Μπορούμε να είμαστε και μέτριοι κι εξαιρετικοί; | Λούκας Τζ. Καρμπονάρο | TEDxHECParis

Στην τρίτη και τελευταία του προσπάθεια, ο Λούκας Τζ. Καρμπονάρο ακολούθησε μια επιλεκτική ομάδα από 2.500 αθλητές που έχουν κολυμπήσει τη Μάγχη τα τελευταία 150 χρόνια. Όμως υπήρχε μια μεγάλη διαφορά - ο Λούκας δεν είναι αθλητής υψηλής κλάσης. Είναι ένας τελείως μέτριος κολυμβητής, που ανακάλυψε ότι το μέτριο μπορεί να είναι εξαιρετικό στις σωστές συνθήκες. Ο Λούκας Τζ. Καρμπονάρο είναι μισός Ιταλός και μισός Σκωτσέζος και θεωρεί τον εαυτό του Ευρωπαίο. Μεγάλωσε στη Σικελία κι έχει πτυχίο μαθηματικών από την Κατάνια. Ακολούθησε ένα μεταπτυχιακό στη στατιστική στο LSE, πριν ολοκληρώσει τρία χρόνια έρευνας στα υπολογιστικά οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Όταν ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στη διοίκηση επιχειρήσεων στο HEC Paris, ο Λούκας συνέχισε την πορεία του στα οικονομικά και τώρα εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Μεταξύ 2010 και 2015 ο Λούκας βοήθησε να μαζευτούν $150.000 για φιλανθρωπία, υποστηρίζοντας εκπαιδευτικούς σκοπούς μέσω διαφόρων αθλητικών διαγωνισμών. Το 2016 πήρε εκπαιδευτική άδεια για να οργανώσει συλλογή πόρων στο Λουξεμβούργο, υποστηρίζοντας τους ολιγόμισθους φοιτητές να έχουν πρόσβαση σε άριστα πανεπιστήμια.

Του Λούκας του αρέσουν τα αθλήματα και πιστεύει στη δια βίου μάθηση, παίρνοντας εβδομαδιαία μαθήματα στα Ρωσικά και στο σκάκι. Όπως λέει κι ο ίδιος, «είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν θαυμάσια πράγματα και κατά τη γνώμη μου αυτό γίνεται ευκολότερο όταν έχουμε ξεκάθαρο στόχο, μια αναλυτική προσέγγιση κι έχουμε γύρω μας ανθρώπους με τον ίδιο σκοπό».

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Ποιο είναι το πραγματικό
νόημα του μετρίου;

Θα σας πω την ιστορία μου.

Το 2010 είχα πρόβλημα με τη μέση μου
και πήγα σε έναν γιατρό.

Ο γιατρός μού είπε,
«το κολύμπι κάνει καλό στη μέση».

Οπότε, τι έκανα;

Άρχισα να κολυμπάω.

Ήμουν κι εξακολουθώ να είμαι...

ένας μέτριος κολυμβητής.

Σηκώστε το χέρι όσοι από εσάς
κολυμπάτε κανένα γύρο σε πισίνα.

Ο λόγος είναι

ότι κολυμπώ τρία χιλιόμετρα ανά ώρα

κι αυτή είναι μια μέτρια ταχύτητα.

Όμως αν κι ήμουν ένας μέτριος κολυμβητής,

το 2015 είχα ένα όνειρο.

Είχα το όνειρο να διασχίσω τη Μάγχη,

τη λωρίδα νερού που εκτείνεται
μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας,

που το στενότερο σημείο της
έχει μήκος 33 χιλιόμετρα,

και φημίζεται για το κρύο νερό
και τα δυνατά ρεύματα.

Πέρσι το καλοκαίρι,

μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες,

ήμουν τυχερός και κατάφερα να τη διασχίσω.

(Χειροκρότημα)

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)

Θα σας περιγράψω τι έγινε εκείνη τη μέρα.

Πήγα στο λιμάνι η ώρα 11 το βράδυ.

Η αναχώρηση ήταν τα μεσάνυχτα.

Βρήκα το πλήρωμα στο λιμάνι -

το πλήρωμα από τη βάρκα διάσωσης.

Έκανε κρύο, ήταν σκοτάδι,

κι ήξερα ότι αυτή θα ήταν
η τρίτη και τελευταία μου προσπάθεια.

Ήξερα ότι ήταν ή τώρα ή ποτέ.

Πήδηξα στο νερό
χωρίς να φοράω στολή κατάδυσης -

μόνο ένα σκουφάκι κολύμβησης,
γυαλάκια και μαγιό,

επειδή αυτό απαιτεί η παράδοση.

Αν φοράς στολή κατάδυσης δεν μετράει.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας
άρχισα να νιώθω κράμπες,

και μετά από πέντε ώρες
σκεφτόμουν να τα παρατήσω.

Αυτή είναι μια φωτογραφία μου,

όταν είδα τον ήλιο να ανατέλλει
κι άρχισα να νιώθω καλύτερα.

Όμως δεν είχε τελειώσει -

είχα ακόμα να κολυμπήσω
πάνω από τσούχτρες,

κόντρα στο ρεύμα,

και ποιος ξέρει σε πόσες ώρες θα τελείωνα.

Μετά από 13 ώρες

ήμουν ένα μίλι μακριά απ' τη Γαλλία,

αλλά τα κύματα άρχισαν
να με τραβάνε πίσω στη Μάγχη.

Κολυμπούσα τέσσερις ώρες
μέχρι να τερματίσω.

Κολυμπούσα τέσσερις ώρες
μπροστά απ' τον ίδιο βράχο.

Μετά από 17 ώρες,

κατάφερα να φτάσω στη Γαλλία, τελικά.

Κι ήμουν τυχερός, επειδή λίγοι άνθρωποι

- λιγότεροι από 2.000 -
κατάφεραν να διασχίσουν τη Μάγχη

τα τελευταία 150 χρόνια.

Καθόλου μεγάλος αριθμός

σε σχέση με τον αριθμό αυτών
που τερμάτισαν το τρίαθλο Ironman πέρσι:

50.000 άτομα.

Ή όσους τερμάτισαν πέρσι στον μαραθώνιο

μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες:

500.000 άτομα.

Οπότε κατάλαβα,

ότι υπό ιδανικές συνθήκες, στην πισίνα,

ήμουν ένας μέτριος κολυμβητής.

Όμως κάτω από ακραίες συνθήκες,

παρόλο που έκανα το ίδιο πράγμα,

κολυμπούσα,

κατάφερα κάτι αναπάντεχο.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν

ένας μέτριος κολυμβητής
να καταφέρει να διασχίσει τη Μάγχη;

Ας σκεφτούμε τη διαφορά

μεταξύ πισίνας κι ανοιχτής θάλασσας.

Κατά τη γνώμη μου διαφέρουν
όπως η θεωρία απ' την πράξη.

Το κολύμπι στην πισίνα είναι η θεωρία.

Συγκεντρώνομαι στην τεχνική μου,

δεν μου αποσπάται η προσοχή,

μπορώ να κολυμπήσω ευθεία,

το νερό είναι άνετο,

κι έχω τέλεια ορατότητα.

Η Μάγχη είναι η πρακτική.

Δεν πας ποτέ ευθεία

λόγω των κυμάτων, λόγω των ανέμων,

λόγω του ρεύματος.

Το νερό είναι κρύο
και τα πάντα μπορούν να συμβούν,

όπως το να συναντήσεις τσούχτρες

ή να κολυμπήσεις το βράδυ
χωρίς ορατότητα.

Οπότε, η πισίνα κι η ανοιχτή θάλασσα
είναι δυο εντελώς διαφορετικές συνθήκες.

Λοιπόν, πώς κατάφερα
να κολυμπήσω διαμέσου της Μάγχης;

Ήμουν επίμονος,

ήμουν προπονημένος,

κι είχα ανθρώπους γύρω μου
που είχαν το ίδιο πάθος.

Όμως αυτό δεν είναι το πραγματικό ερώτημα.

Το ερώτημα είναι:

Πώς είναι δυνατόν
ένας άνθρωπος με μέτριες ικανότητες

να καταφέρει να ανήκει
στο 99,99ο ποσοστημόριο.

Και κατά τη γνώμη μου,
σύμφωνα με την ιστορία μου,

μπορούμε να διαπρέψουμε όταν κάνουμε κάτι
κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Οπότε, για παράδειγμα,
μπορώ να είμαι εξαιρετικός

κάνοντας την ίδια δουλειά
αλλά σε άλλη χώρα.

Μπορώ να είμαι εξαιρετικός κάνοντας
την ίδια δουλειά αλλά σε άλλη εταιρεία.

Αυτό είναι ένα μήνυμα
που θέλω να μοιραστώ απόψε μαζί σας.

Είναι εσφαλμένη η αντίληψη
που έχουμε στη ζωή μας

ότι για να διαπρέψουμε πρέπει
να είμαστε οι καλύτεροι, χωρίς ατέλειες.

Ποιο είναι η πραγματικό νόημα
του μέτριου, λοιπόν;

Για μένα ήταν αρκετό να είμαι μέτριος

και κάτω από ακραίες συνθήκες
ήταν εξαιρετικό.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)