همه ما قلدر (ضعیف کش) هستیم - آیدا میوی زروا - TEDxYouth@BrookhouseSchool

این سخنرانی TED در یک گردهمایی محلی TEDx اجرا شده که جزء کنفرانسهای مستقل TED است. سخنرانی او با عنوان "قلدری" خطاب شد. او عقیده دارد که این موضوع، مشکلی است که متناوبا" مورد چشم پوشی قرار می گیرد. او در مورد کسانی که در جامعه مورد ظلم و قلدری واقع می شوند، عصبانی است و امیدوار است که با سخنانش، گوهر همدردی و رفتار عادلانه با همنوع را درما بیدار کند. او تجربه واقعی خود در زندگیش را با ما در میان می گذارد، از اینکه چطور قلدری کردن را کنار گذاشته و در برهه امن کنونی در زندگی قرار گرفته است.

شما یه قلدر (ضعیف کش) هستید؟

یا آیا تا بحال کسی براتون قلدری کرده؟

خُب، جواب به احتمال زیاد، "بله" است.

می دونید، قلدری از راههای زیادی انجام می شه

که ما حتی متوجه نمی شویم،

مثل رئیس تان در محل کار،
که کلی کار سرتون می ریزه،

و بهتون اجازه حرف زدن نمی ده،

یا در مدرسه،

دوستانتان در مورد شما پچ پچ کرده و بهتون می خندند؛

یا در خیابان، چون به چشمشون جذاب نمی آیید.

اجازه بدین یه مثال ساده بزنم.

یادم می یاد دوران راهنمایی بود.

وقتی وارد کلاس می شدم،

یه سری هم کلاسی هام گوشه کلاس نشسته

راجع به من حرف زده و به من اشاره می کردند.

یکی از معلمهام متوجه شد و بهم گفت:

"تو با طرز برخوردت، در واقع داری به این بچه ها قلدری می کنی."

منظورم اینه که من خیلی از خودم مطمئن بودم، در واقع بیش از حد.

تمام سوالها را جواب می دادم

و فکر می کردم همه چیز می دانم.

و وقتی معلم اون حرفو بهم گفت،
گفتم: "غیره ممکنه

که با طرز رفتارت به کسی قلدری کنی."

و بعدش، خودم قلدری کردن را تجربه کردم

بدین ترتیب، سالها گذشت،

در دوران دبیرستانم

می خواستم خودمو در گروهها جا کنم.

بنابراین با یکی از محبوبترین گروههای اون سال دوست شدم

که اشتباه خطرناکی بود.

همه چیز بخوبی پیش رفت.

فکر می کردم دوستان روراست و درجه یکی دارم.

و اونوقت با چیزی خیلی شک آورمواجه شدم.

اون افراد چیزهایی در مورد من می گفتند که صدق نداشت،

داستانهایی می گفتند که واقعی نبود،

اسمم را مخدوش کردند.

بعد از اون وارد دنیای تاریکی و رنج شدم.

از خودم متنفر بودم، دلم می خواست پنهان بشم،
می خواستم خودمو عوض کنم

یا کاری کنم که هر روز این افراد را نبینم.

عصبانی بودم، خیلی عصبانی.

می بینید، این تجربه شخصی مثال دیگری از قلدری است،

اما اینبار من آگاهانه قلدری می کردم.

سپس من یه نقطه عطفی داشتم،

اون وقتی بود که برای یک برنامه تبادل دانش آموز به اروپا رفتم؛

مدرسه متفاوت، کشور متفاوت، آدمهای متفاوت.

اون افراد با من همانطوری که بودم رفتار کردند،

منو بخاطر اون چیزی که بودم دوست داشتند.

و اون موقع فهمیدم چیزهایی اون دوستان درباره من می گفتند

دروغی بیش نبوده و من خودم خواستم اونا رو باور کنم،

و دوباره شروع به ارتباط مجدد با خودم کردم.

می بینید، خیلی راهها متفاوتی برای قلدری هست.

اما من اینجا هستم تا به شما بگویم:

آیا می شه راهی باشه یا راهی هست

که بتونیم طرز برخوردمان با دیگر افراد را تغییر دهیم؟

اگه اونها را می رنجانیم،
به رفتار خود واقف شده و عذرخواهی کنیم،

یا در جهت جبران تلاش کنیم.

من خودم کامل نیستم،
هنوز دارم روی خودم کار می کنم،

اما طرز نگاه شما به افراد در خیابان،

طرز صحبت شما با یه نفر،
یا طرز سفارش دادن غذا به یه گارسون، مهمه.

به همه اینها فکر کنید، اینها راههایی است برای قلدری،

نمی دونید وقتی این کار می کنید، اونها چه احساسی دارند.

حالا، دنیا، تصور کنید.

دنیایی را تصور کنید که قوی و ضعیف در کنار هم بایستند.

جایی که با هم متحدیم،

جایی که شاهد چنین رفتارهایی نیستیم که رو برگردانده بگوییم:

"نه، من دخالت نمی کنم،

چون تقصیر من نیست،
مشکل من نیست،

پس اشکالی نداره."

ای مردم، بیایید از قلدری دست برداریم، بیایید تغییر ایجا کنیم.

بیایید به آنچه با دیگران انجام می دهیم،

یا چه احساسی در دیگران بوجود می آوریم، فکر کنیم.

بیایید این موضوع را در نظر بگیریم،

و خواهش می کنم، خانمها و آقایان، بیایید دست از قلدری برداریم.

سپاسگزارم.

(تشویق)