İnsan uygarlığı tüm galaksiye yayılabilir mi? - Roey Tzezana

Dersin tamamı için: http://ed.ted.com/lessons/could-human-civilization-spread-across-the-whole-galaxy-roey-tzezana

İnsan uygarlıği sonunda tüm Samanyolu Galaksisi'ne yayılabilir mi? Oradaki milyarlarca yıldız sistemine koloni kurmak için küçük mavi gezegenimizin ötesine geçebilir miyiz? Bu sorular epey ürkütücü ama teorik cevapları, aslında on yıllar önce öne sürüldü. Roey Tzezana kavramsal von Neuman makinesini anlatıyor.

Ders Roey Tzezana, animasyon Eoin Duffy tarafından hazırlandı.

İnsan uygarlığı nihayet tüm
Samanyolu Galaksisi'ne yayılabilecek mi?

Küçük mavi gezegenimizin ötesine geçip

milyarlarca yıldız sisteminde
koloniler kurabilecek miyiz?

Bu oldukça ürpertici bir soru.

Galaksimizde 300 milyar
civarı yıldız bulunmaktadır

ve bu da 160000 ışık yılını kapsıyor.

Bugüne kadar güneş sistemimizin
dışına gönderdiğimiz tek uzay gemisi,

ışık hızının % 0,006'sı
hızında hareket ediyor.

Bu hızda sadece galaksinin
bir ucundan diğerine gitmek bile

2,5 milyar yıl sürer.

Bir de insanın hayatta
kalması meselesi var.

Yıldızlar arasındaki mesafe
devasa büyüklükte.

Çoğu gezegende sürdürülebilir
şekilde yaşayamıyoruz

ve hayatta kalmamız için
çok fazla kaynak gerekiyor.

Ancak on yıllar önce bilim adamları
teoride bunun mümkün olduğunu buldu;

hem insan uygarlığını
tüm galaksiye yaymak,

hem de bunu çok çabuk yapmak

ve hiçbir fizik yasasını
ihlal etmemek mümkündü.

Fikirleri John von Neuman isimli
matematikçinin çalışmalarına dayanıyordu;

Neuman, kendini kopyalayabilen
ve kendilerinden yeni nesiller yaratabilen

kâğıt makineleri tasarımı yapmıştı.

Bunlar sonradan von Neuman
makineleri olarak tanındı.

Uzay keşfi bağlamında,

von Neumann makineleri dünyada

birleştirilip uzaya fırlatılabilirdi.

Kendine yeten bu makineler orada
uzaktaki gezegenlere iniş yapacaktı.

Ardından mevcut kaynakları
çıkaracak ve enerji elde edip

kopyalarını yaratacaktır.

Onları da en yakın gezegene fırlatacak

ve döngüyü sürdürecektir.

Sonuç milyonlarca uzay
aracının yaratılması ve

bir kâse suya bırakılmış mürekkep gibi
evrene yayılması olacaktır.

Bilim adamları sayıları işledi ve tek bir
von Neuman makinesinin,

ışık hızının %5'i hızda ilerleyerek,

4 milyon ya da daha azı sürede galaksimiz
boyunca kopyalanabileceğini buldu.

Bu uzun bir zaman gibi gelebilir

ama evrenimizin 14 milyar yıl yaşında
olduğunu düşündüğünüzde,

kozmik ölçekte, inanılmaz hızlıdır-

tüm yıl içinde yaklaşık
2,5 saate eşdeğerdir.

Von Neuman makinelerini yaratmak
bizim henüz sahip olmadığımız birkaç

teknolojiye ihtiyaç duyar,

gelişmiş yapay zekâ,

minyatürleştirme

ve daha iyi tahrik sistemleri.

Gerçek insanları galaksiye yaymak için
onları kullanmak isteseydik,

başka bir teknolojik sıçrayışa daha
ihtiyaç duyardık -

yapay yaşamsal organizma
ve beden üretebilmek için

işlenmemiş elementleri
ve genetik bilgiyi kullanmak.

Yine de geçen milyar yıl içinde

bir uzaylı uygarlığı böyle
bir makine yarattıysa

ve bize doğru çoğalarak
gelmeye ayarladıysa

galaksimiz şimdiye kadar
onlarla dolmuştur.

Peki o zaman tüm bu makineler nerede?

Carl Sagan gibi bazı astronomlar

zeki uzaylıların kendini kopyalayan
makineler yapmayacağını söyler.

Bunlar kontrolden çıkabilir,

kopyalanmaya devam etmek için gezegenleri
çekirdeklerine kadar yok edebilir.

Diğerleri de makinelerin yokluğunu

zeki uzaylı uygarlıkların var
olmadığının kanıtı olarak görür

ya da gerekli teknoloji geliştiremeden
galaksiden silinmiş olabilirler.

Ama bunların hiçbiri insanları
ya orada olsalardı

diye hayal etmekten alıkoyamadı.

Bilim kurgu yazarı David Brin,

birçok farklı von Neuman makinesinin
var olduğu ve eşzamanlı çoğaldığı

bir evren hakkında yazar.

Bazıları genç uygarlıkları
karşılamak için, diğerleri de

yer tespit etmek, tehdit oluşturmadan
yok etmek için tasarlanmıştır.

Aslında Brin'in hikâyesi "Lungfish"de,

bazı von Neuman makineleri şu anda
dünyayı yakından izliyor ve

bizim belli bir kültür seviyesine
ulaşmamızı bekliyorlar.

Ardından hamlelerini yapacaklar.

Şimdilik tüm sahip olduğumuz
merak ve teori.

Ama gelecek sefer gece gökyüzünü izlerken

milyarlarca kendini kopyalayan makinenin

şu anda galaksimizdeki yıldızlar arasından
ilerliyor olabileceğini düşünün.

Eğer varlarsa aralarından biri
eninde sonunda Dünya'ya inecektir

ya da belki, evet belki
çoktan buradadırlar.