κοίτα
  • 57:39 - 57:45
    Η δυστυχία σου
    θα κρυφτεί στα μάτια σου
  • 57:46 - 57:50
    Αν βάλεις στη μοναξιά σου
  • 57:50 - 57:53
    Μια ερωτευμένη καρδιά
  • 57:54 - 57:56
    Είσαι μόνη
  • 57:56 - 58:01
    Σ'αυτή τη ζωή, το τέλος
    του καθενός είναι άγνωστο
  • 58:02 - 58:06
    Με χωρισμό χτύπησες τον έρωτα;
  • 58:06 - 58:10
    Σφίγγοντας στο στήθος σου ένα αντίο
  • 58:10 - 58:14
    Σκοτώνοντας τον εαυτό σου κάθε μέρα
  • 58:14 - 58:18
    Ποιος είναι ο δολοφόνος
    και ποιος είναι ο νεκρός;
  • 58:19 - 58:22
    Αν βάλεις στη μοναξιά σου
  • 58:22 - 58:26
    Μια ερωτευμένη καρδιά
  • 58:26 - 58:28
    Είσαι μόνη
  • 58:29 - 58:34
    Σ'αυτή τη ζωή, το τέλος
    του καθενός είναι άγνωστο
  • 58:38 - 58:39
    –Καλημέρα.
    –Καλημέρα.
  • 58:39 - 58:42
    Σφίγγοντας στο στήθος σου ένα αντίο
  • 58:43 - 58:46
    Σκοτώνοντας τον εαυτό σου κάθε μέρα
  • 58:46 - 58:47
    Εγώ είμαι, κυρία Ογιά!
  • 58:49 - 58:51
    –Καλώς ήρθες.
    –Καλώς σας βρήκα.
  • 58:51 - 58:54
    Εγώ φεύγω. Υπάρχει φαγητό
    στο ψυγείο. Πάρ' το όπως θα φεύγεις.
  • 58:54 - 58:56
    –Εντάξει, ευχαριστώ.
    –Εντάξει. Καλή δύναμη.
  • 59:00 - 59:03
    Καλημέρα, κύριε Σερχάν.
    Πήρε δυο φορές ο κύριος Σουρεγιά.
  • 59:03 - 59:06
    –Αν θέλετε να σας συνδέσω.
    –Εντάξει. Σύνδεσέ με.
  • 59:09 - 59:12
    Καταλαβαίνω καλά
    την ανησυχία σας, κύριε Σουρεγιά.
  • 59:12 - 59:14
    Γνωρίζουμε κι εμείς την κατάσταση.
  • 59:14 - 59:18
    Η τιμή του καφέ που πήραμε
    από τη Βραζιλία με πίστωση 5 ετών...
  • 59:19 - 59:21
    έπεσε με τρόπο που δεν περιμέναμε.
  • 59:22 - 59:25
    Θα διορθώσω τη ζημιά που έχετε.
    Το υπόσχομαι.
  • 59:26 - 59:28
    Τα λέμε. Ευχαριστώ.
  • 59:35 - 59:36
    Κύριε Σερχάν.
  • 59:38 - 59:39
    Τα νέα είναι άσχημα.
  • 59:40 - 59:42
    Η εταιρεία απ' όπου παίρναμε
    τα διαμάντια από την Κένυα...
  • 59:42 - 59:44
    με πίστωση 2 ετών...
  • 59:45 - 59:48
    –Τι έπαθε;
    –Η εταιρεία πτώχευσε.
  • 59:52 - 59:54
    –Τι λες;
    –Δυστυχώς.
  • 59:55 - 59:58
    Αν και δεν σας ρώτησα, επικοινώνησα
    με την κυβέρνηση της Κένυας.
  • 59:59 - 60:00
    Η κατάσταση δεν είναι πολύ καλή.
  • 60:01 - 60:03
    Φαίνεται ότι θα υπάρξουν προβλήματα.
  • 60:04 - 60:05
    Θαυμάσια!
  • 60:06 - 60:08
    Τέλεια! Υπέροχα!
  • 60:10 - 60:12
    Τότε τηλεφώνησε στον πελάτη μας...
  • 60:12 - 60:14
    και πες του ότι χάσαμε
    τα λεφτά του. Συγγνώμη.
  • 60:15 - 60:18
    Επίσης, πες ότι ήταν ανόητοι
    που μας εμπιστεύτηκαν.
  • 60:21 - 60:22
    Πώς σου φαίνεται;
  • 60:26 - 60:27
    Πάω να δω.
  • 61:04 - 61:07
    Κατά την εκπνοή
    και με το δεξί πόδι...
  • 61:38 - 61:42
    –Περνάμε στα εναλλάξ!
    –'Οχι, εξαντλήθηκα!
  • 61:43 - 61:47
    –'Ελα λοιπόν! Μην παραιτείσαι αμέσως.
    –'Ασε με, Μπουρτζού!
  • 61:47 - 61:50
    Σου χρειάζεται αυστηρή δασκάλα.
  • 61:51 - 61:53
    Ναι, λες και ακούει αυτά που λέω.
  • 61:53 - 61:55
    –'Αντε, σήκω!
    –'Οχι, Μπουρτζού. Δεν θέλω.
  • 61:55 - 61:58
    –Κάντε εσείς.
    –Κυρία Μερβέ! 'Ηρθε ο κύριος Σερχάν.
  • 62:00 - 62:01
    'Ηρθε ο άντρας μου.
  • 62:08 - 62:10
    Σερχάν; Καλώς ήρθες, ζωή μου.
  • 62:11 - 62:14
    –Τι γίνεται εδώ;
    –Είχαμε μάθημα. Σου το είχα πει.
  • 62:14 - 62:19
    –Τι είναι αυτή η φασαρία παντού;
    –Φτιάχνουμε σμούθι. Πεινάς; 'Ελα.
  • 62:22 - 62:24
    Τι κάνεις;
  • 62:25 - 62:27
    Δεν θα βάζεις ζάχαρη.
  • 62:28 - 62:30
    Υπάρχει βιολογικό μέλι. Αυτό βάλε.
  • 62:30 - 62:34
    Μην ξεχνάς τα μύρτιλα. Δεν έβαλες
    την άλλη φορά και δεν το ήπιε.
  • 62:35 - 62:39
    –Τα έφερες; Βρήκες μαύρα;
    –Μάλιστα, κυρία Μερβέ.
  • 62:40 - 62:41
    'Αφησέ τα εδώ. Ευχαριστώ.
  • 62:45 - 62:47
    Θυμάσαι που είπα ότι
    ψάχνουμε σπίτι για μια φίλη;
  • 62:48 - 62:52
    Τη βοηθήσαμε να μετακομίσει στο C10.
    Αλλά το σπίτι είναι πολύ μικρό.
  • 62:52 - 62:54
    Εμείς δεν θα χωράγαμε εκεί
    με τίποτα.
  • 62:54 - 62:57
    Είναι μόνη γυναίκα, βέβαια.
    Δεν έχει παιδιά, δεν έχει βοηθό.
  • 62:57 - 63:03
    Το καθαριστήριο!
    Ρασέλ, το ξεχάσαμε.
  • 63:04 - 63:06
    –Είναι στο δωμάτιό της η Μιλά;
    –Ναι, ζωή μου.
  • 63:08 - 63:10
    Το τηλέφωνό μου είναι αυτό;
  • 63:17 - 63:19
    Μεχμέτ, το φαγητό είναι έτοιμο!
  • 63:19 - 63:21
    'Ερχομαι.
  • 63:28 - 63:30
    Νιλάι μου, έλα στο τραπέζι.
  • 63:38 - 63:41
    –Λοιπόν, τι τρώμε;
    –Κεφτέδες! Κεφτέδες!
  • 63:41 - 63:44
    –Δεν θα φάω, έχουν πολύ λίπος.
    –Δεν έχει ''Δεν τρώω''.
  • 63:45 - 63:48
    Εσύ βρίσκεσαι ακόμα στην ανάπτυξη.
    'Ολοι να αδειάσουν τα πιάτα τους.
  • 63:49 - 63:51
    Μπαμπά, δώσε μου το τηλέφωνό σου
    να δω τον αγώνα.
  • 63:51 - 63:53
    'Οχι, Αγιάζ μου. Δεν θα δεις αγώνα
    πριν από το φαγητό.
  • 63:53 - 63:55
    –Μαμά!
    –Πάρε εδώ. Πάρε.
  • 63:55 - 63:58
    Μαμά, σε παρακαλώ!
    Ευχαριστώ, μπαμπά.
  • 64:00 - 64:02
    –Είναι έτοιμο το φαγητό της Μιλά;
    –Μάλιστα.
  • 64:06 - 64:08
    –Εμείς φεύγουμε.
    –Γιατί; Το σμούθι;
  • 64:08 - 64:10
    Άλλη φορά.
  • 64:13 - 64:16
    Μιλά!
    Το φαγητό είναι έτοιμο!
  • 64:18 - 64:21
    Ρασέλ, μπορείς να τη φέρεις;
    'Εβαλε μουσική και δεν ακούει πάλι.
  • 64:22 - 64:23
    Αμέσως, κυρία Μερβέ.
  • 64:27 - 64:32
    Θα πω στη δασκάλα ότι μπορούμε
    να χορέψουμε μ' αυτό στην παράσταση.
  • 64:32 - 64:34
    Είναι τέλειο ιδέα!
    Αυτό το τραγούδι ταιριάζει. Πρόσεχε!
  • 64:39 - 64:41
    Κύριε Σερχάν, το φαγητό
    είναι έτοιμο.
  • 64:41 - 64:43
    Εντάξει, ερχόμαστε.
  • 64:43 - 64:45
    Ας φάμε αργότερα!
    Τώρα διασκεδάζουμε!
  • 64:46 - 64:48
    Σε παρακαλώ,
    πρώτα φαγητό και μετά μουσική.
  • 64:48 - 64:51
    –Υπόσχεσαι ότι θα συνεχίσουμε;
    –Το υπόσχομαι. Κόλλα το.
  • 64:51 - 64:54
    Η δυνατή μου κόρη!
  • 64:57 - 65:00
    ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 02
  • 65:00 - 65:02
    Τανζού μου, θα πάρω
    σαλάτα κινόα αλλά χωρίς σως.
  • 65:03 - 65:04
    Βεβαίως, κυρία Πελίν.
  • 65:04 - 65:06
    Κι εγώ έναν καφέ σκέτο.
  • 65:06 - 65:08
    –Εγώ θα πάρω μακαρόνια.
    –Αρζού!
  • 65:08 - 65:11
    Τι είπαμε; Πρέπει να προσέχεις.
    Θα θυμώσω.
  • 65:11 - 65:14
    Τι πειράζει; Θα φάω.
    Άλλωστε το πρωί έφαγα λίγο.
  • 65:14 - 65:17
    Εγώ δεν ανακατώνομαι καθόλου
    σ' αυτό το θέμα.
  • 65:17 - 65:22
    Μην ανακατώνεσαι. Εντάξει, φέρε μου
    τις πένες αραμπιάτα μου.
  • 65:22 - 65:23
    Εντάξει.
  • 65:27 - 65:29
    Τι κάνει ο Μεχμέτ;
  • 65:30 - 65:33
    Καλά είναι. Τι να κάνει;
    Δουλεύει πολύ τελευταία.
  • 65:35 - 65:37
    Πώς είναι η σχέση σας;
  • 65:38 - 65:40
    Με τον Μεχμέτ;
  • 65:40 - 65:42
    Γιατί ρωτάς;
  • 65:45 - 65:47
    Συγγνώμη, κορίτσια. 'Αργησα.
  • 65:47 - 65:50
    –Καλώς ήρθες.
    –Καλώς σε βρήκα.
  • 65:50 - 65:53
    'Ελα, γλυκιά μου. Δεν έχουμε σύσκεψη.
    Απλώς μιλούσαμε.
  • 65:55 - 65:57
    Για κοίταξέ με.
  • 65:58 - 66:01
    Σήμερα είσαι πιο όμορφη.
    Τα μαλλιά σου λάμπουν.
  • 66:02 - 66:05
    Άλλωστε πάντα
    τα μαλλιά σου ήταν ένας μύθος.
  • 66:05 - 66:09
    Μήπως κάνεις μάσκα με κερατίνη;
    Θα ζηλέψω!
  • 66:10 - 66:13
    Φυσικά.
    Δεν έχει άντρα, παιδιά.
  • 66:13 - 66:15
    Αυτό είναι το μυστικό της νεότητας.
  • 66:15 - 66:18
    Τέλος πάντων. Εμείς παραγγείλαμε.
    Τανζού, έρχεσαι λίγο;
  • 66:18 - 66:20
    'Εχουν μια καταπληκτική σαλάτα.
    Παράγγειλέ την.
  • 66:21 - 66:23
    Τανζού μου, την σαλάτα
    που τρώω πάντα για την κυρία Ογιά.
  • 66:23 - 66:26
    'Οχι, έχω φάει. Θα πάρω μια σόδα
    με λεμόνι, παρακαλώ.
  • 66:26 - 66:27
    Εντάξει.
  • 66:27 - 66:30
    Να σου πω, Ογιά.
    Μήπως να έρθω σε σένα;
  • 66:30 - 66:33
    –'Ελα.
    –Στην κλινική εννοώ.
  • 66:33 - 66:35
    Μπορείς να μου κλείσεις
    ένα ραντεβού;
  • 66:35 - 66:38
    Φυσικά να σου κλείσω. Τι τρέχει;
    Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;
  • 66:38 - 66:40
    'Οχι, απλώς για έλεγχο ρουτίνας.
  • 66:40 - 66:44
    Άλλωστε η φίλη μας έγινε γιατρός.
    Ας τη χρησιμοποιήσουμε λοιπόν.
  • 66:53 - 66:56
    –Ευχαριστώ.
    –Τανζού μου, πάρε αυτά σε παρακαλώ.
  • 66:57 - 66:58
    Η κυρία Πελίν.
  • 67:10 - 67:13
    Είσαι πολύ καλά. 'Ολα πάνε καλά.
    Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
  • 67:13 - 67:15
    Ωραία.
  • 67:16 - 67:21
    Εγώ κι ο άντρας μου είμαστε καλά
    αλλά καμιά φορά ανησυχεί κανείς.
  • 67:21 - 67:23
    Πολύ καλά.
  • 67:24 - 67:29
    Δεν μπορώ να μιλήσω και στα κορίτσια
    για να μην μπαίνουν σε πειρασμό.
  • 67:29 - 67:31
    Αλλά ξέρουμε ότι
    όταν έχεις πολλά χρόνια γάμου...
  • 67:31 - 67:33
    κάποια πράγματα γίνονται μονότονα.
  • 67:33 - 67:35
    Αλλά ο δικός μας
    είναι σαν την πρώτη μέρα.
  • 67:35 - 67:37
    Πέρασαν εννιά χρόνια
    αλλά να μην τον ματιάσω...
  • 67:37 - 67:39
    έχει το ίδιο πάθος,
    την ίδια επιθυμία.
  • 67:40 - 67:41
    Είσαι πολύ τυχερή.
  • 67:42 - 67:44
    Και δεν είναι μια έτσι μια αλλιώς.
  • 67:45 - 67:47
    Βλέπουμε τους άντρες
    των άλλων, διαβάζουμε.
  • 67:48 - 67:51
    'Ολοι κοιτάζουν προς τα έξω.
    Κάνουν απιστίες και λοιπά.
  • 67:51 - 67:55
    'Ομως, ο δικός μου είναι σαν αρνάκι.
    Δεν φεύγει από δίπλα μου.
  • 67:55 - 67:58
    Δηλαδή, λέω σαν αρνάκι αλλά και
    μερικές φορές είναι σαν τίγρης.
  • 67:58 - 68:02
    –Καταλαβαίνεις.
    –Δηλαδή βρήκες θησαυρό;
  • 68:02 - 68:06
    Μην τα ρωτάς. Ποιος έχει τέτοια
    ερωτική ζωή αυτήν την εποχή;
  • 68:07 - 68:08
    Πρέπει να ξέρει κανείς την αξία του.
  • 68:09 - 68:10
    'Ετσι είναι.
  • 68:11 - 68:14
    Γι' αυτό, όταν είναι αυξημένα
    κάποια πράγματα στην ηλικία μας...
  • 68:15 - 68:16
    κάνω έλεγχο πολύ συχνά.
  • 68:17 - 68:18
    Φυσικά. Πάντα ωφελεί ο έλεγχος.
  • 68:19 - 68:21
    'Ισως μια μέρα
    να γνωριστούμε με εκείνον.
  • 68:23 - 68:25
    –Με ποιον;
    –Με τον σύζυγό σου.
  • 68:27 - 68:30
    Φυσικά. Μάλλον.
  • 68:43 - 68:45
    Οι γυναίκες τρελαίνονται
    να μπλέκουν σε προβλήματα.
  • 68:46 - 68:47
    Από πλήξη είναι, από τι είναι;
  • 68:48 - 68:51
    Πάντα υπάρχει ένα κυνήγι,
    ένας κακός σκοπός.
  • 68:51 - 68:54
    Και δεν καταλαβαίνεις αν έχουν
    καλές σχέσεις μεταξύ τους...
  • 68:55 - 68:58
    ή αν υπάρχει έχθρα.
    Μια παράξενη πολυπλοκότητα.
  • 68:59 - 69:02
    Αλλά από τότε φαινόταν
    ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο.
  • 69:11 - 69:12
    –Ο καφές σου.
    –Ευχαριστώ.
  • 69:13 - 69:14
    Στην υγειά σου.
  • 69:21 - 69:24
    'Ετσι λοιπόν. Γύρισα πίσω.
  • 69:25 - 69:28
    –Ανάμεσα σε εκείνες.
    –'Οχι μόνο ανάμεσά τους.
  • 69:30 - 69:32
    Στο μέρος που γεννήθηκα
    και μεγάλωσα.
  • 69:34 - 69:37
    Για πολλά χρόνια
    δεν είχα περάσει ούτε από κοντά...
  • 69:37 - 69:40
    αλλά τώρα όλα είναι πολύ παράξενα.
    'Ολα έγιναν ξαφνικά.
  • 69:41 - 69:42
    Επαναστάτησα μέσα μου.
  • 69:44 - 69:46
    Γιατί τώρα;
  • 69:47 - 69:50
    Δεν ήξερα ότι σκεφτόσουν
    κάτι τέτοιο πιο πριν.
  • 69:52 - 69:54
    Η αλήθεια είναι
    ότι ούτε κι εγώ το ήξερα.
  • 70:00 - 70:02
    Ογιά...
  • 70:04 - 70:05
    Εντάξει, κοίτα.
  • 70:06 - 70:08
    Η γειτονιά Σαρμασίκ
    είναι και δική σου γειτονιά.
  • 70:08 - 70:12
    Αλλά δεν καταλαβαίνω.
    'Εγινες πάλι φίλη με εκείνες.
  • 70:13 - 70:15
    Σου έλειψαν πολύ;
  • 70:17 - 70:22
    –Δεν το νομίζω.
    –'Οχι. Φυσικά και δεν είναι έτσι.
  • 70:23 - 70:26
    Καταλαβαίνεις ότι είναι παράξενο.
  • 70:27 - 70:30
    Χρειάστηκαν πολλά χρόνια
    για να επουλώσεις τις πληγές σου.
  • 70:30 - 70:32
    Κι ακόμα δεν έχεις γίνει
    τελείως καλά.
  • 70:32 - 70:34
    Δεν καταλαβαίνω
    ποιος είναι ο σκοπός σου.
  • 70:35 - 70:37
    Να έρθεις αντιμέτωπη
    ή να τα αφήσεις πίσω σου;
  • 70:40 - 70:42
    Τι είναι αυτό που
    σε σπρώχνει σε εκείνες;
  • 70:45 - 70:46
    Δεν ξέρω.
  • 70:50 - 70:51
    Ογιά...
  • 70:52 - 70:56
    Σ' αυτόν τον κόσμο κανείς δεν μπορεί
    να σε καταλάβει καλύτερα από μένα.
  • 70:57 - 70:59
    Θέλεις να πάρεις εκδίκηση;
  • 71:01 - 71:03
    Να τις πληγώσεις;
  • 71:04 - 71:07
    'Εχεις κάποιον σκοπό που δεν ξέρω;
  • 71:07 - 71:09
    Γιατί είσαι μαζί τους;
  • 71:13 - 71:15
    Στην πραγματικότητα...
  • 71:16 - 71:19
    Δεν είναι για εκδίκηση...
  • 71:22 - 71:23
    Απλώς...
  • 71:25 - 71:26
    είμαι περίεργη.
  • 71:29 - 71:32
    Είμαι περίεργη για εκείνες.
    'Ηθελα να τις δω.
  • 71:33 - 71:36
    Σε ποια κατάσταση βρίσκονται;
    Τι κάνουν;
  • 71:39 - 71:41
    Αν το σύμπαν απένειμε δικαιοσύνη.
  • 71:43 - 71:46
    Στην πραγματικότητα, ήθελα να δω
    ότι είναι σε άσχημη κατάσταση.
  • 71:47 - 71:50
    'Ηθελα να είναι εξαθλιωμένες,
    μετά από αυτά που έκαναν σε εμάς.
  • 71:51 - 71:53
    Και είναι σε κακή κατάσταση;
  • 71:57 - 71:58
    'Οχι, δεν είναι.
  • 72:00 - 72:02
    Παντρεύτηκαν όλες.
  • 72:02 - 72:04
    'Εχουν όλες παιδιά.
  • 72:06 - 72:08
    Φαίνονται πολύ καλά.
  • 72:09 - 72:11
    Είναι πολύ ευτυχισμένες.
  • 72:15 - 72:18
    Η στιγμή που εμείς οι γυναίκες
    φαινόμαστε ότι είμαστε καλύτερα...
  • 72:18 - 72:21
    στην πραγματικότητα, είναι
    η στιγμή που είμαστε χειρότερα.
  • 72:21 - 72:24
    Μπορούμε να προσποιηθούμε πολύ καλά.
  • 72:25 - 72:28
    Αν το κραγιόν μιας γυναίκας
    είναι πολύ κόκκινο...
  • 72:28 - 72:31
    σημαίνει ότι τα πράγματα
    στη ζωή της δεν πάνε καλά.
  • 72:45 - 72:46
    'Οχι, τώρα!
  • 72:51 - 72:53
    Δεν υπάρχουν σπίρτα.
  • 73:13 - 73:16
    Θεέ μου! Πότε πήγε
    στο ξενοδοχείο Swan;
  • 73:39 - 73:41
    Βαρέθηκα να γράψω, παιδί μου.
  • 73:42 - 73:44
    Είσαι τρελή!
  • 73:44 - 73:46
    Πάλι καλά τη γλίτωσες.
  • 73:47 - 73:50
    Είσαι τυχερή. Ευτυχώς είναι αφελής.
  • 73:50 - 73:53
    Δεν ήταν σίγουρος
    και έκανε ότι σ' έπιασε.
  • 73:53 - 73:55
    Κι εσύ φυσικά τα γύρισες.
  • 73:55 - 73:59
    Ας περίμενε να σιγουρευτεί πρώτα.
  • 74:00 - 74:01
    Βιάστηκε ο βλάκας.
  • 74:02 - 74:03
    Δεν πρέπει
    να τους τσακώσεις γρήγορα.
  • 74:04 - 74:06
    Αν τσακώσεις νωρίς τον άλλον,
    αφήνεις χρόνο να το αλλάξει.
  • 74:07 - 74:09
    Στάσου λίγο να σιγουρευτείς.
  • 74:09 - 74:11
    Να τον πολιορκήσεις σιγά–σιγά.
    'Ετσι δεν είναι;
  • 74:13 - 74:14
    Ανόητος.
  • 74:42 - 74:44
    Τι λες εσύ;
  • 74:46 - 74:48
    Εντάξει, εσύ μην κάνεις τίποτα.
    Θα το κανονίσω εγώ.
  • 75:04 - 75:06
    Το σχολείο δεν έχει υποχρέωση
    για κάτι τέτοιο.
  • 75:07 - 75:09
    Αν θέλουμε να διασκεδάσουμε μετά
    την παράσταση, θα το κάνουμε εμείς.
  • 75:10 - 75:11
    Θα κάνουμε πάρτυ μετά δηλαδή.
  • 75:11 - 75:13
    Το έχω, το έχω.
    Θα το κανονίσω εγώ.
  • 75:46 - 75:49
    'Ενα λεπτό. Μιλάτε όλοι μαζί
    και δεν καταλαβαίνω τίποτα.
  • 75:50 - 75:52
    Σας είπα ότι το έχω.
    Δεν χρειάζεται να σκεφτείτε.
  • 75:53 - 75:55
    Είναι έτοιμος και ο χώρος.
    Θα το γράψω στο γκρουπ. Εντάξει;
  • 75:55 - 75:56
    Τα λέμε.
  • 75:57 - 76:01
    Κι αυτές, αγάπη μου, δεν θα έκαναν
    τίποτα αν δεν ήμουν εγώ.
  • 76:01 - 76:05
    Τι θα πει πάρτυ στο σχολείο;
    Θα κάνουν την παράσταση τα παιδιά...
  • 76:05 - 76:08
    και δυο ώρες μετά θα κάνουμε
    το πάρτυ. 'Αδικο έχω;
  • 76:08 - 76:10
    Μήπως να το κάναμε στο Swan;
  • 76:10 - 76:13
    Το σέρβις εκεί είναι θαυμάσιο.
    Πήραν και έναν νέο σεφ.
  • 76:13 - 76:16
    Νομίζω ότι θα ήταν τέλειο.
    Τι λες εσύ, αγάπη μου;
  • 76:18 - 76:19
    Φυσικά γίνεται.
  • 76:20 - 76:22
    Κυρία Μερβέ, ήρθαν τα ρούχα.
  • 76:22 - 76:25
    Τώρα ήρθαν τα γαλάζια μου πουκάμισα;
  • 76:25 - 76:28
    Πόσες φορές σου είπα να είναι έτοιμα
    στην αρχή της εβδομάδας;
  • 76:29 - 76:31
    Πρέπει να μιλήσω ισπανικά
    για να με καταλάβεις;
  • 76:31 - 76:33
    Συγγνώμη, κύριε Σερχάν.
    Θα είμαι πιο προσεκτική.
  • 76:34 - 76:37
    Δεν είσαι όμως! Απλώς ανακατώνει
    μερικά βιολογικά προϊόντα!
  • 76:50 - 76:51
    Τι συμβαίνει, αγάπη μου;
  • 76:57 - 77:00
    Είμαι κουρασμένος.
    Θα κάνω ένα ντους.
  • 77:11 - 77:14
    Εμπρός; Πώς είστε, κύριε Χιλμί;
    Είμαι η Αρζού Καϊμάζ.
  • 77:16 - 77:19
    Ναι. Πώς είστε; Ευχαριστώ πολύ.
  • 77:19 - 77:22
    Ο Μεχμέτ θα ερχόταν για δουλειά
    την περασμένη εβδομάδα...
  • 77:22 - 77:26
    και του παρήγγειλα να φέρει
    κρασί από εσάς. Μήπως πέρασε;
  • 77:29 - 77:31
    Δεν πέρασε.
  • 77:34 - 77:40
    Ορίστε; Ναι, γι' αυτό πήρα.
    Θα του το πω και πάλι.
  • 77:41 - 77:43
    Ευχαριστώ. Καλή σας ημέρα.
  • 78:01 - 78:02
    Εγώ ήρθα.
  • 78:04 - 78:05
    Καλώς ήρθες.
  • 78:06 - 78:07
    –Τι νέα;
    –Καλά.
  • 78:08 - 78:09
    –Εσύ πώς είσαι;
    –Τα ίδια.
  • 78:10 - 78:12
    –'Ηρθαν τα παιδιά;
    –'Ηρθαν.
  • 78:12 - 78:15
    –Μεχμέτ, τι έγινε με τα κρασιά;
    –Ποια κρασιά;
  • 78:15 - 78:19
    Θα περνούσες από τον κ. Χιλμί
    πηγαίνοντας στη Μούγλα. Πέρασες;
  • 78:20 - 78:21
    Πέρασα, βέβαια.
  • 78:22 - 78:25
    Αρζού, έπρεπε να δεις πώς γέρασε
    ο άνθρωπος σε ένα χρόνο.
  • 78:26 - 78:28
    Είναι πολύ καταβεβλημένος.
    Σου στέλνει χαιρετίσματα.
  • 78:29 - 78:31
    Είσαι καλά, ζωή μου;
  • 78:31 - 78:34
    Καλά είμαι.
    Ζαλίστηκα γιατί δεν έχω φάει.
  • 78:35 - 78:37
    Μπαμπά, μπαμπά!
  • 78:37 - 78:40
    –Κύριε Αγιάζ!
    –Θα σου δείξω κάποιες κινήσεις.
  • 78:41 - 78:42
    Δείξε μου. Ποιες είναι αυτές;
  • 79:05 - 79:08
    Εμπρός, Πελίν;
    Μπορείς να μιλήσεις;
  • 79:09 - 79:12
    'Εγινε κάτι πολύ κακό
    αλλά να μείνει μεταξύ μας.
  • 79:12 - 79:14
    Ακόμα τρέμω ολόκληρη.
  • 79:15 - 79:17
    Στάσου λίγο. Ηρέμησε. Τι έγινε;
  • 79:18 - 79:20
    Ο Μεχμέτ...
  • 79:24 - 79:25
    Μάλλον υπάρχει
    άλλη γυναίκα στη ζωή του.
  • 79:26 - 79:27
    Πώς προέκυψε τώρα αυτό;
  • 79:28 - 79:29
    Λέει ψέματα.
  • 79:30 - 79:33
    Θα πήγαινε επαγγελματικό ταξίδι
    στη Μούγλα την περασμένη εβδομάδα...
  • 79:33 - 79:35
    είχα παραγγείλει κρασί
    από εκεί που παίρνουμε πάντα...
  • 79:35 - 79:38
    και του είχα πει να περάσει
    να το πάρει.
  • 79:38 - 79:40
    Τώρα τηλεφώνησα στον κύριο Χιλμί
    και είπε ότι ο Μεχμέτ δεν πήγε.
  • 79:41 - 79:43
    Ενώ όταν ρώτησα μετά
    τον Μεχμέτ, είπε ότι πήγε.
  • 79:43 - 79:47
    Επίσης, βρήκα σπίρτα στην τσέπη του
    από το ξενοδοχείο Swan.
  • 79:47 - 79:48
    Τι λες;
  • 79:49 - 79:51
    Δηλαδή, δεν πήγε στη Μούγλα.
    Κατάλαβες;
  • 79:51 - 79:54
    'Ηταν εδώ μπροστά στα μάτια μου
    με μια άλλη γυναίκα.
  • 79:55 - 80:00
    –Πώς γίνεται; Πώς είναι δυνατόν;
    –Αρζού, ηρέμησε λίγο.
  • 80:00 - 80:01
    Και μην το δείξεις, εντάξει;
  • 80:02 - 80:03
    Πάμε αύριο για πρωινό...
  • 80:03 - 80:05
    και τότε τα λέμε λεπτομερώς.
  • 80:05 - 80:08
    Και μη φερθείς νευρικά. Εντάξει;
  • 80:08 - 80:11
    Εντάξει. Κοίτα. Να μείνει
    μεταξύ μας, σε παρακαλώ.
  • 80:11 - 80:16
    –Φυσικά, Αρζού. Τι λες τώρα;
    –Εντάξει.
  • 80:36 - 80:39
    Εμπρός, Μερβέ;
    Τηλεφώνησε η Αρζού τώρα.
  • 80:39 - 80:40
    'Εκλαιγε.
  • 80:41 - 80:44
    –Εσύ τι της είπες;
    –Τι να της πω;
  • 80:44 - 80:47
    Είπα ότι μπορεί
    να μην κατάλαβε καλά.
  • 80:47 - 80:49
    Θα τα πούμε αύριο στο πρωινό.
  • 80:49 - 80:51
    Εντάξει. Μιλήστε και ενημέρωσέ με.
  • 80:52 - 80:54
    Πελίν. Θα μπορέσεις
    να το χειριστείς;
  • 80:55 - 80:59
    –Μερβέ, φυσικά. Γιατί με πέρασες;
    –Εντάξει, λοιπόν.
  • 80:59 - 81:02
    Κλείνω τώρα. Δεν μπορώ να μιλήσω
    περισσότερο. Είναι ο Σερχάν εδώ.
  • 81:02 - 81:04
    Εντάξει, ψυχή μου. Γεια σου.
  • 82:20 - 82:22
    Πώς το έκανε αυτό;
  • 82:23 - 82:25
    Ποια είναι; Πώς;
  • 82:28 - 82:31
    Μου είπε ψέματα
    μπροστά στα μάτια μου.
  • 82:32 - 82:34
    Πόσο ανόητη είμαι!
  • 82:35 - 82:37
    Στάσου, ηρέμησε.
  • 82:38 - 82:41
    –Είμαστε σίγουρες;
    –Τον έπιασα να λέει ψέματα, Πελίν.
  • 82:43 - 82:47
    Τον τσάκωσα, σου λέω. Τα σπίρτα
    του ξενοδοχείου και τα λοιπά.
  • 82:49 - 82:52
    Δεν το κατάλαβα καθόλου.
    Καθόλου!
  • 82:52 - 82:54
    Δεν είναι κάτι που το καταλαβαίνεις;
    Εγώ τίποτα!
  • 82:56 - 82:58
    Με κορόιδεψε κανονικά.
  • 82:59 - 83:02
    Ναι, αυτό ήταν ενδιαφέρον.
  • 83:03 - 83:04
    Αλλά ποια να είναι άραγε;
  • 83:05 - 83:07
    Ποια είναι δηλαδή;
  • 83:08 - 83:11
    Σίγουρα θα είναι κάποια νέα.
    'Ετσι δεν είναι;
  • 83:11 - 83:12
    Σίγουρα.
  • 83:14 - 83:17
    'Οχι, δεν μπορώ έτσι.
    Θα πάω να τον αντιμετωπίσω.
  • 83:17 - 83:21
    –Θα ρωτήσω ξεκάθαρα. Φτάνει πια!
    –Μην τυχόν! Θα περιμένουμε.
  • 83:21 - 83:25
    Πρέπει να φερθούμε έξυπνα.
    Δεν μπορείς να ξεσηκώσεις τον κόσμο.
  • 83:25 - 83:27
    Μήπως είναι κάτι άλλο;
  • 83:29 - 83:32
    Δεν ξέρω. Μήπως κατάλαβα λάθος;
  • 83:32 - 83:34
    Εντάξει, μου κρύβει κάτι αλλά...
  • 83:35 - 83:38
    δεν σημαίνει ότι πρέπει
    να υπάρχει άλλη γυναίκα. Σωστά;
  • 83:39 - 83:40
    Βέβαια.
  • 83:41 - 83:45
    Αλλά τι άλλο μπορεί να κρύβει;
  • 83:46 - 83:48
    Σωστά.
  • 83:50 - 83:54
    Κοροϊδεύω τον εαυτό μου.
    'Ολα είναι ξεκάθαρα.
  • 83:54 - 83:57
    –Νιώθω πολύ άσχημα!
    –Αρζού.
  • 83:58 - 84:00
    Πώς το κάνει αυτό; Πώς το κάνει;
  • 84:00 - 84:02
    'Εχουμε δυο παιδιά.
    Είμαστε μαζί τόσα χρόνια.
  • 84:03 - 84:06
    –Τι σημαίνει άλλη γυναίκα;
    –Ηρέμησε, Αρζού.
  • 84:07 - 84:09
    Θα σε δει κανείς,
    θα αρχίσουν τα σχόλια...
  • 84:09 - 84:11
    και δεν θα μπορέσουμε
    να τα σταματήσουμε.
  • 84:12 - 84:14
    Εντάξει, καλά λες.
  • 84:16 - 84:19
    Καλά λες, δεν πρέπει να διαλυθώ.
    Δεν θα διαλυθώ.
  • 84:20 - 84:23
    Πήγαινε να συνέλθεις.
    Κοίτα, έτρεξε το ρίμελ σου.
  • 84:23 - 84:29
    –Πήγαινε να το καθαρίσεις.
    –Τι λες; Εντάξει. Θα έρθω αμέσως.
  • 84:40 - 84:42
    –Καλώς ήρθατε.
    –Γεια σας. Μπορώ να έχω έναν καφέ;
  • 84:50 - 84:52
    Να τον απολαύσετε.
  • 84:53 - 84:57
    –Ογιά μου; Τι νέα;
    –Καλά, εσύ;
  • 84:57 - 85:01
    Καλά. Παίρνουμε πρωινό
    με την Πελίν. 'Ελα.
  • 85:01 - 85:03
    'Ελα, έλα.
  • 85:07 - 85:11
    –Ογιά μου, γλυκιά μου! Τι νέα;
    –Καλά. Εσύ τι νέα;
  • 85:12 - 85:15
    Εδώ ήσουν; Δεν σε είδα.
    Πας στην κλινική;
  • 85:17 - 85:20
    Το βράδυ, γίνεται παιδικό πάρτυ
    στο σπίτι της Μερβέ. Θα έρθετε;
  • 85:22 - 85:25
    Ναι. Ο Μπερκ έχει μια παράσταση
    στο σχολείο και θα έρθουμε μετά.
  • 85:26 - 85:28
    Με κάλεσε κι εμένα.
    Μάλλον θα έρθω κι εγώ.
  • 85:28 - 85:31
    Κοίτα τη Μερβέ!
    Θέλει να την κάνει να πλήξει.
  • 85:31 - 85:33
    Πώς δηλαδή; Γιατί;
  • 85:33 - 85:35
    Δεν κατάλαβα.
  • 85:35 - 85:39
    Δηλαδή, παιδιά, φασαρία, γλυκά.
  • 85:39 - 85:42
    Είσαι μόνη και μπορεί να τρελαθείς.
    Εγώ σου το λέω.
  • 85:43 - 85:47
    Αν δεν ήταν ο Μπερκ, δεν θα πήγαινα.
    Θα έκανα κάτι άλλο.
  • 85:48 - 85:52
    Εμείς πάμε αναγκαστικά. Εσύ μην
    ενοχλείσαι. Θα μιλήσω στη Μερβέ.
  • 85:53 - 85:57
    'Οχι, βέβαια. Εγώ αγαπώ τα παιδιά.
    Δεν είναι πρόβλημα για μένα.
  • 86:03 - 86:05
    Η κυρία Ογιά δεν μπορούσε
    να κάνει παιδί.
  • 86:07 - 86:11
    Δεν ξέρω αν το ήξερε αυτό
    η κυρία Πελίν. Μάλλον δεν το ήξερε.
  • 86:12 - 86:17
    'Η μπορεί και να το ήξερε, γι' αυτό
    φέρθηκε έτσι. Για να την πληγώσει.
  • 86:19 - 86:21
    Ποιος ξέρει;
  • 86:30 - 86:32
    Ιούνιος του 1996.
  • 86:35 - 86:37
    Εκείνη τη μέρα έγιναν όλα.
  • 86:39 - 86:40
    'Οπως σας είπα...
  • 86:41 - 86:43
    Το ότι συναντήθηκαν πάλι
    πριν ένα χρόνο...
  • 86:44 - 86:46
    και το ότι η Ογιά
    ήταν πάλι φίλη τους...
  • 86:46 - 86:48
    ήταν πολύ μεγάλο σοκ για όλους μας.
  • 86:52 - 86:55
    'Ηταν η αρχή
    του καλοκαιριού του 1996.
  • 86:55 - 86:58
    Την τελευταία εβδομάδα του σχολείου,
    τελείωναν οι εξετάσεις...
  • 86:59 - 87:00
    και δεν γινόταν μάθημα.
  • 87:00 - 87:03
    Ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός.
  • 87:04 - 87:08
    Πήγαμε τα παιδιά για πικ–νικ
    στην άκρη της λίμνης.
  • 87:15 - 87:17
    Παιδιά, μη σκορπίζεστε!
  • 87:19 - 87:24
    Μπουράκ, κατέβα από το δέντρο!
    Θα πέσεις και θα χτυπήσεις. Κατέβα!
  • 87:26 - 87:29
    –Κορίτσια, τι να κάνουμε;
    –Πάμε στη λίμνη. Ογιά;
  • 87:29 - 87:32
    –Τέλεια. Μου κάνει. Πελίν;
    –Κι εμένα μου κάνει.
  • 87:33 - 87:35
    –Ας φύγουμε χωρίς να μας δει κανείς.
    –Πάμε.
  • 87:36 - 87:38
    Κορίτσια,
    αν φεύγετε, έρχομαι κι εγώ.
  • 87:38 - 87:40
    Μην έρθεις.
    Θα είμαστε μόνο κορίτσια.
  • 87:40 - 87:41
    Πάμε, κορίτσια!
  • 87:43 - 87:45
    Ταϋλάν!
  • 87:45 - 87:49
    Ταϋλάν, αγάπη μου,
    πάμε στη λίμνη με τα κορίτσια.
  • 87:50 - 87:51
    Εντάξει.
  • 87:52 - 87:54
    Τα λέμε.
  • 88:01 - 88:02
    'Αντε, πάμε.
  • 88:04 - 88:05
    'Αντε, άντε.
  • 88:17 - 88:18
    Είναι πολύ ωραία.
  • 88:18 - 88:21
    Θα θυμόμαστε αυτή τη μέρα
    και μετά από 20 χρόνια.
  • 88:21 - 88:25
    –Μήπως είμαστε τρελές;
    –Μάλλον. Λίγο.
  • 88:25 - 88:28
    –Ας παίξουμε ένα παιχνίδι.
    –Λέγε, μωρό μου!
  • 88:28 - 88:30
    'Εχετε μία ευκαιρία
    να απατήσετε τον αγαπημένο σας.
  • 88:30 - 88:33
    Δεν είναι σφάλμα, δεν είναι ντροπή.
    Δεν υπάρχει καμιά τιμωρία.
  • 88:33 - 88:35
    Με ποιον θα τον απατούσατε;
  • 88:37 - 88:40
    –Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση.
    –'Ελα, παιχνίδι είναι.
  • 88:41 - 88:43
    Εγώ για παράδειγμα θα πήγαινα
    με τον Γιαβούζ.
  • 88:46 - 88:49
    –Είναι πολύ γλυκός. 'Εχεις δίκιο.
    –Το ίδιο νομίζω κι εγώ.
  • 88:50 - 88:52
    –Θα μείνει μεταξύ μας, έτσι;
    –Φυσικά.
  • 88:55 - 88:58
    Αφού εγώ δεν έχω φίλο
    μάλλον δεν θα απαντήσω.
  • 88:58 - 89:00
    –Πάω πάσο.
    –Ογιά;
  • 89:01 - 89:03
    'Οχι, εγώ δεν θα τον απατούσα.
  • 89:03 - 89:05
    Δεν τον απατώ.
  • 89:05 - 89:07
    Η δεσποινίς ''Σωστή''.
  • 89:07 - 89:09
    Διασκεδάζουμε.
    Τι πειράζει αν απαντήσεις;
  • 89:09 - 89:11
    Ναι, Ογιά. Παιχνίδι είναι. 'Αντε.
  • 89:11 - 89:14
    Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
    Αν υπήρχε, θα το έλεγα.
  • 89:14 - 89:16
    Άλλωστε, αγαπώ τον Ταϋλάν.
  • 89:18 - 89:20
    Εντάξει. Αφού δεν υπάρχει απάντηση,
    δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
  • 89:21 - 89:22
    Παλέψτε, κορίτσια!
  • 89:34 - 89:36
    Ογιά.
  • 89:36 - 89:37
    Ογιά!
  • 89:44 - 89:46
    Φοβηθήκατε;
  • 89:46 - 89:48
    –Χαμένη!
    –Είσαι τρελή!
  • 89:49 - 89:51
    Μάλλον λίγο.
  • 90:14 - 90:15
    Πελίν.
  • 90:19 - 90:21
    Αλλά...
  • 90:31 - 90:34
    Κορίτσια! Πού πάτε;
  • 90:34 - 90:37
    Μην κάνετε ανοησίες!
    Αφήστε τα ρούχα μου!
  • 90:40 - 90:43
    –Κύριε καθηγητά!
    –Τι έγινε, Μερβέ;
  • 90:44 - 90:48
    Ακούγονται κραυγές από τη λίμνη.
    Μάλλον κάποιος έπαθε κάτι.
  • 90:48 - 90:49
    Ποιος; Τι κραυγή;
  • 90:49 - 90:52
    Δεν ξέρω. Φοβάμαι πολύ.
    Κοιτάξτε, σας παρακαλώ.
  • 90:53 - 90:55
    –Πού είναι;
    –Από αυτή την πλευρά, κύριε.
  • 91:01 - 91:02
    Βοήθεια!
  • 91:06 - 91:08
    Ογιά; Ογιά, τι γίνεται εδώ;
  • 91:08 - 91:12
    Τα κορίτσια έκαναν ένα αστείο
    μάλλον και πήραν τα ρούχα μου.
  • 91:12 - 91:15
    –Δεν μπορώ να βγω από εδώ.
    –Περίμενε εκεί. 'Ερχομαι.
  • 91:26 - 91:30
    Ογιά, έλα πάρε αυτό και σκεπάσου.
  • 91:40 - 91:42
    Ευχαριστώ, κύριε.
  • 91:45 - 91:46
    Πάρε κι αυτό.
  • 91:47 - 91:51
    –Τυλίξου για να μην κρυώσεις.
    –Ευχαριστώ.
  • 91:51 - 91:54
    Ο κύριος Εντίπ με την Ογιά. Σιγά!
  • 91:55 - 91:57
    'Οχι, κι έτσι!
  • 91:57 - 92:01
    –Κοίτα περίπτωση! Δεν το πιστεύω!
    –Τους τσακώσαμε κανονικά.
  • 92:01 - 92:03
    Μη λέτε ανοησίες, παιδιά.
  • 92:04 - 92:06
    Τι λέτε εσείς;
  • 92:06 - 92:08
    Μερβέ!
  • 92:08 - 92:09
    Πελίν!
  • 92:10 - 92:15
    Πείτε ότι ήμασταν μαζί πριν λίγο.
    'Οτι πήρατε τα ρούχα μου. Πείτε το.
  • 92:15 - 92:17
    Σοκαρίστηκα αυτή τη στιγμή.
  • 92:18 - 92:19
    Παιδιά, μη λέτε ανοησίες.
    Φτάνει πια!
  • 92:19 - 92:21
    Εγώ το είχα καταλάβει.
  • 92:31 - 92:35
    Εμείς είχαμε πάντα υποψίες, κύριε.
    Δηλαδή με τα κορίτσια.
  • 92:35 - 92:39
    Κάποιες κρυφές ματιές,
    έφευγαν ξαφνικά.
  • 92:39 - 92:41
    'Εκαναν τα γλυκά μάτια στο μάθημα.
  • 92:42 - 92:44
    Μετά, την πήρα και της μίλησα.
  • 92:44 - 92:46
    Μιλήσατε πρόσωπο με πρόσωπο, δηλαδή;
  • 92:46 - 92:49
    Φυσικά, κύριε. Αυτό απαιτεί η φιλία.
  • 92:49 - 92:52
    Της είπα να μην το κάνει αυτό.
    'Οτι είναι καθηγητής της.
  • 92:52 - 92:56
    Άλλωστε έχει και φίλο.
    Είναι δυνατόν; Ντροπή.
  • 92:56 - 92:59
    –''Σου ταιριάζει αυτό''; της είπα.
    –Τι είπε εκείνη;
  • 93:00 - 93:03
    'Οτι είναι ερωτευμένη.
    Αυτό είπε.
  • 93:06 - 93:09
    Αν πω ότι σοκαριστήκαμε
    όταν τους είδαμε έτσι θα είναι ψέμα.
  • 93:10 - 93:13
    'Ηταν κάτι αναμενόμενο.
    Θα γινόταν γνωστό κάποια μέρα.
  • 93:14 - 93:16
    Δηλαδή λες ότι υπάρχει κάποια σχέση.
  • 93:17 - 93:19
    Υπάρχει, κύριε. Μάλιστα.
  • 93:22 - 93:25
    Υπάρχει, κύριε. Είναι αλήθεια.
  • 93:28 - 93:29
    Δεν ξέρω, κύριε.
  • 93:30 - 93:31
    Μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχει;
  • 93:35 - 93:36
    Δεν ξέρω.
  • 93:37 - 93:38
    Εσύ τι νομίζεις;
  • 93:43 - 93:45
    Υπάρχει.
  • 93:45 - 93:48
    Υπήρχε. Μάλλον.
  • 93:49 - 93:52
    Κύριε Μουζαφέρ, ορκίζομαι
    ότι έγιναν όπως σας τα λέω.
  • 93:52 - 93:55
    Μπήκαμε στη λίμνη με τα κορίτσια
    και έκαναν ένα αστείο.
  • 93:55 - 93:58
    Ο κύριος Εντίπ
    ήθελε μόνο να βοηθήσει.
  • 93:58 - 94:01
    Εσείς μπορείτε να σκεφτείτε
    κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν;
  • 94:01 - 94:04
    –Ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει τίποτα.
    –Τι παραμύθια μου λες;
  • 94:04 - 94:07
    Ορίστε, σας τσάκωσαν.
    Τι πράγμα μου εξηγείς;
  • 94:08 - 94:10
    Ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει
    κάτι τέτοιο σας λέω.
  • 94:10 - 94:16
    Δηλαδή... Ο κύριος Εντίπ είναι
    σαν πατέρας μου. Είναι δάσκαλός μου.
  • 94:16 - 94:18
    Εντάξει, φτάνει. Μπορείς να φύγεις.
  • 94:18 - 94:22
    Δεν μ' ακούτε. Σας λέω ότι δεν έκανα
    τίποτα. Ορκίζομαι ότι δεν έκανα!
  • 94:22 - 94:27
    –Ο κύριος Εντίπ, απλώς βοήθησε...
    –Εντάξει, αρκετά, Ογιά. Πέρασε έξω!
  • 95:05 - 95:09
    –Κύριε Μουζαφέρ.
    –Κάθισε, Εντίπ.
  • 95:13 - 95:15
    Δεν σου ταιριάζει καθόλου αυτό.
  • 95:16 - 95:18
    Κύριε Μουζαφέρ.
  • 95:18 - 95:21
    Ξέρεις κι εσύ ότι αυτό είναι
    συκοφαντία. 'Ολα είναι ξεκάθαρα.
  • 95:22 - 95:24
    Πώς το ξέρω; Πώς μπορώ να το ξέρω;
  • 95:25 - 95:27
    Αλήθεια;
  • 95:27 - 95:30
    Κοίτα. Τα λάθη είναι
    για τους ανθρώπους, Εντίπ.
  • 95:30 - 95:33
    Και ποιοι δεν μας εξαπάτησαν
    μέχρι σήμερα!
  • 95:33 - 95:35
    Και τι δεν είδαμε!
  • 95:36 - 95:38
    Στο κάτω–κάτω,
    έτσι είναι οι άνθρωποι.
  • 95:39 - 95:40
    Εγώ δεν εγγυώμαι για κανέναν.
  • 95:41 - 95:44
    Κύριε Μουζαφέρ, ας μη λέμε ψέματα
    ο ένας στον άλλον.
  • 95:44 - 95:47
    Αν το ζητήσεις, θα παραιτηθώ.
    Δεν είναι πρόβλημα.
  • 95:47 - 95:50
    'Ομως η Ογιά είναι λαμπρό κορίτσι.
    'Εχει ένα πεντακάθαρο μέλλον.
  • 95:51 - 95:53
    Μην το κάνεις. Ας μην αμαυρώσουμε
    το μέλλον της. Είναι κρίμα.
  • 95:54 - 95:56
    Κοίτα. Θα σου μιλήσω ξεκάθαρα.
  • 95:56 - 95:59
    Εμένα δεν με ενδιαφέρει η Ογιά.
  • 96:01 - 96:05
    Εδώ και καιρό κυκλοφορείς
    στο σχολείο με πολύ ύφος.
  • 96:05 - 96:08
    'Ολοι οι καθηγητές
    και οι μαθητές σ' αγαπούν.
  • 96:08 - 96:12
    Και όλοι άρχισαν να λένε
    ''Ας κάνουμε διευθυντή τον νέο Εντίπ''.
  • 96:12 - 96:13
    Πώς;
  • 96:14 - 96:16
    Ποτέ δεν είχα στόχο τη θέση σου.
  • 96:16 - 96:18
    Εγώ είμαι ευχαριστημένος
    με τη δουλειά μου.
  • 96:18 - 96:21
    Φυσικά αυτό θα πεις. Ποιος δεν θέλει
    να καθίσει σ' αυτήν την καρέκλα;
  • 96:21 - 96:22
    Κύριε Μουζαφέρ, μην το κάνεις αυτό.
  • 96:22 - 96:24
    Το θέμα δεν είμαστε εσύ κι εγώ.
  • 96:24 - 96:26
    Εδώ πρόκειται για τη ζωή
    και την αξιοπρέπεια μιας κοπέλας.
  • 96:27 - 96:31
    Εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
    'Ολα τα κορίτσια είναι ίδια.
  • 96:31 - 96:33
    Αν δεν το κάνουν σήμερα,
    θα το κάνουν αύριο.
  • 96:34 - 96:35
    Τι;
  • 96:35 - 96:38
    'Εχω να ανακρίνω ακόμα
    ένα σωρό μαθητές. 'Αντε, φύγε.
  • 96:38 - 96:41
    Κύριε Μουζαφέρ, σε παρακαλώ.
    Σε ικετεύω. Μην το κάνεις αυτό.
  • 96:42 - 96:45
    Δεν τα τρώω αυτά, Εντίπ.
    'Αντε, πήγαινε έξω.
  • 96:45 - 96:50
    Τι λες εσύ;
    Δεν έχεις καθόλου συνείδηση;
  • 96:50 - 96:53
    Μπράβο σου! Χτύπα με!
    Χτύπα πιο πολύ!
  • 96:53 - 96:56
    'Ωστε στο τέλος αυτής της ιστορίας
    να φανεί ότι έχω δίκιο.
  • 97:01 - 97:03
    Ντροπή σου.
  • 97:12 - 97:14
    Τι ρεζιλίκι είναι αυτό;
    Τι κάνεις εσύ;
  • 97:15 - 97:19
    –Τι λες;
    –Λέγε! Πόσον καιρό είστε μαζί;
  • 97:19 - 97:22
    Ταϋλάν, ορκίζομαι
    ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
  • 97:23 - 97:26
    Με εξαπάτησαν.
    Εγώ εσένα αγαπώ. Πίστεψέ με!
  • 97:26 - 97:28
    Δεν αξίζεις.
  • 97:31 - 97:32
    Ταϋλάν.
  • 97:33 - 97:36
    Ταϋλάν, ορκίζομαι.
    Δεν το έκανα σου λέω.
  • 97:36 - 97:39
    Πίστεψέ με! Σ' αγαπώ.
    Σε παρακαλώ, μη μ' αφήνεις!
  • 97:39 - 97:41
    'Αφησέ με! Τελείωσε.
  • 97:43 - 97:44
    Τελείωσε.
  • 97:46 - 97:47
    Μην εξευτελίζεσαι περισσότερο.
  • 97:52 - 97:54
    Ταϋλάν.
  • 98:09 - 98:11
    Δεν έκανα τίποτα.
  • 98:15 - 98:17
    Ορκίζομαι ότι δεν έκανα τίποτα!
  • 99:05 - 99:10
    Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε
    ένα τέτοιο ατιμωτικό αδίκημα.
  • 99:10 - 99:14
    Διακόπτεται η σχέση
    της Ογιά Τόκσοζ με το σχολείο μας.
  • 99:59 - 100:02
    Εγώ δεν έκανα τίποτα σου λέω.
  • 100:02 - 100:05
    Πιστεύεις ότι η κόρη σου
    θα έκανε κάτι τέτοιο;
  • 100:06 - 100:08
    'Ολα αυτά είναι συκοφαντίες.
  • 100:09 - 100:10
    Σε απέβαλαν από το σχολείο, Ογιά.
  • 100:12 - 100:15
    Υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά;
  • 100:16 - 100:18
    Δεν μπορώ να κοιτάξω
    στα μάτια τους ανθρώπους.
  • 100:18 - 100:21
    Ποτέ στη ζωή μου
    δεν ντράπηκα τόσο πολύ!
  • 100:21 - 100:24
    Ντροπή σου! Ντροπή!
  • 100:24 - 100:26
    –Σου λέω ότι δεν έκανα τίποτα.
    –Φτάνει!
  • 100:26 - 100:30
    Ακόμα το αρνείσαι!
    Λένε ψέματα τόσοι άνθρωποι;
  • 100:30 - 100:34
    Μακάρι να έμπαινα στη γη! Να πέθαινα
    και να μην έβλεπα αυτές τις μέρες!
  • 100:34 - 100:35
    Μας έκανες κομμάτια!
  • 100:37 - 100:40
    Ορκίζομαι ότι δεν έκανα τίποτα.
    Είμαι αθώα.
  • 100:41 - 100:42
    Μαμά;
  • 100:44 - 100:45
    Μπαμπά;
  • 100:45 - 100:49
    Να πάει στον αγύριστο ο άτιμος!
    Δύσκολα συγκρατώ τον εαυτό μου!
  • 100:49 - 100:51
    Σε παρακαλώ.
  • 100:51 - 100:54
    Δεν έκανα τίποτα. Είμαι αθώα.
  • 100:54 - 100:55
    Ο κύριος Εντίπ, απλώς...
  • 100:56 - 101:00
    Φτάνει! Πήγαινε αμέσως
    στο δωμάτιό σου!
  • 101:00 - 101:02
    –Μπαμπά.
    –Φτάνει είπα!
  • 101:03 - 101:05
    Δεν θέλω να σε ξαναδώ!
    Πήγαινε στο δωμάτιό σου!
  • 101:39 - 101:40
    Πώς δηλαδή;
  • 101:40 - 101:43
    Πώς μπορεί ένας άνθρωπος
    17 χρονών να είναι τόσο κακός;
  • 101:45 - 101:46
    Δεν ξέρω.
  • 101:47 - 101:51
    'Ισως ό,τι είμαστε στα επτά
    είμαστε και στα 70 μας.
  • 101:51 - 101:55
    'Ισως το τέρας μέσα μας να εμφανίζεται
    όταν είμαστε παιδιά ακόμα.
  • 101:55 - 101:58
    Καταλάβαμε.
    Η Πελίν το έκανε από έρωτα.
  • 101:58 - 102:01
    'Ηθελε τον Ταϋλάν.
    Τι κίνητρα είχαν οι άλλες;
  • 102:02 - 102:06
    Επειδή, αρχηγέ, ό,τι ήθελαν
    τότε τα κορίτσια, το είχε η Ογιά.
  • 102:07 - 102:09
    Φυσικά η Ογιά
    δεν το είχε αντιληφθεί.
  • 102:11 - 102:13
    'Ομως έπρεπε να φύγει από τη μέση.
  • 102:13 - 102:15
    Τις ενοχλούσε χωρίς να το ξέρει.
  • 102:16 - 102:18
    Γιατί ενοχλούσε τη Μερβέ;
  • 102:21 - 102:22
    Ξε–κι–νά–με.
  • 102:23 - 102:26
    Λυπάμαι πολύ
    Χωρίς να το θέλω
  • 102:26 - 102:29
    Σε απάτησα χθες βράδυ
  • 102:30 - 102:33
    Δεν έχει σημασία ποιος ήταν
  • 102:33 - 102:37
    'Εφυγα για να μη δεθώ μαζί σου
  • 102:37 - 102:40
    Λυπάμαι πολύ
    Χωρίς να το θέλω
  • 102:41 - 102:44
    Ξεγελάστηκα από ένα βλέμμα
  • 102:44 - 102:47
    Πίστεψέ με, όλο το πρωί
  • 102:50 - 102:55
    Να πάρει η ευχή! Δεν έγινα καλά
    ακόμα. Πονάει ο λαιμός μου.
  • 102:55 - 102:58
    Μερβέ. Πρέπει να εμφανιστούμε αύριο
    αλλά δεν μπορούμε να βγούμε έτσι.
  • 102:59 - 103:02
    Τι μπορώ να κάνω, Μπουράκ μου;
    Είμαι άρρωστη.
  • 103:02 - 103:06
    Πρόκειται για την υγεία μου.
    Για όλα λέτε ότι φταίω εγώ!
  • 103:07 - 103:09
    Τότε, ας το πει κάποιος άλλος αύριο.
  • 103:09 - 103:12
    Σκέφτεσαι να πεις
    κοριτσίστικο τραγούδι;
  • 103:13 - 103:16
    'Οχι, εγώ.
    Ογιά, δοκίμασε κι εσύ.
  • 103:18 - 103:22
    'Οχι, βέβαια. Άλλωστε
    αν σταθώ μπροστά, θα αγχωθώ.
  • 103:22 - 103:26
    Σωστά! Νομίζετε
    ότι είναι εύκολο αυτό που κάνω!
  • 103:27 - 103:29
    Άλλωστε, έρχονται τόσοι άνθρωποι
    για να ακούσουν εμένα.
  • 103:29 - 103:32
    Είναι κάτι ιδιαίτερο
    το να είσαι σολίστ.
  • 103:32 - 103:35
    Σιγά. Κόψε κάτι!
  • 103:35 - 103:37
    Στο κάτω–κάτω είμαστε
    ένα σχολικό γκρουπ.
  • 103:37 - 103:39
    Ογιά, μην κάνεις νάζια κι εσύ.
    'Ελα, να το πεις.
  • 103:39 - 103:41
    Ας δοκιμάσουμε. 'Αντε, έλα.
  • 103:43 - 103:44
    –Ας δοκιμάσουμε λοιπόν.
    –'Αντε.
  • 103:50 - 103:51
    Τότε πάμε από την αρχή.
  • 103:54 - 103:56
    Ξε–κι–νά–με.
  • 103:56 - 104:00
    Λυπάμαι πολύ
    Χωρίς να το θέλω
  • 104:00 - 104:03
    Σε απάτησα χθες βράδυ
  • 104:03 - 104:07
    Δεν έχει σημασία ποιος ήταν
  • 104:07 - 104:10
    'Εφυγα για να μη δεθώ μαζί σου
  • 104:10 - 104:14
    Λυπάμαι πολύ
    Χωρίς να το θέλω
  • 104:14 - 104:17
    Ξεγελάστηκα από ένα βλέμμα
  • 104:17 - 104:21
    Πίστεψέ με, όλο το πρωί
  • 104:21 - 104:24
    'Εκλαιγα γιατί μετάνιωσα
  • 104:25 - 104:29
    Τα συγχωρεί όλα ο έρωτας;
  • 104:29 - 104:32
    Από εκείνη την ημέρα αποφασίσαμε
    να είναι σολίστ η Ογιά.
  • 104:34 - 104:37
    Και φυσικά η Μερβέ
    αντέδρασε πολύ άσχημα.
  • 104:37 - 104:40
    Για χάρη των όμορφων ημερών
  • 104:40 - 104:44
    Τα συγχωρεί όλα ο έρωτας;
  • 104:49 - 104:52
    Χαίρομαι πολύ για σένα!
  • 104:52 - 104:55
    Άλλωστε ξέρεις ότι έπρεπε
    να μελετήσω για τις εξετάσεις.
  • 104:55 - 104:57
    Μου είχε γίνει βάρος αυτό το γκρουπ.
  • 104:57 - 105:01
    Σας το είπα. Δεν παίρνει ποτέ κανείς
    αυτό που θέλει η Μερβέ.
  • 105:02 - 105:05
    Σήμερα είναι βασίλισσα αλλά και τότε
    ήταν πριγκίπισσα άλλωστε.
  • 105:05 - 105:07
    Είχε πάντα την εξουσία.
  • 105:07 - 105:10
    Τι συνέβη στην Ογιά
    μετά την αποβολή της από το σχολείο;
  • 105:14 - 105:17
    Μετά, πήραμε μια τρομερή είδηση.
  • 105:19 - 105:24
    Κανείς δεν το έμαθε
    αλλά εμείς οι ενήλικες το ξέραμε.
  • 105:25 - 105:28
    Και ποτέ δεν ξεχάσαμε.
  • 105:28 - 105:29
    Ποτέ.
  • 105:33 - 105:36
    Σαν μαύρο σύννεφο έπεσε
    πάνω στο σχολείο αυτή η είδηση.
  • 105:42 - 105:45
    Ταϋλάν, ορκίζομαι.
    Δεν το έκανα σου λέω.
  • 105:45 - 105:48
    Πίστεψέ με! Σ'αγαπώ.
    Σε παρακαλώ, μη μ'αφήνεις!
  • 105:48 - 105:51
    'Αφησέ με! Τελείωσε.
  • 105:52 - 105:56
    Τελείωσε.
    Μην εξευτελίζεσαι περισσότερο.
  • 105:57 - 106:00
    Μακάρι να έμπαινα στη γη! Να πέθαινα
    και να μην έβλεπα αυτές τις μέρες!
  • 106:01 - 106:02
    Μας έκανες κομμάτια!
  • 107:19 - 107:22
    Το ότι σου λένε ότι δεν έχεις αξία,
    δεν σημαίνει ότι δεν έχεις αξία.
  • 107:23 - 107:26
    Το ότι θεωρούν ότι κάνεις λάθος,
    δεν σημαίνει ότι κάνεις λάθος.
  • 107:26 - 107:29
    Δείχνει μόνο
    ότι είναι ανόητοι οι ίδιοι.
  • 107:30 - 107:34
    'Αντε. 'Αντε, μην το κάνεις ποτέ
    αυτό στον εαυτό σου.
  • 108:25 - 108:27
    Δεν φαίνεται
    κάποια βλάβη στον εγκέφαλο.
  • 108:27 - 108:29
    'Εχεις τις αισθήσεις της.
  • 108:31 - 108:33
    Την έχουμε σε καταστολή
    για να μην πονάει.
  • 108:33 - 108:36
    Υπάρχει ένα σοβαρό κάταγμα
    στη δεξιά πλευρά.
  • 108:36 - 108:39
    Υπάρχουν ραγίσματα, στα πλευρά.
  • 108:40 - 108:42
    Αυτά μπορούν να θεραπευτούν.
  • 108:42 - 108:44
    –Μόνο που...
    –Μόνο που;
  • 108:45 - 108:48
    Επειδή το σίδερο καρφώθηκε
    στη κοιλιά της, η μήτρα έπαθε βλάβη.
  • 108:48 - 108:51
    Κι αυτό μπορεί να επηρεάσει σοβαρά
    τη γονιμότητά της.
  • 108:52 - 108:53
    Δηλαδή...
  • 108:56 - 109:00
    Είναι πολύ μικρή η πιθανότητα
    να μείνει έγκυος στο μέλλον.
  • 109:01 - 109:05
    Κόρη μου. Μωρό μου.
  • 109:17 - 109:19
    Τουλάχιστον ο Θεός
    μας τη χάρισε πάλι.
  • 109:22 - 109:24
    Τουλάχιστον ζει.
  • 109:57 - 110:01
    –Τι είδους γυναίκες είναι αυτές;
    –Σωστά.
  • 110:03 - 110:07
    'Αραγε καταλάβαιναν ότι οι καβγάδες
    θα τις παρέσυραν στο θάνατο;
  • 110:09 - 110:11
    Εκείνος ο Εντίπ. Ο καθηγητής.
  • 110:13 - 110:15
    Πάντα προσπαθούσε
    να τις σταματήσει.
  • 110:15 - 110:16
    Σαν να είχε διαισθανθεί
    αυτό που θα γινόταν.
  • 110:39 - 110:42
    Ογιά, έχω
    ένα καταπληκτικό μπουκάλι. 'Ελα.
  • 110:42 - 110:45
    –'Εχω δουλειά. Δεν μπορώ να έρθω.
    –Τι δουλειά;
  • 110:45 - 110:47
    Πηγαίνω στο σπίτι της Μερβέ.
  • 110:47 - 110:49
    Στο παιδικό πάρτυ.
  • 110:50 - 110:52
    Στο σπίτι της Μερβέ;
    Σε ένα παιδικό πάρτυ;
  • 110:54 - 110:56
    Τι προσπαθείς να κάνεις
    στον εαυτό σου, Ογιά; Πες μου.
  • 110:56 - 110:58
    Μην αρχίζεις πάλι, Εντίπ.
  • 110:58 - 111:00
    Το αποφάσισα. Θα πάω.
  • 111:00 - 111:02
    Θέλεις να το σκάσω;
  • 111:02 - 111:05
    Ναι, να το σκάσεις.
    Ας κάνουν ό,τι θέλουν.
  • 111:05 - 111:07
    Γιατί άνοιξες αυτό το βιβλίο πάλι;
  • 111:07 - 111:10
    Αυτή είναι και δική μου γειτονιά.
    Δεν φεύγω.
  • 111:10 - 111:13
    –Δεν θα φύγω.
    –Ογιά.
  • 111:13 - 111:14
    Μην το κάνεις αυτό. 'Ακουσέ με.
  • 111:15 - 111:16
    Πρέπει να κλείσω. Φεύγω.
  • 111:17 - 111:18
    Ογιά...
  • 111:44 - 111:47
    Μαμά, ξέχασα κάποιο σημείο.
    Το κατάλαβε κανείς;
  • 111:47 - 111:51
    'Οχι, μονάκριβέ μου. Ξέχασες να πεις
    ''Πρόσεχε, πεταλούδα!''...
  • 111:51 - 111:53
    αλλά αφού δεν το κατάλαβε κανείς,
    σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν.
  • 111:53 - 111:58
    Μπερκ, τι ερμηνεία ήταν αυτή!
    Τα χειροκροτήματα ήταν πάρα πολλά.
  • 111:58 - 112:00
    Μήπως να σε βάλουμε
    σε τηλεοπτική σειρά;
  • 112:02 - 112:04
    Τι συμβαίνει, Ταϋλάν;
    Θα έρθεις κι εσύ;
  • 112:05 - 112:07
    Να μην έρθω;
    Θα είμαστε με τον Σερχάν.
  • 112:07 - 112:11
    'Οχι, να μην έρθεις. Ούτε ο Σερχάν
    θα είναι. Μόνο παιδιά και γυναίκες.
  • 112:12 - 112:15
    –'Ελα, μπαμπά!
    –Η μαμά δεν θέλει.
  • 112:16 - 112:18
    Είπα όχι. Αυτό είναι.
  • 112:18 - 112:21
    Αν έρθει ο μπαμπάς, θα βαρεθεί.
    Γι' αυτό το λέω.
  • 112:23 - 112:28
    'Αντε, ετοιμάσου γρήγορα.
    Τσίτσι, βοήθησε τον Μπερκ.
  • 112:28 - 112:30
    Να ετοιμαστούμε γρήγορα
    και να φύγουμε.
  • 112:32 - 112:34
    Τέλος πάντων.
  • 112:42 - 112:43
    –Τι νέα, ψυχή μου;
    –Καλά.
  • 112:44 - 112:48
    –Πού είναι τα παιδιά;
    –'Εχουν πάρτυ. Πάω κι εγώ τώρα.
  • 112:48 - 112:52
    Θέλεις να έρθεις κι εσύ;
    Αν δεν έχεις κάτι άλλο βέβαια.
  • 112:52 - 112:54
    Να έρθω. Τι πάρτυ είναι;
  • 112:54 - 112:56
    Στο σπίτι της Μερβέ,
    πάρτυ για την αρχή της περιόδου.
  • 112:58 - 112:59
    Στο σπίτι της Μερβέ.
  • 113:02 - 113:04
    Θα είναι βαρετό.
  • 113:06 - 113:10
    Ας μην έρθω.
    Θα είναι γυναίκες και παιδιά.
  • 113:11 - 113:12
    Θα πάω στη λέσχη.
  • 113:13 - 113:15
    –Να φύγουμε μαζί;
    –Να φύγουμε.
  • 113:28 - 113:33
    Μεχμέτ, ο Αγιάζ ξέχασε πίσω
    το τετράδιό του. Να το πάρω.
  • 113:36 - 113:38
    Κοίτα. Γιατί το έβαλε εδώ;
  • 113:46 - 113:49
    –Τι είναι αυτό;
    –Τι;
  • 113:50 - 113:52
    Μεχμέτ, τι είναι αυτό; Τίνος είναι;
  • 113:52 - 113:54
    Δικό σου είναι, Αρζού.
  • 113:54 - 113:56
    Τότε γιατί να σε ρωτήσω;
    Μεχμέτ, τίνος είναι αυτό;
  • 113:57 - 113:59
    Τότε θα είναι της Νιλάι. 'Ενα λεπτό,
    δεν καταλαβαίνω. Γιατί μιλάμε;
  • 113:59 - 114:02
    Η Νιλάι δεν έχει τέτοια ζακέτα.
    Ποιας είναι αυτό σου λέω;
  • 114:02 - 114:04
    Αρζού, μη με νευριάζεις
    μεσημεριάτικα.
  • 114:05 - 114:07
    Θα είναι της Νιλάι
    ή κάποιας φίλης της. Οτιδήποτε.
  • 114:10 - 114:13
    Ας πούμε ότι δεν κάναμε
    αυτή τη συζήτηση. Εγώ φεύγω.
  • 114:15 - 114:16
    'Ερχεσαι;
  • 114:55 - 114:57
    Γιατί καλέσαμε την Ογιά;
    Δεν είναι παιδικό πάρτυ;
  • 114:58 - 114:59
    Μην το παρατραβάς, Πελίν!
  • 115:00 - 115:02
    Τι πειράζει αν είναι ένα άτομο
    λιγότερο ή ένα περισσότερο;
  • 115:02 - 115:05
    Μερβέ, δεν τη θέλω αυτήν τη γυναίκα.
  • 115:05 - 115:07
    Ούτε σ' αυτήν τη γειτονιά,
    ούτε σ' αυτό το συγκρότημα.
  • 115:07 - 115:11
    Δεν τη θέλω κοντά στον σύζυγό μου.
    Γιατί δεν καταλαβαίνεις;
  • 115:12 - 115:16
    Είσαι πολύ ανασφαλής.
    Μη φοβάσαι. Δεν γίνεται τίποτα.
  • 115:16 - 115:20
    'Ισως και να σας βαρέθηκα.
    Να χρειάζομαι καινούργιες φίλες.
  • 115:22 - 115:24
    Το βάζεις αυτό στη δεξιά πλευρά;
  • 115:25 - 115:26
    Καινούργια φίλη;
  • 115:27 - 115:29
    Εντάξει.
  • 115:33 - 115:34
    Καλά.
  • 116:38 - 116:40
    Τι είναι αυτό που
    σε σπρώχνει σε εκείνες;
  • 116:44 - 116:46
    Θέλεις να πάρεις εκδίκηση;
  • 116:47 - 116:49
    Να τις πληγώσεις;
  • 116:52 - 116:53
    Παντρεύτηκαν όλες.
  • 116:54 - 116:56
    'Εχουν όλες παιδιά.
  • 116:58 - 117:00
    Φαίνονται πολύ καλά.
  • 117:01 - 117:03
    Είναι πολύ ευτυχισμένες.
  • 118:34 - 118:39
    'Αντε. Ογιά μου, κοίτα. Κι αυτά είναι
    τα δικά μου. Η Νιλάι και ο Αγιάζ.
  • 118:39 - 118:41
    –Γεια σας.
    –Γεια σου.
  • 118:43 - 118:44
    Γεια σας.
  • 118:47 - 118:51
    Από την πλήξη, σε λίγο
    θα αρχίσω να φωτοσυνθέτω.
  • 118:51 - 118:55
    –Μην πλήττεις.
    –'Εχει δίκιο.
  • 118:57 - 118:58
    Ογιά μου, μπορούμε
    να μιλήσουμε λίγο;
  • 118:59 - 119:00
    Φυσικά.
  • 119:01 - 119:02
    Εγώ φεύγω.
  • 119:08 - 119:12
    Ογιά μου, θέλω να σου μιλήσω
    επειδή δεν νιώθω άνετα.
  • 119:13 - 119:16
    Για όλα τα γεγονότα στο Λύκειο...
  • 119:17 - 119:18
    Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε ποτέ.
  • 119:19 - 119:24
    Ούτε είχαμε νέα σου από τότε.
    Τι έκανες, τι όχι.
  • 119:25 - 119:26
    Μίλησέ μου.
  • 119:26 - 119:29
    Νομίζω ότι δεν είναι το κατάλληλο
    μέρος για να μιλήσουμε, Αρζού.
  • 119:30 - 119:33
    'Εχεις δίκιο.
    Καταλαβαίνω αλλά ας μιλήσουμε.
  • 119:34 - 119:36
    Ας μιλήσουμε, σε παρακαλώ, γιατί
    δεν αισθάνομαι καθόλου ήρεμη.
  • 119:36 - 119:39
    Θέλω να ηρεμήσω. Το σκέφτομαι πολύ.
  • 119:39 - 119:42
    Να το σκέφτεσαι. Η γνώμη μου είναι
    να το σκέφτεσαι λίγο.
  • 119:42 - 119:43
    Δεν θα είναι πρόβλημα.
  • 119:45 - 119:47
    Να κλείσουμε αυτό το θέμα;
  • 119:48 - 119:49
    Εντάξει.
  • 119:57 - 120:01
    –Μερβέ!
    –Τι είναι πάλι; Αγχώδη άνθρωπε!
  • 120:01 - 120:03
    Ποιος είναι αγχώδης;
  • 120:03 - 120:07
    –Θέλω να σε προειδοποιήσω για κάτι.
    –Τι είναι, Πελίν;
  • 120:09 - 120:11
    Η Ογιά θέλει να ανοίξει
    τη λέσχη με την πισίνα.
  • 120:12 - 120:15
    Τι σχέση έχει; Την έκλεισα τη λέσχη.
    Πέρασαν τρία χρόνια από τότε.
  • 120:15 - 120:18
    'Ετσι είναι αλλά λέει
    ότι θα την ανοίξει.
  • 120:18 - 120:23
    Φυσικά ήταν ψέμα. Η Πελίν ήξερε καλά
    το ευαίσθητο σημείο της Μερβέ.
  • 120:23 - 120:26
    Συγχρόνως, είναι
    μια πολύ καλή ψεύτρα.
  • 120:26 - 120:28
    'Οταν χρειάζεται,
    μπορεί να πει αμέσως ψέματα.
  • 120:29 - 120:33
    –Εγώ της είπα ''Η Μερβέ δεν θέλει''.
    –Εκείνη τι είπε;
  • 120:33 - 120:36
    Είπε, '''Ηρθα εγώ
    και τα πράγματα άλλαξαν''.
  • 120:36 - 120:39
    ''Δεν μπορεί να αποφασίζει
    για όλα η κυρία Μερβέ''.
  • 120:40 - 120:42
    –Αυτό είπε;
    –Κάτι τέτοιο.
  • 120:43 - 120:46
    Είπε ότι δεν θα γίνεται
    ό,τι λέει η Μερβέ.
  • 120:47 - 120:50
    Φυσικά, εσύ ξέρεις.
    Άλλωστε αγαπάς την Ογιά.
  • 120:52 - 120:53
    'Ετσι λες, δηλαδή;
  • 120:58 - 120:59
    Ογιά μου.
  • 121:01 - 121:02
    Μερβέ!
  • 121:03 - 121:05
    Γλυκιά μου, έρχεσαι λίγο;
    Πρέπει να μιλήσουμε.
  • 121:05 - 121:08
    –Λέγε, ψυχή μου.
    –Μπορεί να θέλεις να ανοίξεις...
  • 121:08 - 121:10
    τη λέσχη, επειδή δεν έχεις πισίνα
    στο σπίτι σου βέβαια...
  • 121:10 - 121:12
    Ποια πισίνα; Δεν κατάλαβα.
  • 121:12 - 121:15
    –'Ισως να κατάλαβα λάθος...
    –'Ενα λεπτό, Πελίν, μιλάω.
  • 121:15 - 121:19
    Αυτή η πισίνα δεν είναι τόσο καλή,
    όσο ονειρεύτηκες.
  • 121:19 - 121:22
    Μπορεί να νομίζεις ότι είναι έτσι
    αλλά πραγματικά δεν είναι.
  • 121:22 - 121:24
    Καταλαβαίνω ότι μπορεί
    να ζηλεύει κανείς αλλά κοίτα...
  • 121:24 - 121:26
    εμείς δεν δίνουμε
    καμία σημασία στη δική μας.
  • 121:26 - 121:28
    Ακόμα και τα φλαμίγγκο
    τη χρησιμοποιούν περισσότερο.
  • 121:29 - 121:32
    Για ποιο πράγμα μιλάς, Μερβέ;
    Πώς προέκυψε αυτή η συζήτηση;
  • 121:33 - 121:35
    Εγώ την άνοιξα.
  • 121:35 - 121:38
    Κι όταν ανοίγω εγώ συζήτηση, τότε
    μιλάμε, δεν το διαπραγματεύομαι.
  • 121:38 - 121:40
    'Ετσι είναι αυτά τα πράγματα.
  • 121:40 - 121:42
    Δηλαδή για καθέναν από εμάς,
    υπάρχει ένα σημείο που σταματά.
  • 121:42 - 121:45
    Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
    Αυτή είναι η τάξη μας εδώ.
  • 121:45 - 121:47
    Μη νομίζεις ότι σου τα λέω
    επειδή είσαι καινούργια...
  • 121:47 - 121:49
    'Ηθελα μόνο να τα ξέρεις.
  • 121:55 - 121:57
    Ας μη μιλάμε γι' αυτά τώρα.
  • 121:57 - 122:00
    Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι,
    ας μη γυρίζουμε πίσω.
  • 122:00 - 122:03
    Κοιτάξτε, ακόμα και
    τα παιδιά μας είναι σαν εμάς πια.
  • 122:03 - 122:06
    'Ασε, Αρζού!
    Εμείς ήμασταν πολύ διαφορετικές.
  • 122:06 - 122:08
    'Ηταν ξεκάθαρο ποιος είναι ποιος.
  • 122:08 - 122:09
    Βέβαια, και τώρα είναι ξεκάθαρο.
  • 122:10 - 122:13
    Τι θέλεις να πεις; Μπορείς
    να μιλήσεις λίγο πιο ξεκάθαρα;
  • 122:14 - 122:15
    Κοίταξέ την, ακόμα...
  • 122:15 - 122:16
    Εντάξει λοιπόν, ας μιλήσω ξεκάθαρα.
  • 122:17 - 122:21
    Λέω ότι κάποτε δώσαμε πολύ ωραία
    σε κάποια αυτό που της άξιζε.
  • 122:21 - 122:24
    Και καθεμιά έμαθε τη θέση
    που έπρεπε να βρίσκεται.
  • 122:24 - 122:26
    Το θέμα είναι να γνωρίζει κανείς
    τα όριά του δηλαδή.
  • 122:30 - 122:32
    Ας μην κάνουμε κάτι έτσι,
    σας παρακαλώ.
  • 122:33 - 122:38
    Πες μας, Ογιά μου. Τι κάνει ο Εντίπ;
    Συναντιέστε ακόμα;
  • 122:44 - 122:46
    Τι θα τον κάνεις τον Εντίπ;
  • 122:50 - 122:53
    Ας κλείσουμε αυτό το θέμα, κορίτσια.
    Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. 'Αντε.
  • 122:54 - 122:56
    'Οχι. Ας μιλήσουμε γι' αυτό.
    Μου αρέσει.
  • 122:57 - 123:01
    Θυμάστε πώς έφυγε
    ο Εντίπ ντροπιασμένος, ο καημένος;
  • 123:02 - 123:04
    Αλλά πρέπει να κάνεις
    στον καθένα αυτό που του αξίζει.
  • 123:04 - 123:06
    Καλά να πάθει. Πολύ καλά.
  • 123:06 - 123:09
    Μερβέ, νομίζω ότι πρέπει να σκεφτείς
    λίγο ακόμα καθώς μιλάς.
  • 123:10 - 123:12
    –Αλλιώς;
    –Αλλιώς...
  • 123:16 - 123:18
    Κυρία Μερβέ, τηλέφωνο.
  • 123:20 - 123:21
    'Ερχομαι.
  • 123:23 - 123:24
    Πάνω στην ώρα.
  • 123:33 - 123:34
    'Ηταν πολύ άσχημο αυτό.
  • 123:35 - 123:38
    Δηλαδή, εκφράστηκε λάθος
    η Μερβέ επειδή είχε νευριάσει.
  • 123:38 - 123:44
    'Οχι. Μίλησε ξεκάθαρα.
    'Ηταν και λίγο ντροπή αλλά...
  • 123:47 - 123:51
    Φύγε από εκεί.
    Ας κάνουν ό,τι θέλουν.
  • 123:51 - 123:52
    Δεν θα φύγω.
  • 123:53 - 123:57
    –Ορίστε, ψυχή μου;
    –Ογιά; Είσαι καλά;
  • 123:59 - 124:02
    Πάω να πλυθώ λίγο.
    Πού είναι το μπάνιο;
  • 124:03 - 124:04
    Μπες μέσα, αμέσως δεξιά.
  • 124:38 - 124:41
    Σιγά! Ο κύριος Εντίπ και η Ογιά!
    'Οχι κι έτσι!
  • 124:41 - 124:43
    Κοίτα περίπτωση! Δεν το πιστεύω!
  • 125:22 - 125:26
    –Θεέ μου, ήταν πολύ κακό αυτό.
    –Τι μας νοιάζει εμάς;
  • 125:31 - 125:33
    –Αυτό δεν είναι της Μερβέ;
    –'Αφησέ το.
  • 125:36 - 125:37
    Τίνος είναι η ζακέτα;
  • 125:37 - 125:39
    Είναι της Μερβέ.
    Την είχα πάρει για τα γενέθλιά της.
  • 125:41 - 125:43
    –Αυτή η ζακέτα;
    –Ναι, είναι της Μερβέ.
  • 125:43 - 125:45
    Είσαι σίγουρη;
  • 125:45 - 125:47
    Ναι. Λες να μην ξέρω τι πήρα;
    Είναι της Μερβέ.
  • 125:47 - 125:50
    –Της Μερβέ;
    –Ναι, Αρζού. Είναι της Μερβέ.
  • 125:52 - 125:54
    Μερβέ!
  • 125:55 - 125:56
    Δεν κατάλαβα.
  • 125:59 - 126:00
    Αρζού!
  • 126:03 - 126:04
    Εντάξει, αγάπη μου.
    Θα το κανονίσω εγώ.
  • 126:05 - 126:08
    Θα σου τηλεφωνήσω.
    Κι εγώ. Καλή συνέχεια.
  • 126:57 - 126:58
    Μερβέ.
  • 127:35 - 127:36
    Μερβέ!
  • 127:41 - 127:42
    Τι έχεις να μου πεις γι' αυτό;
  • 127:46 - 127:47
    Αρζού!
  • 127:54 - 127:57
    Η ζωή κάποιων ανθρώπων φαίνεται
    να πηγαίνει πάντα πολύ καλά.
  • 127:58 - 128:03
    Σαν να είναι πάντα
    μέσα σε ένα ροζ παραμύθι.
  • 128:03 - 128:06
    Δεν τσαλακώνεται τίποτα,
    δεν ξεφεύγει τίποτα...
  • 128:07 - 128:09
    δεν πλήττουν ποτέ.
  • 128:09 - 128:12
    Φαίνονται πάντα
    ευτυχισμένοι και ήρεμοι.
  • 128:12 - 128:14
    Όμως αυτό είναι ένα ψέμα.
  • 128:14 - 128:18
    Αυτοί οι ωραίοι κήποι είναι
    πάντα γεμάτοι σκουλήκια από κάτω.
  • 128:18 - 128:20
    Ακόμα και μέσα σε εκείνον που ζουν
    ευτυχισμένα και φαντασμαγορικά...
  • 128:21 - 128:22
    υπάρχουν κρυμμένα σκοτεινά πηγάδια.
  • 128:23 - 128:27
    Πίσω τους υπάρχει ένα νεκροταφείο
    με μικράμικρά εγκλήματα.
  • 128:27 - 128:30
    Αυτό που φαίνεται απ'έξω
    είναι ένας καταγάλανος ουρανός...
  • 128:31 - 128:32
    και μια ευτυχισμένη ζωή.
  • 128:33 - 128:34
    Μέχρι τη στιγμή που ξαφνικά...
  • 128:35 - 128:39
    πέφτει μια βόμβα
    και τα αποκαλύπτει όλα.
Title:
Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm
Description:

Bu dizi ve çok daha fazlası puhutv'de → https://puhutv.com/ufak-tefek-cinayetler-detay?utm_medium=referral&utm_source=youtube&utm_campaign=ufak_tefek_cinayetler&utm_content=detay

Ufak Tefek Cinayetler'e Abone Olmak İçin → bit.ly/utc-dd-sub

1. Bölüm Özet:

Dört birbirinden farklı kadın, dört ayrı güç izleyeceğimiz hikaye; Dr. Oya’nın Sarmaşık’a dönüşü ile başlıyor. Liseden beri arkadaş olan Merve, Oya, Arzu ve Pelin yeniden birleşiyorlar. Ama ne birleşmek! Aralarında cinayete varan bir hesaplaşma başlıyor.
Geçmiş bu güne yansıdıkça, toprağın altından eski kinler, hırslar çıkıyor ve sonuç felaket oluyor. Cinayet büro başkomiseri Kemal ve komiser yardımcısı Derya, sarmaşık vakasını çözmek için tanıklarla görüşüp, olayı anlamaya çalışıyorlar.
Bakalım kadınların bu çetrefil dünyasını aydınlatabilecekler mi?

Yapım: Ay Yapım
Senaryo: Meriç Acemi
Yönetmen Ali Bilgin

Oyuncu Kadrosu:
Oya: Gökçe Bahadır
Merve: Aslıhan Gürbüz
Serhan: Mert Fırat
Pelin: Bade İşçil
Taylan: Ferit Aktuğ
Arzu: Tülin Özer
Mehmet: Yıldıray Şahinler
Edip: Selim Bayraktar
Burcu: Duygu Sarışın

more » « less
Video Language:
Turkish
Duration:
02:09:57

Greek subtitles

Revisions