Zaskakujące pomysły Davida Keitha na zmianę klimatu

Ekolog David Keith proponuje tanie, szokujące ale efektywne sposoby na zmianę klimatu: A gdyby tak wprowadzić ogromną chmurę popiołu do atmosfery by odbić światło słoneczne i ciepło?

Widzieliście wszyscy dużo artykułów nt.zmian klimatycznych.

i oto jeszcze kolejny z New York Timesa

taki sam jak wszystkie inne przeklęte, które widzieliście.

Mówi dokładnie to samo co wszystkie inne które widzieliście.

Ma nawet tyle samo nagłówków co wszystkie inne które widzieliście.

To, co w nim jest może nietypowe, to fakt, że pochodzi z 1953 r.

A powodem dla którego to mówię

jest to, że możecie mieć wrażenie, że problem jest stosunkowo świeży..

Że ludzie dopiero co go zrozumieli i teraz

po Kyoto i rząd Kalifornii i ludzie zaczynają rzeczywiście coś z tym robić

i może jesteśmy na drodze do rozwiązania.

Faktem jest, że ...uh-uh

Wiemy o tym problemie od 50 lat zależnie od tego jak to policzymy

Gadamy o tym bez końca przez ostatnie 10 lat lub coś koło tego.

I prawie udało nam się dopiąć temat.

Oto wykres wzrostu CO2 w atmosferze.

Widzieliście go w różnych formach

ale może nie w tej tutaj.

Pokazuje że szybkość zwiększania się emisji wzrasta.

I że wzrasta jeszcze szybciej

niż według najgorszych prognoz zapowiadanych zaledwie kilka lat temu.

Ta czerwona linia była czymś, co wg sceptyków

ekolodzy pokazywali na projekcjach

tylko po to by wyglądały one tak źle jak to możliwe,

że emisje nigdy nie wzrosną aż do czerwonej linii.

Ale one rosną nawet szybciej.

To są dane sprzed zaledwie 10 dni,

które pokazują tegoroczną min. grubość pokrywy lodowej, jak dotąd najmniejszą.

I prędkość z którą topnieje jest dużo większa niż na modelach.

Więc choć najróżniejsi eksperci tacy jak ja latają wokół planety

spalając paliwo w silnikach odrzutowych a politycy podpisują traktaty,

tak naprawdę można stwierdzić że ostateczny efekt tego jest negatywny

ponieważ jedynie zostało zużyte wiele paliwa.

Nie, nie ! W odniesieniu do tego co naprawdę powinniśmy zrobić to wcisnąć hamulec -

tę naszą bezwładną, wielką ekonomię, którą dopiero co rozwinęliśmy.

W zasadzie robimy TO. Rzeczywiście niewiele.

Nie chcę was za bardzo przygnębiać.

Problem jest do rozwiązania i to w sposób całkiem tani.

Tani w znaczeniu kosztu militarnego, nie kosztu opieki zdrowotnej.

Tani w znaczeniu kilku procent PKB.

Nie, to jest naprawdę ważne aby mieć to poczucie skali.

Więc problem jest rozwiązywalny i sposób w jaki powinniśmy zabrać się do jego rozwiązania to powiedzmy

rozwiązanie kwestii produkcji elektryczności,

która powoduje około 43% i coraz więcej emisji CO2.

I moglibyśmy zrobić to przez wyjątkowo rozsądne rzeczy jak ochrona zasobów naturalnych,

i energia wiatru, energia jądrowa i węgiel żeby przechwycić CO2,

które to rzeczy są wszystkie gotowe do rozwoju i pracy na olbrzymią skalę.

Jedyne czego nam brak to podjęcie akcji żeby rzeczywiście przeznaczyć pieniądze na te cele.

Zamiast tego tracimy czas na gadanie.

Jednakże to nie jest temat o którym chcę dziś mówić.

To o czym chcę dziś mówić ,jest to, do czego możemy doprowadzić jeśli nie zrobimy nic.

To w środku pokazuje co zrobicie

jeśli nie zaprzestaniecie emisji dość szybko.

A to, co musicie zrobić, to przerwać połączenie pomiędzy ludzkimi działaniami,

które zmieniają klimat a samą zmianą klimatu.I to jest szczególnie ważne

ponieważ możemy dostosować się do zmiany klimatu

i szczerze mówiąc - przyniesie to pewne korzyści.

No tak, pewnie że uważam to za złe.Spedziłem całe swoje życie próbując to powstrzymać.

Ale jednym z powodów dlaczego jest to politycznie trudne jest fakt, że będą i wygrani i przegrani - nie sami przegrani.

Ale oczywiście świat naturalny, niedźwiedzie polarne...

Jeździłem na nartach po morskim lodzie przez kilka tygodni pod rząd w wysokiej Arktyce.

One całkowicie przegrają.

I tutaj nie będzie adaptacji.

Ale ten problem jest całkowicie rozwiązywalny.

Ten pomysł geoinżynierii w swojej najprostszej formie jest następujący:

Możemy wysłać cząsteczki - powiedzmy cząsteczki kwasu siarkowego-siarczany

do wyższej warstwy atmosfery-stratosfery

gdzie odbiłyby światło słoneczne i oziębiły planetę.

I wiem na pewno, że to zadziała.

Nie to żeby nie było żadnych efektów ubocznych, ale wiem, że to na pewno zadziała.

A powód? To już zostało wykonane.

Nie przez nas, nie przeze mnie, ale przez naturę.

To jest góra Pinatubo na początku lat dziewięćdziesiątych, która wysłała kupę siarki

do stratosfery tworząc chmurę wyglądającą jak po bombie atomowej.

Rezultat był zaskakujący.

Po wybuchu tego i paru innych wulkanów mamy jak widzicie

dość radykalne ochłodzenie atmosfery.

Ten niższy wykres przedstawia stratosferę,

która ociepliła się po wybuchach.

Ale zauważcie, że wykres powyżej przedstawia niższą warstwę atmosfery

i powierzchnię, które oziębiły się, ponieważ odrobinę przysłoniliśmy atmosferę.

Nie ma w tym wielkiej tajemnicy.

Jest dużo pytań odnośnie szczegółów i pewne poważne efekty uboczne

np. częściowe zniszczenie warstwy ozonowej. Za chwilę przejdę do tej kwestii.

Ale powoduje to ochłodzenie.

I jeszcze jedno : dzieje się to szybko.

Co jest bardzo istotne. Wiele innych rzeczy, które powinniśmy zrobić

jak zmniejszanie emisji jest samo w sobie wolne ponieważ zajmuje sporo czasu

żeby zbudować cały sprzęt potrzebny do redukcji emisji.

I nie tylko to : ograniczenie emisji nie oznacza ograniczenia koncetracji

ponieważ koncentracja, ilość CO2 w powietrzu,

jest sumą emisji w czasie.

Więc nie mozna zahamować bardzo szybko.

Ale jeśli zrobi się to to będzie szybko.

I czasami można zrobić coś szybko.

Inna sprawa - można zastanowić się czy to działa.

Czy można zasłonić część światła słonecznego i efektywnie zrekompensować przyrost CO2

i stworzyć coś w rodzaju powrotu do klimatu który był na początku?

Wydaje się, że odpowiedź brzmi tak.

Oto wykresy, które widzieliście już wiele razy.

Tak wygląda model świata w którym panuje klimat

z podwójną ilością CO2 w powietrzu.

Wykres poniżej przedstawia podwójną ilość CO2 w powietrzu i mniej o 1.8 % światła słonecznego

i tak wracamy do początkowego klimatu.

A to jest wykres od Kena Caldeiry. Trzeba o tym wspomnieć tutaj ponieważ

Ken był na spotkaniu na którym myślę, że był także Marty Hoffart w połowie lat 90tych.

Ken i ja stanęliśmy z tyłu podczas spotkania i on powiedział

"Geoinżynieria nie zadziała."

A do osoby która promowała to rozwiązanie powiedział:

"Atmosfera jest dużo bardziej skomplikowana"

Podał kupę naukowych powodów dlaczego nie byłoby to dobrą rekompensatą.

Ken wyszedł i zaprezentował jego modele po czym odkrył, że się mylił.

Ten temat też jest stary.

Ten raport wylądował na biurku prezydenta Johnsona kiedy miałem dwa lata.

1965.

Ten raport, który ukazywał całą ówczesną wiedzę o klimacie

jedyną rzeczą którą proponował była geoinżynieria.

Nawet nie wspominał o ograniczeniu emisji

co jest ogromną zmianą w naszym myśleniu o problemie.

Nie mówię, że nie powinniśmy ograniczyć emisji.

Powinniśmy, ale to mówi dokładnie to samo.

W pewnym sensie, nie ma tu specjalnie nic nowego.

Jedyną nową rzeczą jest ten esej.

Sądzę, że od czasu tego raportu dla prezydenta Johnsona

i różnych raportów U.S.National Academy

z 1977,1982,1990- zawsze mówiono o tej idei.

Nie jako o czymś niezawodnym ale jako idei do przemyślenia.

Ale kiedy klimat stał się politycznie gorącym tematem - jeśli mogę wykorzystać tę grę słów

w ciągu ostatnich 15 lat mówienie o tym stało się politycznie niepoprawne.

Temat został zwyczajnie zapomniany. Nie wolno nam było go poruszać.

Ale w tamtym roku Paul Crutzen opublikował ten esej

mówiący z grubsza to samo co powiedziano wcześniej: że może biorąc pod uwagę nasz bardzo wolny

postęp w rozwiązywaniu tego problemu i brak pewności co do skuteczności naszych wysiłków

powinniśmy pomyśleć o rzeczach takich jak ta.

Powiedział mniej więcej to samo co zostało powiedziane wcześniej.

Szczęśliwie, udało mu się wygrać Nobla z chemii ozonowej

więc ludzie potraktowali go poważnie, kiedy powiedział, że powinniśmy o tym pomyśleć

chociaż miałoby to pewien wpływ na warstwę ozonową.

Prawdę mówiąc, miał parę pomysłów jak ten wpływ zniwelować.

Wszelkie gatunki prasy na całym świecie poświęciły temu dużo uwagi

jak ten artykuł"Dr.Strangelove ratuje Ziemię" z The Economist.

I to pobudziło mnie do myślenia - pracowałem nad tematem ciągle i przestawałem,

ale nie ze strony technicznej - tak właściwie to spędziłem jedną noc na rozmyślaniach.

I pomyślałem o tej dziecięcej zabawce - stąd tytuł mojej mowy

i zastanawiałem się czy można użyć tych samych praw fizyki dzieki którym ta rzecz się kręci

w dziecka radiometrze żeby wysłać cząsteczki do wyższej warstwy atmosfery

i sprawić by tam zostały.

Jednym z problemów z siarczanami jest szybkie opadanie.

Innym jest to, że są one dokładnie w warstwie ozonowej

a wolałbym by były powyżej warstwy ozonowej.

I co się okazało? Obudziłem się następnego ranka i zacząłem to wyliczać.

Obliczanie okazało się bardzo trudne poczynając już od spraw podstawowych. Zagmatwałem się.

Ale potem znalazłem te wszystkie już opublikowane dokumenty

dotyczące tego tematu, ponieważ to zdarza się samo w naturalnej atmosferze.

Wydaje się, że są już drobne cząsteczki,

które wznoszą się do tego co nazywamy mezosferą około 100km w górę i

które już mają taki efekt.

Powiem wam szybko jak to działa.

Jest sporo ciekawych złożoności

nad którymi chętnie spędziłbym cały wieczór ale tego nie zrobię.

Ale powiedzmy,że macie światło słoneczne uderzające jakąś cząstęczkę i jest ona nierówno ogrzana.

Strona bliższa słońcu jest cieplejsza, strona dalsza chłodniejsza.

Molekuły gazu które odbijają się od ciepłej strony

odbijają się z jeszcze większą prędkością z powodu tego ciepła.

I tak widzicie siłę wypadkową odciągającą od słońca.

Jest to fotonowa siła noszenia.

Jest pełno innych jej wersji nad którymi ja i niektórzy współpracownicy

myśleliśmy by jakoś je wykorzystać.

Oczywiście możemy się mylić

to wszystko nie było jeszcze poddane ocenie przez środowisko badaczy, jesteśmy w trakcie myślenia o tym

ale do tej pory wygląda to dobrze.

Ale wygląda na to, że moglibyśmy osiągnąć długie atmosferyczne okresy trwania

o wiele dłuższe niż wcześniej dzięki unoszeniu się cząsteczek.

Możemy przenieść cząsteczki ze stratosfery do mezosfery

w zasadzie rozwiązując problem z ozonem.

Z pewnością pojawią się inne problemy.

Na koniec moglibyśmy przenieść cząsteczki nad bieguny

zorganizować inżynierię klimatyczną tak by rzeczywiście skupiła sie na biegunach

co zminimalizowałoby zły wpływ na środku planety

gdzie żyjemy i wykonało kawał dobrej roboty w sprawie tego co może będziemy musieli zrobić,

czyli oziębienie biegunów na wypadek kłopotów planety.

To nowy pomysł, który pojawił się stopniowo a który może być zasadniczo

mądrzejszym pomysłem niż wpakowanie tam siarczanów.

Czy ten lub inny pomysł jest dobry?

Myślę, że niemal na pewno ostatecznie

pomyślimy o czymś lepszym niż tylko zapełnianie siarczanami.

Gdyby tak inżynierowie i naukowcy zwrócili swe myśli ku temu

to niezwykłe jak moglibyśmy wpłynąć na naszą planetę.

Daje nam to olbrzymi wpływ.

Ta rozwinięta nauka i inżynieria, czy nam się to podoba czy nie

daje nam coraz większe możliwości by wpłynąć na planetę.

Żeby kontrolować planetę.

Żeby umożliwić nam kontrolę nad pogodą i klimatem - nie dlatego, że mamy taki plan

nie dlatego, że tego chcemy, tylko ponieważ nauka dostarcza nam tą kontrolę kawałek po kawałku

wraz z większą wiedzą o sposobie działania systemu

i lepszymi inżynieryjnymi narzędziami do tego.

Teraz przypuśmy że przybywają obcy z kosmosu.

Może chcą wylądować przy głównej kwaterze UN przy tej drodze

albo wybiorą lepszy punkt.

ale załóżmy że przybywają i dają ci skrzynkę.

Skrzynka ma dwa pokrętła.

Jedno do kontrolowania temperatury na Ziemi,

drugie do kontrolowania koncentracji CO2

Można sobie wyobrazić wojny jakie toczyłyby się o tą skrzynkę.

Ponieważ w żadnym wypadku nie moglibyśmy się zgodzić co do sposobu ustawienia pokręteł.

Nie mamy żadnego globalnego rządu.

I różni ludzie mieliby różne pomysły na ich ustawienie.

Nie sadzę, aby coś takiego się wydarzyło.To jest bardzo mało prawdopodobne.

Ale właśnie budujemy tę skrzynkę.

Naukowcy i inżynierowie z całego świata

budują ją kawałek po kawałku w swoich laboratoriach.

Nawet jeśli robią to z innych powodów.

Nawet jeśli myślą, że pracują tylko nad ochroną środowiska.

W ogóle nie mają takich szalonych pomysłów jak kontrolowanie całej planety.

Rozwijają naukę, która czyni to coraz łatwiejszym do zrobienia.

Mój punkt widzenia na tę sprawę nie jest taki, że ja chcę to zrobić - bo nie chcę

ale powinniśmy wyciągnąć ją na światło dzienne i porozmawiać o tym poważnie.

Ponieważ prędzej czy później przyjdzie nam zmierzyć się z decyzją w tej sprawie

i lepiej żebyśmy poważnie się nad tym zastanowili,

nawet jeśli chcemy pomyśleć o powodach dla których nie powinniśmy tego robić.

Podam wam dwa różne sposoby myślenia o tym problemie, które są początkiem

mojego myślenia nt.jak o tym myśleć.

Ale nie wystarczy nam, że kilku dziwaków takich jak ja o tym myśli,

potrzebujemy szerszej debaty.

Debaty, która skupia muzyków, naukowców, filozofów i pisarzy,

którzy są zainteresowani tym pytaniem o inżynierię klimatyczną

i myślą poważnie o jej konsekwencjach.

A więc, to jest jeden sposób myślenia o tym,

właściwie jedyny którym się zajmujemy zamiast ograniczenia emisji bo to jest tańsze.

Nie wspomniałem jeszcze o tym : to jest wręcz absurdalnie tanie.

Aby was przekonać: używając metody siarczanowej lub tej metody którą wymyśliłem

możnaby stworzyć epokę lodowcową wydając jedynie 0,001 procent PKB.

To jest bardzo tanie. Mamy duże przełożenie dźwigni.

To nie jest dobry pomysł, ale jest to po prostu ważne.

Powiem wam jak duża jest ta dźwignia- jest ona aż tak duża

Ta kalkulacja nie jest sprawą dyskusyjną.

Możemy kłócić się o zdrowie psychiczne tych którzy wykorzystają ją w pełni, ale zakres dźwigni jest prawdziwy.

W ten sposób możemy poradzić sobie z problemem

przez zwykłe zaprzestanie redukcji emisji

a w miarę jak koncentracja się zwiększy możemy zwiększyć

ilość geoinżynierii.

Nie sądzę aby ktoś potraktował to poważnie.

Ponieważ przy tym scenariuszu oddalamy się coraz bardziej

od obecnego klimatu.

Mamy wszelkie inne problemy takie jak zakwaszanie oceanu

które tak czy siak pochodzą z CO2 w atmosferze.

Nikt prócz może jednego lub dwóch dziwaków nie sugeruje tego na serio.

Ale jest pewien przypadek trudniejszy do odrzucenia.

Powiedzmy, że nie zajmujemy się geoinżynierią, robimy to co powinniśmy zrobić

tj. zajmujemy się poważnie redukcją emisji.

ale tak naprawdę nie wiemy jak szybko musimy je zredukować.

Nie ma całkowitej pewności jak szybka zmiana klimatu jest już za duża.

Więc powiedzmy, że ostro działamy i nie tylko lekko hamujemy

ale naciskamy z całej siły na hamulce i naprawdę redukujemy emisje

i co za tym idzie redukujemy koncentrację(CO2).

I może pewnego dnia jak 23 października 2075 roku

docieramy ostatecznie do tego wielkiego dnia kiedy koncentracje osiągają szczyt

i odchodzą w drugą stronę.

I cały świat świętuje to co naprawdę zaczęliśmy. No wiecie...

widzieliśmy najgorsze.

Ale może tego dnia odkrywamy także, że pokrywa lodowa Grenlandii

topnieje z szybkością nie do zaakceptowania, dość szybko by podnieść poziom wody

w oceanach na następne 100 lat

i usunąć niektóre z największych miast z powierzchni Ziemi.

To jest całkiem możliwy scenariusz.

W tym momencie możemy stwierdzić, że nawet jeśli geoinżynieria jest niepewna

i moralnie wątpliwa i tak jest to duże lepsze niż jej brak.

To jest całkiem inny sposób patrzenia na problem

To używanie tego jako kontroli ryzyka a nie substytutu działania.

Przeprowadzanie pewnej inżynierii klimatycznej przez chwilę

żeby zniwelować największe ciepło, a nie użyć tego jako substytut dla działania.

Ale jest pewien problem z tym podejściem.

Problem jest następujący:

wiedza, że geoinżynieria jest możliwa sprawia, że

ingerencja w klimat wydaje sie mniej przerażająca.

I to osłabia zobowiązanie do ograniczenia emisji teraz.

To jest to co ekonomiści nazywają moralnym ryzykiem.

I jest to jeden z fundamentalnych powodów dla których tak trudno mówić o tym problemie

i ogólnie myślę, że jest to podstawowy powód

dlaczego rozmowa o tym jest politycznie nie do zaakceptowania.

Ale chowanie spraw do szuflady nie pomaga w prowadzeniu dobrej polityki.

Zostawię was z 3 pytaniami i jednym końcowym cytatem

Czy powinniśmy przeprowadzić poważne badania na ten temat?

Czy powinniśmy mieć narodowy program badawczy który się temu przyjrzy?

Nie tylko temu jak zrobić to lepiej,

ale także wszystkim minusom i potencjalnemu ryzyku.

Właśnie teraz mamy kilku entuzjastów mówiących o tym, jedni pochwalający pomysł

drudzy krytykujący go. Stan w którym teraz tkwimy jest niebezpieczny

ponieważ nasza wiedza w tym temacie nie jest zbyt głęboka.

Bardzo niewielka ilość pieniędzy wystarczyłaby do jej zdobycia.

Wielu z nas (być może również ja) uważa, że powinniśmy to zrobić.

Ale mam sporo zastrzeżeń.

Dotyczą one głównie problemu moralnego ryzyka

i nawet nie wiem jaki sposób byłby najlepszy by go uniknąć.

Kiedy tak o tym mówimy - uważam to za poważny problem

Ludzie zaczynają myśleć, że nie muszą tak bardzo się starać by ograniczyć emisje.

Inna sprawa, że możemy potrzebować traktatu.

Traktatu mówiącego kto ma się tym zająć.

W tej chwili możemy pomyśleć o takim dużym i bogatym kraju jak USA.

Ale równie dobrze może być tak, że w 2030 Chiny obudzą się i zauważą,

że wpływ klimatu jest zwyczajnie nie do zaakceptowania.

Oni mogą nie być zbyt zainteresowani naszymi moralnymi rozmowami nt.jak to zrobić

i mogą zwyczajnie zdecydować, że woleliby świat po inżynierii genetycznej

niż bez niej.

I nie będziemy mieć żadnego międzynarodowego mechanizmu by zdecydować kto ma podjąć decyzję.

A więc przejdę do ostatniej myśli która była wygłoszona dużo dużo lepiej

w raporcie U.S. National Academy 25 lat temu niż ja potrafię to powiedzieć dzisiaj.

I myślę, że to dobrze podsumowuje naszą obecną sytuację,

że problem CO2, problem klimatu o którym właśnie słyszeliśmy

niesie z sobą wiele rzeczy, innowacji w technologii energetycznej

które zredukują emisje.

Ale myślę także, że w sposób nieunikniony prowadzi nas w kierunku myślenia o kontroli

klimatu i pogody czy tego chcemy czy nie.

Najwyższy czas zacząć o tym myśleć,

nawet jeśli powodem myślenia o tym miałoby być stworzenie argumentów

dlaczego nie powinniśmy tego robić.

Dziękuję bardzo.