Nina Tandon: Te kujdesesh për inxhinjerin indore

Inxhinjeria indore dhe Bashkëpunetorja e Ted-it Nina Tandon është duke rritur artificialisht zemra dhe kocka kurrizore, për ta berë atë, ajo ka nevoj për një menyr te re te kujdesjes për rritjen artificiale te qelizave - teknike te cilen ajo eshte duke e zhvilluar ne nje menyre shume te thjesht mirepo shume te fuqishme duke i kopjuar metodat e tyre natyres te gjendjes natyrale.

Mirëmengjes te gjitheve.

Unë punoj me gjera mahnitese,

te vogla, krijesa te quajtura qeliza.

Dhe me lejoni t'ju them se cfare eshte

te rrisesh keto qeliza ne nje laborator.

Une punoj ne nje laborator ku marrim qelizat jashte natyres se rritjes.

I vendosim ne nje ene

qe ndonjehere i quajme pjata Petri.

I ushqejme ato -- i stirilizojm sigurisht --

me ate qe quajm qeliza mediale kulturore -- i cili eshte pothuajse ushqimi i tyre --

dhe i rrisim ato ne ekupatore.

Përse e bejmë këtë?

Ne i shikojme qelizat ne nje pjatë,

dhe ato janë vetem në tokë.

Por ajo se cfare ne jemi duke provuar te bejme në laboratorin tim

eshte te nxjerrim inxhinjerit indore nga ato.

Cfare kuptimi ka në të vertet?

Do te thot te rrisësh zemren aktuale,

le te themi,

ose te rrisim nje pjes te shtylles kurrizore

e cila mund te jet e vendosur brenda trupit.

Jo vetem ate, por ato mund te perdoren edhe per metoda te sherimit te semundjeve te ndryshme.

Dhe per kete arsye, qelizat tradicionale me teknik te kulturuar

nuk jane te mjaftueshme.

Qelizat jan pothuajse te semura;

pjata nuk i ben te ndihen si ne shtepine e tyre.

Dhe ne duhet te bejme me te miren per kopimin e ambientie te tyre natyror

per ti lulezuar ato.

Ne e quajme kete paradiagem biometrike --

kopimi i origjinales ne laborator.

Le te marrim shembull nje zemer,

tema e nje prej kerkimeve te mija te shumta.

Cfare e ben zemren unike?

Rrahjet e zemres,

ritmike, te njekohesishme, me fat.

Ne i kopjojme ato ne labuoator

duke nxjerre kulturen e sistemit te qelizave me elektroda.

Keto elektroda veprojne sikurse nje krijues i vogel i paqes

per ti marr qelizat ne laborator.

Cfare tjeter dim rreth zemres?

Qelizat e zemres jane shume te lakmueshme.

Natyra ushqen qelizat e zemres se trupit tuaj

me nje dendesi furnizimi me gjak.

Ne laburator, ne kanalet mikro - modele

ne biomateriale

ne te cilat ne i rrisim qelizat,

dhe kjo na lejon neve te rendisim qelizat mediale, ushqimet qelizore,

neper rrjeta ku jemi duke rritur qelizat --

me shume se ajo qe mundeni te perfytyroni

prej nje shtrati kapilar ne nje zemer.

pra kjo me dergon mua tek mesimi i pare:

jeta mund te bej shume me gjerat e vogla.

Le te marrim nje shembull me nje stimulim elektrik.

Le te shohim sa e fuqishme vetem nje nga keto burime mund te jete.

Ne te majten, ne shohim nje pjes te vogel te zemres indore qe rreh

qe i inxhinjeron qelizat e minjve ne laborator.

Eshte pothuajse e njejta madhesi me nje marshmalow te vogel.

Dhe pas nje jave, eshte tunduar.

Ju mund ta shihni ate ne hapsiren e krahut te majte.

Mos u brengosni nese nuk mund ta shihni shume mire.

Eshte e mahniteshme se keto qeliza i tundojne te gjitha.

Por cfare me te vertet eshte mbreslenese

eshte se qelizat, kur ne ne menyre elektronike i simulojme ato,

sikurse me krijuesin e paqes,

ato tundohen shume me teper.

Por kjo me sjell tek mesimi numer dy:

qelizat e bejne te gjith punen.

Ne nje sens, inxhinjeria indore ka nje lloj krize identiteti ketu,

sepse struktura inxhinjerike

nderton ura dhe gjera te medha,

inxhinjeri kompjuterike, kompjutera,

por cfare ne jemi duke bere

eshte aktualisht te ndertosh teknologjin e qelizave te tyre:

Cfare kuptimi ka kjo per ne?

Le te bejm dicka shume te thjesht.

Ti'a kujtojm vetes sone

qe qelizat nuk jan ndonje koncept abstrakt.

Le te kujtojme se qelizat tone e mbajne jeten tone

ne nje menyre shume reale.

"Ne jemi ato se cfare hame," shume lehte mund te jete e pershkrueshme

sikurse, "Ne jemi ato se cfare qelizat tona hane".

Dhe ne rastin e bimesise ne zorren tone,

keto qeliza munden edhe te mos jene njerezore.

Por eshte e rendesishme ti veme re ato

se qelizat gjithashtu mundesojne eksperiencen e jeteses sone.

Prapa cdo zeri, shikimi, prekjeje, nuhatjeje dhe ndjesie

jane nje sere qelizash korresponduese

qe marrin kete informacion

dhe e interpretojne ate per ne.

Nxjerrim pyetjen:

a duhet ta zgjerojme sensin tone te ambientit shoqerues

per te perfshire ekosistemin tone te trupit?

Ju ftoj te flisni me mua me teper per kete ceshtje,

dhe nderkohe une ju uroj juve fat.

Nuk munden qelizat tuaja dhe ato jo-kanceroze

te jene specie te integruara.

Faliminderit.

(Duartrokitje)