< Return to Video

Scholen doden de creativiteit

  • 0:00 - 0:07
    Goedemorgen. Hoe gaat het? Geweldig hier, vind je niet?
  • 0:07 - 0:11
    Ik ben overdonderd door dit alles.
  • 0:11 - 0:15
    Weet je wat? Ik vertrek. (Gelach)
  • 0:15 - 0:19
    Er kwamen drie thema's
  • 0:19 - 0:23
    in deze conferentie aan bod die relevant zijn
  • 0:23 - 0:25
    voor wat ik wil vertellen.
  • 0:25 - 0:29
    Eén is het buitengewone bewijs van de menselijke creativiteit
  • 0:29 - 0:32
    in alle presentaties die we zagen
  • 0:32 - 0:35
    en in alle mensen hier. Alleen al de verscheidenheid
  • 0:35 - 0:38
    en het bereik ervan. Een tweede is dat
  • 0:38 - 0:41
    het ons op een plek zet waar we geen idee hebben wat
  • 0:41 - 0:43
    de toekomst brengt. Geen idee
  • 0:43 - 0:45
    op wat dit zal uitdraaien.
  • 0:45 - 0:48
    Ik heb belang bij onderwijs --
  • 0:48 - 0:51
    eigenlijk, ik merk dat iedereen belang heeft bij onderwijs.
  • 0:51 - 0:53
    Vind je niet? Ik vind dit zeer interessant.
  • 0:53 - 0:56
    Als je op een etentje vertelt dat…
  • 0:56 - 0:59
    je in het onderwijs werkt.
  • 0:59 - 1:06
    Eigenlijk ben je niet vaak op een etentje als je in het onderwijs werkt. (gelach)
  • 1:06 - 1:09
    Je wordt niet uitgenodigd.
  • 1:09 - 1:14
    En je wordt ook nooit teruggevraagd, vreemd genoeg. Dat bevreemdt me.
  • 1:14 - 1:16
    Maar als je wel teruggevraagd wordt
  • 1:16 - 1:18
    en ze vragen je: “Wat doe je?”
  • 1:18 - 1:20
    en je zegt dat je in het onderwijs werkt…
  • 1:20 - 1:24
    dan zie je hun gezichten wit wegtrekken. Ze zeggen:
  • 1:24 - 1:30
    “Oh mijn God, waarom ik? Mijn enige avond uit deze week.” (Gelach)
  • 1:30 - 1:32
    Maar als je hun vraagt over hún onderwijs,
  • 1:32 - 1:34
    dan nágelen ze je aan de muur. Want het is een van die dingen…
  • 1:34 - 1:37
    dat mensen raakt. Heb ik gelijk?
  • 1:37 - 1:40
    Zoals religie en geld en andere dingen.
  • 1:40 - 1:44
    Ik heb een groot belang bij onderwijs en ik denk wij allemaal.
  • 1:44 - 1:46
    We hebben er enorm veel belang bij.
  • 1:46 - 1:49
    Deels omdat onderwijs ons naar een ongrijpbare…
  • 1:49 - 1:52
    toekomst moet brengen.
  • 1:52 - 1:55
    Als je erover nadenkt, kinderen die dit jaar met school beginnen…
  • 1:55 - 2:01
    gaan in 2065 met pensioen. Niemand heeft een idee—
  • 2:01 - 2:04
    ondanks alle expertise die we de afgelopen vier dagen hebben gezien—
  • 2:04 - 2:06
    hoe de wereld eruit zal zien…
  • 2:06 - 2:08
    over vijf jaar. En toch horen wij…
  • 2:08 - 2:11
    hen daarvoor op te leiden. Dus de onvoorspelbaarheid, denk ik,
  • 2:11 - 2:13
    is uitzonderlijk.
  • 2:13 - 2:15
    En het derde deel is dat…
  • 2:15 - 2:20
    we het allen toch eens zijn over de…
  • 2:20 - 2:23
    werkelijk bijzondere capaciteiten die kinderen hebben—
  • 2:23 - 2:25
    hun vermogen voor innovatie. Sirena gisteravond was een wonder.
  • 2:25 - 2:28
    Gewoon om te zien waartoe ze in staat was.
  • 2:28 - 2:33
    Ze is uitzonderlijk, maar ik denk dat ze, zeg maar,
  • 2:33 - 2:36
    niet uitzonderlijk is in vergelijking met alle jeugd.
  • 2:36 - 2:39
    Ze is een persoon met bijzondere toewijding…
  • 2:39 - 2:41
    die een talent heeft gevonden. Mijn standpunt is dat…
  • 2:41 - 2:43
    alle kinderen fantastische talenten hebben.
  • 2:43 - 2:45
    En wij verkwanselen ze. Behoorlijk genadeloos.
  • 2:45 - 2:48
    Ik wil het dus hebben over onderwijs…
  • 2:48 - 2:51
    en ik wil het hebben over creativiteit. Mijn punt is dat…
  • 2:51 - 2:54
    creativiteit in het onderwijs net zo belangrijk is als leren lezen…
  • 2:54 - 2:58
    en we moeten het met dezelfde status behandelen.
  • 2:58 - 3:06
    (Applaus) Dank je. Trouwens, dat was het…
  • 3:06 - 3:10
    Heel erg bedankt. (Belach) Zo, nog 15 minuten over.
  • 3:10 - 3:17
    Ik werd geboren… Nee. (Gelach)
  • 3:17 - 3:21
    Laatst hoorde ik een goed verhaal — ik vertel het graag —
  • 3:21 - 3:25
    over een klein meisje dat tekenles kreeg. Ze was zes…
  • 3:25 - 3:27
    en ze zat achterin en tekende.
  • 3:27 - 3:29
    De lerares zei dat dit kleine meisje bijna nooit oplette…
  • 3:29 - 3:33
    maar in de tekenles deed ze dat wel.
  • 3:33 - 3:35
    De lerares was gefascineerd en ging naar haar toe…
  • 3:35 - 3:38
    en ze zei: “Wat teken je?”
  • 3:38 - 3:41
    Het meisje antwoordde: “Ik maak een tekening van God.”
  • 3:41 - 3:44
    De lerares zei: “Maar niemand weet hoe God eruit ziet.”
  • 3:44 - 3:51
    Het meisje antwoordde: “Zometeen wel.”
  • 3:51 - 3:52
    (Gelach)
  • 3:52 - 3:57
    Toen mijn zoon vier was, in Engeland—
  • 3:57 - 4:00
    eigenlijk was hij overal vier, om eerlijk te zijn. (Gelach)
  • 4:00 - 4:06
    Om precies te zijn: waar hij ook ging, hij was vier dat jaar.
  • 4:06 - 4:08
    Hij zat in het kerst-toneelstuk.
  • 4:08 - 4:11
    Herinner je je het verhaal? Nee, het was groots.
  • 4:11 - 4:14
    Het was een groots verhaal. Mel Gibson deed het vervolg.
  • 4:14 - 4:19
    Mogelijk dat je het gezien hebt: ‘Nativity II’ Maar James speelde Jozef
  • 4:19 - 4:22
    en daar waren we opgewonden over.
  • 4:22 - 4:24
    Wij vonden dit een van de belangrijkste rollen.
  • 4:24 - 4:26
    We hadden de zaal tjokvol met aanhangers in T-shirts:
  • 4:26 - 4:29
    'James Robinson ís Jozef!' (Gelach)
  • 4:29 - 4:31
    Hij hoefde niets te zeggen, maar je kent het stuk
  • 4:31 - 4:34
    waar de drie wijzen binnenkomen. Ze komen binnen met geschenken
  • 4:34 - 4:36
    en brengen goud, wierook en mirre.
  • 4:36 - 4:38
    Dit is waar gebeurd. We zaten daar…
  • 4:38 - 4:40
    en ik denk dat ze gewoon de volgorde kwijt raakten
  • 4:40 - 4:42
    want we spraken het jongetje na afloop en zeiden:
  • 4:42 - 4:44
    “Was het oké voor jou?” Hij zei: “Ja. Waarom? Was het fout?”
  • 4:44 - 4:46
    Ze waren gewoon gewisseld, dat was alles.
  • 4:46 - 4:47
    Maar goed, de drie jongens kwamen binnen,
  • 4:47 - 4:49
    vierjarigen met theedoeken op hun hoofden,
  • 4:49 - 4:52
    en zetten die dozen neer…
  • 4:52 - 4:54
    en de eerste jongen zei: “Ik breng u goud.”
  • 4:54 - 4:57
    De tweede jongen zei: “Ik breng u mirre.”
  • 4:57 - 5:11
    De derde jongen zei: “Frank stuurde dit.” (Gelach)
  • 5:11 - 5:13
    Wat was er gemeenschappelijk? Kinderen nemen een kans .
  • 5:13 - 5:16
    Als ze het niet weten gaan ze er gewoon voor.
  • 5:16 - 5:19
    Heb ik gelijk? Ze zijn niet bang om fouten te maken.
  • 5:19 - 5:24
    Ik bedoel niet dat fout zijn hetzelfde is als creatief zijn.
  • 5:24 - 5:25
    Wat we weten is dat…
  • 5:25 - 5:28
    als je niet bereid bent fouten te maken,
  • 5:28 - 5:31
    je nooit met iets origineels komt.
  • 5:31 - 5:34
    Als je niet bereid bent om fouten te maken en tegen de tijd dat ze volwassenen zijn…
  • 5:34 - 5:36
    hebben de meeste kinderen dat vermogen verloren.
  • 5:36 - 5:39
    Ze zijn bang geworden om fouten te maken.
  • 5:39 - 5:41
    Zo leiden we onze bedrijven overigens ook.
  • 5:41 - 5:44
    Wij stigmatiseren fouten. En nu leiden we…
  • 5:44 - 5:47
    nationale onderwijssystemen waar…
  • 5:47 - 5:50
    fouten de ergste dingen zijn die je kunt maken.
  • 5:50 - 5:53
    Het resultaat is dat we mensen uit hun creatieve…
  • 5:53 - 5:56
    vermogen onderwijzen. Picasso zei ooit
  • 5:56 - 5:59
    dat alle kinderen als artiest worden geboren.
  • 5:59 - 6:03
    Het probleem is om artiest te blijven als we opgroeien. Ik geloof dit met passie:
  • 6:03 - 6:05
    we groeien niet in de creativiteit,
  • 6:05 - 6:08
    we groeien eruit. Of liever, we worden eruit onderwezen.
  • 6:08 - 6:10
    Waarom is dit?
  • 6:10 - 6:14
    Ik woonde in Stratford-on-Avon tot ongeveer vijf jaar geleden.
  • 6:14 - 6:16
    In feite verhuisden we van Stratford naar Los Angeles.
  • 6:16 - 6:20
    Kun je je voorstellen wat een naadloze overgang dat was?
  • 6:20 - 6:22
    (Gelach). Eigenlijk…
  • 6:22 - 6:24
    woonden we in een plaats met de naam Snitterfield,
  • 6:24 - 6:26
    net buiten Stratford, waar…
  • 6:26 - 6:31
    Shakespeares vader geboren was. Word je geraakt door een nieuwe gedachte? Ik wel.
  • 6:31 - 6:33
    Je denkt niet dat Shakespeare een vader heeft, of wel?
  • 6:33 - 6:35
    Jij wel? Omdat je niet aan…
  • 6:35 - 6:37
    Shakespeare als kind denkt, of wel?
  • 6:37 - 6:40
    Shakespeare als zevenjarige? Ik heb er nooit over nagedacht. Ik bedoel, hij was…
  • 6:40 - 6:42
    zeven op een gegeven moment. Hij zat in…
  • 6:42 - 6:51
    iemands Engelse les. Hoe vervelend zou dat zijn?
  • 6:51 - 7:05
    (Gelach) “Moet beter mijn best doen.” Naar bed gestuurd worden door zijn vader, weet je wel,
  • 7:05 - 7:08
    tegen Shakespeare: “Ga naar bed, nú",
  • 7:08 - 7:10
    tegen William Shakespeare: "En leg het potlood neer.
  • 7:10 - 7:18
    Stop met zo te praten. Het verwart iedereen.”
  • 7:18 - 7:23
    (Gelach)
  • 7:23 - 7:26
    Hoe dan ook, we verhuisden van Stratford naar Los Angeles…
  • 7:26 - 7:30
    en ik wil eigenlijk even wat zeggen over de overgang.
  • 7:30 - 7:33
    Mijn zoon wilde niet meekomen.
  • 7:33 - 7:36
    Ik heb twee kinderen. Hij is nu 21; mijn dochter is 16.
  • 7:36 - 7:38
    Hij wilde niet naar Los Angeles komen. Hij hield ervan,
  • 7:38 - 7:43
    maar hij had een vriendin in Engeland. Ze was de liefde van zijn leven, Sarah.
  • 7:43 - 7:45
    Hij kende haar een maand.
  • 7:45 - 7:48
    Stel je voor, ze vierden hun relatie al een vierde keer,
  • 7:48 - 7:52
    omdat het een lange tijd is als je 16 bent.
  • 7:52 - 7:54
    Hoe dan ook, hij was echt van streek in het vliegtuig…
  • 7:54 - 7:56
    en hij zei: “Ik zal nooit een ander meisje zoals Sarah vinden.”
  • 7:56 - 7:58
    Daar waren we behoorlijk blij mee, eerlijk gezegd,
  • 7:58 - 8:10
    (Gelach) …want zij was de belangrijkste reden dat we het land verlieten.
  • 8:10 - 8:13
    (Gelach)
  • 8:13 - 8:16
    Maar er valt iets op als je naar Amerika verhuist…
  • 8:16 - 8:18
    en wanneer je de wereld over reist:
  • 8:18 - 8:22
    elk onderwijssysteem op aarde heeft dezelfde hiërarchie van onderwerpen.
  • 8:22 - 8:24
    Elke. Het maakt niet uit waar je heen gaat.
  • 8:24 - 8:26
    Je zou denken dat het anders is, maar dat is het niet.
  • 8:26 - 8:29
    Bovenaan staan wiskunde en talen,
  • 8:29 - 8:31
    dan de geesteswetenschappen en onderaan staan de kunsten.
  • 8:31 - 8:33
    Overal op Aarde.
  • 8:33 - 8:36
    In bijna elk systeem ook…
  • 8:36 - 8:38
    er is een hiërarchie binnen de kunsten.
  • 8:38 - 8:40
    Kunst en muziek krijgen normaal een hogere status op scholen…
  • 8:40 - 8:43
    dan drama en dans. Er is geen enkel onderwijssysteem op de planeet…
  • 8:43 - 8:45
    dat elke dag dans leert aan kinderen…
  • 8:45 - 8:48
    op de manier waarop we ze wiskunde leren. Waarom?
  • 8:48 - 8:50
    Waarom niet? Ik denk dat dit nogal belangrijk is.
  • 8:50 - 8:53
    Ik denk dat wiskunde heel belangrijk is, maar dat is dans ook.
  • 8:53 - 8:56
    Kinderen dansen de hele tijd als ze de kans krijgen. Dat doen we allemaal.
  • 8:56 - 8:59
    We hebben allemaal lichamen, nietwaar? Heb ik iets gemist?
  • 8:59 - 9:03
    (Gelach) De realiteit is dat
  • 9:03 - 9:05
    wanneer kinderen opgroeien, we ze beginnen op te leiden…
  • 9:05 - 9:08
    van hun middel af omhoog. We richten ons op hun hoofden.
  • 9:08 - 9:10
    Lichtjes naar één kant.
  • 9:10 - 9:14
    Als je een opleiding zou bezoeken als buitenaards wezen…
  • 9:14 - 9:17
    en zegt: “Waartoe dient openbare scholing?”
  • 9:17 - 9:19
    Dan denk ik dat je moet concluderen—als je kijkt naar de resultaat.
  • 9:19 - 9:21
    Wie is er echt succesvol?
  • 9:21 - 9:23
    Wie doet alles wat ze behoren te doen?
  • 9:23 - 9:26
    Wie krijgt alle punten? Wie zijn de winnaars?
  • 9:26 - 9:29
    Ik denk dat je dan tot de conclusie komt dat het hele doel van openbare scholing…
  • 9:29 - 9:30
    over de hele wereld…
  • 9:30 - 9:34
    is om universitaire professoren te produceren, nietwaar?
  • 9:34 - 9:36
    Zij komen er als de toppers uit.
  • 9:37 - 9:40
    Ik was er ook een, dus… (gelach)
  • 9:40 - 9:44
    Ik mag de universitaire professoren, maar weet je,
  • 9:44 - 9:48
    we dienen ze niet als het hoogste niveau van menselijk bereik te bestempelen.
  • 9:48 - 9:50
    Ze zijn gewoon een levensvorm,
  • 9:50 - 9:52
    een andere vorm van leven. Maar ze zijn nogal vreemd…
  • 9:52 - 9:54
    en dat zeg ik uit genegenheid.
  • 9:54 - 9:57
    Er is iets opmerkelijks aan professoren in mijn ervaring—
  • 9:57 - 10:00
    niet allemaal, maar typisch—ze leven in hun hoofden.
  • 10:00 - 10:02
    Ze leven hierboven en licht naar één kant.
  • 10:02 - 10:06
    Ze hebben haast letterlijk, geen lichaam.
  • 10:06 - 10:08
    Ze bekijken hun lichaam …
  • 10:08 - 10:17
    als een manier van transport voor hun hoofden. (Gelach)
  • 10:17 - 10:24
    Het is een manier om hun hoofden naar vergaderingen te brengen.
  • 10:24 - 10:27
    Als je echt bewijs zoekt van buitenlichamelijke ervaringen,
  • 10:27 - 10:30
    ga dan eens naar een plaatselijke conferentie…
  • 10:30 - 10:32
    van senior academici,
  • 10:32 - 10:35
    en bezoek de discotheek op de laatste avond. (Gelach)
  • 10:35 - 10:39
    Daar zul je het zien, volwassen mannen en vrouwen…
  • 10:39 - 10:43
    onbestuurbaar kronkelen, uit de maat, wachtend tot het ophoudt zodat ze naar huis kunnen gaan
  • 10:43 - 10:47
    om er een rapport over te schrijven.
  • 10:47 - 10:53
    Nu is ons onderwijssysteem gebaseerd op het idee van academisch vermogen.
  • 10:53 - 10:56
    Daar is een reden voor.
  • 10:56 - 10:58
    Het hele systeem was uitgevonden—over de hele wereld waren er…
  • 10:58 - 11:00
    voor de 19e eeuw geen openbare systemen voor onderwijs.
  • 11:00 - 11:03
    Ze ontstonden allemaal…
  • 11:03 - 11:04
    om te voorzien in de behoeften van industrialisatie.
  • 11:04 - 11:07
    Dus de hiërarchie is in twee ideeën geworteld.
  • 11:07 - 11:11
    Ten eerste dat de meest bruikbare onderwerpen voor werk…
  • 11:11 - 11:13
    bovenaan staan. Dus werd je waarschijnlijk vriendelijk weggestuurd…
  • 11:13 - 11:15
    van zaken op school toen je jong was, zaken die je leuk vond,
  • 11:15 - 11:17
    op grond van de bewering dat je toch…
  • 11:17 - 11:20
    nooit een baan zou krijgen om dat te doen. Klopt dat?
  • 11:20 - 11:22
    Doe geen muziek, je wordt toch geen muzikant;
  • 11:22 - 11:24
    doe geen kunst, je wordt toch geen kunstenaar.
  • 11:25 - 11:29
    Goedbedoeld advies—echter een zware vergissing. De hele wereld…
  • 11:29 - 11:30
    is verzwolgen in een revolutie.
  • 11:30 - 11:33
    De tweede is academisch vermogen dat nu echt onze kijk…
  • 11:33 - 11:34
    op intelligentie is komen domineren
  • 11:34 - 11:37
    omdat de universiteiten het systeem naar hun beeld hebben ontworpen.
  • 11:37 - 11:39
    Als je erover nadenkt, is het hele systeem…
  • 11:39 - 11:41
    van openbaar onderwijs in de wereld een langdurig proces…
  • 11:41 - 11:43
    van toegang tot de universiteit.
  • 11:43 - 11:46
    Het gevolg is dat veel hoogbegaafde,
  • 11:46 - 11:48
    briljante, creatieve mensen denken dat ze dat niet zijn.
  • 11:48 - 11:50
    omdat waar ze goed in waren op school…
  • 11:50 - 11:54
    niet gewaardeerd werd of zelfs gestigmatiseerd werd.
  • 11:54 - 11:56
    Ik denk dat we het ons niet kunnen veroorloven zo door te gaan.
  • 11:56 - 11:58
    In de volgende 30 jaren, volgens UNESCO,
  • 11:58 - 12:01
    halen wereldwijd meer mensen hun diploma…
  • 12:01 - 12:03
    door onderwijs dan sinds het begin van de geschiedenis.
  • 12:03 - 12:05
    Meer mensen, en het is de combinatie…
  • 12:05 - 12:07
    van alle zaken waar we over gesproken hebben—
  • 12:07 - 12:10
    technologie en haar transformationeel effect op werk en demografie…
  • 12:10 - 12:12
    en de enorme bevolkingsexplosie.
  • 12:12 - 12:15
    Opeens zijn diploma's niets meer waard, toch?
  • 12:15 - 12:19
    Toen ik student was betekende een diploma een baan.
  • 12:19 - 12:22
    Als je geen baan had, was dat omdat je er geen wilde.
  • 12:22 - 12:25
    Ik wilde er geen, eigenlijk. (Gelach)
  • 12:25 - 12:30
    Maar nu gaan jongeren met diploma's vaak…
  • 12:30 - 12:31
    richting huis om door te gaan met hun videospellen…
  • 12:31 - 12:34
    omdat je een Master of Arts nodig hebt terwijl de vorige baan een Bachelor of Arts nodig had,
  • 12:34 - 12:37
    en nu heb je PhD nodig voor de andere.
  • 12:37 - 12:39
    Het is een proces van academische inflatie.
  • 12:39 - 12:41
    Het toont aan dat de hele structuur van opleiding…
  • 12:41 - 12:43
    onder onze voeten verschuift. We dienen onze blik op intelligentie…
  • 12:43 - 12:44
    radicaal te herzien.
  • 12:44 - 12:46
    We weten drie dingen over intelligentie.
  • 12:46 - 12:49
    Ten eerste is het divers. We denken op allerlei manieren na over de wereld…
  • 12:49 - 12:51
    die we ervaren. We denken visueel,
  • 12:51 - 12:54
    we denken in geluid, we denken kinesthetisch.
  • 12:54 - 12:57
    We denken in abstracte termen, we denken in beweging.
  • 12:57 - 12:59
    Ten tweede is intelligentie dynamisch.
  • 12:59 - 13:02
    Als je naar de interacties van een menselijk brein kijkt, zoals we gisteren…
  • 13:02 - 13:05
    hebben gehoord in een aantal presentaties,
  • 13:05 - 13:07
    is intelligentie wonderlijk interactief.
  • 13:07 - 13:10
    Het brein is niet verdeeld in compartimenten.
  • 13:10 - 13:13
    In feite komt creativiteit—dat ik definieer als het proces…
  • 13:13 - 13:15
    van het hebben van originele ideeën met waarde—
  • 13:15 - 13:18
    meer wel dan niet door de interactie…
  • 13:18 - 13:21
    van verschillende gedisciplineerde wijzen van het zien der dingen.
  • 13:21 - 13:23
    Het brein is intentioneel—trouwens,
  • 13:23 - 13:26
    er is een zenuwbundel die de twee helften van het brein verbindt:
  • 13:26 - 13:28
    het corpus callosum. Bij vrouwen is die dikker.
  • 13:28 - 13:30
    Refererend naar Helen, gisteren, denk ik…
  • 13:30 - 13:34
    dat dit waarschijnlijk zo is omdat vrouwen beter zijn in meerdere dingen tegelijk doen.
  • 13:34 - 13:36
    Dat zijn jullie toch? Of niet?
  • 13:36 - 13:39
    Er is een hele bak onderzoek, maar ik ken het vanuit mijn eigen leven.
  • 13:39 - 13:41
    Als mijn vrouw een maaltijd bereidt thuis—
  • 13:41 - 13:45
    en dat is niet zo vaak, gelukkig. (Gelach)
  • 13:45 - 13:48
    Maar weet je, ze doet—nee, ze is goed in sommige dingen—
  • 13:48 - 13:50
    maar als ze kookt
  • 13:50 - 13:52
    dan telefoneert ze met mensen,
  • 13:52 - 13:55
    ze praat met de kinderen, schildert het plafond
  • 13:55 - 13:58
    en doet ze openhartchirurgie.
  • 13:58 - 14:01
    Als ik kook, is de deur dicht, de kinderen naar buiten,
  • 14:01 - 14:04
    de telefoon van de haak en als ze binnenkomt, erger ik me.
  • 14:04 - 14:17
    ik zeg: “Terry, alsjeblieft, ik probeer hier een ei te bakken. Laat me even.” (Gelach)
  • 14:17 - 14:19
    Je kent toch wel die oude filosofische uitspraak:
  • 14:19 - 14:22
    als er in het woud een boom valt en niemand hoort het,
  • 14:22 - 14:25
    is het dan gebeurd? Herinner je je die oude kastanje nog?
  • 14:25 - 14:28
    Ik zag laatst een geweldige T-shirt waarop stond: 'Als een man zijn mening zegt
  • 14:28 - 14:31
    in een woud en geen vrouw hoort hem,
  • 14:31 - 14:40
    heeft hij dan nog steeds ongelijk?' (Gelach)
  • 14:40 - 14:42
    Het derde over intelligentie is:
  • 14:43 - 14:45
    het is onderscheidend. Op dit moment ben ik bezig met een nieuw boek…
  • 14:45 - 14:47
    'Epiphany', gebaseerd op een serie…
  • 14:47 - 14:49
    interviews met mensen over hoe zij hun talent ontdekten.
  • 14:49 - 14:51
    Ik ben gefascineerd over hoe mensen daartoe gekomen zijn.
  • 14:51 - 14:54
    De aanleiding was een gesprek dat ik…
  • 14:54 - 14:56
    met een schitterende vrouw had waarvan waarschijnlijk de meeste mensen…
  • 14:56 - 14:58
    nooit gehoord hebben. Ze heet Gillian Lynne.
  • 14:58 - 15:00
    Heb je van haar gehoord? Sommigen wel. Ze is choreografe…
  • 15:00 - 15:02
    en iedereen kent haar werk.
  • 15:02 - 15:04
    Ze deed 'Cats' en 'Phantom of the Opera'.
  • 15:04 - 15:08
    Ze is fantastisch. Ik zat in het bestuur van de Royal Ballet in Engeland,
  • 15:08 - 15:10
    zoals je kan zien. (Gelach)
  • 15:10 - 15:12
    Maar goed, Gillian en ik hadden lunch op een dag en ik zei:
  • 15:12 - 15:14
    “Gillian, hoe word je een danser?” Ze antwoordde --
  • 15:14 - 15:16
    en dat was interessant -- dat toen ze op school zat…
  • 15:16 - 15:19
    ze echt wanhopig was. De school - het was in de jaren 1930 -
  • 15:19 - 15:21
    schreef een brief aan haar ouders: “We denken dat…
  • 15:21 - 15:23
    Gillian een leerstoornis heeft.” Ze kon zich niet concentreren.
  • 15:23 - 15:25
    Ze zat te friemelen. Ik denk dat ze nu zouden zeggen…
  • 15:25 - 15:29
    dat ze ADHD had. Maar dat was in de jaren 1930…
  • 15:29 - 15:32
    en ADHD was toen nog niet uitgevonden.
  • 15:32 - 15:35
    Het was nog geen beschikbare stoornis. (Gelach)
  • 15:35 - 15:39
    Mensen wisten nog niet dat ze daaraan konden lijden.
  • 15:39 - 15:43
    Maar goed, ze ging naar een specialist in een kamer met eiken panelen.
  • 15:43 - 15:46
    Ze was daar met haar moeder
  • 15:46 - 15:49
    en ze werd op de laatste stoel gezet.
  • 15:49 - 15:51
    Ze zat 20 minuten op haar handen terwijl…
  • 15:51 - 15:53
    deze man tegen haar moeder sprak over alle…
  • 15:53 - 15:57
    problemen die Gillian op school had. Uiteindelijk—
  • 15:57 - 15:59
    omdat ze mensen stoorde,
  • 15:59 - 16:01
    was haar huiswerk altijd te laat af, enzovoort,
  • 16:01 - 16:04
    meisje van acht—tegen het einde liep de dokter naar…
  • 16:04 - 16:06
    Gillian en ging naast haar zitten en zei: “Gillian,
  • 16:06 - 16:08
    ik heb geluisterd naar alle dingen die je moeder…
  • 16:08 - 16:10
    me heeft verteld en ik moet haar even alleen spreken.”
  • 16:10 - 16:13
    Hij zei: “Wacht hier maar even, we komen zo terug.”
  • 16:13 - 16:15
    Ze vertrokken en lieten haar achter.
  • 16:15 - 16:17
    Maar voordat ze de kamer verlieten, zette hij de radio aan…
  • 16:17 - 16:19
    die op zijn bureau stond. Toen ze uit…
  • 16:19 - 16:21
    de kamer liepen, zei hij tegen haar moeder:
  • 16:21 - 16:24
    "Blijf maar staan en observeer haar.” Zodra ze de kamer uit waren…
  • 16:24 - 16:28
    vertelde ze, stond ze op en bewoog mee met de muziek.
  • 16:28 - 16:30
    Ze bleven een paar minuten kijken…
  • 16:30 - 16:33
    en hij draaide zich naar de moeder en zei:
  • 16:33 - 16:37
    “Mevrouw Lynne, Gillian is niet ziek, ze is een danseres.
  • 16:37 - 16:39
    Neem haar mee naar een dansschool.”
  • 16:39 - 16:41
    Ik zei: “Wat is er gebeurd?”
  • 16:41 - 16:44
    Ze zei: “Ze deed het. Ik kan je niet vertellen hoe prachtig dat was.
  • 16:44 - 16:46
    We liepen in een kamer en die zat vol met…
  • 16:46 - 16:49
    mensen zoals ik. Mensen die niet stil konden zitten.
  • 16:49 - 16:52
    Mensen die moesten bewegen om te denken.” Mensen die moesten bewegen om te denken.
  • 16:52 - 16:54
    Ze deden aan ballet, tapdansen en jazz,
  • 16:54 - 16:56
    ze deden modern, ze deden hedendaags.
  • 16:56 - 16:59
    Uiteindelijk deed ze auditie voor de Royal Ballet School,
  • 16:59 - 17:01
    ze ging solo en had een schitterende carrière…
  • 17:01 - 17:03
    bij het Royal Ballet. Uiteindelijk slaagde ze…
  • 17:03 - 17:05
    voor de Royal Ballet School en…
  • 17:05 - 17:08
    richtte haar eigen bedrijf op, de Gillian Lynne Dance Company,
  • 17:08 - 17:11
    met Andrew Lloyd Webber. Ze is verantwoordelijk voor…
  • 17:11 - 17:13
    enkele van de meest succesvolle muziektheater-
  • 17:13 - 17:18
    producties in de geschiedenis, ze heeft aan miljoenen mensen plezier gegeven…
  • 17:18 - 17:21
    en ze is een multimiljonaire. Iemand anders…
  • 17:21 - 17:25
    had haar wellicht medicatie gegeven en haar verteld om rustig aan te doen.
  • 17:25 - 17:27
    (Applaus)
  • 17:27 - 17:30
    Ik denk dat het hierop neerkomt:
  • 17:30 - 17:32
    Al Gore sprak gisteravond…
  • 17:32 - 17:35
    over ecologie en de revolutie veroorzaakt door Rachel Carson.
  • 17:35 - 17:39
    Ik geloof dat onze enige hoop voor de toekomst…
  • 17:39 - 17:42
    de adoptie van een nieuwe opvatting van menselijke ecologie is,
  • 17:42 - 17:46
    een waarbij we starten om een nieuwe opvatting samen te stellen…
  • 17:46 - 17:48
    van de rijkdom van menselijk vermogen.
  • 17:48 - 17:52
    Ons opleidingssysteem heeft onze geesten zo ondermijnd dat we
  • 17:52 - 17:54
    roofbouw plegen op de aarde voor een bepaalde grondstof.
  • 17:54 - 17:57
    Het komt ons niet ten goede In de toekomst.
  • 17:57 - 18:00
    We dienen de fundamentele beginselen te heroverwegen…
  • 18:00 - 18:02
    op basis waarvan we onze kinderen opleiden. Er was…
  • 18:02 - 18:06
    een prachtige uitspraak van Jonas Salk, die zei: “Als alle insecten…
  • 18:06 - 18:09
    zouden verdwijnen van de Aarde,
  • 18:09 - 18:12
    dan eindigt al het leven op Aarde binnen 50 jaar.
  • 18:12 - 18:15
    Als alle menselijke wezens verdwijnen van de Aarde,
  • 18:15 - 18:19
    dan floreren alle levensvormen binnen 50 jaar.”
  • 18:19 - 18:21
    Hij heeft gelijk.
  • 18:21 - 18:24
    TED viert het geschenk van de menselijke verbeelding.
  • 18:24 - 18:28
    We moeten ervoor zorgen dat we wijs met dit geschenk…
  • 18:28 - 18:31
    omgaan en dat we sommige van de scenario's voorkomen,
  • 18:31 - 18:34
    scenario's waar we het over gehad hebben. En de enige manier…
  • 18:35 - 18:38
    waarop we dat kunnen doen is door onze creatieve vermogens te zien…
  • 18:38 - 18:40
    als de rijkdom die ze zijn, en onze…
  • 18:40 - 18:43
    kinderen zien als de hoop die ze zijn. Onze taak…
  • 18:43 - 18:46
    is om hun hele wezen te onderwijzen zodat ze deze toekomst aankunnen.
  • 18:46 - 18:49
    Trouwens—wij zien deze toekomst misschien niet,
  • 18:49 - 18:52
    maar zij wel. Het is onze plicht om hen te helpen…
  • 18:52 - 18:54
    er iets van te maken. Heel veel dank.
Title:
Scholen doden de creativiteit
Speaker:
Sir Ken Robinson
Description:

Sir Ken Robinson pleit vermakelijk en zeer bewogen voor een onderwijssysteem dat creativiteit koestert in plaats van ondermijnt.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:00

Dutch subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.