จะตอบคำถามที่ว่า 'ฉันคือใคร' ได้อย่างไร

ผมอยากรู้ว่า ผมคือใคร และจะตอบคำถามนี้ได้อย่างไร

นมัสการหลวงปู่ ธรรมสวัสดีสังฆะ

เพื่อนของเราถามว่า

[เสียงเด็ก]

ผมอยากจะรู้ว่า ผมคือใคร และจะตอบคำถามนี้อย่างไรดี

คำถามว่า ผมคือใคร

ฉันคือการสืบเนื่องของพ่อแม่

ฉันคือการสืบเนื่องของบรรพบุรุษ

สิ่งนี้ชัดเจนมาก ฉันไม่ได้มีตัวตนที่แยกออกมา

ถ้าฉันมองเข้าไปภายในตัวเอง ฉันจะเห็นพ่อ

และแม่ในทุกๆ เซลล์ของร่างกาย

ฉันจะเห็นบรรพบุรุษในทุกๆ เซลล์ของร่างกาย

เราเห็นประเทศของเรา ผู้คนของเราได้ ในทุกๆ เซลล์ของร่างกายเรา

ฉันจะเห็นว่า ตัวฉันประกอบขึ้นจากสิ่งต่างๆ มากมาย

ที่เรียกได้ว่า เป็นสิ่งที่ไม่ใช่ฉัน

เหมือนดอกไม้ดอกนั้น เกิดจากสิ่งที่ไม่ใช่ดอกไม้ทั้งนั้น

ดอกไม้..เกิดจากสิ่งที่ไม่ได้เป็นดอกไม้

ฉัน..เกิดจากสิ่งที่ไม่ใช่ฉัน

มันชัดเจนมาก...ในดอกไม้ เราจะเห็นแสงแดด สายฝน ดิน แร่ธาตุต่างๆ

ก้อนเมฆ

และไม่มีดอกไม้ ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ดอกไม้

และเมื่อสิ่งที่ไม่ใช่ดอกไม้มาประกอบเข้าด้วยกัน ก็จะสร้างดอกไม้ขึ้นมา

ดังนั้น สิ่งที่ไม่ใช่ฉันมาประกอบกัน และสร้างตัวฉันขึ้นมา

ฉันจึงเป็นเช่นนั้น ฉันไม่ได้ดำรงชีวิตอยู่ต่างหาก

ฉันไม่ได้มีตัวตนที่เป็นเอกเทศ นี่คือ ความเห็นที่ถูก(สัมมาทิฏฐิ)

และหากเธอเข้าใจเช่นนั้น เธอจะไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไป

เพราะเธอคือจักรวาล

เธอมีร่างกายนี้ แต่เธอก็ยังมีกายของจักรวาล

ในตัวเธอ มีทั้งจักรวาลอยู่

และเธอก็มีกายของจักรวาลอยู่ ณ ที่นี่และในขณะนี้

เธอพูดคุยกับจักรวาลในตัวเธอได้ เธอพูดคุยกับพ่อ แม่ และบรรพบุรุษในตัวเธอได้

เธอไม่มีตัวเธอ..ตัวเธอที่เป็นเอกเทศ

เธอประกอบขึ้นจากสิ่งที่ไม่ใช่เธอ

และเธอคือการสืบเนื่องของพ่อแม่ บรรพบุรุษ ดวงดาว ดวงจันทร์

ดวงอาทิตย์ แม่น้ำ ภูเขา ทุกสิ่งทุกอย่างมีอยู่ภายในตัวเธอ

ดังนั้น เธอจึงพูดคุยกับพวกเขาได้ และเธอรู้ว่า เธอคือโลก เธอคือจักรวาล

เธอจะรับรู้สิ่งนี้ได้จากการทำสมาธิ เมื่อเธอเริ่มมีสมาธิ เธอจะเริ่มเข้าใจ

สมมุติว่า คลื่นในมหาสมุทร

ถามตัวเองว่า ฉันคือใคร

คลื่น..คลื่นที่ปรากฏขึ้นในมหาสมุทร และคลื่นถามว่า ฉันคือใคร

ถ้าคลื่นลูกนั้นมีเวลาได้ทำความรู้จักกับตัวเอง จะพบว่า...

เธอคือมหาสมุทร เธอเป็นคลื่นลูกหนึ่ง แต่ขณะเดียวกันก็เป็นมหาสมุทรด้วย

ปกติ เธอเป็นคลื่นลูกนี้ แต่เธอก็เป็นคลื่นลูกอื่นด้วยเช่นกัน

ดังนั้น เธอจะเห็นความเชื่อมโยงระหว่างกัน ธรรมชาติของความเป็นดั่งกันและกัน

ในตัวเธอ ในคลื่นลูกอื่น และเธอจะไม่เลือกที่รักมักที่ชังอีกต่อไป

ความไม่มีตัวตน

ที่สำคัญก็คือ คลื่นนั้นจะต้องตระหนักว่า...

เธอมีกายของคลื่น แต่เธอก็มีกายของมหาสมุทรด้วยเหมือนกัน

เมื่อคลื่นระลึกได้ว่า เธอมีกายของมหาสมุทร ก็จะสูญสิ้นความกลัวและการเลือกที่รักมักที่ชังทั้งมวล

นั่นคือ ข้อดีของการทำสมาธิ จะช่วยให้เธอได้สัมผัสกับรากของเธอ

และปลดปล่อยเธอจากการเลือกที่รักมักที่ชัง และความกลัว

ถ้าเธอเชื่อว่า เธอมีตัวตนที่แยกขาดจากพ่อ แม่ และจักรวาล

เธอเข้าใจผิดแล้ว ตัวตนที่แยกต่างหากนั้น ไม่มี

‘เธอ’น่ะ มีนะ แต่เธอประกอบขึ้นจากสิ่งที่ไม่ใช่เธอ

เหมือนกับดอกไม้ที่ประกอบด้วยสิ่งที่ไม่ใช่ดอกไม้

ถ้าเธอดำรงอยู่อย่างมีสติและ...

และด้วยสมาธิ เธอจะสัมผัสได้

ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ และจะพิสูจน์ได้ว่า สิ่งเหล่านั้นอยู่ภายในตัวเธอ

และวันหนึ่ง เธอจะพบว่า เธอกำลังพำนักอยู่ในอาณาบริเวณของจักรวาล

เหมือนในวิถีปฏิบัติของชาวคริสต์ที่มีคำกล่าวว่า

พักสงบอยู่กับพระเจ้า เมื่อคลื่นพำนักอยู่ในมหาสมุทร

คลื่นจะมีสันติสุข
เมื่อเธอพักสงบอยู่กับพระเจ้า ในกายแห่งจักรวาลของเธอ

เธอจะมีสันติสุข

หากเธอฝึกเดินอย่างมีสติ

ทุกย่างก้าวจะช่วยให้เธอสัมผัสกับกายของจักรวาล กายของมหาสมุทร

ที่ทำให้เธอเป็นอมตะ เธอจะไม่กลัวการตายอีกต่อไป

ผู้คนในโลกนี้ยุ่งเหลือเกิน พวกเขาไม่มีเวลาที่จะ

หายใจ และเดิน เพื่อที่จะสัมผัสกับกายแห่งจักรวาลของเขา และธรรมชาติที่แท้จริงของการไม่เกิดและไม่ตาย

ดังนั้น การทำสมาธินั้น น่าอิ่มเอมใจมาก

เธอกำลังค้นหาตัวเอง ค้นหาความหมาย

และการทำสมาธิคือ การใช้เวลามองอย่างลึกซึ้ง ฟังอย่างลึกซึ้ง

เมื่อเธอมองอย่างลึกซึ้ง ฟังอย่างลึกซึ้ง

เธอจะได้เชื่อมโยงกับธรรมชาติที่แท้จริงของตัวเอง

แล้วเธอจะหมดสิ้นซึ่งความกลัวและการเลือกที่รักมักที่ชัง