SEASPIRACY: What You Should Know About Fish, The Ocean, and More!

In de afgelopen jaren hebben de oceanen tegenover de meest dramatische veranderingen gestaan

in de geschiedenis.

Maar om echt te begrijpen hoe van belang oceanen zijn voor het leven op aarde,

en hoe wij als mensen dit beïnvloeden, moeten we kijken naar

een van de kleinste organismes die daar leven: fytoplankton.

Fytoplankton zijn microscopische zeeplanten

die 80% van de werelds zuurstof produceren.

Dat betekent dat voor elke tien ademhalingen die we nemen,

acht daarvan vanuit de oceaan komen.

In slechts een kop zeewater kan tot 100 miljoen individuele fytoplankton zitten.

Grote pluimen van deze microscopische planten kunnen zelf worden gezien vanuit de ruimte,

wanneer zij zich wereldwijd verdelen, vermeerderen en bewegen met de stromingen

Deze microscopische levensvormen zijn zo cruciaal voor het maken van de noodzakelijke

omstandigheden voor ander leven, dat wanneer zij uitsterven,

alle andere soorten met hen zullen uitsterven.

Het pH level van de oceaan en de stroming van water zijn essentieel voor deze onzichtbare planten

om te floreren en zuurstof te produceren evenals het innemen van koolstof, waarna zij zinken naar

de bodem van de oceaan voor duizenden jaren.

Zij zijn ook de primaire voedselbron voor kleine zeedieren,

en vormen de basis van de mariene voedselketen, wat een domino effect heeft op

grotere roofdieren.

In andere woorden, hoe gezonder de oceanen, hoe meer fytoplankton er is,

en hoe meer fytoplankton er is, des te meer zeedieren er kunnen zijn.

Een voorbeeld van een symbiotische relatie is met walvissen.

Hun dieet bestaat uit vis, krill, plankton en andere kleine zeedieren,

en ze jagen vaak in de donkere diepte van de oceaan.

Gezien het feit dat ze naar de bovenkant van de oceaan moeten gaan om weer te ademen,

nemen ze deze voedingsstoffen weer mee naar de cruciale bovengronds-achtige laag van de zee.

waar de fytoplankton de ijzer, stikstof en zonlicht kan gebruiken.

Blauwe walvissen poepen bijvoorbeeld elke dag tot drie ton in de zee.

Ijzer en stikstof rijke mest die eten voorziet voor fytoplankton,

die op hun beurt eten voorziet voor plankton, vis en uiteindelijk

weer voor de walvissen.

De verticale beweging van dieren op en neer in de oceaan, die de zee vermengt,

is verbazingwekkend ongeveer dezelfde vermenging die wordt veroorzaakt door

wind, golven en getijen wereldwijd.

Daartegenover, halen mensen alles uit de oceaan en geven daar niks terug.

Vissers claimen dat de walvissen en zeehonden al HUN vis opeten,

en dus ruimen ze deze dieren uit de weg, niet realiserend dat voor meer vis in de zee,

de oceanen meer walvissen, zeehonden en andere roofdieren nodig hebben

om de symbiotische relatie in balans te houden.

Mensen zijn de oorzaak van de uitputting van diersoorten.

Wetenschappers hebben ingeschat dat maar liefst 650,000 walvissen, dolfijnen en zeehonden

worden gedood door vissersvaartuigen per jaar, en nog steeds denken mensen dat

dit weinig tot geen impact heeft op het mariene ecosysteem.

In werkelijkheid, spelen zij een vitale en onvervangbare rol

in de oceanische levenscirkel.

En dat zijn niet de enige dieren die we tot uitsterven drijven.

Naar schatting worden er elke dag 200,000 haaien gedood voor de haaienvinnen industrie.

wat staat tot ongeveer 73 miljoen haaien per jaar.

Terwijl 140 verschillende diersoorten staan vermeld als met uitsterven bedreigd,

bedreigde of bijna bedreigd volgens de

Oceanic Preservation Society.

Haaien zijn de top roofdieren van de oceaan

welke de evolutie hebben gevormd voor duizenden zeesoorten,

en bestaan al 400 miljoen jaar.

Hun uitsterving zou, zonder twijfel, het hele ecosysteem ontrafelen.

Zij hebben de vorige vijf massale uitstervingen overleefd, en gaan nu uitsterven,

met dank aan de mens.

Maar niet alleen de Aziatische vraag naar haaienvinnen, die verkopen voor $400 per pond,

is te verwijten.

Rond 50 miljoen haaien per jaar worden uit de oceaan gehaald als bijvangst

wereldwijd, per ongeluk.

Vaak bij zogenaamde duurzame vismethoden.

Dus als mensen echt zo tegen het doden van haaien is, en biodiversiteit

in de oceanen willen beschermen, moeten we stoppen met de gehele visserij.

Een ander bedreigd diersoort die afneemt met grote aantallen is

de Pacifische blauwvintonijn, dat een vermindering heeft gehad van 96% van de wereldwijde voorraad.

Maar Mitsubishi, die een 35-40% aandeel heeft gehad in de wereldwijde markt in 2009

voor blauwvintonijn, schijnt een vijftien jaar voorraad te hebben van bevroren

blauwvintonijn in hun magazijn. En toch doorgaat met het vissen van deze bedreigde diersoort.

Zij zouden effectief kunnen stoppen met het vissen van tonijn voor de komende 15 jaar om

de populatie de kans te geven om zich aan te vullen, maar weigeren deze actie te nemen,

gezien de schaarste van de tonijn de prijs aanzienlijk heeft opgedreven.

Ongeveer 2.7 triljoen vis worden elk jaar uit de zee gehaald.

40% daarvan wordt weggegooid als bijvangst en een derde daarvan wordt gebruikt

als voedsel voor de dieren die mensen eten voor vlees, zuivel en eieren.

In feite wordt zoveel vis vermalen tot voedsel voor vee dat

varkens, koeien en kippen nu de grootste oceanische roofdieren zijn wereldwijd.

Ondertussen produceren deze landdieren rioolvuil die meer dan 500

stikstof overstroomde deadzones hebben gecreëerd in onze oceanen wereldwijd

en omvatten meer dan 95,000 vierkante mijlen aan

gebieden volledig ontdaan van leven.

Dus een betekenisvolle discussie over de staat van de oceanen

moet altijd een eerlijke discussie over veeteelt

omarmen als prioriteit, wat precies het tegenovergestelde is van wat zo goed als elke

conservatie groep, zoals WNF en Oceana, doet.

Zij houden nog steeds vast aan de romantische notie van de promotie van "duurzame visserij",

wat de consument comfortabel onwetend maakt over de werkelijke

uitbuiting en kosten voor de oceaan en de dieren, het doet niets af aan

het feit dat toonaangevende mileu onderzoekers en wetenschappers zeggen dat

'duurzame visserij' praktisch onmogelijk is gezien de onoverkoombare

schuld die we hebben bij de oceaan.

Van alle diersoort die mensen uit de oceaan halen, is er niets zo verwoestend

voor de zeedieren populatie als garnalenvisserij.

Momenteel bestaat 2% van het gewicht van de dieren die uit de oceaan worden gehaald uit garnalen,

en tevens zijn garnalen een derde van de globale bijvangst.

In sommige gevallen, voor elke kilo gevangen garnalen worden in het proces tot 20 kilo aan andere

dieren gevangen als bijvangst.

Niet alleen dat, maar sinds de groei van de viskwekerij aan land van de afgelopen jaren,

veel schepen op zee zijn gericht op zogenaamde 'afval vis', wat

bestaat uit jonge vissen van belangrijke soorten voor het milieu,

om vervolgens deze te vermalen tot visvoedsel.

Op deze manier, bijna vier ton aan wildgevangen vis kan worden gebruikt voor het produceren

van ongeveer een halve ton garnalen, die eindigen in supermarkten en restaurants

in de VS, Europa en Azie.

Dit heeft een ernstige impact gehad op de aanvulling, vermeerdering en veroudering

voor vele soorten. Het domino effect van deze verwoesting is bijna oneindig.

In sommige regio's van de wereld, zoals Zuidoost Azie, de oceanen zijn zo uitgebuit

dat hoewel vissers harder werken dan vroeger,

ze steeds minder vis vangen.

Dit is met name het geval in Thailand, waar vissers 14% vangen

van wat ze deden 50 jaar geleden.

Dit heeft geleid tot een verlies van winst, een vermeerdering van illegale visserij in marine reservaten,

aanhoudende vismethoden die geen ruimte laten voor aanvulling, wat ook resulteerde in

grote aantallen van slavenarbeid. Waar jonge mannen en vrouwen worden ontvoerd op land,

gedrogeerd, bewusteloos geslagen en meegenomen naar schepen waar zij geforceerd worden te werken

voor meerdere jaren, om zo de kosten te verminderen voor de criminele

schip eigenaren.

Het is schokkend om te weten, gezien dat ongeveer 33% van vis komt uit

ontwikkelingslanden, waar regulering voor visserij en

werkstandaarden zo goed als niet bestaan, maar het ook gebeurt in gedeelten

van de planeet waar bedreigde diersoorten leven of naar migreren.

Commerciele visserij op grote schaal doodt grote aantallen aan vis,

en verwoest ook veel leefgebieden in de oceaan.

Bodemsleepnetten zijn gelinkt aan massale ontbossing,

zoals het mariene onderzoek van Brien Brett vaststelt.

Stel je voor dat een vloot tractoren 30 ton aan tuig over 150 meter

breed stuk land slepen de meeste dagen va het jaar, dan vernietig je

het nieuwe bos in een aantal maanden, en de rest van het platteland

niet lang daarna.

Doch is dat wat we het zeebed aandoen rondom Groot Britannie, wat nog erger is,

de boten gaan steeds over de zelfde belangrijke gebieden.

De zeebodem krijgt geen kans om zich te herstellen. Het is tragisch.

Voordat ze worden geslacht, worden vissen soms bedwelmd.

Een van de volgende methoden wordt gebruikt: een slag op het hoofd,

elektrische bedwelming, koud water onderdompeling of koolstofdioxide vergassing.

Koolstofdioxide vergassing is waar vissen in water worden gedaan die

volzit met koolstof. Deze intense verandering van omgeving

irriteert hun kieuwen. De vissen worstelen voor enkele minuten

voordat ze immobiel worden door vermoeidheid en gebrek aan zuurstof.

Er is geen bewijs dat de vissen worden verdoofd in deze fase,

dus ze zijn bij bewustzijn wanneer hun kieuwen worden afgesneden.

Er zijn meerdere verschillende methodes die worden gebruikt om vissen te slachten,

ongeacht ze van kwekerijen komen of ze worden gevangen in het wild.

Waaronder verstikking, waar vissen uit het water worden gehaald

zodat hun kieuwen invallen en ze stikken tot de dood.

Bij sommige vissen, zoals forel, duurt het tien minuten

om te sterven met deze methode. Het scheuren van de kieuwbogen

zodat de vissen doodbloeden is een andere methode.

Het kan tot 4 minuten duren voor de vissen overlijden.

Vissen uit het water halen met een haak en vervolgens

het forceren van een nagel door hun hersenen, wordt vaak gebruikt bij tonijn.

Onthoofding is een andere methode, maar sommige vissen worden levend verkocht

en gedood door de gebruiker, zoals een restaurant of een consument.

Sommige proberen het consumeren van vis te rechtvaardigen, gebaseerd op hun

gebrek aan intelligentie, geheugen en mogelijkheid om pijn te voelen.

Uit onderzoek blijkt dat verschillende vissoorten een accuraat geheugen hebben

van meerdere dagen, en in sommige gevallen van jaren

zoals in het geval van zalm migratie. Sommige vissen migreren door

duizenden mijlen van de oceaan, en retourneren naar de locatie om te broeden

waar zij zelf zijn gebroed.

Vissen reageren op dreiging en stress door het veranderen van hun kleuren,

verandering van beweging, zoals het versnellen van zwemmen,

immobiel worden, en soms naar verschillende diepte zwemmen.

Uit onderzoek blijkt dat sommige vissen, met name forel, angst uiten

en ontwijkend gedrag vertonen naar onbekende objecten

en hun tijd te nemen in het benaderen van

deze objecten en soms deze volledig te vermijden.

Omdat vis en schaaldieren leven in een toenemende mate vervuilde leefomgeving,

worden gifstoffen uit het water opgeslagen in hun lichamen.

Uit studies blijkt dat de meeste vis wereldwijd

gevaarlijk hoge levels van kwik bevatten.

In de Faroer eilanden, waar de lokale populatie

vaak grienden slachten en consumeren, en waar

weinig tot geen data is om te zien of ze worden bedreigd of niet,

lichamelijke kwiklevels torenhoog zijn.

Onderzoekers stelde vast dat elke gram van griendvlees

2 microgram aan methylkwik bevat, de meest giftige vorm van kwik.

Blootstelling aan dit metaal heeft serieuze gevolgen voor de gezondheid,

waaronder groter risico tot kanker, hartziekten, en zelfs de dood.

Vis bevat ook onveilige levels van polychloorbifenylen,

wat gevaarlijke chemicaliën zijn die zijn gelinkt aan neurologische problemen,

en geboortedefecten in babies die eraan zijn blootgesteld.

Een plantaardig dieet reduceert automatisch je blootstelling aan deze chemicalien.

Aangeprezen als gezond, heeft vis een reputatie om goed te zijn voor het hart.

Mensen die kiezen voor vis om hun hart te beschermen, realiseren zich mogelijk niet

dat vis vaak veel cholesterol bevat. Terwijl een t-bone steak van drie ons

70 milligram aan cholesterol bevat, bevat drie ons aan

garnalen 161 milligram.

Uit meerdere studies blijkt dat de consumptie van cholesterol middels voeding

overeenkomt met een groter risico van slagader blokkage.

Ondanks dat vis omega 3 vetten bevat, is het meeste vet in vis niet gezond.

Tussen 15 en 30% van het vet in vis is in feite verzadigd vet,

wat het lever stimuleert om meer cholesterol aan te maken.

Vetrijke voedingsmiddelen zijn verbonden met slechte hartgezondheid.

Het goede nieuws is dat met het elimineren van voeding dat cholesterol bevat, zoals vis,

en het kiezen voor meer natuurlijke cholesterolvrije plantaardige voeding,

mensen hun cholesterol levels en hun risico op hart en vaatziekten kunnen verminderen.

Uit onderzoek blijkt dat elke procent vermindering in cholesterol

een vermindering van twee procent betekent voor het hart en vaatziektenrisico.

Vis is geen duurzame, vriendelijke of gezonde voedselbron voor nu of de toekomst.

Er is geen reden voor ons om door te gaan met deze destructieve manier van

veeteelt ten behoeve van onze voeding.

De wetenschap heeft bewezen dat zonder twijfel, het niet nodig is om dieren te consumeren

om te overleven, in tegenstelling zelfs.

Niet alleen is het elimineren van dierlijke producten gezond voor ons,

het is enorm gunstig voor onze planeet en voor de ander dieren

die de zee en de aarde met ons bewonen.

Word veganistisch en het verminderen van je dodenaantal en ecologische voetafdruk is makkelijk.

Voor meer hulp in het overgaan naar een veganistisch dieet en het maken

van de overstap, kan je deze websites bezoeken voor meer informatie.

en als altijd, als je deze video behulpzaam vond en je een verschil wil maken,

reageer, abonneer en deel het alsjeblieft.

Als je ook wil helpen met het ondersteunen van het maken van deze video's,

welke honderden uren vereisten om te maken,

kan je mijn patreon pagina bezoeken voor meer informatie.

Bedankt voor het kijken.