-
W tym video chcę wam pokazać
-
i przedstawić,
-
czym jest program komputerowy.
-
Jeśli uznacie, że warto oglądać ciąg dalszy,
-
zachęcam do naśladowania tego, co robię,
-
ponieważ informatyki najlepiej uczyć się
-
kombinując samemu.
-
To jest środowisko programistyczne Pythona,
-
będę dużo programował w tym języku.
-
A to tutaj narzędzie nazywa się PyScripter.
-
P-Y-S-C-R-I-P-T-E-R.
-
Jest to darmowy program wydany na licencji open source'owej.
-
Korzystam z Pythona...
-
Chyba w wersji 2.6 lub 2.7.
-
Jeśli będziecie korzystać z Python'a 2,
-
wasze przykłady będą takie same jak moje
-
i będą tak samo działać.
-
Jeśli jednak używacie Python'a w wersji 3,
-
to od czasu do czasu będziecie musieli wprowadzać drobne modyfikacje, by przykłady działały prawidłowo.
-
to od czasu do czasu będziecie musieli wprowadzać drobne modyfikacje, by przykłady działały prawidłowo.
-
Postaram się o nich wspominać na bieżąco.
-
Zacznijmy zatem pisać samodzielnie program komputerowy.
-
Fajne jest to,
-
że możemy nasz program pisać w tym miejscu.
-
Tak na prawdę edytujemy po prostu tekst w pliku.
-
I to wszystko.
-
To zbiór instrukcji
-
W większości przypadków komputer zacznie
-
te instrukcje przetwarzać od początku
-
i będzie je czytał dalej.
-
Chociaż, jak zobaczycie później,
-
można sprawić,
-
by komputer przeskakiwał
lub zapętlał się między instrukcjami,
-
aby niektóre z nich powtarzać kilka razy,
a inne pomijać.
-
Napiszmy zatem sobie prosty program.
-
Robiąc to, zapoznamy się
z pewnymi podstawowymi pojęciami
-
Robiąc to, zapoznamy się
z pewnymi podstawowymi pojęciami
-
występującymi w programowaniu.
-
Napiszę teraz bardzo,
bardzo prosty program komputerowy.
-
Ten bardzo prosty program komputerowy
-
to będzie po prostu zwykłe wyrażenie.
-
Napiszę: print 3 + 7,
-
a program dosłownie doda 3 do 7
i wydrukuje wynik.
-
Przekaże wynik do funkcji print (drukowania),
którą mamy w Pythonie.
-
Przekaże wynik funkcji print (drukowania),
którą mamy w Pythonie.
-
Może jednak napiszę to tak: print(3+7).
-
Zapiszmy plik. Jeśli się nad tym zastanowić,
to mamy tu tylko jedno... polecenie.
-
Zapiszmy plik. Jeśli się nad tym zastanowić,
to mamy tu tylko jedno... polecenie.
-
Tutaj, w linijce na samej górze:
wydrukuj 3 + 7.
-
Dodajmy kolejną instrukcję,
-
żebyście mogli zobaczyć,
że są one wykonywane od góry do dołu.
-
Dodam kolejną: print(2-1),
-
a następnie: print("this is a chunk of text")
[tłum. "to jest fragment tekstu"].
-
Zobaczmy teraz, co nasz program z tym zrobi.
-
Zobaczmy teraz, co nasz program z tym zrobi.
-
Zapiszę go...
-
Zapiszę go...
-
Zapisałem go jako plik testarea.py.
-
Rozszerzenie .py oznacza, że jest to plik Pythona.
-
Uruchomię teraz program.
-
To, co jest fajne w tym IDE,
-
czyli zintegrowanym środowisku programistycznym [Integrated Development Environment],
-
to to, że można pisać
i uruchamiać program w tym samym miejscu.
-
Narzędzie koloruje tekst (składnię),
-
dzięki czemu widać,
co jest funkcją a co nie,
-
różne typy danych...
-
O typach danych pomówimy jeszcze
w przyszłości.
-
Uruchomimy teraz program,
by zobaczyć, co się stanie.
-
I oto uruchomiliśmy program!
-
Wydrukował nam 10, następnie 1,
-
a potem "this is a chunk of text"
["to jest fragment tekstu" ].
-
Program zrobił więc dokładnie to,
co mu kazaliśmy. I to w zadanej kolejności.
-
Program zrobił więc dokładnie to,
co mu kazaliśmy. I to w zadanej kolejności.
-
Zaczął tu, na górze,
obliczył, że 3 + 7 jest równe 10,
-
i wyświetlił wynik:
wyświetlił 10 tutaj.
-
Następnie wydrukował
wynik działania 2-1
-
i ostatecznie wyświetlił
"this is a chunk of text".
-
Chciałbym zapoznać was na wstępie
-
z pojęciem typów danych.
-
Oglądając ten przykład,
-
mogliście pomyśleć:
-
Zaraz, te rzeczy się różnią!
-
Jest różnica między 3, 2, 1
a "this is a chunk of text".
-
To jest liczba.
Liczby można dodawać.
-
Reprezentują pewną ilość.
-
A to tutaj reprezentuje fragment tekstu.
-
Przeczucie was nie zmyliło.
-
To są właśnie różne typy danych.
-
3, 7, 1 to liczby.
-
W tym przypadku są to
liczby całkowite [integer].
-
A tutaj z kolei
-
mamy łańcuch znaków - string, czyli słowo,
które nie raz usłyszycie, ucząc się programowania.
-
mamy łańcuch znaków - string, czyli słowo,
które nie raz usłyszycie, ucząc się programowania.
-
String oznacza łańcuch znaków.
-
W Pythonie możemy sprawdzić,
jakie są typy tych danych.
-
W Pythonie możemy sprawdzić,
jakie są typy tych danych.
-
Możemy je przekazać do funkcji "type".
-
Powinien się teraz pokazać typ 3+7,
a nie po prostu 10.
-
Spróbujmy. Wydrukuję też "2-1",
żeby pokazać wam różnicę.
-
Następnie wydrukuję też typ
tego fragmentu tekstu.
-
Typ tego fragmentu tekstu.
-
Zapiszmy to. Klikam ctrl+s,
-
czyli skrót do zapisywania,
-
i spróbuję uruchomić program.
-
No i proszę.
-
Python wyznacza wartość tego wyrażenia,
zaczynając od wewnętrznych nawiasów.
-
Python wyznacza wartość tego wyrażenia,
zaczynając od wewnętrznych nawiasów.
-
3+7 to 10
Potem przygląda się typowi 10,
-
który jest typem int,
i wypisuje ten typ.
-
O, tutaj. Napisane jest: typ int.
Int to skrót od integer [liczba całkowita].
-
O, tutaj. Napisane jest: typ int.
Int to skrót od integer [liczba całkowita].
-
Potem mamy: print(2-1).
Tu, w tej linijce.
-
Potem mamy: print(2-1).
Tu, w tej linijce.
-
Wypisuje 1,
-
a potem wypisuje typ tej całości.
-
Więc zamiast wypisać ją samą,
-
wypisuje jej typ. Czyli string.
