By usłyszeć tę muzykę, musisz tam być. Dosłownie

Przemysł muzyczny zmaga się czasem z problemem znalezienia swojego miejsca w cyfrowym świecie. W tym urokliwym wystąpieniu, TED Fellow Ryan Holladay, opowiada dlaczego podjął się eksperymentu tworzenia "muzyki świadomej lokalizacji". Ta programistyczno-muzyczna uczta składa się z setek zmapowanych segmentów dźwiękowych, które rozbrzmiewają, gdy słuchający znajduje się w pobliżu. (Nagrano na TED@BCG.)

(Muzyka)

Tym, którzy byli lub mieszkali
w Nowym Jorku,

te zdjęcia mogą wydać się znajome.

Oto Central Park,

jedno z najpiękniej zaprojektowanych

miejsc publicznych w Ameryce.

Jednak do tych, którzy nigdy tam nie byli,

te obrazy nie przemówią w pełni.

Żeby naprawdę zrozumieć Central Park,

trzeba fizycznie tam być.

Tak samo jest z muzyką,

którą z bratem skomponowaliśmy

i nanieśliśmy na mapę Central Parku.

(Muzyka)

Chciałbym opowiedzieć wam dzisiaj o pracy,

którą zajmujemy się
z moim bratem Haysem...

To my. Tak właściwie to my obaj...

Chodzi mi głownie o koncept,
nad którym pracujemy od paru lat,

o ideę muzyki dostosowanej
do konkretnej przestrzeni.

Obaj z bratem jesteśmy muzykami

i producentami muzycznymi.

Pracujemy razem odkąd,

właściwie to odkąd byliśmy dziećmi.

Ale ostatnio coraz bardziej
interesujemy się

projektami, w których sztuka
i technologia zazębiają się,

od tworzenia dźwięku
dla konkretnej przestrzeni

i instalacji wideo

do tworzenia interaktywnych koncertów.

Jednak dzisiaj chciałbym
skoncentrować się na idei

tworzenia muzyki
dla konkretnych przestrzeni.

Zanim się w to zagłębię,

chciałbym opowiedzieć wam trochę o tym,

jak powstał ten pomysł.

Kiedy mieszkaliśmy z bratem w Nowym Jorku,

artyści Christo i Jeanne-Claude

przygotowali tymczasową instalację "Bramy"

w Central Parku.

Setki rzeźb w żywych kolorach

zdobiło park przez wiele tygodni

i, w przeciwieństwie do prac wystawianych
na bardziej neutralnym gruncie,

jak na ścianach galerii lub muzeów,

te prace naprawdę wchodziły w dialog
z miejscem.

I na wiele sposobów projekt "Bramy"

był tak naprawdę uczczeniem

niesamowitego projektu
Fredericka Olmsteda.

To doświadczenie pozostało w nas

na długi czas. Parę lat później

przeprowadziliśmy się z bratem
do Waszyngtonu

i zaczęliśmy zastanawiać się,

czy byłoby możliwe,

w taki sam sposób jak projekt "Bramy"
odpowiedział na fizyczny układ parku,

skomponować muzykę dla danego krajobrazu?

To z kolei doprowadziło nas do tego.

(Muzyka)

W Memorial Day
wydaliśmy "The National Mall",

dostosowany do przestrzeni album,

wydany wyłącznie jako aplikacja,

który używał wbudowanego w telefon GPS,

żeby odtworzyć mapę dźwiękową całego parku

w naszym rodzinnym mieście,
w Waszyngtonie.

Na terenie całego parku

oznaczono setki
muzycznych segmentów w taki sposób,

żeby podczas przechadzania się po parku

spacerowicze byli otaczani dźwiękami.

Nie jest to żadna playlista,
ani lista piosenek

stworzona dla tego parku,

ale pewien rodzaj rozłożenia
różnych melodii i rytmów,

które pasują do siebie
jak kawałki układanki

i płynnie łączą się ze sobą,

dostosowując się do trasy słuchającego.

Więc traktujcie to raczej

jak album w stylu gry paragrafowej.

Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Weźmy pod lupę ten przykład.

Używając aplikacji

i przechadzając się po terenie

otaczającym Pomnik Waszyngtona,

słyszysz rozgrywające się instrumenty.

Ustępują one powoli miejsca melotronowi,

który snuje bardzo prostą melodię.

Dołącza do niego głęboki dźwięk skrzypiec.

Idź dalej, a dołączy się cały chór,

dopóki nie dotrzesz na samą górę pagórka

i usłyszysz bębny i fajerwerki

i cały ten muzyczny zgiełk,

zupełnie jakby dźwięki promieniowały

z obelisku, który wyznacza
środek parku.

Gdy jednak zechcesz pójść
w przeciwnym kierunku

wszystko to odtworzy się
w odwrotnej kolejności.

A kiedy już wyjdziesz poza park

muzyka rozmyje się w ciszy,

a ikonka "odtwórz" zniknie.

Czasem kontaktują się z nami ludzie
z różnych stron świata,

którzy nie mogą przyjechać do Stanów,

ale chcieliby posłuchać tego nagrania.

Ale w przeciwieństwie
do zwykłego nagrania,

nie jesteśmy w stanie spełnić ich próśb.

Czasem proszą nas o wersję
na CD albo o plik mp3.

Po prostu nie możemy tego zrobić.

Powód jest prosty

to nie jest promocyjna aplikacja,

ani gra której używa się
w celach promocyjnych,

czy jako dodatek
do tradycyjnie wydanego albumu.

W tym przypadku to aplikacja
jest właściwym dziełem,

a architektura krajobrazu

jest nieodłącznym elementem
doświadczania muzyki.

Sześć miesięcy później
zrobiliśmy taki album

dla Central Parku,

który jest ponad dwukrotnie większy
niż National Mall,

a muzyka rozpościera się tam
od Sheep Meadow

do Ramble i Reservoir.

Obecnie pracujemy

nad projektami obejmującym cały kraj,

ale minionej wiosny
zaczęliśmy prace nad projektem

tutaj w Stanford

w Katedrze Sztuki Eksperymentalnej,

gdzie tworzymy największy jak dotąd
album dla konkretnej przestrzeni.

Obejmie on swoim zakresem całą Jedynkę,

całą autostradę, która biegnie
wzdłuż wybrzeża Pacyfiku.

Ale to, czym się obecnie zajmujemy,
czyli integrowanie muzyki z GPSem,

to tylko jeden z pomysłów.

Przemawia on za znacznie szerszą wizją,

z którą czasem zmaga się
przemysł muzyczny,

żeby znaleźć swój punkt oparcia
w wieku kultury cyfrowej,

żeby zacząć postrzegać nowe technologie

nie tylko jako sposób na dodawanie
dzwonków i gwizdków

do istniejącego już modelu,

ale żeby wymarzyć sobie nowe sposoby,

dzięki którym ludzie
wchodziliby w interakcje

i doświadczali muzyki.

Dziękuję.

(Brawa)