Τζεφ Κούνς: Χρήμα & Αξία | Art21 "Αποκλειστικά"

Episode #098: Ο καλλιτέχνης Τζεφ Κουνς συζητάει για το χρήμα, την επιθυμία, την τελειότητα και την ηθική ευθύνη. Το βίντεο γυρίστηκε στο πολυσύχναστο στούντιό του στη Νέα Υόρκη στο οποίο βρίσκονταν πολλοί βοηθοί του που εργάζονται σε πίνακες και γλυπτά. Ο Κουνς περιγράφει πώς πρακτικά ζητήματα μιας επιχείρησης συχνά εξυπηρετούν τους σκοπούς της τέχνης.

Jeff Koons plucks images and objects from popular culture, framing questions about taste and pleasure. His contextual sleight-of-hand, which transforms banal items into sumptuous icons, takes on a psychological dimension through dramatic shifts in scale, spectacularly engineered surfaces, and subliminal allegories of animals, humans, and anthropomorphized objects. The subject of art history is a constant undercurrent, whether Koons elevates kitsch to the level of Classical art, produces photos in the manner of Baroque paintings, or develops public works that borrow techniques and elements of seventeenth-century French garden design. Organizing his own studio production in a manner that rivals a Renaissance workshop, Koons makes computer-assisted, handcrafted works that communicate through their meticulous attention to detail.

Learn more about Jeff Koons: http://www.art21.org/artists/jeff-koons

VIDEO | Producer: Wesley Miller & Nick Ravich. Interview: Susan Sollins. Camera: Brian Hwang, Clair Popkin & Joel Shapiro. Sound: Mark Mandler. Editor: Paulo Padilha. Artwork Courtesy: Jeff Koons.

Είμαι ικανοποιημένος που γίνεται συζήτηση για τη δουλειά μου

αλλά υπάρχει κάποια παραποίηση, μερικοί άνθρωποι

μπορεί να νομίζουν ότι το έργο μου σχετίζεται με τα χρήματα.

Ορισμένα στοιχεία του έργου μου σχετίζονται με τα χρήματα

επειδή το έργο μου μιλάει για την επιθυμία

αλλά....το έργο δεν αφορά στα χρήματα,

δεν δημιουργώ κάτι μόνο για να το πουλήσω.

Έμαθα στο παρελθόν, όταν πάντοτε εργαζόμουν

με έτοιμα αντικείμενα, ότι θα έκανα τα πάντα

για να τα φροντίσω και να τα προστατεύσω και να

διατηρήσω την ακεραιότητα του έργου και κάθε τελειότητα

όπως και κάθε ατέλεια του

και μια μέρα όταν δημιούργησα ένα γλυπτό...

όλα καταστράφηκαν...και δεν μπορούσα να σώσω

το γλυπτό εκτός εάν έκανα κάτι πραγματικά δραστικό.

Συνειδητοποίησα τότε πως δεν με ενδιέφεραν τα αντικείμενα,

με ενδιέφεραν οι άνθρωποι,

εκεί βρίσκονταν οι ατέλειες, εκεί βρισκόταν και η τελειότητα

που με ενδιέφερε.

Έτσι, αισθάνομαι μια ηθική ευθύνη κάθε φορά

που δημιουργώ κάτι, πρέπει να δώσω το 100%

επειδή νοιάζομαι γι' αυτό, νοιάζομαι για την όψη.

Ξέρετε, ειδικά στις μέρες μας, δεν είναι ασυνήθιστο

για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, στούντιο....

Εάν ενδιαφέρεσαι να δημιουργήσεις περισσότερους από έναν πίνακα το χρόνο

ή εάν ενδιαφέρεσαι να δημιουργήσεις περισσότερα από ένα γλυπτά

θα πρέπει να μπορείς να το υποστηρίξεις.

Μου αρέσει να δουλεύω με ανθρώπους επειδή δεν θέλω να

είμαι μόνος μου σε ένα δωμάτιο. Εννοώ πως μου αρέσει η ιδέα της οικογένειας

που έχω στο στούντιό μου.

Αποτελεί μέρος της δουλειάς, το να κάνεις

πράγματα που δεν χρειάζεται να ελέγχεις κάθε σημείο.

Εάν θέλεις να δημιουργήσεις κάτι, ακόμη

και αν είναι μη-πρακτικό και συνήθως είναι.

Τα καλύτερα πράγματα είναι μη-πρακτικά. Η σπουδαία τέχνη

είναι συνήθως μη-πρακτική, ξέρεις ότι μπορείς πολύ απλά να το κάνεις και

να βγάλεις χρήματα. Δεν έχεις επιλογή στην πραγματικότητα

γιατί όταν δημιουργείς το έργο σου

πρέπει να το κάνεις.