O podróżach i muzyce dla siebie i społeczeństwa | Tasana Nagavajara | TEDxChiangMai
-
0:11 - 0:16(Skrzypce)
-
1:01 - 1:04(Brawa)
-
1:06 - 1:08Dziękuję.
-
1:08 - 1:11Urodziłem się w muzykalnej rodzinie.
-
1:11 - 1:16Wielu moich przodków
marzyło o zostaniu muzykami. -
1:16 - 1:18Większość z nich skończyło
-
1:18 - 1:21w zwyczajnych zawodach
lub robiąc karierę naukową, -
1:21 - 1:23i wiodło im się bardzo dobrze.
-
1:24 - 1:28Ja natomiast uparłem się,
-
1:28 - 1:29by zostać muzykiem.
-
1:29 - 1:34Teraz to mój zawód.
-
1:35 - 1:38Dziadek był nauczycielem
-
1:38 - 1:44i dyrektorem jednego z wiodących
liceów w Bangkoku. -
1:44 - 1:47Był również menedżerem
-
1:47 - 1:49znanego zespołu
tajskiej muzyki tradycyjnej. -
1:49 - 1:52W zasadzie nie potrafi grać;
-
1:52 - 1:56sądzę, że lubił być blisko
muzyki i muzyków. -
1:56 - 2:00Gdy ciocia wróciła
ze studiów na Zachodzie, -
2:00 - 2:06przywiozła wiele płyt z zachodnią muzyką,
-
2:06 - 2:10co miało wielki wpływ
na mojego ojca i wujka, -
2:10 - 2:14którzy dorastali z tą kolekcją,
-
2:14 - 2:18w której znalazł się poemat symfoniczny
"Szeherezada" Rimskiego-Korsakowa, -
2:18 - 2:21którą właśnie dla was zagrałem.
-
2:21 - 2:25Ja również dorastałem
z wielką kolekcją winyli ojca, -
2:25 - 2:27głównie zachodniej muzyki klasycznej.
-
2:27 - 2:30Jako pięciolatek
-
2:30 - 2:34umiałem zapamiętać
wiele symfonii Beethovena -
2:34 - 2:36i do nich dyrygować.
-
2:36 - 2:39Dyrygowanie nie jest
tak trudne, jak granie. -
2:39 - 2:43Brzmienie tej muzyki,
-
2:43 - 2:45muzyki zachodniej,
klasycznej, orkiestrowej, -
2:45 - 2:49wywarło na mnie ogromne wrażenie.
-
2:50 - 2:54Lekcje muzyki zacząłem od saw duang,
-
2:54 - 2:59tradycyjnego tajskiego
instrumentu z dwiema strunami. -
2:59 - 3:02Wtedy zdałem sobie sprawę,
że mam talent do muzyki. -
3:02 - 3:06Rok później zacząłem
naukę gry na skrzypcach. -
3:06 - 3:09Znając podstawy
tajskiego instrumentu smyczkowego, -
3:09 - 3:12mogłem przenieść te umiejętności
-
3:12 - 3:14i dostosować je do skrzypiec,
-
3:14 - 3:16wzbogacając swoje duże doświadczenie
-
3:16 - 3:18słuchania muzyki klasycznej, od narodzin.
-
3:18 - 3:21Myślę, że miałem dobry początek.
-
3:23 - 3:29Punktem zwrotnym
stała się wizyta genialnego skrzypka, -
3:29 - 3:32Alberto Lysy'ego,
w Tajlandii, w 1988 roku. -
3:33 - 3:37Zagrałem dla niego
i ta krótka chwila zmieniła moje życie. -
3:37 - 3:43Alberto Lysy umożliwił mi
wyjazd na studia do Szwajcarii, -
3:43 - 3:46do jednej z najbardziej prestiżowych
szkół muzycznych w Europie, -
3:46 - 3:50Międzynarodowej
Akademii Muzycznej Menuhina. -
3:50 - 3:54Dostanie się do tak słynnej
instytucji to niejaka szansa. -
3:54 - 3:57Kontynuowałem studia muzyczne
w Austrii i Ameryce. -
3:57 - 4:00Spędziłem prawie 11 lat,
-
4:00 - 4:04studiując i grając za granicą,
zanim wróciłem do Tajlandii. -
4:04 - 4:08Wielu przyjaciół pytało,
dlaczego chcę wrócić do Tajlandii. -
4:08 - 4:13Czy mam tam pracę
albo szansę na zagranie koncertu? -
4:13 - 4:16Moja odpowiedź zawsze była taka sama.
-
4:16 - 4:19Chciałem wrócić,
by stworzyć coś wyjątkowego. -
4:19 - 4:24Byłem przekonany, że mogę się przydać
scenie muzycznej w Tajlandii, -
4:24 - 4:28szczególnie młodym tajskim muzykom.
-
4:30 - 4:34Gdy wróciłem, w 2000 roku,
-
4:34 - 4:36natychmiast zacząłem uczyć,
-
4:36 - 4:37ponieważ w tamtych czasach
-
4:37 - 4:41utrzymywanie się z grania koncertów
było niemal niemożliwe. -
4:41 - 4:45Pomimo dodatkowego obciążenia pracą,
-
4:45 - 4:49od 10 lat jestem koncertmistrzem
Bangkok Symphony Orchestra, -
4:49 - 4:54zostałem etatowym nauczycielem
na Silpakorn University -
4:54 - 4:56na nowo otwartym wydziale muzyki.
-
4:56 - 4:59Lubię nauczać tak bardzo jak grać.
-
4:59 - 5:03Oglądanie nowych twarzy,
dołączających co roku do naszej szkoły -
5:03 - 5:09i pracowanie z nimi przez cztery lata
to niemałe wyzwanie. -
5:09 - 5:15W 2005 roku zaczęliśmy
rozszerzać nauczanie muzyki -
5:15 - 5:18poza nasz uniwersytet.
-
5:18 - 5:21Założyliśmy Silpakorn Summer Music School,
-
5:21 - 5:25do której będę się odnosił jako SSMS.
-
5:25 - 5:29SSMS miała około 20 uczniów grających
muzykę kameralną w małych grupach, -
5:29 - 5:31przez pierwszych kilka lat,
-
5:31 - 5:34ale stopniowo dołączało ich coraz więcej.
-
5:34 - 5:36Dziś jest wielką,
-
5:36 - 5:41prawdziwą orkiestrą symfoniczną,
liczącą ponad 120 uczniów. -
5:42 - 5:46Dajemy wyjątkową szansę uczniom,
-
5:46 - 5:50wszystkim chętnym do nauki,
by zjednoczyli się i tworzyli muzykę. -
5:50 - 5:54Ci studenci w większości
są niedoświadczeni. -
5:54 - 5:57Są tam zarówno ci dobrze wyszkoleni,
-
5:57 - 6:00jak i ci nie posiadający warsztatu,
-
6:00 - 6:03ale podczas tego wyjątkowego tygodnia
-
6:03 - 6:06robimy co w naszej mocy,
by stworzyć jak najlepsze warunki -
6:06 - 6:10do nauki i wspólnej pracy.
-
6:11 - 6:14Podczas tego tygodnia
pracujemy bardzo ciężko, -
6:14 - 6:18a także świetnie się razem bawimy.
-
6:18 - 6:22W zeszłym roku tajscy studenci
-
6:22 - 6:28zagrali naprawdę dobrze poemat symfoniczny
"Szeherezada" Rimskiego-Korsakowa. -
6:28 - 6:34Tak w zeszłym roku grali "Bolero" Ravela.
-
6:34 - 6:38("Bolero", Maurice Ravel)
-
7:57 - 7:59(Brawa)
-
7:59 - 8:0216 lat temu nikt nawet nie marzył,
-
8:02 - 8:04że coś takiego wydarzy się w Tajlandii.
-
8:04 - 8:07To jeden z naszych
najbardziej udanych projektów. -
8:07 - 8:11Ma on wielki wpływ
na społeczność muzyczną w kraju. -
8:11 - 8:15Kolejnym projektem
-
8:15 - 8:22na naszym uniwersytecie jest tak zwany
program talentów muzycznych. -
8:22 - 8:24W tamtym czasie, w 2007 roku,
-
8:24 - 8:27mieliśmy pewne powiązania
polityczne z małą prowincją -
8:27 - 8:31blisko Chiang Mai
i Chiang Rai, o nazwie Payao. -
8:31 - 8:35To naprawdę piękna,
pełna jezior prowincja. -
8:35 - 8:38W tamtym czasie naczelnik Payao
-
8:38 - 8:43miał pomysł, by przemienić miasto
w Wiedeń Wschodu, -
8:43 - 8:46jako centrum muzyczne.
-
8:46 - 8:47Stało się to wielkim projektem,
-
8:47 - 8:52sprowadziliśmy nawet
orkiestrę z Bangkoku, by tam wystąpiła. -
8:52 - 8:57Wciąż pamiętam podróż
do małego miasta w Payao -
8:57 - 9:02i oglądanie wielkiego billboardu,
na którym trzymam skrzypce. -
9:02 - 9:06Rozpoczęliśmy program talentów muzycznych
-
9:06 - 9:08we współpracy ze szkołą z internatem
-
9:08 - 9:10ulokowaną w pobliskich górach.
-
9:10 - 9:13To bardzo dobra szkoła.
-
9:13 - 9:19Mieliśmy nadzieję, że to wszystko
przemieni Payao w górski raj muzyczny, -
9:19 - 9:21jak Aspen, Colorado
-
9:21 - 9:24czy Verbier Music Festival w Szwajcarii.
-
9:24 - 9:29Od samego początku
nasz program był wielkim hitem, -
9:29 - 9:32był obszernie relacjonowany w prasie,
-
9:32 - 9:35zajął całą stronę w Bangkok Biz News,
-
9:35 - 9:39był bardzo znany w tamtym czasie.
-
9:39 - 9:43Latałem wtedy raz na miesiąc
na północ, do Chiang Rai, -
9:43 - 9:46wynajmowałem samochód,
jeździłem sto kilometrów żeby uczyć, -
9:46 - 9:48zostawałem na noc, wracałem do Chiang Rai
-
9:48 - 9:51i latałem z powrotem do Bangkoku do pracy.
-
9:51 - 9:53Właściwie była to dla mnie świetna zabawa,
-
9:53 - 9:55to było jak sen.
-
9:55 - 9:59Był to sen o spełnianiu marzenia.
-
10:00 - 10:03Możecie domyślić się ostatecznego skutku.
-
10:03 - 10:07Wiedeń Wschodu nie przetrwał zbyt długo.
-
10:07 - 10:09Zupełnie nie zadziałało.
-
10:09 - 10:12Gdy naczelnik
został przeniesiony gdzieś indziej, -
10:12 - 10:14zmieniły się nastroje polityczne,
-
10:14 - 10:15cały projekt zniknął.
-
10:15 - 10:17Tak po prostu. Zniknął.
-
10:17 - 10:22W tamtym czasie
mieliśmy około 20 licealistów -
10:22 - 10:24w programie talentów muzycznych,
-
10:24 - 10:25niestety zostali opuszczeni.
-
10:25 - 10:28Wszystko się skończyło.
-
10:28 - 10:30Co więc zrobiliśmy?
-
10:30 - 10:34To, co w naszej mocy,
by zadbać o ich przyszłą edukację, -
10:34 - 10:38ponieważ czuliśmy się
odpowiedzialni za ich życie. -
10:38 - 10:43W końcu połowa uczniów
przeniosła się do programu muzycznego -
10:43 - 10:46w innej szkole z internatem w Bangkoku,
-
10:46 - 10:49a połowa przeniosła się do Chiang Mai.
-
10:49 - 10:51Założyliśmy tam Montfort School,
-
10:51 - 10:54która już wtedy działała
z własną orkiestrą smyczkową, -
10:54 - 10:57a nasi uczniowie z programu talentów
-
10:57 - 11:01nawiązali nowe przyjaźnie
w nowym domu w Chiang Mai. -
11:01 - 11:05Przynajmniej mamy
szczęśliwe zakończenie tej historii. -
11:05 - 11:08I oto są!
-
11:08 - 11:11(Brawa)
-
11:17 - 11:22Oto orkiestra złożona z uczniów
Silpakorn Summer Music School, -
11:22 - 11:27uczniów dawnego
programu talentów muzycznych -
11:27 - 11:29i orkiestry smyczkowej Montfort.
-
11:29 - 11:33Pochodzą z wielu prowincji Tajlandii,
-
11:33 - 11:37z Nan, Chiang Mai, Mae Sot, Bangkoku.
-
11:37 - 11:42Zagramy Kanon D-dur Johanna Pachelbela.
-
11:52 - 11:59(Kanon w D-dur, Johann Pachelbel)
-
16:13 - 16:14(Koniec muzyki)
-
16:14 - 16:21(Brawa, wiwaty)
-
16:40 - 16:41Dziękuję bardzo.
-
16:41 - 16:45Nigdy nie żałowałem powrotu do domu
i podążania ścieżką kariery muzycznej. -
16:45 - 16:49Tu mam szansę stworzyć coś wyjątkowego,
-
16:49 - 16:54a najwięcej radości sprawia mi
tworzenie muzyki z tymi młodymi muzykami. -
16:54 - 16:56Dziękuję bardzo.
-
16:56 - 17:03(Brawa)
- Title:
- O podróżach i muzyce dla siebie i społeczeństwa | Tasana Nagavajara | TEDxChiangMai
- Description:
-
Nauczywszy się gry na saw duang, klasycznym tajskim instrumencie, w wieku 9 Tasana Nagavajara zajął się skrzypcami. Otrzymał pełne stypendium obejmujące koszty studiów w Międzynarodowej Akademii Muzycznej Menuhina (IMMA) w Szwajcarii, następnie zdobywał doświadczenie muzyczne na całym świecie. Tasana został w końcu jednym z założycieli Wydziału Muzyki na Uniwersytecie Silpakorn w Tajlandii i od 2005 roku pełni funkcję zastępcy dziekana i dyrektora programu Silpakorn Summer Music School.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 17:05