ကင်မရွန်းဟီးရိုးလ်ဒ် း ကလေးတွေကို စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်တွေဖြစ်အောင် မြေတောင်မြှောက်ပေးကြပါစို့။

0:01 - 0:04

အခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အတုံးဆံုးလူဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အေလာင္းအစား လုပ္လိုပါတယ္
0:04 - 0:06

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းမၿပီးခဲ႕လို႕ပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းကိစၥနဲ႕ ေတာ္ေတာ္႐ုန္းကန္ခဲ႕ရလို႕ပါ
0:06 - 0:08

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္ အေစာပိုင္းအရြယ္မွာ သိလိုက္ရတာကေတာ႕
0:08 - 0:10

ကြၽန္ေတာ္ဟာ ပိုက္ဆံကိုခ်စ္တယ္၊ စီးပြားေရးကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာပါပဲ
0:10 - 0:12

ၿပီးေတာ႕ ဒီ စီးပြားေရးစြန္႕စားစြမ္းေဆာင္တဲ႕ ကိစၥကို ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္
0:12 - 0:14

ကြၽန္ေတာ္ကို စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခဲ႕ပါတယ္
0:14 - 0:16

ကြၽန္ေတာ္ တစ္္ေလွ်ာက္လံုး အမွန္တကယ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနခဲ႕တဲ႕ဟာ
0:16 - 0:19

အခုထိေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ႕ဖူးေသးတဲ႕ဟာ
0:19 - 0:22

အားလုံုးက ဒါကို ပထမဆံုး ၾကားဖူးျခင္းပါ၊ လြန္ခဲဲ႕တဲ႕ ၃-ရက္က ကြၽန္ေတာ္႕မိန္းမကိုေျပာျပခဲ႕တာကလြဲရင္ေပါ႕
0:22 - 0:25

သူကေမးတယ္၊ "႐ွင္က ဘာအေၾကာင္းေျပာမွာလဲ" တဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုေျပာတယ္
0:25 - 0:27

ငါတို႕ အခြင္႕အလမ္းတစ္ခု လြတ္သြားတယ္လို႕ ထင္တယ္ကြာ
0:27 - 0:29

ကေလးေတြကိုရွာဖို႕ကြာ
0:29 - 0:31

စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္တတ္တဲ႕ စ႐ိုက္လကၡဏာ႐ွိတဲ႕ ကေးလေတြေပါ႕
0:31 - 0:33

ၿပီးရင္ သူတို႕ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္
0:33 - 0:35

စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ႕ သိပ္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ျပေပးဖို႕ကြာ
0:35 - 0:38

ဒါ သားပုပ္ေလလြင္႕ ေျပာေနၾကသလို
0:38 - 0:41

လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျဖစ္ေနၾကသလိုမ်ိဳး မေကာင္းတဲ႕ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး
0:41 - 0:44

ကေလးေတြ အေနနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႀကီးျပင္းလာတုန္းက အိပ္မက္ေတြ႐ွိၾကတယ္
0:44 - 0:46

ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ လုပ္ခ်င္ေနတဲ႕စိတ္နဲ႕ အျမင္ေတြလည္း ႐ွိၾကတယ္
0:46 - 0:48

ဒါေပမယ္႕ ဒါေတြဟာ တနည္းနည္းနဲ႕ ေျခမြခံလိုက္ရတယ္
0:48 - 0:51

စာျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားဖို႕လိုတယ္လို႕ အေျပာခံၾကတယ္
0:51 - 0:53

ဒါမွမဟုတ္ စာကို အာ႐ံုပိုစိုက္ရင္စိုက္ မစိုက္ရင္ ဆရာေခၚသင္ခံရမယ္ေပါ႕
0:53 - 0:55

ကြၽန္ေတာ္႕မိဘေတြက ကြၽန္ေတာ္႕ကို ျပင္သစ္ဘာသာအတြက္ ဆရာေခၚေပးထားတယ္
0:55 - 0:58

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ ျပင္သစ္စာမွာ ညံ႕တုန္းပဲ
0:58 - 1:00

လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂-ႏွစ္က ကြၽန္ေတာ္ (ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာ) လူႀကိဳက္အမ်ားဆံုး နည္းျပျဖစ္လိုက္ေသးတယ္
1:00 - 1:03

မက္ဆာခ်ဴးဆက္ နည္းပညာ တကၠသို္လ္က စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ ဘြဲ႕လြန္ သင္တန္းမွာေနာ္
1:03 - 1:06

အဲဒါက ကမာၻတလႊားက စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ အုပ္စုေတြေ႐ွ႕မွာ စကားေျပာရတဲ႕ပြဲတစ္ခု
1:06 - 1:09

ကြၽန္ေတာ္ ၂-တန္း တုန္းက ၿမိဳ႕နယ္အဆင္႕ စကားေျပာၿပိဳင္ပြဲမွာ ႏိုင္ဖူးတယ္
1:09 - 1:11

ဒါေပမယ္႕ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာခဲ႕ၾကဘူး
1:11 - 1:13

"ေဟ႕...ဒီကေလးက စကားေျပာေကာင္းတယ္၊
1:13 - 1:16

သူ ခ်က္က်လက္က် မေျပာနုိင္ဘူး ၊ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၿပီး လူေတြကိုေတာ့ အားတက္ေစတယ္
1:16 - 1:18

"သူ႕ကို စကားေျပာ နည္းျပတစ္ေယာက္ ရွာေပးလိုက္" လို႕ ဘယ္သူမွ မေျပာခဲ႕ၾကဘူး
1:18 - 1:20

ညံ႕ေနတဲ႕ ဘာသာအတြက္ ဆရာ႐ွာေပးလိုက္ လို႕ပဲ သူတို႕ေျပာခဲ႕ၾကတယ္
1:20 - 1:22

တကယ္ေတာ႕ ကေလးေတြဟာ အဲဒီလို စ႐ိုက္လကၡဏာေတြ ျပတတ္ၾကပါတယ္
1:22 - 1:24

ကြၽန္ေတာ္တို႕က အဲဒီလို ကေလးမ်ိဳးေတြကို စၿပီး ႐ွာေဖြသင့္ေနျပီ
1:24 - 1:26

ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ကေလးေတြကို
1:26 - 1:28

ေရွ႕ေနျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးမယ္႕အစား စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္ျဖစ္လာေအာင္ပဲ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသင္႕တယ္
1:28 - 1:30

ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ႕ ေက်ာင္းပညာရးစနစ္က
1:30 - 1:32

ဒီကမာၻႀကီးကို အေမွာင္က်အံု႕ဆိုင္းေအာင္လုပ္ေနတယ္
1:32 - 1:34

ေရွ႕ေနလုပ္ၾကရေအာင္၊ ဆရာ၀န္ႀကီးလုပ္ၾကရေအာင္ လို႕ ေျပာေနၾကတာကိုး
1:34 - 1:36

အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အခြင္႕အလမ္းတစ္ခု လြတ္ေနတာ
1:36 - 1:39

"ေဟ႕...စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္႐ွင္ လုပ္ၾကကြ" လို႕ ဘယ္သူမွ မေျပာခဲ႕ၾကဘူး
1:39 - 1:41

စိးပြားေရးစြမ္းေဆာင္႐ွင္ဆိုတာလည္း လူေတြပါပဲ၊ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ဒီအခန္းထဲမွာ အဲဒီလိုလူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနလို႕ပါ
1:41 - 1:44

သူတို႕မွာ ဒီလိုအႀကံဥာဏ္ေတြ နဲ႕ ဒီလိုလုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ႐ွိေနၾကတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ သူတို႕ေတြ ကမာၻမွာ ဒီလုိ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္လို႕ျမင္ၿပီး
1:44 - 1:46

မားမားမတ္မတ္ထရပ္ၿပီး လုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္
1:46 - 1:49

ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ အဲဒါမ်ိဳးျဖစ္လာေအာင္ ရွိသမွ်အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ထုတ္သံုးတယ္
1:49 - 1:51

ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ အဲဒီလိုလူအုပ္စုေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႕အနားမွာ႐ွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္
1:51 - 1:53

သူတို႕ေတြက အဲဒီအိပ္မက္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႕နဲ႕အတူ တည္ေဆာက္ခ်င္ၾကမယ္႕လူေတြ
1:53 - 1:55

ကြၽန္ေတာ္ ထင္တာက ကြၽန္ေတာ္တို႕အဲ့လို ကေလးေတြကို
1:55 - 1:58

ငယ္တဲ႕အ႐ြယ္မွာကတည္းက စီးပြားစြမ္းေဆာင္႐ွင္ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုတဲ႕ အႀကံရွိေအာင္ လုပ္ထားႏို္င္ခဲ႕ရင္
1:58 - 2:01

ကမာၻႀကီးအတြက္ ဒီကေန႕မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတာမွန္သမွ်ကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ အကုန္ေျပာင္းလဲႏိုင္မွာ
2:01 - 2:04

အျပင္မွာ ႐ွိေနတဲ႕ ျပႆနာတိုင္းအတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီမွာေတာ႕ ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ႕ အႀကံဥာဏ္ရွိေနတယ္
2:04 - 2:06

ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႕ ဒါမ်ိဳးျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႕ ဘယ္သူမွ မေျပာႏို္င္ပါဘူး
2:06 - 2:08

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ခင္ဗ်ားဟာ
2:08 - 2:10

အဲဒါကို မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူးလို႕ နားလည္ဖို႕ တံုးလြန္းေနေသးတယ္
2:10 - 2:13

ကြၽန္ေတာ္တို႕က မိဘေတြအေနနဲ႕ေရာ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုအေနနဲ႕ပါ ၀တၱရားရွိတယ္
2:13 - 2:15

ကြၽန္ေတာ္တို႕ကေလးေတြကို ငါးမွ်ားနည္း စသင္ေပးဖို႕ပါ
2:15 - 2:17

သူတို႕ကို ငါးေတြ ေပးလိုက္ဖို႕ထက္စာရင္ေပါ႕
2:17 - 2:19

နိပါတ္ေဟာင္းထဲမွာ "ခင္ဗ်ား လူတစ္ေယာက္ကို ငါးတစ္ေကာင္ေပးလိုက္ရင္ သူ႕ကို တစ္ရက္စာ ေကြၽးလိုက္တာ၊
2:19 - 2:22

လူတစ္ေယာက္ကို ငါးမွ်ားသင္ေပးလိုက္ရင္ေတာ႕ သူကို ဘ၀တစ္သက္စာ ေကြၽးလိုက္တာပါပဲ" လို႕ ဆိုထားတယ္ေလ
2:22 - 2:24

တကယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ကေလးေတြကို စီးပြားေရးစြမ္းေဆာာင္႐ွင္ေတြျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးလိုက္ရင္
2:24 - 2:26

အဲဒီလို စ႐ိုက္လကၡဏာျပတဲ႕ကေလးေတြကိုေပါ႕
2:26 - 2:29

သိပၸံဇ႐ွိတဲ႕ကေလးကို သိပၸံဘာသာယူဖို႕ သင္ေပးသလိုေပါ႕
2:29 - 2:31

စီးပြားစြမ္းေဆာင္႐ွင္ စ႐ိုက္လကၡဏာ႐ွိတဲ႕သူေတြကို ေတြ႕လို႕
2:31 - 2:33

သူတို႕ကို စီးပြားစြမ္းေဆာင္႐ွင္ ျဖစ္လာေအာင္ သင္ေပးလိုက္ရင္ ဘာေေတြျဖစ္လာမလဲ
2:33 - 2:35

ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဒီကေလးေတြအားလံုးကို စီးပြားေတြ ပ်ံ႕ပြားေအာင္ လုပ္ခိုင္းႏိုင္မွာ
2:35 - 2:37

အစိုးရက လက္လွမ္းလာမွာကို ေစာင္႕ေနတာထက္စာရင္ေပါ႕
2:37 - 2:40

ကြၽန္ေတာ္တို႕ လုပ္တာက ကေလးေတြကို သူတို႕မလုပ္သင္႕တာအားလံုးကိုပဲ ထိုင္ၿပီးသင္ေနတာ
2:40 - 2:42

မ႐ိုက္နဲ႕၊ မကိုက္နဲ႕၊ မက်ိန္နဲ႕
2:42 - 2:45

အခုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ကေလးေတြကို အလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြေနာက္လို္က္ဖို႕ပဲ သင္ေပးေနၾကတာ
2:45 - 2:47

သိၾကတဲ႕အတိုင္း ေက်ာင္းစနစ္ကလည္း သူတို႕ကို ဘာေတြေနာက္ကို လိုက္ဖို႕ သင္ေပးေနသလဲဆိုေတာ႕
2:47 - 2:49

ဆရာ၀န္ႀကီးျဖစ္ဖို႕တို႕၊ ေ႐ွ႕ေနျဖစ္ဖို႕တို႕
2:49 - 2:51

စာရင္းကိုင္ျဖစ္ဖို႕တို႕၊ သြားဆရာ၀န္ျဖစ္ဖို႕တို႕
2:51 - 2:53

ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ဖို႕တို႕၊ ေလယာဥ္မွႈးျဖစ္ဖို႕တို႕
2:53 - 2:55

သတင္းစာနယ္ဇင္းေတြကလည္းေျပာၾကတယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ အျပင္ထြက္ၿပီး
2:55 - 2:57

မိုဒယ္လုပ္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ အဆိုေတာ္လုပ္ရင္
2:57 - 3:00

ဒါမွမဟုတ္ ဆစ္ဒနီခေရာ႕စ္ဘီလို အားကစားသူရဲေကာင္း လုပ္ရင္ သိပ္ေကာင္းတယ္ေပါ႕
3:00 - 3:03

ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ စီးပြားေရးစီမံခန္႕ခြဲမႈ ဘြဲ႕လြန္သင္တန္းေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ကေလးေတြကို စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ မသင္ေပးၾကဘူး
3:03 - 3:05

စီးပြားေရးစီမံခန္႕ခြဲမႈ ဘြဲ႕လြန္သင္တန္းကို ကြၽန္ေတာ္ေရွာင္ခဲ႕ရတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ႕
3:05 - 3:07

ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သင္တန္းကိုမွ ၀င္လို႕မရခဲ႕တာလည္းတေၾကာင္း
3:07 - 3:09

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္မွာ အထက္တန္းေက်ာင္း ပ်မ္းမွ်ရမွတ္က ၆၁-ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိတယ္
3:09 - 3:11

အဲဒီ ပ်မ္းမွ်ရမွတ္က ၆၁-ရာခိုင္ႏႈန္းက
3:11 - 3:13

ကြၽန္ေတာ္႕ကို လက္ခံခဲ႕တဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာေက်ာင္းျဖစ္တဲ႕ ကေနဒါက ကာလ္တန္ေက်ာင္းပါ
3:13 - 3:16

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ စီမံခန္႕ခြဲမႈသင္တန္းေက်ာင္းက ကေလးေတြကို စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြျဖစ္ေအာင္ မသင္ေပးပါဘူး
3:16 - 3:18

သူတို႕က ကေလးေတြကို ေကာ္ပိုေရး႐ွင္းေတြမွာ အလုပ္သြားလုပ္ဖို႕ပဲ သင္ေပးပါတယ္
3:18 - 3:21

ဒါေၾကာင္႕ ဒီလို ကုမၸဏီမ်ိဳးေတြကို ဘယ္သူက စႏိုင္ပါေတာ႕မလဲ၊ ဒီလို ႀကံဳရာက်ဘမ္း လူနည္းစုေလာက္ပဲလား
3:21 - 3:24

အေပ်ာ္ဖတ္စာေပထဲမွာေတာင္ စာအုပ္တစ္အုပ္တည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ဖူးေသးတယ္
3:24 - 3:26

ဒီစာအုပ္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႕အားလံုးရဲ႕ ဖတ္ရန္စာအုပ္စာရင္းထဲမွာ ရွိေနသင္႕တယ္
3:26 - 3:28

ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ႕တဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ စာအုပ္ကေတာ႕
3:28 - 3:30

စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြကို သူရဲေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ႕ "ကမာၻေစာင္႕လူသန္ႀကီး ပုခံုး႐ႈံ႕ျခင္း" ဆိုတဲ႕ စာအုပ္ပါပဲ
3:30 - 3:32

ေလာကမွာရွိသမွ်လူအားလံုးက စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြကိုၾကည္႕ၿပီး
3:32 - 3:34

ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ဟာ လူဆိုးေတြပါ ဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္
3:34 - 3:36

ကြၽန္ေတာ္႕မိသားစုကိုေတာင္ ၾကည္႕
3:36 - 3:38

ကြၽန္ေတာ္႕အဘိုးႏွစ္ေယာက္လံုးက စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြ၊ ကြၽန္ေတာ႕အေဖကလည္း စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္
3:38 - 3:41

ကြၽန္ေတာ္႕အစ္ကိုရယ္၊ အစ္မရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ သံုးေယာက္လံုးလည္း ကုမၸဏီေတြ ပိုင္ၾကတယ္
3:41 - 3:43

ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဒါေတြကို စလုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ႕တာကလည္း
3:43 - 3:45

ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕နဲ႕ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္တဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာေနရာ ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ
3:45 - 3:47

ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြက သာမန္အလုပ္ေတြနဲ႕ အံ၀င္ခြင္က်မျဖစ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္အတြက္ အလုပ္လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး
3:47 - 3:50

ကြၽန္ေတာ္တို႕က အလြန္႕ကိုေခါင္းမာၿပီး ဒီလိို စရိုက္လကၡဏာေတြလည္း ရွိေနတာကိုး
3:50 - 3:52

ဒါေပမယ္႕ ကေလးေတြလည္း စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္
3:52 - 3:54

ကြၽန္ေတာ္က တစ္ကမာၻလံုးက အဖြဲ႕အစည္း ႏွစ္ခုရဲ႕ ႀကီးမားတဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပါ
3:54 - 3:56

ကမာၻက ေခၚေနၾကတဲ႕ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္အသင္း နဲ႕ လူငယ္ဥကၠဌမ်ားအသင္း ေတြပါ
3:56 - 3:58

ကြၽန္ေတာ္ ဘာစီလိုးနားက ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုက ျပန္လာကာစပဲ ရွိပါေသးတယ္
3:58 - 4:01

တစ္ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ လူငယ္ဥကၠဌမ်ားအသင္း အစည္းအေ၀းပါ
4:01 - 4:03

ကြၽန္ေတာ္ ဟိုမွာ ဆံုသမွ်လူအားလံုးက
4:03 - 4:05

စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြခ်ည္းပဲ
4:05 - 4:07

သူတို႕အားလံုး ေက်ာင္းပညာေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ခဲ႕ၾကရတဲ႕သူေတြခ်ည္းပါပဲ
4:07 - 4:10

ကြၽန္ေတာ္႕မွာ ပတ္၀န္းက်င္ အာရံုမထားနုိင္တဲ႕ေရာဂါ လကၡဏာ ၁၉ မ်ိဳးထဲက ၁၈ မ်ိဳးရွိေနတယ္လို႕ ေရာဂါစစ္ခ်က္ရထားပါတယ္
4:10 - 4:13

ဒီေနရာက ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္႕ကို စိတ္ေခ်ာက္ျခားေအာင္လုပ္ေနတယ္ဗ်ာ
4:13 - 4:15

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
4:15 - 4:17

အခု ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ေနရတာလည္း အဲဒါေၾကာင္႕ပဲျဖစ္မယ္
4:17 - 4:19

ကြၽန္ေတာ္စားခဲ႕တဲ႕ ကဖင္းဓါတ္နဲ႕ သၾကားေတြအားလံုးေၾကာင္႕ ျဖစ္တာထက္စာရင္ေပါ႕
4:19 - 4:22

ဒါေပမယ္႕ ဒါဟာ စီးပြားစြမ္ေဆာင္ရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႕ စိုးရိမ္စရာပါပဲ
4:22 - 4:24

ပတ္၀န္းက်င္ အာရံုမထားတဲ႕ ေရာဂါတို႕၊ စိတ္အတက္အက်ျမန္ေရာဂါတို႕
4:24 - 4:27

ခင္ဗ်ားတို႕ သိၾကလား၊ စိတ္အတက္အက်ျမန္ေရာဂါကို အမႈေဆာင္အရာ႐ွိခ်ဳပ္ ေရာဂါလို႕ နာမည္ေျပာင္ေပးထားတာ
4:27 - 4:30

တဒ္တန္နာ မွာ အဲဒီေရာဂါ ႐ွိတယ္၊ စတိဗ္ေဂ်ာ႕ဗ္စ္မွာ အဲဒီေရာဂါ ရွိတယ္
4:30 - 4:33

နတ္စ္ကိပ္ကုမၸဏီ ကိုတည္ေထာင္တဲ႕သူ သံုးေယာက္လံုးမွာလည္း ဒီေရာဂါ ရွိတယ္
4:33 - 4:35

ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ေျပာသြားလို႕ ရပါေသးတယ္
4:35 - 4:37

ကေလးေတြမွာေရာပဲ၊ ကေလးေတြမွာလည္း ဒီ ေရာဂါလကၡဏာေတြ ေတြ႕ရႏိုင္တယ္
4:37 - 4:39

ကြၽန္ေတာ္တို႕ လုပ္တာကေတာ႕ ကေလးေတြကို ရစ္တာလင္ စိတ္ၿငိမ္ေဆး ေပးလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ေျပာေသးတယ္
4:39 - 4:41

"စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ ပံုစံမ်ိဳး မလုပ္စမ္းပါနဲ႕
4:41 - 4:43

ဒီ တျခားစနစ္ေတြနဲ႕ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ေက်ာင္းသားျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားစမ္းပါ" ေပါ႕
4:43 - 4:45

၀မ္းနည္းပါတယ္၊ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြမဟုတ္ပါဘူး
4:45 - 4:47

ကြၽန္ေတာ္တို႕က လမ္းေၾကာင္းခ်တာျမန္တယ္၊ အလုပ္ကို ရွာေဖြေျဖရွင္းတယ္
4:47 - 4:49

ကြၽန္ေတာ္ စာစီစာကံုးေတြ ခိုးတယ္၊ စာေမြးပြဲမွာ ခိုးခ်တယ္
4:49 - 4:52

ကြၽန္ေတာ္ တကၠသိုလ္မွာ စာရင္းအင္းဘာသာရပ္ ေက်ာင္းစာေတြကို လုပ္ဖို႕ ကေလးေတြကို ငွားတယ္
4:52 - 4:54

ေက်ာင္းစာ ၁၃-ခုလံုး ဆက္တိုက္ပဲ
4:54 - 4:57

ဒါေပမယ္႕ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ခင္ဗ်ား စာရင္းအင္း မလုပ္ဘူး၊ စာရင္းကိုင္ေတြပဲ ငွားတယ္
4:57 - 4:59

ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ အေစာႀကီးကတည္းက သိထားၿပီးသား
4:59 - 5:01

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
5:01 - 5:03

(လက္ခုပ္သံမ်ား)
5:03 - 5:06

အနည္းဆံုးေတာ႕ တကၠသိုလ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ လိမ္ညာခဲ႕တာကို ၀န္ခံႏိုင္ပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕အမ်ားစုကေတာ႕ အဲဒီလို ၀န္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး
5:06 - 5:09

ကြၽန္ေတာ္႕နာမည္ကို ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာ ကိုးကားထားၾကတယ္၊ ဖတ္စာအုပ္ေရးတဲ႕လူကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခဲ႕တာကိုး
5:09 - 5:11

အဲဒီ တကၠသိုလ္ ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ကို ျပန္ထည္႕ထားၾကတယ္
5:11 - 5:14

ကေနဒီယန္း တကၠသိုလ္တိုင္းနဲ႕ ေကာလိပ္တိုင္းက ဘာသာရပ္ေတြမွာ ပါတယ္
5:14 - 5:17

စီမံခန္႕ခြဲမႈ စာရင္းအင္းပညာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က အခန္း-၈ မွာပါတယ္
5:17 - 5:19

ေငြေၾကးသံုးစြဲမႈအေၾကာင္းေျပာထားတဲ႕ အခန္း-၈ ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖြင္႕ေပးတာ
5:19 - 5:22

ဖတ္စာအုပ္ေရးတဲ႕သူကို အဲဒီ သင္ခန္းစာကို ကြၽန္ေတာ္ ခုိးခ်ခဲ႕တဲ႕ အေၾကာင္း သူတို႕ ကြၽန္ေတာ္႕ကို အင္တာဗ်ဴးတုန္းက ေျပာလိုက္ေသးတယ္
5:22 - 5:25

သူက အဲဒါဟာ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္ ထင္လို႕ မျဖစ္မေန ပါေအာင္လုပ္ခဲ႕တာ
5:25 - 5:28

ဒါေပမယ္႕ ကေလးေတြမွာ ဒီလို စ႐ိုက္လကၡဏာေတြ ေတြ႕ရႏိုင္တယ္
5:28 - 5:30

စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဖြင္႕ဆိုခ်က္က "
5:30 - 5:33

"စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုကို စုစည္းသူ၊ လည္ပတ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္သူ၊ အ႐ႈံုးကို ႀကိဳတင္တြက္ထားတဲ႕လူ" တဲ႕
5:33 - 5:35

ခင္ဗ်ားတို႕ စီးပြားေရးစီမံခန္႕ခြဲမႈ ဘြဲ႕လြန္သင္တန္းကို သြားတက္ရမယ္လို႕လဲ မဆိုလိုဘူး
5:35 - 5:37

ေက်ာင္းၿပီးရမယ္လို႕လည္း မဆိုလိုဘူး
5:37 - 5:40

ခင္ဗ်ားတို႕ အူထဲအသဲထဲမွာ အဲဒီဟာ တခ်ိဳ႕ကို မွန္ကန္တဲ႕ ခံစားမႈေလးရွိရမယ္လို႕ပဲ ဆိုလိုတာပါ
5:40 - 5:43

အဲဒါေတြက တမင္ေမြးျမဴရမွာလား၊ သူ႕အလိုလို ျဖစ္လာမွာလားဆိုတာေတြလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၾကားၾကမွာပါ
5:43 - 5:45

အဲဒါက ပထမဟာလား၊ ဒုတိယဟာလား၊ ဘာလဲ
5:45 - 5:48

အင္း ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုလို႕ မထင္ဘူး၊ ၂-ခုလံုးျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕ ထင္တာပဲ
5:48 - 5:50

ကြၽန္ေတာ္႕ကို စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္တစ္ေယာက္ အသြင္အျပင္ေပါက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးခဲ႕ၾကတယ္
5:50 - 5:52

ကြၽန္ေတာ္ ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ႀကီးျပင္းေနတုန္းကဆိုေတာ႕ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိခဲ႕ဘူးေလ
5:52 - 5:54

ကြၽန္ေတာ္႕ကို အရမ္းငယ္ေသးတဲ႕ အရြယ္မွာကို သင္ေပးခဲ႕ၾကတာ
5:54 - 5:56

ကြၽန္ေတာ္အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္႕အေဖ နားလည္သြားတဲ႕ အခ်ိန္
5:56 - 5:58

ကြၽန္ေတာ္႕ကို ေက်ာင္းမွာ သင္ေပးေနတဲ႕ဟာ အားလံုးေပါ႕
5:58 - 6:01

ငယ္ငယ္ကတည္းက စီးပြားေရးကို ရွာေဖြေျဖရွင္းတတ္ေအာင္ သူသင္ေပးမယ္ ဆိုၿပိးေတာ႕ေပါ႕
6:01 - 6:03

သူ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၃-ေယာက္လံုးကို ေသခ်ာပံုသြင္းတယ္၊
6:03 - 6:05

အလုပ္တစ္ခု ႐ွိဖို႕ဆိုတဲ႕ အေတြးကို မုန္းတတ္ေအာင္နဲ႕
6:05 - 6:08

ကြၽန္ေတာ္တို႕က တျခားလူေတြကို ခန္႕ထားလို႕ရတဲ႕ ကုမၸဏီေတြ ဖန္တီးရတာကို ခ်စ္ျမတ္ႏို္းဖို႕ပါ
6:08 - 6:11

ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕ ပထမဆံုး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလးက ၀င္နီပဂ္ၿမိဳ႕မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ ၇-ႏွစ္သားပဲ႐ွိေသးတယ္
6:11 - 6:13

ကြၽန္ေတာ္က ႀကိဳး႐ွည္႐ွည္ တယ္လီဖုန္း ႀကီးနဲ႕ အိပ္ခန္းထဲမွာ လွဲေနရင္း
6:13 - 6:15

၀င္နီပဂ္ မွာရွိသမွ် အ၀တ္ အေျခာက္ေလွ်ာ္ေပးတဲ႕လူေတြဆီကို ဖုန္းေတြေခၚေနတာ
6:15 - 6:17

အဲဒီ အေျခာက္ေလွ်ာ္တဲ႕လူေတြ
6:17 - 6:19

အကႌ်ခ်ိတ္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေပးၾကမလဲ ဆိုတာ သိရဖို႕အတြက္ပါ
6:19 - 6:21

အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္႕အေမက အခန္းထဲ၀င္လာၿပီး ေျပာတယ္
6:21 - 6:24

"အေျခာက္ေလွ်ာ္တဲ႕လူေတြဆီေရာင္းဖို႕ အကႌ်ခ်ိတ္ေတြကို မင္း ဘယ္ကသြားယူမွာတုန္း" တဲ႕
6:24 - 6:26

ကြၽန္ေတာ္ကေျပာလိုက္တယ္ "ေျမေအာက္ထပ္မွာ သြားၾကည္႕ရေအာင္ေလ" လို႕
6:26 - 6:29

ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေျမေအာက္ခန္းကို ဆင္းသြားတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ဒီဘီရိုကို ဖြင္႔ျပလိုက္တယ္
6:29 - 6:31

အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္စုထားတဲ႕ အကႌ်ခ်ိတ္ေတြ ၁-ေထာင္ေလာက္ရွိတယ္
6:31 - 6:34

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ ကေလးေတြနဲ႕ သြားကစားမယ္လို႕ အေမ႕ကို ေျပာၿပီး
6:34 - 6:36

ကြၽန္ေတာ္က အိမ္နီးနားခ်င္းအိမ္ေတြမွာ တစ္အိမ္တက္တစ္အိမ္ဆင္းနဲ႕ အကႌ်ခ်ိတ္ေတြလိုက္ယူေနတာ
6:36 - 6:38

ၿပီးရင္ ျပန္ေရာင္းဖို႕ ေျမေအာက္ထပ္မွာ ထားတယ္
6:38 - 6:40

ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ၂-ပတ္ ၃-ပတ္ေလာက္က အေမလုပ္တာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ထားတာကိုး
6:40 - 6:43

ပိုုက္ဆံရႏိုင္တယ္ေပါ႕၊ သူတို႕က အကႌ်ခ်ိတ္တစ္ခ်ိတ္ကို ၂-ျပား ေပးေလ႕ေပးထရွိတယ္
6:43 - 6:45

အဲဒီေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္က အင္း...အကႌ်ခ်ိတ္ေတြက မ်ိဳးစံုရွိေနတာပဲေပါ႕
6:45 - 6:47

အဲဒီလိုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ သြားယူထားလိုက္တာ
6:47 - 6:50

ကြၽန္ေတာ္သိတယ္၊ အေမက ကြၽန္ေတာ္႕ကို ခ်ိတ္ေတြ သြားယူေစခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဆိုၿပီး ယူထားလိုက္တာ
6:51 - 6:53

အဲဒီမွာ တကယ္ေတာ႕ လူေတြနဲ႕ ညွိႏႈိင္းလို႕ရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိလာတယ္
6:53 - 6:56

လူတစ္ေယာက္ဆို ကြၽန္ေတာ္႕ကို တစ္ခ်ိတ္ ၃-ျပားနဲ႕ေပးတာ၊ ကြၽန္ေတာ္က ၃-ျပားခြဲရေအာင္ ေတာင္းလိုက္တယ္
6:56 - 6:58

ကြၽန္ေတာ္ ၇-နစ္သားမွာေတာင္ ဒါကို သိေနတယ္
6:58 - 7:01

၁-ျပားရဲ႕ အပိုင္းဂဏန္းေလးေတြကေနေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ ပိုက္ဆံ ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ
7:01 - 7:03

လူေတြကလည္း ဒါကိုေပးမွာပဲ၊ ေျမွာက္လိုက္ရင္ သူတို႕အတြက္လဲ အမ်ားႀကီးျဖစ္သြားတာကိုး
7:03 - 7:06

၇-ႏွစ္သားမွာကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ဒါကို သိေနၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ္ အကႌ်ခ်ိတ္ ၁-ေထာင္လံုးအတြက္ ၃-ျပားခြဲေစ်းနဲ႕ ရခဲ႕တယ္
7:06 - 7:08

ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ကားလိုင္စင္ျပား အကာကို အိမ္ေပါက္ေစ႕လိုက္ေရာင္းတယ္
7:08 - 7:10

ကြၽန္ေတာ္႕အေဖက ကြၽန္ေတာ္႕ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သြားရွာခိုင္းေသးတယ္
7:10 - 7:12

အဲဒါေတြကို လက္ကားေစ်းနဲ႕ ေရာင္းေပးႏိုင္မယ္႕လူကိုေပါ႕
7:12 - 7:14

၉-ႏွစ္သားအ႐ြယ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆဒ္ဘာရီ ၿမိဳ႕ကိုပတ္ၿပီး ေလွ်က္သြားတယ္
7:14 - 7:17

ကားလိုင္စင္ျပား အကာကို အိမ္ေပါက္ေစ႕လိုက္ေရာင္းရင္းနဲ႕ေပါ႕
7:17 - 7:20

ကြၽန္ေတာ္ ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္ကိုေတာ႕ ထင္ထင္႐ွား႐ွားႀကီး မွတ္မိေသတယ္
7:20 - 7:22

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေဖာက္သည္ေတြနဲ႕ တျခားဟာေတြ ေရာင္းတာလည္း ရွိေနတာကိုး
7:22 - 7:24

ကြၽန္ေတာ္ သတင္းစာေရာင္းခဲ႕ေသးတယ္
7:24 - 7:26

သူ ကြၽန္ေတာ္႕ဆီက ဘယ္ေတာ႕မွ သတင္းစာ မ၀ယ္ဘူး
7:26 - 7:29

ဒါေပမယ္႕ သူ႕ကို ကားလိုင္စင္ျပား အကာ ရေအာင္ေရာင္မယ္ဆိုျပီး ႀကံထားတယ္
7:29 - 7:30

သူကေတာ႕ "ငါတို႕ မလိုပါဘူးကြာ" တဲ႕၊ အဲဒီလိုမ်ိဳး
7:30 - 7:33

ကြၽန္ေတာ္ကေျပာတယ္ "'ဒါေပမယ္႕ ဦးေလးမွာ ကား ၂-စီးေတာင္ရွိေနတယ္ေလ" လို႕၊ ကြၽန္ေတာ္က ၉-ႏွစ္သားေနာ္..
7:33 - 7:36

ကြၽန္ေတာ္ကလည္း "'ဒါေပမယ္႕ ဦးေလးမွာ ကား ၂-စီးရွိၿပီး တစ္စီးမွာမွ ကားလိုင္စင္ျပား အကာ မရွိဘူး" ေပါ႕
7:36 - 7:38

သူကလည္းေျပာတယ္ "ငါ သိတယ္" တဲ႕
7:38 - 7:40

ကြၽန္ေတာ္ကေျပာတယ္ "ဒီကားက လုိင္စင္ျပားဆို တြန္႕ေၾက ေနၿပီ" လို႕
7:40 - 7:43

သူကေျပာတယ္ "ေအး၊ အဲဒါ ငါ႕မိန္းမ ကား" တဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "ကြၽန္ေတာ္တို႕ တစ္ခုေလာက္ စမ္းၾကည္႕ရေအာင္လား" ေပါ႕
7:43 - 7:45

"ဦးေလးမိန္းမရဲ႕ ေရွ႕ ကားလိုင္စင္ျပားမွာ စမ္းလိုက္၊ အဲဒါ တာရွည္ခံသလားဆိုတာ ၾကည္႕ေပါ႕" လို႕
7:45 - 7:48

ကား ၂-စီးမွာ လိုင္စင္ျပား ၂-ခုစီရွိတာ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ေနာ္
7:48 - 7:50

ေလးခုစာလံုးအတြက္ မေရာင္းရရင္ေတာင္ အနည္းဆံုး တစ္ခုေတာ႕ ေရာင္းရႏိုင္တယ္
7:50 - 7:52

အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက သိေနတယ္
7:52 - 7:54

ကြၽန္ေတာ္ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြလည္း လက္လွည္႕ေရာင္းခဲ႕တယ္
7:54 - 7:56

ကြၽန္ေတာ္ ၁၀-ႏွစ္သားေလာက္မွာ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြေရာင္းတယ္
7:56 - 7:58

ေဂ်ာ္ဂ်ီယန္ ပင္လယ္ေကြ႕ေပၚက ကြၽန္ေတာ္တို႕ တစ္ထပ္တိုက္အိမ္ေလးရဲ႕အျပင္ဘက္မွာေပါ႕
7:58 - 8:00

ကြၽန္ေတာ္ ကမ္းေျခ အဆံုးထိ စက္ဘီးစီးသြားၿပီး
8:00 - 8:02

ဆင္းရဲတဲ႕ကေလးေတြဆီကေန ကာတြန္းစာအုပ္ေတြ အကုန္၀ယ္တယ္
8:02 - 8:05

ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္ ကမ္းေျခတျခားတစ္ဘက္စြန္း ျပန္သြားၿပီး ခ်မ္းသာတဲ႕ကေလးေတြကို ကာတြန္းေတြ ေရာင္းတယ္
8:05 - 8:07

အဲဒါကေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္႕အတြက္ သိသာပါတယ္၊ ဟုတ္တယ္မွတ္လား၊ ေစ်းနည္းနည္းနဲ႕၀ယ္ၿပီး ေစ်းျမင္႕ျမင္႕နဲ႕ ျပန္ေရာင္းတာ
8:07 - 8:09

ပိုက္ဆံရွိတဲ႕ဟိုဘက္မွာက ဒီ ၀ယ္လိုအားက ရွိေနတာကိုး
8:09 - 8:12

ဆင္းရဲတဲ႕ ကေလးေတြကို ေရာင္းဖို႕မႀကိဳးစားနဲ႕၊ သူတို႕မွာ ပိုက္ဆံမရွိဘူး၊ ခ်မ္းသာတဲ႕ လူေတြမွာ ပိုက္ဆံရွိတယ္၊ အဲဒီမွာ ပိုက္ဆံ နည္းနည္းေလာက္သြားယူ။
8:12 - 8:14

ဒါက သိသာတယ္၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္
8:14 - 8:16

အဲဒါက စီးပြားပ်က္ကပ္ လိုပဲ၊ အဲဒီမွာ စီးပြားပ်က္ေနတယ္
8:16 - 8:19

ယူအက္စ္ စီးပြားေရးမွာ ေဒၚလာ ၁၃-ထရီလီယံ ေလာက္ လည္ပတ္ေနတုန္းပဲ
8:19 - 8:22

အဲဒါကို သြားယူၾကပါ၊ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက သိေနတယ္
8:22 - 8:24

ကိုယ္႕ရဲ႕ ၀ယ္ရင္းေနရာကို မျပရဘူးဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္
8:24 - 8:26

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ အဲဒါကိုလုပ္ေနရင္းနဲ႕ ၄-ပတ္ေလာက္ ၾကာေတာ႕မွ ကြၽန္ေတာ္ အတြယ္ခံလိုက္ရတယ္
8:26 - 8:29

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ခ်မ္းသာတဲ႕ကေလးေတြက ကြၽန္ေတာ္ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြ ဘယ္က ၀ယ္ေနတာလဲဆိုတာ သိသြားၾကလို႕ပါ
8:29 - 8:31

အမ်ားႀကီးပိုေပးေနရတယ္ဆိုတဲ႕ အခ်က္ကို သူကမႀကိဳက္ဘူး
8:31 - 8:33

ကြၽန္ေတာ္ ၁၀-ႏွစ္သားေလာက္မွာ စာရြက္၀ယ္တဲ႕ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုရဖို႕ ဖိအားေပးခံရေသးတယ္
8:33 - 8:35

ကြၽန္ေတာ္ စာရြက္၀ယ္တဲ႕ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု မလိုခ်င္ခဲ႕ပါဘူး
8:35 - 8:37

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္ ၁၀-ႏွစ္သားမွာ အေဖက ေျပာတယ္ "ဒါဟာ မင္းရဲ႕ ေနာက္စီးပြားေရး ျဖစ္မွာေနာ္" တဲ႕
8:37 - 8:39

အဲဒါနဲ႕ သူက ကြၽန္ေတာ္႕ကို စီးပြားေရးတစ္ခု ရွာေပးရံုတင္မကဘူး ကြၽန္ေတာ္က ေတာ႕ ၂-ခု ရမွျဖစ္မွာ
8:39 - 8:42

သူက စာရြက္ တစ္၀က္ေလာက္ကို ပို႕ေပးဖို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ငွားေစခ်င္တယ္
8:42 - 8:45

အဲဒါကိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊ အဲဒီမွာ သိလုိက္ရတာက ေဘာက္ဆူး အပိုေငြေတြ ရတာဟာ ပိုက္ဆံအမ်ားစုပဲ ဆိုတာကိုေပါ့
8:45 - 8:47

အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ေဘာက္ဆူး အပိုေငြလည္းယူ၊ ပံုမွန္ေပးတဲ႕ဟာလည္း ရေပါ႕
8:47 - 8:49

ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ က စာရြက္ေတြ အကုန္သြားစု
8:49 - 8:51

သူကေတာ႕ စာရြက္ေတြကို ပို႕ေပး႐ံုပဲေပါ႕
8:51 - 8:53

ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ပိုက္ဆံ႐ွာႏိုင္ တယ္ဆိုတာ နားလည္သြားတာကိုး
8:53 - 8:56

ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ လံုး၀ သူမ်ား၀န္ထမ္းမလုပ္ဘူး ဆိုတာပဲ
8:56 - 8:58

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
8:58 - 9:00

ကြၽန္ေတာ္႕အေဖက ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ စက္ပစၥည္း ျပင္ဆိုင္ ပုိင္တယ္
9:00 - 9:02

သူ႕ဆီမွာ ေမာ္ေတာ္ကား အစိတ္အပိုင္းအေဟာင္းေတြ ဟိုဟိုဒီဒီ ပံုထားတာေတြ ရွိတယ္
9:02 - 9:04

အဲဒီပစၥည္းေတြထဲမွာ ဒီ ေၾကး၀ါ ေႀကးနီေတြရွိိတယ္
9:04 - 9:07

အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒါေတြကို အေဖဘာလုပ္ပစ္လဲ ေမးေတာ႕ သူက လႊင္႕ပစ္လိုက္တာပဲလို႕ ေျပာတယ္
9:07 - 9:09

ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "ဒါေပမယ္႕ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား အဲဒါေတြအတြက္ အေဖ႕ကို မေပးခ်င္ဘူးလား" ဆိုေတာ႕ သူက ေျပာတယ္ "ေပးခ်င္ေပးမွာေပါ႕" တဲ႕
9:09 - 9:11

ကြၽန္ေတာ္ ၁၀-ႏွစ္သား ဆိုတာ သတိရၾကေနာ္..ဒါဆို လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၃၄-ႏွစ္ကေပါ႕
9:11 - 9:13

အဲဒီပစၥည္းေတြထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ အခြင္႕အလမ္းကို ျမင္တယ္
9:13 - 9:15

အမိႈက္ပံုထဲမွာ ပိုက္ဆံေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္တယ္
9:15 - 9:18

အဲဒါေတြကို အဲဒီရိယာမွာရွိသမွ် ေမာ္ေတာ္ကားဆိုင္ေတြမွာ စက္ဘီးေလးနဲ႕ လုိက္၀ယ္ေတာ႕တာ
9:18 - 9:20

ကြၽန္ေတာ္႕အေဖကေတာ႕ စေနေန႕ေတြမွာ
9:20 - 9:22

ကြၽန္ေတာ္ ပုိက္ဆံရေနတဲ႕ သတၱဳစေတြ ျပန္သန္႕စင္တဲ႕သူဆီ ကားေမာင္းၿပီး လုိက္ပို႕ေပးတယ္
9:22 - 9:24

ဒီလို အေဖလုိက္ပို႕ ေပးတာက သိပ္ေကာင္းတာေပါ့
9:24 - 9:27

ထူးဆန္းတာကေတာ႕ ႏွစ္-၃၀ အၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ ၁-၈၀၀-တိုလီမုတ္စ ရွင္းလင္းေရး ကုမၸဏီကို တည္ေထာင္ျဖစ္လာတယ္
9:27 - 9:29

အဲဒီကေနလည္း ပိုက္ဆံေတြ ရေနတယ္
9:29 - 9:32

ဒီ အပ္ထိုးေဖာ့တံုးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ၁၁ ႏွစ္သားအရြယ္ ကင္းေထာက္လူငယ္အဖြဲ႕မွာတုန္းက လုပ္ခဲ႕တာ
9:32 - 9:34

ဒီ အပ္ထိုးေဖာ့တံုးေတြကုိ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အေမေတြအတြက္ အေမမ်ားေန႕အမွတ္တရ လုပ္ေပးခဲ႕တာ
9:34 - 9:37

အပ္ထိုးေဖာ့တံုးေတြကို အ၀တ္ညွပ္တဲ႕ သစ္သား ကလစ္ကေလးေတြကေန လုပ္ထားတာ
9:37 - 9:39

အိမ္ျပင္က အ၀တ္တန္းမွာ အ၀တ္ေတြကို လွမ္းရင္ သံုးတာေလ
9:39 - 9:41

အဲဒါေတြနဲ႕ ဒီကုလားထိုင္ေလးေတြကို လုပ္ထားတာ
9:41 - 9:43

ကြၽန္ေတာ္႕ဆီမွာ ကြၽန္ေတာ္ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ ေခါင္းအံုးေသးေသးေလးေတြရွိတယ္
9:43 - 9:45

အဲဒီမွာ ပင္အပ္ကေလးေတြကို ထိုးထားလို႕ရတယ္
9:45 - 9:48

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ လူေတြက အ၀တ္ခ်ဳပ္ေလ႕ရွိေတာ႕ အပ္ထိုးေဖာ့တံုးေတြ လိုၾကတယ္
9:48 - 9:51

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္နားလည္ထားတာက ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ ေရြးခ်ယ္စရာ ရွိရမယ္ေပါ႕
9:51 - 9:53

ဒါေၾကင္႕ ကြၽန္ေတာ္က အားလံုးကို အၿပံဳလိုက္ အညိဳေရာင္ မႈတ္ေဆးနဲ႕ မႈတ္လိုက္တယ္
9:53 - 9:55

ၿပီးေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေတြမွာ သြားေရာင္းရင္ "တစ္ခုေလာက္မ်ား ၀ယ္ခ်င္ပါသလား" လို႕ မေမးပါဘူး
9:55 - 9:57

"ဘယ္အေရာင္မ်ား ႀကိဳက္ပါသလဲခင္ဗ်ာ" တဲ႕
9:57 - 9:59

ကြၽန္ေတာ္က ၁၀-နွစ္သားဆိုေပးမယ္႕ ခင္ဗ်ားတို႕ကေတာ႕ မ၀ယ္ဘူးလို႕ ကြၽန္ေတာ္႕ကို ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး
9:59 - 10:02

အထူးသျဖင္႕ ေ႐ြးစရာ ႏွစ္ခုေလာက္ရွိရင္ေပါ႕၊ အညိဳေရာင္ေလးလား ဒါမွမဟုတ္ ေဆးမႈတ္မထားတဲ႕ အၾကည္ေလးလား
10:02 - 10:04

အဲဒီသင္ခန္းစာကို ကြၽန္ေတာ္ ငယ္တဲ႕အရြယ္ကတည္းက သိေနၿပီ
10:04 - 10:07

ၿပီးေတာ႕ လူအားသံုးလုပ္ရတဲ႕အလုပ္ဟာ မစြံမွန္း ကြၽန္ေတာ္သိတယ္
10:09 - 10:11

ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ ျမက္ရိတ္တာလိုဟာမ်ိဳးက ၾကမ္းတမ္းပါတယ္
10:11 - 10:14

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ တေႏြလံုး အိမ္နီးနားခ်င္းအားလံုးအတြက္ ျမက္ရိတ္ခဲ႕ရတယ္၊ အဲဒီအတြက္လည္း ပိုက္ဆံရပါတယ္
10:14 - 10:16

ေနာက္တစ္ခု ကြၽန္ေတာ္နားလည္တာက
10:16 - 10:19

ေဖာက္သည္ တစ္ေယာက္တည္းဆီကေန ၀င္ေငြထပ္ရတာဟာ အံ႕ၾသစရာဆိုတာပါပဲ
10:19 - 10:21

ဆိုလိုတာက ဒီေဖာက္သည္အိမ္မွာ တစ္ခါ အလုပ္ရလိုက္တယ္ဆိုရင္
10:21 - 10:23

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ အဲဒီလူဆီကေန အပတ္စဥ္ ပိုက္ဆံရေနတာပဲေပါ႕
10:23 - 10:25

ဒီနည္းလမ္းက ပိုေကာင္းတယ္ေနာ္
10:25 - 10:27

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ပင္အပ္တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီ ေရာင္းေနတာထက္စာရင္
10:27 - 10:29

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ သူတို႕ကို ထပ္ေရာင္းလို႕ မရေတာ႕ဘူးေလ
10:29 - 10:32

အဲဒီ ၀င္ေငြထပ္ရတဲ႕ ပံုစံကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳက္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင္႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဲဒါကို စၿပီး ေလ႕လာခဲ႕တယ္
10:32 - 10:35

ကြၽန္ေတာ္ကို ဒါမ်ိဳးလုပ္ဖို႕ ပ်ဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးထားတယ္ဆိုတာလဲ အမွတ္ရၾကပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ကို သူမ်ားအလုပ္ လုပ္ဖို႕ ခြင္႕မျပဳထားဘူး
10:35 - 10:38

ကြၽန္ေတာ္ ေဂါက္အိတ္လည္းထမ္းတယ္၊ ေဂါက္ကြင္းသြားၿပီး လူေတြအတြက္ ေဂါက္အိတ္ထမ္းေပးတယ္
10:38 - 10:40

ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေဂါက္ကြင္းမွာ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုရွိတယ္ဗ်ာ
10:40 - 10:42

တြင္းနံပါတ္-၁၃ က အဲဒီေတာင္ႀကီးမွာ ရွိေနတာ
10:42 - 10:44

လူေတြက သူတို႕အိတ္ေတြကို အဲဒီေတာင္ေပၚ မသယ္ႏိုင္ၾကဘူး
10:44 - 10:46

အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္က ျမက္ရိတ္စက္ကားနဲ႕ ေစာင္႕တယ္
10:46 - 10:49

ေဂါက္အိတ္ထမ္းေပးမယ္႕လူမရွိတဲ႕ သူေတြအားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္က တင္ေခၚသြားတယ္
10:49 - 10:52

သူတို႕ ေဂါက္အိတ္ကို ေတာင္ထိပ္ေရာက္ေအာင္ သယ္ေပးတယ္၊ သူတို႕က ကြၽန္ေတာ္႕ကို ၁ ေဒၚလာေပးတယ္
10:52 - 10:54

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ၅-နာရီလံုးလံုး အလုပ္လုပ္ရတယ္
10:54 - 10:56

တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕အိတ္ကို ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္သယ္ေပးၿပီၤးမွ ၁၀ ေဒၚလာေလာက္ရတာ
10:56 - 10:59

ကြၽန္ေတာ္က "၅-နာရီလံုးလံုး အလုပ္လုပ္ေပးရတယ္ဆိုတာ ညံ႕တယ္" ေပါ႕
10:59 - 11:02

"'ဒါ လုံး၀ အဓိပၸါယ္မရွိဘူး" ေပါ႕၊ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ျမန္ျမန္ရဖို႕ နည္းလမ္းတစ္ခုေတာ႕ စဥ္းစားရမယ္ေပါ႕
11:02 - 11:05

အပတ္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္ လမ္းထိပ္က စတိုးဆိုင္သြားၿပီး အခ်ိဳရည္ပုလင္းေတြ အကုန္၀ယ္တယ္
11:05 - 11:08

ၿပီးရင္ ဘရစ္ဂ်္ဖဲ ကစားေနတဲ႕ အသက္-၇၀ အဖြားႀကီးေတြအတြက္ ေတာင္ေပၚတက္ၿပီး ပို႕ေပးတယ္
11:08 - 11:10

သူတို႕က ေနာက္အပတ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္႕ကို ထပ္ၿပီးမွာၾကတယ္
11:10 - 11:12

ကြၽန္ေတာ္က အခ်ိဳရည္ပုလင္းေလး ပို႕ေပးရံုနဲ႕ ႏွစ္ဆေတာင္းတာေနာ္
11:12 - 11:15

ကြၽန္ေတာ္မွာ ဒီလို အပိုင္ရထားတဲ႕ ေစ်းကြက္ေလးေတြ ရွိတယ္. စာခ်ဳပ္ေတြဘာေတြ မလိုဘူး
11:15 - 11:17

ေရာင္းလိုအား ၀ယ္လိုအား ရွိဖို႕ပဲလိုတယ္
11:17 - 11:19

ခင္ဗ်ားတို႕ပစၥည္းကို ၀ယ္မယ္႕ ဒီပရိတ္သတ္ ရွိဖို႕ပဲလိုတယ္
11:19 - 11:21

ဒီအဖြားႀကီးေတြက ဘယ္သူ႕ဆီကမွ ၀ယ္မွာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး
11:21 - 11:23

သူတို႕က ကြၽန္ေတာ္႕ကို ႀကိဳက္တယ္၊ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္က တြက္မိတယ္
11:23 - 11:26

ကြၽန္ေတာ္ ေဂါက္ကြင္းေတြ သြားရင္ ေဂါက္သီးေတြ ရတယ္
11:26 - 11:28

ဒါေပမယ္႕ လူတိုင္းက ၿခံဳပုတ္ေတြထဲမွာ ရွာၾကတယ္
11:28 - 11:30

ေဂါက္သီးေတြကို ေျမာင္းေတြထဲမွာ ရွာၾကတယ္
11:30 - 11:32

ကြၽန္ေတာ္က်ေတာ႕ လွည္႕ေတြးတယ္၊ ေဂါက္သီး အားလံုးက ေရကန္ထဲမွာေပါ႕
11:32 - 11:34

ဘယ္သူမွ ေရကန္ထဲမဆင္းဘူးေလ
11:34 - 11:37

ကြၽန္ေတာ္က ေရကန္ထဲဆင္းတယ္၊ တြားသြားၿပီးေလွ်ာက္စမ္းတယ္၊ ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္႕ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ေကာက္တယ္
11:37 - 11:39

ေျခဖ၀ါးႏွစ္ဖက္လံုးနဲ႕ ေဂါက္သီးေတြေကာက္ရတာ
11:39 - 11:41

ဒါကို ဒီ စင္ေပၚမွာ လုပ္ျပလို႕မရဘူး
11:41 - 11:43

ေဂါက္သီးေတြ ရလာရင္ ေရခ်ိဳး၀တ္စံု ကိုယ္ပိုင္းထဲကို ပစ္ထဲ႕ထားလိုက္
11:43 - 11:46

ရွာလို႕ၿပီးသြားတဲ႕အခ်ိန္က်ရင္ ေဂါက္သိး ၂၀၀ နီးပါးေလာက္ ရေနၿပီ
11:46 - 11:49

ဒါေပမယ္႕ ျပႆနာက လူေတြက ေဂါက္သီးအေဟာင္းေတြ မလိုခ်င္ၾကဘူး
11:49 - 11:51

ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က အထုပ္ေတြ ထုပ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ ၁၂-ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ၊ ဟုတ္တယ္
11:51 - 11:53

ေဂါက္သီးေတြကို နည္းလမ္း ၃-မ်ိဳးနဲ႕ အထုပ္ထုပ္တယ္
11:53 - 11:55

ကြၽန္ေတာ္႕မွာ အဲဒီတုန္းက ပင္နက္ကယ္လ္စ္ တို႕ ဒီဒီအိတ္ခ်္ တို႕၊ တကယ္႕ ေဂါက္သီးအေကာင္းစားေတြ ရွိတယ္
11:55 - 11:57

အဲဒါေတြကို တစ္လံုး ၂-ေဒၚလာနဲ႕ ေရာင္းတယ္
11:57 - 12:00

ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္႕မွာ သိပ္ပံုမပ်က္တဲ႕ ေဂါက္သီးေကာင္းေကာင္းေတြရွိတယ္၊ အဲဒါေတြကိုေတာ႕ တစ္လံုး ၅-မူးနဲ႕ေရာင္းတယ္
12:00 - 12:03

ခ်ာတူးလံ ေဂါက္သီးအာလံုးကိုေတာ႕ တစ္ႀကိမ္ ငါးမူးနဲ႕ ေရာင္းတယ္
12:03 - 12:05

သူတို႕က အဲဒီေဂါက္သီးေတြကို ေလ႕က်င္႕ေဂါက္သီးအေနနဲ႕ သံုးလို႕ရတယ္
12:05 - 12:07

ၿပီးေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းေနတုန္းက ေနကာမ်က္မွန္ေရာင္းတယ္
12:07 - 12:09

အထက္တန္းေက်ာင္းက ကေလးအားလုံးကို ေရာင္းတာ္
12:09 - 12:12

အဲဒါက လူတိုင္း ခင္ဗ်ားကို မုန္းတဲ႕ဟာကို တကယ္ရတာမ်ိဳး
12:12 - 12:15

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ခင္ဗ်ားက တစ္ခ်ိန္လံုး ကုိယ္႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကေန ပိုက္ဆံေတြ ဆြဲထုတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတာကိုး
12:15 - 12:17

ဒါေပမယ္႕ အဲဒါက ေငြေတာင္းခံလႊာေတြကို ပိုက္ဆံရွင္းေပးေနတာ
12:17 - 12:19

ကြၽန္ေတာ္ ေနကာမ်က္မွန္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ေရာင္းခဲ႕တယ္
12:19 - 12:21

ေနာက္ေတာ႕ ေက်ာင္းက ကြၽန္ေတာ္႕ကို ပိတ္လိုက္တယ္
12:21 - 12:23

ေက်ာင္းက ကြၽန္ေတာ္႕ကို ရံုးခန္းထဲ တကယ္ေခၚၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ဒါမ်ိဳး လုပ္လို႕မရဘူးဆိုၿပီး ေျပာတာ
12:23 - 12:25

အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ေတြကိုသြားတယ္
12:25 - 12:27

ေနကာမ်က္မွန္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္ ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ေတြကိုေရာင္းလိုက္တယ္
12:27 - 12:29

ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ေတြကမွ သူတို႕ေဖာက္သည္ေတြကို မ်က္မွန္ေတြ ျပန္ေရာင္းခိုင္းလိုက္တာ
12:29 - 12:31

တကယ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊ ေနာက္ေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္႕မွာ လက္လီဆိုင္ေလးေတြ ရွိလာတယ္
12:31 - 12:33

ကြၽန္ေတာ္ ၁၄-ႏွစ္ ရွိၿပီထင္တယ္
12:33 - 12:36

ကြၽန္ေတာ္ ကာလ္တန္ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒီလိုပဲ (ကုန္က်စရိတ္ေတြကို) ေပးသြားတာ
12:36 - 12:38

၀ိုင္ပုလင္းသယ္တဲ႕အိတ္ ေတြ တစ္အိမ္တက္ဆင္း လုိက္ေရာင္းတာကေန ေပးတာ
12:38 - 12:40

၀ိုင္ပုလင္းသယ္တဲ႕အိတ္က ရမ္အရက္ ၄၀-ေအာင္စ ရွိတဲ႕ တပုလင္းစာနဲ႕
12:40 - 12:42

ကုိကာ ၂-ပုလင္း ဆန္႕တယ္ဆိုတာ သိၾကတယ္ထင္တယ္၊ အဲဒီေတာ႕ ဘာလုပ္ရမွာလဲေပါ႕၊ ဟုတ္ရဲ႕လား
12:42 - 12:44

ဒါေပမယ္႕ ဘာလုပ္လို႕ရလဲဆိုေတာ႕ အဲဒီအိတ္ကို ေဘာင္းဘီထဲကို ထိုးထည္႕ၿပီး
12:44 - 12:47

ေဘာလံုးပြဲထဲ သြားၾကည္႕တဲ႕အခါ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အလကား မူးလို႕ရတယ္ေလ
12:47 - 12:49

ဒါေၾကာင္႕ လူတိုင္းက ၀ယ္ၾကတာ
12:49 - 12:52

ေရာင္းလိုအား၊ ၀ယ္လိုအား၊ အခြင္႕အလမ္း ႀကီးႀကီးနဲ႕ေပါ႕
12:52 - 12:54

ကြၽန္ေတာ္က အဲဒါကို နာမည္ေတြဘာေတြေပးၿပီး သာမန္ ကုန္က်စရိတ္ထက္ ၅-ဆေလာက္ တင္ၿပီးေရာင္းခဲ႕တာ
12:54 - 12:56

အိတ္ေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္ရဲ႕ တံဆိပ္ပါတယ္
12:56 - 12:58

ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြက ကေလးေတြကို ကစားနည္းေတြ သင္ေပးၿပီး ကစားစရာေတြ ၀ယ္ေပးၾကတယ္
12:58 - 13:01

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘာျဖစ္လို႕ သူတို႕ကို ကစားစရာေတြ မလုပ္ခိုင္းတာလဲ၊ သူတို႕သာ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ ကေလးေတြဆိုရင္
13:01 - 13:04

အဲဒီလို လုပ္ေပးတာ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ျဖစ္ဖို႕ လိုအပ္တဲ႕ စရိုက္လကၡဏာေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရာ မေရာက္ဘူးလား
13:04 - 13:07

ဘာျဖစ္လို႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ကေလးေတြကို ပိုက္ဆံ မျဖဳန္းေအာင္ မသင္ေပးၾကတာလဲ
13:07 - 13:10

ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိေသးတယ္၊ အယ္လ္ဘာတာ က ဘန္႕ဖ္ လမ္းမအလယ္ကို ထြက္သြားဖို႕ အေျပာခံရေသးတယ္
13:10 - 13:12

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ လမ္းေပၚကို ျပားေစ႕တေစ႕လႊင္႕ပစ္လိုက္လို႕
13:12 - 13:14

အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္႕အေဖက ေျပာေရာ "သြားျပန္ေကာက္စမ္း" ေပါ႕
13:14 - 13:16

သူကေျပာတယ္ "ငါ ပိုက္ဆံရဖို႕ ပင္္ပန္းဆင္းရဲႀကီးႀကီးနဲ႕ အလုပ္လုပ္ရတာ၊ မင္းတို႕ ျပားေစ႕တေစ႕ ျဖဳန္းတာကိုေတာင္ ၾကည္႕ေနမွာ မဟုတ္ဘူး" တဲ႕
13:16 - 13:18

အဲဒီ သင္ခန္းစာ ကို ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႕အထိ မွတ္မိေနတယ္
13:18 - 13:21

မုန္႕ဖိုးပဲဖိုးေတြက ကေလးေတြကို မွားယြင္းတဲ႕ အက်င္႕စရိုက္ေတြ သင္ေပးတယ္
13:21 - 13:23

မုန္႕ဖိုးပဲဖိုးဆိုတာ သူ႕သဘာ၀ကိုက ကေလးေတြကို
13:23 - 13:25

အလုပ္တစ္ခုလုပ္ဖို႕ စဥ္းစားလာေအာင္ သင္ေပးသလိုျဖစ္ေနတယ္
13:25 - 13:28

စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ဆိုတာ ပံုမွန္ လခ ကို ေမွ်ာ္လင္႕ေနတာ မဟုတ္ဘူး
13:28 - 13:30

မုန္႕ဖိုးပဲဖိုး ဆိုတာက ကေလးေတြကို ငယ္တဲ႕အရြယ္မွာတင္
13:30 - 13:32

ပံုမွန္ လစာေလး ေမွ်ာ္လင္႕ဖို႕ ေမြးထုတ္ေပးသလိုျဖစ္ေနတယ္
13:32 - 13:34

တကယ္လို႕ ခင္ဗ်ားတို႕က စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလုပ္တာဟာ ကြၽန္ေတာ္႕အတြက္ေတာ႕ မွားတယ္
13:34 - 13:36

ကြၽန္ေတာ္႕ကေလးေတြကို အခု ဘာလုပ္ေပးသလဲ ေျပာမယ္၊ ကြၽန္ေတာ္႕မွာ ကေလး ၂-ေယာက္ရွိတယ္၊ ၉-ႏွစ္ နဲ႕ ၇-ႏွစ္ သားေတြ
13:36 - 13:38

သူတို႕ကို ကြၽန္ေတာ္ သင္ေပးတာက အိမ္ပတ္၀န္းက်င္နားနဲ႕ ၿခံ၀င္းထဲ ပတ္ေလွ်ာက္ခိုင္းၿပီး
13:38 - 13:40

လိုေနတဲ႕ဟာ ေတြကို ျပီးေအာင္ လုပ္ဖုိ႕ ရွာခိုင္းတယ္
13:40 - 13:42

အဲဒါဟာ ဘာလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္႕ဆီလာၿပီးေျပာခိုင္းတယ္
13:42 - 13:44

ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႕ဆီသြားၿပီး "ဒါ..အေဖ ၿပီးေအာင္လုပ္ဖို႕လိုေနတဲ႕ဟာ" ဆိုၿပီး ေျပာတယ္
13:44 - 13:46

ၿပီးေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘာလုပ္တယ္ ထင္သလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ညွိႏိႈင္းၾကတယ္
13:46 - 13:48

သူတို႕ ဘာေတြၿပီးျပည္႕စံုေအာင္လုပ္ဖို႕ လိုသလဲဆိုတာ ေလွ်ာက္ရွာၾကတယ္
13:48 - 13:50

ဒါေပမယ္႕ အဲဒါအတြက္ သူတို႕ ဘာရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ညွိႏႈိင္းတယ္
13:50 - 13:53

ေနာက္ေတာ႕ သူတို႕ကို ပံုမွန္လစာမေပးေပမယ္႕ သူတို႕မွာ ပစၥည္းမ်ားမ်ားရွာဖို႕ အခြင္႕အလမ္းပိုမ်ားလာတယ္
13:53 - 13:55

သူတို႕ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းတဲ႕ အတတ္ပညာကို သင္ယူေလ႕လာျဖစ္သလို
13:55 - 13:57

အခြင္႕အလမ္းကို ရွာတဲ႕ အတတ္ပညာကိုလည္း သူတို႕ သင္ယူေလ႕လာျဖစ္သြားတယ္
13:57 - 14:00

အဲဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြကို ေမြးျမဴေပးရတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္႕ ကေလးေတြမွာ စုဘူး ၂ ခုစီ ရွိၾကတယ္
14:00 - 14:02

သူတို႕႐ွာႏုိင္တာ သို့မဟုတ္ မုန္႕ဖုိးရတာရဲ့
14:02 - 14:04

၅၀ ရာႏႈန္းကေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕ အိမ္စာရင္းထဲ ၀င္သြားတယ္
14:04 - 14:06

က်န္တဲ႕ ၅၀ ရာႏႈန္းကေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕ အ႐ုပ္စာရင္းထဲ ၀င္သြားတယ္
14:06 - 14:08

သူတို႕ အ႐ုပ္စာရင္းထဲ၀င္သြားတာမွန္သမွ်ကို သူတို႕လုိခ်င္တာ ဘာမဆိုအတြက္ သံုးလို႕ရတယ္
14:08 - 14:11

သူတို႕ အိမ္စာရင္းထဲ၀င္သြားတဲ႕ ၅၀ ရာႏႈန္းကေတာ႕ ေျခာက္လတစ္ခါ ဘဏ္ထဲကို သြားတယ္
14:11 - 14:14

သူတို႕ ကြၽန္ေတာ္႕ကို မွီလာေနၿပီ၊ ႏွစ္တိုင္းလိုလို ဘဏ္ထဲကေငြေတြက သူတို႕ရဲ႕ စေတာ႕ပြဲစားဆီ ေရာက္တယ္
14:14 - 14:17

ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ၉-ႏွစ္ နဲ႕ ၇-ႏွစ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ စေတာ႕ ပြဲစားေတြ ရွိေနၾကၿပီ
14:18 - 14:20

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီ စုေဆာင္းတဲ႕ အေလ႕အထကို အတင္းလုပ္ယူဖို႕ သူတို႕ကို သင္ေနတာ
14:20 - 14:23

အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေတြက ေျပာေနၾကတာေတြေၾကာင္႕ ကြၽန္ေတာ္ ႐ူးခ်င္ခ်င္ေတာင္ျဖစ္တယ္
14:23 - 14:25

"အင္း ကြၽန္ေတာ္႕ ပင္စင္စုေဆာင္းေငြထဲကို အခု စၿပီး ေငြထည္႕ခ်င္ထည္႕ေတာ႕မွာ" တဲ႕
14:25 - 14:27

၂၅-ႏွစ္ေတာင္ လြတ္သြားခဲၿပီးၿပီေလ
14:27 - 14:29

ငယ္ရြယ္တဲ႕ ကေလးေတြကို အဲဒီအေလ႕အထေလးေတြ
14:29 - 14:31

သူတို႕ နာၾကင္မႈဆိုတာေတာင္ မခံစားမိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ သင္ေပးလို႕ရပါတယ္
14:31 - 14:33

ညတိုင္း အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ေတြခ်ည္းပဲ ဖတ္ျပမေနနဲ႕
14:33 - 14:35

တစ္ပတ္မွာ ၄-ည ေတာ႕ သူတို႕ကို အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေလးေတြ ဖတ္ခ်င္ဖတ္ျပေပါ႕
14:35 - 14:37

တစ္ပတ္မွာ က်န္တဲ႕ ၃-ည ကိုေတာ႕ သူတို႕ကို ပံုျပင္ေတြ ေျပာခိုင္း
14:37 - 14:40

ကေလးေတြနဲ႕ အတူထိုင္ၿပီး သူတို႕ကို ပစၥည္း ၄-မ်ိဳးေပးၾကည္႕လိုက္
14:40 - 14:43

႐ွပ္အကႋ် အနီတစ္ထည္၊ အျပာေရာင္ နက္တိုင္ တစ္ခု၊ သားပိုက္ေကာင္တစ္ေကာင္ နဲ႕ လက္ေတာ႕ပ္ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး
14:43 - 14:45

ၿပီးရင္ သူတို႕ကို အဲဒီ ပစၥည္း ၄-မ်ိဳးအေၾကာင္း ပံုျပင္ ေျပာခုိုင္းေပါ႕
14:45 - 14:47

ကြၽန္ေတာ္႕ကေလးေတြ တခ်ိန္လံုး အဲဒါကို လုပ္ၾကတယ္
14:47 - 14:49

အဲဒါက သူတို႕ကို ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ ေျပာႏိုင္ေအာင္ သင္ေပးတယ္၊ အဲဒါကိ သူတို႕ကို တီထြင္ဆန္းသစ္မႈ ဆိုတာကို သင္ေပးတယ္
14:49 - 14:51

အဲဒါက သူတို႕ ကိုယ္႕ပိုင္ဥာဏ္နဲ႕ ေတြးေအာင္ သင္ေပးတယ္
14:51 - 14:53

အဲဒါမ်ိဳးလုပ္ၾကည္႕ၿပီး ေပ်ာ္႐ြင္ၾကည္႕ၾကပါ
14:53 - 14:55

ကေလးေတြကို လူအုပ္စုေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး စကားေျပာခိုင္းပါ
14:55 - 14:57

သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရွ႕မွာ ရပ္႐ံုေလးရပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
14:57 - 14:59

ကစားတာ၊ စကားေျပာခိုင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕
14:59 - 15:01

အဲဒါေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႕ ေမြးျမဴေပးခ်င္တဲ႕ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြရဲ႕ စရိုက္လကၡဏာေတြပါ
15:01 - 15:04

ကေလးေတြကို ဆိုးတဲ႕ ေဖာက္သည္ေတြနဲ႕ ဆိုးတဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ျပေပးပါ
15:04 - 15:06

သူတို႕ကို စိတ္မၾကည္လင္တဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြကို ျပေပးပါ
15:06 - 15:08

ေဖာက္သည္ေတြကို ဘုဆတ္ဆတ္ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ိဳး ေပးတာ ေတြ႕ရင္ သူတို႕ကို အဲဒါ ေထာက္ျပပါ
15:08 - 15:10

"စကားမစပ္ ေျပာရဦးမယ္၊ အဲဒီလူက ခ်ာတူးလံ ၀န္ထမ္းေပါ႕" လို႕ ေျပာေပးပါ
15:10 - 15:13

"ဒီ၀န္ထမ္းေတြကေတာ႕ ေကာင္းတယ္" လို႕ ေျပာေပးပါ
15:13 - 15:15

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
15:15 - 15:17

စားေသက္ဆိုင္ထဲ၀င္သြားလို႕ ညံ႕ဖ်င္းတဲ႕၀န္ေဆာင္မႈမ်ိး ေပးလာရင္
15:17 - 15:19

ညံ႕ဖ်င္းတဲ႕ ၀န္ေဆာင္မႈဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သူတို႕ကို ျပေပးပါ
15:19 - 15:21

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
15:21 - 15:23

ဒီ သင္ခန္းစားေတြအားလံုး ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေရွ႕မွာ ရွိေနၾကတာပဲ
15:23 - 15:26

ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဒီ အခြင္႕အလမ္းေတြကိုေတာ႕ မယူဘူး၊ ကေလးေတြကို ဆရာသြားရွာဖို႕ပဲ သင္တယ္
15:26 - 15:28

ျမင္ေယာင္ၾကည္႕ပါ၊ တကယ္လို႕ ခင္ဗ်ားတို႕
15:28 - 15:30

အိမ္ထဲမွာ အခုရွိေနတဲ႕ ကေလးေတြရဲ႕ တိုလီမုတ္စေတြနဲ႕
15:30 - 15:32

လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂-ႏွစ္က အရြယ္လြန္သြားလို႕ မေဆာ႕ေတာ႕တဲ႕ အရုပ္အားလံုးကို ယူၿပီး
15:32 - 15:35

"တို႕ေတြ ဒါေတြကို ခရိတ္ဂ်္လစ္တ္ တို႕၊ ကီဂ်ီးဂ်ီ တို႕ (အီးေဘလို ပစၥည္းေၾကာ္ျငာၿပီးေရာင္းလို႕ရတဲ႕ေနရာ) မွာ စၿပီး ေရာင္းၾကရေအာင္" လို႕ ေျပာၾကည္႕ပါ
15:35 - 15:37

သူတို႕ေတြ အဲဒါေတြကို တကယ္ ေရာင္းႏိုင္တယ္
15:37 - 15:39

ၿပီးရင္ ေစ်းေပးတဲ႕အီးေမးလ္၀င္လာရင္ အလိမ္အညာေတြကို ဘယ္လို ရွာရတယ္ဆိုတာ ေလ႕လာလို႕ ရတယ္
15:39 - 15:41

အဲဒီ အလိမ္အညာ အီးေမးလ္ေတြက ကိုယ္႕စာရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ဆင္႕စာရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀င္လာႏိုင္တယ္
15:41 - 15:44

ဒါေပမယ္႕ ကေလးေတြကို ေစ်းဘယ္လို သတ္မွတ္ရတယ္၊ ေစ်းဘယ္လို မွန္းတယ္
15:44 - 15:46

ဓါတ္ပံုေတြ ဘယ္လို ဆြဲတင္ရတယ္ ဆိုတာေတြ သင္ေပးလို႕ရတယ္
15:46 - 15:48

သူတို႕ကို အဲဒါမ်ိဳးေတြ ဘယ္လိုလုပ္ရတယ္၊ အဲဒါေတြနဲ႕ ပိုက္ဆံ ဘယ္လိုရွာရတယ္ဆိုတာ သင္ေပးပါ
15:48 - 15:50

ၿပီးရင္ သူတို႕ရတဲ႕ ပိုက္ဆံကို ၅၀-ရာႏႈန္း အိမ္စာရင္းထဲသြား
15:50 - 15:52

၅၀-ရာႏႈန္း အရုပ္စာရင္းထဲသြားခိုင္း
15:52 - 15:54

ကြၽန္ေတာ္႕ကေလးေတြက ဒီကိစၥကို သေဘာက်ၾကတယ္
15:54 - 15:57

ခင္ဗ်ားတို႕ ကေလးေတြမွာ ေမြးျမဴေပးရမယ္႕ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ စရိုက္လကၡဏာ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႕
15:57 - 16:00

ႀကိဳးပမ္းေအာင္ျမင္မႈ၊ ဇြဲ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ျပန္လည္ ဆန္းစစ္တတ္မႈ၊ ကိုင္းကြၽန္းမွီ ကြၽန္းကိုင္းမွီ သေဘာတရား၊ တန္ဖိုးတရားေတြ၊
16:00 - 16:03

ဒီ စ႐ိုက္လကၡဏာေတြကို ငယ္ရြယ္တဲ႕ ကေလးေတြမွာ ေတြ႕ရႏိုင္သလို သူတို႕ဆီမွာ ေမြးျမဴႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးလို႕ရတယ္
16:03 - 16:05

အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ရွာေဖြပါ
16:05 - 16:07

ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႕ကို သတိထားစခ်င္တဲ႕ စ႐ိုက္လကၡဏာ ၂-ခုုလည္း ရွိေသးတယ္
16:07 - 16:10

အဲဒါကိုေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕ စနစ္ထဲက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ထုတ္လိုက္လို႕မွ မရတာ
16:10 - 16:12

ကေလးေတြကို ပတ္၀န္းက်င္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္တဲ႕ ေရာဂါအတြက္ ေဆးမကုပါနဲ႕
16:12 - 16:14

တကယ္႕ကို အရမ္း ဆိုးး၀ါးေနတာကလြဲရင္ေပါ႕
16:14 - 16:16

(လက္ခုပ္သံမ်ား)
16:16 - 16:19

တခုခုမွာ အ႐ူးအမူးျဖစ္တာ၊၊ စိတ္ဖိစီးတာ၊ စိတ္ဓါတ္က်တာေတြနဲ႕ ပတ္သက္ေနတာ အားလံုးမွာလည္း အတူတူပဲ
16:19 - 16:21

ေဆးပညာ႐ႈေထာင္႕အရ အရမ္းၾကမ္းေနတာက လြဲရင္ေပါ႕
16:21 - 16:23

စိတ္အတက္အက်ျမန္ေရာဂါကို အမႈေဆာင္ အရာ႐ွိခ်ဳပ္ေရာဂါလို႕ နာမည္ေျပာင္ေပးထားတာ
16:23 - 16:25

စတိဗ္ဂ်ဴးဗက္ဆန္ နဲ႕ ဂ်င္မ္ကလာ႕ခ္ တို႕
16:25 - 16:27

ဂ်င္မ္ဘာ႕ခ္စ္ေဒးလ္ တို႕အားလံုးမွာ ဒီေရာဂါ ရွိေနၾကတယ္
16:27 - 16:29

သူတို႕ နတ္စ္ကိပ္ ကုမၸဏီကို တည္ေထာင္ခဲ႕ၾကတာပဲ
16:29 - 16:31

သူတို႕ကိုမ်ား ရစ္တာလင္ စိတ္ၿငိမ္ေဆး ေကြၽးလို္က္မိရင္ဆိုတာမ်ိဳး ျမင္ေယာင္ၾကည္႕ပါ
16:31 - 16:33

အဲဒီကုမၸဏီ ရွိလာေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဟုတ္ရဲ႕လား
16:33 - 16:36

အယ္လ္ဂိုးရ္ လည္း အင္တာနက္ဆိုတာကို ထြင္ခ်င္ရင္ ထြင္ခဲ႕ႏိုင္မွာေနာ္
16:36 - 16:38

(ရယ္ေမာသံမ်ား)
16:38 - 16:40

ဒီကၽြမ္းက်င္မႈေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ စာသင္ခန္းထဲမွာ သင္ေပးသင္႕တဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈေတြပါ
16:40 - 16:42

(စာသင္ခန္းထဲ သင္ေပးတဲ႕) တျခားဟာေတြလိုပဲေပါ႕
16:42 - 16:44

ကေလးေတြကို ေရွ႕ေနႀကီးမျဖစ္ခ်င္ၾကနဲ႕လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး
16:44 - 16:46

ဒါေပမယ္႕ စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္မႈလို ဟာမ်ိဳးကို
16:46 - 16:48

တျခားသင္ၾကားေပးေနတဲ႕ဘာသာရပ္ေတြအထက္မွာထားၿပီး သင္ၾကားေပးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ႏွယ္႕လဲ
16:48 - 16:50

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ အဲဒီမွာ အခြင္႕အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိေနတယ္
16:50 - 16:52

ကၽြန္ေတာ္ ဗီဒီယိုတိုတိုေလး တစ္ခုနဲ႕ ေဟာေျပာပြဲကို အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္
16:52 - 16:55

ဒီ ဗီဒီယိုကို ကၽြန္ေတာ္ ဦးေဆာင္လမ္းေျပေပးေနတဲ႕ ကုမၸဏီတစ္ခုက လုပ္ထားတာပါ
16:55 - 16:57

သူတို႕ေတြက "ဒါးခုတ္ေကာင္" လို႕ အမည္ေပးထားပါတယ္
16:57 - 16:59

ကေလးေတြအေၾကာင္းပါ၊ စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္မႈအေၾကာင္းပါ
16:59 - 17:02

ဒီဗီဒီယိုေလးက ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္႕ဆီက ၾကားထားတဲ႕ဟာေတြကို ယူၿပီး
17:02 - 17:04

ကမာၻႀကီးကို ေျပာင္းလဲဖို႕ တခုခုလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္အားေပးမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ရတာပါပဲ
17:04 - 17:07

[ကေလး....."ဒီေတာ႕ မင္း တစ္ခုခု လုပ္ႏိုင္တယ္လို႕ ထင္မိတယ္ေပါ႕"]
17:07 - 17:09

[မင္း အဲဒီလို ဆက္ၿပီး ေတြးလို႕ရပါတယ္]
17:09 - 17:11

[ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ငါတို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ထင္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက]
17:11 - 17:14

[ေက်ာ္လႊားသြားရတာ လြယ္ကူေနလို႕ပါ]
17:14 - 17:17

[မင္း သတိမမူမိမွာ စိုးလို႕ ေျပာလိုက္မယ္၊ ငါတို႕ေတြက]
17:17 - 17:20

[လူတစ္ဦးခ်င္းဟာ မတူညီတာတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ခြင္႕ရတဲ႕ ေနရာမွာ ငါတို႕ေတြ ေနေနၾကတာပါ]
17:20 - 17:21

[အေထာက္အထား လိုခ်င္တယ္ေပါ႕]
17:21 - 17:22

[ငါတို႕ ႏိုင္ငံကို ထူေထာင္ခဲ႕တဲ႕ လူေတြကိုပဲ ၾကည္႕ပါ]
17:22 - 17:25

[ငါတို႕မိဘေတြ၊ ဘိုးဘြားေတြ၊ ငါတို႕အေဒၚေတြ၊ ဦးေလးေတြ...]
17:25 - 17:28

[သူတို႕ဟာ သူတို႕အမွတ္အသားကို လုပ္ဖို႕ အဆင္သင္႕ျဖစ္ေနခဲ႕ၾကတဲ႕ ႏိုင္ငံေ႐ႊ႕ေျပာင္းလာတဲ႕ အသစ္ေရာက္လာၾကတဲ႕သူေတြပါ]
17:28 - 17:31

[သူတို႕လာတုန္းက နည္းနည္းပဲ ပါခဲ႕ၾကမွာပါ]
17:31 - 17:34

[ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕ေတြ တစ္ခုကလြဲရင္ ဘာမွမပိုင္ဆိုင္ခဲ႕တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ]
17:34 - 17:37

[အဲဒါတစ္ခုကေတာ႕ ထက္ျမက္တဲ႕ အႀကံဥာဏ္ေလးတစ္ခုပါ]
17:37 - 17:40

[ဒီလူေတြက ေတြးေခၚစဥ္းစားသူေတြ၊ လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္သူေတြပါ...]
17:40 - 17:42

[...တီထြင္ဖန္တီးသူေတြပါ..]
17:42 - 17:45

[...သူတို႕ေတြ နာမည္တစ္ခု ရမလာေသးတဲ႕အထိေပါ႕...]
17:46 - 17:49

[...စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြ...ဆိုတဲ႕နာမည္ေလးေပါ႕]
17:49 - 17:52

[ျဖစ္ႏုိင္တယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ႕ ငါတို႕ရဲ႕ ေတြးေခၚပံုကို သူတို႕က ေျပာင္းလဲေပးခဲ႕ၾကတယ္ ]
17:52 - 17:54

[ဘ၀ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပိုၿပီးေကာင္းမြန္ေအာင္ေနလို႕ရလဲဆိုတဲ႕ ၾကည္လင္တဲ႕ ေရွ႕ေရးအျမင္ သူတို႕မွာ ရွိၾကတယ္]
17:54 - 17:57

[ငါတို႕အားလံုးအတြက္၊ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ႕ အခါကာလမ်ိဳးေတြမွာေတာင္ေပါ႕]
17:57 - 17:59

[အခုေတာ႕ ျမင္ႏိုင္ဖို႕ ခဲယဥ္းေနတယ္...]
17:59 - 18:01

[...ငါတို႕ရဲ႕ျမင္ကြင္းက အတားအဆီးေတြက ႐ႈပ္ပြျပည္႕ၾကပ္ေနတယ္]
18:01 - 18:04

[ဒါေပမယ္႕ လိႈင္းေလထန္ျခင္းက]
18:04 - 18:07

[ေအာင္ျမင္မႈအတြက္၊ ျဖစ္ေျမာက္မႈအတြက္ အခြင္႕အလမ္းေတြကို ဖန္တီးေပးတတ္ၿပီး ငါတို႕ကို တြန္းပို႕ေပးတယ္]
18:07 - 18:10

[ကိစၥေတြကို ေဆာင္ရြက္တဲ႕ နည္းလမ္းအသစ္ေတြကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိဖို႕ေပါ႕]
18:10 - 18:13

[ဒီေတာ႕ ဘာလို အခြင္႕အလမ္းေတြေနာက္ကို မင္းလိုက္မလဲ၊ ဘာေၾကာင္႕လဲ]
18:13 - 18:16

[မင္းသာ စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ တစ္ေယာက္ဆိုရင္]
18:16 - 18:19

[ဆံုုး႐ႈံးမႈ အႏၱရာယ္ဆိုတာ ဆုလဒ္မဟုတ္မွန္း မင္းသိပါတယ္]
18:19 - 18:21

[မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆုုလဒ္ေတြဆိုတာ တီထြင္ဖန္တီးမႈကို ေမာင္းႏွင္ေပးျခင္းပါ...]
18:21 - 18:24

[...လူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကို ေျပာင္းလဲေပးျခင္းပါ၊ အလုပ္အကိုင္ေတြကို ဖန္တီးေပးျခင္းပါ]
18:24 - 18:26

[တိုးတက္မႈကို အားေပးျခင္းပါ]
18:26 - 18:29

[ၿပီးေတာ႕ ပိုေကာင္းမြန္တဲ႕ ေလာကတစ္ခု ဖန္တီးေပးျခင္းပါ]
18:29 - 18:31

[စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနပါတယ္]
18:31 - 18:33

[သူတို႕ေတြက ငါတို႕ႏိုင္ငံ စီးပြားေရးကို ေထာက္ပံ႔ေပးဖို႕ စီးပြားေရးအေသးစားေတြ လုပ္ၾကတယ္]
18:33 - 18:35

[ပစၥည္းေတြကို ပံုထုတ္ေပးတယ္၊ မင္းတို႕ကို]
18:35 - 18:37

[ကမာၻတလႊားက သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစုေတြ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႕ အၿမဲ ဆက္သြယ္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးဖို႕ေပါ႕]
18:37 - 18:40

[လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ အၾကာျမင္႕ဆံုး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ ကူညီေပးဖို႕ သူတို႕ေတြက နည္းလမ္းသစ္ေတြ ရွာေဖြေပးေနတယ္]
18:40 - 18:42

[မင္း စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား သိကြၽမ္းသလား]
18:42 - 18:43

[စီးပြားစြမ္းေဆာင္ရွင္ဆိုတာ ဘယ္သူမဆို ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...]
18:43 - 18:45

[မင္းလည္းပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္]
18:45 - 18:48

[ဒါေၾကာင္႕ မင္းအၿမဲတမ္းအလိုရွိေနတဲ႕ အလုပ္မ်ိဳးကို ဖန္တီးဖို႕ အခြင္႕အလမ္းေတြကို အရယူဖမ္းဆုပ္ပါ]
18:48 - 18:50

[စီးပြားေရးကို ကုစားဖို႕ ၀ိုင္းကူပါ]
18:50 - 18:51

[ထူးျခားကြဲျပားတာေတြ လုပ္ၾကပါ]
18:51 - 18:53

[မင္းတို႕ရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ျမင္႕မားတဲ႕ အဆင္႕အတန္းအသစ္ဆီကို ဆြဲတင္ၾကပါ]
18:53 - 18:55

[ဒါေပမယ္႕ အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ႕]
18:55 - 18:58

[သတိရစမ္းပါ၊ မင္း ကေလးဘ၀တုန္းက...]
18:58 - 19:01

[အရာအားလံုးက မင္းလက္လွမ္းမီတဲ႕ေနရာမွာ ရွိေနတုန္းက]
19:01 - 19:05

[မင္းကိုယ္မင္း တိုးတိုးေလး ေျပာခဲ႕ဖူးတယ္၊ ခုိင္မာတဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ေပါ႕]
19:07 - 19:09

["အဲဒါဟာ အခုထိလဲ မွန္ကန္တုန္းပါပဲ၊ မင္းတစ္ခုခုကို လုပ္ႏိုင္တယ္" ဆိုတာေလ]
19:11 - 19:13

[ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဒီမွာ ေဟာေျပာခြင္႕ေပးတဲ႕အတြက္ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္]

Title:: ကင်မရွန်းဟီးရိုးလ်ဒ် း ကလေးတွေကို စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်တွေဖြစ်အောင် မြေတောင်မြှောက်ပေးကြပါစို့။
Speaker:: Cameron Herold
Description:: ေက်ာင္းတက္ရသည္ကို ၿငီးေငြ႕ေသာ၊ အတန္းပ်က္ေသာ၊ အရြယ္တူမ်ားႏွင္႕ မတည္႕ေသာ ကေလးသည္ စြမ္းေဆာင္ရွင္တစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု အဒ္မန္တန္ၿမိဳ႕ TED ေဟာေျပာပြဲတြင္ ကင္မ႐ြန္းဟီး႐ိုးလ္ဒ္ က ေျပာလိုက္ပါတယ္။ စြမ္းေဆာင္ရွင္အေလာင္းအလ်ာမ်ားကို ကေလးအျဖစ္ႏွင္႕ေရာ လူႀကီးအျဖစ္ႏွင္႕ပါ ေအာင္ျမင္လာေအာင္ မိဘအုပ္ထိန္းမႈႏွင္႕ ပညာသင္ၾကားေပးျခင္းတို႕က အကူအညီေပးေၾကာင္း ေထာက္ခံေျပာဆိုထားပါတယ္။

more » « less
Video Language:: English
Team:: closed TED
Project:: TEDTalks
Duration:: 19:15

	TED edited Burmese subtitles for Let's raise kids to be entrepreneurs
	TED edited Burmese subtitles for Let's raise kids to be entrepreneurs
	TED edited Burmese subtitles for Let's raise kids to be entrepreneurs
	TED edited Burmese subtitles for Let's raise kids to be entrepreneurs
	Maung Maung added a translation

Burmese subtitles

Revisions Compare revisions

Revision 3 Edited

TED
Revision 2 API

TED
Revision 1

Maung Maung

	Revision Number	Author	Created
	3	TED
	2	TED
	1	Maung Maung

ကင်မရွန်းဟီးရိုးလ်ဒ် း ကလေးတွေကို စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်တွေဖြစ်အောင် မြေတောင်မြှောက်ပေးကြပါစို့။

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies

Operating cookies (Required)