Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm
-
1:13 - 1:18ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 01
-
1:18 - 1:21Η ζωή κάποιων ανθρώπων φαίνεται
να πηγαίνει πάντα πολύ καλά. -
1:22 - 1:27Σαν να είναι πάντα
μέσα σε ένα ροζ παραμύθι. -
1:27 - 1:30Δεν τσαλακώνεται τίποτα,
δεν ξεφεύγει τίποτα... -
1:31 - 1:33δεν πλήττουν ποτέ.
-
1:33 - 1:36Φαίνονται πάντα
ευτυχισμένοι και ήρεμοι. -
1:36 - 1:38Όμως αυτό είναι ένα ψέμα.
-
1:38 - 1:41Αυτοί οι ωραίοι κήποι είναι
πάντα γεμάτοι σκουλήκια από κάτω. -
1:42 - 1:45Ακόμα και μέσα σε εκείνον που ζουν
ευτυχισμένα και φαντασμαγορικά... -
1:45 - 1:47υπάρχουν κρυμμένα σκοτεινά πηγάδια.
-
1:47 - 1:52Πίσω τους υπάρχει ένα νεκροταφείο
με μικρά-μικρά εγκλήματα. -
1:52 - 1:55Κι αυτό το κρύβουν
με μεγάλη μαεστρία. -
1:57 - 1:59Ζηλεύω πολύ αυτό το σπίτι.
-
1:59 - 2:03Κοίτα, έχει την καλύτερη θέα
και τον πιο ωραίο κήπο. -
2:20 - 2:22Κοίτα αυτές τις ορτανσίες.
-
2:23 - 2:26'Εχω και στον δικό μου κήπο
αλλά καμία δεν ανθίζει όπως αυτές. -
2:28 - 2:32Αυτό που φαίνεται απ'έξω
είναι ένας καταγάλανος ουρανός... -
2:32 - 2:34και μια ευτυχισμένη ζωή.
-
2:34 - 2:36Μέχρι τη στιγμή που ξαφνικά...
-
2:36 - 2:40πέφτει μια βόμβα
και τα αποκαλύπτει όλα. -
3:42 - 3:442634 προς Κέντρο.
-
3:45 - 3:47Διακόψαμε την κυκλοφορία
στο δρόμο του συμβάντος. -
3:52 - 3:53Τι έγινε;
-
3:53 - 3:56'Επεσε από το παράθυρο, αστυνόμε,
με το κεφάλι. -
3:56 - 3:57Ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
-
3:58 - 4:02'Ομως, ως προς τον τρόπο πτώσης,
φαίνεται ότι κάποιος την έσπρωξε. -
4:02 - 4:04Δηλαδή, πιθανότατα είναι φόνος
εν βρασμώ ψυχής. -
4:04 - 4:06Ποιος βρήκε το πτώμα;
-
4:06 - 4:08'Ολα έγιναν μπροστά
στα μάτια των καλεσμένων. -
4:08 - 4:10'Επεσε ανάμεσα στο πλήθος.
-
4:13 - 4:18–Ποιοι είναι αυτοί μέσα;
–Είναι οι μάρτυρες. Σας περιμένουν. -
4:19 - 4:21Μόνο που δεν μπορούμε ακόμα
να μιλήσουμε με τους υπόπτους... -
4:21 - 4:25επειδή είναι υπό παρακολούθηση
και προσπαθούν να τους ηρεμήσουν. -
4:25 - 4:29Η νύχτα είναι μεγάλη δηλαδή.
'Αντε, ας αρχίσουμε. -
4:31 - 4:36Ναι, γνωρίζω και τις τέσσερις. Είναι
η Ογιά, η Μερβέ, η Πελίν κι η Αρζού. -
4:37 - 4:39Είναι μια μυθική τετράδα.
-
4:40 - 4:42Στην πραγματικότητα, είναι
τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. -
4:42 - 4:46Πάω για μανικιούρ και στις τέσσερις.
Πρώτα άρχισα με την κυρία Μερβέ. -
4:47 - 4:50Εκείνη δεν περιγράφεται.
-
4:50 - 4:52Είναι περίπτωση.
Η γυναίκα είναι περίπτωση δηλαδή. -
4:52 - 4:56Αποφασίζει για όλα και κανείς
δεν τολμά να φέρει αντίρρηση. -
4:57 - 4:59Όλα εξαρτώνται από εκείνη.
-
4:59 - 5:04Πώς να το πω; Μπορούμε να πούμε
ότι είναι η βασίλισσα της περιοχής. -
5:04 - 5:09Πιο σωστά, έτσι ήταν κάποτε. Μέχρι
τη στιγμή που ήρθε η κυρία Ογιά. -
5:11 - 5:17Από παιδιά, η Πελίν ήταν
το άλλο μισό της Μερβέ. Πάντα μαζί. -
5:17 - 5:21Κάτι σαν τον Δον Κιχώτη
και τον Σάντσο Πάντσα. -
5:22 - 5:26Συγχρόνως, θα μπορούσαμε να πούμε
ότι είναι και τελείως ξεχωριστές. -
5:27 - 5:30Αν με ρωτάτε,
η Πελίν πάντα ζήλευε τη Μερβέ. -
5:30 - 5:32Μέσα της ευχόταν να ανατραπεί
η Μερβέ... -
5:32 - 5:35και ονειρευόταν την ημέρα
που θα έπαιρνε τη θέση της. -
5:35 - 5:38Δήθεν ήταν το πιο συμπαθητικό
κορίτσι αλλά... -
5:39 - 5:42δεν ήταν ποτέ τόσο γλυκιά
όσο φαινόταν. -
5:43 - 5:46Και η Αρζού είναι
σαν αυτές τις τρεις. -
5:46 - 5:51Η Αρζού ήταν από το λύκειο
πιο σιωπηλή και εσωστρεφής. -
5:51 - 5:54Μερικές φορές, έμοιαζε πολύ
με τη Μερβέ και την Πελίν... -
5:55 - 5:57και άλλες φορές
έμενε εντελώς αδιάφορη. -
5:57 - 6:00'Ομως, ήταν πάντα δίπλα τους.
'Εκανε παρέα μαζί τους. -
6:04 - 6:09Εγώ πάντα ήθελα να πιστεύω ότι
η Αρζού ήταν ένας καλός άνθρωπος. -
6:10 - 6:14Νομίζω ότι προσπαθούσε
τουλάχιστον να είναι καλή. -
6:18 - 6:19Και η Ογιά.
-
6:19 - 6:23Η μόνη που πραγματικά επέλεξε
να βγάλει μόνη της το ψωμί της. -
6:26 - 6:29Η Ογιά ήταν πάντα διαφορετική
από τις άλλες. Πολύ διαφορετική. -
6:30 - 6:34Η Ογιά ήταν παλικάρι.
'Ηταν καλή και δίκαιη. -
6:34 - 6:38'Ηταν πιο ειλικρινής από τις άλλες
και πιο θαρραλέα. 'Ηταν πιο ικανή. -
6:41 - 6:42Η Ογιά ήταν καλή.
-
6:43 - 6:45'Ασε με, παιδί μου.
Θα της σπάσω το κεφάλι! -
6:45 - 6:47–Ηρεμήστε.
–Θα σπάσω την πόρτα... -
6:48 - 6:50–Τι γίνεται εδώ, Ιλχάν;
–Κυρία Ογιά... -
6:51 - 6:54–Εσύ είσαι η γιατρός;
–Εγώ είμαι. Εσύ ποιος είσαι; -
6:55 - 6:56Είμαι ο πατέρας αυτού του ζώου
που είναι μέσα. -
6:57 - 6:59Τη φέραμε σήμερα, Τετάρτη, εδώ
επειδή είναι δωρεάν. -
6:59 - 7:02Θα πέσει. Κλείδωσε και πήγε
στο παράθυρο Δεν μπορούμε να μπούμε. -
7:02 - 7:04Και ο κύριος δεν θέλει
να καλέσουμε την αστυνομία. -
7:04 - 7:06–Θεέ μου!
–Να σπάσουμε την πόρτα; -
7:06 - 7:09Μη λες ανοησίες, Ιλχάν!
Η κοπέλα είναι στην άκρη. Θα πέσει. -
7:10 - 7:13–'Ανοιξε την πόρτα, παιδί μου!
–Εντάξει, ηρεμήστε. -
7:13 - 7:15–Ηρεμήστε. Θα το κανονίσω εγώ.
–Κλείδωσε την πόρτα. -
7:15 - 7:17Θα την ανοίξω εγώ. Περίμενε.
-
7:20 - 7:22–Θα μπω κι εγώ.
–Περίμενε. Θα της μιλήσω πρώτα εγώ. -
7:23 - 7:24Στάσου. 'Ακου τι σου λέω.
-
7:41 - 7:44Γεια σου.
Είμαι η γιατρός Ογιά Τόκσοζ. -
7:44 - 7:47Μην πλησιάζεις!
Μην πλησιάζεις αλλιώς θα πέσω! -
7:47 - 7:50Εντάξει, ηρέμησε. Ηρέμησε.
-
7:52 - 7:56Είσαι τόσο νέα. Πόσο χρονών είσαι;
Δεκαεπτά; -
7:57 - 7:59Αυτά να τα πεις στον πατέρα μου.
-
7:59 - 8:04Του μίλησα, έκλαψα, τον παρακάλεσα.
-
8:04 - 8:07Του είπα να μη με παντρέψουν,
ότι θέλω να σπουδάσω. -
8:07 - 8:12Κοίτα όμως. Θα με παντρέψει
μ' αυτόν. Χωρίς να ντρέπονται. -
8:14 - 8:17Μάλιστα, σ' ακούω.
Σ' ακούω, μίλησέ μου. -
8:18 - 8:21Ξέρεις γιατί με έφεραν εδώ;
-
8:22 - 8:24Για εξέταση.
-
8:25 - 8:29Για να μη βγει σκάρτο το εμπόρευμα.
Κατάλαβες; -
8:30 - 8:34–Θέλω να πεθάνω. Δεν καταλαβαίνεις;
–Στάσου ένα λεπτό! -
8:34 - 8:37Στάσου, εντάξει! Εντάξει.
Στάσου ένα λεπτό, παρακαλώ. -
8:37 - 8:40Στάσου ένα λεπτό.
Ηρέμησε, σε παρακαλώ. -
8:40 - 8:41Πώς σε λένε;
-
8:42 - 8:44–Νεβάλ.
–Νεβάλ. -
8:44 - 8:46Νεβάλ.
-
8:47 - 8:50Νεβάλ, κοίτα.
Εδώ είναι ο δεύτερος όροφος. -
8:50 - 8:52Δηλαδή αν πέσεις, δεν θα πεθάνεις.
-
8:53 - 8:55Θα μείνεις ανάπηρη.
-
8:57 - 8:59Εκείνοι που δεν σε εκτιμούν
αυτή τη στιγμή... -
9:00 - 9:02πώς νομίζεις ότι θα φερθούν
σε μια ανάπηρη Νεβάλ; -
9:04 - 9:06Αν πέσεις, μπορεί να σπάσεις
το κεφάλι σου. -
9:07 - 9:09'Ισως να σπάσεις τη μέση σου.
-
9:10 - 9:13'Ισως να σπάσεις τα πόδια σου,
ίσως να συμβούν πιο άσχημα πράγματα. -
9:14 - 9:15'Ομως, δεν θα πεθάνεις.
-
9:16 - 9:18Θα είσαι κάποια
που θα χρειάζεται φροντίδα. -
9:19 - 9:22Και μάλιστα, φροντίδα
από εκείνους που είναι μέσα. -
9:22 - 9:24Με καταλαβαίνεις;
-
9:25 - 9:28'Ελα, άντε.
Θα μιλήσω εγώ με τον πατέρα σου. -
9:30 - 9:32Θα εμποδίσω αυτόν τον γάμο.
Δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. -
9:33 - 9:36Νομίζεις ότι είναι τόσο εύκολο;
Πώς θα το κάνεις αυτό; -
9:36 - 9:39Θα το κάνω.
Δεν μπορεί να σε πειράξει κανείς. -
9:39 - 9:41Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει
να κάνεις κάτι που δεν θέλεις. -
9:41 - 9:44–Το υπόσχομαι.
–Θα με αναγκάσουν να το κάνω. -
9:44 - 9:46Δεν τους γνωρίζεις.
Θα με αναγκάσουν να το κάνω. -
9:46 - 9:50Κι εσύ δεν γνωρίζεις εμένα, Νεβάλ.
Κρατώ πάντα την υπόσχεσή μου. -
9:51 - 9:54'Αντε, σε παρακαλώ. Δώσε
άλλη μια ευκαιρία στον εαυτό σου. -
9:54 - 9:58Το ότι σου λένε πως δεν έχεις αξία,
δεν σημαίνει ότι δεν έχεις αξία. -
9:58 - 10:01Το ότι θεωρούν ότι κάνεις λάθος,
δεν σημαίνει ότι κάνεις λάθος. -
10:01 - 10:04Δείχνει μόνο
ότι είναι ανόητοι οι ίδιοι. -
10:05 - 10:06'Αντε.
-
10:06 - 10:08–Το υπόσχεσαι;
–Το υπόσχομαι. -
10:08 - 10:12Σου δίνω το λόγο μου
ότι όλα θα είναι πολύ ωραία. -
10:12 - 10:15Δεν είσαι μόνη σου. Εγώ είμαι εδώ.
-
10:15 - 10:17Δεν θα τους επιτρέψω
να σε στενοχωρήσουν. -
10:26 - 10:28'Εκανε αυτό που είπε.
-
10:28 - 10:31Μάλωσε τόσο πολύ τον πατέρα της.
Τον τρόμαξε. -
10:32 - 10:34Η κοπέλα τώρα σπουδάζει.
-
10:34 - 10:37Τέτοιος άνθρωπος είναι η κυρία Ογιά.
-
10:37 - 10:41Πώς να το πω; Δεν φοβάται.
Είναι τολμηρή. -
10:41 - 10:44Εγώ είμαι γραμματέας της
για πολλά χρόνια. -
10:56 - 10:59–Ιλχάν, φεύγω. Θα γυρίσω σε μια ώρα.
–Μάλιστα, κυρία Ογιά. -
11:03 - 11:06Με λίγα λόγια, είναι παιδιά
της δικής μας συνοικίας. -
11:07 - 11:10Μεγάλωσαν μαζί.
Πήγαν στο ίδιο Λύκειο. -
11:11 - 11:15Δεν χώρισαν ποτέ, μέχρι
την τελευταία μέρα της Β' Λυκείου. -
11:17 - 11:22Μετά, η Ογιά έφυγε.
Δεν την είδαν για πολλά χρόνια... -
11:22 - 11:23Μέχρι...
-
11:25 - 11:26Την κηδεία.
-
11:27 - 11:30Την κηδεία του τερατώδη διευθυντή
του σχολείου, του Μουζαφέρ. -
11:31 - 11:34Ο ερχομός της Ογιά εκεί
είχε κάποια σημασία. -
11:34 - 11:37Για την ακρίβεια, όλα άρχισαν
σε εκείνη την κηδεία. -
11:37 - 11:39Δηλαδή φαίνεται ότι άρχισαν.
-
11:41 - 11:44Με την παρουσία της κυρίας Ογιά
στην κηδεία. -
12:08 - 12:11Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
-
12:20 - 12:23Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
-
12:45 - 12:48Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
-
12:51 - 12:54Ξέρεις ότι θα παίξουμε κάπως έτσι
-
12:57 - 12:58Πέρασε έξω!
-
13:26 - 13:28Μπουράκ!
-
13:46 - 13:48Ογιά!
-
13:50 - 13:52Είσαι τρελή;
-
14:01 - 14:04Δεν το πιστεύω! Είσαι μπροστά μου!
-
14:13 - 14:15–Πόσα χρόνια πέρασαν;
–Πολλά. -
14:16 - 14:17Είναι εδώ η Πελίν και η Αρζού.
-
14:18 - 14:20Πελίν! Πελίν!
-
14:30 - 14:32Είναι περίπτωση!
-
14:39 - 14:41Ναι, Ογιά.
Παιχνίδι είναι. 'Αντε. -
14:41 - 14:44–Αυτή δεν είναι η Ογιά;
–Η Ογιά... -
14:48 - 14:52–Ογιά; Τι νέα;
–Είμαι καλά. -
14:54 - 14:58Για κοίτα!
Μετά από τόσα χρόνια! -
14:58 - 15:02–Βλέπω ότι όλες είστε καλά.
–Κοίτα ποια μιλάει! -
15:02 - 15:07Είσαι ακόμα ακμαία. Αλλά θα πω κάτι.
Μου έλειψες πραγματικά. -
15:13 - 15:15–Τι μέρες ήταν κι αυτές!
–'Ετσι είναι. -
15:15 - 15:17Τι όμορφες μέρες!
-
15:17 - 15:19Στάσου να σ' αγκαλιάσω
άλλη μια φορά. -
15:26 - 15:27'Αντε, αρχίζουν.
-
15:28 - 15:31Μετά θα μιλήσουμε πολύ άλλωστε.
-
15:32 - 15:33'Αντε.
-
15:39 - 15:40Πολύ ωραία!
-
15:50 - 15:53'Οχι, δεν γίνεται στις 3 μ. μ.
'Εχει μάθημα πιάνου. -
15:53 - 15:55Να το κάνουμε στις 5 μ. μ.
-
15:56 - 15:58Η πρόσκληση της Σερίν
ήταν για αύριο; -
15:59 - 16:02Ναι, είναι αδύνατον.
Δεν θα προλάβει. Να το αναβάλουμε. -
16:02 - 16:04Εσύ όμως τηλεφώνησέ μου, εντάξει;
-
16:04 - 16:07Εντάξει, ψυχή μου. Σε φιλώ.
Γεια σου. -
16:10 - 16:13Ο δερματολόγος φεύγει για Λονδίνο
και χάλασε όλο το πρόγραμμά μου. -
16:14 - 16:18Τέλος πάντων. Τι κάνουμε; Καφέ.
Υπάρχει ένα υπέροχο καφέ εδώ. -
16:19 - 16:21Θα το ήθελα πολύ αλλά πρέπει
να γυρίσω στην κλινική. -
16:22 - 16:24Εσύ δουλεύεις;
-
16:25 - 16:27–Τι δουλειά κάνεις;
–Είμαι γιατρός. -
16:27 - 16:30–Μαιευτήρας–Γυναικολόγος.
–Πολύ ωραία! -
16:30 - 16:34Κι εμείς γεννήσαμε παιδιά.
'Εχω δύο. -
16:34 - 16:38Βιάστηκε λιγάκι. Το μεγάλο
είναι 16 και το μικρό 12, σωστά; -
16:40 - 16:44Το δικό μου είναι 7 ακόμα.
Εσύ έχεις; -
16:44 - 16:47–'Οχι, δεν παντρεύτηκα.
–Γιατί; -
16:53 - 16:59'Εκανε καριέρα. 'Εγινε γιατρός.
Μάλλον δεν ξέρεις από ιατρική. -
16:59 - 17:03Θα πω όμως κάτι.
Ογιά μου, δεν θα σ' αφήσω με τίποτα. -
17:03 - 17:05Συναντηθήκαμε μετά από τόσα χρόνια.
Δεν θα χαθούμε. -
17:05 - 17:08Προτείνω φαγητό
για το Σαββατοκύριακο. -
17:16 - 17:17'Εγινε.
-
17:17 - 17:20Τότε θα το οργανώσω εγώ
κι εσύ, εδώ... -
17:22 - 17:24γράψε το τηλέφωνό σου, γλυκιά μου.
-
17:37 - 17:40–Θα μιλήσουμε Παρασκευή. Εντάξει;
–Εντάξει. -
17:42 - 17:43Τα λέμε!
-
17:44 - 17:45Τα λέμε, κορίτσια.
-
17:45 - 17:47–Γεια σου.
–Τα λέμε. -
18:01 - 18:04Μετά από εκείνη την ημέρα
άρχισαν να συναντιούνται. -
18:06 - 18:11Δεν ξέρω γιατί ήρθε εκεί η Ογιά.
'Ηξερε ότι θα συναντήσει τις άλλες. -
18:12 - 18:16Νομίζω ότι ήρθε για να βεβαιωθεί
ότι πέθανε ο καθηγητής Μουζαφέρ. -
18:16 - 18:19Μετά, έγιναν όλα αλυσιδωτά.
-
18:22 - 18:25Είχε ανοίξει πια
το κουτί της Πανδώρας. -
18:29 - 18:32Εμείς τώρα θα συναντηθούμε
κανονικά με την Ογιά; -
18:32 - 18:34Ναι.
-
18:34 - 18:38'Ομως...
Δεν είναι λίγο... -
18:38 - 18:41Τι έγινε;
Η κοπέλα χάρηκε που μας είδε. -
18:41 - 18:44Είσαι σίγουρη;
Εμένα δεν μου φάνηκε και τόσο. -
18:44 - 18:48Πελίν, τι είναι αυτά που λες;
Η κοπέλα είναι πολύ ευτυχισμένη. -
18:48 - 18:53Αυτό το θέμα του φαγητού. Θα είμαστε
εμείς μεταξύ μας ή με τους συζύγους; -
18:53 - 18:56'Οχι, βέβαια. Τι άλλο πια;
Από την πρώτη στιγμή! -
18:56 - 18:58Εσύ μάλλον έχεις κολλήσει
πολύ στο παρελθόν, Πελίν. -
18:59 - 19:00Τότε ήμασταν παιδιά.
-
19:01 - 19:04Ας μην δημιουργούμε ένταση
χωρίς λόγο. Ηρέμησε λίγο. Εγώ φεύγω. -
19:45 - 19:49–Μωρό μου...
–Εδώ είσαι, Ταϋλάν; Τρόμαξα. -
19:49 - 19:52Τώρα ήρθα. Τι νέα;
-
19:53 - 19:54Ο Ταϋλάν...
-
19:55 - 19:58'Ετσι είναι ο Ταϋλάν.
-
19:59 - 20:01Ο Ταϋλάν.
-
20:01 - 20:05Είναι ένα τυχερό παιδί ο Ταϋλάν.
-
20:06 - 20:08'Εχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας.
-
20:08 - 20:11Ο Ταϋλάν ήταν αστείος
από την εποχή του Λυκείου. -
20:14 - 20:16Πώς ήταν η κηδεία;
-
20:17 - 20:21Δεν ήταν άσχημα.
'Οποιος το έμαθε, ήρθε. -
20:22 - 20:25–Πού είναι ο Μπερκ;
–Στο δωμάτιό του. -
20:25 - 20:27Βάζει τη χειροτεχνία του
στον τοίχο. -
20:27 - 20:29Η Τσίτσι; 'Εφυγε;
-
20:30 - 20:32'Εφυγε.
-
20:32 - 20:36Πώς έφυγε; Τότε να παίρνει μισθό
για να μένει ως τις πέντε. -
20:38 - 20:40'Ηρθα εγώ, της είπα
να φύγει και έφυγε. -
20:42 - 20:45Δεν μπορέσαμε να πάρουμε
μία εσωτερική. Κοίτα κατάσταση! -
20:46 - 20:48Της δίνουμε λεφτά
για να πλένω εγώ τα πιάτα; -
20:49 - 20:53–Φτάνει πια! Θα τη διώξω!
–Τι έγινε, Πελίν μου; -
20:53 - 20:56Από την ώρα που ήρθες,
φέρεσαι παράξενα. 'Εγινε κάτι; -
20:59 - 21:01Δεν είναι τίποτα.
-
21:05 - 21:09Δεν το ξέρετε βέβαια. Ο Ταϋλάν ήταν
ο αγαπημένος της Ογιά στο Λύκειο. -
21:10 - 21:12Αν δεν συνέβαινε
εκείνο το γεγονός το 1996... -
21:12 - 21:15ίσως να είχαν αρραβωνιαστεί αλλά...
-
21:16 - 21:18'Οταν ξέσπασε εκείνο το γεγονός...
-
21:19 - 21:21η Πελίν άρπαξε τον Ταϋλάν.
-
21:23 - 21:26Το γεγονός του 1996...
-
21:31 - 21:34'Ηταν πολύ άσχημο. Πολύ.
-
21:35 - 21:38Το συζητούσαμε για πολλά χρόνια
στο σχολείο. -
21:40 - 21:42'Οχι, δεν μίλησε καθόλου.
-
21:43 - 21:45Σαν να είχε...
-
21:46 - 21:50Δεν ξέρω, σαν μια στενοχώρια
που δεν μπορούσε να ξεπεράσει. -
21:51 - 21:52Δεν ξέρω.
-
21:54 - 21:57Το 1996, όταν ήταν στο Λύκειο...
-
21:58 - 22:00έκαναν κάτι κακό
στην κυρία Ογιά αλλά... -
22:03 - 22:07Εγώ νομίζω ότι μετά από το γεγονός,
η ζωή τους άλλαξε ανεπανόρθωτα. -
22:08 - 22:13Μ' αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι φάνηκε
τι άνθρωπος ήταν η καθεμιά τους. -
22:20 - 22:23Ο Εντίπ ήταν
το αδύναμο σημείο της Ογιά. -
22:24 - 22:27Μετά το Λύκειο, η Ογιά
επικοινώνησε με τον Εντίπ... -
22:27 - 22:30για να επουλώσει την πληγή της
και έγιναν φίλοι. -
22:32 - 22:37Δεν χώρισαν ποτέ από τότε.
Πάντα στήριζε ο ένας τον άλλον. -
22:47 - 22:49'Ερχομαι.
-
23:02 - 23:05–Ο Μουζαφέρ πέθανε.
–Τι; -
23:06 - 23:11–Σήμερα πήγα στην κηδεία του.
–Πώς δηλαδή; -
23:12 - 23:14Εσύ στην κηδεία του Μουζαφέρ;
-
23:17 - 23:19Πέρασε, άντε πέρασε.
-
23:35 - 23:37Γιατί;
-
23:39 - 23:40Γιατί πήγες;
-
23:43 - 23:46–Είδες και τις άλλες;
–Ναι, τις είδα. -
23:51 - 23:55Δηλαδή, συναντηθήκαμε
και συμφωνήσαμε. -
23:55 - 23:57Θα συναντηθούμε το Σαββατοκύριακο.
-
23:57 - 23:59'Ενα λεπτό, ένα λεπτό.
-
24:00 - 24:02Τι συμβαίνει;
Πώς προέκυψε αυτό τώρα; -
24:03 - 24:04Δεν ξέρω.
-
24:04 - 24:07Προέκυψε από μόνο του.
-
24:08 - 24:10'Οταν έμαθα για τον θάνατο
του Μουζαφέρ... -
24:12 - 24:15ήθελα να πάω και να δω
με τα ίδια μου τα μάτια. -
24:16 - 24:18'Ηθελα να δω ότι έφυγε πραγματικά.
-
24:22 - 24:23Εσύ δεν θα ήθελες;
-
24:29 - 24:32Εγώ δεν θα το άντεχα.
-
24:33 - 24:35Πέθανε;
-
24:36 - 24:38Είχε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.
-
24:38 - 24:41Και καρδιακή ανεπάρκεια. Γεράματα.
-
24:42 - 24:46Νομίζει κανείς ότι τέτοιοι άνθρωποι
δεν πεθαίνουν, έτσι δεν είναι; -
24:48 - 24:54Τέλος πάντων. 'Ετσι μιλήσαμε
με τα κορίτσια και θα συναντηθούμε. -
25:07 - 25:09Θα συναντηθείτε;
-
25:11 - 25:13Με τα κορίτσια;
-
25:26 - 25:30Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε
ένα τέτοιο ατιμωτικό αδίκημα. -
25:30 - 25:34Διακόπτεται η σχέση
της Ογιά Τόκσοζ με το σχολείο μας. -
26:42 - 26:44Αγάπη μου;
-
26:47 - 26:49Κρύωσες εδώ.
-
26:50 - 26:52Τι τρώμε;
-
26:54 - 26:55Τι έγινε; 'Εγινε κάτι;
-
26:56 - 26:58'Οχι. Είδα απλώς μια φίλη
από το Λύκειο. -
26:59 - 27:00Φυσιολογικό δεν είναι;
-
27:00 - 27:02Αφού πήγατε στην κηδεία
του διευθυντή του Λυκείου. -
27:03 - 27:05Πάω να πάρω κάτι να φάω.
-
27:06 - 27:07Μεχμέτ!
-
27:08 - 27:11Νομίζεις ότι αν είσαι θεατής σε κάτι
κακό σε κάνει να είσαι κι εσύ κακός; -
27:12 - 27:14Πώς προέκυψε τώρα αυτό;
-
27:14 - 27:19Ας πούμε ότι κάνουν κακό σε κάποιον
και ότι εσύ δεν το εμποδίζεις. -
27:19 - 27:20Κάτι τέτοιο για παράδειγμα.
-
27:21 - 27:25Εξαρτάται
από το αν έχεις δύναμη ή όχι. -
27:26 - 27:27Κι αν έχεις;
-
27:28 - 27:31Δηλαδή αν μπορούσες να το εμποδίσεις
αλλά δεν το έκανες; -
27:31 - 27:33Αν έγινες συνεργός
χωρίς να το θέλεις; -
27:33 - 27:36Χωρίς να το θέλεις;
Πώς είναι γίνεται αυτό; -
27:36 - 27:38Ας πούμε ότι αναγκάστηκες.
-
27:39 - 27:42'Οτι δεν είχες άλλη επιλογή.
Συμβαίνει αυτό. -
27:42 - 27:45–Νομίζεις ότι είναι κάτι κακό;
–Αρζού, αγάπη μου... -
27:46 - 27:49Πείνασα πολύ.
Δεν λειτουργεί το μυαλό μου. -
27:49 - 27:52Αν αφήναμε για μετά αυτά τα θέματα
φιλοσοφίας; Αν τρώγαμε πρώτα κάτι; -
27:53 - 27:54Εντάξει.
-
28:11 - 28:12Μιλά!
-
28:16 - 28:18Μιλά!
'Αντε, γλυκιά μου, άργησες! -
28:18 - 28:21Ας έβρισκα και τα κλειδιά
του αυτοκινήτου μου! -
28:21 - 28:23Ρασέλ, είδες τα κλειδιά
του αυτοκινήτου μου; -
28:23 - 28:25–Δεν τα είδα, κυρία Μερβέ.
–Σίγουρα θα ξέρει ο Σερχάν. -
28:26 - 28:29Σερχάν, δεν μπορώ να βρω
τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου! -
28:32 - 28:34Ο κύριος Σερχάν.
-
28:35 - 28:41Εκείνος είναι ένας πολύ,
πάρα πολύ, ωραίος άνθρωπος. -
28:41 - 28:43'Ενας απίστευτος άνθρωπος.
-
28:45 - 28:50Δηλαδή, εννοώ ότι είναι
ένας θαυμάσιος άνθρωπος, αστυνόμε. -
28:51 - 28:54Μπορώ να πω ότι είναι η μεγαλύτερη
επιτυχία της κυρίας Μερβέ. -
28:54 - 28:57Άλλωστε αν είσαι παντρεμένη
με κάποιον σαν τον κύριο Σερχάν... -
28:57 - 28:59τότε αυτό είναι που μετράει.
-
29:01 - 29:02Ναι, είναι αλήθεια.
-
29:02 - 29:04Αυτό που κάνει
τόσο δυνατή τη Μερβέ... -
29:04 - 29:06είναι το γεγονός ότι είναι
σύζυγος του Σερχάν Ακσάκ. -
29:06 - 29:08Πρέπει να το παραδεχτούμε.
-
29:09 - 29:12Τον είδα κάπου μια μέρα.
Ο άνθρωπος περνούσε από εκεί... -
29:13 - 29:17και όλοι κοίταζαν εκείνον.
Πόσο ακόμα να τον κοιτάξεις! -
29:18 - 29:20Με συγχωρείτε αλλά θα σας εξηγήσω.
-
29:21 - 29:23Αυτό είναι σημαντικό.
-
29:23 - 29:25Ο Σερχάν...
-
29:26 - 29:30Ο Σερχάν ήταν ένα παιδί που σπούδασε
οικότροφο στο Λύκειο Γαλατάσαραϊ. -
29:30 - 29:31Ήταν πάντα μοναχικός.
-
29:33 - 29:35Ήταν παιδί μιας οικογένειας
υψηλού επιπέδου... -
29:36 - 29:39ανεπιθύμητο και χωρίς αγάπη.
-
29:39 - 29:43Γι'αυτό ήταν πάντα
αυστηρός και απόμακρος. -
29:47 - 29:49Είναι σαν πάγος!
-
29:50 - 29:52Άλλά ήταν πολύ γοητευτικός.
-
29:53 - 29:54Η Μερβέ πάντα δίσταζε
μπροστά του. -
29:54 - 29:56Και μάλιστα,
μπορούμε να πούμε ότι... -
29:56 - 29:58ο Σερχάν ήταν ο μόνος άνθρωπος
μπροστά στον οποίο δίσταζε. -
30:08 - 30:09Καλημέρα.
-
30:09 - 30:11Αγάπη μου, πού είναι
τα κλειδιά του αυτοκινήτου; -
30:12 - 30:14–Θα είναι στην τσάντα σου, Μερβέ.
–Δεν είναι. -
30:14 - 30:17Κοίταξα πολλές φορές αλλά δεν είναι.
Σερχάν μου, δείξε λίγη ανησυχία. -
30:17 - 30:20Τι θα κάνουμε αν δεν βρεθούν;
Δεν θα πάει το παιδί στο σχολείο; -
30:20 - 30:22Θα το πας εσύ, να το ξέρεις.
-
30:24 - 30:29Μιλά!'Αντε, παιδί μου!'Ασε
τις κάλτσες με τα σχέδια για αύριο! -
30:31 - 30:34Σερχάν μου, βρες τα κλειδιά μου,
σε παρακαλώ. -
30:36 - 30:38Σήμερα έχω πολλή δουλειά.
Δεν ξέρεις πόσο απασχολημένη είμαι. -
30:39 - 30:42Μερβέ, να λες λίγα λόγια, πρωί–πρωί.
-
30:42 - 30:46Εντάξει, σωπαίνω.
Αλλά χάθηκαν τα κλειδιά μου. -
30:51 - 30:53–Ορίστε.
–Μάλιστα. -
30:53 - 30:55Πόσο απασχολημένο
είναι το μυαλό μου! -
30:55 - 30:57Ρασέλ, σου έδωσα το μενού
για το βράδυ; -
30:57 - 30:59–Μάλιστα, κυρία Μερβέ.
–Τάισες τα ψάρια; -
30:59 - 31:01–Κι αυτό είναι εντάξει.
–Εντάξει. -
31:01 - 31:03Μιλά! 'Αντε, παιδί μου!
Πρέπει να φύγουμε! -
31:03 - 31:05Θα με τρελάνει αυτό το παιδί!
Ρασέλ, μπορείς να πας να δεις; -
31:06 - 31:07Ποιος ξέρει σε τι κατάσταση είναι!
'Αντε, σε παρακαλώ. -
31:08 - 31:09Θα πάω εγώ.
-
31:10 - 31:12Μου δίνεις λίγο νερό;
-
31:29 - 31:31Δεν είναι έτοιμο ακόμα
το όμορφο κορίτσι μου; -
31:31 - 31:35Θα φορέσω τις κάλτσες με τα σχέδια
αλλά η μαμά βιάζεται. -
31:35 - 31:37Πού είναι αυτές οι κάλτσες;
Φέρ' τες εδώ. -
31:38 - 31:40Φέρ' τες να τις φορέσουμε.
-
31:41 - 31:46Μπράβο! 'Ελα να δούμε, ομορφιά μου.
Δώσε μου τις κάλτσες. -
31:47 - 31:52Τώρα, πρώτα από όλα ας βάλουμε αυτή.
'Ολα τα δάχτυλα. -
31:52 - 31:57'Ολα τα δάχτυλα. Μάλιστα, μπήκαν.
Πολύ ωραία! 'Ηταν εύκολο. -
31:58 - 32:01Μάλιστα.
Και τώρα, ας βάλουμε κι αυτή. -
32:01 - 32:05Κοίτα, ένα δάχτυλο μένει απ' έξω.
-
32:05 - 32:08Εντάξει, τέλεια!
Τράβηξε τις κάλτσες σου. -
32:09 - 32:11–Πού είναι τα παπούτσια σου;
–Εκεί. -
32:11 - 32:14Εκεί; Εντάξει, φέρε να δούμε.
-
32:14 - 32:18Μάλιστα, το βάλαμε κι αυτό.
Μπράβο! Πολύ ωραία! -
32:18 - 32:20Τώρα βάζουμε την τσάντα.
-
32:20 - 32:25Μάλιστα. Μάλιστα.
Ας βγάλουμε και τα μαλλιά μας. -
32:25 - 32:29Μάλιστα. Είναι όλα πολύ ωραία.
Μπράβο στην όμορφη πριγκίπισσά μου! -
32:30 - 32:31Μπαμπά μου!
-
32:32 - 32:33'Αντε, λοιπόν.
-
32:34 - 32:35'Αντε, λοιπόν.
-
32:39 - 32:44Τέτοιοι άνθρωποι συνήθως έχουν
αγόρια. Το λέω γιατί είναι αυστηρός. -
32:44 - 32:47Αλλά με την κόρη του
είναι πολύ καλός. -
32:47 - 32:49Δεν είναι θαυμάσιο αυτό;
-
32:49 - 32:53Από τη μια είναι αυστηρός
κι από την άλλη στοργικός. -
32:53 - 32:56Αλλιώς είναι στην πραγματικότητα
κι αλλιώς είναι σαν πατέρας. -
32:56 - 33:00Σκεφτείτε. 'Εχει μόνο μία πριγκίπισσα
σ' αυτήν τη ζωή. Τη Μιλά. -
33:00 - 33:04Θέλετε λίγο τσάι;
Στέγνωσε το στόμα σας. -
33:05 - 33:06Θα είναι πολύ καλό.
-
33:14 - 33:17Μιλά, άντε, παιδί μου.
Τρέξε, τρέξε! -
33:18 - 33:19Μπες μέσα.
-
33:21 - 33:24Βάλε και τη ζώνη.
Γρήγορα, γρήγορα! -
33:24 - 33:26Δέσ' την. Μπράβο!
-
33:47 - 33:50–Καλημέρα.
–Καλημέρα, γλυκιά μου. -
33:50 - 33:52–Πώς είσαι, Μερβέ μου;
–Καλά, εσύ; -
33:53 - 33:56Μπερκ, μπες στο αυτοκίνητο.
Θα σας πάω εγώ. -
33:57 - 33:59'Οχι. Είναι δυνατόν;
Θα το κάνω εγώ. -
33:59 - 34:02Το σχολείο είναι το ίδιο. Άλλωστε
εκεί πηγαίνω. Τρελάθηκες; Μπες μέσα. -
34:03 - 34:04Εντάξει, τότε ας έρθει
και η Μιλά μαζί μας. -
34:05 - 34:07Δεν μπαίνει σε αυτοκίνητο
κάποιου άλλου. 'Αντε, παιδί μου. -
34:08 - 34:11Μαμά, το αυτοκίνητο τους
είναι πιο ωραίο. Να μπω; -
34:11 - 34:15Ακόμα ρωτάει. 'Ελα, γλυκέ μου.
Πήγαινε πιο πέρα, Μιλά. -
34:16 - 34:17Μπες μέσα, Μπερκ.
-
34:17 - 34:18Καλημέρα.
-
34:19 - 34:21–Καλημέρα. Τι νέα;
–Είμαι καλά, ψυχή μου. -
34:22 - 34:25Γεια σου, ψυχή μου.
Κοίτα την κυρία! -
34:25 - 34:28Βέβαια, αφού τα δικά σου
έφυγαν με το σχολικό... -
34:29 - 34:31Τέλος πάντων.
Κι εγώ έχω πιλάτες το μεσημέρι. -
34:31 - 34:33Μίλησα με τη δασκάλα.
Θα κάνουμε μάθημα μαζί. -
34:34 - 34:35Είπε εντάξει. Το μεσημέρι
έλα στο σπίτι μου. Εντάξει; -
34:36 - 34:37Ωραία, εντάξει.
-
34:37 - 34:41Κορίτσια, το σκέφτομαι από χθες
το βράδυ. Την Ογιά, το πανεπιστήμιο. -
34:41 - 34:44Φαινόταν καλά η Ογιά, έτσι
δεν είναι; Φαινόταν πολύ καλά. -
34:44 - 34:47Φυσικά. Φαινόταν πολύ καλά.
-
34:47 - 34:50Δεν ξέρω, με βασάνιζε μέσα μου.
Δεν μπόρεσα να το πω και στο Μεχμέτ. -
34:51 - 34:54Μην υπερβάλεις, Αρζού μου. Είναι
μια ιστορία που ανήκει στο παρελθόν. -
34:55 - 34:56'Οπως και να το δεις,
πέρασαν 20 χρόνια. -
34:58 - 35:00Στην πραγματικότητα,
είμαι κι εγώ ανήσυχη. -
35:00 - 35:03'Οπως μας κοίταζε, ήταν
σαν να θυμόταν εκείνη τη μέρα. -
35:03 - 35:05–'Ετσι δεν είναι;
–Ναι, σωστά. -
35:05 - 35:08Υπερβολές, Πελίν! Υπερβάλλεις
κι εσύ και λέτε ανοησίες. -
35:08 - 35:11Είδαμε πόσο ευγενική ήταν η κοπέλα,
πόσο χάρηκε που μας είδε. -
35:11 - 35:14Άλλωστε θα συναντηθούμε.
Είναι φανερό ότι το ξέχασε. -
35:14 - 35:16Εγώ νομίζω ότι πρέπει
να το ξεχάσουμε κι εμείς. -
35:18 - 35:20Είμαστε σίγουρες ότι ξέχασε;
-
35:20 - 35:23Θα θυμόμαστε αυτή τη μέρα
και μετά από 20 χρόνια. -
35:34 - 35:36–'Αντε, μαμά!
–'Ερχομαι, γλυκιά μου. -
36:23 - 36:26Δεν υπερβάλω.
Το σχέδιο επάνω ήταν πολύ μεγάλο. -
36:27 - 36:29'Οσο για το κάτω μέρος,
ήταν τελείως αταίριαστο! -
36:29 - 36:31–'Εβαλε και τις ψηλές μπότες...
–'Οχι! -
36:32 - 36:34Κι έτσι, μία τόσο κοντή,
έμοιαζε με τζόκεϊ . -
36:35 - 36:38Την είδα έτσι και δεν μπόρεσα
να απαντήσω όταν μου μίλησε. -
36:39 - 36:40Μερβέ, είσαι πολύ κακιά!
-
36:41 - 36:44–Τι να κάνω; Ας μάθει στάιλιγγκ.
–Ακριβώς. -
36:47 - 36:50Λοιπόν, Ογιά μου;
Σου έλειψε η παλιά σου γειτονιά; -
36:50 - 36:52Λίγο.
-
36:53 - 36:56Θυμάσαι που υπήρχε
ένας σκουπιδότοπος κοντά στο πάρκο; -
36:56 - 36:59Εγώ τον γκρέμισα και άνοιξα
ένα κατάστημα με βιολογικά προϊόντα. -
36:59 - 37:01Είναι υπέροχο!
Άλλαξα πολύ εκείνο το μέρος. -
37:01 - 37:04Φυσικά, αφού έχουμε αρχηγό
τη Μερβέ... -
37:04 - 37:06Πάντα έτσι δεν ήταν;
-
37:08 - 37:11Τι να κάνω;
Δεν μπορώ να σταματήσω. -
37:11 - 37:13Μόλις δω κάτι ανάποδο,
επεμβαίνω αμέσως. -
37:13 - 37:15–Πρέπει να το αλλάξω οπωσδήποτε.
–Είναι απαραίτητο, φυσικά. -
37:15 - 37:18Ούτε πουλί δεν πετάει
χωρίς να ρωτήσει τη Μερβέ. -
37:19 - 37:21Τι σημαίνει αυτό τώρα;
Είναι αντίδραση στη Μερβέ; -
37:22 - 37:24Γιατί να είναι αυτό;
-
37:25 - 37:29Ευτυχώς που ασχολείται η Μερβέ
με όλα και ζούμε όλοι μαζί αρμονικά. -
37:30 - 37:32–Αυτό ήθελε να πει.
–Αυτό ακριβώς ήθελα να πω. -
37:38 - 37:40Συγγνώμη.
-
37:42 - 37:44Σας παρακαλώ, πείτε μου κάτι καλό.
-
37:45 - 37:46Πώς;
-
37:47 - 37:49Εγώ όμως είχα ανεβάσει την τιμή.
-
37:50 - 37:51Δεν μου άρεσε.
-
37:52 - 37:54Κατάλαβα, είναι συγγενείς. Εντάξει.
-
37:54 - 37:57Εντάξει, τι να κάνουμε;
Δεν ήταν τυχερό. -
37:57 - 38:00Εντάξει, ευχαριστώ. Να είστε καλά.
-
38:02 - 38:05–Τι συμβαίνει, γλυκιά μου;
–Είναι ο μεσίτης. -
38:05 - 38:09Πρέπει να μετακομίσω ως στο τέλος
του μήνα μα δεν βρήκα αυτό που θέλω. -
38:09 - 38:11Και το τελευταίο που βρήκα,
το έχασα μόλις τώρα. -
38:16 - 38:19Θα σου βρω
στο δικό μας συγκρότημα. -
38:22 - 38:24Πώς σου φαίνεται; Δεν θέλεις
να γυρίσεις στη γειτονιά Σαρμασίκ; -
38:24 - 38:26Θα είναι υπέροχα!
-
38:27 - 38:30Θα είμαστε κοντά.
Θα πηγαινοερχόμαστε με άνεση. -
38:32 - 38:35Άλλωστε, εκεί είναι ο τόπος που
γεννήθηκες. Θα νιώσεις άνετα κι εσύ. -
38:37 - 38:40–Λες να γίνεται;
–Τρελή! Θα είναι θαυμάσια! -
38:40 - 38:41Παίρνω αμέσως τη Νιχάλ.
Είναι η μεσίτριά μου. -
38:42 - 38:43Εκείνη βρήκε σπίτι σ' αυτές τις δύο.
Είναι άδειο το C10; -
38:44 - 38:46–Θα μας πει η Νιχάλ, σε ένα λεπτό.
–Περίμενε λίγο. -
38:46 - 38:49Η κοπέλα δεν απάντησε ακόμα
κι εσύ άρχισες να βάζεις και έπιπλα. -
38:49 - 38:51Στάσου να δούμε αν θέλει η Ογιά.
Θέλεις, Ογιά μου; -
38:52 - 38:54Να θέλει. Να θέλεις, γλυκιά μου.
Είναι καλό το συγκρότημά μας. -
38:54 - 38:56Είναι καλό αλλά για τα παιδιά.
-
38:56 - 38:59Δηλαδή, εσύ μπορεί να πλήξεις.
Μήπως πλήξεις μετά; -
39:00 - 39:03Δεν ξέρω αλλά γιατί να μη γίνει;
Μου έλειψαν εκείνα τα μέρη. -
39:04 - 39:05Παίρνω τη Νιχάλ.
-
39:11 - 39:13Εμπρός, Νιχάλ μου; 'Ενα λεπτό.
-
39:13 - 39:16Πόσα δωμάτια να έχει; Θέλεις κάτι
ιδιαίτερο; 'Οπως κήπο ή κάτι άλλο; -
39:16 - 39:20'Ενα λεπτό, ψυχή μου.
Ψάχνουμε σπίτι για μια φίλη μας. -
39:20 - 39:22–Με ενοίκιο, σωστά;
–Με ενοίκιο. -
39:22 - 39:24'Ομως, να σου το πω από την αρχή...
-
39:24 - 39:26θα μετακομίσει μια φίλη μου,
γι' αυτό να βρούμε κάτι ανάλογο. -
39:27 - 39:28Βρήκε σπίτι.
-
39:29 - 39:31Το C10 στην οδό Γιασεμίν;
-
39:31 - 39:34Εντάξει. Τότε θα έρθουμε
αύριο εκεί να το δούμε. -
39:34 - 39:36Εντάξει. Φιλιά, γεια σου.
-
39:37 - 39:39Αύριο θα πάμε να δούμε το C10.
-
39:41 - 39:43'Επεισαν την Ογιά.
-
39:44 - 39:46Ή μάλλον η Ογιά είχε ήδη πειστεί.
-
39:48 - 39:50Δεν ξέρω.
-
39:50 - 39:53Οι ρίζες του ανθρώπου είναι
στο τόπο που γεννήθηκε. -
39:53 - 39:55Φαίνεται ότι η Ογιά δεν μπόρεσε
να τις ξεριζώσει και να τις πετάξει. -
39:56 - 39:59Άλλωστε, τα φύλλα
από το ξεριζωμένο δέντρο... -
39:59 - 40:02δεν είναι καταδικασμένα
να κιτρινίσουν; -
40:31 - 40:35Στην πραγματικότητα, θα έμενε
ο ιδιοκτήτης. 'Εκανε κι αρκετά έξοδα. -
40:36 - 40:39Αλλά ο γιος τους εγκαταστάθηκε
στην Ατλάντα και πήγαν μαζί του. -
40:39 - 40:42Τους ξέρω αυτούς.
-
40:42 - 40:45Πρέπει να δεις τη γυναίκα.
Είναι πολύ κομψή. 'Εχει και γούστο. -
40:46 - 40:49Ογιά μου, από τώρα μπορώ να φανταστώ
το εσωτερικό του σπιτιού. -
40:50 - 40:52Είναι πολύ ωραίο.
-
40:52 - 40:54Εγώ δεν δείχνω
σε όλους αυτό το σπίτι. -
40:54 - 40:57Αλλά όταν τηλεφωνεί η κυρία Μερβέ,
τότε δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. -
40:57 - 40:59Ευχαριστώ, ψυχή μου.
-
40:59 - 41:01Ογιά μου, νομίζω ότι είναι θαυμάσιο.
-
41:01 - 41:04Μπορώ να πω ότι ακόμα κι εγώ
μπορώ να ζήσω σ' αυτό το σπίτι. -
41:04 - 41:05Το σπίτι της κυρίας Μερβέ
είναι μοναδικό. -
41:06 - 41:07Είναι το μαργαριτάρι
αυτού του συγκροτήματος. -
41:07 - 41:10Μπορείτε να χωρίσετε το σαλόνι
στα δύο. 'Ετσι θα κερδίσετε χώρο. -
41:11 - 41:13–'Οχι, δεν είναι ανάγκη.
–Μην το λες αυτό. -
41:14 - 41:17'Οταν αποκτήσεις παιδιά, θα είναι
χρήσιμο. Πού θα κοιμάται η βοηθός; -
41:17 - 41:19Αυτές οι δουλειές δεν είναι
καθόλου εύκολες, να το ξέρεις. -
41:19 - 41:22Αν και όταν έρθουν αυτές οι μέρες,
θα σου βρω μια καλή βοηθό. -
41:22 - 41:24'Εχω ένα καταπληκτικό
πρακτορείο ευρέσεως. -
41:24 - 41:26'Ετσι είναι πραγματικά.
Τα προλαβαίνει όλα η κυρία Μερβέ. -
41:26 - 41:28Ας είναι καλά. Εκείνη μου βρήκε
βοηθό για την κόρη μου. -
41:29 - 41:30Είστε ευχαριστημένοι, σωστά;
Δεν υπάρχει πρόβλημα; -
41:31 - 41:32Είναι πολύ καλή.
-
41:32 - 41:34Ογιά μου, μπορείς να πηγαίνεις άνετα
στη δουλειά από εδώ. -
41:34 - 41:36Δεν υπάρχει πρόβλημα πάρκιγγκ.
-
41:36 - 41:38Εσύ βέβαια έχεις ένα αυτοκίνητο
αλλά εγώ νομίζω ότι είναι εντάξει. -
41:38 - 41:39Ναι.
-
41:40 - 41:43Μόνο, Νιχάλ μου,
ας το βάψουν πριν μετακομίσουμε. -
41:43 - 41:45Αν συμφωνείτε, μπορώ να το πω.
-
41:50 - 41:51Εντάξει.
-
41:53 - 41:55Θα το νοικιάσω.
-
41:56 - 41:59'Ενα λεπτό. Τι είδους γυναίκα
είναι η Μερβέ; -
41:59 - 42:03Βοήθησε πάρα πολύ.
Φαίνεται ότι είναι καλόκαρδη. -
42:03 - 42:07Η Μερβέ; Καλόκαρδη;
Ναι, έτσι φαίνεται. -
42:08 - 42:10Αν θέλετε, να σας πω ένα παράδειγμα.
-
42:11 - 42:14Ναι, ζωή μου.
Είχα παραγγείλει μερικά πράγματα. -
42:14 - 42:18Θα τα πάρω και θα έρθω.
'Οχι, θα προλάβω. Μην ανησυχείς. -
42:18 - 42:20Σε φιλώ. Γεια σου.
-
42:29 - 42:32Είχα ειδοποιήσει ότι θα παρκάρω εγώ.
-
42:32 - 42:37Τι να κάνουμε; Εγώ έχω ήδη παρκάρει.
Πήγαινε να βρεις άλλο χώρο. -
42:37 - 42:40Να βρω άλλο χώρο;
Μόνο που εμένα μου αρέσει εκεί. -
42:41 - 42:43'Αντε, κυρία! Μη λες πολλά!
-
43:08 - 43:11Τι κάνεις εκεί; Τρελή!
Τι κάνεις; -
43:12 - 43:14Είσαι τρελή;
-
43:16 - 43:19Τρελάθηκες; Στάσου, τρελή!
Στάσου! Αστυνομία! -
43:21 - 43:26Κοίτα κατάσταση! Κατέβα κάτω!
Τι νομίζεις ότι κάνεις; Είσαι τρελή; -
43:30 - 43:31Βλέπεις;
-
43:33 - 43:35Το μάτι μου! Το μάτι μου!
-
43:38 - 43:41Γλυκιά μου, κι εγώ τώρα
θα σου τηλεφωνούσα. -
43:41 - 43:43Τι έκανες; Μπόρεσες να γράψεις
το παιδί στο σχολείο; -
43:44 - 43:45Τέλεια! Χαίρομαι πολύ!
-
43:46 - 43:48Θα έρθω. Μην ανησυχείς.
-
43:48 - 43:50Φιλιά, γεια σου.
-
43:52 - 43:53Αυτά λοιπόν.
-
43:53 - 43:55Αν ζητήσει η Μερβέ
το δεξί σας νεφρό... -
43:56 - 43:58το πιο λογικό θα είναι να το δώσετε.
-
43:59 - 44:01Αλλιώς θα σας ξεριζώσει την καρδιά.
-
44:04 - 44:06Καταλάβατε;
-
44:06 - 44:09Γιατί λοιπόν βοήθησε την Ογιά;
Της βρήκε σπίτι. -
44:10 - 44:12Αυτό είναι όλο το θέμα.
-
44:13 - 44:16Στη Μερβέ αρέσει πολύ όταν οι άλλοι
είναι υποχρεωμένοι σε εκείνη. -
44:17 - 44:18Τους εξαγοράζει κάνοντας καλοσύνες.
-
44:19 - 44:21Για να τους χρησιμοποιήσει
όταν χρειάζεται. -
44:21 - 44:24Επειδή πολεμά συνέχεια,
εξοπλίζεται συνέχεια. -
44:24 - 44:26Αυτό ακριβώς.
-
44:26 - 44:30Τώρα με την επιστροφή της,
η Ογιά μπήκε στα δίχτυα της Μερβέ. -
44:31 - 44:35Θεέ μου!
Τι παράξενες γυναίκες είναι αυτές! -
44:36 - 44:38Περιμένετε ακόμα.
-
45:14 - 45:15Πελίν!
-
45:16 - 45:18Τώρα ήρθες κι εσύ;
-
45:20 - 45:22Τι να κάνω; Δεν μπόρεσα
να αφήσω τον Μπερκ. -
45:22 - 45:24Εγώ σκέφτηκα χθες βράδυ.
-
45:25 - 45:29Η Ογιά μετακομίζει εδώ αλλά
δεν ξέρει για τον Ταϋλάν, σωστά; -
45:29 - 45:31Δεν της είπες ότι παντρεύτηκες
με τον Ταϋλάν, έτσι; -
45:34 - 45:37Τι σχέση έχει; Ο Ταϋλάν είναι
σύζυγός μου τόσα χρόνια. Τι έγινε; -
45:37 - 45:40Φυσικά, δεν λέω γι' αυτό.
Το λέω για την Ογιά. -
45:40 - 45:42Αργά ή γρήγορα θα το μάθει.
-
45:42 - 45:45Είναι ντροπή που δεν το είπαμε;
Μήπως να το λέγαμε τώρα; -
45:45 - 45:49–Θα το πω εγώ. Μην το σκέφτεσαι.
–Εντάξει. -
45:51 - 45:54Πού είστε, κορίτσια; Είπαμε
να έρθουμε πριν έρθουν οι άνθρωποι. -
45:55 - 45:56–Γίνεται χαμός μέσα.
–Εντάξει, ήρθαμε! -
45:57 - 45:58Πού είναι η Πελίν;
-
45:59 - 46:01–Πελίν, άντε!
–Πού είναι η Ογιά; -
46:02 - 46:05Στην τσέπη μου, Πελίν!
'Αντε, έλα! Τι στέκεσαι εκεί; -
46:05 - 46:07Καλή δύναμη.
-
46:08 - 46:12Η Μερβέ έψαχνε ένα καινούργιο
παιχνίδι στην όμορφη ζωή της. -
46:14 - 46:17Η Αρζού και η Πελίν
είχαν παλιώσει λίγο. -
46:17 - 46:21Ενώ η Ογιά ήταν η πιο καινούργια
από τις παλιές φίλες. -
46:21 - 46:23Παρά την τόση έχθρα τους...
-
46:23 - 46:26τώρα σαν να μην έγινε τίποτα,
σαν να μην έζησαν τίποτα... -
46:26 - 46:28έγιναν πάλι φίλες.
-
46:29 - 46:34Η κλωστή του φόβου
κατασταλάζει στην καρδιά; -
46:34 - 46:39Τα μικρά ψέματα καταπίνουν
τους μεγάλους έρωτες; -
46:39 - 46:44Αυτήν την ιστορία
την γράφουν πάντα οι κακοί -
46:44 - 46:49Κοίτα, είναι γεμάτοι με ήρωες
οι ανώνυμοι τάφοι -
46:50 - 46:54Τα πραγματικά χαμόγελα
πωλούνται για ένα μονόπετρο; -
46:55 - 46:59Τα στέμματα από σμαράγδια
τυλίγονται με τρυφερότητα; -
47:00 - 47:05Οι τύραννοι χάνουν τους θρόνους τους
με μια λέξη μόνο -
47:05 - 47:11Τα πιο ύπουλα όπλα
ψήνονται στην κουζίνα -
47:15 - 47:20Στη φωλιά ενός πουλιού
ή στον αναστεναγμό ενός αθώου -
47:20 - 47:25Κρύβονται οι πιο αμαρτωλές
και αδιάντροπες προδοσίες -
47:25 - 47:30Στον εγκαταλελειμμένο πίσω κήπο
κάθε πληγωμένης ψυχής -
47:30 - 47:35Προετοιμάζονται
τέτοια μικρά εγκλήματα -
47:37 - 47:42Στη φωλιά ενός πουλιού
ή στον αναστεναγμό ενός αθώου -
47:42 - 47:47Κρύβονται οι πιο αμαρτωλές
και αδιάντροπες προδοσίες -
47:48 - 47:52Στον εγκαταλελειμμένο πίσω κήπο
κάθε πληγωμένης ψυχής -
47:53 - 47:58Προετοιμάζονται
τέτοια μικρά εγκλήματα -
47:58 - 48:00Για να καταλάβετε
αυτήν την ιστορία... -
48:00 - 48:02πρέπει πρώτα
να καταλάβετε τις γυναίκες. -
48:05 - 48:08'Ο,τι έγινε, συνέβη από εδώ και πέρα.
-
48:08 - 48:10Μετά από αυτήν την επανένωση.
-
48:10 - 48:14Εγώ νομίζω ότι
η πραγματική ιστορία αρχίζει εδώ. -
48:15 - 48:17'Ελα εδώ!
-
48:17 - 48:20'Ελα εδώ! Γίνεται να ξεφύγεις
από τον μπαμπά; -
48:21 - 48:25Υπάρχει ένας αγώνας φανταστικός!
Νομίζω ότι πεθαίνω! -
48:25 - 48:27Μπαμπά, μην το κάνεις στα ψέματα!
Επίτηδες χάνεις! -
48:28 - 48:31'Οχι, είσαι πολύ δυνατός! Μακάρι
να μπορέσω να σώσω το χέρι μου. -
48:33 - 48:34'Ηρθε και η μαμά μας.
-
48:34 - 48:36Μαμά μου!
-
48:37 - 48:39Ψυχή μου, γιε μου!
-
48:40 - 48:42Είσαι μούσκεμα.
Τρέξε επάνω να αλλάξεις. -
48:42 - 48:44Πλύνε και τα χέρια σου
γιατί θα φάμε σε λίγο. -
48:44 - 48:45–Εντάξει;
–Εντάξει. -
48:48 - 48:50–Τι νέα;
–Καλά. -
48:51 - 48:52Χαλάει ο καιρός. Θα βρέξει.
-
48:53 - 48:56Κάποιος μετακομίζει στην πλευρά C.
Είδα τη μεταφορική. -
48:56 - 48:58Στο C10. Μετακόμισε ήδη.
-
49:00 - 49:02Ποιος να είναι άραγε;
-
49:02 - 49:06Από τα παλιά. Είναι κάποιος
που γνωρίζουμε. Γίναμε γείτονες. -
49:06 - 49:09Τον γνωρίζουμε; Πολύ ωραία.
Ποιος είναι; -
49:10 - 49:12Η Ογιά.
-
49:14 - 49:17–Η Ογιά Τόκσοζ.
–Η δική μου... -
49:17 - 49:19Δηλαδή, η Ογιά από το Λύκειο;
-
49:21 - 49:23Μπράβο! Γύρισε στο σπίτι.
-
49:24 - 49:26Ναι, ακριβώς. Η δική σου Ογιά.
-
49:28 - 49:31Μη λες ανοησίες.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. -
49:31 - 49:35Τι θα πει ''Μη λες ανοησίες'';
Είπες αμέσως ''Η δική μου Ογιά''. -
49:35 - 49:38Τι συμβαίνει;
Μήπως συναντιέστε ακόμα; -
49:38 - 49:43Σιγά! Τι λες; 'Εχουμε κάποια ηλικία.
Άλλωστε θα παντρεύτηκε. -
49:43 - 49:47Δεν το βρήκες. Δεν παντρεύτηκε.
Γιατί άραγε; -
49:51 - 49:52–Ταϋλάν, στάσου!
–Τι; -
49:52 - 49:54Στάσου. Μιλάμε εδώ.
-
49:55 - 49:58Τι είναι αυτό; Άλλαξε το βλέμμα σου.
Τι είναι αυτά τα επιφωνήματα; -
49:58 - 50:00Αν θέλεις, πάμε
να την καλωσορίσουμε. -
50:00 - 50:04'Η να μην έρθω εγώ. Πήγαινε μόνος.
Θα είναι καλύτερα. -
50:05 - 50:09Στ' αλήθεια, δεν αστειεύεσαι τώρα;
Το λες αληθινά. -
50:09 - 50:11Εσείς συναντιέστε ακόμα;
-
50:11 - 50:15Πελίν, κοίτα.
Αυτή η συζήτηση είναι άχρηστη. -
50:15 - 50:20Αν συνεχίσεις, θα γίνει χειρότερο.
Εντάξει; Δεν χρειάζεται. Πάω μέσα. -
50:20 - 50:22–Ταϋλάν!
–'Ασε με, πάω μέσα! -
50:22 - 50:23Ταϋλάν, είπα! Στάσου!
-
50:23 - 50:27–Πες κάτι!
–Τι να πω; Τι πρόβλημα έχεις; -
50:27 - 50:29Εγώ φταίω που μετακόμισε εδώ;
-
50:29 - 50:32Γιατί δεν με καθησυχάζεις;
Θέλεις να τρελαθώ; Σου κάνει. -
50:33 - 50:35Μετακόμισε στο πίσω μπλοκ
η αγαπημένη του κυρίου Ταϋλάν... -
50:36 - 50:39και όλα είναι καλύτερα.
Αυτό που αρέσει στον Ταϋλάν! -
50:39 - 50:42–Πελίν, μη γίνεσαι ανόητη. Εντάξει;
–Θα πας κοντά της; -
50:44 - 50:45Μην τολμήσεις, Ταϋλάν!
-
50:46 - 50:48Ούτε να σου περνάει από το μυαλό!
Θα σε σκοτώσω! -
50:48 - 50:50Θα σας σκοτώσω και τους δύο!
-
54:51 - 54:53Βοήθεια! Βοήθεια!
-
54:53 - 54:54Είμαι γιατρός.
-
54:55 - 54:58Είπε ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει
και σωριάστηκε. -
54:58 - 55:00Κύριε! Κύριε, μ' ακούτε;
-
55:01 - 55:04Εντάξει, ηρεμήστε. Θα γίνεται καλά.
Μην ανησυχείτε. -
55:04 - 55:06–Είχε κάποια καρδιακή ενόχληση;
–'Οχι. -
55:07 - 55:10–Παίρνει φάρμακα;
–'Οχι. Μόνο για την πίεση. -
55:12 - 55:15Συγγνώμη, χρειαζόμαστε
ασθενοφόρο επειγόντως. Μάλιστα. -
55:16 - 55:18Στο πάρκο, στην περιοχή Σαρμασίκ.
-
55:19 - 55:21–Συγγνώμη.
–Καρδιακό επεισόδιο. -
55:22 - 55:24Καρδιακό επεισόδιο.
Περίπου 60 ετών, άντρας. -
55:25 - 55:27Μπορείτε να το στείλετε
στην είσοδο Β; Είναι επείγον. -
55:27 - 55:29–Ευχαριστώ.
–Πώς θα μπει εδώ το αυτοκίνητο; -
55:31 - 55:34–Μπορούμε να τον μεταφέρουμε;
–Πώς; -
55:34 - 55:36Αν πείτε ότι δεν πρέπει
να μετακινηθεί... -
55:36 - 55:38Δεν είπα αυτό.
Με τι θα τον μεταφέρουμε; -
55:38 - 55:39Ναι, με τι;
-
55:49 - 55:51Ακουμπήστε το κεφάλι σας.
Εντάξει. -
55:57 - 56:00Αφήστε τον σε ηρεμία. Εντάξει.
-
56:12 - 56:18–Να τον σηκώσουμε.
–'Ενα, δύο, τρία. -
56:19 - 56:20Λίγο ακόμα.
-
56:22 - 56:24Το αφήνεις εσύ;
-
56:24 - 56:26–Μπορώ να μεταφέρω.
–Το αφήνεις; -
56:27 - 56:29Παρακαλώ, άφησέ το.
Θα το κανονίσουμε εμείς. -
56:34 - 56:36Εντάξει. 'Ενα, δύο, τρία.
-
56:39 - 56:41Πρώτο καρδιακό επεισόδιο.
Δεν είχε ενοχλήσεις. -
56:41 - 56:43Παίρνει φάρμακο για την πίεση.
Εγώ έδωσα τις πρώτες βοήθειες. -
56:44 - 56:45Συνδέστε τον αμέσως
με τον καρδιογράφο. -
56:59 - 57:04–Θα σωθεί ο άνθρωπος;
–Θα σωθεί. Δεν υπάρχει πρόβλημα. -
57:05 - 57:06Ωραία.
-
57:12 - 57:16–Καλή σας ημέρα.
–Καλημέρα. -
57:16 - 57:21Πόσες ζωές έχεις
για να αφιερώσεις στον έρωτα; -
57:21 - 57:23Πόσα όνειρα έχεις
-
57:24 - 57:29Για να τα απαγορέψεις
χωρίς να τα ζήσεις; -
57:29 - 57:33Ευτυχώς που τα μαλλιά σου
-
57:33 - 57:37Είναι πιο μακριά από τα δάκρυα
-
57:38 - 57:39Γύρνα και κοίτα
-
57:39 - 57:45Η δυστυχία σου
θα κρυφτεί στα μάτια σου -
57:46 - 57:50Αν βάλεις στη μοναξιά σου
-
57:50 - 57:53Μια ερωτευμένη καρδιά
-
57:54 - 57:56Είσαι μόνη
-
57:56 - 58:01Σ'αυτή τη ζωή, το τέλος
του καθενός είναι άγνωστο -
58:02 - 58:06Με χωρισμό χτύπησες τον έρωτα;
-
58:06 - 58:10Σφίγγοντας στο στήθος σου ένα αντίο
-
58:10 - 58:14Σκοτώνοντας τον εαυτό σου κάθε μέρα
-
58:14 - 58:18Ποιος είναι ο δολοφόνος
και ποιος είναι ο νεκρός; -
58:19 - 58:22Αν βάλεις στη μοναξιά σου
-
58:22 - 58:26Μια ερωτευμένη καρδιά
-
58:26 - 58:28Είσαι μόνη
-
58:29 - 58:34Σ'αυτή τη ζωή, το τέλος
του καθενός είναι άγνωστο -
58:38 - 58:39–Καλημέρα.
–Καλημέρα. -
58:39 - 58:42Σφίγγοντας στο στήθος σου ένα αντίο
-
58:43 - 58:46Σκοτώνοντας τον εαυτό σου κάθε μέρα
-
58:46 - 58:47Εγώ είμαι, κυρία Ογιά!
-
58:49 - 58:51–Καλώς ήρθες.
–Καλώς σας βρήκα. -
58:51 - 58:54Εγώ φεύγω. Υπάρχει φαγητό
στο ψυγείο. Πάρ' το όπως θα φεύγεις. -
58:54 - 58:56–Εντάξει, ευχαριστώ.
–Εντάξει. Καλή δύναμη. -
59:00 - 59:03Καλημέρα, κύριε Σερχάν.
Πήρε δυο φορές ο κύριος Σουρεγιά. -
59:03 - 59:06–Αν θέλετε να σας συνδέσω.
–Εντάξει. Σύνδεσέ με. -
59:09 - 59:12Καταλαβαίνω καλά
την ανησυχία σας, κύριε Σουρεγιά. -
59:12 - 59:14Γνωρίζουμε κι εμείς την κατάσταση.
-
59:14 - 59:18Η τιμή του καφέ που πήραμε
από τη Βραζιλία με πίστωση 5 ετών... -
59:19 - 59:21έπεσε με τρόπο που δεν περιμέναμε.
-
59:22 - 59:25Θα διορθώσω τη ζημιά που έχετε.
Το υπόσχομαι. -
59:26 - 59:28Τα λέμε. Ευχαριστώ.
-
59:35 - 59:36Κύριε Σερχάν.
-
59:38 - 59:39Τα νέα είναι άσχημα.
-
59:40 - 59:42Η εταιρεία απ' όπου παίρναμε
τα διαμάντια από την Κένυα... -
59:42 - 59:44με πίστωση 2 ετών...
-
59:45 - 59:48–Τι έπαθε;
–Η εταιρεία πτώχευσε. -
59:52 - 59:54–Τι λες;
–Δυστυχώς. -
59:55 - 59:58Αν και δεν σας ρώτησα, επικοινώνησα
με την κυβέρνηση της Κένυας. -
59:59 - 60:00Η κατάσταση δεν είναι πολύ καλή.
-
60:01 - 60:03Φαίνεται ότι θα υπάρξουν προβλήματα.
-
60:04 - 60:05Θαυμάσια!
-
60:06 - 60:08Τέλεια! Υπέροχα!
-
60:10 - 60:12Τότε τηλεφώνησε στον πελάτη μας...
-
60:12 - 60:14και πες του ότι χάσαμε
τα λεφτά του. Συγγνώμη. -
60:15 - 60:18Επίσης, πες ότι ήταν ανόητοι
που μας εμπιστεύτηκαν. -
60:21 - 60:22Πώς σου φαίνεται;
-
60:26 - 60:27Πάω να δω.
-
61:04 - 61:07Κατά την εκπνοή
και με το δεξί πόδι... -
61:38 - 61:42–Περνάμε στα εναλλάξ!
–'Οχι, εξαντλήθηκα! -
61:43 - 61:47–'Ελα λοιπόν! Μην παραιτείσαι αμέσως.
–'Ασε με, Μπουρτζού! -
61:47 - 61:50Σου χρειάζεται αυστηρή δασκάλα.
-
61:51 - 61:53Ναι, λες και ακούει αυτά που λέω.
-
61:53 - 61:55–'Αντε, σήκω!
–'Οχι, Μπουρτζού. Δεν θέλω. -
61:55 - 61:58–Κάντε εσείς.
–Κυρία Μερβέ! 'Ηρθε ο κύριος Σερχάν. -
62:00 - 62:01'Ηρθε ο άντρας μου.
-
62:08 - 62:10Σερχάν; Καλώς ήρθες, ζωή μου.
-
62:11 - 62:14–Τι γίνεται εδώ;
–Είχαμε μάθημα. Σου το είχα πει. -
62:14 - 62:19–Τι είναι αυτή η φασαρία παντού;
–Φτιάχνουμε σμούθι. Πεινάς; 'Ελα. -
62:22 - 62:24Τι κάνεις;
-
62:25 - 62:27Δεν θα βάζεις ζάχαρη.
-
62:28 - 62:30Υπάρχει βιολογικό μέλι. Αυτό βάλε.
-
62:30 - 62:34Μην ξεχνάς τα μύρτιλα. Δεν έβαλες
την άλλη φορά και δεν το ήπιε. -
62:35 - 62:39–Τα έφερες; Βρήκες μαύρα;
–Μάλιστα, κυρία Μερβέ. -
62:40 - 62:41'Αφησέ τα εδώ. Ευχαριστώ.
-
62:45 - 62:47Θυμάσαι που είπα ότι
ψάχνουμε σπίτι για μια φίλη; -
62:48 - 62:52Τη βοηθήσαμε να μετακομίσει στο C10.
Αλλά το σπίτι είναι πολύ μικρό. -
62:52 - 62:54Εμείς δεν θα χωράγαμε εκεί
με τίποτα. -
62:54 - 62:57Είναι μόνη γυναίκα, βέβαια.
Δεν έχει παιδιά, δεν έχει βοηθό. -
62:57 - 63:03Το καθαριστήριο!
Ρασέλ, το ξεχάσαμε. -
63:04 - 63:06–Είναι στο δωμάτιό της η Μιλά;
–Ναι, ζωή μου. -
63:08 - 63:10Το τηλέφωνό μου είναι αυτό;
-
63:17 - 63:19Μεχμέτ, το φαγητό είναι έτοιμο!
-
63:19 - 63:21'Ερχομαι.
-
63:28 - 63:30Νιλάι μου, έλα στο τραπέζι.
-
63:38 - 63:41–Λοιπόν, τι τρώμε;
–Κεφτέδες! Κεφτέδες! -
63:41 - 63:44–Δεν θα φάω, έχουν πολύ λίπος.
–Δεν έχει ''Δεν τρώω''. -
63:45 - 63:48Εσύ βρίσκεσαι ακόμα στην ανάπτυξη.
'Ολοι να αδειάσουν τα πιάτα τους. -
63:49 - 63:51Μπαμπά, δώσε μου το τηλέφωνό σου
να δω τον αγώνα. -
63:51 - 63:53'Οχι, Αγιάζ μου. Δεν θα δεις αγώνα
πριν από το φαγητό. -
63:53 - 63:55–Μαμά!
–Πάρε εδώ. Πάρε. -
63:55 - 63:58Μαμά, σε παρακαλώ!
Ευχαριστώ, μπαμπά. -
64:00 - 64:02–Είναι έτοιμο το φαγητό της Μιλά;
–Μάλιστα. -
64:06 - 64:08–Εμείς φεύγουμε.
–Γιατί; Το σμούθι; -
64:08 - 64:10Άλλη φορά.
-
64:13 - 64:16Μιλά!
Το φαγητό είναι έτοιμο! -
64:18 - 64:21Ρασέλ, μπορείς να τη φέρεις;
'Εβαλε μουσική και δεν ακούει πάλι. -
64:22 - 64:23Αμέσως, κυρία Μερβέ.
-
64:27 - 64:32Θα πω στη δασκάλα ότι μπορούμε
να χορέψουμε μ' αυτό στην παράσταση. -
64:32 - 64:34Είναι τέλειο ιδέα!
Αυτό το τραγούδι ταιριάζει. Πρόσεχε! -
64:39 - 64:41Κύριε Σερχάν, το φαγητό
είναι έτοιμο. -
64:41 - 64:43Εντάξει, ερχόμαστε.
-
64:43 - 64:45Ας φάμε αργότερα!
Τώρα διασκεδάζουμε! -
64:46 - 64:48Σε παρακαλώ,
πρώτα φαγητό και μετά μουσική. -
64:48 - 64:51–Υπόσχεσαι ότι θα συνεχίσουμε;
–Το υπόσχομαι. Κόλλα το. -
64:51 - 64:54Η δυνατή μου κόρη!
-
64:57 - 65:00ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 02
-
65:00 - 65:02Τανζού μου, θα πάρω
σαλάτα κινόα αλλά χωρίς σως. -
65:03 - 65:04Βεβαίως, κυρία Πελίν.
-
65:04 - 65:06Κι εγώ έναν καφέ σκέτο.
-
65:06 - 65:08–Εγώ θα πάρω μακαρόνια.
–Αρζού! -
65:08 - 65:11Τι είπαμε; Πρέπει να προσέχεις.
Θα θυμώσω. -
65:11 - 65:14Τι πειράζει; Θα φάω.
Άλλωστε το πρωί έφαγα λίγο. -
65:14 - 65:17Εγώ δεν ανακατώνομαι καθόλου
σ' αυτό το θέμα. -
65:17 - 65:22Μην ανακατώνεσαι. Εντάξει, φέρε μου
τις πένες αραμπιάτα μου. -
65:22 - 65:23Εντάξει.
-
65:27 - 65:29Τι κάνει ο Μεχμέτ;
-
65:30 - 65:33Καλά είναι. Τι να κάνει;
Δουλεύει πολύ τελευταία. -
65:35 - 65:37Πώς είναι η σχέση σας;
-
65:38 - 65:40Με τον Μεχμέτ;
-
65:40 - 65:42Γιατί ρωτάς;
-
65:45 - 65:47Συγγνώμη, κορίτσια. 'Αργησα.
-
65:47 - 65:50–Καλώς ήρθες.
–Καλώς σε βρήκα. -
65:50 - 65:53'Ελα, γλυκιά μου. Δεν έχουμε σύσκεψη.
Απλώς μιλούσαμε. -
65:55 - 65:57Για κοίταξέ με.
-
65:58 - 66:01Σήμερα είσαι πιο όμορφη.
Τα μαλλιά σου λάμπουν. -
66:02 - 66:05Άλλωστε πάντα
τα μαλλιά σου ήταν ένας μύθος. -
66:05 - 66:09Μήπως κάνεις μάσκα με κερατίνη;
Θα ζηλέψω! -
66:10 - 66:13Φυσικά.
Δεν έχει άντρα, παιδιά. -
66:13 - 66:15Αυτό είναι το μυστικό της νεότητας.
-
66:15 - 66:18Τέλος πάντων. Εμείς παραγγείλαμε.
Τανζού, έρχεσαι λίγο; -
66:18 - 66:20'Εχουν μια καταπληκτική σαλάτα.
Παράγγειλέ την. -
66:21 - 66:23Τανζού μου, την σαλάτα
που τρώω πάντα για την κυρία Ογιά. -
66:23 - 66:26'Οχι, έχω φάει. Θα πάρω μια σόδα
με λεμόνι, παρακαλώ. -
66:26 - 66:27Εντάξει.
-
66:27 - 66:30Να σου πω, Ογιά.
Μήπως να έρθω σε σένα; -
66:30 - 66:33–'Ελα.
–Στην κλινική εννοώ. -
66:33 - 66:35Μπορείς να μου κλείσεις
ένα ραντεβού; -
66:35 - 66:38Φυσικά να σου κλείσω. Τι τρέχει;
Υπάρχει κάποιο πρόβλημα; -
66:38 - 66:40'Οχι, απλώς για έλεγχο ρουτίνας.
-
66:40 - 66:44Άλλωστε η φίλη μας έγινε γιατρός.
Ας τη χρησιμοποιήσουμε λοιπόν. -
66:53 - 66:56–Ευχαριστώ.
–Τανζού μου, πάρε αυτά σε παρακαλώ. -
66:57 - 66:58Η κυρία Πελίν.
-
67:10 - 67:13Είσαι πολύ καλά. 'Ολα πάνε καλά.
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. -
67:13 - 67:15Ωραία.
-
67:16 - 67:21Εγώ κι ο άντρας μου είμαστε καλά
αλλά καμιά φορά ανησυχεί κανείς. -
67:21 - 67:23Πολύ καλά.
-
67:24 - 67:29Δεν μπορώ να μιλήσω και στα κορίτσια
για να μην μπαίνουν σε πειρασμό. -
67:29 - 67:31Αλλά ξέρουμε ότι
όταν έχεις πολλά χρόνια γάμου... -
67:31 - 67:33κάποια πράγματα γίνονται μονότονα.
-
67:33 - 67:35Αλλά ο δικός μας
είναι σαν την πρώτη μέρα. -
67:35 - 67:37Πέρασαν εννιά χρόνια
αλλά να μην τον ματιάσω... -
67:37 - 67:39έχει το ίδιο πάθος,
την ίδια επιθυμία. -
67:40 - 67:41Είσαι πολύ τυχερή.
-
67:42 - 67:44Και δεν είναι μια έτσι μια αλλιώς.
-
67:45 - 67:47Βλέπουμε τους άντρες
των άλλων, διαβάζουμε. -
67:48 - 67:51'Ολοι κοιτάζουν προς τα έξω.
Κάνουν απιστίες και λοιπά. -
67:51 - 67:55'Ομως, ο δικός μου είναι σαν αρνάκι.
Δεν φεύγει από δίπλα μου. -
67:55 - 67:58Δηλαδή, λέω σαν αρνάκι αλλά και
μερικές φορές είναι σαν τίγρης. -
67:58 - 68:02–Καταλαβαίνεις.
–Δηλαδή βρήκες θησαυρό; -
68:02 - 68:06Μην τα ρωτάς. Ποιος έχει τέτοια
ερωτική ζωή αυτήν την εποχή; -
68:07 - 68:08Πρέπει να ξέρει κανείς την αξία του.
-
68:09 - 68:10'Ετσι είναι.
-
68:11 - 68:14Γι' αυτό, όταν είναι αυξημένα
κάποια πράγματα στην ηλικία μας... -
68:15 - 68:16κάνω έλεγχο πολύ συχνά.
-
68:17 - 68:18Φυσικά. Πάντα ωφελεί ο έλεγχος.
-
68:19 - 68:21'Ισως μια μέρα
να γνωριστούμε με εκείνον. -
68:23 - 68:25–Με ποιον;
–Με τον σύζυγό σου. -
68:27 - 68:30Φυσικά. Μάλλον.
-
68:43 - 68:45Οι γυναίκες τρελαίνονται
να μπλέκουν σε προβλήματα. -
68:46 - 68:47Από πλήξη είναι, από τι είναι;
-
68:48 - 68:51Πάντα υπάρχει ένα κυνήγι,
ένας κακός σκοπός. -
68:51 - 68:54Και δεν καταλαβαίνεις αν έχουν
καλές σχέσεις μεταξύ τους... -
68:55 - 68:58ή αν υπάρχει έχθρα.
Μια παράξενη πολυπλοκότητα. -
68:59 - 69:02Αλλά από τότε φαινόταν
ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. -
69:11 - 69:12–Ο καφές σου.
–Ευχαριστώ. -
69:13 - 69:14Στην υγειά σου.
-
69:21 - 69:24'Ετσι λοιπόν. Γύρισα πίσω.
-
69:25 - 69:28–Ανάμεσα σε εκείνες.
–'Οχι μόνο ανάμεσά τους. -
69:30 - 69:32Στο μέρος που γεννήθηκα
και μεγάλωσα. -
69:34 - 69:37Για πολλά χρόνια
δεν είχα περάσει ούτε από κοντά... -
69:37 - 69:40αλλά τώρα όλα είναι πολύ παράξενα.
'Ολα έγιναν ξαφνικά. -
69:41 - 69:42Επαναστάτησα μέσα μου.
-
69:44 - 69:46Γιατί τώρα;
-
69:47 - 69:50Δεν ήξερα ότι σκεφτόσουν
κάτι τέτοιο πιο πριν. -
69:52 - 69:54Η αλήθεια είναι
ότι ούτε κι εγώ το ήξερα. -
70:00 - 70:02Ογιά...
-
70:04 - 70:05Εντάξει, κοίτα.
-
70:06 - 70:08Η γειτονιά Σαρμασίκ
είναι και δική σου γειτονιά. -
70:08 - 70:12Αλλά δεν καταλαβαίνω.
'Εγινες πάλι φίλη με εκείνες. -
70:13 - 70:15Σου έλειψαν πολύ;
-
70:17 - 70:22–Δεν το νομίζω.
–'Οχι. Φυσικά και δεν είναι έτσι. -
70:23 - 70:26Καταλαβαίνεις ότι είναι παράξενο.
-
70:27 - 70:30Χρειάστηκαν πολλά χρόνια
για να επουλώσεις τις πληγές σου. -
70:30 - 70:32Κι ακόμα δεν έχεις γίνει
τελείως καλά. -
70:32 - 70:34Δεν καταλαβαίνω
ποιος είναι ο σκοπός σου. -
70:35 - 70:37Να έρθεις αντιμέτωπη
ή να τα αφήσεις πίσω σου; -
70:40 - 70:42Τι είναι αυτό που
σε σπρώχνει σε εκείνες; -
70:45 - 70:46Δεν ξέρω.
-
70:50 - 70:51Ογιά...
-
70:52 - 70:56Σ' αυτόν τον κόσμο κανείς δεν μπορεί
να σε καταλάβει καλύτερα από μένα. -
70:57 - 70:59Θέλεις να πάρεις εκδίκηση;
-
71:01 - 71:03Να τις πληγώσεις;
-
71:04 - 71:07'Εχεις κάποιον σκοπό που δεν ξέρω;
-
71:07 - 71:09Γιατί είσαι μαζί τους;
-
71:13 - 71:15Στην πραγματικότητα...
-
71:16 - 71:19Δεν είναι για εκδίκηση...
-
71:22 - 71:23Απλώς...
-
71:25 - 71:26είμαι περίεργη.
-
71:29 - 71:32Είμαι περίεργη για εκείνες.
'Ηθελα να τις δω. -
71:33 - 71:36Σε ποια κατάσταση βρίσκονται;
Τι κάνουν; -
71:39 - 71:41Αν το σύμπαν απένειμε δικαιοσύνη.
-
71:43 - 71:46Στην πραγματικότητα, ήθελα να δω
ότι είναι σε άσχημη κατάσταση. -
71:47 - 71:50'Ηθελα να είναι εξαθλιωμένες,
μετά από αυτά που έκαναν σε εμάς. -
71:51 - 71:53Και είναι σε κακή κατάσταση;
-
71:57 - 71:58'Οχι, δεν είναι.
-
72:00 - 72:02Παντρεύτηκαν όλες.
-
72:02 - 72:04'Εχουν όλες παιδιά.
-
72:06 - 72:08Φαίνονται πολύ καλά.
-
72:09 - 72:11Είναι πολύ ευτυχισμένες.
-
72:15 - 72:18Η στιγμή που εμείς οι γυναίκες
φαινόμαστε ότι είμαστε καλύτερα... -
72:18 - 72:21στην πραγματικότητα, είναι
η στιγμή που είμαστε χειρότερα. -
72:21 - 72:24Μπορούμε να προσποιηθούμε πολύ καλά.
-
72:25 - 72:28Αν το κραγιόν μιας γυναίκας
είναι πολύ κόκκινο... -
72:28 - 72:31σημαίνει ότι τα πράγματα
στη ζωή της δεν πάνε καλά. -
72:45 - 72:46'Οχι, τώρα!
-
72:51 - 72:53Δεν υπάρχουν σπίρτα.
-
73:13 - 73:16Θεέ μου! Πότε πήγε
στο ξενοδοχείο Swan; -
73:39 - 73:41Βαρέθηκα να γράψω, παιδί μου.
-
73:42 - 73:44Είσαι τρελή!
-
73:44 - 73:46Πάλι καλά τη γλίτωσες.
-
73:47 - 73:50Είσαι τυχερή. Ευτυχώς είναι αφελής.
-
73:50 - 73:53Δεν ήταν σίγουρος
και έκανε ότι σ' έπιασε. -
73:53 - 73:55Κι εσύ φυσικά τα γύρισες.
-
73:55 - 73:59Ας περίμενε να σιγουρευτεί πρώτα.
-
74:00 - 74:01Βιάστηκε ο βλάκας.
-
74:02 - 74:03Δεν πρέπει
να τους τσακώσεις γρήγορα. -
74:04 - 74:06Αν τσακώσεις νωρίς τον άλλον,
αφήνεις χρόνο να το αλλάξει. -
74:07 - 74:09Στάσου λίγο να σιγουρευτείς.
-
74:09 - 74:11Να τον πολιορκήσεις σιγά–σιγά.
'Ετσι δεν είναι; -
74:13 - 74:14Ανόητος.
-
74:42 - 74:44Τι λες εσύ;
-
74:46 - 74:48Εντάξει, εσύ μην κάνεις τίποτα.
Θα το κανονίσω εγώ. -
75:04 - 75:06Το σχολείο δεν έχει υποχρέωση
για κάτι τέτοιο. -
75:07 - 75:09Αν θέλουμε να διασκεδάσουμε μετά
την παράσταση, θα το κάνουμε εμείς. -
75:10 - 75:11Θα κάνουμε πάρτυ μετά δηλαδή.
-
75:11 - 75:13Το έχω, το έχω.
Θα το κανονίσω εγώ. -
75:46 - 75:49'Ενα λεπτό. Μιλάτε όλοι μαζί
και δεν καταλαβαίνω τίποτα. -
75:50 - 75:52Σας είπα ότι το έχω.
Δεν χρειάζεται να σκεφτείτε. -
75:53 - 75:55Είναι έτοιμος και ο χώρος.
Θα το γράψω στο γκρουπ. Εντάξει; -
75:55 - 75:56Τα λέμε.
-
75:57 - 76:01Κι αυτές, αγάπη μου, δεν θα έκαναν
τίποτα αν δεν ήμουν εγώ. -
76:01 - 76:05Τι θα πει πάρτυ στο σχολείο;
Θα κάνουν την παράσταση τα παιδιά... -
76:05 - 76:08και δυο ώρες μετά θα κάνουμε
το πάρτυ. 'Αδικο έχω; -
76:08 - 76:10Μήπως να το κάναμε στο Swan;
-
76:10 - 76:13Το σέρβις εκεί είναι θαυμάσιο.
Πήραν και έναν νέο σεφ. -
76:13 - 76:16Νομίζω ότι θα ήταν τέλειο.
Τι λες εσύ, αγάπη μου; -
76:18 - 76:19Φυσικά γίνεται.
-
76:20 - 76:22Κυρία Μερβέ, ήρθαν τα ρούχα.
-
76:22 - 76:25Τώρα ήρθαν τα γαλάζια μου πουκάμισα;
-
76:25 - 76:28Πόσες φορές σου είπα να είναι έτοιμα
στην αρχή της εβδομάδας; -
76:29 - 76:31Πρέπει να μιλήσω ισπανικά
για να με καταλάβεις; -
76:31 - 76:33Συγγνώμη, κύριε Σερχάν.
Θα είμαι πιο προσεκτική. -
76:34 - 76:37Δεν είσαι όμως! Απλώς ανακατώνει
μερικά βιολογικά προϊόντα! -
76:50 - 76:51Τι συμβαίνει, αγάπη μου;
-
76:57 - 77:00Είμαι κουρασμένος.
Θα κάνω ένα ντους. -
77:11 - 77:14Εμπρός; Πώς είστε, κύριε Χιλμί;
Είμαι η Αρζού Καϊμάζ. -
77:16 - 77:19Ναι. Πώς είστε; Ευχαριστώ πολύ.
-
77:19 - 77:22Ο Μεχμέτ θα ερχόταν για δουλειά
την περασμένη εβδομάδα... -
77:22 - 77:26και του παρήγγειλα να φέρει
κρασί από εσάς. Μήπως πέρασε; -
77:29 - 77:31Δεν πέρασε.
-
77:34 - 77:40Ορίστε; Ναι, γι' αυτό πήρα.
Θα του το πω και πάλι. -
77:41 - 77:43Ευχαριστώ. Καλή σας ημέρα.
-
78:01 - 78:02Εγώ ήρθα.
-
78:04 - 78:05Καλώς ήρθες.
-
78:06 - 78:07–Τι νέα;
–Καλά. -
78:08 - 78:09–Εσύ πώς είσαι;
–Τα ίδια. -
78:10 - 78:12–'Ηρθαν τα παιδιά;
–'Ηρθαν. -
78:12 - 78:15–Μεχμέτ, τι έγινε με τα κρασιά;
–Ποια κρασιά; -
78:15 - 78:19Θα περνούσες από τον κ. Χιλμί
πηγαίνοντας στη Μούγλα. Πέρασες; -
78:20 - 78:21Πέρασα, βέβαια.
-
78:22 - 78:25Αρζού, έπρεπε να δεις πώς γέρασε
ο άνθρωπος σε ένα χρόνο. -
78:26 - 78:28Είναι πολύ καταβεβλημένος.
Σου στέλνει χαιρετίσματα. -
78:29 - 78:31Είσαι καλά, ζωή μου;
-
78:31 - 78:34Καλά είμαι.
Ζαλίστηκα γιατί δεν έχω φάει. -
78:35 - 78:37Μπαμπά, μπαμπά!
-
78:37 - 78:40–Κύριε Αγιάζ!
–Θα σου δείξω κάποιες κινήσεις. -
78:41 - 78:42Δείξε μου. Ποιες είναι αυτές;
-
79:05 - 79:08Εμπρός, Πελίν;
Μπορείς να μιλήσεις; -
79:09 - 79:12'Εγινε κάτι πολύ κακό
αλλά να μείνει μεταξύ μας. -
79:12 - 79:14Ακόμα τρέμω ολόκληρη.
-
79:15 - 79:17Στάσου λίγο. Ηρέμησε. Τι έγινε;
-
79:18 - 79:20Ο Μεχμέτ...
-
79:24 - 79:25Μάλλον υπάρχει
άλλη γυναίκα στη ζωή του. -
79:26 - 79:27Πώς προέκυψε τώρα αυτό;
-
79:28 - 79:29Λέει ψέματα.
-
79:30 - 79:33Θα πήγαινε επαγγελματικό ταξίδι
στη Μούγλα την περασμένη εβδομάδα... -
79:33 - 79:35είχα παραγγείλει κρασί
από εκεί που παίρνουμε πάντα... -
79:35 - 79:38και του είχα πει να περάσει
να το πάρει. -
79:38 - 79:40Τώρα τηλεφώνησα στον κύριο Χιλμί
και είπε ότι ο Μεχμέτ δεν πήγε. -
79:41 - 79:43Ενώ όταν ρώτησα μετά
τον Μεχμέτ, είπε ότι πήγε. -
79:43 - 79:47Επίσης, βρήκα σπίρτα στην τσέπη του
από το ξενοδοχείο Swan. -
79:47 - 79:48Τι λες;
-
79:49 - 79:51Δηλαδή, δεν πήγε στη Μούγλα.
Κατάλαβες; -
79:51 - 79:54'Ηταν εδώ μπροστά στα μάτια μου
με μια άλλη γυναίκα. -
79:55 - 80:00–Πώς γίνεται; Πώς είναι δυνατόν;
–Αρζού, ηρέμησε λίγο. -
80:00 - 80:01Και μην το δείξεις, εντάξει;
-
80:02 - 80:03Πάμε αύριο για πρωινό...
-
80:03 - 80:05και τότε τα λέμε λεπτομερώς.
-
80:05 - 80:08Και μη φερθείς νευρικά. Εντάξει;
-
80:08 - 80:11Εντάξει. Κοίτα. Να μείνει
μεταξύ μας, σε παρακαλώ. -
80:11 - 80:16–Φυσικά, Αρζού. Τι λες τώρα;
–Εντάξει. -
80:36 - 80:39Εμπρός, Μερβέ;
Τηλεφώνησε η Αρζού τώρα. -
80:39 - 80:40'Εκλαιγε.
-
80:41 - 80:44–Εσύ τι της είπες;
–Τι να της πω; -
80:44 - 80:47Είπα ότι μπορεί
να μην κατάλαβε καλά. -
80:47 - 80:49Θα τα πούμε αύριο στο πρωινό.
-
80:49 - 80:51Εντάξει. Μιλήστε και ενημέρωσέ με.
-
80:52 - 80:54Πελίν. Θα μπορέσεις
να το χειριστείς; -
80:55 - 80:59–Μερβέ, φυσικά. Γιατί με πέρασες;
–Εντάξει, λοιπόν. -
80:59 - 81:02Κλείνω τώρα. Δεν μπορώ να μιλήσω
περισσότερο. Είναι ο Σερχάν εδώ. -
81:02 - 81:04Εντάξει, ψυχή μου. Γεια σου.
-
82:20 - 82:22Πώς το έκανε αυτό;
-
82:23 - 82:25Ποια είναι; Πώς;
-
82:28 - 82:31Μου είπε ψέματα
μπροστά στα μάτια μου. -
82:32 - 82:34Πόσο ανόητη είμαι!
-
82:35 - 82:37Στάσου, ηρέμησε.
-
82:38 - 82:41–Είμαστε σίγουρες;
–Τον έπιασα να λέει ψέματα, Πελίν. -
82:43 - 82:47Τον τσάκωσα, σου λέω. Τα σπίρτα
του ξενοδοχείου και τα λοιπά. -
82:49 - 82:52Δεν το κατάλαβα καθόλου.
Καθόλου! -
82:52 - 82:54Δεν είναι κάτι που το καταλαβαίνεις;
Εγώ τίποτα! -
82:56 - 82:58Με κορόιδεψε κανονικά.
-
82:59 - 83:02Ναι, αυτό ήταν ενδιαφέρον.
-
83:03 - 83:04Αλλά ποια να είναι άραγε;
-
83:05 - 83:07Ποια είναι δηλαδή;
-
83:08 - 83:11Σίγουρα θα είναι κάποια νέα.
'Ετσι δεν είναι; -
83:11 - 83:12Σίγουρα.
-
83:14 - 83:17'Οχι, δεν μπορώ έτσι.
Θα πάω να τον αντιμετωπίσω. -
83:17 - 83:21–Θα ρωτήσω ξεκάθαρα. Φτάνει πια!
–Μην τυχόν! Θα περιμένουμε. -
83:21 - 83:25Πρέπει να φερθούμε έξυπνα.
Δεν μπορείς να ξεσηκώσεις τον κόσμο. -
83:25 - 83:27Μήπως είναι κάτι άλλο;
-
83:29 - 83:32Δεν ξέρω. Μήπως κατάλαβα λάθος;
-
83:32 - 83:34Εντάξει, μου κρύβει κάτι αλλά...
-
83:35 - 83:38δεν σημαίνει ότι πρέπει
να υπάρχει άλλη γυναίκα. Σωστά; -
83:39 - 83:40Βέβαια.
-
83:41 - 83:45Αλλά τι άλλο μπορεί να κρύβει;
-
83:46 - 83:48Σωστά.
-
83:50 - 83:54Κοροϊδεύω τον εαυτό μου.
'Ολα είναι ξεκάθαρα. -
83:54 - 83:57–Νιώθω πολύ άσχημα!
–Αρζού. -
83:58 - 84:00Πώς το κάνει αυτό; Πώς το κάνει;
-
84:00 - 84:02'Εχουμε δυο παιδιά.
Είμαστε μαζί τόσα χρόνια. -
84:03 - 84:06–Τι σημαίνει άλλη γυναίκα;
–Ηρέμησε, Αρζού. -
84:07 - 84:09Θα σε δει κανείς,
θα αρχίσουν τα σχόλια... -
84:09 - 84:11και δεν θα μπορέσουμε
να τα σταματήσουμε. -
84:12 - 84:14Εντάξει, καλά λες.
-
84:16 - 84:19Καλά λες, δεν πρέπει να διαλυθώ.
Δεν θα διαλυθώ. -
84:20 - 84:23Πήγαινε να συνέλθεις.
Κοίτα, έτρεξε το ρίμελ σου. -
84:23 - 84:29–Πήγαινε να το καθαρίσεις.
–Τι λες; Εντάξει. Θα έρθω αμέσως. -
84:40 - 84:42–Καλώς ήρθατε.
–Γεια σας. Μπορώ να έχω έναν καφέ; -
84:50 - 84:52Να τον απολαύσετε.
-
84:53 - 84:57–Ογιά μου; Τι νέα;
–Καλά, εσύ; -
84:57 - 85:01Καλά. Παίρνουμε πρωινό
με την Πελίν. 'Ελα. -
85:01 - 85:03'Ελα, έλα.
-
85:07 - 85:11–Ογιά μου, γλυκιά μου! Τι νέα;
–Καλά. Εσύ τι νέα; -
85:12 - 85:15Εδώ ήσουν; Δεν σε είδα.
Πας στην κλινική; -
85:17 - 85:20Το βράδυ, γίνεται παιδικό πάρτυ
στο σπίτι της Μερβέ. Θα έρθετε; -
85:22 - 85:25Ναι. Ο Μπερκ έχει μια παράσταση
στο σχολείο και θα έρθουμε μετά. -
85:26 - 85:28Με κάλεσε κι εμένα.
Μάλλον θα έρθω κι εγώ. -
85:28 - 85:31Κοίτα τη Μερβέ!
Θέλει να την κάνει να πλήξει. -
85:31 - 85:33Πώς δηλαδή; Γιατί;
-
85:33 - 85:35Δεν κατάλαβα.
-
85:35 - 85:39Δηλαδή, παιδιά, φασαρία, γλυκά.
-
85:39 - 85:42Είσαι μόνη και μπορεί να τρελαθείς.
Εγώ σου το λέω. -
85:43 - 85:47Αν δεν ήταν ο Μπερκ, δεν θα πήγαινα.
Θα έκανα κάτι άλλο. -
85:48 - 85:52Εμείς πάμε αναγκαστικά. Εσύ μην
ενοχλείσαι. Θα μιλήσω στη Μερβέ. -
85:53 - 85:57'Οχι, βέβαια. Εγώ αγαπώ τα παιδιά.
Δεν είναι πρόβλημα για μένα. -
86:03 - 86:05Η κυρία Ογιά δεν μπορούσε
να κάνει παιδί. -
86:07 - 86:11Δεν ξέρω αν το ήξερε αυτό
η κυρία Πελίν. Μάλλον δεν το ήξερε. -
86:12 - 86:17'Η μπορεί και να το ήξερε, γι' αυτό
φέρθηκε έτσι. Για να την πληγώσει. -
86:19 - 86:21Ποιος ξέρει;
-
86:30 - 86:32Ιούνιος του 1996.
-
86:35 - 86:37Εκείνη τη μέρα έγιναν όλα.
-
86:39 - 86:40'Οπως σας είπα...
-
86:41 - 86:43Το ότι συναντήθηκαν πάλι
πριν ένα χρόνο... -
86:44 - 86:46και το ότι η Ογιά
ήταν πάλι φίλη τους... -
86:46 - 86:48ήταν πολύ μεγάλο σοκ για όλους μας.
-
86:52 - 86:55'Ηταν η αρχή
του καλοκαιριού του 1996. -
86:55 - 86:58Την τελευταία εβδομάδα του σχολείου,
τελείωναν οι εξετάσεις... -
86:59 - 87:00και δεν γινόταν μάθημα.
-
87:00 - 87:03Ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός.
-
87:04 - 87:08Πήγαμε τα παιδιά για πικ–νικ
στην άκρη της λίμνης. -
87:15 - 87:17Παιδιά, μη σκορπίζεστε!
-
87:19 - 87:24Μπουράκ, κατέβα από το δέντρο!
Θα πέσεις και θα χτυπήσεις. Κατέβα! -
87:26 - 87:29–Κορίτσια, τι να κάνουμε;
–Πάμε στη λίμνη. Ογιά; -
87:29 - 87:32–Τέλεια. Μου κάνει. Πελίν;
–Κι εμένα μου κάνει. -
87:33 - 87:35–Ας φύγουμε χωρίς να μας δει κανείς.
–Πάμε. -
87:36 - 87:38Κορίτσια,
αν φεύγετε, έρχομαι κι εγώ. -
87:38 - 87:40Μην έρθεις.
Θα είμαστε μόνο κορίτσια. -
87:40 - 87:41Πάμε, κορίτσια!
-
87:43 - 87:45Ταϋλάν!
-
87:45 - 87:49Ταϋλάν, αγάπη μου,
πάμε στη λίμνη με τα κορίτσια. -
87:50 - 87:51Εντάξει.
-
87:52 - 87:54Τα λέμε.
-
88:01 - 88:02'Αντε, πάμε.
-
88:04 - 88:05'Αντε, άντε.
-
88:17 - 88:18Είναι πολύ ωραία.
-
88:18 - 88:21Θα θυμόμαστε αυτή τη μέρα
και μετά από 20 χρόνια. -
88:21 - 88:25–Μήπως είμαστε τρελές;
–Μάλλον. Λίγο. -
88:25 - 88:28–Ας παίξουμε ένα παιχνίδι.
–Λέγε, μωρό μου! -
88:28 - 88:30'Εχετε μία ευκαιρία
να απατήσετε τον αγαπημένο σας. -
88:30 - 88:33Δεν είναι σφάλμα, δεν είναι ντροπή.
Δεν υπάρχει καμιά τιμωρία. -
88:33 - 88:35Με ποιον θα τον απατούσατε;
-
88:37 - 88:40–Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση.
–'Ελα, παιχνίδι είναι. -
88:41 - 88:43Εγώ για παράδειγμα θα πήγαινα
με τον Γιαβούζ. -
88:46 - 88:49–Είναι πολύ γλυκός. 'Εχεις δίκιο.
–Το ίδιο νομίζω κι εγώ. -
88:50 - 88:52–Θα μείνει μεταξύ μας, έτσι;
–Φυσικά. -
88:55 - 88:58Αφού εγώ δεν έχω φίλο
μάλλον δεν θα απαντήσω. -
88:58 - 89:00–Πάω πάσο.
–Ογιά; -
89:01 - 89:03'Οχι, εγώ δεν θα τον απατούσα.
-
89:03 - 89:05Δεν τον απατώ.
-
89:05 - 89:07Η δεσποινίς ''Σωστή''.
-
89:07 - 89:09Διασκεδάζουμε.
Τι πειράζει αν απαντήσεις; -
89:09 - 89:11Ναι, Ογιά. Παιχνίδι είναι. 'Αντε.
-
89:11 - 89:14Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Αν υπήρχε, θα το έλεγα. -
89:14 - 89:16Άλλωστε, αγαπώ τον Ταϋλάν.
-
89:18 - 89:20Εντάξει. Αφού δεν υπάρχει απάντηση,
δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. -
89:21 - 89:22Παλέψτε, κορίτσια!
-
89:34 - 89:36Ογιά.
-
89:36 - 89:37Ογιά!
-
89:44 - 89:46Φοβηθήκατε;
-
89:46 - 89:48–Χαμένη!
–Είσαι τρελή! -
89:49 - 89:51Μάλλον λίγο.
-
90:14 - 90:15Πελίν.
-
90:19 - 90:21Αλλά...
-
90:31 - 90:34Κορίτσια! Πού πάτε;
-
90:34 - 90:37Μην κάνετε ανοησίες!
Αφήστε τα ρούχα μου! -
90:40 - 90:43–Κύριε καθηγητά!
–Τι έγινε, Μερβέ; -
90:44 - 90:48Ακούγονται κραυγές από τη λίμνη.
Μάλλον κάποιος έπαθε κάτι. -
90:48 - 90:49Ποιος; Τι κραυγή;
-
90:49 - 90:52Δεν ξέρω. Φοβάμαι πολύ.
Κοιτάξτε, σας παρακαλώ. -
90:53 - 90:55–Πού είναι;
–Από αυτή την πλευρά, κύριε. -
91:01 - 91:02Βοήθεια!
-
91:06 - 91:08Ογιά; Ογιά, τι γίνεται εδώ;
-
91:08 - 91:12Τα κορίτσια έκαναν ένα αστείο
μάλλον και πήραν τα ρούχα μου. -
91:12 - 91:15–Δεν μπορώ να βγω από εδώ.
–Περίμενε εκεί. 'Ερχομαι. -
91:26 - 91:30Ογιά, έλα πάρε αυτό και σκεπάσου.
-
91:40 - 91:42Ευχαριστώ, κύριε.
-
91:45 - 91:46Πάρε κι αυτό.
-
91:47 - 91:51–Τυλίξου για να μην κρυώσεις.
–Ευχαριστώ. -
91:51 - 91:54Ο κύριος Εντίπ με την Ογιά. Σιγά!
-
91:55 - 91:57'Οχι, κι έτσι!
-
91:57 - 92:01–Κοίτα περίπτωση! Δεν το πιστεύω!
–Τους τσακώσαμε κανονικά. -
92:01 - 92:03Μη λέτε ανοησίες, παιδιά.
-
92:04 - 92:06Τι λέτε εσείς;
-
92:06 - 92:08Μερβέ!
-
92:08 - 92:09Πελίν!
-
92:10 - 92:15Πείτε ότι ήμασταν μαζί πριν λίγο.
'Οτι πήρατε τα ρούχα μου. Πείτε το. -
92:15 - 92:17Σοκαρίστηκα αυτή τη στιγμή.
-
92:18 - 92:19Παιδιά, μη λέτε ανοησίες.
Φτάνει πια! -
92:19 - 92:21Εγώ το είχα καταλάβει.
-
92:31 - 92:35Εμείς είχαμε πάντα υποψίες, κύριε.
Δηλαδή με τα κορίτσια. -
92:35 - 92:39Κάποιες κρυφές ματιές,
έφευγαν ξαφνικά. -
92:39 - 92:41'Εκαναν τα γλυκά μάτια στο μάθημα.
-
92:42 - 92:44Μετά, την πήρα και της μίλησα.
-
92:44 - 92:46Μιλήσατε πρόσωπο με πρόσωπο, δηλαδή;
-
92:46 - 92:49Φυσικά, κύριε. Αυτό απαιτεί η φιλία.
-
92:49 - 92:52Της είπα να μην το κάνει αυτό.
'Οτι είναι καθηγητής της. -
92:52 - 92:56Άλλωστε έχει και φίλο.
Είναι δυνατόν; Ντροπή. -
92:56 - 92:59–''Σου ταιριάζει αυτό''; της είπα.
–Τι είπε εκείνη; -
93:00 - 93:03'Οτι είναι ερωτευμένη.
Αυτό είπε. -
93:06 - 93:09Αν πω ότι σοκαριστήκαμε
όταν τους είδαμε έτσι θα είναι ψέμα. -
93:10 - 93:13'Ηταν κάτι αναμενόμενο.
Θα γινόταν γνωστό κάποια μέρα. -
93:14 - 93:16Δηλαδή λες ότι υπάρχει κάποια σχέση.
-
93:17 - 93:19Υπάρχει, κύριε. Μάλιστα.
-
93:22 - 93:25Υπάρχει, κύριε. Είναι αλήθεια.
-
93:28 - 93:29Δεν ξέρω, κύριε.
-
93:30 - 93:31Μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχει;
-
93:35 - 93:36Δεν ξέρω.
-
93:37 - 93:38Εσύ τι νομίζεις;
-
93:43 - 93:45Υπάρχει.
-
93:45 - 93:48Υπήρχε. Μάλλον.
-
93:49 - 93:52Κύριε Μουζαφέρ, ορκίζομαι
ότι έγιναν όπως σας τα λέω. -
93:52 - 93:55Μπήκαμε στη λίμνη με τα κορίτσια
και έκαναν ένα αστείο. -
93:55 - 93:58Ο κύριος Εντίπ
ήθελε μόνο να βοηθήσει. -
93:58 - 94:01Εσείς μπορείτε να σκεφτείτε
κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν; -
94:01 - 94:04–Ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει τίποτα.
–Τι παραμύθια μου λες; -
94:04 - 94:07Ορίστε, σας τσάκωσαν.
Τι πράγμα μου εξηγείς; -
94:08 - 94:10Ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει
κάτι τέτοιο σας λέω. -
94:10 - 94:16Δηλαδή... Ο κύριος Εντίπ είναι
σαν πατέρας μου. Είναι δάσκαλός μου. -
94:16 - 94:18Εντάξει, φτάνει. Μπορείς να φύγεις.
-
94:18 - 94:22Δεν μ' ακούτε. Σας λέω ότι δεν έκανα
τίποτα. Ορκίζομαι ότι δεν έκανα! -
94:22 - 94:27–Ο κύριος Εντίπ, απλώς βοήθησε...
–Εντάξει, αρκετά, Ογιά. Πέρασε έξω! -
95:05 - 95:09–Κύριε Μουζαφέρ.
–Κάθισε, Εντίπ. -
95:13 - 95:15Δεν σου ταιριάζει καθόλου αυτό.
-
95:16 - 95:18Κύριε Μουζαφέρ.
-
95:18 - 95:21Ξέρεις κι εσύ ότι αυτό είναι
συκοφαντία. 'Ολα είναι ξεκάθαρα. -
95:22 - 95:24Πώς το ξέρω; Πώς μπορώ να το ξέρω;
-
95:25 - 95:27Αλήθεια;
-
95:27 - 95:30Κοίτα. Τα λάθη είναι
για τους ανθρώπους, Εντίπ. -
95:30 - 95:33Και ποιοι δεν μας εξαπάτησαν
μέχρι σήμερα! -
95:33 - 95:35Και τι δεν είδαμε!
-
95:36 - 95:38Στο κάτω–κάτω,
έτσι είναι οι άνθρωποι. -
95:39 - 95:40Εγώ δεν εγγυώμαι για κανέναν.
-
95:41 - 95:44Κύριε Μουζαφέρ, ας μη λέμε ψέματα
ο ένας στον άλλον. -
95:44 - 95:47Αν το ζητήσεις, θα παραιτηθώ.
Δεν είναι πρόβλημα. -
95:47 - 95:50'Ομως η Ογιά είναι λαμπρό κορίτσι.
'Εχει ένα πεντακάθαρο μέλλον. -
95:51 - 95:53Μην το κάνεις. Ας μην αμαυρώσουμε
το μέλλον της. Είναι κρίμα. -
95:54 - 95:56Κοίτα. Θα σου μιλήσω ξεκάθαρα.
-
95:56 - 95:59Εμένα δεν με ενδιαφέρει η Ογιά.
-
96:01 - 96:05Εδώ και καιρό κυκλοφορείς
στο σχολείο με πολύ ύφος. -
96:05 - 96:08'Ολοι οι καθηγητές
και οι μαθητές σ' αγαπούν. -
96:08 - 96:12Και όλοι άρχισαν να λένε
''Ας κάνουμε διευθυντή τον νέο Εντίπ''. -
96:12 - 96:13Πώς;
-
96:14 - 96:16Ποτέ δεν είχα στόχο τη θέση σου.
-
96:16 - 96:18Εγώ είμαι ευχαριστημένος
με τη δουλειά μου. -
96:18 - 96:21Φυσικά αυτό θα πεις. Ποιος δεν θέλει
να καθίσει σ' αυτήν την καρέκλα; -
96:21 - 96:22Κύριε Μουζαφέρ, μην το κάνεις αυτό.
-
96:22 - 96:24Το θέμα δεν είμαστε εσύ κι εγώ.
-
96:24 - 96:26Εδώ πρόκειται για τη ζωή
και την αξιοπρέπεια μιας κοπέλας. -
96:27 - 96:31Εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
'Ολα τα κορίτσια είναι ίδια. -
96:31 - 96:33Αν δεν το κάνουν σήμερα,
θα το κάνουν αύριο. -
96:34 - 96:35Τι;
-
96:35 - 96:38'Εχω να ανακρίνω ακόμα
ένα σωρό μαθητές. 'Αντε, φύγε. -
96:38 - 96:41Κύριε Μουζαφέρ, σε παρακαλώ.
Σε ικετεύω. Μην το κάνεις αυτό. -
96:42 - 96:45Δεν τα τρώω αυτά, Εντίπ.
'Αντε, πήγαινε έξω. -
96:45 - 96:50Τι λες εσύ;
Δεν έχεις καθόλου συνείδηση; -
96:50 - 96:53Μπράβο σου! Χτύπα με!
Χτύπα πιο πολύ! -
96:53 - 96:56'Ωστε στο τέλος αυτής της ιστορίας
να φανεί ότι έχω δίκιο. -
97:01 - 97:03Ντροπή σου.
-
97:12 - 97:14Τι ρεζιλίκι είναι αυτό;
Τι κάνεις εσύ; -
97:15 - 97:19–Τι λες;
–Λέγε! Πόσον καιρό είστε μαζί; -
97:19 - 97:22Ταϋλάν, ορκίζομαι
ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. -
97:23 - 97:26Με εξαπάτησαν.
Εγώ εσένα αγαπώ. Πίστεψέ με! -
97:26 - 97:28Δεν αξίζεις.
-
97:31 - 97:32Ταϋλάν.
-
97:33 - 97:36Ταϋλάν, ορκίζομαι.
Δεν το έκανα σου λέω. -
97:36 - 97:39Πίστεψέ με! Σ' αγαπώ.
Σε παρακαλώ, μη μ' αφήνεις! -
97:39 - 97:41'Αφησέ με! Τελείωσε.
-
97:43 - 97:44Τελείωσε.
-
97:46 - 97:47Μην εξευτελίζεσαι περισσότερο.
-
97:52 - 97:54Ταϋλάν.
-
98:09 - 98:11Δεν έκανα τίποτα.
-
98:15 - 98:17Ορκίζομαι ότι δεν έκανα τίποτα!
-
99:05 - 99:10Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε
ένα τέτοιο ατιμωτικό αδίκημα. -
99:10 - 99:14Διακόπτεται η σχέση
της Ογιά Τόκσοζ με το σχολείο μας. -
99:59 - 100:02Εγώ δεν έκανα τίποτα σου λέω.
-
100:02 - 100:05Πιστεύεις ότι η κόρη σου
θα έκανε κάτι τέτοιο; -
100:06 - 100:08'Ολα αυτά είναι συκοφαντίες.
-
100:09 - 100:10Σε απέβαλαν από το σχολείο, Ογιά.
-
100:12 - 100:15Υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά;
-
100:16 - 100:18Δεν μπορώ να κοιτάξω
στα μάτια τους ανθρώπους. -
100:18 - 100:21Ποτέ στη ζωή μου
δεν ντράπηκα τόσο πολύ! -
100:21 - 100:24Ντροπή σου! Ντροπή!
-
100:24 - 100:26–Σου λέω ότι δεν έκανα τίποτα.
–Φτάνει! -
100:26 - 100:30Ακόμα το αρνείσαι!
Λένε ψέματα τόσοι άνθρωποι; -
100:30 - 100:34Μακάρι να έμπαινα στη γη! Να πέθαινα
και να μην έβλεπα αυτές τις μέρες! -
100:34 - 100:35Μας έκανες κομμάτια!
-
100:37 - 100:40Ορκίζομαι ότι δεν έκανα τίποτα.
Είμαι αθώα. -
100:41 - 100:42Μαμά;
-
100:44 - 100:45Μπαμπά;
-
100:45 - 100:49Να πάει στον αγύριστο ο άτιμος!
Δύσκολα συγκρατώ τον εαυτό μου! -
100:49 - 100:51Σε παρακαλώ.
-
100:51 - 100:54Δεν έκανα τίποτα. Είμαι αθώα.
-
100:54 - 100:55Ο κύριος Εντίπ, απλώς...
-
100:56 - 101:00Φτάνει! Πήγαινε αμέσως
στο δωμάτιό σου! -
101:00 - 101:02–Μπαμπά.
–Φτάνει είπα! -
101:03 - 101:05Δεν θέλω να σε ξαναδώ!
Πήγαινε στο δωμάτιό σου! -
101:39 - 101:40Πώς δηλαδή;
-
101:40 - 101:43Πώς μπορεί ένας άνθρωπος
17 χρονών να είναι τόσο κακός; -
101:45 - 101:46Δεν ξέρω.
-
101:47 - 101:51'Ισως ό,τι είμαστε στα επτά
είμαστε και στα 70 μας. -
101:51 - 101:55'Ισως το τέρας μέσα μας να εμφανίζεται
όταν είμαστε παιδιά ακόμα. -
101:55 - 101:58Καταλάβαμε.
Η Πελίν το έκανε από έρωτα. -
101:58 - 102:01'Ηθελε τον Ταϋλάν.
Τι κίνητρα είχαν οι άλλες; -
102:02 - 102:06Επειδή, αρχηγέ, ό,τι ήθελαν
τότε τα κορίτσια, το είχε η Ογιά. -
102:07 - 102:09Φυσικά η Ογιά
δεν το είχε αντιληφθεί. -
102:11 - 102:13'Ομως έπρεπε να φύγει από τη μέση.
-
102:13 - 102:15Τις ενοχλούσε χωρίς να το ξέρει.
-
102:16 - 102:18Γιατί ενοχλούσε τη Μερβέ;
-
102:21 - 102:22Ξε–κι–νά–με.
-
102:23 - 102:26Λυπάμαι πολύ
Χωρίς να το θέλω -
102:26 - 102:29Σε απάτησα χθες βράδυ
-
102:30 - 102:33Δεν έχει σημασία ποιος ήταν
-
102:33 - 102:37'Εφυγα για να μη δεθώ μαζί σου
-
102:37 - 102:40Λυπάμαι πολύ
Χωρίς να το θέλω -
102:41 - 102:44Ξεγελάστηκα από ένα βλέμμα
-
102:44 - 102:47Πίστεψέ με, όλο το πρωί
-
102:50 - 102:55Να πάρει η ευχή! Δεν έγινα καλά
ακόμα. Πονάει ο λαιμός μου. -
102:55 - 102:58Μερβέ. Πρέπει να εμφανιστούμε αύριο
αλλά δεν μπορούμε να βγούμε έτσι. -
102:59 - 103:02Τι μπορώ να κάνω, Μπουράκ μου;
Είμαι άρρωστη. -
103:02 - 103:06Πρόκειται για την υγεία μου.
Για όλα λέτε ότι φταίω εγώ! -
103:07 - 103:09Τότε, ας το πει κάποιος άλλος αύριο.
-
103:09 - 103:12Σκέφτεσαι να πεις
κοριτσίστικο τραγούδι; -
103:13 - 103:16'Οχι, εγώ.
Ογιά, δοκίμασε κι εσύ. -
103:18 - 103:22'Οχι, βέβαια. Άλλωστε
αν σταθώ μπροστά, θα αγχωθώ. -
103:22 - 103:26Σωστά! Νομίζετε
ότι είναι εύκολο αυτό που κάνω! -
103:27 - 103:29Άλλωστε, έρχονται τόσοι άνθρωποι
για να ακούσουν εμένα. -
103:29 - 103:32Είναι κάτι ιδιαίτερο
το να είσαι σολίστ. -
103:32 - 103:35Σιγά. Κόψε κάτι!
-
103:35 - 103:37Στο κάτω–κάτω είμαστε
ένα σχολικό γκρουπ. -
103:37 - 103:39Ογιά, μην κάνεις νάζια κι εσύ.
'Ελα, να το πεις. -
103:39 - 103:41Ας δοκιμάσουμε. 'Αντε, έλα.
-
103:43 - 103:44–Ας δοκιμάσουμε λοιπόν.
–'Αντε. -
103:50 - 103:51Τότε πάμε από την αρχή.
-
103:54 - 103:56Ξε–κι–νά–με.
-
103:56 - 104:00Λυπάμαι πολύ
Χωρίς να το θέλω -
104:00 - 104:03Σε απάτησα χθες βράδυ
-
104:03 - 104:07Δεν έχει σημασία ποιος ήταν
-
104:07 - 104:10'Εφυγα για να μη δεθώ μαζί σου
-
104:10 - 104:14Λυπάμαι πολύ
Χωρίς να το θέλω -
104:14 - 104:17Ξεγελάστηκα από ένα βλέμμα
-
104:17 - 104:21Πίστεψέ με, όλο το πρωί
-
104:21 - 104:24'Εκλαιγα γιατί μετάνιωσα
-
104:25 - 104:29Τα συγχωρεί όλα ο έρωτας;
-
104:29 - 104:32Από εκείνη την ημέρα αποφασίσαμε
να είναι σολίστ η Ογιά. -
104:34 - 104:37Και φυσικά η Μερβέ
αντέδρασε πολύ άσχημα. -
104:37 - 104:40Για χάρη των όμορφων ημερών
-
104:40 - 104:44Τα συγχωρεί όλα ο έρωτας;
-
104:49 - 104:52Χαίρομαι πολύ για σένα!
-
104:52 - 104:55Άλλωστε ξέρεις ότι έπρεπε
να μελετήσω για τις εξετάσεις. -
104:55 - 104:57Μου είχε γίνει βάρος αυτό το γκρουπ.
-
104:57 - 105:01Σας το είπα. Δεν παίρνει ποτέ κανείς
αυτό που θέλει η Μερβέ. -
105:02 - 105:05Σήμερα είναι βασίλισσα αλλά και τότε
ήταν πριγκίπισσα άλλωστε. -
105:05 - 105:07Είχε πάντα την εξουσία.
-
105:07 - 105:10Τι συνέβη στην Ογιά
μετά την αποβολή της από το σχολείο; -
105:14 - 105:17Μετά, πήραμε μια τρομερή είδηση.
-
105:19 - 105:24Κανείς δεν το έμαθε
αλλά εμείς οι ενήλικες το ξέραμε. -
105:25 - 105:28Και ποτέ δεν ξεχάσαμε.
-
105:28 - 105:29Ποτέ.
-
105:33 - 105:36Σαν μαύρο σύννεφο έπεσε
πάνω στο σχολείο αυτή η είδηση. -
105:42 - 105:45Ταϋλάν, ορκίζομαι.
Δεν το έκανα σου λέω. -
105:45 - 105:48Πίστεψέ με! Σ'αγαπώ.
Σε παρακαλώ, μη μ'αφήνεις! -
105:48 - 105:51'Αφησέ με! Τελείωσε.
-
105:52 - 105:56Τελείωσε.
Μην εξευτελίζεσαι περισσότερο. -
105:57 - 106:00Μακάρι να έμπαινα στη γη! Να πέθαινα
και να μην έβλεπα αυτές τις μέρες! -
106:01 - 106:02Μας έκανες κομμάτια!
-
107:19 - 107:22Το ότι σου λένε ότι δεν έχεις αξία,
δεν σημαίνει ότι δεν έχεις αξία. -
107:23 - 107:26Το ότι θεωρούν ότι κάνεις λάθος,
δεν σημαίνει ότι κάνεις λάθος. -
107:26 - 107:29Δείχνει μόνο
ότι είναι ανόητοι οι ίδιοι. -
107:30 - 107:34'Αντε. 'Αντε, μην το κάνεις ποτέ
αυτό στον εαυτό σου. -
108:25 - 108:27Δεν φαίνεται
κάποια βλάβη στον εγκέφαλο. -
108:27 - 108:29'Εχεις τις αισθήσεις της.
-
108:31 - 108:33Την έχουμε σε καταστολή
για να μην πονάει. -
108:33 - 108:36Υπάρχει ένα σοβαρό κάταγμα
στη δεξιά πλευρά. -
108:36 - 108:39Υπάρχουν ραγίσματα, στα πλευρά.
-
108:40 - 108:42Αυτά μπορούν να θεραπευτούν.
-
108:42 - 108:44–Μόνο που...
–Μόνο που; -
108:45 - 108:48Επειδή το σίδερο καρφώθηκε
στη κοιλιά της, η μήτρα έπαθε βλάβη. -
108:48 - 108:51Κι αυτό μπορεί να επηρεάσει σοβαρά
τη γονιμότητά της. -
108:52 - 108:53Δηλαδή...
-
108:56 - 109:00Είναι πολύ μικρή η πιθανότητα
να μείνει έγκυος στο μέλλον. -
109:01 - 109:05Κόρη μου. Μωρό μου.
-
109:17 - 109:19Τουλάχιστον ο Θεός
μας τη χάρισε πάλι. -
109:22 - 109:24Τουλάχιστον ζει.
-
109:57 - 110:01–Τι είδους γυναίκες είναι αυτές;
–Σωστά. -
110:03 - 110:07'Αραγε καταλάβαιναν ότι οι καβγάδες
θα τις παρέσυραν στο θάνατο; -
110:09 - 110:11Εκείνος ο Εντίπ. Ο καθηγητής.
-
110:13 - 110:15Πάντα προσπαθούσε
να τις σταματήσει. -
110:15 - 110:16Σαν να είχε διαισθανθεί
αυτό που θα γινόταν. -
110:39 - 110:42Ογιά, έχω
ένα καταπληκτικό μπουκάλι. 'Ελα. -
110:42 - 110:45–'Εχω δουλειά. Δεν μπορώ να έρθω.
–Τι δουλειά; -
110:45 - 110:47Πηγαίνω στο σπίτι της Μερβέ.
-
110:47 - 110:49Στο παιδικό πάρτυ.
-
110:50 - 110:52Στο σπίτι της Μερβέ;
Σε ένα παιδικό πάρτυ; -
110:54 - 110:56Τι προσπαθείς να κάνεις
στον εαυτό σου, Ογιά; Πες μου. -
110:56 - 110:58Μην αρχίζεις πάλι, Εντίπ.
-
110:58 - 111:00Το αποφάσισα. Θα πάω.
-
111:00 - 111:02Θέλεις να το σκάσω;
-
111:02 - 111:05Ναι, να το σκάσεις.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν. -
111:05 - 111:07Γιατί άνοιξες αυτό το βιβλίο πάλι;
-
111:07 - 111:10Αυτή είναι και δική μου γειτονιά.
Δεν φεύγω. -
111:10 - 111:13–Δεν θα φύγω.
–Ογιά. -
111:13 - 111:14Μην το κάνεις αυτό. 'Ακουσέ με.
-
111:15 - 111:16Πρέπει να κλείσω. Φεύγω.
-
111:17 - 111:18Ογιά...
-
111:44 - 111:47Μαμά, ξέχασα κάποιο σημείο.
Το κατάλαβε κανείς; -
111:47 - 111:51'Οχι, μονάκριβέ μου. Ξέχασες να πεις
''Πρόσεχε, πεταλούδα!''... -
111:51 - 111:53αλλά αφού δεν το κατάλαβε κανείς,
σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν. -
111:53 - 111:58Μπερκ, τι ερμηνεία ήταν αυτή!
Τα χειροκροτήματα ήταν πάρα πολλά. -
111:58 - 112:00Μήπως να σε βάλουμε
σε τηλεοπτική σειρά; -
112:02 - 112:04Τι συμβαίνει, Ταϋλάν;
Θα έρθεις κι εσύ; -
112:05 - 112:07Να μην έρθω;
Θα είμαστε με τον Σερχάν. -
112:07 - 112:11'Οχι, να μην έρθεις. Ούτε ο Σερχάν
θα είναι. Μόνο παιδιά και γυναίκες. -
112:12 - 112:15–'Ελα, μπαμπά!
–Η μαμά δεν θέλει. -
112:16 - 112:18Είπα όχι. Αυτό είναι.
-
112:18 - 112:21Αν έρθει ο μπαμπάς, θα βαρεθεί.
Γι' αυτό το λέω. -
112:23 - 112:28'Αντε, ετοιμάσου γρήγορα.
Τσίτσι, βοήθησε τον Μπερκ. -
112:28 - 112:30Να ετοιμαστούμε γρήγορα
και να φύγουμε. -
112:32 - 112:34Τέλος πάντων.
-
112:42 - 112:43–Τι νέα, ψυχή μου;
–Καλά. -
112:44 - 112:48–Πού είναι τα παιδιά;
–'Εχουν πάρτυ. Πάω κι εγώ τώρα. -
112:48 - 112:52Θέλεις να έρθεις κι εσύ;
Αν δεν έχεις κάτι άλλο βέβαια. -
112:52 - 112:54Να έρθω. Τι πάρτυ είναι;
-
112:54 - 112:56Στο σπίτι της Μερβέ,
πάρτυ για την αρχή της περιόδου. -
112:58 - 112:59Στο σπίτι της Μερβέ.
-
113:02 - 113:04Θα είναι βαρετό.
-
113:06 - 113:10Ας μην έρθω.
Θα είναι γυναίκες και παιδιά. -
113:11 - 113:12Θα πάω στη λέσχη.
-
113:13 - 113:15–Να φύγουμε μαζί;
–Να φύγουμε. -
113:28 - 113:33Μεχμέτ, ο Αγιάζ ξέχασε πίσω
το τετράδιό του. Να το πάρω. -
113:36 - 113:38Κοίτα. Γιατί το έβαλε εδώ;
-
113:46 - 113:49–Τι είναι αυτό;
–Τι; -
113:50 - 113:52Μεχμέτ, τι είναι αυτό; Τίνος είναι;
-
113:52 - 113:54Δικό σου είναι, Αρζού.
-
113:54 - 113:56Τότε γιατί να σε ρωτήσω;
Μεχμέτ, τίνος είναι αυτό; -
113:57 - 113:59Τότε θα είναι της Νιλάι. 'Ενα λεπτό,
δεν καταλαβαίνω. Γιατί μιλάμε; -
113:59 - 114:02Η Νιλάι δεν έχει τέτοια ζακέτα.
Ποιας είναι αυτό σου λέω; -
114:02 - 114:04Αρζού, μη με νευριάζεις
μεσημεριάτικα. -
114:05 - 114:07Θα είναι της Νιλάι
ή κάποιας φίλης της. Οτιδήποτε. -
114:10 - 114:13Ας πούμε ότι δεν κάναμε
αυτή τη συζήτηση. Εγώ φεύγω. -
114:15 - 114:16'Ερχεσαι;
-
114:55 - 114:57Γιατί καλέσαμε την Ογιά;
Δεν είναι παιδικό πάρτυ; -
114:58 - 114:59Μην το παρατραβάς, Πελίν!
-
115:00 - 115:02Τι πειράζει αν είναι ένα άτομο
λιγότερο ή ένα περισσότερο; -
115:02 - 115:05Μερβέ, δεν τη θέλω αυτήν τη γυναίκα.
-
115:05 - 115:07Ούτε σ' αυτήν τη γειτονιά,
ούτε σ' αυτό το συγκρότημα. -
115:07 - 115:11Δεν τη θέλω κοντά στον σύζυγό μου.
Γιατί δεν καταλαβαίνεις; -
115:12 - 115:16Είσαι πολύ ανασφαλής.
Μη φοβάσαι. Δεν γίνεται τίποτα. -
115:16 - 115:20'Ισως και να σας βαρέθηκα.
Να χρειάζομαι καινούργιες φίλες. -
115:22 - 115:24Το βάζεις αυτό στη δεξιά πλευρά;
-
115:25 - 115:26Καινούργια φίλη;
-
115:27 - 115:29Εντάξει.
-
115:33 - 115:34Καλά.
-
116:38 - 116:40Τι είναι αυτό που
σε σπρώχνει σε εκείνες; -
116:44 - 116:46Θέλεις να πάρεις εκδίκηση;
-
116:47 - 116:49Να τις πληγώσεις;
-
116:52 - 116:53Παντρεύτηκαν όλες.
-
116:54 - 116:56'Εχουν όλες παιδιά.
-
116:58 - 117:00Φαίνονται πολύ καλά.
-
117:01 - 117:03Είναι πολύ ευτυχισμένες.
-
118:34 - 118:39'Αντε. Ογιά μου, κοίτα. Κι αυτά είναι
τα δικά μου. Η Νιλάι και ο Αγιάζ. -
118:39 - 118:41–Γεια σας.
–Γεια σου. -
118:43 - 118:44Γεια σας.
-
118:47 - 118:51Από την πλήξη, σε λίγο
θα αρχίσω να φωτοσυνθέτω. -
118:51 - 118:55–Μην πλήττεις.
–'Εχει δίκιο. -
118:57 - 118:58Ογιά μου, μπορούμε
να μιλήσουμε λίγο; -
118:59 - 119:00Φυσικά.
-
119:01 - 119:02Εγώ φεύγω.
-
119:08 - 119:12Ογιά μου, θέλω να σου μιλήσω
επειδή δεν νιώθω άνετα. -
119:13 - 119:16Για όλα τα γεγονότα στο Λύκειο...
-
119:17 - 119:18Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε ποτέ.
-
119:19 - 119:24Ούτε είχαμε νέα σου από τότε.
Τι έκανες, τι όχι. -
119:25 - 119:26Μίλησέ μου.
-
119:26 - 119:29Νομίζω ότι δεν είναι το κατάλληλο
μέρος για να μιλήσουμε, Αρζού. -
119:30 - 119:33'Εχεις δίκιο.
Καταλαβαίνω αλλά ας μιλήσουμε. -
119:34 - 119:36Ας μιλήσουμε, σε παρακαλώ, γιατί
δεν αισθάνομαι καθόλου ήρεμη. -
119:36 - 119:39Θέλω να ηρεμήσω. Το σκέφτομαι πολύ.
-
119:39 - 119:42Να το σκέφτεσαι. Η γνώμη μου είναι
να το σκέφτεσαι λίγο. -
119:42 - 119:43Δεν θα είναι πρόβλημα.
-
119:45 - 119:47Να κλείσουμε αυτό το θέμα;
-
119:48 - 119:49Εντάξει.
-
119:57 - 120:01–Μερβέ!
–Τι είναι πάλι; Αγχώδη άνθρωπε! -
120:01 - 120:03Ποιος είναι αγχώδης;
-
120:03 - 120:07–Θέλω να σε προειδοποιήσω για κάτι.
–Τι είναι, Πελίν; -
120:09 - 120:11Η Ογιά θέλει να ανοίξει
τη λέσχη με την πισίνα. -
120:12 - 120:15Τι σχέση έχει; Την έκλεισα τη λέσχη.
Πέρασαν τρία χρόνια από τότε. -
120:15 - 120:18'Ετσι είναι αλλά λέει
ότι θα την ανοίξει. -
120:18 - 120:23Φυσικά ήταν ψέμα. Η Πελίν ήξερε καλά
το ευαίσθητο σημείο της Μερβέ. -
120:23 - 120:26Συγχρόνως, είναι
μια πολύ καλή ψεύτρα. -
120:26 - 120:28'Οταν χρειάζεται,
μπορεί να πει αμέσως ψέματα. -
120:29 - 120:33–Εγώ της είπα ''Η Μερβέ δεν θέλει''.
–Εκείνη τι είπε; -
120:33 - 120:36Είπε, '''Ηρθα εγώ
και τα πράγματα άλλαξαν''. -
120:36 - 120:39''Δεν μπορεί να αποφασίζει
για όλα η κυρία Μερβέ''. -
120:40 - 120:42–Αυτό είπε;
–Κάτι τέτοιο. -
120:43 - 120:46Είπε ότι δεν θα γίνεται
ό,τι λέει η Μερβέ. -
120:47 - 120:50Φυσικά, εσύ ξέρεις.
Άλλωστε αγαπάς την Ογιά. -
120:52 - 120:53'Ετσι λες, δηλαδή;
-
120:58 - 120:59Ογιά μου.
-
121:01 - 121:02Μερβέ!
-
121:03 - 121:05Γλυκιά μου, έρχεσαι λίγο;
Πρέπει να μιλήσουμε. -
121:05 - 121:08–Λέγε, ψυχή μου.
–Μπορεί να θέλεις να ανοίξεις... -
121:08 - 121:10τη λέσχη, επειδή δεν έχεις πισίνα
στο σπίτι σου βέβαια... -
121:10 - 121:12Ποια πισίνα; Δεν κατάλαβα.
-
121:12 - 121:15–'Ισως να κατάλαβα λάθος...
–'Ενα λεπτό, Πελίν, μιλάω. -
121:15 - 121:19Αυτή η πισίνα δεν είναι τόσο καλή,
όσο ονειρεύτηκες. -
121:19 - 121:22Μπορεί να νομίζεις ότι είναι έτσι
αλλά πραγματικά δεν είναι. -
121:22 - 121:24Καταλαβαίνω ότι μπορεί
να ζηλεύει κανείς αλλά κοίτα... -
121:24 - 121:26εμείς δεν δίνουμε
καμία σημασία στη δική μας. -
121:26 - 121:28Ακόμα και τα φλαμίγγκο
τη χρησιμοποιούν περισσότερο. -
121:29 - 121:32Για ποιο πράγμα μιλάς, Μερβέ;
Πώς προέκυψε αυτή η συζήτηση; -
121:33 - 121:35Εγώ την άνοιξα.
-
121:35 - 121:38Κι όταν ανοίγω εγώ συζήτηση, τότε
μιλάμε, δεν το διαπραγματεύομαι. -
121:38 - 121:40'Ετσι είναι αυτά τα πράγματα.
-
121:40 - 121:42Δηλαδή για καθέναν από εμάς,
υπάρχει ένα σημείο που σταματά. -
121:42 - 121:45Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Αυτή είναι η τάξη μας εδώ. -
121:45 - 121:47Μη νομίζεις ότι σου τα λέω
επειδή είσαι καινούργια... -
121:47 - 121:49'Ηθελα μόνο να τα ξέρεις.
-
121:55 - 121:57Ας μη μιλάμε γι' αυτά τώρα.
-
121:57 - 122:00Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι,
ας μη γυρίζουμε πίσω. -
122:00 - 122:03Κοιτάξτε, ακόμα και
τα παιδιά μας είναι σαν εμάς πια. -
122:03 - 122:06'Ασε, Αρζού!
Εμείς ήμασταν πολύ διαφορετικές. -
122:06 - 122:08'Ηταν ξεκάθαρο ποιος είναι ποιος.
-
122:08 - 122:09Βέβαια, και τώρα είναι ξεκάθαρο.
-
122:10 - 122:13Τι θέλεις να πεις; Μπορείς
να μιλήσεις λίγο πιο ξεκάθαρα; -
122:14 - 122:15Κοίταξέ την, ακόμα...
-
122:15 - 122:16Εντάξει λοιπόν, ας μιλήσω ξεκάθαρα.
-
122:17 - 122:21Λέω ότι κάποτε δώσαμε πολύ ωραία
σε κάποια αυτό που της άξιζε. -
122:21 - 122:24Και καθεμιά έμαθε τη θέση
που έπρεπε να βρίσκεται. -
122:24 - 122:26Το θέμα είναι να γνωρίζει κανείς
τα όριά του δηλαδή. -
122:30 - 122:32Ας μην κάνουμε κάτι έτσι,
σας παρακαλώ. -
122:33 - 122:38Πες μας, Ογιά μου. Τι κάνει ο Εντίπ;
Συναντιέστε ακόμα; -
122:44 - 122:46Τι θα τον κάνεις τον Εντίπ;
-
122:50 - 122:53Ας κλείσουμε αυτό το θέμα, κορίτσια.
Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. 'Αντε. -
122:54 - 122:56'Οχι. Ας μιλήσουμε γι' αυτό.
Μου αρέσει. -
122:57 - 123:01Θυμάστε πώς έφυγε
ο Εντίπ ντροπιασμένος, ο καημένος; -
123:02 - 123:04Αλλά πρέπει να κάνεις
στον καθένα αυτό που του αξίζει. -
123:04 - 123:06Καλά να πάθει. Πολύ καλά.
-
123:06 - 123:09Μερβέ, νομίζω ότι πρέπει να σκεφτείς
λίγο ακόμα καθώς μιλάς. -
123:10 - 123:12–Αλλιώς;
–Αλλιώς... -
123:16 - 123:18Κυρία Μερβέ, τηλέφωνο.
-
123:20 - 123:21'Ερχομαι.
-
123:23 - 123:24Πάνω στην ώρα.
-
123:33 - 123:34'Ηταν πολύ άσχημο αυτό.
-
123:35 - 123:38Δηλαδή, εκφράστηκε λάθος
η Μερβέ επειδή είχε νευριάσει. -
123:38 - 123:44'Οχι. Μίλησε ξεκάθαρα.
'Ηταν και λίγο ντροπή αλλά... -
123:47 - 123:51Φύγε από εκεί.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν. -
123:51 - 123:52Δεν θα φύγω.
-
123:53 - 123:57–Ορίστε, ψυχή μου;
–Ογιά; Είσαι καλά; -
123:59 - 124:02Πάω να πλυθώ λίγο.
Πού είναι το μπάνιο; -
124:03 - 124:04Μπες μέσα, αμέσως δεξιά.
-
124:38 - 124:41Σιγά! Ο κύριος Εντίπ και η Ογιά!
'Οχι κι έτσι! -
124:41 - 124:43Κοίτα περίπτωση! Δεν το πιστεύω!
-
125:22 - 125:26–Θεέ μου, ήταν πολύ κακό αυτό.
–Τι μας νοιάζει εμάς; -
125:31 - 125:33–Αυτό δεν είναι της Μερβέ;
–'Αφησέ το. -
125:36 - 125:37Τίνος είναι η ζακέτα;
-
125:37 - 125:39Είναι της Μερβέ.
Την είχα πάρει για τα γενέθλιά της. -
125:41 - 125:43–Αυτή η ζακέτα;
–Ναι, είναι της Μερβέ. -
125:43 - 125:45Είσαι σίγουρη;
-
125:45 - 125:47Ναι. Λες να μην ξέρω τι πήρα;
Είναι της Μερβέ. -
125:47 - 125:50–Της Μερβέ;
–Ναι, Αρζού. Είναι της Μερβέ. -
125:52 - 125:54Μερβέ!
-
125:55 - 125:56Δεν κατάλαβα.
-
125:59 - 126:00Αρζού!
-
126:03 - 126:04Εντάξει, αγάπη μου.
Θα το κανονίσω εγώ. -
126:05 - 126:08Θα σου τηλεφωνήσω.
Κι εγώ. Καλή συνέχεια. -
126:57 - 126:58Μερβέ.
-
127:35 - 127:36Μερβέ!
-
127:41 - 127:42Τι έχεις να μου πεις γι' αυτό;
-
127:46 - 127:47Αρζού!
-
127:54 - 127:57Η ζωή κάποιων ανθρώπων φαίνεται
να πηγαίνει πάντα πολύ καλά. -
127:58 - 128:03Σαν να είναι πάντα
μέσα σε ένα ροζ παραμύθι. -
128:03 - 128:06Δεν τσαλακώνεται τίποτα,
δεν ξεφεύγει τίποτα... -
128:07 - 128:09δεν πλήττουν ποτέ.
-
128:09 - 128:12Φαίνονται πάντα
ευτυχισμένοι και ήρεμοι. -
128:12 - 128:14Όμως αυτό είναι ένα ψέμα.
-
128:14 - 128:18Αυτοί οι ωραίοι κήποι είναι
πάντα γεμάτοι σκουλήκια από κάτω. -
128:18 - 128:20Ακόμα και μέσα σε εκείνον που ζουν
ευτυχισμένα και φαντασμαγορικά... -
128:21 - 128:22υπάρχουν κρυμμένα σκοτεινά πηγάδια.
-
128:23 - 128:27Πίσω τους υπάρχει ένα νεκροταφείο
με μικρά–μικρά εγκλήματα. -
128:27 - 128:30Αυτό που φαίνεται απ'έξω
είναι ένας καταγάλανος ουρανός... -
128:31 - 128:32και μια ευτυχισμένη ζωή.
-
128:33 - 128:34Μέχρι τη στιγμή που ξαφνικά...
-
128:35 - 128:39πέφτει μια βόμβα
και τα αποκαλύπτει όλα.
- Title:
- Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm
- Description:
-
Bu dizi ve çok daha fazlası puhutv'de → https://puhutv.com/ufak-tefek-cinayetler-detay?utm_medium=referral&utm_source=youtube&utm_campaign=ufak_tefek_cinayetler&utm_content=detay
Ufak Tefek Cinayetler'e Abone Olmak İçin → bit.ly/utc-dd-sub
1. Bölüm Özet:
Dört birbirinden farklı kadın, dört ayrı güç izleyeceğimiz hikaye; Dr. Oya’nın Sarmaşık’a dönüşü ile başlıyor. Liseden beri arkadaş olan Merve, Oya, Arzu ve Pelin yeniden birleşiyorlar. Ama ne birleşmek! Aralarında cinayete varan bir hesaplaşma başlıyor.
Geçmiş bu güne yansıdıkça, toprağın altından eski kinler, hırslar çıkıyor ve sonuç felaket oluyor. Cinayet büro başkomiseri Kemal ve komiser yardımcısı Derya, sarmaşık vakasını çözmek için tanıklarla görüşüp, olayı anlamaya çalışıyorlar.
Bakalım kadınların bu çetrefil dünyasını aydınlatabilecekler mi?Yapım: Ay Yapım
Senaryo: Meriç Acemi
Yönetmen Ali BilginOyuncu Kadrosu:
Oya: Gökçe Bahadır
Merve: Aslıhan Gürbüz
Serhan: Mert Fırat
Pelin: Bade İşçil
Taylan: Ferit Aktuğ
Arzu: Tülin Özer
Mehmet: Yıldıray Şahinler
Edip: Selim Bayraktar
Burcu: Duygu Sarışın - Video Language:
- Turkish
- Duration:
- 02:09:57
![]() |
kingone edited Greek subtitles for Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm | |
![]() |
kingone edited Greek subtitles for Ufak Tefek Cinayetler 1. Bölüm |