Քեն Ռոբինսոնն ասում է, որ դպրոցները սպանում են ստեղծագործական միտքը:
-
0:00 - 0:07Բարի օր: Ինչպե՞ս եք: Հիանալի ներկայացումներ էին, այնպես չէ՞:
-
0:07 - 0:11Այս ամենից մտքերս հեռուն գնացին...
-
0:11 - 0:15Իսկապես, ես հեռանում եմ /ծիծաղ/
-
0:15 - 0:19Երեք թեմա կար, այնպես չէ՞,
-
0:19 - 0:23որ ամբողջ կոնֆերանսի ընթացքում հնչեցվեցին եւ անմիջականորեն կապ ունեն
-
0:23 - 0:25այն թեմայի հետ, որի մասին ուզում եմ խոսել:
-
0:25 - 0:29Մեկը այն է, որ մենք՝ մարդիկ, տարօրինակ ստեղծագործական միտք ունենք:
-
0:29 - 0:32սա նկատելի էր մեր դիտած բոլոր ներկայացումների մեջ
-
0:32 - 0:35եւ բոլոր այստեղ գտնվող մարդկան մեջ: Եվ մեր բազմազանության
-
0:35 - 0:38եւ մեր ուղղվածությունների առումով: Երկրորդն այն էր, որ
-
0:38 - 0:41որ այս ամենի արդյունքում մենք հասկացանք, որ գաղափար անգամ չունենք,
-
0:41 - 0:43թե ինչ է մեզ սպասվում ապագայում. Ոչ մի գաղափար
-
0:43 - 0:45չունենք, թե ինչ է լինելու այս ամենի վերջը:
-
0:45 - 0:48Ես շատ հետաքրքրված եմ կրթությամբ
-
0:48 - 0:51իրականում, ես հասկացա, որ բոլորն են հետաքրքրված կրթությամբ:
-
0:51 - 0:53համակարծիք չե՞ք: Դա շատ հետաքրքիր է:
-
0:53 - 0:56Եթե երեկույթի եք հրավիրված եւ ասում եք,
-
0:56 - 0:59որ աշխատում եք կրթության համակարգում
-
0:59 - 1:06չնայած որ, այնքան էլ երեկույթների չես մասնակցում, ազնվորեն ասած, եթե աշխատում ես կրթության բնագավառում:
-
1:06 - 1:09/Ծիծաղ/ Ձեզ չեն հրավրում :
-
1:09 - 1:14Եվ հետաքրքիրն այն է, որ երբեք չեն հրավիրում: Դա փոքր ինչ տարоրինակ է ինձ թվում:
-
1:14 - 1:16Բայց, եթե ձեզ հանկարծ հրավիրում են եւ դուք ինչ որ մեկին ասում եք,
-
1:16 - 1:18կամ ձեզ հարցնում են <<Ինչով ես զբաղվու՞մ>>
-
1:18 - 1:20եւ դուք ասում ես, որ աշխատում ես կրթության համակարգում,
-
1:20 - 1:24անմիջապես նկատում ես, որ արյունը խփում է խոսակցիդ երեսին:Անմիջապես մտածում են
-
1:24 - 1:30<<Աստված իմ, ինչու հենց ես, ամբողջ շաբաթվա ընթացքում միակ ազատ օրս է, ու հենց սրան պիտի հանդիպեի՞ >>,
-
1:30 - 1:32Բայց եթե հանկարծ դուք հարցնեք նրանց ինչ կրթություն ունեն,
-
1:32 - 1:34ձեզ կմեխեն պատին: Որովհետեւ սա այն բաներից է, որ
-
1:34 - 1:37լուրջ արժեք է հանդիսանում մարդկանց համար, այնպես չէ՞
-
1:37 - 1:40Հավատի նման մի բան է, կամ փողի կամ նմանատիպ մի բան:
-
1:40 - 1:44Ես ինքս շատ անհանգստացած եմ կրթական համակարգով, եւ կարծում եմ, որ բոլորն էլ անհանգստացած են:
-
1:44 - 1:46Մենք բոլորս էլ շատ անհանգստացած ենք կրթական համակարգով,
-
1:46 - 1:49մասամբ այն պատճառով, որ դա կրթությունն է, որ մեզ օգնելու է հասնել
-
1:49 - 1:52այն ապագային, որը այնքան էլ հայտնի չէ
-
1:52 - 1:55Եթե այդ մասին մի փոքր մտածենք, այս տարի դպրոց ընդունված երեխաները
-
1:55 - 2:01թոշակի են անցնելու 2065թ.- ին: Ոչ մեկ գաղափար չունի
-
2:01 - 2:04չնայած, վերջին չորս օրվա ընթացքում ցուցադրված էքսպերտայնությանը,
-
2:04 - 2:06աշխարհն ինչպիսին է լինելու
-
2:06 - 2:08մի հինգ տարի հետո: Եվ չնայած այս ամենին, մենք
-
2:08 - 2:11պետք է կրթենք նրանց, որ պատրաստ լինեն ապագային:Այսպիսով կարծում եմ անհայտությունը
-
2:11 - 2:13իսկապես բացառիկ բան է:
-
2:13 - 2:15Եվ այս ամենի երրորդ կողմն այն է, որ
-
2:15 - 2:20մենք բոլորս էլ, այնուամենայնիվ համոզվեցինք, որ
-
2:20 - 2:23երեխաները, իսկապես, բացառիկ կարողություններ ունեն
-
2:23 - 2:25ի նկատի ունեմ իրենց նորարարական հմտությունները: Օրինակ, երեկ երեկոյան Սիրենայի ներկայացումը
-
2:25 - 2:28հիանալի էր այնպես չէ՞
-
2:28 - 2:33Եվ նա առանձնահատուկ է, բայց չեմ կարծում, որ նա, այսպես ասած, այդպիսի
-
2:33 - 2:36առանձնահատուկ էր մանկության շրջանում:
-
2:36 - 2:39Նա իսկապես չափազանց նվիրված անձնավորություն է
-
2:39 - 2:41ով կարողացավ բացահայտել իր տաղանդը: Ես հաստատապես համոզված եմ
-
2:41 - 2:43որ բոլոր երեխաներն էլ օժտված են մեծ տաղանդով
-
2:43 - 2:45Եվ մենք անխնայորեն վատնում ենք նրանց տաղանդը
-
2:45 - 2:48իսկ մենք անխնայողաբար վատնում ենք նրանց տաղանդը
-
2:48 - 2:51Ես ուղում եմ խոսել ստեղծագործական մտքի մասին: Իմ համոզմունքը նրանում է,
-
2:51 - 2:54որ ստեղծագործելու կարողությունը այսօր այնքան կարեւոր է կրթության մեջ, որքան որ գրագիտությունը,
-
2:54 - 2:58եւ մենք նման կերպ պետք է վերաբերվենք դրանց
-
2:58 - 3:06/Ծափահարություններ/, Շնորհակալություն: Իմիջիայլոց, ասածս հենց դա է:
-
3:06 - 3:10Շատ շնորհակալություն: /Ծիծաղ/, Այսպիսով ես ընդամենը 15 րոպե ունեմ:
-
3:10 - 3:17Այսպիսով, ես ծնվել եմ ... չէ /ծիծաղ/
-
3:17 - 3:21Վերջերս մի հիանալի պատմություն լսեցի...Շատ եմ սիրում այն պատմել ուրիշներին...
-
3:21 - 3:25դա մի աղջնակի մասին է, ով նկարչության դասերի էր հաճախում: Նա վեց տարեկան էր
-
3:25 - 3:27եվ նկարելիս միշտ նստում էր վերջի սեղանին,
-
3:27 - 3:29ուսուցիչն ասում էր, որ այդ փոքրիկ աղջիկը երբեք
-
3:29 - 3:33ուշադիր չէր, բայց մի անգամ նա շատ ուշադիր էր դասի ընթացքում եւ
-
3:33 - 3:35Դա ուսուցչին շատ զարմացրել էր եւ նա մոտեցել էր աղջկան:
-
3:35 - 3:38ու հարցրել. <<Ի՞նչ ես անում>>:
-
3:38 - 3:41Աղջիկը պատասխանել է- << Ես նկարում եմ Աստծուն>>
-
3:41 - 3:44Զարմացած ուսուցիչն ասել է. <<Բայց չէ որ ոչ մեկ չգիտի, թե Աստված ինչ տեսք ունի>>
-
3:44 - 3:51աղջիկը պատասխանել է. <<մի րոպեից կտեսնեն, թե ինչ տեսք ունի>>
-
3:51 - 3:52/ծիծաղ/
-
3:52 - 3:57Երբ մենք դեռ Անգլիայում էինք եւ տղաս չորս տարեկան էր
-
3:57 - 4:00չնայած ամեն տեղ էլ նա չորս տարեկան էր լինելու, ճիշտն ասած. /ծիծաղ/
-
4:00 - 4:06Եթե հստակ ասեմ, ուր էլ նա գնար, այդ տարի նա չորս տարեկան էր լինելու:
-
4:06 - 4:08Նա այդ ժամանակ խաղում էր Սուրբ Ծննդի ներկայացման մեջ:
-
4:08 - 4:11Դուք հիշում ե՞ք այդ պատմությունը: Ո՞չ,
-
4:11 - 4:14Դա մի հիանալի պատմություն էր: Մել Գիբսոնը ֆիլմ է թողարկել այս պատմության շարունակության վերաբերյալ
-
4:14 - 4:19Դուք երեւի տեսել եք այդ ֆիլմը: <<Սուրբ Ծնունդ 2-րդ>> է անվանումը: Ջեյմսը՝ որդիս, Հովսեփի դերն էր կատարում:
-
4:19 - 4:22որի կապակցությամբ մենք շատ ոգեւորվել էինք :
-
4:22 - 4:24Մեր կարծիքով դա ամենակարեւորագույն մասերից մեկն էր:
-
4:24 - 4:26Մեք ֆանատների մի ամբողջ բանակ ունեինք, որոնք հատուկ վերնաշապիկներ էին կրում:
-
4:26 - 4:29Վերնաշապիկներր վրա գրված էր. <<Ջոսեֆը Ջեյմս Ռոբինզոնն >> է:
-
4:29 - 4:31Նա դերի մեջ շատ չէր խոսում , բայց երեւի գիտեք այն մասը,
-
4:31 - 4:34երբ երեք թագավորները ներս են գալիս՝ բերելով ընծաները,
-
4:34 - 4:36ոսկի, զանազան անուշեղեն եւ այլ նվերներ
-
4:36 - 4:38Սա իսկապես մեր աչքի առաջ էր կատարվում
-
4:38 - 4:40եւ ես կարծում եմ նրանք մի պահ խառնեցին հաջորդականությունը
-
4:40 - 4:42որովհետեւ մենք հետո խոսեցինք փոքրիկ տղայի հետ եւ հարցրեցինք
-
4:42 - 4:44<<Ամեն ինչ կարգին է՞ր>>, նա պատասխանեց. <<Այո, ինչու՞ եք հարցնում: Ինչ որ բան սխալ արեցի՞նք>>
-
4:44 - 4:46Նրանք պարզապես փոխել էին հերթականությունը:
-
4:46 - 4:47Այնուամենայնիվ, երեք տղաները ներս եկան
-
4:47 - 4:49նրանք չորս տարեկան էին եւ գլխներին փաթաթած սրբիչներով ներս մտան
-
4:49 - 4:52դրեցին հատակին նվերներով արկղերը:
-
4:52 - 4:54Եվ առաջին տղան ասաց. <<Ես ձեզ ոսկի եմ բերել>>
-
4:54 - 4:57Երկրորդ տղան ասաց. <<Ես ձեզ անուշեղեն եմ բերել>>
-
4:57 - 5:11Եվ երրորդ տղան ասաց. <<Ֆրենկն է սրանք ուղարկել >>: /Ծիծաղ/
-
5:11 - 5:13Ինչ կապ ունի այս պատմությունը մեզ հետ, ասածս այն է, երեխաները իրենց չեն կորցնում
-
5:13 - 5:16եթե նույնիսկ չգիտեն ինչ ասեն, միեւնույն է առանց խառնվելու առաջ կգնան
-
5:16 - 5:19Ճիշտ է՞: Նրանք չեն վախենում սխալվելուց:
-
5:19 - 5:24Այս պատմությունը պատմելով, ես չեմ ուզում ասել, որ սխալվելը, նույնն է ինչ որ ստեղծագործելը:
-
5:24 - 5:25Այն ինչ բոլորս էլ գիտենք, այն է, որ
-
5:25 - 5:28եթե պատրաստ չես սխալվել
-
5:28 - 5:31դժվար թե երբեւէ որեւէ օրիգինալ բան ստեղծես
-
5:31 - 5:34Եվ, ցավոք, մենք պատրաստ չենք սխալվելու: Եվ մինչեւ մեր երեխաները չափահաս են դառնում,
-
5:34 - 5:36նրանցից շատերը կորցնում են իրենց այս կարողությունը
-
5:36 - 5:39Նրանք սարսափում են սխալվելուց:
-
5:39 - 5:41Իմիջիայլոց, մենք հենց այսպես էլ կառավարում ենք մեր ընկերությունները
-
5:41 - 5:44Մենք պախարակում ենք սխալները եւ սխալներ գործողներին: Եվ այսօր մի
-
5:44 - 5:47ազգային կրթական համակարգ ունենք, որտեղ
-
5:47 - 5:50սխալները ամենասարսափելի բաներն են, որ կարող են պատահել:
-
5:50 - 5:53Եվ հետեւանքն էլ այն է, որ մենք կրթում ենք մեր մարդկանց
-
5:53 - 5:56նրանց ստեղծագործելու հատկությունից դուրս: Պիկասսոն մի անգամ ասել է
-
5:56 - 5:59Նա ասել է, որ բոլոր երեխաները նկարիչներ են ծնվում
-
5:59 - 6:03խնդիրը նրանում է, որ նրանք պահպանեն իրենց նկարելու կարողությունը մինչ մեծանում են: Եվ ես համոզված եմ
-
6:03 - 6:05որ մենք մեծանում ենք ստեղծագործելու կարողության սահմաններից դուրս:
-
6:05 - 6:08Մենք մեծանում ենք դրանից դուրս: Կամ ավելի շուտ, կրթվում ենք դրանից դուրս:
-
6:08 - 6:10Ի՞նչ եք կարծում, ինչու է այսպես ստացվում:
-
6:10 - 6:14Ես ապրում էի Սթրեյդֆորդ-օն-Ավոնում մի հինգ տարի առաջ:
-
6:14 - 6:16Ներկայումս մենք Սթրեյդֆորդից տեղաթոխվել ենք Լոս Անջելոս:
-
6:16 - 6:20Երեւի կարող եք պատկերացնել, թե ինչ կտրուկ փոփոխություն էր դա:
-
6:20 - 6:22/Ծիծաղ/ իրականում
-
6:22 - 6:24ես ապրում էի Սնիտերֆորդում
-
6:24 - 6:26որը գտնվում է Ստրեյդֆորդից դուրս, այնտեղ է
-
6:26 - 6:31ծնվել Շեքսպիրի հայրը: Ինչ է զարմացա՞ք,
-
6:31 - 6:33Ինչ է մտածում էիք Շեքսպիրը հայր չի՞ ունեցել
-
6:33 - 6:35Երեւի հենց այդպես Էլ մտածում էիք: Որովհետեւ մտքներովդ էլ չի անցնում, որ
-
6:35 - 6:37Շեքսպիրը ժամանակին երեխա է եղել: Այնպես չէ՞:
-
6:37 - 6:40Շեքսպիրը յոթ տարեկան է եղե՞լ: Մտքովս չէր էլ անցնում,
-
6:40 - 6:42որ նա մի ժամանակ յոթ տարեկան է եղել:
-
6:42 - 6:51Նա ինչ որ մեկի անգլերենի դասերին է հաճախել, այնպես չէ՞: Պատկերացնում եմ ինչ նյարդայնացնող նա կարող էր լինել:
-
6:51 - 7:05/Ծիծաղ/ Շատ պետք է փորցես, որ պատկերացնես, ոնց է Շեքսպիրի հայրը նրան քնելու ուղարկել,
-
7:05 - 7:08երեւի ասել է Շեքսպիրին. <<Արագ գնա քնելու>>
-
7:08 - 7:10Պատկերացնում ե՞ք, Վիլյամ Շեքսպիրին ասել է. << շուտ արա, գրիչը ցած դիր>>:
-
7:10 - 7:18Եվ մյուս անգամ այդպես չխոսես: Դու շփոթեցնում ես բոլորին>>
-
7:18 - 7:23/ծիծաղ/
-
7:23 - 7:26Այնուամենայնիվ, մենք Սթրեյդֆորդից տեղափոխվեցինք Լոս Անջելոս
-
7:26 - 7:30Եվ ես մի քիչ ուզում եմ պատմել տեղափոխման մասին:
-
7:30 - 7:33Իմ որդին չէր ցանկանում տեղափոխվել ;
-
7:33 - 7:36Ես երկու երեխա ունեմ: Նա հիմա 21 տարեկան է, իսկ աղջիկս 16 է:
-
7:36 - 7:38Նա չէր ցանկանում գալ Լոս Անջելոս: Նա շատ հավանում էր Լոս Անջելոսը,
-
7:38 - 7:43բայց սիրած աղջիկ ուներ Անգլիայում: Դա նրա կյանքի սերն էր. Սառան:
-
7:43 - 7:45Նա նրան ընդամենը մի ամիս էր ճանաչում:
-
7:45 - 7:48Ի նկատի ունեցեք, որ նրանք արդեն նշել էին իրենց 4 ամյակը
-
7:48 - 7:52Երեւի շատ երկար կյանք ես ապրում մինչեւ 16 տարեկանը:
-
7:52 - 7:54Այնուամանյնիվ, նա շատ զայրացած էր մեր որոշմամաբ եւ
-
7:54 - 7:56ասաց. <<Ես էլ երբեք Սառայի նման աղջիկ չեմ գտնի>>
-
7:56 - 7:58Ճիշտն ասած, մենք շատ ուրախ էինք դրա համար,
-
7:58 - 8:10որովհետեւ մենք այս աղջկա պատճառով էինք հեռանում երկրից:
-
8:10 - 8:13/Ծիծաղ/
-
8:13 - 8:16Բայց մի բան կա, որ աչքիդ է զարնում, երբ տեղափոխվում ես Ամերիկա կամ
-
8:16 - 8:18ճանապարհորդում ես աշխարհով:
-
8:18 - 8:22Աշխարհի բոլոր ծայրերում կրթական համակարգը առարկաների նույն հիերարխիան ունի:
-
8:22 - 8:24Ամեն տեղ նույն է: Անկախ այն ամենից, թե աշխարհի որ ծայրում ես գտնվում:
-
8:24 - 8:26Մտածում ես, որ ուրիշ երկրներում այլ կերպ կլինի, բայց այդպես չի:
-
8:26 - 8:29Առարկաների հիերարխիայի վերեւում մաթեմատիկան ու լեզուներն են,
-
8:29 - 8:31հետո հումանիտար առարկաները, եւ ամենավերջում արվեստի ուղղությունները:
-
8:31 - 8:33Աշխարհում ամեն տեղ նույն է:
-
8:33 - 8:36Նմանապես ամեն համակարգում նույն մոտեցումն է գործում:
-
8:36 - 8:38արվեստների մեջ էլ նույն հիերարխիան է գործում:
-
8:38 - 8:40Արվեստները եւ երաժշտությունը սովորաբար ավելի բարձր ստատուս ունեն դպրոցներում,
-
8:40 - 8:43հետո գալիս է դրաման եւ պարը: Աշխարհում ոչ մի կրթական համակարգ չկա, որտեղ
-
8:43 - 8:45ամեն օր երեխաներին պարել սովորեցնեն
-
8:45 - 8:48ինչպես մաթեմատիկան, օրինակի համար: Ինչ եք կարծում ինչու՞
-
8:48 - 8:50Իսկ ինչու՞ ոչ: Կարծում եմ սա շատ կարեւոր է:
-
8:50 - 8:53Կարծում եմ մաթեմատիկան շատ կարեւոր է, ինչպես նաեւ պարը:
-
8:53 - 8:56Երեխաներին եթե թույլ տաս ամբողջ օրը կպարեն, նույնիսկ մենք ինքներս կպարենք, եթե մեզ թույլ տան:
-
8:56 - 8:59Մենք բոլորս էլ մարմիներ ունենք, այնպես չէ՞: Ես ինչ որ բան բաց թողեցի՞:
-
8:59 - 9:03/Ծիծաղ / իրականում, հետեւյալն է տեղի ունենում,
-
9:03 - 9:05մինչ մեր երեխաները մեծանում են, մենք սկսում ենք կրթել նրանց
-
9:05 - 9:08պրոգրեսիվորեն, ..... Հետո մենք կենտրոնանում ենք նրանց ուղեղի վրա
-
9:08 - 9:10եվ հատկապես մի կողմի վրա
-
9:10 - 9:14Ու եթե հանկարծ մի օր, որպես անտեղյակ մեկը, փորձես հարցնել
-
9:14 - 9:17<<Ինչի՞ համար է հանրային կրթությունը >>
-
9:17 - 9:19Նման դեպքերում պետք է ենթադրել, եթե իհարկե մենք նայում ենք արդյունքներին,
-
9:19 - 9:21ով է, որ կրթության շնորհիվ հաջողության է հասել,
-
9:21 - 9:23ովքեր են այն դեմքերը, որոնք անում են այն ինչ պետք է անեն
-
9:23 - 9:26ովքե՞ր են տաս բալ ստացողները, հաղթողները,
-
9:26 - 9:29այս ամենից միակ բանը, որ միտքդ է գալիս, այն է, որ հանրային կրթության ամբողջ նպատակը
-
9:29 - 9:30ամբողջ աշխարհում
-
9:30 - 9:34համալսարանական դասախոսներ արտադրելն է : Այնպես չէ՞
-
9:34 - 9:36Դրանք այն մարդիկ են, որ ամեն ինչում առաջատարներ են
-
9:37 - 9:40Ես էլ ժամանակին դրանցից մեկն էի: /Ծիծաղ/
-
9:40 - 9:44Եվ ինձ շատ դուր են գալիս համալսարանական դասախոսները
-
9:44 - 9:48մենք նրանց մարդկային բոլոր ձեռքբերումների չափանիշ ենք դարձնում:
-
9:48 - 9:50Նրանք մի ամբողջ ուրիշ աշխարհ են իրականում
-
9:50 - 9:52այլ ապրելակերպով: Բայց նրանք շատ հետաքրքիր են
-
9:52 - 9:54եւ ես սա ասում եմ նրանց նկատմամբ համակրանք տածելուց
-
9:54 - 9:57Դասախոսների վերաբերյալ ես շատ հետաքրքիր փորձառություն ունեմ,
-
9:57 - 10:00իհարկե բացառություններ կան, բայց այն ինչ ասելու եմ շատ տիպիկ է նրանց, նրանք ապրում են իրենց ուղեղների մեջ:
-
10:00 - 10:02Նրանք այնտեղ են ապրում, ու հատկապես մի կիսագնդում:
-
10:02 - 10:06Նրանք մի տեսակ իրենց մարմնից անկախ են ապրում
-
10:06 - 10:08նրանք իրենց մարմնին նայում են,
-
10:08 - 10:17որպես տրանսպորտի միջոց իրենց ուղեղների համար, այդպես չե՞ք կարծում
-
10:17 - 10:24/ծիծաղ/ Դա պարզապես միջոց է իրենց ուղեղը հանդիպումների տանելու համար:
-
10:24 - 10:27Եթե ասածիս մասին ձեզ ապացույցներ են պետք
-
10:27 - 10:30պարզապես այցելեք տեղական որեւէ կոնֆերանսի
-
10:30 - 10:32ավագ գիտաշխատողների
-
10:32 - 10:35եւ հետո, վերջին երեկոյից հետո, նրանց հետ գնացեք դիսկոտեկ
-
10:35 - 10:39/ծիծաղ/ Այնտեղ կտեսնեք ասածներիս ակնհայտ օրինակները. հասուն կանայք եւ տղամարդիկ
-
10:39 - 10:43անկառավարելի տեմպերով, հապճեպորեն գրառումներ են կատարում
-
10:43 - 10:47եւ անհամբեր սպասում են, թե երբ են տուն հասնելու, որ տեսածների մասին գիտական աշխատություն գրեն;
-
10:47 - 10:53Ներկայումս մեր ողջ կրթական համակարգը հիմնված է ակադեմիական կարողությունների վրա
-
10:53 - 10:56Եվ դա իր պատճառներն ունի
-
10:56 - 10:58Ամբողջ աշխարհում կրթական համակարգը ներդրվել է այն ժամանակ
-
10:58 - 11:00երբ հանրային կրթության համակարգը գոյություն չուներ, դա մինչեւ 19-րդ դարն էր:
-
11:00 - 11:03Առաջին հանրային կրթական համակարգերը հիմնադրվեցին
-
11:03 - 11:04արդյունաբերության պահանջները բավարարելու համար:
-
11:04 - 11:07Այս ամբողջ հիերարխիան հիմնված է երկու գաղափարախոսության վրա:
-
11:07 - 11:11Առաջինը՝ աշխատանքի համար անհրաժեշտ առարկաները
-
11:11 - 11:13պետք է դասվեն ամենավերեւում: Այսպիսով, դուք, երեւի թե, մանուկ հասակում միամտաբար մտածել եք,
-
11:13 - 11:15որ, դպրոցում բոլոր առարկաներց ձեր սիրած առարկաներով
-
11:15 - 11:17որոնք այդքան էլ առաջնային չէին
-
11:17 - 11:20ձեզ երբեք օգտակար չեն լինի գործ գտնելու համար: Այնպես չԷ՞
-
11:20 - 11:22Երաժշտությամբ ապարդյուն մի զբաղվիր, միեւնույն է երաժիշտ չես դառնալու,
-
11:22 - 11:24կամ, մի նկարիր, մեկ է նկարիչ չես դառնա:
-
11:25 - 11:29Անմեղ խորհուրդներ, չէ մի, ամբողջ աշխարհը սխալվում է
-
11:29 - 11:30եւ արդյունքում ներքաշվել է հեղափոխության մեջ
-
11:30 - 11:33Եվ երկրորդը. ակադեմիական կարողություններն են, որ հատկապես գերակշռում են
-
11:33 - 11:34մեր ինտելեկտի վերաբերյալ կարծիք կազմելիս
-
11:34 - 11:37որովհետեւ համալսարանները իրենք են հենց այսպիսի իմիջ ստեղծել:
-
11:37 - 11:39Եթե մի պահ մտածենք, հանրային կրթության
-
11:39 - 11:41ամբողջ համակարգը, ամբողջ աշխարհում համալսարան ընդունվելու
-
11:41 - 11:43սահմանափակումներով հագեցած գործընթաց է;
-
11:43 - 11:46Եվ դրա հետեւանքն այն է, որ շատ տաղանդավոր մարդիկ
-
11:46 - 11:48ովքեր իսկապես ստեղծագործական միտք ունեն, մտածում են, որ նրանք այդպիսին չեն,
-
11:48 - 11:50քանի որ այն ուժեղ կողմերը, որոնք նրանք ունեին դպրոցում
-
11:50 - 11:54իրականում գնահատված չէին եւ ավելին թերագնահատված էին
-
11:54 - 11:56Բայց իրականում, մենք չենք կարող մեզ ճոխություն թույլ տալ եւ նման կերպ շարունակել
-
11:56 - 11:58Ըստ UNESCO-ի հաջորդ 30 տարիների ընթացքում
-
11:58 - 12:01ամբողջ աշխարհում ավելի շատ մարդիկ կավարտեն
-
12:01 - 12:03իրենց կրթությունը, քան պատմության սկզբից սկսած
-
12:03 - 12:05Շատ ավելի մարդիկ, եւ նրանք մեր արդեն քննարկածի բոլոր առարկաների
-
12:05 - 12:07ամբողջությունն են հանդիսանալու
-
12:07 - 12:10տեխնոլոգիաների եվ նրանց վերափոխման ազդեցությունն աշխատանքի վրա, եւ դեմոգրաֆիկական փոփոխությունները
-
12:10 - 12:12եւ բնակչության կտրուկ աճը:
-
12:12 - 12:15Բայց հանկարծ, մեր կրթական կոչումները սկսեցին արժեք չունենալ, այնպես չէ՞
-
12:15 - 12:19Երբ ես ուսանող էի, երբ դու կրթական կոչում ունեիր, դու նաեւ աշխատանք ունեիր
-
12:19 - 12:22Եթե դու աշխատանք չունեիր, դա նշանակում էր, որ չէիր ուզում աշխատել:
-
12:22 - 12:25Ես էլ ժամանակին չէի ուզում աշխատել, ազնվորեն: /Ծիծաղ/
-
12:25 - 12:30Բայց ներկայումս, երեխաները, ովքեր կրթական կոչումներ ունեն, հաճախ
-
12:30 - 12:31վազում են տուն վիդեո խաղեր խաղալու համար,
-
12:31 - 12:34քեզ հիմա էլ մագիստրոսի կոչում է պետք, մինչ նախորդ գործը ընդամենը բակալավրի կոչում էր պահանջում
-
12:34 - 12:37Հիմա էլ PhD է անհրաժեշտ մեկ այլ գործի համար
-
12:37 - 12:39հենց սա է ակադեմիկ պրոցեսի ազդեցությունը
-
12:39 - 12:41Եվ սա ցույց է տալիս, որ կրթության ամբողջ կառուցվածքը
-
12:41 - 12:43տեղաշարժվում է մեր ոտքերի տակ: Մենք կտրուկ պետք է փոխենք մեր
-
12:43 - 12:44մոտեցումը ինտելեկտուալ լինելու չափանիշների վերաբերյալ:
-
12:44 - 12:46Մենք ինտելեկտի մասին երեք բան գիտենք
-
12:46 - 12:49Առաջին այն տարբեր է լինում: Մենք աշխարհի մասին կարծիք ենք կազմում
-
12:49 - 12:51մեր փորձից ելնելով: Մենք տեսնելով ենք մտածում
-
12:51 - 12:54մենք լսելով ենք մտածում, մենք մտածում ենք կինեստետիկորեն :
-
12:54 - 12:57մենք աբստրակտ եղանակով ենք մտածում, մենք շարժումով ենք մտածում:
-
12:57 - 12:59Երկրորդը՝ ինտելեկտը դինամիկ երեւույթ է:
-
12:59 - 13:02Եթե նայենք մարդկային մտքին, ինչպես լսեցիք
-
13:02 - 13:05երեկվա նախորդ մի շարք ներկայացումներից
-
13:05 - 13:07մարդկային միտքը/ ուղեղը շատ ինտերակտիվ է:
-
13:07 - 13:10Ուղեղը մասերի չի բաժանվում:
-
13:10 - 13:13Իրականում ստեղծագործելը, որը սահմանվում է որպես
-
13:13 - 13:15արժեք ունեցող յուրահատուկ գաղափարների ստեղծման գործընթաց եւ
-
13:15 - 13:18որը ավելի հաճախ հանդիպում է, երբ
-
13:18 - 13:21նույն բանը տարբեր ձեւերով տեսնելու մոտեցումները խաչաձեւում են:
-
13:21 - 13:23Ուղեղը հակված է ... իմիջիայլոց,
-
13:23 - 13:26նյարդերի մի հանգույց կա, որ միանոմ ուղեղի երկու կիսագնդերին
-
13:26 - 13:28Այն կանանց մոտ ավելի հաստ է:
-
13:28 - 13:30Երեկ Հելենի ասածներից ելնելով, մտածում եմ
-
13:30 - 13:34երեւի այդ պատճառով է, որ կանայք ավելի լավ են մի քանի բան միաժամանակ անելուց:
-
13:34 - 13:36Որովհետեւ դուք այդպիսին եք, այդպես չէ՞:
-
13:36 - 13:39Դա հաստատող շատ հետազոտություններ կան, բայց ես դա գիտեմ իմ սեփական փորձից:
-
13:39 - 13:41Երբ իմ կինը տանը ուտելիք է պատրաստում
-
13:41 - 13:45որը, փառք Աստծո, այնքան էլ հաճախ չի պատահում.../Ծիծաղ/
-
13:45 - 13:48Բայց դա երբեմն պատահում է, նա ճաշ է պատրաստում, չէ իրականում նա որոշ բաներ լավ է պատրաստում...
-
13:48 - 13:50ու երբ նա ճաշ է պատրաստում, նա գիտեք
-
13:50 - 13:52միաժամանակ հեռախոսով է խոսում
-
13:52 - 13:55երեխաների հետ է խոսում, ներկում է առաստաղը
-
13:55 - 13:58եւ մնում է որ սրտի վիրահատություն էլ կատարի:
-
13:58 - 14:01Երբ ես եմ ուտելիք պատրաստում, խոհանոցի դուռը փակում եմ, երեխաներին հանում եմ սենյակից,
-
14:01 - 14:04հեռախոսն անջատում եմ, ու երբ կինս ներս է գալիս ես զայրանում եմ:
-
14:04 - 14:17Ասում եմ <<Թերրի, խնդրում եմ, ինձ հանգիս թող, ես փորձում եմ ձու տապակել>> : /Ծիծաղ/
-
14:17 - 14:19Երեւի գիտեք այս հին ասացվածքը
-
14:19 - 14:22եթե ծառն ընկնում է անտառում ու ոչ մեկ չի լսում
-
14:22 - 14:25արդյոք այն ընկել է՞: Հիշեցի՞ք այն հին շագանակի ծառը:
-
14:25 - 14:28Վերջերս մի հիանալի վերնաշապիկ տեսա, որի վրա գրված է <<Եթե տղամարդը անտառում խոսում է իր մտքի մեջ
-
14:28 - 14:31եւ ոչ մի կին չի լսում նրան,
-
14:31 - 14:40միթե նա միեւնույն է սխալ է>>
-
14:40 - 14:42Եվ ինտելեկտի հետ կապված երրորդ դիտարկումը.
-
14:43 - 14:45այն առանձնահատուկ է ամեն մեկի մոտ: Ես ներկայումս նոր գիրք եմ գրում
-
14:45 - 14:47որի անվանումն է <<Էպիֆանիա>>, որը հիմնված է մի շարք
-
14:47 - 14:49հարցազրույցների վրա հայտնի մարդկանց հետ, այն մասին թե ինչպես են նրանք
-
14:49 - 14:51հայտնաբերել իրենց տաղանդը: Եվ շատ զարմացած եմ, թե մարդիկ ինչպես են հայտնաբերել այն:
-
14:51 - 14:54Դա բացահայտվեց մի հարցազրույցի ժամանակ,
-
14:54 - 14:56մի հիանալի կնոջ հետ, որի մասին երեւի շատերդ
-
14:56 - 14:58երբեք չեք էլ լսել, նրա անունը Գիլլիան Լյուննի է:
-
14:58 - 15:00Լսել ե՞ք նրա մասին: Ոմանք լսել են: Նա խորեոգրաֆ է
-
15:00 - 15:02եվ բոլորը գիտեն նրա գործերը;
-
15:02 - 15:04Նա է բեմադրել հայտնի <<Կատուները>> եւ <<Օպերայի Ուրվականը>>
-
15:04 - 15:08Նա իսկապես տաղանդավոր է: Ես ժամանակին Անգլիայի արքունական բալետի խորհրդի անդամ էի :
-
15:08 - 15:10ինչպես տեսնում եք:
-
15:10 - 15:12Այնուամենայնիվ, ես մի անգամ ճաշում էի Գլիլիաննայի հետ եւ ես հարցրեցի.
-
15:12 - 15:14<<Գիլլիանա, ինչպե՞ս պարուհի դարձաք>>: Եվ նա պատմեց,
-
15:14 - 15:16դա շատ հետաքրքիր է , երբ դպրոցում է եղել,
-
15:16 - 15:19նա միանգամայն անհույս երեխա է եղել: Եվ 30-ականներին հատուկ դպրոցից
-
15:19 - 15:21գրել են նրա ծնողների եւ ասել. <<Մենք կարծում ենք
-
15:21 - 15:23որ Գիլլիաննան սովորելու լուրջ դժվարություններ ունի >> Նա չէր կարողանում կենտրոնանալ
-
15:23 - 15:25նա շատ շարժուն էր: Կարծեմ հիմա ասում են
-
15:25 - 15:29որ ADHD ունես: Չէ մի չէ; Բայց դա 1930-ականներն էր
-
15:29 - 15:32ու այն ժամանակ ADHD-ի մասին չգիտեին:
-
15:32 - 15:35Եվ դա շատ լավ էր /Ծիծաղ/
-
15:35 - 15:39Մարդիկ չգիտեին, որ նման բան կարող են ունենալ
-
15:39 - 15:43Այնուամենայնիվ, նրա ծնողները նրան տանում են բժշկի: Եվ այդ կաղնե նստարաններով սենյակում
-
15:43 - 15:46որտեղ նա իր մայրիկի հետ էր
-
15:46 - 15:49նրան առաջնորդում են ներս ու նա նստում է մի աթոռի վրա վերջում,
-
15:49 - 15:51եւ նա այդպես նստում է իր ձեռքերի վրա 20 րոպե
-
15:51 - 15:53եւ այդ ընթացքում բժիշկը խոսում էր նրա մայրիկի հետ
-
15:53 - 15:57այն բոլոր խնդիրների մասին, որ Գիլլիան ուներ դպրոցում: Լսում է թե ինչպես էր
-
15:57 - 15:59նա անհանգստացնում բոլորին,
-
15:59 - 16:01նրա տնային հանձնարարականները միշտ ուշ էին կատարվում եւ այլն,
-
16:01 - 16:04այս խեղճ ութ տարեկան փոքրիկ աղջնակը, եւ վերջապես բժիշկն այս ամենը լսելուց հետո գնաց եւ նստեց
-
16:04 - 16:06Գիլլիանայի կողքին եւ ասաց. <<Գիլլիանա
-
16:06 - 16:08Ես լսեցի այն ամենը, ինչ քո մայրիկը պատմում էր
-
16:08 - 16:10եւ ես նրա հետ առանձին պիտի խոսեմ>>
-
16:10 - 16:13Նա ասաց. <<Նստիր այստեղ, մենք շուտով կգանք, չենք ուշանա>>
-
16:13 - 16:15Եվ նրանք գնացին աղջկան մենակ թողնելով:
-
16:15 - 16:17Երբ նրանք դուրս էին գալիս սենյակից, բժիշկը միացրեց ռադիոն
-
16:17 - 16:19որը դրված էր նրա սեղանին: Եվ երբ նրանք
-
16:19 - 16:21դուրս էին գալիս սենյակից, նա ասաց Գիլլիանայի մայրիկին,
-
16:21 - 16:24<<Մի պահ կանգնեք եւ նայեք նրան>>: Երբ նրանք դուրս եկան սենյակից
-
16:24 - 16:28պատմում էր աղջիկը, որ նա անմիջապես ոտքի ցատկեց ու սկսեց պտտվել երաժշտության հնչյունների տակ:
-
16:28 - 16:30Նրանք մի քանի րոպե նայեցին
-
16:30 - 16:33հետո բժիշկը շրջվեց դեպի Գիլլիանայի մայրը եւ ասաց.
-
16:33 - 16:37<<Տիկին Լյուննի, Գիլլիանան հիվանդ չէ, նա պարզապես պարուհի է:
-
16:37 - 16:39Տեղափոխեք նրան պարարվեստի դպրոց>>:
-
16:39 - 16:41Ես հարցրի. <<Ի՞նչ եղավ հետո>>:
-
16:41 - 16:44Նա ասաց, <<Մայրիկս տեղափոխեց ինձ, եւ չեմ կարող նկարագրել, թե ինչ հիանալի էր դա>>:
-
16:44 - 16:46Մենք մտանք այդ սենյակը եւ այն
-
16:46 - 16:49լիքն էր ինձ նման մարդկանցով: Մարդիկ, որ չէին կարող հանգիստ նստել:
-
16:49 - 16:52Մարդիկ, որ պետք է շարժվին, որ կարողանային մտածել>>: Իսկ ով է շարժվում որ մտածի:
-
16:52 - 16:54Նրանք ովքեր բալետ են պարում, թեյպ կամ ջազ
-
16:54 - 16:56ժամանակակից կամ ազգային պարեր
-
16:56 - 16:59Մի օր էլ, նա հանդես եկավ Թագավորական բալետի դպրոցում,
-
16:59 - 17:01նա մենապարուհի դարձավ, հիանալի կարիերա արեց
-
17:01 - 17:03Թագավորական բալետում: Նա վերջապես ավարտեց
-
17:03 - 17:05Թագավորական բալետի դպրոցը եւ
-
17:05 - 17:08հիմնադրեց իր իսկ պարարվեստի դպրոցը <<Գիլլիանա Լյուննիի Պարարվեստի Դպրոց>>
-
17:08 - 17:11Հանդիպեց Անդրյու Լոյդ Վեբերին: Նա է պատասխանատվություն կրել
-
17:11 - 17:13որոշ ամենհայտնի երաժշտական թատրոնների
-
17:13 - 17:18բեմադրությունների համար, նա միլիոնավոր մարդկանց հաճույք է պատճառել,
-
17:18 - 17:21եւ այսօր նա մուլտիմիլիոներ է: Ուրիշ ինչ որ մեկը երեւի
-
17:21 - 17:25նրան դեղերի վրա նստեցներ եւ երեւի ասեր նրան
-
17:25 - 17:27հանգստացի:
-
17:27 - 17:30Այսպիսով, ես կարծում եմ /ծափահարություններ / Ասածս այն է
-
17:30 - 17:32Ալ Գորը անցած օրը խոսեց
-
17:32 - 17:35էկոլոգիայի կապակցությամբ, եւ այն հեղափոխմամբ, որ սկսվել է Ռեյչլ Կարսոնի կողմից:
-
17:35 - 17:39Կարծում եմ ապագայի հանդեպ մեր միակ հույսը
-
17:39 - 17:42այն է, որ մարդկային էկոլոգիայի մասին նոր ընկալում ստեղծվի
-
17:42 - 17:46այնպիսին, որում մենք սկսենք վերանայել մեր ընկալումները
-
17:46 - 17:48մարդկային կարողությունների վերաբերյալ:
-
17:48 - 17:52Մեր կրթական համակարգը մեր թերություններն այնպես է թերագնահատում, որ
-
17:52 - 17:54մենք էլ մեր հերթին անտեսում ենք ամբողջ երկրագունդը. որոշակի շահագործման համար:
-
17:54 - 17:57Եվ սա ապագայում չի աշխատի
-
17:57 - 18:00մենք պետք է վերանայենք հիմնական սկզբունքները
-
18:00 - 18:02որով կրթում ենք մեր երեխաներին:
-
18:02 - 18:06Ջոնա Սալկն մի հիանալի ասույթ ունի. <<Եթե բոլոր միջատները
-
18:06 - 18:09վերանան աշխարհի երեսից, ապա
-
18:09 - 18:12մի հիսու տարոց աշխարհում կյանքը կվերանա>>:
-
18:12 - 18:15Եթե ողջ մարդկությունը վերանա աշխարհի երեսից, ապա
-
18:15 - 18:19հիսուն տարուց այլ տեսակի կյանքերը պարզապես կծաղկեն երկրագնդի վրա>>:
-
18:19 - 18:21Եվ նա միանգամայն ճիշտ է:
-
18:21 - 18:24TED-ի նշանավորում է մարդկային երևակայության շնորհքը:
-
18:24 - 18:28Մենք պետք է զգույշ լինենք հիմա և կիրառենք այս շնորհքը
-
18:28 - 18:31իմաստությամբ, որ կարողանանք իրականացնել առաջարկված սցենարները
-
18:31 - 18:34որոնք առաջ քաշվեցին այստեղ: Եվ այդ կատարելու միակ եղանակը մեր
-
18:35 - 18:38մեր ստեղծագործական կարողությունները գնահատելն է
-
18:38 - 18:40իրենց ողջ բազմազանությամբ, ինչպես նաև մեր
-
18:40 - 18:43երեխաներին գնահատել, քանի որ նրանք են մեր հույսը: Եվ մեր հիմնական պարտքն է
-
18:43 - 18:46նրանց ըստ իրենց կարողությունների կրթելը, որպեսզի դիմակայեն ապագային:
-
18:46 - 18:49Հնարավոր է, որ մենք այդ ապագան չտեսնենք
-
18:49 - 18:52բայց նրանք կտեսնեն: Եվ մեր պարտք է օգնել նրանց
-
18:52 - 18:54իրենց նպատակներին հասնել: Շնորհակալ եմ:
- Title:
- Քեն Ռոբինսոնն ասում է, որ դպրոցները սպանում են ստեղծագործական միտքը:
- Speaker:
- Sir Ken Robinson
- Description:
-
more » « less
Պարոն Քեն Ռոբինսոնը հետաքրքիր և խորիմաստ ճառով ապացուցում է, որ անհրաժեշտ է ստեղծել կրթական համակարգ, որը կնպաստի ստեղծագործական մտքի զարգացմանը /եւ ոչ թե անտեսելուն/ :
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 19:00
|
Kristine Sargsyan added a translation |