Itinala ng UN ang 100 milyong mga umikas sa buong mundo | DW News

Sa tala ngayon ay may 100 milyong tao
sa buong mundo ang

napilitang umalis sa kanilang tirahan.

Batay iyan sa huling bilang ng UN.

Ang digmaan sa Ukraine kasama na ang
bago at tuloy-tuloy na kaganapan

sa mga lugar gaya ng Ethiopia,
Afghanistan at Congo

ay dagdag pa sa mataas na bilang na ito.

At kadalasan, ang mga pribadong gawa
pa ang tumutulong sa mga lumilikas.

At para pasinayangan ang
World Refugee Day ngayon

narito ang ulat

mula kapital ng Croatia na Zagreb,
kung saan may

mga bolunter ay nagsimula ng kawang-gawa

para sa mga nawalan ng tahanan
at mga lumikas.

Ang tindahang “Are you serious?”
ay bukas 2 beses kada linggo

para sa nangangailangan.

Dito, pwede silang
kumuha ng damit ng libre.

Noong dumating kami dito,

nawala halos lahat sa amin
para lang makarating dito.

Libo-libong migrante ang dumadating
sa Croatia kada taon.

Marami sa kanila nang dumating,
paalisin ulit sila ng pilit at ilegal,

palabas ng EU, balik sa hangganan
ng Bosnia at Croatia.

Pero merong ilan na nakakarating dito.

Sa dinaanan nila,

sa paglalakbay nila,

ito ang isa sa mga
di-pangkaraniwang lugar

na gusto nilang mabalikan.

Dahil hindi sila hinuhusgahan dito.

Maraming pumupunta hindi lang
dahil sa donasyon,

kundi para mag-kape,

makipag-kwentuhan, magkipaglaro.

Mula sila sa Syria, Afghanistan, Cuba

at iba pang lugar.

Sa ngayon, sabi sa amin
wala na halos donasyon para sa migrante.

Dahil, ang mga donasyon mula taga-Croatia
ay para lang sa mga tumakas ng Ukraine.

Diyan, alam ko na nakakalimutan natin

na meron ding ibang mga tao dito,
mga lumikas na kaylangan ng tulong.

Kahit ang mga lumikas sa Ukraine
nagdadala ng donasyon,

dahil sobra-sobra ang natatanggap nila.

Ang ibang mga donasyon ay napunta
a mga taga-Russia na lumikas pa-Croatia.

Karamihan sa mga nakausap natin ay

mga magkakahalong mag-asawa.

Taga-Russia at taga-Ukraine.

O mga tao na hindi lang sang-ayon

sa nangyayari sa Ukraine at Russia.

Gusto ng libreng tindahan na
maisama ang mga bagong dating sa

kumunidad ng mga taga-Croatia.

Karamihan sa nagbibigay ay taga-Croatia
at ilan taon nang tumutulong.

Gaya ni Ivana Borosic.

Ito ang likas natin bilang tao

na tumulong sa kapwa nating
nangangailangan.

Ang pakiramdam sa harap ng tindahan

ay masaya at payapa.

Matapos maglakbay na para sa ilan
ay inabot ng ilang taon,

normal na buhay ito para sa mga
taong malayo sa tahanan nila.

Si Matthew Saltmarsh mula sa
United Nations Refugee Agency

at nandito siya kasama ko
sa Geneva, Switzerland.

Kamusta Matthew,
pagbati mula sa DW.

Isang interesante pagsiyasat

sa ulat na nakita natin.

Mapakaraming donasyon
para sa lumikas ng Ukraine.

Pero wala halos para sa iba.

Naranasan mo rin ba ang ganito?

Totoo na napakaraming pagdamay
at pagtulong para sa

mga lumikas ng Ukraine.

At nakita natin na ang mga bansa sa Europa
nagbubukas

ng kanilang hangganan,
nagbibigay ng pansamantalang proteksyon,

at, alam mo, daan at libo pang mga tao
mula sa Europa at lagpas pa ang

nagbubukas ng kanilang tahanan
at nagbibigay ng tulong-pinansyal.

Napaka-positibo nito at
inaanyayahan namin ito.

Meron din tayong
dapat isipin sa iyong ulat.

Sa ibang parte ng mundo,
sitwasyon ng mga lumikas, problema

sa ibang rehiyon, tulad sa Africa,
Gitnang Silangan at Gitna't Timog Amerika

ay apektado dahil kung iisipin

napupunta ang malaking tulong sa Ukraine,

maliit nang bahagi para sa iba
sa katapusan ng taon.

At siyempre ito ay kailangang-kailangan
para sa iba-iba pang lugar.

Ngayon, ano ang pinakamakatotohanan
para sa mga lumikas ng Ukraine?

Siyempre, mahirap sabihin.

Merong limang milyong nagrehistro
bilang lumikas

at higit-kumulang 7 milyon ang nawalan
ng tahanan sa loob ng bansa.

At, siyempre nakasalalay ito sa kaganapan
at kahihinatnan ng alitan,

hanggang kailan ito magtatagal,
sa mga lugar sa silangan lang ba ito

o kung lalawak pa ulit ito.

Sa tingin ko lahat ng iyon
doon nakasalalay.

Minsanan, ang ilan sa mga lumikas
ay bumalik ulit.

Ilan sa kanila may trabaho,
at kung nasa ligtas silang lugar,

titiyakin nila, ayos ba ang bahay nila,
at iba pa.

Pero mas madalas, hindi ganoon

at may ilan na babalik pagkatapos

ay babalik ulit sa hangganan

para manatili sa Europa.

Pag-usapan natin muna
ang natalakay natin kanina,

sa pagitan ng mga lumikas ng Ukraine
at mga galing sa ibang lugar.

Paano mo ito tinitignan?
At anong ginagawa mo para dito?

Siyempre, meron nito,

itong malaking dagsa ng tulong
lalo na galing sa Europa.

Ang mga kalapit-bansa,
mga kalapit ng Ukraine,

at naiintindihan ko kung bakit.

Pero ang mensahe natin sa

Pandaigdigang Araw ng mga
Lumikas, na ngayon sabi mo nga,

ay lahat ay may karapatan
sa pagkupkop na tulong,

saan man sila, ano man ang ginawa nila,

paano paraan man sila pumunta dito.

At siyempre nakita na natin ito dati, .

sa Europa at kahit sa ibang rehiyon
ng mga nagsilikas,

hindi sila natulungan na makupkop.

Kaya ang tiyak na mensahe natin ay,
siyempre,

ang maikupkop natin ang nangangailangan,
at mga naghahanap nito.

At iyan ang pinakamainam

na magagawa ng mga bansa
para sa mga lumikas.

Ngayon Matthew, nabanggit mo kanina,

na dagsa ang ang pakikiramay

para sa mga lumikas ng Ukraine
sa panahon ng paglisan nila doon.

Ganoo ka ka-positibo na ito…
ito ay matutuloy-tuloy?