Connecting the Keynesian Cross to the IS-Curve

W ostatnim nagraniu dowiedzieliśmy się, jak realna stopa procentowa może wpływać na inwestycje.

Gdy realna stopa procentowa zwiększała się, planowane inwestycje odpowiednio zmniejszały się.

Jeśli zaś realna stopa procentowa zmniejszała się, to planowane inwestycje zwiększały się.

W tym nagraniu wykorzystam ten wniosek i zastosuję go do krzyża Keynesowskiego.

Zastanowimy się nad tym, jak realna stopa procentowa może wpływać na całkowite wydatki

oraz jak będzie to wyglądać na krzyżu Keynesowskim, jak przesunie się poziom równowagi dla PKB realnego

W ramach przypomnienia, narysuję teraz krzyż Keynesowski.

Na jednej osi mamy wydatki, zaś na drugiej dochód.

W ekonomii równowaga występuje, gdy zagregowany realny dochód jest równy zagregowanym realnym wydatkom,

co daje zamknięte koło przepływu PKB.

Narysuję teraz linię, w której w każdym punkcie dochód równy jest wydatkom. Jest to linia 45 stopni.

To są nasze wydatki, powinny mieć one tę samą wartość, co dochód narodowy w tym punkcie.

Mamy na razie jedną część krzyża Keynesowskiego. Teraz naszkicuję

planowane wydatki zależne od tego i zobaczę, gdzie się przecinają, gdzie jest punkt równowagi dla krzywej pokazującej planowane wydatki.

Zapiszę to tu jako "planowane wydatki".

Są one równe globalnej konsumpcji, którą możemy zapisać jako funkcję

dochodu rozporządzalnego "Y-T", który jest równy dochodowi narodowemu pomniejszonemu o całkowite podatki.

Zwróćcie uwagę, że to nie jest mnożenie C*(Y-T), lecz C jest funkcją (Y-T).

Dla naszej analizy krzyża Keynesowskiego, zakładamy, że jest to funkcja liniowa.

Funkcja konsumpcji C jest równa konsumpcji autonomicznej c0 plus krańcowa skłonność do konsumpcji c1

razy (dochód narodowy Y minus podatki T).

c1*(Y-T) jest mnożeniem, a C(Y-T) to funkcja.

Więc na razie mamy tylko jedną część równania planowanych wydatków.

Do tego dochodzą planowane inwestycje.

Wcześniej traktowaliśmy je jako stałą, teraz planowane inwestycje będą zależne od realnej stopy procentowej.

Dalej w równaniu planowanych wydatków mamy wydatki rządowe G oraz bilans handlowy NX.

Zatem możemy narysować krzywą dla danych stóp procentowych.

Funkcja konsumpcji jest po prostu linią z nachyleniem dodatnim, która przecina pionową oś.

Punkt przecięcia na pionowej osi jest dodatni.

Dla danej stopy procentowej I, G i NX będą stałe.

Tak wygląda krzywa planowanych wydatków.

Nazwiemy ją Yp1. To jest Yp, które otrzymujemy,

gdy weźmiemy C w funkcji (Y-T) plus poziom planowanych inwestycji

zależny od stopy procentowej r1 plus wydatki rządowe plus eksport netto.

Na podstawie tej analizy krzyża Keynesowskiego widzimy teraz punkt równowagi PKB.

Wzdłuż krzywej wydatków, dochód, produkcja są równe wydatkom i mamy równowagę, nie ma żadnych nieplanowanych zapasów.

Teraz zastanowimy się nad tym, co dzieje się, jeśli stopa procentowa zmienia się z r1 na r2.

Mamy Ip(r2).

Załóżmy, że r2 jest mniejsze od r1. Czyli co dzieje się, jesli stopa procentowa się zmniejsza.

Już wiemy, że gdy stopa procentowa się obniża, to planowane inwestycje zwiększają się.

Jeśli realna stopa procentowa się obniża, Ip(r) powiększa się.

Wydatki przesuną się do góry dla każdego poziomu dochodu.

Będzie to wyglądać tak, jak narysowałem.

Ten odcinek to zmiana planowanych inwestycji, które zwiększyły się, ponieważ stopa procentowa spadła.

Widzimy, że jeśli przesuniemy krzywą do góry, to inwestycje też idą do góry.

Ponieważ realna stopa procentowa obniżyła się, mamy nowy punkt równowagi,

który odpowiada wyższemu dochodowi lub PKB.

Wiemy już, że ten odcinek jest równy mnożnikowi razy zmiana inwestycji.

Mnożnik wynosi 1 nad krańcową skłonnością do oszczędzania

lub 1 nad 1 minus krańcowa skłonność do konsumpcji c1.

Zmierzamy do zbudowania modelu IS-LM. Spójrzcie,

gdy realna stopa procentowa zmniejszała się, co widzieliśmy na poprzednim przykładzie,

zapiszę to, planowane inwestycje planowaych wydatków równe c razy (Y-T) plus nasze nowe inwestycje plus G plus eksport netto.

Więc widzieliśmy ten przykład,

gdy realna stopa procentowa opadała, planowane inwestycje szły do góry

i to oznacza, że łączne wydatki zwiększały się i zwiększało się też całkowite PKB.

Więc teraz mamy nową zależność, ktora jest analogiczna do poprzedniej,

ponieważ zmieniając poziom inwestycji przesuwamy tą krzywą i dalej efekt mnożnikowy wpływa na poziom równowagi produkcji.

Zatem jeśli realna stopa procentowa rośnie, nie tylko planowane inwestycje obniżają się, lecz przesunie się cała krzywa,

a także poziom równowagi PKB obniży się o mnożnik.

Jeśli realna stopa procentowa zmniejsza się, planowane inwestycje rosną i krzywa przesunie się do góry.

Więc punkt równowagi dla PKB też się podniesie o zmianę inwestycji razy mnożnik.

Zatem ta zależność jest bardzo podobna do poprzedniej.

Możemy to naszkicować.

Ekonomiści nie zawsze szkicują niezależne zmienne, które byś chciał.

Budujemy teraz krzywą IS, skrót oznacza "inwestycje-oszczędności".

Zazwyczaj umieszczamy stopę procentową na pionowej osi,

a realne PKB na poziomej.

Spoglądając na tę zależność, mamy wysoką stopę procentową

i niskie realne PKB,

a gdy mamy niską stopę procentową, będziemy mieć wysokie realne PKB,

bo dzięki temu wydatki rosną, a wydatki wpływają na mnożnik.

Dzięki temu nasz poziom równowagi produkcji przesuwa się do góry.

Więc niska stopa procentowa to wysokie PKB.

Oto krzywa, która pokazuje zależność między realnym PKB i realną stopą procentową.

Jest ona nazywana krzywą IS,

co oznacza "inwestycje-oszczędności".

Skupiliśmy się na inwestycjach.

Zgodnie z logiką, która przewija się w całym nagraniu,

przyczyną dla której istnieje ta zależność jest to, że stopa procentowa wpływa na inwestycje.

Gdy mamy wysoką stopę procentową, nie ma zbyt dużo inwestycji i to też wpłynie na PKB.

Mając niską stopę procentową, spowoduje to więcej inwestycji

i to zwiększy PKB o mnożnik, który tu widzimy.